Wyróżnione dyplomy

JAKA JEST IDEA WYSTAWY „COMING OUT”
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie wychodzi ze swoich murów w przestrzeń miejską, pokazując to, co ma najbardziej
wartościowego – najciekawsze prace dyplomowe swoich absolwentów. Wydarzenie jest nie tylko elementem promocji
młodej sztuki, ale również dorocznym nieformalnym spotkaniem twórców: uznanych artystów – pedagogów oraz absolwentów i studentów warszawskiej ASP.
Wystawa „Coming OuT. Najlepsze dyplomy ASP w Warszawie” skierowana jest głównie do miłośników sztuki i bywalców
wydarzeń kulturalnych w Warszawie, cieszy się też zainteresowanie środowisk opiniotwórczych: krytyków, dziennikarzy,
animatorów kultury, a także przedstawicieli biznesu. To właśnie COMING OUT stwarza szansę nawiązania kontaktów
między młodymi, zdolymi artystami a właścicielami galerii, studiami projektowymi, firmami inwestującymi w design
swoich produktów.
Poprzednie cztery edycje wystawy cieszyły się niezwykła popularnością. W zeszłym roku na wernisaż do siedziby
orkiestry Sinfonia Varsovia przyszło ponad 6 000 osób.
Jak co roku wystawie towarzyszyć będzie obszerny katalog. Publikacje z poprzednich edycji były bardzo pozytywnie
oceniane przez czytelników i wydawców. Katalog z roku 2010 otrzymał wyróżnienie w 50 Konkursie Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek Najpiękniejsze Książki Roku..
Większość absolwentów, którzy prezentowali swoje prace na COMING OuT, uznaje wystawę za ważne wydarzenie na
początku samodzielnej drogi artystycznej.
Czwarta edycja wystawa odbędzie się w dniach 6 – 15 grudnia 2013
w siedzibie orkiestry Sinfonia Varsovia, przy ul. Grochowskiej 272 w Warszawie.
Agnieszka Jakubowska
Projekt sezonowej rewitalizacji
Opactwa Cysterskiego w Sulejowie
Opactwo jest jednym z najciekawszych zabytków w Polsce, należy do turystycznego szlaku śladami cystersów. Pięknie położone, w większości odrestaurowane, potrzebuje jeszcze uzupełnienia infrastruktury a także zagospodarowania zieleni. Spotkanie nowoczesnej formy z romańskim ascetyzmem,
które jest celem projektu autorki, dopełniając się wzajemnie, współtworzy
nowy krajobraz architektoniczny Opactwa i akcentuje funkcje użytkowe i
zabytkowe.
Historia Opactwa rozpoczyna się w 1176 r., gdy Kazimierz II Sprawiedliwy
funduje jego budowę. Rok później pierwszy konwent prybyły z Morimond
rozpoczyna budowę klasztoru. Opactwo położone jest na
północnym-zachodzie od Sulejowa w zakolu rzeki Pilicy, tworząc nieregularny
wielobok poprzerywany basztami i wieżami bramnymi. W obrębie Opactwa
najstarszą częścią jest romański kościół – konsekrowany w 1232 r. oraz
kapitularz (XIII w.). Obecnie w w kapitularzu znajduje się niewielkie muzeum,
można zwiedzić również kościół, a w części, w której niegdyś znajdowały się
zabudowania gospodarcze, jest restauracja oraz hotel .
Projekt dyplomowy uzupełnia program zwiedzania od momentu wjazdu na
parking do chwili poświęconej na odpoczynek. Elementem inspirującym do
działań projektowych była pozostałość po jednym ze skrzydeł – ściana z
zabudowy z XVI wieku. Była to jedna z czterech części zamykających wnętrze
kapitularza – wewnętrznego dziedzińca. Dziś teren kapitularza jest
zasłonięty roślinnością i przypomina tylko przykościelny ogród. Projekt
zakłada zbudowanie sezonowego obiektu, który częściowo odtwarza
kubaturę dawnej zabudowy nowoczesnymi środkami. Obiekt pełni rolę
wystawowo-widokową.
Dodatkowym
elementem
jest
kawiarnia
usytuowana na terenie dawnego ogrodu opackiego, w której można odpocząć
na otwartej przestrzeni wśród drzew. Całości dopełnia projekt zieleni, dzięki
któremu zostaje uporządkowana przestrzeń, wyznaczone ścieżki oraz
parking obsadzony drzewami. Istotnym elementem podkreślającym linię
dawnych zabudowań jest zaznac- zenie jasnym żwirem tych obszarów, które
już w chwili obecnej nie istnieją i w zasadzie nie ma po nich śladu.
Agnieszka Jakubowska
Komitet Ewaluacji Jednostek Naukowych zakończył parametryzację
wszystkich jednostek. Pracę uczelnianych wydziałów, instytutów
naukowych i badawczych po raz pierwszy tak kompleksowo ocenili
sami uczeni. Już teraz gratuluję wszystkim jednostkom naukowym,
które uzyskają przyznaną po raz pierwszy prestiżową kategorię „A+”
– to one, obok Krajowych Naukowych Ośrodków Wiodących, stanowią
dziś elitę i wizytówkę polskiej nauki i szkolnictwa wyższego.
[z listu Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego,
prof. Grażyny Kudryckiej]
Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki
Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
otrzymał w ocenie Komisji w roku 2013
kategorię A+.
Milena Łupińska
Konserwacja i restauracja obrazu
„Apostołowie i Efebowie”,
kopia wg fragmentu fresku z podniebienia kopuły Katedry w Parmie
„Wniebowzięcie Marii” Antonio Allegri da Correggio,
szkoła włoska 2poł. XVII w. (?) ,
Obraz w kolekcji Muzeum Pałacu w Wilanowie (nr inw. WIL 1723).
Konserwacja niniejszego obrazu-destruktu jest pięknym
przykładem konserwacji purystycznej, bardzo oszczędnej, która
ograniczyła się w istocie do usunięcia nawarstwień, zahamowania
dalszych procesów niszczenia obiektu, do wzmocnienia jego struktury i wreszcie do scalenia, „porozrywanych” na płaszczyźnie płótna,
fragmentów kompozycji. Subtelny retusz pozwolił uczytelnić przedstawienie oraz wyeksponować zachowane fragmenty oryginalnej
tkanki malarskiej. Niniejsza praca z pewnością daje znakomity
pretekst do rozważań na temat etyki konserwatorskiej jak również
jest doskonałą okazją do obserwacji wymiany, jaka zachodzi
pomiędzy światem naukowców a konserwatorami, czego przykładem
jest opracowany przez Konsorcjum Badawczo Rozwojowe Magneto
innowacyjny system montażu płócien do krosna z wykorzystaniem
magnesów neodymowych.
stan przed konserwacją
stan po konserwacji
Bartosz Rabiej
Konserwacja i restauracja
malowidła ściennego „Ukrzyżowanie” z 1747 roku,
autorstwa Sebastiana Ecksteina w kościele
pw. Podwyższenia Krzyża Świętego
w Krasnem
stan przed konserwacją
stan po konserwacji
Kalina Marzec
Próba powstrzymania procesów korozji elementów stalowych i wietrzenia zaprawy mineralnej
na przykładzie rzeźby A. Szapocznikow „Pnąca".