zgodnie z przepisami Jak daleko od sąsiada?
Transkrypt
zgodnie z przepisami Jak daleko od sąsiada?
zgodnie z przepisami Jak daleko od sąsiada? Z najomość przepisów regulujących usytuowanie budynków względem granic działki i sąsiednich budynków jest wręcz niezbędna i konieczna dla inwestora indywidualnego w dwóch przypadkach. Po pierwsze, kiedy jesteśmy dopiero na etapie kupna działki oraz w kolejnej fazie procesu budowlanego, czyli przy wyborze projektu domu. W przypadku dużych działek nie musimy się zbytnio martwić o precyzyjne usytuowanie budynku. Możemy bowiem usytuować nasz dom w nieco większej odległości od reszty zabudowań, zachowując narzucone wymogi ze sporą nadwyżką. Nie musimy się też martwić o wybór projektu. Jeżeli tylko pozwalają nam na to warunki finansowe, możemy się zdecydować na projekt domu o dużym metrażu i o dużej powierzchni zabudowy, przez co zapewnimy sobie i innym mieszkańcom odpowiednio dużo przestrzeni życiowej. Sprawa się komplikuje, jeżeli działka, którą dysponujemy jest niewielka. Jesteśmy wówczas zmuszeni dokładnie przeanalizować każdy centymetr terenu i projektowanego domu. Co prawda polska oferta projektów gotowych (jak dotąd największa w Europie) pozwala na znalezienie projektu dopasowanego prawie do każdej działki, jednak zawsze do tego dochodzą jeszcze wymagania samego zainteresowanego inwestora. Dlatego też część osób decyduje się na projekt indywidualny — dostosowany nie tylko do ograniczeń działki, ale również do osobistych wymagań. Należy jednak pamiętać, że tego typu projekt jest o ok. 4–5 razy droższy od projektu typowego. Jeżeli zatem liczymy się z kosztami budowy, najlepiej dobrać odpowiedni projekt gotowy. Mimo że wspomniane rozporządzenie określa warunki usytuowania wszystkich rodzajów budynku (łącznie z garażami i budynkami gospodarczymi) my zajmiemy się wyłącznie domami jednorodzinnymi, wykonanymi w różnych technologiach budowlanych. Wszystkie wymogi dotyczące minimalnych odległości pomiędzy budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi mają ścisły związek z bezpieczeństwem pożarowym. Przepisy rozporządzenia wprowadzają podział budynków ze względu na ich przeznaczenie i sposób użytkowania na tzw. kategorie zagrożenia ludzi. Jednorodzinne budynki mieszkalne zalicza się do kategorii IV oznaczanej symbolem ZL (w skrócie: ZL IV). W rozporządzeniu ustanowiono również pięć klas odporności pożarowej budynku lub ich części, podanych w kolejności od najwyższej do najniższej i oznaczonych literami: A, B, C, D i E. W każdej z klas wymaga się odpowiedniej odporności ogniowej dla poszczególnych elementów składowych budynku: głównej konstrukcji nośnej, konstrukcji i przykrycia dachu, stropów, ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Wszystkie te elementy, zakwalifikowane do jednej z pięciu klas, powinny być nierozprzestrzeniające ognia, czyli wykonane z materiałów niepalnych lub niezapalnych. Istnieje bowiem podział wyrobów budowlanych na palne i niepalne. Materiały palne to takie, które dodatkowo Każdy inwestor jest zmuszony do przestrzegania przepisów budowlanych określających minimalne odległości między sąsiednimi budynkami jednorodzinnymi. Wartości te są określone w „Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”. Jednak w wielu przypadkach zachowanie odpowiednich odległości jest bardzo kłopotliwe, a czasem wręcz niemożliwe. Budując dom, możemy być bowiem ograniczeni wymiarami lub kształtem działki, wymiarami zaprojektowanego budynku lub gminnymi warunkami zabudowy. dzielimy na: niezapalne, trudno zapalne i łatwo zapalne. Podział ten możemy odnieść do poszczególnych elementów budynku. Ustanowiono umowną klasyfikację materiałów, określającą ich zachowanie pod wpływem ognia i rozprzestrzenianie się płomieni po powierzchni lub we wnętrzu tworzywa. Tak więc wśród materiałów budowlanych możemy wyróżnić: • elementy nierozprzestrzeniające ognia — wykonane z materiałów niepalnych i niezapalnych; • elementy rozprzestrzeniające ogień — wykonane z materiałów łatwo zapalnych. Do elementów budynku nierozprzestrzeniających ogień możemy zaliczyć: • ściany murowane i elementy wykonane z betonu, cegieł, pustaków ceramicznych, betonu komórkowego, keramzytobetonu; • pokrycia dachowe wykonane z dachówki ceramicznej, cementowej, blachodachówki; • wewnętrzne ściany z płyt gipsowo-kartonowych. Elementy rozprzestrzeniające ogień to: • elementy łatwo zapalne — wykonane z drewna miękkiego (sosny, świerku i jodły) lub materiałów drewnopochodnych; • elementy trudno zapalne — wykonane z drewna twardego (dębu, buku, klonu) lub materiały drewnopochodne zabezpieczone środkami ognioochronnymi. Do materiałów łatwo zapalnych zalicza się również pokrycie dachu wykonane z gontów bitumicznych lub trzciny. W przypadku budownictwa jednorodzinnego ważne jest, że § 213 rozporządzenia zwalnia z wymagań dotyczących klasy odporności pożarowej następujące obiekty: • domy jednorodzinne do trzech kondygnacji (mieszkalne, zagrodowe i rekreacji indywidualnej); • wolno stojące budynki gospodarcze do dwóch kondygnacji naziemnych w zabudowie jednorodzinnej; • garaże wolno stojące do dwóch stanowisk garażowych. W praktyce oznacza to możliwość zastosowania do budowy wyżej wymienionych obiektów drewna lub innych materiałów nie mających odporności ogniowej. Zastosowanie tych materiałów ma jednak bezpośredni wpływ na zwiększenie wymaganej odległości budynku mogącego rozprzestrzeniać ogień od budynków zlokalizowanych na sąsiednich działkach budowlanych. Jeżeli nie bierzemy pod uwagę sąsiednich budynków jednorodzinnych, ponieważ są one daleko usytuowane lub po prostu nie ma jeszcze żadnej zabudowy na ościennej działce, minimalna odległość ściany budynku zwróconej do granicy terenu wynosi 4 m w przypadku ściany z otworem okiennym lub drzwiowym i 3 m — w przypadku ściany bez otworów okiennych i drzwiowych. Co prawda odległość ta może być zmieniona przez ustalenia zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, ale większość gmin jest jeszcze na etapie jego ustalania i bazują na wydawaniu decyzji WZiZT (warunków zabudo- wy i zagospodarowania terenu). Niemniej jednak, jeżeli odległość od sąsiedniej, niezabudowanej działki nie jest zmieniona miejscowymi przepisami planistycznymi, musimy się podporządkować omawianemu rozporządzeniu. Odległości te łatwo zmierzyć przy ścianach prostych, równoległych do granicy działki. W przypadku ścian nierównoległych odległość 4 m mierzy się do najbliższej krawędzi zewnętrznej otworu drzwiowego lub okiennego w ścianach zwróconych w stronę tej granicy, zaś 3 m — do najbliższego narożnika, ryzalitu lub wykuszu budynku. W przypadku dachu odległość tę mierzy się w poziomie. Od najbliższej krawędzi otworu okiennego umieszczonego na dachu lub w połaci dachowej do granicy działki budowlanej nie może być mniej niż 4 m. Wystające elementy budynku, takie jak okapy i gzymsy, nie mogą pomniejszać wymaganych odległości do granicy działki o więcej niż 0,5 m, a detale architektoniczne, takie jak balkony, galerie, werandy, tarasy lub schody zewnętrzne — nie więcej niż o 1 m. W przypadku, kiedy na sąsiedniej działce znajdują się już zabudowania, należy przestrzegać nie tylko usytuowania domu odpowiednio daleko od granicy działki, ale musimy wziąć pod uwagę minimalne odległości pomiędzy ścianami zewnętrznymi sąsiadujących budynków. Mianowicie, w zależności od rodzaju budynków rozporządzenie narzuca obowiązek przestrzegania odpowiedniego dystansu pomiędzy BUDYNEK MUROWANY. BUDYNEK DREWNIANY. Minimalna odległość ściany bez okien do granicy Minimalna odległość projektowanego budynku sąsiedniej, niezabudowanej działki wynosi minimum 3 m. drewnianego do granicy sąsiedniej, niezabudowanej działki wynosi minimum 6 m, bez względu na okna i drzwi. BUDYNEK MUROWANY. Minimalna odległość ściany z otworami okiennymi lub drzwiowymi do granicy sąsiedniej, niezabudowanej działki wynosi minimum 4 m. 36 KREATOR – PROJEKTY • 6/2007 6/2007 • KREATOR – PROJEKTY 37 zgodnie z przepisami dwoma domami. Mówiąc o rodzaju budynku, mamy na myśli technologię, w której sąsiednie budynki mają być wybudowane. Bowiem w zależności od zastosowanych materiałów (rozprzestrzeniających lub nierozprzestrzeniających ogień) musimy się podporządkować odpowiednim przepisom rozporządzenia. Odległość ściany budynku murowanego od ściany innego domu murowanego znajdującego się na sąsiedniej działce wynosi 8 m. Dotyczy to również odległości od budynków gospodarczych, inwentarskich i garażowych. Podana wartość obejmuje obiekty wybudowane w technologii tradycyjnej ze ścianami murowanymi, które nie są przegrodami oddzielenia przeciwpożarowego. Dodatkowo, zgodnie z rozporządzeniem na powierzchni ponad 65 proc. ściany muszą mieć klasę odporności ogniowej E, odpowiednią do przeznaczenia i wysokości budynku. Oznacza to, że przynajmniej w 65 proc. powierzchni ściana budynku powinna być wykonana z elementów nierozprzestrzeniających ognia, takich jak cegły czy pustaki. Takie elementy składowe zapewniają odpowiednią klasę odporności ogniowej ściany wymaganą przez rozporządzenie (co najmniej E 30). W przypadku dwóch budynków położonych na tej samej działce nie wymaga się zachowania określonych odległości między ich ścianami zewnętrznymi. Odległość między budynkami murowanymi położonymi na sąsiednich działkach może być zmniejszona do 6 m, jeżeli obydwa budynki będą skierowane do siebie ścianami i połaciami dachowymi nierozprzestrzeniającymi ognia oraz nie mającymi otworów okiennych i drzwiowych. W sytuacji, kiedy sąsiednia działka jest już zabudowana, a my po- 38 KREATOR – PROJEKTY • 6/2007 Minimalna odległość między domami murowanym Minimalna odległość między dwoma domami i drewnianym położonymi na sąsiednich działkach nie drewnianymi położonymi na sąsiednich działkach nie może być mniejsza niż 12 m, bez względu na to, może być mniejsza niż 16 m, bez względu na to, czy w ścianach zwróconych ku granicy są okna, czy czy w ścianach zwróconych ku granicy są okna, czy nie. Jeżeli dom drewniany sąsiada stoi w odległości nie. Jeżeli dom drewniany sąsiada stoi w odległości 6 m od granicy, nasz murowany nie może stanąć 6 m od granicy, nasz dom drewniany musimy bliżej. usytuować co najmniej 10 m od granicy. trzebujemy się przybliżyć do granicy na mniej niż 4 m, możliwe jest zatwierdzenie tego przez gminę na podstawie pisemnej zgody sąsiada. Oczywiście przy założeniu, że ściana naszego domu zwrócona do niego będzie pozbawiona otworów. Kolejnym sposobem na zdobycie tego metra odległości na działce jest zamurowanie otworów pustakami szklanymi lub coraz rzadziej stosowanymi już dziś luksferami. Taka ściana jest traktowana jako ściana bez okien. Jest to często dopuszczane przez urząd przy staraniach o pozwolenie na budowę. Większość polskich domów buduje się w technologii tradycyjnej, murowanej, aczkolwiek na terenach wiejskich, rekreacyjnych czy w specyficznych regionach kulturowych często buduje się domy drewniane lub z zastosowaniem materiałów drewnopochodnych. Zarówno ściany z bala drewnianego, ściany w konstrukcji szkieletu drewnianego, jak i murowane z zewnętrznym wykończeniem drewnianym są traktowane jako przegrody rozprzestrzeniające ogień. Dlatego też wymogi dotyczące minimalnej odległości między sąsiednimi budynkami są zaostrzone. Jeżeli pokrycie dachowe lub ściana jednego z sąsiadujących domów jednorodzinnych nie ma odporności ogniowej i jest zbudowana z materiałów rozprzestrzeniających ogień, należy zachować minimalną odległość 12 m między budynkami. W sytuacji, kiedy obydwa sąsiadujące budynki mają ściany lub dachy rozprzestrzeniające ogień, odległość między nimi powinna wynosić minimum 16 m. Dotyczy to dwóch sąsiadujących budynków wybudowanych w technologii bala drewnianego, szkieletu drewnianego lub z wykończeniem drewnianym. W związku z tym, że przepisy określające prawidłowe usytuowanie budynku na działce mają ścisły związek z bezpieczeństwem pożarowym, narzucają również minimalną odległość obiektów od granicy lasu. Najmniejsza dopuszczalna odległość od lasu budynku jednorodzinnego, gospodarczego lub garażu wynosi 12 m. Ważne jest, że dystans ten należy liczyć od granicy terenu przeznaczonego pod gospodarkę leśną, a nie od istniejącej w danej chwili linii drzewostanu. Linia drzewostanu może bowiem ulec zmianie w wyniku np. wyrębu lasu. Oczywiście są przypadki, kiedy usytuowanie budynku w mniejszej odległości od granicy działki jest możliwe. W szczególnych przypadkach dopuszcza się przybliżenie budynku poniżej 3 m od granicy, jednak nie bliżej niż 1,5 m. Do tych szczególnych sytuacji możemy zaliczyć: 1) wymagające ustalenia lokalnych dokumentów planistycznych — „decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu” lub „miejscowego planu zagospodarowania terenu”; 2) przypadek, kiedy na sąsiedniej działce istnieje już budynek ze ścianą usytuowaną w odległości mniejszej niż 3 m od granicy; 3) nieduże wymiary naszej działki, które uniemożliwiają zachowanie wymaganych 3 m odległości od granicy działki. Jeżeli któryś z powyższych warunków jest spełniony, sąsiadujący budynek może być postawiony w takiej samej odległości pod warunkiem że od strony granicy działki będzie mieć ścianę oddzielenia przeciwpożarowego, oczywiście pozbawioną otworów okiennych i drzwiowych. Ściana oddzielenia przeciwpożarowego w budownictwie jednorodzinnym oznacza przegrodę wykonaną z elementów o odpowiedniej klasie odporności ogniowej (według przepisów minimum REI 60). W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego mogą się znajdować otwory wypełnione materiałem przepuszczającym światło, ale musi być to tworzywo o klasie odporności ogniowej nie niższej niż E 30. Tego typu materiałem mogą być już wcześniej wspomniane pustaki szklane lub luksfery. Całkowita powierzchnia otworów nie może być jednak większa niż 10 proc. powierzchni całej przegrody. Ściana oddzielenia przeciwpożarowego jest również konieczna w przypadku domów w zabudowie bliźniaczej lub szeregowej. Wyłącznie w takim przypadku możliwe jest usytuowanie domu jednorodzinnego bezpośrednio przy granicy działki. Sytuacja taka musi być jednak podparta ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub miejscowego planu zagospodarowania terenu, które przewidują na danej działce właśnie taką zabudowę. Jeżeli nasza działka leży na takim obszarze, a na sąsiedniej stoi już budynek ze ścianą usytuowaną bezpośrednio przy granicy, dostawiany budynek powinien spełniać następujące warunki: • musi przylegać do istniejącego całą długością swojej ściany i to na szerokości nie mniejszej niż 3 m, • musi mieć wysokość i szerokość (równoległe do tej granicy) nie większe niż w budynku istniejącym na sąsiedniej działce. Jeżeli podczas adaptacji spełnimy wszystkie wymienione tu warunki, nie musimy się bać o pozytywną decyzję na złożony wniosek o pozwolenie na budowę. Zachęcam jednak, by przed wyborem odpowiedniego projektu zapoznać się z podstawowymi przepisami dotyczącymi usytuowania budynku na działce: „Rozporządzeniem ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2003 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie” oraz „Rozporządzeniem ministra spraw wewnętrznych i administracji z 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej”. Dawid Tamàs obok: jeżeli w miejscowym planie zagospodarowania przewidziano zabudowę bliźniaczą albo zwartą — szeregową, projektowane budynki muszą mieć przegrodę oddzielenia przeciwpożarowego na granicy działki. poniżej: jeżeli na sąsiedniej działce znajduje się dom ze ścianą bez otworów w odległości od 1,5 do 3 m od granicy, projektowany budynek może stanąć w takiej samej odległości, pod warunkiem że od strony granicy działki będzie mieć ścianę oddzielenia przeciwpożarowego. 6/2007 • KREATOR – PROJEKTY 39