Planowanie w przestrzeni z perspektywy urzędu

Planowanie w przestrzeni z perspektywy urzędu

Planowanie w przestrzeni z
perspektywy urzędu
Urząd Miasta Stołecznego Warszawy
Centrum Komunikacji Społecznej
Anna Petroff-Skiba
i
Monika Komorowska, niezależna socjolog i architekt
14.12.2010
Co można powiedzieć o lokalności na
podstawie wypowiedzi mieszkańców w
konsultacjach społecznych.
Projekt „Wzmacnianie mechanizmów partycypacji
społecznej w m.st. Warszawie”.
16 zrealizowanych konsultacji społecznych w
większości dzielnic Warszawy i 1 ogólnomiejska.
Wybór tematów dokonywany przez Dzielnice w
porozumieniu z Centrum Komunikacji Społecznej.
Poruszano tematy z zakresu: przestrzeni i
infrastruktury, dostępności usług, funkcjonowania
instytucji i strategii.
Różne wymiary lokalności
przestrzenny
dostępnych usług
sąsiedzki
symboliczny
instytucjonalny
Wymiar przestrzenny
to co jest blisko, czego doświadczamy w swoim sąsiedztwie:
podwórko, plac zabaw, ławka, trawnik, śmietnik, parking;
to co jest dalej najbliższy warzywniak, sklep spożywczy, bar,
kawiarnia, kiosk, szkoła, przychodnia, bazar, skwer, park;
to miejsca gdzie można dojść pieszo, z wózkiem, lub dojechać
na rowerze;
„tylko ślad po piaskownicy został, teraz to jest trawnik, a na podwórku obok kwiatki w
tej dawnej piaskownicy posadzili, a nie ma gdzie usiąść, ani pobawić się z dzieckiem”
To co w lokalności postrzegane jest jako negatywne:
„wybetonowane podwórka”;
brakuje ławek, placów zabaw, przestrzeni adresowanych do
różnych grup wiekowych;
brak przestrzeni publicznych funkcjonujących „cały rok”;
potencjalne niebezpieczeństwo: potrzeba kontroli i monitoring;
konflikty dotyczące sposobów użytkowania przestrzeni m.in.
parkowanie, nadużywanie przestrzeni publicznej i półpublicznej;
życie sąsiedzkie toczy się raczej na skwerach i w parkach,
których dostępność jest ważnym wyznacznikiem jakości życia w
okolicy, jeśli ich nie ma jest to dotkliwie odczuwane przez
mieszkańców;
mieszkańcy funkcjonują terytorialnie szczególnie:
matki z dziećmi, młodsza młodzież, osoby starsze i
niepełnosprawne;
Wymiar dostępnych usług
„rotacja najemców jest bardzo duża, a tam gdzie się coś zwalnia pojawia
się natychmiast sklep z alkoholem, albo ciucholand”
ważne usługi: warzywniak, sklep spożywczy, piekarnia, bazar,
przedszkole, szkoła, poczta, przychodnia bar, kawiarnia, to co jest w
zasięgu spaceru i to gdzie się dojeżdża, najbliższy supermarket,
centrum handlowe;
„była tu księgarnia, a teraz jest bank”,
„mieliśmy delikatesy na rogu, ale je zlikwidowano, bazar nie zastąpi
takiego sklepu blisko domu, który jest długo otwarty”
potrzeba lokalnych miejsc spotkań dla różnych grup
użytkowników;
niewykorzystany potencjał usług w ożywianiu lokalnych
przestrzeni publicznych (ogródki letnie);
konieczność promocji lokalnych usług;
potrzeba refleksji jakie usługi są społecznie potrzebne we
współczesnej Warszawie;
Wymiar sąsiedzki
„coraz więcej wynajmujących mieszkania”,
„nowi mieszkańcy nie znają okolicy,
nie czują się związani, nie znamy się”
Czy lokalność to sąsiedzi?
więzi sąsiedzkie charakteryzują raczej starszych mieszkańców („sąsiedzi
robiący zakupy”, „chodzenie do parku w kapciach”, a tu „dzień dobry, dzień
dobry (…) sami znajomi”);
wielu młodszych, aktywnych zawodowo mieszkańców funkcjonuje
eksterytorialnie;
widać potrzebę animacji społecznej (podwórkowa gwiazdka; choinka w
Wesołej) i budowania identyfikacji z miejscem szczególnie tam, gdzie liczba
nowych mieszkańców jest duża jak np. w Ursusie;
Wymiar symboliczny
„ Kamionek to jest miasto”, „To jest właśnie serce Grochowa”, „my na to mówimy pasaż”
identyfikacja z fragmentem dzielnicy, nazewnictwo
(osiedla, przystanki, oswajanie przestrzeni);
miejsca symboliczne na mapie osiedla (np. Stadion Orzeł z
budynkiem klubu sportowego na Grochowie);
poszukiwanie wiedzy o przeszłości miejsca;
Wymiar instytucjonalny
„ szkoła mogłaby się włączyć ”
przedszkole, szkoła, dom kultury, parafia, stowarzyszenia;
potrzeba sieciowania instytucji i odpowiadania na nowe
potrzeby: kluby mam, klubokawiarnie, kluby dla młodzieży;
różne lokalności;
niejasna odpowiedzialność za „Miasto” także to lokalnie
rozumiane; struktura zarządzania miastem jest dla
mieszkańców nieprzejrzysta;
lokalność przejawia się w proteście;
roszczeniowe postawy, które także dzięki konsultacjom ulegają
zmianie.
Dziękujemy za uwagę