Mieczysław Marszewski

niniejszy dokument jest kopią nieistniejącej już strony regulscy.republika.pl stworzonej przez Aleksandra Regulskiego
Mieczysław Marszewski
brat mojej babki Zofii z Marszewskich Wojciechowskiej
Urodzony w majątku Ostrów ziemi sieradzkiej 22.XI.1857 zmarł w Warszawie 29.XI.1916. Właściciel dóbr
Pilaszków. Inżynier komunikacji – budowniczy Mostu Poniatowskiego w Warszawie oraz mostu na Bugu w Zegrzu.
Naczelny dyrektor Starachowickich Zakładów Górniczo – Hutniczych. Wybitny hodowca bydła rasy holenderskiej oraz
działacz rolniczy, współwłaściciel i znaczący fundator powstałego wskutek strajków szkolnych 1905 roku gimnazjum
polskiego pod nazwą „Szkoła Ziemi Mazowieckiej”. Założyciel, prezes, członek zarządu szeregu placówek społecznych,
oświatowych i gospodarczych.
Prof. dr Jadwiga Marszewska – Ziemięcka
córka Mieczysława
Urodzona 30 czerwca 1891. Była wychowanką Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w ostatnich latach swoich
studiów zetknęła się z seniorem polskich mikrobiologów - Adamem Prażmowskim. Pracę doktorską, na temat występowania azotobaktera w glebach polskich, wykonała w pracowniach uczonych tej miary, co prof. Emil Godlewski i prof.
Wacław Dąbrowski. Po dalszej specjalizacji w kraju, wyjechała w 1924 do Paryża, gdzie odbyła staż naukowy. Była
najbliższą współpracowniczką prof. S. Winogradskiego - twórcy mikrobiologii rolnej.
Po powrocie do kraju w 1927 i po habilitacji stworzyła w Paławach w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego
Pracownię Mikrobiologii Gleby, przekształconą następnie w Zakład. W 1945 roku zorganizowała Zakład Mikrobiologii
Rolniczej na Wydziale Rolniczym UMCS w Lublinie i kierowała nim do czasu wyszkolenia nowego kierownictwa.
W latach 1956 – 61 kierowała Katedrą Mikrobiologii Ogólnej UMCS oraz prowadzonym tam studium
mikrobiologicznym.
Stworzyła zespół pracowników naukowych, rozrzuconych również i poza Puławami w wielu pracowniach
(Lublin, Warszawa, Poznań), nadała mu kierunek badań. Piastowała wysokie godności naukowe: była członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, członkiem Rady Naukowej IUNG, Międzynarodowych Towarzystw:
Gleboznawczego i Mikrobiologicznego, członkiem Komisji Gleby w Polskim Towarzystwie Gleboznawczym,
przewodniczącym Komitetu Redakcyjnego „Acta Microbiologica Polonica", członkiem Rady Redakcyjnej „Nauki
Polskiej", Komitetu Redakcyjnego „Postępów Mikrobiologii", członkiem Komitetu Mikrobiologicznego i
przewodniczącą Sekcji Mikrobiologii Rolniczej przy tym Komitecie, członkiem Komitetu Gleboznawstwa. W 1967
została honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów. Wyrazem uznania, jakim cieszyła się w kraju są
liczne odznaczenia i nagrody — Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 1938 i l95l r.). Order Sztandaru Pracy II klasy (1956),
Nagroda Państwowa II stopnia (1953), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1962).
Zmarła 13 marca 1968.
Była żoną Andrzeja Ziemięckiego (ok.1886-1963). Filozof, wychowanek UJ, doktoryzował się w Barcelonie.
W okresie międzywojennym pracownik MSZ i placówek konsularnych. Dziennikarz. W okresie okupacji działacz
konspiracji. Po wojnie dziennikarz PAP i szeregu pism.
HANNA Z MARSZEWSKICH ZDZITOWIECKA
córa Mieczysława
Urodzona 20 stycznia 1909. Absolwenta SGGW w Warszawie. Literatka. Autorka wielu opowiadań i wierszy
dla dzieci i młodzieży, m.in. „Kosmatka ze starej wierzby", „Tęcza w kropli wody”, „Leszczynowe ludki” lub
„Bursztynowe baśnie”. Autorka słuchowisk radiowych. Pisała dla „Misia”, „Świerszczyka”, „Płomyczka” i „Płomyka”.
Była wielką propagatorką ochrony środowiska i jako jedna z pierwszych mówiła o konieczności dbania o naturalne
środowisko przyrodnicze. Kochała przyrodę i uczyła innych ją kochać, zwłaszcza dzieci, pisząc dla nich wspaniałe
opowiadania przyrodnicze. Uczyła dzieci jak kochać zwierzątka, drzewka i cały otaczający nas świat zwierzęcy i
roślinny. Swoimi opowiadaniami walczyła, by powietrze było czyste a woda nieskażona i żeby dorośli czuli się
odpowiedzialni za to aby świat był coraz piękniejszy.
Była zawsze pogodna, uśmiechnięta, pełna życzliwości dla ludzi. Zmarła 25 kwietnia 1973.
Jej mąż Zbigniew (ok.1906-1972) był prawnikiem, prokuratorem Prokuratury Wojewódzkiej w Warszawie.
Mieli syna Krzysztofa.