Stanowisko w sprawie projektu ustawy o podstawowej opiece

STANOWISKO Nr 1/17/VII
NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 13 stycznia 2017 r.
w sprawie projektu ustawy o podstawowej opiece zdrowotnej
Naczelna Rada Lekarska po zapoznaniu się z projektem ustawy o podstawowej
opiece zdrowotnej, przekazanym przy piśmie Podsekretarza Stanu Ministerstwa
Zdrowia,
pana
Piotra Warczyńskiego
z
dnia
30
grudnia 2016
r.,
znak:
OZO.50.22.2016, zgłasza następujące uwagi do projektu.
Naczelna Rada Lekarska zwraca uwagę, że projekt ustawy nie uwzględnia uwag
samorządu lekarskiego zgłoszonych do projektu założeń do ustawy o podstawowej
opiece zdrowotnej zwartych w stanowisku Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej Nr
56/16/P-VII z dnia 14 października 2016 r.
Projekt ustawy nie uwzględnia w definicji lekarza POZ praw nabytych
wynikających z art. 14 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz
niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1172). Przewidziane w treści art. 27 projektu
uchylenie art. 14 ww. ustawy narusza konstytucyjnie chronione prawa nabyte osób,
które na podstawie tego przepisu nabyły uprawnienie do udzielania świadczeń
zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej. Prawo przyznane w art. 14
ust. 1 pkt 2 w/w ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r., zostało przyznane w sposób
bezwarunkowy i nieograniczony czasowo. Pozbawienie tego prawa byłoby więc
sprzeczne z zasadą ochrony praw słusznie nabytych, która oznacza m.in. zakaz
stanowienia
przepisów
arbitralnie
odbierających
lub
ograniczających
prawa
podmiotowe przysługujące obywatelom. Uzasadnienie projektu nie określa ponadto
skutków, jakie dla dostępności świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej mieć
będzie pozbawienie lekarzy praw nabytych na podstawie przepisu art. 14 ustawy
z dnia 24 sierpnia 2007 r.
W ocenie Naczelnej Rady Lekarskiej zasadne jest także pozostawienie lekarzom
uprawnień do pracy w POZ zgodnie z art. 55 ust. 2a i 2b ustawy z dnia 27 sierpnia
1
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Projekt zmierza jednak do takiego ukształtowania systemu opieki zdrowotnej, aby
lekarzami podstawowej opieki zdrowotnej, po wejściu w życie ustawy, mogli zostać
jedynie lekarze medycyny rodzinnej lub posiadający specjalizację II stopnia
w dziedzinie medycyny ogólnej. Lekarze specjaliści w dziedzinie pediatrii lub chorób
wewnętrznych, którzy nie będą udzielali świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej
w dniu wejścia w życie projektowanej ustawy, nie będą mogli zostać lekarzami POZ.
Projekt nie zapewnia spójności rozwiązań dotyczących projektowanego systemu
podstawowej opieki zdrowotnej z innymi obszarami systemu opieki zdrowotnej,
w szczególności ambulatoryjną opieką specjalistyczną oraz opieką szpitalną.
Uwagi szczegółowe:
1) w treści art. 3 pkt 1 projektu – zapewnienie opieki zdrowotnej nad rodziną
świadczeniobiorcy powinno dotyczyć sytuacji, w której członkowie rodziny
znajdują się na liście aktywnej lekarza POZ;
2) w treści art. 8 ust. 3 pkt 1 projektu należy wykreślić wyrazy „u różnych
świadczeniodawców";
Jeżeli zespół POZ ma, zgodnie z treścią art. 10 ust. 3 projektu zapewniać ciągłość
i kompleksowość udzielanych świadczeń, to to cały zespół POZ ( lekarz, pielęgniarka
i położna) powinien udzielać świadczeń
u tego samego świadczeniodawcy.
Dopuszczenie możliwości tworzenia zespołu przez personel udzielający świadczeń
w różnych
miejscach
u
różnych
świadczeniodawców
uniemożliwia
realne
zapewnienie ciągłości i kompleksowości udzielanych świadczeń POZ.
3) zakres danych zawartych we wzorze deklaracji, określony w treści
projektowanego art. 9 nie powinien zawierać danych, które się powielają tj.
daty urodzenia i płci, gdy wymagane jest wskazanie nr PESEL;
4) przewidziane w art. 16 ust. 3 projektu rozwiązanie umożliwiające lekarzowi
POZ zawieranie umów na konsultacje specjalistyczne powinno umożliwiać
zawieranie takich umów również ze świadczeniodawcami, którzy nie posiadają
zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej;
2
Ograniczenie możliwości podpisywania
przez lekarza POZ umów na
badania
diagnostyczne oraz konsultacje specjalistyczne wyłącznie z tymi lekarzami, którzy
mają podpisane umowy z NFZ i udzielają świadczeń w ramach publicznej opieki
zdrowia w nie skróci czasu oczekiwania pacjenta na poradę specjalistyczną.
Zwiększenie dostępności konsultacji specjalistycznych będzie realnie możliwe
poprzez umożliwienie podpisywania takich umów również ze specjalistami, którzy nie
mają zwartych umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych z NFZ.
Projekt ustawy nie określa zasad współpracy POZ z innymi świadczeniodawcami
działającymi w ramach systemu ochrony zdrowia ani zasad organizacji opieki
zintegrowanej, pozostawiając te kwestie do określenia w formie rozporządzenia
Ministra Zdrowia. Uniemożliwia to dokonanie analizy planowanego sposobu
organizacji systemu współpracy zespołu POZ z osobami udzielającymi świadczeń
specjalistycznych oraz sposobu organizacji opieki zintegrowanej.
3