nr 57 - Kalwaria Wielewska

Gazetka Parafial
Parafialna
Parafia p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
26 czerwca
2011 r.
Nr 26 (57)
Matka Boska Nieustającej Pomocy
– patronka najbardziej smutnych i potrzebujących, którzy
odczuwają szczególnie potrzebę miłości i opieki. Jej uroczystość przypada na dzień 27 czerwca.
Wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy został namalowany na desce o wymiarach 54 cm x 41,5 cm.
Patrząc na obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy należy mieć zawsze na uwadze, że mamy do czynienia z ikoną
(gr. eikón = obraz), która jest czymś więcej, aniżeli zwykłym przedstawieniem wydarzeń czy osób. Jest ona punktem spotkania tajemnicy Boga z rzeczywistością ludzką.
Sama jest więc ołtarzem. Ikona jest owocem pokuty i modlitwy jej twórcy. Jako przedmiot medytacji ma wspomóc nasze zanurzenie w tajemnicę,
którą przedstawia. Większość malarzy ikon, to twórcy anonimowi. Autorstwo tego obrazu
przypisywane jest najgłośniejszemu malarzowi prawosławnemu wczesnego średniowiecza, mnichowi bazyliańskiemu - S. Lazzaro pochodzącemu z Krety.
Z racji artystycznych, zgodnie z typem obrazu, ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy
została nazwana „Matką Bożą Bolesną". Przedstawia ona Dziewicę, Matkę Boga trzymającą na ramieniu Dzieciątko Jezus, zaś po bokach archaniołów Michała i Gabriela, niosących narzędzia zbawczej Męki Jezusa. Postacie te są opisane przy pomocy liter umieszczonych na ikonie:
ΜΡ – ΘΥ = Matka Boga (po obu stronach górnej części obrazu);
'ΙC – XC = Jezus Chrystus (po prawej stronie głowy Dzieciątka Jezus);
OAM = Archanioł Michał (nad aniołem, po lewej stronie patrzącego);
OAΓ = Archanioł Gabriel (nad aniołem, po prawej stronie).
Maryja przedstawiona jest do połowy postaci, ale stwarza wrażenie, jakby stała. Jej oblicze wydaje się być lekko pochylone w stronę Dzieciątka. Prawą, dużą dłonią o długich
palcach zdaje się wskazywać na Dzieciątko, któremu obejmuje ręce. W jej spojrzeniu
przebija czuły smutek. Nie patrzy na swojego Syna, lecz zdaje się rozmawiać z patrzącym na obraz.
Dzieciątko Jezus spoczywa na lewym ramieniu Matki, podczas gdy Jego ręce mocno
ujmują Jej dłoń. Opadający prawy sandał prawej nogi pozwala zobaczyć spód stopy, co
może oznaczać, że będąc Bogiem jest także człowiekiem. Stopy i szyja wyrażają nagły
odruch lęku przed czymś, co ma niebawem nadejść. Tym, co wydaje się przerażać Dziecię, jest wizja męki wyrażona poprzez krzyż i gwoździe ukazywane przez Archanioła
Gabriela. Po drugiej stronie Archanioł Michał przedstawia inne narzędzia męki: włócznię,
trzcinę z gąbką i naczynie z octem.
Szesnastowieczna legenda opowiada o pewnym kupcu, który wykradł cudowny wizerunek z jednego z kościołów na wyspie Krecie. W rok później znalazł się wraz z obrazem
w Rzymie. Ciężka choroba sprawiła, że kupiec był zmuszony szukać schronienia w domu
swego przyjaciela. W godzinie śmierci wyjawił mu sekret swojego obrazu, prosząc, by
ten umieścił go w jakimś kościele. Przyjaciel przy-rzekł spełnić to życzenie, jednak umarł
bez wypełnienia obietnicy. Matka Boża objawiła się wówczas jego córce, sześcioletniej
dziewczynce i zażyczyła sobie, aby obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy został
umieszczony w kościele pod wezwaniem św. Mateusza Apostoła, wznoszącym się między bazylikami Santa Maria Maggiore i św. Jana na Lateranie. W świątyni tej, od 1499
roku obraz odbierał cześć przez następnych 300 lat, a nabożeństwo do Matki Bożej
Nieustającej Pomocy zaczęło rozszerzać się po całym Rzymie.
Począwszy od 1739 roku, kościół św. Mateusza i przylegający doń klasztor został powierzony opiece zakonników: Augustianów irlandzkich. Kiedy w roku 1798 do Rzymu
dotarła wojna, przyniosła ze sobą prawie całkowite zniszczenie kościoła i klasztoru.
W roku 1819 zakonnicy przejęli pod opiekę zbudowany nad Tybrem kościół Santa Maria
in Posterula. Zabrali tam ze sobą obraz Madonny z kościoła św. Mateusza. Ponieważ
w nowo przejętym kościele czczono już obraz Matki Bożej Łaskawej, ikona została
umieszczona w prywatnej kaplicy klasztoru, gdzie powoli pozostawała zapomniana niemal przez wszystkich.
W styczniu 1855 roku Redemptoryści, którzy w tym czasie rozszerzyli swoją obecność
na Europę Zachodnią, nabyli w Rzymie posiadłość, na terenie której znajdowały się
właśnie ruiny kościoła św. Mateusza. Nie wiedząc o tym weszli w posiadanie terenu,
który wiele lat wcześniej Matka Najświętsza wybrała na swoje Sanktuarium. Rozpoczęli
tam budowę kościoła poświęconego św. Alfonsowi Liguori, założycielowi Zgromadzenia.
Redemptoryści zainteresowali się historią swojej nowej posiadłości. Przekazy historyczne wzmiankowały o starożytnym, „zaginionym obrazie z kościoła św. Mateusza przy
Via Merulana i czczonym pod wezwaniem Dziewicy od św. Mateusza czy Nieustającej
Pomocy", który był otaczany „wielką czcią i znany z licznych cudów".
Do znalezienia przyczynił się o. Michał Marchi. Jako młody ministrant, wiele razy służąc
do Mszy w kaplicy domowej Augustianów w Santa Maria in Posterula, widział ów obraz
i dobrze wiedział, gdzie się on znajduje.
Z polecenia papieża Piusa IX, ikona Nieustającej Pomocy ponownie została wystawiono do kultu publicznego. W kwietniu 1866 roku, po odrestaurowaniu go przez polskiego
malarza Leopolda Nowotnego, obraz umieszczono w kościele Redemptorystów, opodal
miejsca, gdzie niegdyś wznosił się kościół św. Mateusza.
Tradycja głosi, że przy tej okazji papież wypowiedział te słowa: „Uczyńcie ten obraz
znanym na całym świecie". Dlatego Redemptoryści, głosząc jak ich założyciel chwałę
Maryi, propagują i rozwijają kult jej cudownego wizerunku, jako Matki gotowej nieustannie nam pomagać.
Na podst.: Redemptoryści, "Matka Boża Nieustającej Pomocy. Ikona, Łaski i Sanktuaria", Rzym 1998
Słowo Życia na XIII Niedzielę w ciągu roku
Człowiek stworzony jest i powołany do tego, aby kochać Boga, oddać się Jemu całym
sercem i pozwolić na to, aby Boże słowo jego kształtowało.
Słowa dzisiejszej Ewangelii, mówiące o tym, że kto bardziej miłuje ojca lub matkę nie
jest godzien być prawdziwym uczniem Chrystusa, są bardzo przejmujące. Napełniają
nas jednocześnie ogromną wiarą i nadzieją w to, że Chrystus obdarza nas jeszcze
czymś większym i bogatszym ponad to, co otrzymaliśmy od naszych rodziców, tych,
którzy przekazali nam życie i wprowadzili w wielki świat.
Tak wiele zawdzięczamy naszym rodzicom. Mój ojciec codziennie, mimo ciężkiej pracy,
każdego wieczora modlił się z nami, był i jest dla nas wzorem pokory i dobroci. Matka,
kiedy wyjeżdżałem z domu i opuszczałem ich na dłuższy czas zawsze i niezmiennie
powiadała, żebym się nie dał złym ludziom i wracał na powrót do domu zwycięski. Gdy
wychodziliśmy z domu, każdego dnia kreśliła na naszych czołach znak Krzyża Świętego.
Ale czy to już wszystko, czy ta mądrość i umiejętność wystarcza...
Dzisiaj Chrystus zaprasza nas do tego, abyśmy dołączyli do innej rodziny, Rodziny
Chrystusowej, której imię Kościół Święty. Tam gdzie jest miejsce do słuchania Bożego
słowa i poddania się działaniu Jego zbawczej łasce i mocy. Tam gdzie zyskujemy dar
ukształtowania nas i upodobnienia na obraz umiłowanego Syna Bożego Jezusa Chrystusa. Zachęca nas do tego, abyśmy postępowali w życiu bogaci już nie tylko mądrością
ludzką, którą to mądrość i umiejętność Jezus podnosi do wymiaru miłości ojca i matki,
ale do tego, abyśmy zechcieli przejść przez życie na zasadzie przynależności do Boga.
Bo mądrość ludzka w konfrontacji ze złem i podstępem, jakie niesie ze sobą świat, może
się okazać niewystarczająca do rozpoznania go i skutecznego jemu się sprzeciwienia.
Może też się w konsekwencji okazać niewystarczająca do zbawienia.
Zatem w dzisiejszej Ewangelii Jezus zdaje się mówić, że człowiek powołany jest do
tego, aby słuchać słowa Bożego i poddać się Jego działaniu. Domaga się od nas owego
oddania i oczekuje, że podołamy temu wyzwaniu.
Ogłoszenia duszpasterskie
1. Kończy się czerwiec – miesiąc naszej szczególnej modlitwy do Najświętszego Serca
Pana Jezusa. Przez udział w nabożeństwach czerwcowych dziękujemy za Boże miłosierdzie i prosimy o wytchnienie oraz pociechę w codziennych troskach, a wynagradzamy Bożemu Sercu grzechy nasze i bliźnich, wszelkie zniewagi i braki w wierze. Dziś
wielu ludzi próbuje urządzać świat i swoje życie bez Boga albo wbrew Bogu. Pamiętajmy, że Serce Jezusowe jest jedynym źródłem zdolnym rozgrzać serca ludzi do miłość
Boga i bliźniego.
2. Pod datą 29 czerwca w kalendarzu liturgicznym obchodzimy uroczystość świętych
Apostołów Piotra i Pawła. Czcimy ich razem, bo są dwoma wielkimi filarami, na których
wsparty jest Kościół rzymski. Tradycja głosi, że ponieśli śmierć męczeńską tego samego
dnia. Ich wstawiennictwu będziemy polecać Bożej opiece wszystkich wierzących,
zwłaszcza pasterzy Chrystusowej Owczarni. Swoimi modlitwami obejmijmy również
obecnego Papieża Benedykta XVI – Piotra naszych czasów. W środę Msze święte
o godzinie 7:20 10:00 i 18:00.
3. W piątek, 1 lipca, który jest jednocześnie pierwszym piątkiem miesiąca, przypada
uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, a jednocześnie Światowy Dzień Modlitw
o Uświęcenie Kapłanów. Podczas Eucharystii o godz. 18:00 będziemy gorąco prosić,
aby Pan Jezus uczynił serca nasze według Serca swego. Z racji uroczystości w piątek
nie będzie obowiązywał post od potraw mięsnych.
4. W pierwszą sobotę miesiąca, 2 lipca, całą naszą wspólnotę parafialną oddamy
w opiekę Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny.
5. Jeszcze przed wakacyjnym wyjazdem warto skorzystać z sakramentu pokuty. W naszym kościele okazja do pierwszopiątkowej spowiedzi świętej od godz. 16:00 – 18:00.
Wszystkim wyjeżdżającym życzę, aby wakacje, czy urlop, obojętnie gdzie spędzany, był
miłym wypoczynkiem, ale też czasem pełnym dobra i wzrostu duchowego.
6. JE Ksiądz Biskup Pomocniczy Naszej Diecezji Pelplińskiej dekretem z dnia 15 czerwca 2011 roku odwołał naszego Wikariusza Ks. Piotra Wietrzykowskiego z naszej Parafii
i przeniósł Go do Parafii Św. Jakuba w Człuchowie. Życzymy odchodzącemu Ks. Piotrowi wielu łask Bożych o mocy Ducha Świętego w nowej Parafii. Pożegnanie odchodzącego Wikariusza będzie miało miejsce w Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła
o godzinie 10:00 - podczas Mszy Świętej, którą będę sprawować w Jego intencji.
Na miejsce Ks. Piotra Ks. Biskup powołał Ks. Piotra Lubeckiego, dotychczasowego wikariusza parafii Św. Jakuba w Człuchowie, swojego czasu wikariusza Parafii Dziemiany.
Przyjmijmy Go z otwartym i życzliwym sercem.
W tym tygodniu patronuje nam:
we wtorek, 28 czerwca św. Ireneusz (ok. 130-202), biskup Lyonu, wykształcony
teolog, obrońca tradycji apostolskiej i męczennik, Ojciec i Doktor Kościoła (wspomnienie obowiązkowe).
Drogich Parafian i Gości serdecznie zapraszamy do udziału w Liturgii:
w tygodniu: - o godzinie 7:20 i 18:00
w niedzielę: - o godzinie 8:00; 10:00; 11:30, 19:00 i o 13:00 we Wdzydzach Tucholskich
nad jeziorem.
ks. proboszcz Jan Flisikowski
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Opracowanie, skład i druk: MRK