Publikacja1_Strona A - Informator Pelpliński

Sylwetki pelplińskich włodarzy
Opat Ignacy Franciszek Czapski (1747-1751)
Opat Hieronim Stefan Turno (1751-1759)
Po wyniesieniu opata
pelplińskiego Wojciecha
Stanisława Leskiego na
biskupstwo chełmińskie
odbyły się 30 maja 1747 r.
wybory nowego zarządcy
opactwa w Pelplinie. Z 35
głosów członków konwentu 29 przypadło Ignacemu Franciszkowi
Czapskiemu herbu Leliwa, a 6 głosów
Józefowi Michałowi Loka z Oliwy. Opat
nominat pochodził ze średniozamożnej smętowskiej linii rodu Czapskich.
Nowicjat odbył w klasztorze cystersów
w Sulejowie nad Wartą, gdzie również
pewien czas przebywał. Później w klasztorze Mogiła pod Krakowem pełnił obowiązki przeora. W kwietniu 1742 r. został
opatem klasztoru w Wistycznej na Litwie.
Z krótkich rządów Czapskiego w opactwie pelplińskim nie zachowały się żadne
ważne informacje. Kronikarz Borck wspomniał, że opat Ignacy Franciszek był nader uprzejmym człowiekiem i pokornym
zakonnikiem. Odznaczał się pobożnością
o mądrej i wnikliwej religijności. Uzyskał
tytuł królewskiego sekretarza. 16 maja 1748 r. położył kamień węgielny pod
budowę nowego kościoła w Godziszewie.
Śmierć zaskoczyła opata Ignacego
Franciszka Czapskiego w Pelplinie. Zmarł
31 października 1751 r. w wieku 43 lat.
Pochowany został w kościele klasztornym przed prezbiterium.
Jolka z hasłem
Następcą Czapskiego na urzędzie opata został Hieronim Stefan Turno herbu
Kotwica. Wywodził się z rodziny włoskiej
osiadłej w Wielkopolsce. Ojcem jego był
Jan Kazimierz Turno, a matką Marianna
z Łakińskich. Hieronim miał czterech braci:
Wawrzyńca, Jerzego, Mateusza, Wilhelma.
W 20. roku życia wstąpił do klasztoru
w Oliwie. Pełnił tam m.in. obowiązki skarbnika i prokuratora. W październiku 1735 r.
Turno został opatem klasztoru w wielkopolskim Przemęcie. Gdy w 1742 r. w wyniku
pożaru uszkodzony został kościół i klasztor
w Przemęcie, odbudową budynków kierował osobiście opat Turno. W 1747 r. wybrano go wikariuszem generalnym polskiej
i litewskiej prowincji cystersów. 27 listopada 1751 r. konwent klasztoru pelplińskiego zdecydował, że funkcję opata obejmie
Hieronim Stefan Turno. Przez osiem lat
jego rządów klasztor zyskał nowe budynki.
Powstały cele dla nowicjuszy, odnowiono
kaplicę św. Barbary, przeprowadzono renowację pokrycia dachu kościoła. Od nowa
wybudowano klasztorny spichlerz zbożowy.
Zadbał również, by nie zatarła się pamięć
o cystersach z minionych wieków wprowadzając regułę cotygodniowych nabożeństw
za zmarłych zakonników pelplińskich. Za
zasługi dla opactwa Turno otrzymał tytuł
sekretarza królewskiego i na krótko przed
śmiercią, w lipcu 1759 r. tytuł generalnego
inspektora polskiej i litewskiej prowincji cystersów. Zmarł głęboko opłakiwany przez
wszystkich 6 października 1759 r. w wieku
60 lat. Podobnie jak jego poprzednik, spoczął pod prezbiterium.
W czasach zarządzania klasztorem
w Pelplinie przez opatów Czapskiego i Turno
administratorami miejscowej parafii byli:
Dominik Tokarski, cysters. Urodził się
w 1718 r. prawdopodobnie na Pomorzu.
Profesję zakonną złożył w 1743 r., a święcenia kapłańskie przyjął w 1750 r.
Administrował parafią pelplińską od listopada 1750 r. do września 1751 r., po czym
został wiceprzeorem. Zmarł 19 czerwca 1762
r. w Pelplinie.
Wojciech Raczyński, cysters. Urodził
się w 1715 r. w województwie chełmińskim. Profesję zakonną złożył w 1741 r.,
a święcenia kapłańskie przyjął w 1748
r. Administrował kościołem pelplińskim
od września 1751 r. do 29 września 1752
r. W 1765 r. był administratorem parafii
w Nowej Cerkwi. Zmarł w Pelplinie 8 września 1776 r.
Wilhelm Kostrzewski, cysters. Urodził
się w 1720 r. na Warmii, prawdopodobnie w Braniewie. Profesję zakonną złożył
w 1745 r., a święcenia kapłańskie otrzymał
w 1750 r. Jakiś czas pracował w Godziszewie.
Obowiązki administratora pelplińskiej parafii pełnił od 29 września 1752 r. do 21
sierpnia 1757 r. oraz w latach 1779-1785.
Zmarł 12 września 1787 r. jako proboszcz
w Pogódkach.
Bogdan Solecki
„
-
do otwierania i zamykania drzwi
- pobudzają do śmiechu, szczególnie pod
posag panny młodej
pachami
60 sztuk lub waluta
- co… – to obyczaj
jamochłon morski
- zajmują miejsce w domowym barku
ukochana Filona
- podłużny bęben używany przez janczarów
rodzaj transportu przez określony ob(także wojsko)
szar
- bywa przyczyną nieurodzajów
- dawny reprezentacyjny powóz lub cztery
- osoba przebywająca w klasztorze bez ślukarty w pokerze
bów zakonnych
- stolik albo ława przysięgłych w sądzie
- zasłona, portiera
- złe zagranie w futbolu
- kojarzyła małżeństwa albo rodzaj zadania
- kosaciec albo cukierek
szaradziarskiego
- w dniu matki od dziecka
- struga, potok (anagram słowa RZUCAJ)
- liczba wydanych książek
- przepływa przez Trydent i Weronę
- stan ze stolicą w Montgomery
- Alicja Nowak, czyli Marta… piosenkarka
- w odpust na bazarze
- przestarzale żywność, prowiant
- niezbędny w łazience
- najniższa naziemna kondygnacja budynku
- przesyłka ze znaczkiem
- zbrojna napaść państwa na inne państwo
- solenizantka z lutego czy października (i
- nawa poprzeczna przecinająca nawę główną
nie tylko), (anagram słowa MIRA)
w kościele zbudowanym na planie krzyża
- zawór lub piston
- karczma, oberża czy gospoda
Rozwiązaniem krzyżówki „Jolka z hasłem”
- niezbędny do robienia marynat
z „Informatora Pelplińskiego” nr 8 (229)
- andrus, ulicznik
- morska albo kosmetyk
z sierpnia 2010 r. jest hasło: „Pelplin zaprasza
- służyła do napędu katarynki
na kolejny Turniej Szaradziarski”.
14 INFORMATOR PELPLIŃSKI