Prowadzący: mgr Aleksandra Wieteska Kontakt dla studentów

Prowadzący: mgr Aleksandra Wieteska
Kontakt dla studentów [email protected]
Pomoc psychologiczna młodzieży
forma organizacyjna - warsztat
4 rok, semestr zimowy, tryb niestacjonarny – PDM, liczba godzin 24
1. Opis kursu: Kurs przedstawia specyfikę udzielania pomocy psychologicznej młodzieży
z zaburzeniami (zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi) i problemami emocjonalnymi
(w sytuacji rozwodowej rodziców i sytuacji żałoby). Po kursie student będzie potrafi
przeprowadzić dokonać wstępnej diagnozy problemu adolescenta, postawić wstępne
hipotezy dotyczące zgłaszanego problemu oraz skonstruować program pomocy
psychologicznej.
2. Cel zajęć i efekty kształcenia:
Wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne kształtowane, sprawdzane i oceniane
w trakcie kursu:
Wiedza:
• Poznanie specyfiki udzielania pomocy psychologicznej młodzieży.
• Poznanie podstawowych zjawisk w procesie diagnozy psychologicznej młodzieży.
• Poznanie typowych problemów emocjonalnych adolescentów (psychopatologii
zaburzeń lękowych, depresyjnych, problematyki utraty i żałoby, problemów
młodzieży z rodzin rozwodzących się i rozwiedzionych)
• Poznanie roli systemu rodzinnego w rozwoju problemów emocjonalnych
młodzieży oraz udzielaniu pomocy psychologicznej.
• Poznawanie roli środowiska szkolnego i rówieśniczego w rozwoju problemów
emocjonalnych młodzieży oraz udzielaniu pomocy psychologicznej.
Umiejętności:
• Rozpoznawanie poszczególnych problemów emocjonalnych młodzieży.
• Nabywanie umiejętności analizowania i interpretowania uzyskanych danych
diagnostycznych.
• Stawianie hipotez dotyczących patomechanizmu rozwoju zaburzeń i problemów
emocjonalnych młodzieży.
• Konstruowanie programu pomocy adolescentom z zaburzeniami i problemami
emocjonalnymi.
Kompetencje społeczne:
• Nabywanie kompetencji prowadzenia wywiadu z adolescentem i jego rodzicem.
• Udzielanie wsparcia młodzieży i ich rodzicom.
3. Formy pracy:
analiza studium przypadku, praca w grupach, dyskusja, psychodrama.
4. Warunki zaliczenia i wymagania:
§ Obecność na zajęciach. Możliwa jest jedna nieusprawiedliwiona nieobecność na
zajęciach. Każda dodatkowa nieobecność wymaga odrobienia w formie ustnej.
§ Aktywność na zajęciach w postaci pracy w grupach, dyskusji i psychodramie.
§ Podstawą zaliczenia jest praca zaliczeniowa – samodzielny opis studium
przypadku.
§ Kryteria oceniania pracy zaliczeniowej:
Za prace można uzyskać maksymalnie 15 punktów, według następujących
kryteriów:
Opis zaburzeń i problemów pacjenta: 0 - 5 punktów
Opis genezy problemów emocjonalnych adolescenta: 0 – 5 punktów
Konstruowanie programu pomocy psychologicznej: 0 – 5.
5. Tematy poszczególnych spotkań
1– 2. Specyfika pomocy psychologicznej udzielanej młodzieży. Podstawowe zjawiska w
kontakcie z dzieckiem i adolescentem. Rola systemu rodzinnego a powstawanie zaburzeń
emocjonalnych u młodzieży. Rola rodziców w pomocy psychologicznej. Rola szkoły
i rówieśników w rozwoju zaburzeń emocjonalnych młodzieży Praca na podstawie studium
przypadku.
Literatura obowiązkowa:
Zalewska M., Schier K., (2006). Podstawowe zasady i zjawiska w psychoterapii
psychoanalityczne dzieci. W: Grzesiuk L. (red.) Psychoterapia. Praktyka. Podręcznik
akademicki. Tom 2.
Literatura dodatkowa:
Bomba J. (2000). Miejsce psychoterapii indywidualnej w leczeniu dzieci i młodzieży
z zaburzeniami psychicznymi (w:) Namysłowska I. (w:) Zaburzenia psychiczne dzieci
i młodzieży. Kraków: Biblioteka Psychiatrii Polskiej.
Orwid M., Pietruszewski K. (1993), Psychiatria dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo
Collegium Medicum UJ.
3-4. Pomoc psychologiczna młodzieży z zaburzeniami lękowymi. Przyczyny zaburzeń
lękowych w adolescencji. Obraz zaburzeń lękowych w okresie dzieciństwa i adolescencji
(lękowe zaburzenie separacyjne, fobia społeczna i fobia szkolna, zaburzenie obsesyjno
- kompulsywne). Przyczyny i mechanizmy zaburzeń lękowych. Konstruowanie programu
pomocy młodzieży z zaburzeniami lękowymi. Praca na podstawie studium przypadku.
Literatura obowiązkowa:
Kendall, P., C. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP,
rozdz. 6.
Literatura dodatkowa:
Wolańczyk T. (2005) (red.) Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa:
Wydawnictwo Lekarskie PZWL, r. 10.
5–6. Praca z młodzieżowym pacjentem depresyjnym. Obraz kliniczny depresji
młodzieńczej. Czynnik ryzyka zaburzeń depresyjnych wśród młodzieży.
Kryzys
adolescencyjny a depresja młodzieńcza. Interwencja wobec pacjentów kryzysie
suicydalnym. Konstruowanie programu pomocy młodzieży zaburzeniami depresyjnymi.
Praca na podstawie studium przypadku.
Literatura obowiązkowa:
Bomba J. (2000) Depresja młodzieńcza. W: Namysłowska (red.) Psychiatria dzieci
i młodzieży. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Namysłowska I. (2000). Adolescencja wiek dorastania. W: Namysłowska I (red.)
Psychiatria dzieci i młodzieży.
Literatura dodatkowa:
Greszta E. (2006) Depresja wieku dorastania. Warszawa: Wydawnictwo SWPS.
Radziwiłłowicz W. (2010) Depresja u dzieci i młodzieży. Analiza systemu rodzinnego ujęcie kliniczne. Kraków: Impuls.
7. Utrata, żałoba, rozwód – jak udziela wsparcia dzieciom i młodzieży. Potrzeby
i problemy dzieci i młodzieży po utracie bliskiej osoby. Psychologiczna praca nad
traumatyczną żałobą. Praca na podstawie studium przypadku.
Literatura podstawowa:
Kerise M. (2005) Smutek dziecka. Radom: Polskie Wydawnictwo Encklopedyczne.
Literatura dodatkowa:
Cohen J. A., Mannarino A.P. Deblinger E., (2011). Terapia traumy i traumatycznej żałoby
u dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
8. Problemy młodzieży w rodzinach rozwodzących się i rozwiedzionych. Potrzeby
młodzieży w sytuacji rozwodowej rodziców. Pomoc w adaptacji dziecka do nowej sytuacji
rodzinnej. Udzielanie wsparcia dzieciom i młodzieży w konflikcie rozwodowym rodziców.
Praca na podstawie studium przypadku.
Literatura podstawowa:
Wallerstein J., Blekeslee (2006) Druga szansa. Mężczyźni, kobiety i dzieci dziesięć lat po
rozwodzie. Kielce: Wydawnictwo Charaktery.
Literatura dodatkowa:
Jade W., Jak uchronić dziecko przed skutkami rozwodu. Poradnik dla rodziców Kraków:
Wydawnictwo WAM.
6. Biogram prowadzącego zajęcia: psycholog, pedagog, psychoterapeuta. Specjalizuje się w
pomocy psychologicznej i psychoterapii młodzieży i osobom dorosłym, socjoterapii oraz
profilaktyki wśród młodzieży. Zainteresowania naukowe koncentrują się wokół rozwoju
człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem problemów okresu dorastania.