Nowe regulacje w zakresie rozwiązywania sporów konsumenckich

Warszawa, 23.12.2016
Nowe regulacje w zakresie rozwiązywania sporów konsumenckich
Poniżej przedstawiamy Państwu informację o wybranych regulacjach ustawy z dnia 23 września 2016
r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich („Ustawa”), stanowiącą implementację
europejskich regulacji dotyczących alternatywnych metod rozstrzygania sporów konsumenckich.
Ustawa ma zastosowanie do rozwiązywania sporów konsumenckich pomiędzy konsumentami
mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Polski lub innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, a przedsiębiorcami mającymi siedzibę na terytorium Polski. Sporem konsumenckim
w rozumieniu Ustawy jest spór między konsumentem a przedsiębiorcą, który wynika z umowy
zawartej pomiędzy nimi (zarówno w lokalu, poza lokalem jak i na odległość). Spór konsumencki może
mieć charakter krajowy lub transgraniczny.
Celem Ustawy jest wprowadzenie rozwiązań umożliwiających pozasądowe rozstrzyganie sporów
konsumenckich poprzez interwencję tzw. podmiotu uprawnionego. Do zadań tego podmiotu należy
między innymi przedstawianie stronom propozycji rozwiązania sporu, a nawet rozstrzyganie sporów
między stronami i narzucanie sposobu ich rozwiązania. Podmioty uprawnione do rozstrzygania
sporów konsumenckich będą wpisywane do specjalnego rejestru prowadzonego przez Prezesa
UOKiK.
Ustawa określa przypadki, w których jej przepisy nie będą miały zastosowania. Przykładowo, przepisy
te nie będą stosowane do postępowań reklamacyjnych, rozpatrywania skarg konsumentów przez
przedsiębiorcę, a także bezpośrednich negocjacji między konsumentem a przedsiębiorcą.
Co do zasady, przedsiębiorcy nie mają obowiązku korzystania z pozasądowego rozwiązywania sporów
z konsumentami. Jeśli jednak przedsiębiorca zdecyduje się na to, bądź należy do kategorii
przedsiębiorców, na których odrębne przepisy nakładają obowiązek korzystania z tego systemu,
Ustawa nakłada na niego dodatkowe obowiązki informacyjne. Przede wszystkim przedsiębiorca ma
obowiązek poinformować konsumentów o podmiocie uprawnionym, który jest właściwy dla tego
przedsiębiorcy. Informacja taka powinna uwzględniać co najmniej adres strony internetowej
podmiotu uprawnionego oraz powinna być zamieszczona na stronie internetowej przedsiębiorcy oraz
we wzorcach umów zawieranych z konsumentami.
Ustawa wprowadza liczne zmiany do innych ustaw, w tym do ustawy z dnia 30 maja 2014 r.
o prawach konsumenta. Do ustawy o prawach konsumenta wprowadzony zostanie przepis
przewidujący obowiązek przedsiębiorcy udzielenia odpowiedzi na reklamację konsumenta w terminie
7 dni od dnia jej otrzymania, a brak odpowiedzi w tym terminie uważany będzie za uznanie
reklamacji.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 10 stycznia 2017 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących
koordynatora ds. negocjacji przy Prezesie URE, zmian do ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o
informowaniu o cenach towarów i usług oraz do ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu
nieuczciwym praktykom rynkowym, które już weszły w życie.
New consumer disputes resolution regulations
Below you can find information on selected regulations of the Act on out-of-court consumer disputes
resolution dated 23 September 2016, implementing the European regulations on alternative
consumer disputes resolution.
The Act applies to resolution of consumer disputes between consumers domiciled in Poland or in
another EU Member State and entrepreneurs with their registered seats in Poland. A consumer
dispute within the meaning of the Act is a dispute between a consumer and an entrepreneurs that
results from a contract concluded between them (both from a contract concluded in business
premises, an off-premises contract, as well as a distance contract). A consumer dispute can be of
domestic or cross-border character.
The purpose of the Act is to introduce solutions allowing for out-of-court consumer disputes
resolution by means of an intervention of a an authorised entity. Such entity will be responsible for
presenting a proposal of dispute resolution to the parties, for resolution of disputes between them,
or even for imposing upon the parties the manner of dispute resolution. Entities authorised to
resolve consumer disputes will be listed in a special register maintained by the President of the Office
of Competition and Consumer Protection (UOKiK).
The Act specifies instances in which its provisions will not apply. For example, the Act will not apply
to complaint proceedings, entrepreneur’s consideration of consumer complaint letters or to direct
negotiations between a consumer and an entrepreneur.
Generally, entrepreneurs are not obliged to resort to out-of-court consumer disputes resolution.
If however an entrepreneur decides to do so or belongs to a category of entrepreneurs who under
separate legal provisions are obliged to use this system, then under the Act such entrepreneurs will
have additional informational responsibilities. Most importantly, the entrepreneur will be obliged to
inform consumers of the entity authorised to resolve consumer disputes involving such
entrepreneur. Such information should at least include the website address of the authorised entity
and should be posted on the entrepreneur’s website and included into their consumer contract
forms.
The Act introduces numerous amendments to other acts, among other to the consumer’s rights act
dated 30 May 2014. A provision will be added to this act whereunder the entrepreneurs will be
obliged to provide an answer to a consumer’s complaint within 7 days from the date of receipt, and
lack of such answer within the prescribed period will be considered to mean that the complaint has
been accepted.
The Act enters into force as from 10 January 2017, with the exception of the provisions concerning
the negotiations coordinator by the President of the Energy Regulatory Office, the amendments to
the act dated 9 May 2014 on providing information on prices of goods and services, as well as the
amendments to the act dated 23 August 2007 on counteracting unfair market practices, which have
already entered into force.