Zrozumieć niematerialny wszechświat

Zrozumieć niematerialny wszechświat
Bruce Lipton
Od ponad 400 lat zachodnia cywilizacja używa nauki jako źródła poznania prawd i zdobywania
wiedzy o tajemnicach życia. Proces ten można przedstawić alegorycznie jako wspinaczką na
ogromną górę - w miarę, jak zdobywamy wiedzę, wspinamy się coraz wyżej Motywuje nas
wyobrażenie, że zdobywając wiedzę staniemy się „panami” naszego wszechświata. Przywodzi
to na myśl obraz wszechwiedzącego guru siedzącego na szczycie.
Naukowcy to zawodowi poszukiwacze, którzy wykuwają ścieżkę na szczyt „góry wiedzy”. Ich
poszukiwania prowadzą ich do nieznanych dotąd tajemnic wszechświata. Wraz z każdym
naukowym odkryciem ludzkość robi nowy krok w drodze ku szczytowi. Czasami, w trakcie
wspinaczki, nauka natrafia na rozwidlenie i powstaje pytanie: czy pójść w lewo czy w prawo?
Podejmując taką decyzję, nauka kieruje się przeważającą w świecie naukowym opinią na temat
interpretacji poznanych dotychczas faktów, tak jak są one rozumiane w danym okresie.
Czasami naukowcy zaczynają podążać w kierunku, który ostatecznie prowadzi ich do ślepego
zaułka. W takiej sytuacji pojawiają się dwie możliwości: brnąć dalej w nadziei, że nauka
dostarczy w przyszłości możliwości ominięcia przeszkody albo cofnąć się do rozwidlenia i
ponownie zastanowić się nad wyborem drugiej drogi. Niestety, im więcej nauka inwestuje w
1/7
Zrozumieć niematerialny wszechświat
podążanie daną ścieżką, tym trudniej przychodzi jej rozstać się z poglądami, które ją na owej
drodze utrzymywały. Jak sugeruje historyk Arnold Toynbee, kulturalny - a więc i naukowy mainstream w obliczu pojawiających się wyzwań zawsze kurczowo trzyma się już ustalonych
poglądów i rygorystycznych wzorców. A jednak, pośród naukowców pojawiają się też zawsze
kreatywne mniejszości, która rozwiązują groźne problemy przy pomocy lepszych środków.
Mniejszości takie to aktywny czynnik, który przekształca przestarzałe filozoficzne „prawdy” w
nowe poglądy kulturalne prowadzące do rozwoju.
Od podejścia redukcjonistycznego do holistycznego
Droga, jaką obecnie podążą nauka nieświadomie przywiodła nas do obecnego światowego
kryzysu. Od chwili nowoczesnej rewolucji naukowej rozpoczętej dzięki publikacji dzieła Mikołaja
Kopernika w 1543 roku, nauka postrzega świat jako fizyczną maszynę działającą według zasad,
które później zdefiniował Newton. Światopogląd przedstawiony przez Newtona zakłada, że
wszechświat jest zdefiniowany poprzez swoją materialną rzeczywistość, a jego działanie można
zrozumieć za pomocą redukcjonizmu - rozbierania materii na części i studiowania jej elementów
składowych. Znajomość cząstek wszechświata i interakcji między nimi pozwoli nauce
przewidzieć działania natury i kontrolować ją. Pojęcia kontroli stanowi część determinizmu poglądu mówiącego, że wiedza o elementach składowych danej rzeczy pozwoli na
przewidywanie jej zachowania.
Redukcjonistyczne podejście do zrozumienia natury wszechświata pozwoliło na zdobycie
cennej wiedzy umożliwiającej lot na Księżyc, wszczepianie sztucznego serca i odczytanie kodu
genetycznego. Jednak zastosowanie takiej nauki w rozwiązywaniu światowych problemów
przyśpiesza nasz nadchodzący koniec. Jasno widać, że społeczeństwo nie przetrwa, jeśli
będzie się trzymać swojego dotychczasowego światopoglądu. Dlatego właśnie odważni
naukowcy kwestionują dawno ustalone fundamentalne założenia, które konwencjonalna nauka
traktuje jak dogmat. W przeciwieństwie do konwencjonalnego redukcjonizmu nowa noetyczna nauka oparta jest na
podejściu holistycznym, mówiącym, że aby zrozumieć naturę i ludzkie doświadczenia należy
wznieść się ponad części składowe i zobaczyć całość.
Materializm i redukcjonizm propagują pogląd, że ludzie nie są częścią natury i że znajdują się
ponad nią. Pogląd noetyczny podkreśla, że źródłem życia jest integracja i skoordynowanie
dwóch części wszechświata - fizycznej i niematerialnej. Wyjście ze światowego kryzysu
wymaga połączenia dwóch perspektyw: redukcjonistycznej i holistycznej. Takie ponowne
spojrzenie na konwencjonalną naukę stawia kreatywne mniejszości w uprzywilejowanej pozycji,
bo to one uratują nas przed wyginięciem.
W ciągu stuleci wiedza zgromadzona przez naukowców została zebrana w wielopoziomową
konstrukcję przypominającą wielopiętrowy budynek. Każdy jego poziom jest wzniesiony na
naukowym fundamencie dostarczanym przez niższe, podtrzymujące poziomy. Każde piętro to
oddzielna dyscyplina naukowa. Fundamentem budynku zwanego „Nauką” jest matematyka. Na
niej zbudowany został drugi poziom - fizyka, a niej z kolei trzeci poziom - chemia Chemia jest
podstawą czwartego poziomu - biologii, a na jej podstawie wzniesiony został piąty i obecnie
2/7
Zrozumieć niematerialny wszechświat
najwyższy poziom czyli psychologia.
Pierwszy poziom: fundament z fraktali i chaosu
Najważniejszą rzeczą dla nowej, noetycznej nauki jest matematyczny fundament. Prawa
matematyki są absolutne, pewne i bezsporne. Od stuleci praw tych używa się, aby dzielić
wszechświat na dające się zmierzyć elementy. Przyszła nauka zbudowana będzie na
rozwijającej się obecnie nowej matematyce, która kładzie nacisk na geometrię fraktalną i teorię
chaosu.
Fraktale to nowa wersja geometrii, oficjalnie zdefiniowana w 1983 roku przez pracującego w
IBM Benoit Mandelbrota. Tak naprawdę jest to prosta dziedzina matematyki opierająca się na
równaniach wymagających dodawania i mnożenia, których wynik jest ponownie wstawiany do
pierwotnego równania, które rozwiązuje się ponownie. Powtarzanie tego samego równania daje
w rezultacie geometrię podobnych do siebie obiektów, które pojawiają się na wyższym lub
niższym poziomie równania. Organizacja na każdym poziomie natury jest jak matrioszka i
odzwierciedla powtarzające się wzorce podobne do sposobu organizacji na wyższych i
niższych poziomach rzeczywistości. Dla przykładu: struktura i zachowanie ludzkiej komórki
przypomina strukturę i zachowanie człowieka, a to z kolei przypomina strukturę i zachowanie
gatunku ludzkiego. Mówiąc krótko „Jako na górze, tak i na dole”. Geometria fraktalna kładzie
nacisk na fakt, że widzialny wszechświat ma swoje źródło w połączeniu wszystkich swoich
części i ich wzajemnym związku. Geometria fraktalna odkrywa przed nami nie ewolucję w rozumieniu Darwina, opartą na
przypadkowych mutacjach albo walce o przetrwanie, ale biosferę będącą wynikiem złożonego
współdziałania wszystkich żywych organizmów. Nowe spojrzenie na naturę podkreśla
współpracę między gatunkami żyjącymi w harmonii ze swoim środowiskiem, a nie, jak
dotychczas, walkę o przetrwanie opartą na konkurencji. Musimy przyjąć do wiadomości, że liczy
się każda ludzka istota, bo każda jest częścią wielkiego organizmu. Tocząc wojny, walczymy
sami ze sobą.
Dzięki równaniom matematycznym, geometria fraktalna tworzy struktury przypominające te,
jakie widzimy w naturze: góry, rośliny, chmury i zwierzęta. Dynamika tych fraktalnych struktur
opiera się na teorii chaosu - dziedzinie matematyki, mówiącej że małe zmiany mogą wywołać
nieprzewidziane efekty. Dziedzina ta zajmuje się procesami, które sprawiają, że uderzenie
skrzydeł motyla w Azji może wpłynąć na ukształtowanie się tornada w Oklahomie. Kiedy
połączy się teorię chaosu z geometrią fraktalną, otrzymamy możliwość matematycznego
przewidzenia zmian obserwowanych w fizycznym świecie - od wzorców pogody do ludzkiej
fizjologii, od wzorców zachowania społeczeństw do zmian cen na giełdach.
Drugi poziom: fizyka energii
100 lat temu kreatywne mniejszości zapoczątkowały nowe spojrzenie na działanie
wszechświata. Nowe teorie wyjaśniające podstawy jego działania opracowali ludzie tacy jak:
Albert Einstein, Max Planck i Werner Heisenberg. Ich prace nad mechaniką kwantową ujawniły,
że wszechświat to nie zbiór fizycznych części, jak sugerowała newtonowska fizyka, a wynik
3/7
Zrozumieć niematerialny wszechświat
holistycznego połączenia niematerialnych fal energii. Mechanika kwantowa zaskakuje
odkryciem, że we wszechświecie nie ma czegoś takiego jak „struktura fizyczna”: atomy to
skupione wiry energii - miniaturowe tornada, które nieustannie pojawiają się i znikają. Atomy
będące polami energii wchodzą w interakcje z wieloma rodzajami niewidzialnych pól
energetycznych tworzącymi wszechświat. Są one blisko połączone ze sobą nawzajem i z
polem, w którym są zanurzone.
Podstawowy wniosek wypływający z nowej fizyki to stwierdzenie: „Obserwator tworzy
rzeczywistość.” Jako obserwatorzy mamy wpływ na tworzenie naszej rzeczywistości! Fizycy
muszą przyznać, że wszechświat to twór „umysłowy.” Nowatorski fizyk, Jams Jeans, napisał
„Strumień wiedzy kieruje się ku rzeczywistości niemechanicznej, a wszechświat zaczyna
przypominać raczej wielką myśl niż wielki mechanizm. Umysł to już nie tylko przypadkowy intruz
w świecie materii... powinniśmy raczej okrzyknąć go twórcą i zarządcą świata materialnego.” (R. C. Henry, "The Mental Universe"; Nature 436:29, 2005).
Choć 80 lat temu mechanikę kwantową uznano za najlepszy naukowy opis mechanizmów
tworzących nasz wszechświat, wielu naukowców wciąż kurczowo trzyma się przeważającego
światopoglądu skoncentrowanego na materii, robiąc to dlatego że „wydaje się” on lepiej
wyjaśniać nasze istnienie. Chcąc poradzić sobie z pojawiającymi się sprzecznościami,
większość fizyków ograniczyła zakres teorii kwantowej do świata subatomowego. Znany fizyk
teoretyk David Deutch napisał: „Pomimo że na polu dowodów empirycznych teoria kwantowa
odniosła bezprecedensowy sukces, to już sama sugestia, że teoria ta może stosować się także
do opisu natury przyjmowana jest z cynizmem, brakiem zrozumienia, a nawet wściekłością.” (T.
Folger, “Quantum Shmantum”; Discover 22:37-43, 2001).
Jednak prawa teorii kwantowej muszą znajdować zastosowanie na każdym poziomie
rzeczywistości - nie możemy już dłużej ignorować tego faktu. Musimy się nauczyć, że nasze
poglądy i opinie na temat świata mają wpływ na jego tworzenie. Ostatnio profesor fizyki z
Uniwersytetu Johna Hopkinsa, R. C. Henry stwierdził, że powinniśmy „przywyknąć” i przyjąć do
wiadomości bezsporny wniosek „Wszechświat jest niematerialny - umysłowy i duchowy” (R. C.
Henry, "The Mental Universe")
Trzeci poziom: chemia drgań
Podczas gdy konwencjonalna chemia uważa pierwiastki chemiczne za miniaturowe
newtonowskie systemy słoneczne złożone z posiadających stan stały elektronów, protonów i
neutronów, chemia drgań, opierając się na mechanice kwantowej, podkreśla że atomy
zbudowane są z wirujących niematerialnych wirów energii, takich jak kwarki. Nowa chemia
koncentruje się na roli drgań w tworzeniu wiązań molekularnych i dostarczaniu energii
oddziaływań molekularnych. Pola energii, takie jak te powodowane przez telefony komórkowy
czy myśli łączą się z reakcjami chemicznymi i oddziałują na nie.
Chemia drgań definiuje mechanizmy, które pośredniczą w relacjach między ciałem a duchem.
Ciało składa się z ponad stu tysięcy różnych molekuł białek. Zmieniają one kształt reagując na
sygnały - harmoniczne drgania pola. Wspólny ruch protein tworzy zachowanie, który nazywamy
„życiem.” Sygnały kontrolujące życie mają swoje źródło zarówno w materialnych środkach
4/7
Zrozumieć niematerialny wszechświat
chemicznych, jak i w niematerialnych falach energii. Wspólna płaszczyzna między energią a
proteinami jest jednocześnie miejscem krzyżowania się relacji między ciałem a umysłem. Za
sprawą procesu znanego jako sprzęganie elektryczno - konformacyjne wibrujące pola
nerwowe mające swój początek w świadomych procesach mogą wpływać na zachowania
protein. (T. Y. Tsong, "
Deciphering the Language of Cells"; Trends in Biochemical Sciences
14:89, 1989). Czwarty poziom: nowa biologia
Do zgłębiania tradycyjnej biologii używa się metody redukcjonistycznej, podobnie jak to jest w
przypadku tradycyjnej chemii: organizmy dzieli się na komórki, a komórki na molekuły, a
wszystko to, bo zrozumieć jak to wszystko działa. Nowa nauka postrzega komórki i organizmy
jako połączone ze sobą wspólnoty, które są fizycznie i energetycznie złączone ze swoim
środowiskiem. Nowe holistyczne podejście do biologii faworyzuje hipotezę Jamesa Lovelocka postulującą istnienie Gai, czyli Ziemi i jej biosfery jako jednej żyjącej i oddychającej istoty.
Podjęcia badań nad fizjologią Gai z naciskiem na rolę wszystkich żywych organizmów i związki
między nimi pozwoli nam na nowo odkryć nasz związek z planetą a także przypomni nam
naszą starożytną rolę strażników Ogrodu.
Noetyczna biologia uzna także potęgę epigenetyki. Epigenetyka (dosłownie „kontrola nad
genami” to nowo odkryty drugi kod genetyczny, który kontroluje zachowania i programowanie
DNA danego organizmu. Ten nowy dziedziczny mechanizm pokazuje w jaki sposób
zachowanie i aktywność genów podlegają kontroli organizmu i jego reakcji na otaczające
środowisko. Podstawowa różnica między starym kodem genetycznym a nową epigenetyką jest
taka, że ten pierwszy postulował genetyczny determinizm, a więc pogląd, że geny określają
nasze cechy fizjologiczne i wzorce zachowania a także kontrolują je. Natomiast epigenetyka
zakłada ze to reakcja na środowisko, w tym także nasza świadomość, kontroluje geny. Za
sprawą mechanizmów epigenetycznych świadomości można używać to kształtowania naszej
biologii i przemienienia ludzi w panów swojego życia.
Piąte piętro: psychologia energii
Zmodyfikowanie nauk pomocniczych: fizyki, chemii i biologii sprawia, że i nauka na piątym
poziomie - psychologia - ulega dużej zmianie. Przez stulecia, za sprawą materialistycznego
spojrzenia, rozum i świadomość odrzucane były jako epifenomen mechanicznego ciała.
Uważano, że za nasza zachowania odpowiedzialne były geny i związki neurochemiczne „oprogramowanie” centralnego układu nerwowego. Jednakże fizyka kwantowa, chemia drgań i
mechanizmy kontroli epigenetycznej dają nam możliwość zupełnie nowego, głębokiego
spojrzenia na psychologię. To środowisko, wraz z percepcją umysłu, kontrolują zachowanie i
genetykę. Nasze życie nie jest kontrolowane przez geny, ale przez nasz spojrzenie na życie. Przejście od fizyki newtonowskiej do mechaniki kwantowej zmienia główny punkt
zainteresowania psychologii - wcześniej były to mechanizmy fizykochemiczne, a teraz jest to
rola pół energii. Psychologia energii skupia się na oprogramowaniu które steruje naszą
świadomością, a nie na fizykochemcznym sprzęcie, który mechanicznie określa zachowanie.
5/7
Zrozumieć niematerialny wszechświat
Psychologia energii bezpośrednio wpływa na programowanie podświadomości, a nie stara się
manipulować genami, fizjologią i zachowaniem. To nowe spojrzenie pozwoli także rodzicom rozpoznać wpływ podstawowego postrzegania na programowania podświadomego umysłu. To
z kolei doprowadzi do takiego rozwoju, który pozytywnie wpłynie na zdrowie, inteligencję i
szczęście naszych dzieci.
Apartament na szczycie - nauka noetyczna. Widok z góry
Wprowadzenie tego typu zmian na każdym piętrze budynku tradycyjnej nauki nie tylko wzmocni
tenże budynek, ale da podstawy dla nowego poziomu: uniwersalnej gałęzi znanej jako nauka
noetyczna. Twierdzi ona, że struktura wszechświata stworzona jest na podobieństwo pola
będącego jego podstawą. Fizyczny charakter atomów, protein, komórek i ludzi podlega kontroli
ze strony niematerialnych energii, które wspólnie tworzą to pole. Zbiór komórek składający się na każdego człowieka odpowiada unikalnemu spektrum pola energii wszechświata. Owo
unikalne spektrum nazywane przez wielu „duszą” albo „duchem” jest niewidzialną, poruszającą
się siłą, która drga w harmonii z naszymi fizycznymi ciałami. Jest to twórcza siła odpowiedzialna
za świadomość i wpływająca na fizyczną rzeczywistość.
Noetyczna świadomość pokazuje, że wspólnie tworzymy wcielenie „pola.” Każde z nas jest
„informacją” manifestującą i przeżywającą fizyczną rzeczywistość. Połączenie wiedzy o naszej
noetycznej świadomości ze świadomością fizyczną a także zrównoważenie ich da nam moc,
dzięki której staniemy się panami naszego życia. Kiedy takie spojrzenie zatryumfuje ponownie
będziemy mogli stworzyć Eden na Ziemi.
Artykuł „Zrozumieć niematerialny wszechświat” autorstwa Bruce'a Liptona po raz pierwszy ukazał się w Shift: At the Frontiers of Consciousness (No. 9, Dec 2005-Feb 2006, pp. 8-12),
kwartalniku wydawanym przez Institute of Noetic Sciences (IONS). Adres strony
internetowej:
www.noetic.org .
Przedruk za zgodą ©2006, all rights reserved
6/7
Zrozumieć niematerialny wszechświat
Artykuł zaczerpnięto ze strony Bruce Liptona www.brucelipton.com , za zgodą jego autora.
Tłumaczenie z angielskiego: Piotr Nater - e-mail: piotrn9[małpka]gmail.com
Zdjęcie/photo credit: Wikimedia Commons , under the terms of the GNU Free Documentation
License
7/7