Akropol ateński

ZNAKI EPOKI
Droga na Akropol prowadzi
przez Propyleje, czyli bramę
z potężną kolumnadą.
Widok ateńskiego
Akropolu od strony
dolnego miasta
Akropol ateński
Ateński Akropol to najstarsza część miasta, która
zgodnie ze swą nazwą położona jest na wzgórzu
(gr. akrópolis – górne miasto). Własne akropole
posiadało wiele miast greckich. Niekiedy były
to warowne grody, jak w Mykenach i początko­
wo w Atenach, kiedy indziej zaś pełniły funkcję
centrów życia religijnego. Akropol ateński swą
sławą przyćmił inne do tego stopnia, że nazwa
pospolita stała się w powszechnym odbio­rze je­
go nazwą własną. Poważnie zniszczony pod­czas
wojen perskich, został odbudowany w drugiej
połowie V w. p.n.e. z inicjatywy Peryklesa. Właś­
nie z tego okresu pochodzą wszystkie jego naj­
słynniejsze budowle: Partenon, Erechtejon, Pro­
pyleje i inne.
Partenon, czyli wielka świątynia Ateny Dziewicy, to najsłynniejsza budowla ateńskiego
„górnego miasta”.
Spośród innych budowli Akropolu wyróżnia się
Erechtejon – świątynia poświęcona Erechteuszowi, mitycznemu królowi Aten, a także Atenie
i Posejdonowi. Z prawej strony widać portyk
kariatyd, czyli wysunięty przed fasadę budynku
rząd posągów wyobrażających dziewczęta, na
których wsparto gzyms.