Budowa i konserwacja dróg i nawierzchni parkowych

Rok
akademicki:
2014/2015
Grupa
przedmiotów:
Numer
katalogowy:
Nazwa przedmiotu
Budowa i konserwacja dróg i nawierzchni
parkowych
Tłumaczenie nazwy na jęz.
angielski
Construction and conservation of park pathways and surfaces
Kierunek studiów
Architektura krajobrazu
Koordynator przedmiotu
dr inż. Agnieszka Gawłowska
Prowadzący zajęcia
dr inż. Agnieszka Gawłowska
Jednostka realizująca
Katedra Architektury Krajobrazu
ECTS
3
Wydział, dla którego przedmiot
jest realizowany
Status przedmiotu
Przedmiot specjalizacyjny
Stopień II rok I
Cykl dydaktyczny
Semestr letni
Jęz. wykładowy: polski
Założenia i cele przedmiotu
Zapoznanie studentów z podstawowymi wymaganiami stawianymi drogom parkowym, zasadami ich
podziału, rodzajami dróg i nawierzchni, przekrojami konstrukcyjnymi, sposobami odwodnienia oraz
zasadami ich budowy i konserwacji. Wymagana wiedza realizowana na przedmiotach:
Budownictwo i materiałoznawstwo, Roboty ziemne, Budowa DFA, Urządzanie zieleni,
Projektowanie obiektów architektury krajobrazu, Dendrologia, Geodezja.
Formy dydaktyczne, liczba
godzin
Ćwiczenia projektowe: liczba godzin 30
Metody dydaktyczne
Pełny opis przedmiotu
stacjonarne
Projekt, studium przypadku, rozwiązywanie problemu - zajęcia praktyczne, konsultacje –
opracowania studialne.
Celem ćwiczeń jest: zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami z zakresu budowy
i konserwacji dróg i nawierzchni parkowych, wymaganiami stawianymi drogom i nawierzchniom
parkowym, podziałem dróg i nawierzchni, sposobami odwodnienia dróg, zasadami projektowania
dróg i nawierzchni parkowych z uwzględnieniem cech podłoża gruntowego. Sposoby budowy
wybranych nawierzchni, budowa nawierzchni w otoczeniu roślin drzewiastych, konserwacja dróg
i nawierzchni parkowych
Wymagania formalne
Założenia wstępne
Efekty kształcenia
Sposób weryfikacji efektów
kształcenia
Znajomość zasad kształtowania i urządzania obiektów arch. krajobrazu, stosowania materiałów
budowlanych materiału roślinnego oraz technologii budowlanych; umiejętność opracowywania
dokumentacji projektowych.
01. zna wymagania stawiane drogom i nawierzchniom budowanym w różnych warunkach
środowiska przyrodniczego
02. zna sposoby i technologie odwadniania dróg oraz zasady projektowania z uwzględnieniem
cech podłoża gruntowego
03. zna zasady budowy i konserwacji nawierzchni w otoczeniu roślin drzewiastych, w odniesieniu
do zastanych warunków.
04. potrafi współdziałać z innymi projektantami, biorącymi udział w procesie projektowania dróg i
nawierzchni
01 – 04– ocena wynikająca z obserwacji studenta w trakcie zajęć (aktywność), ocena wykonania
zadania projektowego na zadany temat, przygotowanie zespołowej analizy zdefiniowanego
problemu, ocena wystąpień i prezentacji w trakcie zajęć
Forma dokumentacji
osiągniętych efektów
kształcenia
Opracowania studialne (wybrane tematy).
Elementy i wagi mające wpływ
na ocenę końcową
Ocena wystąpień i prezentacji
Ocena wykonania zadań studialnych
Obecność na zajęciach
Miejsce realizacji zajęć
Mieszane (sala wykładowa, teren)
= 20%
= 50%
= 30%
Literatura podstawowa i uzupełniająca:
1. Dębski, Sokalski K. 1964. Materiałoznawstwo drogowe z geologią i petrografią. WKŁ Warszawa
2. Gadomski K. 2007. Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni. Cz. III. Wyd. Hortpress Sp. z o.o., Warszawa
3. Groszyk K. 1993. Ocena przydatności betonowych kostek brukowych do budowy nawierzchni w terenach zieleni. Praca
magisterska KUPiK SGGW Warszawa (maszynopis)
4. Godlewski D. 1989. Równość nawierzchni jako parametr oceny dróg. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa
5. Grzybowska W., Smukalski K. 1983. Nawierzchnie drogowe ulepszone. Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej
6. Kalabińska M., Piłat J. 1985. Technologia materiałów i nawierzchni drogowych. PWN Warszawa
7. Kiełsznia D. 1986. Dobór nawierzchni terenów zabaw dla dzieci. Praca magisterska KUPiK SGGW Warszawa (maszynopis)
8. Ładzińska-Depko M. 1989. Technologia układania nowoczesnych nawierzchni brukowych. Drogownictwo 6/1989, s. 117-121
9. Neufert E., 1995. Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego. Arkady, Warszawa
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
Petri M. 1998. Włókna do mikrozbrojenia betonu. Materiały budowlane 2/1998, str 53-54
Rolla S.1985. Badania materiałów i nawierzchni drogowych. WKŁ Warszawa
Składowski E. 1983. Poradnik majstra drogowego WKŁ, Warszawa
Stelmaszyk F.J. 1969. Roboty ziemne i drogi gruntowe. PWRiL, Warszawa
Sylwestrzak J.W., Szewczyk J.A. Materiały do ćwiczeń z projektowania dróg leśnych. Wyd. SGGW-AR Warszawa
Szczepanowska H.B. 2001. Drzewa w mieście. Wyd. Hortpress Sp. z o.o., Warszawa
Wiłun Z. 1987. Zarys geotechniki WKŁ Warszawa
Budownictwo ogólne 2008. Pr. zb. pod kier. Bogusława Stefańczyka. Arkady, Warszawa;
Ustawa z dn. 7 lipca 1994 z p.zm. Prawo budowlane.
UWAGI:
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla
osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału
nauczycieli akademickich:
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak
zajęcia laboratoryjne, projektowe, itp.:
75 h
1,5 ECTS
2 ECTS
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu
Nr /symbol
efektu
01
02
03
04
Wymienione w wierszu efekty kształcenia
Zna wymagania stawiane drogom i nawierzchniom
budowanym w różnych warunkach środowiska
przyrodniczego
zna sposoby i technologie odwadniania dróg oraz zasady
projektowania z uwzględnieniem cech podłoża gruntowego
zna zasady budowy i konserwacji nawierzchni w otoczeniu
roślin drzewiastych, w odniesieniu do zastanych warunków.
potrafi współdziałać z innymi projektantami, biorącymi udział
w procesie projektowania dróg i nawierzchni
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
AK2_W05
AK2_W08
AK2_U04
AK2_K01