Grupa piętnastu nauczycieli naszej szkoły powoli finalizuje

Grupa piętnastu nauczycieli naszej szkoły powoli finalizuje realizowany w ramach
finansowanego z funduszy europejskich programu Erasmus+ projekt pod nazwą „Wielokierunkowy
rozwój nauczycieli inwestycją w przyszłość”. Zasadniczą częścią projektu były zagraniczne
wyjazdy nauczycieli na różne kursy doskonalące. Jednym z ostatnich był dwutygodniowy kurs
„Drama in the Secondary Classroom and Theatre Studies”, w którym wziął udział niżej
podpisany. Kurs odbył się w angielskim Southampton.
Uczestnicy mieli okazję zdobyć wiedzę (a następnie zastosować ją w praktyce w trakcie
zajęć warsztatowych) nie tylko, jak wskazywałaby nazwa kursu, na temat technik teatralnych, które
nauczyciele różnych przedmiotów mogą wykorzystać na swoich lekcjach. Obszerny blok zajęć
poświęcono skutecznemu motywowaniu uczniów przy pomocy tak zwanych metod aktywizujących
(techniki teatralne do nich należą). Część zajęć dotyczyła wreszcie tego, jak prowadzić w szkole
warsztaty teatralne i dlaczego warto rozszerzać programy nauczania o wiedzę o teatrze.
Cennym doświadczeniem była wizyta w jednej z angielskich szkół, będącej
odpowiednikiem polskiego gimnazjum, a w niej obserwacja lekcji języka angielskiego (oczywiście
jako języka ojczystego, choć więcej niż połowę uczniów w szkole stanowią dzieci imigrantów, w
tym Polaków, których bardzo liczna grupa mieszka w Southampton), w trakcie której nauczyciel
stosował okołoteatralne metody nauczania, a także warsztatów teatralnych prowadzonych w ramach
szkolnej grupy teatralnej.
Nieocenionym uzupełnieniem kursu były wycieczki do znajdujących się w pobliżu
Southampton ważnych dla angielskiej historii i kultury miejsc – Salisbury, Winchester, Stonehenge,
a także kilka wizyt w angielskich teatrach, w tym w słynnym teatrze Shakespeare's Globe w
Londynie, gdzie uczestnicy kursu mieli okazję obejrzeć realizację „Makbeta”.
Ponieważ w kursie wzięli udział nauczyciele z różnych krajów (Hiszpania, Niemcy, Austria,
Czechy, Węgry, Bułgaria, Grecja, Turcja i oczywiście Polska – nie byłem jedynym Polakiem), nie
można było nie wykorzystać tej sytuacji i nie wymienić się pedagogicznymi doświadczeniami.
Moje opowieści o Festiwalu Teatralnym, o wspólnych uczniowsko-nauczycielskich
przedstawieniach teatralnych i koncertach, o współpracy naszej szkoły z różnymi instytucjami
kultury spotkały się z naprawdę dużym zainteresowaniem. Pojawiła się nawet szansa na nawiązanie
ściślejszych kontaktów ze szkołami reprezentowanymi przez nauczycieli – uczestników kursu. Co z
tego wyniknie – czas pokaże.
Udział w kursie pozwolił mi nie tylko zdobyć wiele cennych doświadczeń, które przełożą
się na jakość mojej pracy pedagogicznej, ale też przekonać się, że polska szkoła w ogóle, a nasza
szkoła w szczególności, jej nauczyciele – nie mają się czego wstydzić i europejscy nauczyciele
mogą się od nich – od nas, ode mnie – sporo nauczyć.
Waldemar Podkidacz
lipiec 2017