Sylabusy dla naboru 2015/2016 - Wyższa Szkoła Rehabilitacji
Transkrypt
Sylabusy dla naboru 2015/2016 - Wyższa Szkoła Rehabilitacji
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI W WARSZAWIE Sylabusy Ratownictwo medyczne Obowiązujące od naboru 2015/2016 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 1 Spis treści ANATOMIA ........................................................................................................................................................... 4 BIOLOGIA I MIKROBIOLOGIA.......................................................................................................................... 6 BIOCHEMIA .......................................................................................................................................................... 8 BIOFIZYKA ......................................................................................................................................................... 10 BIOSTATYKA ..................................................................................................................................................... 12 CHIRURGIA ........................................................................................................................................................ 14 CHOROBY WEWNĘTRZNE .............................................................................................................................. 17 DEMOGRAFIA .................................................................................................................................................... 20 DYDAKTYKA ..................................................................................................................................................... 22 EKONOMIA I ORGANIZACJA OCHRONY ZDROWIA ................................................................................. 24 ERGONOMIA. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ............................................................................... 27 ETYKA ................................................................................................................................................................. 30 FARMAKOLOGIA .............................................................................................................................................. 32 FILOZOFIA .......................................................................................................................................................... 34 HIGIENA I EPIDEMIOLOGIA ........................................................................................................................... 36 INTENSYWNA TERAPIA .................................................................................................................................. 38 JĘZYK ANGIELSKI ............................................................................................................................................ 41 JĘZYK MIGOWY ................................................................................................................................................ 43 JĘZYK NIEMIECKI ............................................................................................................................................. 45 KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA .......................................................................................................... 48 KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC ........................................................................................................ 50 MEDYCYNA KATASTROF ............................................................................................................................... 53 MEDYCYNA RATUNKOWA............................................................................................................................. 55 MEDYCYNA SĄDOWA ..................................................................................................................................... 58 MEDYCZNE CZYNNOŚCI RATUNKOWE I .................................................................................................... 60 MEDYCZNE CZYNNOŚCI RATUNKOWE II .................................................................................................. 63 MEDYCZNE CZYNNOŚCI RATUNKOWE III ................................................................................................. 65 METODOLOGIA BADAŃ .................................................................................................................................. 67 METODYKA NAUCZANIA PIERWSZEJ POMOCY I KWALIFIKOWANEJ PIERWSZEJ POMOCY ........ 69 MIĘDZYNARODOWE ASPEKTY ZDROWIA PUBLICZNEGO ..................................................................... 71 NEUROLOGIA .................................................................................................................................................... 73 OBÓZ SPRAWNOŚCIOWY- LETNI, ZIMOWY ............................................................................................... 75 ORGANIZACJA RATOWNICTWA ZINTEGROWANEGO ............................................................................. 77 PATOFIZJOLOGIA ............................................................................................................................................. 79 PEDIATRIA ......................................................................................................................................................... 81 PIERWSZA POMOC ........................................................................................................................................... 83 PODSTAWY NADZORU SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNEGO .............................................................. 85 PODSTAWY OCHRONY SRODOWISKA ........................................................................................................ 88 PODSTAWY UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH .............................................................................................. 90 PODSTAWY ZDROWIA ŚRODOWISKOWEGO ............................................................................................. 92 PODSTAWY ŻYWIENIA.................................................................................................................................... 95 POŁOZNICTWO I GINEKOLOGIA ................................................................................................................... 97 PRAKTYKA SZPITALNA W STACJI POGOTOWIA RATUNKOWEGO ...................................................... 99 PRAKTYKA SZPITALNA W SZPITALNYM ODDZIALE RATUNKOWYM .............................................. 101 PRAKTYKA ŚRÓDROCZNA W PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ ..................................................... 103 PRAKTYKA ŚRÓDROCZNA W ODDZIALE INTENSYWNEJ OPIEKI MEDYCZNEJ LUB KARDIOLOGICZNEJ OPIEKI MEDYCZNEJ ................................................................................................. 105 PROMOCJA ZDROWIA I EDUKACJA ZDROWOTNA ................................................................................. 107 PROPEDEUTYKA PRAWA.............................................................................................................................. 109 PSYCHIATRIA…………………………………………………………………………………………………114 PSYCHOLOGIA ................................................................................................................................................ 114 SEMINARIUM DYPLOMOWE ........................................................................................................................ 116 SOCJOLOGIA .................................................................................................................................................... 118 TECHNIKI ZABIEGÓW MEDYCZNCYH....................................................................................................... 120 TECHNOLOGIA INFORMACYJNA ................................................................................................................ 122 TOKSYKOLOGIA ............................................................................................................................................. 124 TRAUMATOLOGIA NARZĄDU RUCHU ...................................................................................................... 126 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 2 WYCHOWANIE FIZYCZNE ............................................................................................................................ 128 ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE....................................................................................................................... 130 ZDROWIE PUBLICZNE ................................................................................................................................... 132 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 3 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wiedza i umiejętności z zakresu biologii na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej. ANATOMIA Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Liczba godzin Studia niestacjonarne Liczba godzin Założenia przedmiotu 150 zajęcia zorganizowane w. ćw. 30 60 30 45 l. p. praca własna studenta 60 liczba punktów ECTS 6 75 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z budową człowieka w kontekście roli poszczególnych narządów układu ruchu. Student umie opisać budowę narządów i układu organizmu ludzkiego. Efekty kształcenia: Wiedza: student ma wiedzę na temat budowy organizmu ludzkiego. Student zna i rozumie podstawowe funkcje narządów organizmu Umiejętności: student rozpoznaje dotykiem struktury anatomiczne; student rozróżnia funkcjonowanie organizmu ludzkiego w zależności od płci i wieku; Kompetencje społeczne: student angażuje się w akcje społeczne wyjaśniające zasady akcji ratunkowych wykorzystując wiedzę na temat anatomii i fizjologii człowieka. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, ćwiczenia, pokaz z objaśnieniem Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: kolokwium pisemne Umiejętności: student przygotowuje projekt mający na celu prezentację anatomii człowieka w rozróżnieniu na płeć i wiek Kompetencje społeczne: student przeprowadza prezentację z naciskiem an umiejętności przekazywania wiedzy Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 4 Treści programowe: 1. Wprowadzenie do przedmiotu. Organizm jako całość: układy i narządy, części, okolice, linie, płaszczyzny i osie ciała. 2. Budowa tkanek i komórek. 3. Elementy embriologii ogólnej. 4. Układ szkieletowy człowieka: rodzaje kości i ich połączenia; budowa klatki piersiowej, kręgosłupa, czaszki, stawów, układu kostnego. 5. Układ nerwowy ośrodkowy , obwodowy i autonomiczny; receptory i narządy zmysłów; budowa tkanki nerwowej, synapsy, mózgu i rdzenia przedłużonego. 6. Układ mięśniowy: budowa tkanki mięśniowej, rodzaje mięśni, przyczepy mięśni grzbietu, klatki piersiowej, ramienia, obręczy biodrowej, uda, stopy. 7. Układ krążenia: serce, budowa naczyń żylnych, tętniczych, włosowatych; krew i osocze. 8. Układ chłonny: naczynia i węzły chłonne. 9. Układ oddechowy: budowa dróg oddechowych, płuca i opłucna. 10. Układ pokarmowy: jama ustna, gardło, przełyk, żołądek, jelito cienkie, jelito grube, wątroba, trzustka. 11. Gruczoły dokrewne: przysadka, gruczoł tarczowy, nadnercza, szyszynka, grasica, wyspy trzustkowe. 12. Układ moczowy: nerki, drogi moczowe. 13. Układ płciowy- męskie i żeńskie narządy płciowe. Literatura podstawowa: 1. Bochenek A., Reicher A.: Anatomia człowieka t 1-5. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy. PZWL, Warszawa 2002. 2. Gołąb B., Traczyk W.Z. Anatomia i fizjologia człowieka. PZWL, Warszawa 2005. 3. Suder E. Brużewicz S. Anatomia człowieka- podręcznik dla studentów licencjatów medycznych, Górnicki, Wrocław 2004. 4. Sylwanowicz W. Mały atlas anatomiczny. PZWL, Warszawa 1990. Literatura uzupełniająca: 1. Ignasiak Z. Anatomia cz 1 i 2 Elsewier Wrocław, 2008. 2. Konturek S. Fizjologia człowieka. T. 1-5. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków 2003. 3. Sokołowska-Pituchowa J. (red.): Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny.PZWL, Warszawa 2000. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 5 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wiedz i umiejętności z zakresu biologii na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej. BIOLOGIA I MIKROBIOLOGIA Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Założenia przedmiotu Liczba godzin 75 zajęcia zorganizowane w. 15 ćw. l. p. 30 praca własna studenta 30 liczba punktów ECTS 3 Liczba godzin 15 20 40 Celem przedmiotu jest określenie podstawowych właściwości mikroorganizmów i ich klasyfikacji a także zapoznanie się z budową i funkcją komórek. Zapoznanie studenta z rola profilaktyki w życiu codziennym. Efekty kształcenia: Wiedza: student ma wiedzę z zakresu: biologii komórki, genetyki; student zna właściwości drobnoustrojów; Student ma wiedzę na temat bakterii, grzybów chorobotwórczych i drobnoustrojów; student ma wiedze na temat odporności organizmu na patogeny Umiejętności: student pobiera materiały do badań mikrobiologicznych; student stosuje profilaktykę w celu zabezpieczenia się przed zakażeniami Kompetencje społeczne: student angażuje się w projekty dotyczące profilaktyki związanej z zakażeniami wywoływanymi przez bakterie i wirusy, potrafi współpracować z przedstawicielami innych zawodów Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, pokaz z objaśnieniem, prezentacje multimedialne, ćwiczenia laboratoryjne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: kolokwium na zaliczenie Umiejętności: student przygotowuje ćwiczenia laboratoryjne dotyczące profilaktyki Kompetencje społeczne: student prezentuje wyniki ćwiczeń laboratoryjnych Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 6 Treści programowe: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. Biologia komórki. Ewolucyjne pochodzenie komórek eukariotycznych. Cykl komórkowy. Kod genetyczny- DNA; mechanizmy dziedziczenia; ewolucja genomów. Zmienność genetyczna bakterii. Klonowanie, rekombinacje, , mutacje, transpozycja, mechanizmy naprawcze DNA. Sekwencje inercyjne. Horyzontalne przekazywanie genów wśród bakterii. Inżynieria genetyczna. Fizjologia drobnoustrojów chorobotwórczych. Grzyby chorobotwórcze. Hodowle drobnoustrojów chorobotwórczych. Choroby zakaźne; infekcje, toksyny bakteryjne; choroby odzwierzęce. Choroby bakteryjne i wirusowe przenoszone drogą kropelkową, płciową, pokarmową. Diagnostyka zakażeń bakteryjnych i grzybiczych. Odczyny serologiczne stosowane w diagnostyce zakażeń wirusowych. Metody kontroli zanieczyszczeń: powietrza, rąk, środków dezynfekcyjnych. Mikrobiologia żywności i biotechnologia. Literatura podstawowa: 1. Baj J., Markiewicz Z., Biologia molekularna bakterii. PWN, Warszawa, 2006. 2. Buczek J., Buczek K., Zarys mikrobiologii ogólnej. Białystok, Lublin, 2000. 3. Heczko P., Mikrobiologia Podręcznik dla pielęgniarek, położnych i ratowników, PZWL, 2007. 4. Kunicki-Goldfinger W.J.H., Życie bakterii. PWN, Warszawa, 2004. 5. Singleton P., Bakterie w biologii, biotechnologii i medycynie. PWN, Warszawa 2004. 6. Zaremba L.M., Borowski J., Mikrobiologia lekarska. PZWL, Warszawa, 1997. Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. 5. Bruce A. Podstawy biologii komórki. PWN, 2005. Buczek J., Mikrobiologia dla biologów. Białystok, Lublin, 1995. Nichlin J.Krótkie wykłady. Mikrobiologia. PWN, Warszawa 2000. Schlegel H.: Mikrobiologia ogólna, PWN, Warszawa 2001. Virella G. Mikrobiologia i choroby zakaźne, Urban & Partner, Wrocław 2000. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 7 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wiadomości z zakresu biologii i chemii na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej. Efekty kształcenia z biologii i mikrobiologii BIOCHEMIA Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Liczba godzin Studia niestacjonarne Liczba godzin Założenia przedmiotu 50 zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. 15 15 15 15 praca własna studenta 20 liczba punktów ECTS 2 20 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy na temat procesów biochemicznych zachodzących w organizmie człowieka, w tym zjawisk fizjologicznych zachodzących na poziomie komórki, tkanki i narządu. Efekty kształcenia: Wiedza: student ma wiedzę na temat zjawisk biochemicznych zachodzących w organizmie człowieka Umiejętności: student rozróżnia zmiany biochemiczne zachodzące w organizmie człowieka; student sprawnie posługuje się podstawowymi urządzeniami w pracowni biochemicznej; student izoluje i oznacza związki organiczne występujące w materiale biologicznym Kompetencje społeczne: student samodzielnie organizuje stanowisko pracy w laboratorium biochemicznym; współpracuje w grupie Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład multimedialny, ćwiczenia, laboratoria Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin- test jednokrotnego wyboru Umiejętności: przeprowadzenie doświadczeń laboratoryjnych Kompetencje społeczne: prezentacja badań z naciskiem na samodzielną organizację miejsca pracy Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 8 Treści programowe: 1. Wprowadzenie do przedmiotu. Przypomnienie wiedzy z zakresu chemii i biologii. 2. Składniki komórki –właściwości i funkcje węglowodanów, lipidów, porfiryn, nukleotydów, kwasów nukleinowych, aminokwasów i białek. 3. Białka i ich struktura; białka jako źródło aminokwasów; hydroliza białek; przemiany aminokwasów. 4. Równowaga kwasozasadowa w organizmie. 5. Budowa hemoglobiny i mioglobiny. 6. Zaopatrzenie organizmu w tlen. 7. Enzymy i ich klasyfikacja. 8. Cukry- budowa: glukozy, laktozy, maltozy, sacharozy, skrobi i glikogenu. Rola insuliny w organizmie. 9. Procesy metaboliczne w organizmie; integracja i regulacja metabolizmu; utlenianie biologiczne. 10. Enzymy jako biokatalizatory. 11. Informacja genetyczna. 12. Właściwości fizykochemiczne białek, kwasów nukleinowych, węglowodanów i lipidów. 13. Cykl Krebsa; łańcuch oddechowy. 14. Bilanse energetyczne. 15. Tłuszcze i ich właściwości; Kwasy tłuszczowe: stearynowy, palmitynowy, mirystynowy i ich aktywne formy acylo-CoA; magazynowanie tłuszczów; enzymy trawienne. 16. Cholesterol, lipidy i lipoproteiny krwi. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. Bańkowski E. Biochemia. PWN, Warszawa, 2009. Berg J.M, Tymoczko J.L., Stryer L.: Biochemia. Wyd.Naukowe PWN, Warszawa 2009. Kłyszejko-Stefanowicz L.: Ćwiczenia z biochemii, Wyd. Naukowe PWN,Warszawa 2005. Murray R.K., Granner D.K., Rodwell V.W.: Biochemia Harpera, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2008. Literatura uzupełniająca: 1. Alberts B, Bray D., Johnson A., Lewis J., Raff M., Roberts K., Walter P. Podstawy biologii komórki. Wprowadzenie do biologii molekularnej. PWN, Warszawa, 1999. 2. Minakowski W. i Weidner S.: Biochemia kręgowców. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2010 3. Walker C. H., Hopkin S. P., Sibly R. M., Peakall D. B.: Podstawy ekotoksykologii. PWN, Warszawa, 2002. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 9 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wiedza i umiejętności z zakresu biologii i fizyki na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej. BIOFIZYKA Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Liczba godzin Studia niestacjonarne Liczba godzin Założenia przedmiotu 50 zajęcia zorganizowane 5 praca własna p. studenta 10 35 5 10 w. ćw. l. liczba punktów ECTS 35 2 Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze związkiem pomiędzy fizyką a budową i funkcjonowaniem organizmu, biofizyką tkanek i komórek; przedstawienie biofizycznych podstaw działania wybranych zmysłów; student uzyska umiejętność przeprowadzania eksperymentu fizycznego i prezentacji wyników. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedzę w zakresie biofizyki i umie opisać procesy zachodzące w organizmie człowieka; student zna oddziaływanie czynników fizycznych na organizm człowieka oraz posiada wiedzę na temat wartości granicznych parametrów, które mogą być szkodliwe dla człowieka; Umiejętności: student interpretuje podstawowe właściwości fizyczne tkanek; student przeprowadza obliczenia i wyznacza wartości parametrów biofizycznych; student stosuje odpowiednie metody fizyczne do badania układów biologicznych i związanych z nimi procesów; student dokonuje pomiarów z wykorzystaniem aparatury fizycznej Kompetencje społeczne: student angażuje się w projekty związane z ograniczeniem czynników fizycznych wpływających na zdrowie człowieka; Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład multimedialny, pracownia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin- test Umiejętności: przeprowadzenie badań związanych z wyznaczeniem parametrów biofizycznych Kompetencje społeczne: prezentacja badań z naciskiem na komunikację Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 10 Treści programowe: 1. Wprowadzenie do przedmiotu. Przypomnienie wiedzy z zakresu fizyki i biologii. 2. Rola fizyki w funkcjonowaniu organizmu człowieka. 3. Biofizyka narządów zmysłu; oddziaływanie czynników fizycznych: światła, fal akustycznych na zmysły. 4. Biofizyka układu krążenia; elektrokardiografia. 5. Molekularna organizacja komórek. 6. Lasery, rezonans magnetyczny i ich zastosowanie w medycynie; prawo Malusa. 7. Termodynamika procesów biologicznych. 8. Podstawy elektrofizjologii. 9. Podstawy bioenergetyki. 10. Zjawisko Dopplera. 11. Współczynniki pochłaniania promieniowania jonizującego; izotopy promieniotwórcze. 12. Impuls nerwowy, transmisja nerwowo-mięśniowa. 13. Metody fizyczne wykorzystywane w badaniach biologicznych: analiza spektralna, właściwości optyczne materii, spektroskopia, mikroskopia optyczna i elektronowa, spektroskopie rezonansowe, radioizotopy, rentgenografia, ultradźwięki. 14. Wpływ prądu elektrycznego, promieniowania jonizującego, pola elektromagnetycznego, fal dźwiękowych na organizmy żywe. 15. Parametry biofizyczne. 16. Zastosowanie aparatury fizycznej w pomiarach biofizycznych- przykłady. Literatura podstawowa: 1. Hendrich A. , Michalak K. ( red.), Ćwiczenia laboratoryjne z biofizyki, Wyd. AM, 2002. 2. Hrynkiewicz Z., Rokita E. ( red): Fizyczne metody diagnostyki medycznej i terapii, PWN, Warszawa 2000. 3. Jaroszyk, F.: Biofizyka, PZWL, Warszawa, 2001. 4. Miękisz S., Hendrich A. (red.), Wybrane zagadnienia z biofizyki, Volumed, Wrocław, 1998. . Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. Bryszewska M., Leyko W., (red.):Biofizyka dla biologów, PWN, Warszawa 1997. Hrynkiewicz A.: Fizyczne metody diagnostyki medycznej i terapii, PWN, Warszawa,1999. Pilawski A.: Podstawy biofizyki, PZWL1985. Terlecki J., (red.): Ćwiczenia laboratoryjne z biofizyki i fizyki, PZWL, Warszawa. 1999. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 11 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wiadomości z zakresu matematyki na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej. BIOSTATYKA Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Liczba godzin Studia niestacjonarne Liczba godzin 75 zajęcia zorganizowane w. ćw. 15 30 15 15 l. p. praca własna studenta 30 liczba punktów ECTS 45 3 Założenia przedmiotu Efekty kształcenia: Wiedza: student zna podstawowe pojęcia statystyczne wykorzystywane w naukach medycznych Umiejętności: student analizuje i interpretuje dane statystyczne w kategoriach statystyki opisowej; student dobiera metody statystyki opisowej odpowiednie do specyfiki badanego problemu; student rozwiązuje zadania statystyczne i prezentuje ich wyniki. Kompetencje społeczne: student prezentuje programy statystyczne z wykorzystaniem sprzętu informatycznego Forma zajęć/metody dydaktyczne: Ćwiczenia tablicowe, kolokwia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: kolokwium na zaliczenie Umiejętności: przygotowanie i interpretacja danych statystycznych wykorzystywanych w naukach medycznych Kompetencje społeczne: prezentacja danych Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 12 1. Definicja biostatyki. 2. Rola biostatyki w ratownictwie medycznym. 3. Przebieg badania statystycznego. 4. Zdarzenia losowe, działania na zdarzeniach . 5. Prawdopodobieństwo i jego własności. 6. Zdarzenia niezależne. 7. Badania współzależności cech; test niezależności chi-kwadrat. 8. Szeregi statystyczne. 9. Wykorzystanie analizy współzależności. 10. Estymacja punktowa i przedziałowa. 11. Schemat Bernoulliego. 12. Zmienna losowa. 13. Pojęcia, cele statystyki opisowej. 14. Modele parametrycznych testów istotności: testy dla średniej, wariancji i procentu . 15. Przykłady zastosowań testów przy opracowywaniu danych statystycznych w naukach medycznych. 16. Wykorzystanie komputerów w opracowaniach statystycznych wyników badań. Literatura podstawowa: 1. Gondko R., Zgirski A., Adamska M.: Biostatystyka w zadaniach, Wyd. UŁ 2001 2. Stanisz A.: Biostatystyka, wyd. UJ 2005 3. Watała C.: Biostatystyka – wykorzystanie metod statystycznych w naukach biomedycznych, Amedica Press, 2002 Literatura uzupełniająca: 1. Kukuła K.: Statystyka w zadaniach, PWN, Warszawa 2003 2. Moczko J.: Statystyka w badaniach medycznych, PZWL,Warszawa 1999 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 13 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z następujących przedmiotów: Anatomia, Biologia z mikrobiologią, Fizjologia, Patofizjologia CHIRURGIA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. 60 30 l. p. praca własna studenta 30 Liczba punktów ECTS 55 175 7 30 30 30 85 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu chirurgii ogólnej, naczyniowej, onkologicznej, neurochirurgii, torakochirurgii i urologii. Student nabędzie wiedzę na temat diagnostyki, analizy badań, przygotowania chorego do zabiegu chirurgicznego i doboru odpowiedniego zabiegu chirurgicznego. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada podstawową wiedzę z zakresu chirurgii ogólnej, naczyniowej, onkologicznej, neurochirurgii, torakochirurgii i urologii; student ma wiedzę na temat diagnostyki i analizy badań chorego Umiejętności: student rozpoznaje objawy chorobowe wymagające zabiegu chirurgicznego, przeprowadza wywiad z pacjentem; wskazuje przyczyny schorzeń chirurgicznych. Kompetencje społeczne: student wykazuje empatię i zapewnia komfort psychiczny choremu Forma zajęć/metody dydaktyczne: Zaliczenie, zaliczenie z ocen, egzamin, wykład, ćwiczenia, prezentacje multimedialne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny- opisowy Umiejętności: student przeprowadza analizę badań chorego wymagającego zabiegu chirurgicznego Kompetencje społeczne: student prezentuje wyniki badań z uzasadnieniem Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 14 Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- chirurgia. 2. Organizacja pracy Bloku Operacyjnego i oddziałów zabiegowych. Zasady lecznictwa chirurgicznego w Polsce. 3. Aseptyka i antyseptyka w chirurgii. 4. Profilaktyka okołooperacyjna 5. Przygotowanie chorego do zabiegu operacyjnego w trybie nagłym i planowym. 6. Badanie podmiotowe i przedmiotowe w chirurgii. 7. Diagnostyka chorych wymagających leczenia chirurgicznego. 8. Znieczulenia. 9. Zaburzenia wodno – elektrolitowe i kwasowo – zasadowe w chirurgii. 10. Zaburzenia gospodarki białkowej i węglowodanowej. 11. Wstrząs w chirurgii. 12. Przetaczanie krwi. 13. Podstawowe narzędzia chirurgiczne. 14. Rany i ich rodzaje. 15. Krwotoki zewnętrzne i wewnętrzne. 16. Ostre choroby zapalne jamy brzusznej: zapalenie otrzewnej, przepuklina, niedrożność jelit, nowotwory układu pokarmowego – diagnostyka i leczenie. Badania endoskopowe. 17. Choroby zakrzepowe. Zator tętnic; tętniak aorty. Choroby żył. 18. Chirurgia gruczołu wydzielania wewnętrznego. 19. Stany nagłe w urologii. 20. Urazy głowy. 21. Obrażenia klatki piersiowej, narządów miednicy. 22. Przeszczepy narządów. 23. Oparzenia i odmrożenia. 24. Chirurgia dziecięca. 25. Chirurgia wieku podeszłego. 26. Powikłania pooperacyjne. Zakażenia szpitalne. Literatura podstawowa: 1. Drews M., Marciniak R.: Podstawowe zabiegi pielęgnacyjne w chirurgii. Wydanie I, AM, Poznań 2006. 2. Fibak J.: Chirurgia. Wydanie II, PZWL, Warszawa 2005. 3. Głuszek S. (red.): Chirurgia. Podręcznik dla studentów wydziałów nauk o zdrowiu. Wydanie I, Czelej, Lublin 2008. 4. Pasierbski T. Chirurgia. PZWL, 2004 5. Sweetland H., Conway K. Chirurgia, Urban & Partner 2006 Literatura uzupełniająca: 1. Borkowski A.: Urologia-podręcznik dla studentów medycyny. Wydanie II, PZWL, Warszawa 2006. 2. Borówka A., Dziak A., Kołodziej J.: Chirurgia. Urban& Partner. Warszawa 2009. 3. Czarnecka Z., Malińska W.: Instrumentarium i przebieg zabiegów w chirurgii, ginekologii i urologii. MAKMED, Gdańsk 2006 4. Grey J., E., Leczenie ran w praktyce. PZWL, Warszawa 2010 5. Jeziorski A., Szawłowski A., Towpik E.: Chirurgia onkologiczna. PZWL. Warszawa 2009. 6. Karolczak M. A.: Wykłady o sercu i kardiochirurgii wad wrodzonych. CZELEJ, Lublin 2008 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 15 7. Kostewicz W.: Chirurgia laparoskopowa. PZWL, Warszawa 2002. 8. 9. 10. 11. 12. Lindsay K. W., Bone I. (red. wyd. pol. W. Kozubski): Neurologia i neurochirurgia. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2006 Noszczyk W..: Chirurgia, Wydanie II, PZWL, Warszawa 2004. Noszczyk W.: Chirurgia tętnic i żył obwodowych. Tom I, II. PZWL, Warszawa 2007 Szewczyk M. (red.), Robert Ślusarz R.(red.): Pielęgniarstwo w chirurgii. BORGIS, Warszawa 2006 Zollinger R.M.Jr, Zollinger R.M.Sr., (red. wyd. pol. W. Kostewicz): Atlas zabiegów chirurgicznych. Urban & Partner, Wrocław 2007 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 16 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z : anatomii, fizjologii, patofizjologii. CHOROBY WEWNĘTRZNE ogółem zajęcia zorganizowane praca własna studenta w. ćw. 60 60 60 30 60 90 l. p. Liczba punktów ECTS 180 6 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy na temat podstawowych chorób wewnętrznych , przeprowadzenia wywiadu chorobowego a także oceny stanu chorego i udzielenia pierwszej pomocy. Student zapozna się z podstawowymi badaniami i umiejętnością analizy wyników badań. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna i charakteryzuje podstawowe choroby wewnętrzne; student ma wiedzę na temat rozpoznania i postępowania w chorobach wewnętrznych; student zna działanie stosowanych leków; student zna podstawy badan diagnostycznych i zasady udzielania pierwszej pomocy. Umiejętności: student rozpoznaje nagłe stany internistyczne; student podejmuje właściwą interwencję, student przeprowadza badania diagnostyczne; student przeprowadza pierwszą pomoc; student analizuje informacje o stanie chorego. Kompetencje społeczne: student wykazuje zaangażowanie i empatię; student wykazuje się odpowiedzialnością za zdrowie chorego, ma świadomość własnych ograniczeń i wie jakie czynności nie leżą w jego kompetencjach. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Zaliczenie, zaliczenie z ocen, egzamin, wykład, ćwiczenia, prezentacje multimedialne, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 17 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny opisowy Umiejętności: student przeprowadza badania diagnostyczne Kompetencje społeczne: student przygotowuje prezentację badań Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- choroby wewnętrzne. 2. Wstępna ocena stanu pacjenta- wywiad lekarski. Ocena badań podstawowych i specjalistycznych. Pierwsza pomoc medyczna. 3. Procedury specjalistyczne w stanach nagłych. 4. Wstrząs- definicja, rozpoznanie, leczenie. 5. Śpiączki metaboliczne- podział stanów śpiączkowych. 6. Postępowanie z chorym w wypadku utraty przytomności. 7. Zaburzenia gospodarki wodnoeletrolitowej. 8. Zaburzenia gospodarki kwasozasadowej. 9. Choroby przysadki mózgowej. 10. Ostra niewydolność nerek. 11. Stany zagrożenia życia w chorobach nowotworowych. 12. Niewydolność krążenia: skazy krwotoczne, miażdżyca, nadciśnienie, zawał mięśnia sercowego, choroba niedokrwienna, arytmia serca-rozpoznanie, postępowanie i leczenie. 13. Badanie EKG. 14. Cukrzyca- rozpoznanie, postępowanie i leczenie. 15. Stany nagłe w endokrynologii; nadczynność i niedoczynność tarczycy- rozpoznanie, postępowanie, leczenie. 16. Zapalenie trzustki- rozpoznanie, postępowanie, leczenie. 17. Choroby układu pokarmowego. 18. Choroby wątroby i dróg żółciowych- rozpoznanie, postępowanie, leczenie. 19. Objawy chorób zakaźnych- rozpoznanie, postępowanie, leczenie. 20. Leki stosowane w stanach nagłych pochodzenia wewnętrznego. 21. Zaburzenia układu oddechowego: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, ostra niewydolność oddechowa. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Januszewicz W. Kokot F. (red.): Interna Tom 1-3, PZWL, 2004. Kokot F.: Choroby wewnętrzne tom 1 i 2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, wyd. 8. Kokot F. (red.), Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych, PZWL Warszawa 2008. Myers A.R.: Choroby wewnętrzne. Urban & Partner , 2001. Schneider I., Krautzig S.: Choroby wewnętrzne. Seria na Dyżurze, Urban & Partner 2009. Szczeklik A. ( red.): Choroby wewnętrzne t.I i II, Wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków 2006. Literatura uzupełniająca: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 18 1. 2. 3. 4. 5. Herold G.( red.): Choroby wewnętrzne Wyd. Lek PZWL, Warszawa, 2008. Kokot F. (red.): Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych, PZWL Warszawa 2008. Pędich W.: Choroby wewnętrzne. PZWL, Warszawa 1999. Szczeklik A.: Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, Medycyna praktyczna 2008. Szewieczek J. (red.) Caus I. :Ćwiczenia z chorób wewnętrznych i pielęgniarstwa internistycznego. Śląska AM, 1999. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 19 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wiadomości z zakresu geografii na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej. DEMOGRAFIA Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Liczba godzin Studia niestacjonarne Liczba godzin Założenia przedmiotu 75 zajęcia zorganizowane w. ćw. 15 30 15 15 l. p. praca własna studenta 30 Liczba punktów ECTS 45 3 Celem przedmiotu jest przekazanie studentowi wiedzy na temat rozwoju ludności, polityki demograficznej, a także ilościowej rejestracji faktów demograficznych z uwzględnieniem biologiczno- społecznych aspektów. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedzę na temat demografii i czynników kształtujących populację ludności w kraju; Umiejętności: student analizuje bazy danych publikowane przez GUS; student opracowuje prognozy demograficzne oraz oblicza współczynniki demograficzne; student wskazuje problemy zdrowotne i społeczne wpływające na zmiany ludności kraju Kompetencje społeczne: student angażuje się w poszerzanie swojej wiedzy na temat czynników wpływających na procesy demograficzne kraju, odpowiedzialnie przygotowuje prognozy Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, prezentacje multimedialne, ćwiczenia, dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie- test Umiejętności: przygotowanie prognozy demograficznej w oparciu o dane statystyczne Kompetencje społeczne: prezentacja danych z naciskiem na umiejętność przekazywania wiedzy Treści programowe: 1. 2. 3. 4. Wstęp. Demografia jako dyscyplina naukowa. Przedmiot i zadania demografii. Współczesne teorie ludnościowe. Źródła informacji o ludności. Statystyki stosowane w demografii. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 20 5. Populacja. Struktura ludności w zależności od płci i wieku i stanu cywilnego. 6. Struktura ludności w zależności od miejsca zamieszkania, wykształcenia. Urbanizacja i jej wpływ na zmiany społeczne. 7. Migracje, ruch naturalny ludności, ruch wędrówkowy, mobilność. Współczesne migracje Polaków. Uchodźctwo. 8. Czynniki warunkujące liczbę urodzin. 9. Proces formowania się i rozpadu rodziny. 10. Rozrodczość- warunki sprzyjające, polityka państwa. 11. Współczynnik przyrostu naturalnego. 12. Zachorowalność i umieralność- czynniki warunkujące. 13. Proces starzenia się ludności. 14. Polityka demograficzna państwa Polskiego. 15. Prognozy demograficzne. 16. Polityka ludnościowa- definicje, typy. Literatura podstawowa: 1. Holzer J.: Demografia, PWE, Warszawa 2003 2. Balicki A.: Analiza przeżycia i tablice wymieralności, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2006 3. Okólski M.: Demografia. Zmiany społeczne. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2004 4. Raport Rządowej Rady Ludnościowej. Sytuacja demograficzna Polski 2012-2013. Rządowa Rada Ludnościowa, Warszawa 2013 5. Podstawowe informacje o rozwoju demograficznym Polski do 2014 r. GUS, Warszawa 2015 Literatura uzupełniająca: 1. Balicki J., Frątczak E., Ch. Nam B.: Przemiany ludnościowe. Fakty-interpretacje-opinie, IP UKSW, Warszawa 2003, cz. I Mechanizmy przemian ludnościowych (s. 25-324) 2. Cieślak M. (red): Demografia. Metody analizy i prognozowania, PWN, Warszawa 1992 3. Luszniewicz A.: Statystyka stosowana. Warszawa; PWN 2001 4. Nikitorowicz J., Misiejuk D.(red.): Procesy migracji w społeczeństwie otwartym Perspektywa edukacji międzykulturowej, Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie, Białystok 2009 5. Prognoza ludności na lata 2014-2015. GUS, Warszawa 2014 6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2015. Dz.U. 2015 poz. 1254 7. GUS (www.stat.gov.pl/) 8. Eurostat. Database (http://ec.europa.eu/eurostat/data/database) 9. Biuletyn statystyczny. CSIOZ (http://www.csioz.gov.pl/publikacja.php?id=6) 10. Sytuacja zdrowotna ludności Polski i jej uwarunkowania. NIZP-PZH, Warszawa 2012 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 21 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Wiadomości ze szkoły ponadgimnazjalnej DYDAKTYKA Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Liczba godzin Studia niestacjonarne Liczba godzin Założenia przedmiotu 25 zajęcia zorganizowane w. 15 ćw. l. p. praca własna studenta 10 10 liczba punktów ECTS 15 1 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z wiedzą na temat dydaktyki ogólnej stanowiącej podstawę do nauczania z pierwszej pomocy. Efekty kształcenia: Wiedza: student wie co to jest dydaktyka- zna podstawowe pojęcia; student rozumie, co to jest proces nauczania; określa elementy kształcenia, metody i cele dydaktyczne Umiejętności: tworzy własny scenariusz zajęć dydaktycznych; dobiera metody i określa cele kształcenia; Kompetencje społeczne: student pracuje w zespole nad stworzeniem scenariusza zajęć dydaktycznych; student wykazuje kreatywność w doborze metod nauczania Forma zajęć/metody dydaktyczne: Dyskusja dydaktyczna, metoda przypadków, inscenizacji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: kolokwium pisemne Umiejętności: przygotowanie scenariusza zajęć z wykorzystaniem kilku metod dydaktycznych Kompetencje społeczne: przeprowadzenie zajęć Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 22 1. Wstęp. Wprowadzenie do dydaktyki- pojęcia, zadania, metody badań dydaktycznych. 2. Rola nauczania w XXI wieku; społeczne funkcje edukacji 3. Systemy dydaktyczne. 4. Proces kształcenia- cele, treści, zadania, metody; dobór treści kształcenia 5. Modele kształcenia- teorie doboru modeli kształcenia. 6. Formy organizacji pracy nauczyciela i uczniów. 7. Zasady etyki akademickiej 8. Programy nauczania. 9. Zasady nauczania- style, strategie; metody aktywizujące 10. Cele nauczania; podział celów na długo i krótkoterminowe, rzeczowe, podmiotowe; ogólne, szczegółowe; klasyfikacja celów kształcenia 11. Treści kształcenia 12. Zasady kształcenia 13. Środki wspomagające proces kształcenia; motywacja, dyscyplina 14. Planowanie pracy dydaktycznej. 15. Niepowodzenia szkolne- diagnoza, środki zapobiegawcze. 16. Modele współczesnej szkoły. 17. Ocena efektywności dydaktycznej nauczyciela i szkoły; osiągnięcia. Literatura podstawowa: 1. Bereźnicki, Dydaktyka kształcenia ogólnego, Kraków 2004. 2. Cohen L., Manion L., Morrison K.: Wprowadzenie do nauczania, Poznań 2003. 3. Kupisiewicz Cz.: Podstawy dydaktyki ogólnej. „BGW’’ Warszawa 1994 4. Okoń W.: Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Żuchowski H.:”Encyklopedia dobrych manier”Lublin 2009 Arends R.: Uczymy się nauczać, Warszawa 1994. Gilbert I. J.: Zarys pedagogiki medycznej. PZWL, Warszawa 1983 Krzyżewska, J.: Aktywizujące metody i techniki w edukacji, Suwałki 2003. Śnieżyński, M.:Sztuka dialogu. Teoretyczne założenia a szkolna rzeczywistość, Kraków 2005. Wasyluk J.: Podstawy dydaktyki medycznej. PZWL, Warszawa 1986 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 23 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Wiadomości ze szkoły średniej EKONOMIA I ORGANIZACJA OCHRONY ZDROWIA ogółem zajęcia zorganizowane w. 15 ćw. 15 l. p. praca własna studenta liczba punktów ECTS 20 50 2 10 10 30 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z wiedzą o zasadach funkcjonowania systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie i o uwarunkowaniach ekonomicznych mających na nie wpływ; przygotowanie studentów do samodzielnej analizy czynników ekonomicznych mających wpływ na funkcjonowanie służby zdrowia; zapoznanie studenta z metodami analizy ekonomicznej służbie zdrowia Efekty kształcenia: Wiedza: student ma wiedzę na temat funkcjonowania systemu ochrony zdrowia w Polsce; student zna czynniki ekonomiczne dotyczące funkcjonowania rynku usług medycznych Umiejętności: student analizuje czynniki ekonomiczne mające wpływ na funkcjonowanie służby zdrowia; student przygotowuje plan organizacji jednostki zdrowotnej; student tworzy dokumenty służące do zawarcia kontraktu na świadczenie usług medycznych. Kompetencje społeczne: student odpowiedzialnie angażuje się w rozwiązywanie problemów ekonomicznych nurtujących służbę zdrowia; student zarządza projektem przygotowania planu organizacji jednostki zdrowotnej Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, dyskusja dydaktyczna, metoda sytuacyjna, metoda przypadków, metoda projektów oraz ćwiczeń Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 24 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: przygotowanie dokumentacji służącej zawarciu kontraktu na świadczenie usług medycznych. Kompetencje społeczne: przygotowanie prezentacji ze zwróceniem uwagi na zrozumienie wpływu ekonomii na funkcjonowanie służby zdrowia. Treści programowe: Wstęp. Ogólna charakterystyka ekonomii i organizacji ochrony zdrowia. Wskaźniki ochrony zdrowia. Zdrowie publiczne. Model Grossmana. Prawa pacjenta. Ekonomiczne metody wyceny zdrowia. Analiza kosztów i korzyści. Wycena jakości życia. Rynek usług zdrowotnych; rola państwa w systemie ochrony zdrowia; przepływ środków finansowych. 9. Źródła finansowania w ochronie zdrowia 10. Usługa zdrowotna jako dobro publiczne. 11. Czynniki wpływające na zdrowie populacji,- Polska a Europa 12. Popyt na zdrowie i na usługi zdrowotne. 13. Koszty programów medycznych. 14. Świadczenia obowiązkowe; usługi płatne w służbie zdrowia. 15. Rola sektora ubezpieczeń zdrowotnych: podstawowa opieka zdrowotna, opieka nad matka i dzieckiem, lecznictwo specjalistyczne, sanatoryjne. 16. Narodowy Fundusz Zdrowia w Polsce a Ministerstwo Zdrowia. 17. Państwowa Inspekcja Sanitarna. 18. Przekształcenia systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie. 19. Prawo jednostki do opieki zdrowotnej. Podstawowa opieka zdrowotna. 20. Systemy wynagradzania w służbie zdrowia. 21. Zarządzanie finansami w ZOSach i szpitalach. 22. Jakość a koszty opieki zdrowotnej. 23. Modele systemów ochrony zdrowia: amerykański, niemiecki, brytyjski a model polski. 24. Wyzwania stojące przed systemami opieki zdrowotnej. 25. Systemy opieki zdrowotnej –struktura organizacyjna, cele i zadania. 26. Polityka zdrowotna Unii Europejskiej; organizacje międzynarodowe i ich rola. 27. Rynek usług zdrowotnych- podejście marketingowe. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 1. Breyer F., Zweifel P., Health Economics, Oxford University Press, New York Oxford1997. 2. Dobska M., Rogoziński K. Podstawy zarządzania zakładem opieki zdrowotnej, wyd. PWN 2008 3. Duda S. Mamcarz ,H. Pakuła A. Ekonomia. Wydawnictwo MORPOL, Lublin 2000. 4. Getzen T. Ekonomika zdrowia. Teoria i praktyka. PWN, Warszawa 2000. 5. Rudawska I. Opieka zdrowotna. Aspekty rynkowe i marketingowe, wyd. PWN 2007 6. Suchecka J. Ekonomia zdrowia i opieki zdrowotnej, wyd. Wolters Kluwer 2010r. 7. Stiglitz J. E. Ekonomia sektora publicznego, PWN, Warszawa 2004. Literatura uzupełniająca: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 25 1. Durlik M. Zarządzanie w służbie zdrowia. Organizacja procesowa i zarządzanie wiedzą, wyd. Placet, 2008r. 2. Leowski J. Polityka zdrowotna z zdrowie publiczne. Ochrona zdrowia w gospodarce rynkowej, wyd. CeDeWu 2008r. 3. Narodowy Program Zdrowia, Raporty Ministerstwa Zdrowia. 4. Nosko J. Ekonomika i zarządzanie w opiece zdrowotnej. Instytut Medycyny Pracy, Łódź 2001 Kulik B.T., Latalski M. (red.) Zdrowie Publiczne. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2002. 5. Ustawa z dnia 13 października o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. 1998 nr 137, poz. 887 z późn. zm.) . 6. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ((Dz. U. 2004 nr 210, poz. 2135). 7. Włodarczyk C. Poździoch S.:Systemy zdrowotne. Zarys problematyki, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001. 8. Włodarczyk C. Reformy zdrowotne – uniwersalny kłopot, wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 26 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wiadomości z zakresu BHP na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej. ERGONOMIA, BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Liczba godzin Studia niestacjonarne Liczba godzin Założenia przedmiotu 25 zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 15 10 10 15 liczba punktów ECTS 1 Zapoznanie studenta z podstawami ergonomii oraz jej praktycznymi zastosowaniami oraz związkami ergonomii z BHP, badaniem metod pracy i mierzeniem pracy. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna przepisy BHP; student ma wiedzę na temat badania metod pracy i mierzenia efektywności pracy; student ma wiedzę na temat szkodliwych czynników występujących w otoczeniu Umiejętności: student analizuje przepisy BHP; student stosuje zasady bezpieczeństwa podczas wykonywanej pracy; student zabezpiecza się przed czynnikami szkodliwymi w pracy; student rozpoznaje zagrożenia związane z wykonywaną pracą; tworzy pisemne raporty Kompetencje społeczne: student dba o zapewnienie dogodnych warunków pracy; student wykazuje odpowiedzialność za stosowanie zasad BHP. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, prezentacje multimedialne, filmy dydaktyczne i instruktażowe, dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: kolokwium pisemne Umiejętności: przygotowanie pogadanki dydaktycznej na temat bezpieczeństwa i higieny pracy Kompetencje społeczne: zweryfikowanie umiejętności komunikacyjnych studenta Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 27 Treści programowe: 1. Wstęp. Podstawowe pojęcia ergonomii i BHP. Układ człowiek – maszyna. Ergonomia w kształtowaniu warunków pracy. 2. Definicje Polskiego i Międzynarodowego Towarzystwa Ergonomicznego; międzynarodowe organizacje pracy. 3. Elementy składowe ergonomii (nauki społeczne, nauki medyczne, nauki techniczne). 4. Rodzaje ergonomii: koncepcyjna, korekcyjna, wyrobu, warunków pracy. 5. Ocena uciążliwości psychofizycznej pracy; choroby zawodowe; wypadki przy pracy. 6. Środowisko pracy i czynniki szkodliwe (hałas, wibracja, oświetlenie, mikroklimat, zapylenie, promieniowanie jonizujące, promieniowanie elektromagnetyczne); obciążenia fizyczne i umysłowe. 7. Wymagania BHP dla stanowisk pracy z komputerami (monitorami ekranowymi). 8. Metody projektowania przestrzeni pracy. Projektowanie przestrzeni pracy. 9. Przyczyny stresu w pracy. 10. Ocena stanowiska pracy. 11. Ocena organizacji pracy. 12. Ocena ryzyka zawodowego. 13. Zadania i uprawnienia służby bezpieczeństwa i higieny pracy. 14. Aspekty ergonomiczne w tworzeniu systemów zarządzania bezpieczeństwem pracy. 15. Psychologia pracy. 16. Audyty. Dokumentacja systemu zarządzania BHP. 17. Kontrola w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Monitorowanie zachowań pracowników. 18. Wybrane regulacje prawne z zakresu prawa pracy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz odpowiedzialności za naruszenie przepisów i zasad BHP. 19. Postępowanie w razie wypadku i w sytuacjach zagrożeń, np. pożaru, awarii, w tym zasady udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku. 20. Analizy BHP wysiłku fizycznego na stanowiskach pracy. 21. Kodeks pracy. 22. Ergonomia pracy osób niepełnosprawnych. 23. Ergonomia w pracy ratownika medycznego. 24. Przekładanie na deskę ortopedyczną w zespole 2-3,-,4-osobowym. 25. Transportowanie pacjentów z zastosowaniem: krzesełka kardiologicznego, samobieżnego krzesełka kardiologicznego, noszy. Literatura podstawowa: 1. Górska E.: Ergonomia. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa, 2007. 2. Koradecka D.: Bezpieczeństwo i higiena pracy. Wyd. CIOP – PIB, Warszawa 2008. 3. Kowal E.: Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii. Warszawa-Poznań, Wyd. Naukowe PWN 2002. 4. Olszewski J.: Podstawy ergonomii i fizjologii pracy. Poznań, Wyd. Akad. Ekon. 1997. 5. Szlązak J., Szlązak N.: Bezpieczeństwo i higiena pracy. Wyd. AGH, Kraków 2010. 6. Wagner B. (red.), Kodeks pracy 2010. Komentarz, wyd. ODDK, 2010. 7. Styka L., Ewakuacja i transport poszkodowanego, wyd. Gókrnicki, Wrocław 2008. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 28 Literatura uzupełniająca: 1. Jacukowicz Z.: Kompleksowe zarządzanie pracą. Wyd. ODDK, Gdańsk 2004. 2. Karczewski J.(red.): Higiena. Wyd. Czelej, Lublin 2002. 3. Obrębowski A, Ozimek E. ( red.): Przeciwdziałanie zagrożeniom zdrowotnym, środowiskowym i społecznym, Poznań 2004. 4. Ratajczak Z.: Psychologia pracy i organizacji. Wyd. PWN, Warszawa 2007. 5. Rączkowski B.: BHP w praktyce. Wyd. ODDK Gdańsk, 2004. 6. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (Dz. U. z 1997r. Nr 129, poz. 844) 7. Schultz D., Schultz S.: Psychologia a wyzwania dzisiejszej pracy. Wyd. PWN, Warszawa 2006. 8. Wykowska M.: Ćwiczenia laboratoryjne z ergonomii, Kraków 1995. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 29 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia niestacjonarne godzin Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Wiadomości ze szkoły ponadgimnazjalnej ETYKA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 15 liczba punktów ECTS 10 25 1 10 15 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z pojęciem etyki, w szczególności w kontekście zawodu ratownika medycznego. Nauczenie studenta rozpoznawania wartości etycznych i poczucia odpowiedzialności za podejmowane wybory moralne. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedzę z zakresu etyki, zna koncepcje i nurty w etyce światowej; zna kodeks etyki zawodowej; student zna zagadnienia bioetyki w nawiązaniu do nauk medycznych Umiejętności: student dyskutuje na temat problemów natury moralnej, student szanuje prawa pacjenta; student stosuje w praktyce zasady Kodeksu etyki zawodowej. Kompetencje społeczne: student angażuje się w rozwiązywanie problemów etycznych; student dyskutuje na temat roli etyki we współczesnym świecie; student wykazuje świadomość poszanowania godności pacjenta i jego praw, przestrzega tajemnicy lekarskiej. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, prezentacje multimedialne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie Umiejętności: student prowadzi dyskusję na temat Kodeksu etyki zawodowej Kompetencje społeczne: student argumentuje stosowanie Kodeksu etyki zawodowej w środowisku medycznym. Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 30 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- etyka. 2. Historia etyki. 3. Problemy współczesnej etyki. 4. Godność człowieka. 5. Znaczenie sumienia dla rozwoju człowieka. 6. Moralność a religia. 7. Etyka zawodowa. 8. Etyka a moralność. 9. Wartości współczesnego człowieka. 10. Problem odpowiedzialności. 11. Kategoria wartości etycznych. Literatura podstawowa: 1. Andersen S.: Wprowadzenie do etyki, Dialog 2003 2. Beauchamp T.L. Childress J.F.:Zasady etyki medycznej, Książka i Wiedza, Warszawa, 1996. 3. Szewczyk K., Bioetyka. Medycyna na granicach życia Bioetyka. Pacjent w systemie opieki zdrowotnej, PWN, Warszawa, 2009. 4. Tatarkiewicz Wł,: Historia filozofii. T. 1-3, Wydawnictwo Naukowe PWN 2009 5. Tugendhat E.: Wykłady o etyce, Oficyna Naukowa 2004 Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. Brandt R.: Etyka, PWN 1996 Ingarden R.: Wykłady z etyki, PWN 1989 MacIntyre A.: Krótka historia etyki, PWN 2002 Rosmini A.: Zasady etyki, KUL 1999 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 31 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Wiadomości ze szkoły ponadgimnazjalnej FARMAKOLOGIA ogółem zajęcia zorganizowane w. 15 ćw. l. 15 p. praca własna studenta liczba punktów ECTS 20 50 2 30 20 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z rodzajami, działaniem i skutkami działania leków, w tym działaniem niepożądanym i przedawkowaniami. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna grupy leków stosowanych w medycynie; student zna skutki niepożądane stosowania leków; student ma wiedzę na temat mechanizmów działania leków. Umiejętności: student odpowiednio dawkuje leki, student aplikuje leki w odpowiedni sposób, student identyfikuje działania uboczne leków Kompetencje społeczne: student wykazuje odpowiedzialność w sposobie podawania i dawkowania leków; student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, prezentacje multimedialne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: student dobiera odpowiednie leki w zależności od stanu zdrowia pacjenta- projekt Kompetencje społeczne: student prezentuje i uzasadnia zastosowanie odpowiednich leków Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- farmakologia. 2. Leki- ogólne informacje; neuroprzekaźniki i receptory; rodzaje leków; dawkowanie; drogi podania i wydalania leków; mechanizmy działania leków; wskazania i przeciwwskazania; nadwrażliwość na leki, przedawkowanie, uzależnienia. 3. Autakoidy i leki przeciwhistaminowe. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 32 Znieczulenie ogólne i premedykacja. Znieczulenia miejscowe. Leki działające na poziomie miejscowym i ogólnoustrojowym. Leki nasenne i uspokajające Patofizjologia bólu. Narkotyczne leki przeciwbólowe. Leki obniżające napięcie mięśni. Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki przeciwgorączkowe. 8. Alkohol etylowy i metylowy. 9. Leki psychotropowe( anksjolityki, neuroleptyki, leki antydepresyjne, psychostymulujące) 10. Leki przeciwpadaczkowe 11. Farmakologia układu wegetatywnego. Leki działające na synapsę cholinergiczną 12. Farmakologia układu krążenia: nasercowe, naczyniowe, przeciwmiażdżycowe, nadciśnieniowe. 13. Leki moczopędne 14. Farmakologia przewodu pokarmowego. 15. Farmakologia układu hormonalnego. 16. Farmakologia układu oddechowego. 17. Leki przeciwcukrzycowe. 18. Leki przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. 19. Leki antyseptyczne. 20. Leki wpływające na procesy krzepnięcia krwi, hemostazę. 21. Leki przeciwnowotworowe. Chemio-i radioterapia. 22. Antybiotyki. 23. Witaminy. 24. Homeopatia. 25. Leki gotowe i magistralne. 26. Działania niepożądane leków. 27. Poszukiwanie nowych rozwiązań w farmakologii. 4. 5. 6. 7. Literatura podstawowa: 1. Korbut R. Farmakologia po prostu. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych. Wydawnictwo UJ 2009. 2. Kostowski W., Herman Z.: Farmakologia - podstawy farmakoterapii. T. 1-2. Wyd.3.Warszawa 2004 3. Pharmindex- kompendium leków. Medi Media, Warszawa, 2009 4. Rajtar G.- Cynke Farmakologia. Czelej, Lublin 2007. Literatura uzupełniająca: 1. Brunon L., Lazo J.( red.): Farmakologia Goldmana & Gilmana, Wyd. Czelej –Lublin 2007 2. Kostowski W., Herman Z.: Farmakologia – podstawy farmakoterapii (podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy, PZWL, Warszawa 2003 3. Rang H., Dale M., Ritter J. pod red. Wyd. polskie Wielosz M.: Farmakologia kliniczna, wyd. Czelej, Lublin 2001 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 33 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania Wiadomości ze szkoły ponadgimnazjalnej wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu FILOZOFIA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 15 liczba punktów ECTS 10 25 1 10 15 Celem zajęć jest zapoznanie studentów z głównymi nurtami filozofii na przełomie wieków, z wpływem filozofii na sposób myślenia i działania człowieka. Student zapozna się z wpływem filozofii na formowanie się cywilizacji europejskiej oraz zrozumie role etyki we współczesnym świecie. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedze na temat głównych kierunków filozoficznych; student omawia wybrane koncepcje filozoficzne i rozumie ich wpływ na życie człowieka na przełomie wieków. Umiejętności: rozróżnia wartości moralne; stosuje zasady etyki w środowisku pracy Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za rozwiązywanie współczesnych problemów moralnych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, prezentacje multimedialne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne na podstawie kolokwium. Umiejętności: student przygotowuje projekt- współczesna kondycja człowieka- główne wyzwania Kompetencje społeczne: student przeprowadza prezentację projektu z naciskiem na przekazanie wartości etycznych Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- filozofia. 2. Podstawowe kierunki i cele filozofii. 3. Miejsce człowieka w filozofii. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 34 4. Filozofia a religia. 5. Filozofia starożytna: Sokrates, Platon, Arystoteles. 6. Filozofia czasów średniowiecznych. Powstanie nauki. 7. Filozofia czasów nowożytnych. 8. Materialistyczne wizje człowieka. 9. Marksizm. 10. Egzystencjalizm i personalizm. 11. Psychoanaliza. 12. Głowni teoretycy: Sojrates, Platon, Arystoteles, Descartes,Kartezjusz, Kant, Marks, Hegel, Nietzsche, Comte, Sartre, Gilson, Maritan 13. Tradycja analityczna: Moore, Russel, Wittgenstein, Popper, Quine 14. Tradycja kontynentalna: Kierkegaard, Heidegger, Sartre, Derrida 15. Określenie bytu człowieka. Nieśmiertelność człowieka. Dusza. 16. Sens bytu człowieka. Fakt śmierci. 17. Rola jednostki ludzkiej we współczesnym świecie. 18. Intelekt a uczucia. 19. Wolna wola człowieka. Dylematy moralne. 20. Człowiek a społeczeństwo. Powinności człowieka we współczesnym świecie. Literatura podstawowa: 1. Bocheński J. M.: Współczesne metody myślenia Poznań 1993 2. Krąpiec M., Kamińsk S.i, Zdybick a Z., Maryniarczyk A., Jaroszyński P.: Wprowadzenie do filozofii, KUL, 2003 3. Tatarkiewicz Wł.: Historia filozofii. T. 1-3, Wydawnictwo Naukowe PWN 2009 Literatura uzupełniająca: 1. Höffe O.: Mała historia filozofii, tłum. Janusz Sidorek, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 2004. 2. Kenny A.(red.): Oksfordzka ilustrowana historia filozofii. Poznań: Zysk i S-ka, 2001. 3. Krokiewicz A.: Zarys filozofii greckiej [zbiór wcześniejszych prac], Fundacja Aletheia, Warszawa 1995, reprint: 2000. 4. Kuderowicz Z., (red): Filozofia XX wieku. 2 t., Myśli i Ludzie. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2002. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 35 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania Efekty kształcenia z ergonomii, bezpieczeństwa i higieny pracy wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa HIGIENA I EPIDEMIOLOGIA przedmiotów): zajęcia Forma studiów zorganizowane ogółem /liczba godzin/liczba punktów w. ćw. l. p. ECTS: Liczba Studia stacjonarne 15 15 godzin 50 Liczba Studia 15 15 godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu praca własna studenta liczba punktów ECTS 20 2 20 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawami BHP w życiu codziennym i miejscu pracy; omówienie zagrożeń epidemiologicznych w środowisku życia człowieka i przeanalizowanie metod zapobiegania szerzenia się epidemii ze szczególnym uwzględnieniem placówek służby zdrowia. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady higieny w życiu codziennym i środowisku pracy; student zna przyczyny epidemiologii i umie wymienić środki prewencji Umiejętności: student przeprowadza badania przesiewowe; student ocenia badania o charakterze epidemiologicznym; student stosuje prewencję w środowisku pracy; student stosuje zasady higieny w życiu i środowisku pracy; Kompetencje społeczne: student czuje odpowiedzialność związaną ze stosowaniem zasad higieny w środowisku zamieszkania i pracy. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, prezentacje multimedialne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne na podstawie kolokwium. Umiejętności: student przeprowadza ocenę badań o charakterze epidemiologicznym Kompetencje społeczne: student kieruje pracą zespołu przeprowadzającego badania o charakterze epidemiologicznym i prezentuje wyniki badań Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- higiena i epidemiologia. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 36 Zadania higieny. Bezpieczeństwo i higiena pracy. Ergonomia pracy. Wypadki przy pracy. Higiena psychiczna pracy. Higiena ciała. Choroby cywilizacyjne. Definicja i funkcje epidemiologii. Rola epidemiologii w ratownictwie medycznym. Dane wykorzystywane do badań epidemiologicznych. Metody badań epidemiologicznych. Dobór grup badanych. Ocena wyników. Błędy w badaniach epidemiologicznych. Badania obserwacyjne. Badania eksperymentalne. Biostatystyka. Geografia epidemiologiczna. Demografia lekarska. 8. Prewencja chorób. 9. Epidemiologia chorób zakaźnych; kwarantanna. 10. Dezynfekcja, sterylizacja, deratyzacja. 11. Epidemiologia WZWA, zatrucia pokarmowe. 12. HIV i AIDS- profilaktyka, sposoby leczenia. 13. Farmakologia- bezpieczeństwo leków. 14. Szczepionki. 15. Epidemiologia kliniczna; dobra praktyka kliniczna. 16. Zakażenia związane z pobytem chorego w szpitalu. Higiena miejsca pracy. Procedury profilaktyczne personelu medycznego. 17. Katastrofy naturalne- zagrożenia ekologiczne; zanieczyszczenia środowiska: powietrza, wody a epidemie. Drobnoustroje. 18. Gospodarka niebezpiecznymi odpadami medycznymi. 19. Epidemiologia w transporcie i postępowaniu ratownika z chorym wysoko zakaźnym. 20. Bioterroryzm. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Literatura podstawowa: 1. Brzeziński Z., Szamotulska K.: Epidemiologia kliniczna. Wydawnictwo PZWL, Warszawa 1997. 2. Jędrychowski W.: Podstawy epidemiologii. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002 Jędrychowski W.: Epidemiologia w medycynie klinicznej i zdrowiu publicznym, wyd. WUJ, Kraków 2010 3. Marcinkowski J.: Higiena profilaktyka i organizacja w zawodach medycznych, PZWL 2003 Literatura uzupełniająca: 1. Karczewski J.: Higiena. Podręcznik dla studentów pielęgniarstwa, Czelej, Lublin 2002 2. Krawat D., Jabłoński L.: Podstawy epidemiologii ogólnej, epidemiologia chorób zakaźnych. Czelej, Lublin 2002 3. Marcinkowski J.T. Podstawy higieny. Volumed 1997 4. Miller M. Rabczenko D., K., Wojtyniak B. J. Redaktor naukowy: Bzdęga J., Gębska-Kuczerowska A., B.; Epidemiologia w zdrowiu publicznym. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Wa-wa 2010 Wydanie: 1 5. Rejmer P.: Podstawy ekotoksykologii. Ekoinżynieria 1997 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 37 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z przedmiotów: pierwsza pomoc, kwalifikowana Moduły wprowadzające / wymagania pierwsza pomoc, techniki zabiegów medycznych, farmakologia, wstępne: fizjologia, patofizjologia, toksykologia Nazwa modułu (przedmiot lub grupa INTENSYWNA TERAPIA przedmiotów): zajęcia Forma studiów praca Liczba punktów zorganizowane ogółem /liczba godzin/liczba punktów własna ECTS w. ćw. l. p. studenta ECTS: Liczba Studia stacjonarne 30 90 30 godzin 150 6 Liczba Studia 15 45 90 godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z funkcjonowaniem oddziałów intensywnej terapii, podstawowymi schorzeniami na tych oddziałach i zabiegami reanimacyjnym przeprowadzanymi tamże. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady funkcjonowania oddziałów intensywnej terapii; student zna podstawowe zabiegi ratujące życie pacjenta na OIOM; student omawia zastosowanie sprzętu medycznego na OIOM; student zna najczęstsze schorzenia na OIOM. Umiejętności: student przygotowuje sprzęt niezbędny na oddziale intensywnej terapii; student przygotowuje zestaw do intubacji, drenażu itp.; student wykonuje masaż serca; student interpretuje wyniki badań zagrażające życiu chorego; student wykonuje sztuczne oddychanie; student przeprowadza zabiegi reanimacyjne; Kompetencje społeczne: student współdziała w zespole reanimacyjnym na oddziale intensywnej terapii; student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta; student podejmuje odpowiedzialne decyzje ratujące życie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, multimedialny, ćwiczenia, prezentacje Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 38 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: student potrafi przeprowadzić podstawowe zabiegi reanimacyjne stosowane na oddziałach intensywnej terapii Kompetencje społeczne: student przeprowadza prezentację z naciskiem na kierowanie zespołem reanimacyjnym Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- Intensywna terapia. 2. Założenia intensywnej terapii. 3. Oddziały intensywnej terapii. Wyposażenie oddziałów intensywnej terapii.. Personel medyczny. Zasady organizacyjne. Dokumentacja na oddziale OIOM. 4. Profilaktyka zakażeń na oddziałach intensywnej terapii. 5. Żywienie na oddziałach intensywnej terapii. Żywienie dojelitowe i pozajelitowe. Kroplówki. 6. Zagadnienia etyczne na oddziałach intensywnej terapii. 7. Najczęstsze schorzenia na oddziałach intensywnej terapii. 8. Podstawowe zabiegi reanimacyjne. 9. Zabiegi resuscytacyjne u osób dorosłych i dzieci. 10. Drenaż klatki piersiowej. 11. Zasady przetaczania krwi i płynów ustrojowych. 12. Kaniulacja naczyń krwionośnych. 13. Nagłe zatrzymanie krążenia. Masaż serca. 14. Śmierć mózgu. 15. Pacjent w stanie śpiączki. 16. Pacjenci w stanie wstrząsu. 17. Pacjenci z ostrą niewydolnością krążenia, nerek. 18. Pacjenci z rozpoznaną sepsą. 19. Pierwsza pomoc w wyniku zatruć. 20. Pacjenci z urazami wielonarządowymi. 21. Przeszczepy narządów; przygotowanie do przeszczepów; opieka po przeszczepie. 22. Znieczulenia miejscowe i przewodowe. Przyczyny powikłań w czasie znieczuleń. Monitorowanie czynności życiowych w trakcie znieczulenia w intensywnej terapii. 23. Drożność oddechowa; wentylacja płuc; wskazania do intubacji. 24. Dostępy naczyniowe- rodzaje, techniki zakładania. 25. Powikłania pooperacyjne. 26. Pooperacyjny Oddział Wybudzeń- zasady organizacyjne, opieka nad pacjentem. 27. Farmakoterapia na oddziałach intensywnej terapii. 28. Aparaty i przyrządy stosowane na oddziałach intensywnej terapii- omówienie składu, działania. 29. Pomiar CTK, EKG, OCŻ, pulsoksymetrii, gazometrii. 30. Wprowadzenie do anestezjologii. Literatura podstawowa: 1. Manno Edward M., „Stany nagłe w intensywnej opiece neurologicznej”, Urban&Partner, Lublin 2014r 2. Frang S. , Jayce Y. „Intensywna Terapia „ PZWL Warszawa 2013r 3. Kamiński B., Kübler A.: Anestezjologia i intensywna terapia. PZWL 2002 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 39 4. Kruszyński Z. (red.): Podstawy anestezjologii i intensywnej terapii. WNAM w Poznaniu, Poznań 2006 5. Larsen R: Anestezjologia, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2003 6. Marino P.:Intensywna Terapia, Wyd. Urban&Partner, Wrocław 2009 7. Wołowicka L., Dyk D., Anestezjologia i Intensywna Terapia. Klinika i Pielęgniarstwo, PZWL, Warszawa 2007, 2008. Literatura uzupełniająca: 1. Aitkenhead A., Rowbotham D., Smith G., red. Kubler A.:Anestezjologia. Tom 1 2, Urban & Partner 2008 2. Chruślińska-Zawadzka E., Podstawowe procedury anestezjologiczne.Adi 1999 3. Kruszyński Z. Anestezjologia położnicza, Położnicze stany naglące Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006 4. Kruszyński Z.: Intensywna terapia stanu astmatycznego. przygotowanie dawcy narządów, PZWL 2008 5. Rybicki Z. :Intensywna Terapia dorosłych Wyd. Makmed, Lublin, 2009 6. Wytyczne 2005 Resuscytacji Krążeniowo – Oddechowej. Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2005. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 40 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Wiedza z języka angielskiego na poziomie szkoły ponadgimazjalnej JĘZYK ANGIELSKI ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 120 liczba punktów ECTS 5 125 5 120 5 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu języka angielskiego na poziomie pozwalającym na swobodne komunikowanie się i używanie słownictwa w zakresie medycyny i ratownictwa medycznego. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedzę na temat form gramatycznych stosowanych w języku angielski; student zna słownictwo w języku angielskim pozwalające na swobodne komunikowanie się na tematy medyczne. Umiejętności: student swobodnie komunikuje się w języku angielskim używając terminologii medycznej Kompetencje społeczne: student rozumie i szanuje kulturę anglosaską, aktualizuje i uzupełnia swoją wiedzę i umiejętności językowe Forma zajęć/metody dydaktyczne: ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny; Umiejętności: student przygotowuje dyskusję w języku angielskim z wykorzystaniem słownictwa niezbędnego w pracy ratownika medycznego Kompetencje społeczne: student wykazuje zdolności komunikacyjne w języku angielskim Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- język angielski. 2. Powtórzenie form gramatycznych w języku angielskim 3. Wymowa, zasady czytania i pisowni - kształtowanie poprawnej wymowy głosek angielskich w różnym kontekście fonetycznym, kształtowanie właściwego operowania przyciskiem wyrazowym i przyciskiem zdaniowym. 4. Formy mocne i słabe, prawidłowe posługiwanie się formami słabymi i mocnymi w zdaniach. Intonacja zdań oznajmujących i różnych typów zdań pytających. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 41 , 5. Pisownia – grupowanie wyrazów o regularnej pisowni, jako podstawa do późniejszego zapoznania się z regułami czytania. Pisownia poznanych końcówek, przyrostków i przedrostków. 6. Utrwalenie poprawnej wymowy głosek angielskich w różnym kontekście fonetycznym w ramach poznanego słownictwa. Utrwalenie właściwego operowania przyciskiem wyrazowym i przyciskiem zdaniowym. 7. Przykłady akcentu pobocznego intonacji zdań dłuższych, w których następuje „złamanie” melodii zdania. 8. Pisownia poznanych końcówek, przyrostków i przedrostków. Pisownia – zasady interpunkcji, litery samogłoskowe w sylabach nieakcentowanych. 9. Rzeczownik: regularna i nieregularna liczba mnoga, forma dzierżawcza imion nazw i stworzeń, rzeczowniki policzalne i niepoliczalne. Przedimek określony i nieokreślony w zdaniach. Zaimki osobowe w przypadku podmiotu i dopełnienia. Zaimki wskazujące i pytające. Zaimki zwrotne. Trzy formy podstawowe czasowników. 10. Części mowy: rzeczowniki policzalne i niepoliczalne występujące tylko w liczbie pojedynczej (many, much, plenty of, a lot of, a little, a few), stopniowanie przymiotników. 11. Okresy warunkowe. Zdania w stronie biernej. Następstwo czasów i mowa zależna. 12. Mówienie o teraźniejszości, przeszłości i przyszłości (charakterystyka człowieka, zdrowie, kontakty z ludźmi, usługi, komunikacja i transport, praca, dom i miejsce zamieszkania, rodzina, wypoczynek i rozrywka, podróże i turystyka, środowisko naturalne i zagrożenia z nim związane, położenie geograficzne, kultura i cywilizacja, zagrożenia cywilizacyjne, patologie społeczne, oświata i szkolnictwo wyższe, ochrona zdrowia, środki przekazu informacji, ochrona informacji, nowe zjawiska kulturowe i społeczne, instytucje państwowe, system prawny). 13. Opracowywanie dokumentów, cv. 14. Relacjonowanie i streszczanie tekstów i wypowiedzi z zakresu medycyny i dietetyki. 15. Sytuacyjne wykorzystanie języka. 16. Ćwiczenia z wykorzystaniem artykułów naukowych z obszaru kierunku studiów. 17. Wprowadzenie słownictwa specjalistycznego z zakresu medycyny i ratownictwa medycznego: personel medyczny, wyposażenie jednostek służby ratunkowej, problemy zdrowotne, aspekty prawne związane z pracą ratownika medycznego, dokumentacja, procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych, anatomia człowieka, specyfikacja chorób, farmakologia, metody terapii. Literatura podstawowa: Donesch-Jeżo E. „English for Nurses” Donesch-Jeżo E. „English for Medical Students and Doctors” Grice T.: English for Nursing, Oxford University Press Ward B.„First Aid” Podręczniki wydawnictw obcojęzycznych do nauki języka ogólnego właściwe dla poziomu zaawansowania studentów Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. 5. 1. 2. 3. 4. Bergeron J. „First Responder” Test Your Professional English Medical , Longman / Pearson Education) English Grammar in Use, Raymond Murphy, Cambridge University Press Polecone strony internetowe. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 42 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wydział Rehabilitacji Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny brak JĘZYK MIGOWY Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Studia niestacjonarne ogółem Liczba godzin Liczba godzin Założenia przedmiotu zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 30 30 40 15 30 55 Liczba punktów ECTS 100 4 Celem przedmiotu jest nauczenie studenta posługiwania się językiem migowym i odczytywania komunikatów gestograficznych. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna założenia języka migowego; student zna pojęcia: niesłyszący, głuchoniemy i podstawy rehabilitacji niesłyszących; student wyjaśnia rolę języka migowego w porozumiewaniu się z osobami upośledzonymi słuchowo. Umiejętności: student posługuje się językiem migowym; student komunikuje się z osobami niesłyszącymi; Kompetencje społeczne: student angażuje się w projekty integracji społecznej z osobami upośledzonymi słuchowo. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Ćwiczenia, prezentacje Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie na podstawie kolokwium Umiejętności: „przemiganie” tekstu Kompetencje społeczne: prezentacja z udziałem osób niesłyszących- umiejętność współpracy w zespole Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- Język migowy. 2. Historia języka migowego. Zasady języka migowego. Zasób słownictwa. Przekaz uproszczony. 3. Rehabilitacja niesłyszących- problematyka. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 43 4. Sposoby porozumiewania z osobami niesłyszącymi: pismo, gestykulacja, fonogesty, język migowy. 5. Daktylografia- alfabet palcowy a mowa- podobieństwa i różnice; sposób opisu świata i otaczających zjawisk 6. Znaki w daktylografii. 7. Ideografia. 8. Ćwiczenia praktyczne. Literatura podstawowa: 1. Hendzel J.K. Słownik polskiego języka migowego. Olsztyn. WSiP 1995 2. Szczepankowski B. Język migowy. Pierwsza pomoc medyczna. Warszawa CEM 1996 3. Szczepankowski B. Podstawy języka migowego. Podręcznik dla nauczycieli, Warszawa WSiP 1994 Literatura uzupełniająca: 1. Perlin J. Szczepankowski B. Polski język migowy. Opis lingwistyczny. Warszawa WSiP 1992 2. Szczepankowski B., Komunikowanie się z osobami z uszkodzonym słuchem. Poradnik dla pracowników służb społecznych, Warszawa-Krapkowice 2000 3. Szczepanowski B., Koncewicz D.: Język migowy w terapii, Łódź 2008. 4. Szczepankowski B., Niesłyszący – głusi – głuchoniemi. Wyrównywanie szans, Warszawa 1999 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 44 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Wiedza z języka niemieckiego na poziomie szkoły ponadgimazjalnej JĘZYK NIEMIECKI ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 120 liczba punktów ECTS 5 125 5 120 5 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu języka niemieckiego na poziomie pozwalającym na swobodne komunikowanie się i używanie słownictwa w zakresie medycyny i ratownictwa medycznego. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedzę na temat form gramatycznych stosowanych w języku niemieckim; student zna słownictwo w języku niemieckim pozwalające na swobodne komunikowanie się na tematy medyczne. Umiejętności: student swobodnie komunikuje się w języku niemieckim używając terminologii medycznej Kompetencje społeczne: student rozumie i szanuje kulturę państw niemieckojęzycznych, aktualizuje i uzupełnia swoją wiedzę i umiejętności językowe Forma zajęć/metody dydaktyczne: Ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny; Umiejętności: student przygotowuje dyskusję w języku niemieckim z wykorzystaniem słownictwa niezbędnego w pracy ratownika medycznego Kompetencje społeczne: student wykazuje zdolności komunikacyjne w języku niemieckim Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- język niemieckim. 2. Powtórzenie form gramatycznych w języku niemieckim. 3. Zarys historyczny. Podstawy gramatyczne. Przedstawianie się, podawanie adresu zamieszkania, liczebniki 1-12. Odmiana czasowników: haben, sein. 4. Liczebniki do 1000 i wyżej. Samodzielne prowadzenie dialogów obejmujących podawanie danych Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 45 osobistych i adresów. Podawanie numerów telefonów. Zadawanie pytań i udzielanie odpowiedzi. Pytania grzecznościowe. Pochodzenie. Nazwy krajów. 5. Odmiana czasowników modalnych: mögen, möchten. Klamra zdaniowa. Rzeczowniki i ich deklinacja w języku niemieckim. Rodzajnik określony i nieokreślony. Negacja: kein. 6. Negacja – ćwiczenia. Forma grzecznościowa Sie – zaimek osobowy. Zaimki dzierżawcze (porównanie z rodzajnikiem). Test I. 7. Speisekarte – posiłki, jedzenie i picie - słownictwo. Dialogi - zamawianie posiłków. Tryb rozkazujący dla czasowników słabych i mocnych. Forma grzecznościowa – ćwiczenia. 8. Forma bezosobowa man – ćwiczenia. Czasowniki modalne – znaczenia. Klamra zdaniowa – ćwiczenia. 9. Czasowniki modalne. Czasowniki rozdzielne. Klamra zdaniowa – ćwiczenia. 10. Zegar – określanie czasu zegarowego. Czasowniki rozdzielne – ćwiczenia w mówieniu. 11. Nazwy dni tygodnia, miesięcy. Kalendarz. Dialogi kreatywne. Ustalanie terminów spotkań. Pisanie kart i listów. 12. Opis wnętrza domu (Akkusativ). Zaimek nieokreślony i określony. 13. Ogłoszenia prasowe dotyczące wynajmu mieszkania. Układanie dialogów. 14. Dativ – przyimki z Dativem. Ćwiczenia porównawcze na bazie tekstu „Streit im Haus”. Czasowniki modalne. 15. Opis hotelu, schroniska, campingu. Na urlopie - słownictwo. Pisanie kart z pobytu na urlopie. 16. Części ciała - słownictwo. Samopoczucie - pytania i odpowiedzi. Określanie stanu zdrowia. Choroby i samopoczucie (stan zdrowia). Lekarstwa. 17. Wizyta u lekarza – zamawianie, przebieg. Ćwiczenia w rozumieniu ze słuchu. 18. Lekarz i stan zdrowia. Forma czasu przeszłego Perfekt - wprowadzenie. Perfekt czasowników mocnych i słabych. Użycie czasowników posiłkowych. 19. Czas Perfekt dla czasowników modalnych. Opis historyjek obrazkowych. Perfekt – ćwiczenia (repetytorium). Dzień powszedni. Czynności w ciągu dnia (Perfekt). Praca w biurze – Perfekt. 20. Moje przeżycia – ćwiczenia w opowiadaniu (Perfekt). Przekazywanie wiadomości. Opowiadanie w czasie Perfekt. Pytania proste, inwersja, odpowiedzi. Perfekt – dialogi. Dzień roboczy – opis (Perfekt). 21. Słownictwo specjalistyczne – medyczne. 22. Opowiadanie wydarzeń na podstawie tekstów prasowych (Perfekt). Ćwiczenia w rozumieniu ze słuchu (Perfekt). Test III (Perfekt). Miasto, kraj – słownictwo. Orientacja w terenie na podstawie mapy miasta. 23. Opis drogi do celu na podstawie mapy miasta. Ćwiczenia w stosowaniu przyimków z Dativem i Akkusativem. Dialogi. 24. Ćwiczenia gramatyczne z lukami. Rozumienie ze słuchu – ćwiczenia. Prospekty informacyjne o miastach europejskich. Opis wycieczki po danym mieście. 25. Berlin – stolica Niemiec. Zarys historyczny, opowiadanie na podstawie tekstów w podręczniku. Zaimki osobowe w Dativie i Akkusativie – ćwiczenia. Prezenty, składanie życzeń okolicznościowych. Zaproszenia – ćwiczenia w pisaniu i przekazywaniu ustnym. 26. Ćwiczenia w rozumieniu ze słuchu. Historyjki obrazkowe - opowiadanie. Stopniowanie przymiotnika i przysłówka – ćwiczenia. Stopniowanie nieregularne. 27. Zaimek względny. Ćwiczenia z historyjkami obrazkowymi. Prospekty reklamowe różnych produktów. Ćwiczenia porównawcze. 28. Kraje niemieckojęzyczne – zarys historyczno-kulturowy. Opowiadanie. 29. Najpopularniejsze dialekty niemieckie. 30. Teksty i dialogi oryginalne (kaseta). Plany wakacyjne. „Bodensee” - dialogi. Mozart, Goethe, Heine, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 46 , Beethoven, Schiller - krótkie życiorysy. 31. Czytanie i streszczanie artykułów prasowych. 32. Wprowadzenie słownictwa specjalistycznego z zakresu medycyny i ratownictwa medycznego: personel medyczny, wyposażenie jednostek służby ratunkowej, problemy zdrowotne, aspekty prawne związane z pracą ratownika medycznego, dokumentacja, procedura postępowania w sytuacjach kryzysowych, anatomia człowieka, specyfikacja chorób, farmakologia, metody terapii. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. Bęza S., Nowe repetytorium z gramatyki języka niemieckiego, Warszawa 2007. Grammatik? Kein Problem Rostek E. M., Repetytorium tematyczno-leksykalne. Cz. I i II, Bagros 2006. Słownik Langenscheidt. Themen Neu, część I i II, – podręcznik i książka ćwiczeń, Wyd. Max Heuber. Verlag, (2006), Ismaning. Literatura uzupełniająca: Luscher Renate, Übungsgrammatik. Deutsch als Fremdsprache für Anfänger, Ismaning, 2006. Dłużniewski St., Deutsch. Kommunikative Übungsgrammatik. Warszawa, 1995 Jędrzejczyk-Skrzyńska M.: Repetytorium z gramatyki języka niemieckiego, Kraków 2000. Gieryk A., Kulawiec S., Ryżyk H., Skrypt do nauki języka niemieckiego. Wybór tekstów i ćwiczeń leksykalnych, Szczytno 2001. 5. Bęza St., Deutsch deine Chance 1. Warszawa 2011. 1. 2. 3. 4. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 47 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA ogółem zajęcia zorganizowane w. 30 ćw. 30 l. p. praca własna studenta liczba punktów ECTS 40 100 4 15 30 55 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu komunikacji interpersonalnej z naciskiem na zasady tzw. dobrej komunikacji nastawionej na prowadzeni dialogu. Student zapozna się z elementami komunikacji werbalnej i niewerbalnej oraz zrozumie znaczenie komunikacji w kontaktach z pacjentem. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady i elementy procesu komunikacyjnego; student zna model komunikacji, student zna zasady komunikacji werbalnej i niewerbalnej Umiejętności: student stosuje zasady aktywnej komunikacji w stosunkach z przełożonymi, kolegami; student prowadzi umiejętny dialog; student przekazuje informacje w sposób niewerbalny Kompetencje społeczne: student wykazuje się empatią i zrozumieniem w komunikacji Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- kolokwia Umiejętności: student przygotowuje plan ćwiczeń z zastosowaniem aktywnej komunikacji; ćwiczenia w grupie, scenki: pacjent- ratownik medyczny Kompetencje: student przeprowadza prezentację scenek z naciskiem na zasady umiejętnej komunikacji, empatii, aktywnego słuchania, właściwego przekazywania komunikatów. Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- komunikacja interpersonalna. 2. Założenia komunikacji interpersonalnej. 3. Zasady komunikacji- struktura, interlokutorzy, zasady słuchania i przekazywania informacji. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 48 , 4. Elementy procesu komunikacyjnego. 5. Modele komunikacji. 6. Dostosowanie komunikatu do typu odbiorców. 7. Przeszkody i bariery w komunikacji. 8. Zasady skutecznej komunikacji. 9. Aktywne słuchanie, empatia, dostosowanie reakcji. 10. Dostosowanie komunikatu w zależności od wieku, pozycji, stanu odbiorcy komunikatu. 11. Komunikacja werbalna- dobór słownictwa, intonacja, klarowność komunikatu 12. Komunikacja niewerbalna: postawa ciała, gesty, wyraz twarzy; zachowanie dystansu; dostosowanie ubioru 13. Komunikacja międzykulturowa. 14. Zasady komunikacji w służbie zdrowia, pogotowiu ratunkowym, zespole ratunkowym. 15. Zasady komunikacji z pacjentami. Literatura podstawowa: 1. Grajcarek A.: Sztuka rozmowy z chorym. Wyd. Ad Vocem, Kraków 2001. 2. Hartley P.: Komunikowanie interpersonalne. Wyd. Astrum, Wrocław 2006. 3. Kwiatkowska A., Krajewska-Kułak E., Panka W.: Komunikowanie interpersonalne. Wyd. Czelej, Lublin 2003. 4. Nęcki Z., Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000. Literatura uzupełniająca: 1. Leathers D.G.: Komunikacja niewerbalna. Zasady i zastosowanie. Wyd. PWN, Warszawa 2007. 2. McKay M., Davis, M. Fanning P., Sztuka skutecznego porozumiewania się, Gdańsk 2001. 3. Quilliam S.: Mowa ciała. Czyny mówią więcej niż słowa: złam niepisany szyfr mowy ciała. Wyd. Bellona, Warszawa 2007. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 49 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z przedmiotu pierwsza pomoc KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC ogółem zajęcia zorganizowane w. 30 ćw. l. p. 60 praca własna studenta liczba punktów ECTS 35 125 5 15 45 65 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy medycznej- zasadami udzielenia pomocy, sposobami; student potrafi przeprowadzić czynności ratunkowe w miejscu zdarzenia. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zadania służb ratowniczych; student zna sposoby prowadzenia akcji ratunkowej Umiejętności: student przeprowadza pierwszą pomoc u poszkodowanego; student stosuje resuscytację, defibrylację w celu przywrócenia podstawowych funkcji życiowych, student ewakuuje rannego z miejsca wypadku. Kompetencje społeczne: student współpracuje w zespole przeprowadzającym akcję ratunkowa; student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta; student rozumie zasady etyki i prawa w postępowaniu z poszkodowanymi. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady interaktywne, multimedialne, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: student przygotowuje plan i zadania akcji ratunkowej, przeprowadza symulowaną akcję. Kompetencje społeczne: student dokonuje prezentacji ze zwróceniem uwagi na umiejętność współpracy w zespole. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 50 Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- kwalifikowana pierwsza pomoc medyczna. 2. Kwalifikowana pierwsza pomoc medyczna- podstawy prawne, zasady, cele. 3. Zasady organizacji ratownictwa medycznego w Polsce. 4. Bezpieczeństwo własne, miejsca zdarzenia, poszkodowanego. 5. Zestawy ratownicze, dezynfekcja sprzętu. 6. Elementy fizjologii i anatomii, ocena poszkodowanego, badanie wstępne oraz szczegółowe. 7. Postępowanie z nieprzytomnym poszkodowanym. 8. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa: dorosły, dziecko, niemowlę, sytuacje szczególne. 9. Defibrylacja automatyczna i półautomatyczna. 10. Wstrząs. 11. Inne stany: drgawki, cukrzyca zdekompensowana, zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zatrucia, podtopienie. 12. Urazy mechaniczne i obrażenia - złamania, zwichnięcia, skręcenia, krwotoki, obrażenia klatki piersiowej, brzucha, kręgosłupa, głowy i kończyn. 13. Urazy chemiczne, termiczne, elektryczne, zagrożenia środowiskowe. 14. Taktyka działań ratowniczych - zdarzenie masowe, mnogie, segregacja wstępna, karta udzielonej pomocy, logistyka. 15. Ewakuacja ze strefy zagrożenia. 16. Udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy w sytuacjach symulowanych. 17. Drożność dróg oddechowych (rurka u-g, n-g, LT, LMA), wentylacja workiem samorozprężalnym, tlenoterapia. 18. Psychologiczne aspekty wsparcia poszkodowanych i ratowników. 19. Procedury ratownicze KSRG. Literatura podstawowa: 1. Campbell J.; International Trauma Life Support. Ratownictwo przedszpitalne w urazach. 2010. 2. Chapleau Ch.W., Smereka J. (red. wyd.polskiego), Ratownictwo - kwalifikowana pierwsza pomoc, wyd. Górnicki, Wrocław 2013. 3. Goniewicz M., Pierwsza pomoc, wyd. PZWL, Warszawa, 2012. 4. Guła P., Machała W., Postępowanie przedszpitalne w obrażeniach ciała, wyd. PZWL 2015. 5. Jakubaszko J. ( red.): Ratownik Medyczny; Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2007 (wydanie drugie) podręcznik zalecany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowe. 6. Konieczny J., Paciorek P., Kwalifikowana pierwsza pomoc - wiedza i umiejętności ratownika, 2013. 7. Szarpak Ł., Madziała M., Egzamin testowy w pytaniach i odpowiedziach, wyd. Makmed, Lublin 2014. 8. Ustawa o państwowym ratownictwie medycznym KOMENTARZ pod redakcją Stefana Poździocha i Przemysława Guły, Warszawa 2008. 9. Witt M., Dąbrowska A., Dąbrowski M., Ratownictwo medyczne - kwalifikowana pierwsza pomoc, wyd. UM Poznań, Poznań 2014. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 51 , Literatura uzupełniająca: 1. Ciećkiewicz J. Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2005. 2. Jakubaszko J.( red.); Medycyna ratunkowa, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2003. 3. Plantz S.H., Adler J.N.: Medycyna ratunkowa. Wyd. polskie pod red. J. Jakubaszki. Wyd. Med. Urban & Partner, Wrocław 2005 4. Wranicz J.K., Kaczmarek K., Gaszyński W., Zautomatyzowana defibrylacja zewnętrzna, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2012. 5. Zawadzki A.: Medycyna ratunkowa i katastrof, PZWL, 2011. Matecka V., Panufnik K., Wojtasz Sł.,: Pierwsza pomoc. Obowiązkowe instrukcje postępowania podczas wypadków i w sytuacjach kryzysowych 2008 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 52 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z propedeutyki prawa, pierwsza pomoc, Moduły wprowadzające / wymagania podstawy kwalifikowanej pierwszej pomocy, technik zabiegów wstępne: medycznych Nazwa modułu (przedmiot lub grupa MEDYCYNA KATASTROF przedmiotów): zajęcia Forma studiów praca Liczba punktów zorganizowane ogółem /liczba godzin/liczba punktów własna ECTS w. ćw. l. p. studenta ECTS: Liczba Studia stacjonarne 30 30 0 godzin 60 2 Liczba Studia 15 30 15 godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu medycyny katastrof, zdarzeń masowych, wojny. Przygotowanie studenta do przeprowadzenia akcji ratunkowej a także zarządzania akcją ratunkową w miejscu katastrofy. Zapoznanie z aspektami prawnymi przeprowadzania akcji ratunkowych w wyniku katastrof. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna założenia medycyny katastrof; student zna aspekty prawne przeprowadzania działań ratowniczych w miejscu katastrofy; student zna etapy prowadzenia akcji ratunkowej na miejscu katastrofy. Umiejętności: student organizuje plan działania akcji ratunkowej w sytuacji katastrofy, zdarzenia masowego, klęski żywiołowej; student niesie pomoc poszkodowanym w sytuacji kryzysowej; Kompetencje społeczne: student współdziała z innymi grupami ratowników w miejscu katastrofy; student czuje się odpowiedzialny za właściwe zorganizowanie akcji ratunkowej, umiejętność współpracy, szybkiego podejmowania decyzji. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady interaktywne, multimedialne, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny opisowy Umiejętności: student przygotowuje plan przeprowadzenia akcji ratunkowej w miejscu katastrofy Kompetencje społeczne: student dokonuje prezentacji ze zwróceniem uwagi na umiejętność współpracy w grupie Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 53 , 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- medycyna katastrof 2. Założenia medycyny katastrof jako przedmiotu. 3. Zasady funkcjonowania Zintegrowanego Ratownictwa Medycznego w katastrofach. Podział obowiązków. Zarządzanie kryzysowe 4. Zasady organizacji akcji ratunkowej w katastrofach i zdarzeniach masowych. 5. Ocena zdrowia poszkodowanych w miejscu katastrofy. 6. Etapy akcji ratunkowej w czasie katastrofy. 7. Segregacja medyczna - START Triage, Jump Triage. 8. Prawa człowieka w sytuacjach kryzysowych. Aspekty etyczne. 9. Zadania służby zdrowia w czasie wojny. 10. Medyczne czynności ratunkowe w katastrofach chemicznych, biologicznych, promieniotwórczych. 11. Zagrożenia ekologiczne, bioterroryzm, zatrucia BST a czynności ratunkowe. 12. Klęski żywiołowe a pomoc medyczna. 13. Organizacja transportu poszkodowanych z miejsca katastrofy. 14. Krajowe i międzynarodowe aspekty prawa w przypadku katastrof. 15. Współpraca międzynarodowa w ratownictwie medycznym. 16. Psychoprofilaktyka w medycynie katastrof. 17. Akty terrorystyczne. 18. Funkcjonowanie OC i RP. Ruchome jednostki służby zdrowia w OC. 19. Lotnicze Pogotowie Ratunkowe - zasady działania i współpracy z ZRM. 20. Przygotowanie oddziałów szpitalnych w sytuacjach kryzysowych, wypadkach masowych, w okresie działań wojennych. Literatura podstawowa: 1. Chomiczewski K., Kocik J., Szkoda M.T.: Bioterroryzm. Zasady postępowania lekarskiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2002; 2. Ciećkiewicz J. Benin-Goren O.: Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych : medycyna katastrof w zarysie. Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2005; 3. Guła P., Machała W., Postępowanie przedszpitalne w obrażeniach ciała, wyd. PZWL 2015. 4. Kowalczyk M., Rump S., Kołaciński Z.. Medycyna katastrof chemicznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004; 5. Mackway Jones K., Masden J., Windle J., red. wyd. pol. Jakubaszko J., Triage.Ratunkowa segregacja medyczna, Elselvier Urban&Partner, 2012. 6. Zawadzki A. Basista A., Sosada K., Żurawiński W.: Medycyna ratunkowa i katastrof : podręcznik dla studentów uczelni medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2011. Literatura uzupełniająca: 1. Advanced Life Suport Group (red. wyd. pol. J. Jakubaszko), Medycyna ratunkowa.Nagłe zagrożenia pochodzenia wewnętrznego. Górnicki Wydawnictwo Medyczne. Wrocław 2003. 2. Ball C.M., Philips R.S., Medycyna stanów nagłych. WIG-Press. Warszawa 2002. 3. Buchfelder M., Buchfelder A., Podręcznik pierwszej pomocy. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 2003. 4. Klukowski K., Medycyna wypadków w transporcie. Wydawnictwo Lekarskie PZWL.Warszawa 2005. 5. Pilecka B.: Kryzys psychologiczny. Wybrane zagadnienia. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2004 6. Strużyna J., Baumberg I.: Oparzenia w katastrofach i masowych zdarzeniach Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004; Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 54 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z przedmiotu pierwsza pomoc, kwalifikowana pierwsza pomoc, anatomia MEDYCYNA RATUNKOWA ogółem zajęcia zorganizowane w. 195 ćw. l. p. 220 praca własna studenta liczba punktów ECTS 5 415 14 60 210 145 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy i umiejętności z zakresu wykonywania czynności ratunkowych u poszkodowanych. Student zapozna się z zadaniami stawianymi przed jednostkami Państwowego Ratownictwa Medycznego w wydarzeniach jednostkowych oraz katastrofach i zdarzeniach masowych. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady funkcjonowania Państwowego Ratownictwa Medycznego; student zna zakres obowiązków i odpowiedzialności ratownika medycznego, zna podstawowy sprzęt ratowniczy, student zna zasady udzielania pierwszej pomocy i resuscytacji. Umiejętności: student ocenia stan zdrowia pacjenta; student przeprowadza akcję ratunkowa; student udziela pierwszej pomocy poszkodowanemu i monitoruje jego stan. Kompetencje społeczne: student poczuwa się do odpowiedzialności za zdrowie i życie pacjenta, student współpracuje z jednostkami ratowniczymi w miejscu katastrofy, zdarzenia masowego; student wykazuje się empatią w stosunku do poszkodowanego. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia w pracowni Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 55 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne na podstawie kolokwium Umiejętności: student przeprowadza akcję ratunkową z wykorzystaniem manekina Kompetencje: student dokonuje prezentacji działań ratunkowych ze zwróceniem uwagi na umiejętność koncentracji i sumienność Treści programowe: 1. Wstęp, wprowadzenie do przedmiotu medycyna ratunkowa. Rys historyczny dziedziny. 2. Podstawowe wyposażenie ratownika medycznego. Wyposażenie ambulansu. 3. Akty prawne dotyczące medycyny ratunkowej. Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym w Polsce. 4. Ocena funkcji życiowych pacjenta. Rozpoznanie stanu zagrożenia życia. 5. Monitorowanie pacjenta w stanie zagrożenia życia. 6. Podstawowe zabiegi ratujące życie u dorosłych, dzieci, niemowląt, noworodków. 7. Zaawansowane zabiegi ratujące życie u dorosłych - procedury ALS. 8. Zaawansowane zabiegi ratujące życie u dzieci, niemowląt i noworodków - procedury PALS. 9. Zaawansowane zabiegi ratujące życie pacjentów po urazach - procedury ITLS. 10. Odwracalne przyczyny NZK. 11. Tlenoterapia, wentylacja mechaniczna, respiratoterapia. 12. Zaburzenia rytmu serca: bloki przewodnictwa, bradykardia, częstoskurcze. 13. Stany zagrożenia życia: a) układ krążenia - wstrząs, zawał mięśnia sercowego, omdlenia, niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca. b) układ oddechowego - obturacja górnych dróg oddechowych, POChP, zator tętnicy płucnej, astma, odma, ostra niewydolność oddechowa c) układ neurologiczny - śpiączki i inne zaburzenia świadomości, stan padaczkowy, choroby naczyniowe mózgu, bóle głowy d) układ pokarmowy - zapalenie trzustki, zapalenia wyrostka robaczkowego, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, niedrożność jelit, krwawienie z przewodu pokarmowego e) w urazach - mnogie obrażenia ciała, urazy głowy, urazy klatki piersiowej, urazy brzucha, urazy miednicy, urazy kończyn, oparzenia f) w ginekologii i położnictwie - krwotok z dróg rodnych, poronienie, ciąża ektopowa, rzucawka porodowa, zatrucie ciążowe 14. Zatrucia. 15. Zaburzenia metaboliczne - hipo i hiperglikemia, śpiączki. 16. Poród. Odebranie porodu w warunkach przedszpitalnych. 17. Lotnicze Pogotowie Ratunkowe. Współpraca ZRM z LPR. 18. Farmakoterapia w praktyce ratownika medycznego. 19. Etyka w praktyce ratownika medycznego. 20. Stwierdzenie zgonu. Odstąpienie od działań ratunkowych. Literatura podstawowa: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 56 , 1. Andres J. (red.), Wytyczne RKO Europejskiej Rady Resuscytacji 2010, wyd. PRR 2011. 2. Campbell J. E., Alson R.L. (red.): Basic Trauma Life Suport - dla paramedyków i ratowników medycznych. Wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków 2006 3. Dębski R., Stany nagłe - położnictwo i ginekologia, Medical Tribune Polska, 2012. 4. Flake F., Runggaldier K., red. pol.wyd. Maślanka M. , Ratownictwo medyczne. Procedury od A do Z, wyd. Elselvier Urban&Partner, 2013. 5. Guła P., Machała W., Postępowanie przedszpitalne w obrażeniach ciała, wyd. PZWL 2015. 6. Jakubaszko J: Medycyna ratunkowa. Nagłe zagrożenia pochodzenia wewnętrznego. Wyd. Med. Górnicki, Wrocław 2003 7. Kleszczyński J., Stany nagłe u dzieci, wyd. PZWL, 2015. 8. Kleszczyński J., Zawadzki M., Leki w ratownictwie medycznym, wyd. PZWL 2015. 9. Muller S., Thons M., Stany zagrożenia życia u dzieci, PZWL 2012. 10. Paciorek P., Patrzała A., Kłos E., Medyczne czynności ratunkowe, wyd. PZWL 2015. 11. Plantz S.H., Adler J.N.: Medycyna ratunkowa. Wyd. polskie pod red. J. Jakubaszki. Wyd. Med. Urban & Partner, Wrocław 2008 12. Sprigings D., Chambers J.B., red. pol., wyd. Muller P., Stany nagłe w medycynie, Górnicki Wydawnictwoe Medyczne, 2011. 13. Strange G.R., Ahrens W.R. i inni Medycyna Ratunkowa wieku dziecięcego, PZWL, 2003, 14. Zawadzki A. (red.): Medycyna ratunkowa i katastrof. PZWL, Warszawa 2011. 15. Zespół ALS Group, red.pol.wyd. Jakubaszko J., Medycyna ratunkowa - nagłe zagrożenia zdrowotne pochodzenia wewnętrznego, wyd. Górnicki, 2014 Literatura uzupełniająca: 1. Brongel L.: Złota godzina. Krakowskie Wydawnictwo Medyczne, Kraków, 2000, wyd. 2, Kraków 2007 2. Bulicz E i wsp.: Procedury postępowania dla dyspozytorów. Med. Prakt. Kraków 2002 3. Ciećkiewicz J (red.): Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych. Wyd. Med. Górnicki, Wrocław 2005. 4. Henry G.L., Little N., Jagofa A., Pellegrino T.R., red. pol.wyd. Kozubski W., Stany nagłe w neurologii - od objawu do rozpoznania, wyd. PZWL 2007. 5. Kózka M., Rumian B., Maślanka M., Pielęgniarstwo ratunkowe, wyd. PZWL, 2013. 6. Maciejewska M., Torbicki A., Poradnik dyżuranta, wyd. PZWL, 2013. 7. Orebaugh S.L., red. wyd. pol. Andres J., Atlas technik i metod zabezpieczania dróg oddechowych, Elselvier Urban&Partner, 2011. 8. Styka L: Ewakuacja i transport poszkodowanego. Wyd. Med. Górnicki, Wrocław 2008 9. Trzos A: Zabezpieczenie medyczne imprez masowych. Kraków, 2001 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 57 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Efekty kształcenia z przedmiotów: anatomia, toksykologia Nazwa modułu (przedmiot lub grupa MEDYCYNA SĄDOWA przedmiotów): zajęcia Forma studiów zorganizowane ogółem /liczba godzin/liczba punktów w. ćw. l. p. ECTS: Liczba Studia stacjonarne 15 15 godzin 30 Liczba Studia niestacjonarne 15 godzin praca własna studenta liczba punktów ECTS 0 1 15 Głównym celem zajęć jest zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami dotyczącymi medycyny sądowej i z nowoczesnymi technikami stosowanymi w medycynie sądowej. Student zapozna się ze sposobami stosowania zdobytej wiedzy podczas udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym i ze sposobami postępowania z poszkodowanymi. Założenia przedmiotu Efekty kształcenia: Wiedza: student potrafi opisać rodzaje urazów i uszkodzeń ciała ludzkiego Umiejętności: student rozróżnia urazy ciała ludzkiego i ich pochodzenie; student udziela pierwszej pomocy poszkodowanym w wyniku zajść gwałtownych. Kompetencje społeczne: student wykazuje się odpowiedzialnością podczas opisu materiałów dowodowych, przestrzega tajemnicy zawodowej. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, prezentacje multimedialne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- kolokwium Umiejętności: student przygotowuje opis urazów ciała poszkodowanego-projekt Kompetencje społeczne: spostrzegawczość, precyzja Treści programowe: student przeprowadza prezentację z uzasadnieniem- umiejętności: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 58 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- medycyna sądowa. Cele i zadania. 2. Zarys kryminalistyki sądowo-lekarskiej- cele i zadania. 3. Zabójstwo i samobójstwo jako przedmiot medycyny sądowej. Ustalanie przyczyn, skutków, czasu zgonu. 4. Śmierć z przyczyn chorobowych. 5. Patomorfologia sądowo- lekarska. 6. Traumatologia sądowo-lekarska. 7. Urazy mechaniczne, elektryczne, chemiczne i ich działanie na ustrój ludzki. 8. Rany zadane różnego rodzaju narzędziami. 9. Uduszenia gwałtowne. 10. Urazy termiczne- oparzenia, odmrożenia. 11. Ustalenie przyczyn, rodzaju i czasu śmierci. 12. Utonięcia. 13. Obrażenia postrzałowe. 14. Przedawkowanie leków, alkoholu; toksykologia. 15. Zmiany ciała po zgonie. 16. Sekcja zwłok. 17. Badania osób żywych poszkodowanych. Ocena szkód. 18. Zbieranie dowodów rzeczowych w celu udowodnienia przestępstwa. 19. Sądowe dochodzenie ojcostwa. Badania krwi, badania DNA. 20. Badanie śladów biologicznych. 21. Badania antropologiczne. 22. Tworzenie populacyjnych baz danych profili genetycznych. Literatura podstawowa: 1. DiMaio VJ, DiMaio D. Medycyna Sądowa. Urban&Partner, Wrocław 2003. 2. Gałązka-Śliwka A:. Śmierć jako problem medycznokryminalistyczny.Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2009. 3. Raszeja S., Nasiłowski W., Markiewicz J.: Medycyna sądowa. Podręcznik dla studentów medycyny, PZWL, 1993 Literatura uzupełniająca: 1. Hołyst B. Kryminalistyka. PWN, Warszawa 2000. 2. Seńczuk W. Toksykologia. PZWL, Warszawa 1994. 3. Szczerkowska Z, Pawłowski R. Podstawy genetyki sądowej. Akademia Medyczna w Gdańsku, 2002. 4. Weber JC. Sekcja zwłok. Podręcznik Shearera. PZWL, Warszawa 2000. 5. Wójcikiewicz J. Ekspertyza sądowa. Wyd. Zakamycze, Kraków 2002. . Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 59 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z przedmiotów: ratownictwo medyczne, anatomia, fizjologia, patofizjologia MEDYCZNE CZYNNOŚCI RATUNKOWE I Założenia przedmiotu ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. 150 praca własna studenta liczba punktów ECTS 0 150 5 110 40 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu medycznych czynności ratunkowych w warunkach szpitalnych, w tym oceny stanu chorego, wykonania podstawowych badań lekarskich; zdobycie przez studenta wiadomości z wykonywania zabiegów inwazyjnych i ich dokumentacji. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedzę na temat dokonania zabiegów inwazyjnych na pacjencie; student zna metody obserwacji i diagnostyki pacjenta; student zna metody prowadzenia dokumentacji szpitalnej; student zna zasady BHP Umiejętności: student obserwuje i diagnozuje chorego; student dokonuje zabiegów inwazyjnych przy pacjencie; zbiera materiał do badań diagnostycznych, student prowadzi dokumentację z przeprowadzonych zabiegów; student udrażnia bezprzyrządowo drogi oddechowe i prowadzi podstawowe zabiegi ratujące życie u dorosłych, dzieci i niemowląt. Kompetencje społeczne: student komunikuje się z pacjentem i jego rodzina w sposób życzliwy i zgodny z zasadami etyki kierując się dobrem pacjenta; student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta; Forma zajęć/metody dydaktyczne: Zajęcia praktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest opanowanie wszystkich przewidzianych programem czynności ratunkowych – osoba prowadząca bierze pod uwagę poprawność merytoryczną, sprawne wykonywania zabiegów inwazyjnych na manekinie i osobie. Wiedza: egzamin pisemny; egzamin praktyczny Umiejętności: student przeprowadza medyczne czynności ratunkowe i zabiegi na manekinie i osobie Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 60 Kompetencje społeczne: student komunikuje się z pacjentem i jego rodziną w sposób świadczący o odpowiedzialności i empatii. Treści programowe: Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- medyczne czynności ratunkowe. Przyjęcie chorego do szpitala, dokumentacja medyczna, karta MCR w ZRM; Zakażenia szpitalne. Aseptyka, antyseptyka, wyjaławianie, kontrola sterylizacji, magazynowanie materiału wysterylizowanego. 5. Wywiad ratowniczy (SAMPLE, OLD CART). 6. Ocena przytomności (AVPU, GLASGOW COMA SCALE). 7. Obserwacja chorego, ocena stanu zdrowia. 8. Pomiar tętna, ciśnienia krwi, temperatury, saturacji, OCŻ. 9. EKG - technika wykonania. 10. Tamowanie krwotoków zewnętrznych. 11. Wykonywanie opatrunków i bandażowanie w zależności od typu rany. 12. Powstawanie odleżyn, zapobieganie odleżynom, typy odleżyn. 13. Diagnostyka laboratoryjna i obrazowa. 14. Drogi podawania leków: doustna, dożylna, domięśniowa, podjęzykowa, wziewna, transdermalna, doodbytnicza, podskórna, śródskórna. 15. Iniekcje- rodzaje iniekcji. 16. Zakładanie venflonu. 17. Przygotowanie wlewu kroplowego. 18. Nakłucie żyły w celu oznaczania glukozy, elektrolitów, poziomu insuliny. 19. Gazometria krwi tętniczej. 20. Pobieranie moczu i krwi do badań laboratoryjnych. 21. Wykonanie wlewu doodbytniczego. 22. Bezprzyrządowe udrażnianie dróg oddechowych. 23. Udrażnianie dróg oddechowych rurką ustno-gardłową i nosowo-gardłową. 24. Wentylacja workiem samorozprężalnym. 25. BLS osób dorosłych i dzieci. 26. Defibrylacja automatyczna, półautomatyczna i manualna. 1. 2. 3. 4. Literatura podstawowa: 1. Andres J. (red), Wytyczne resuscytacji 2010, Polska Rada Resuscytacji, 2011. 2. Budynek M., Nowacki C.: Opatrywanie ran wiedza i umiejętności. Wydawnictwo Makmed, Lublin 2008. 3. Ciechaniewicz W., Grochans E., Łoś E.: Wstrzyknięcia śródskórne, podskórne, domięśniowe i dożylne. PZWL, Warszawa 2006. 4. Goniewicz M., Pierwsa pomoc (podręcznik dla studentów), PZWL, 2012 5. Kózka M., Rumian B., Maślanka M., Pielęgniarstwo ratunkowe, PZWL, 2013. 6. Orebaugh S.L., red. wyd. pol. Andres J., Atlas technik i metod zabezpieczania dróg oddechowych, Elselvier Urban&Partner, 2011. 7. Paciorek P., Patrzała A., Kłos E., Medyczne czynności ratunkowe, PZWL, 2014. 8. Wranicz J.K., Kaczmarek K., Gaszyński W., Zautomatyzowana defibrylacja zewnętrzna, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, 2012. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 61 , 9. NutbeamT., Daniels R., Procedury zabiegowe, PZWL, 2011. Literatura uzupełniająca: 1. Jakubaszko J., Boznański A. (red.): Ratownik medyczny. Wrocław, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, 2003. 2. Klukowski K., Blady W: Medycyna wypadków w transporcie. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005. 3. Kózka M. (red.): Stany zagrożenia życia . Wybrane standardy opieki i procedury postępowania pielęgniarskiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001. 4. Sefrin P., Schua R. (red.): Postępowanie w nagłych przypadkach. Wrocław, Urban & Partner, 2002. 5. Ślusarska B., Zarzycka D., Zahradniczek K. (red.): Podstawy pielęgniarstwa. Podręcznik dla studentów i absolwentów kierunków pielęgniarstwo i położnictwo. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2004. 6. Szwałkiewicz E.: Zasady podnoszenia i przemieszczania pacjentów. Przewodnik dla pielęgniarek . Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław, 2000. 7. Uszyński H. (red.): Płyny z jam ciała. Powstawanie i badania laboratoryjne. PZWL, Warszawa 1998. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 62 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z przedmiotów: ratownictwo medyczne, anatomia, fizjologia, patofizjologia, medyczne czynności ratunkowe część I MEDYCZNE CZYNNOŚCI RATUNKOWE II Założenia przedmiotu ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 220 Liczba punktów ECTS 0 220 7 200 20 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi praktycznej wiedzy z zakresu medycznych czynności ratunkowych ze zwróceniem szczególnej uwagi na wykonywanie zabiegów resuscytacji, udrożniania układu oddechowego, defibrylacji, EKG. Efekty kształcenia: Wiedza: student odtwarza algorytm resuscytacji, intubacji, EKG, defibrylacji. Umiejętności: student wykonuje zabiegi resuscytacji, student wykonuje zabiegi EKG, defibrylacji; student przygotowuje i podaje leki podczas resuscytacji; student stwierdza biologiczną śmierć pacjenta; student prowadzi dokumentację zgonu pacjenta. Kompetencje społeczne: student współpracuje w zespole wykonującym czynności ratunkowe; student odpowiedzialnie i z zaangażowaniem podchodzi do wykonywanej pracy mając na względzie dobro pacjenta Forma zajęć/metody dydaktyczne: Zajęcia praktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest opanowanie wszystkich przewidzianych programem czynności ratunkowych – osoba prowadząca bierze pod uwagę poprawność merytoryczną, sprawne użycie właściwego oprzyrządowania pod presją czasu. Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: przeprowadzeni zabiegów resuscytacji, defibrylacji, intubacji na manekinach- zaliczenie na ocenę Kompetencje społeczne: student dokonuje prezentacji zabiegów ze zwróceniem uwagi na umiejętności przekazania wiedzy , dokładność i zaangażowanie w wykonywane czynności. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 63 , Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- medyczne czynności ratunkowe, kontynuacja. 2. Kaniulacja żył obwodowych i żyły szyjnej zewnętrznej. 3. Iniekcje domięśniowe. 4. Iniekcje podskórne. 5. Zgłębnikowanie- zasady wykonania, powikłania. 6. Płukanie żołądka. 7. Badanie fizykalne i neurologiczne. 8. Zaawansowane zabiegi ratujące życie ALS, PALS. 9. Monitorowanie czynności oddechowych; monitorowanie czynności serca i układu krwionośnego. 10. Nadkrtaniowe metody przywracania drożności dróg oddechowych- rurka krtaniowa, maska krtaniowa, rurka Combitube, i-gel. 11. Intubacja dotchawicza w laryngoskopii bezpośredniej drogą przez usta i nos. 12. Ekstubacja. 13. Odsysanie dróg oddechowych. 14. Wkłucie doszpikowe - B.I.G., EZ-IO, FAST, Jamshidi 15. Konikopunkcja. 16. Tlenoterapia bierna. 17. Wentylacja zastępcza- respirator. 18. Kardiowersja elektryczna. 19. Elektrostymulacja przezskórna. 20. EKG - analiza i interpretacja. 21. Stwierdzenie biologicznych znamion śmierci. 22. Odstąpienie od czynności ratunkowych. 23. Dokumentacja zgonu pacjenta. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. Andres J. (red), Wytyczne resuscytacji 2010, Polska Rada Resuscytacji, 2011. Chmiel D., Cichańska M., Kłos E. Medyczne czynności ratunkowe, PZWL, 2015. Kózka M., Rumian B., Maślanka M., Pielęgniarstwo ratunkowe, PZWL, 2013. Mattu A., Brady W.: EKG w medycynie ratunkowej. Górnicki Wydawnictwo Medyczne , Wrocław 2011. 5. Orebaugh S.L., red. wyd. pol. Andres J., Atlas technik i metod zabezpieczania dróg oddechowych, Elselvier Urban&Partner, 2011. 6. Paciorek P., Patrzała A., Kłos E., Medyczne czynności ratunkowe, PZWL, 2014. 7. Serafin P., Schue R., Postępowanie w nagłych przypadkach medycznych, wyd. Edra Urban &Partnerzy, 2014 Literatura uzupełniająca: 1. Budynek M., Nowacki C.: Opatrywanie ran. Wiedza i umiejętności. MAKmed 2008 2. Ciechaniewicz W. red.: Pielęgniarstwo - ćwiczenia. Podręcznik dla studiów medycznych. (tom 1-2). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006 3. Hapton J.R., EKG. To proste – wyd. Edra Urban &Partnerzy, 2014. 4. Walewska E. (red), Podstawy pielęgniarstwa chirurgicznego. PZWL 2007 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 64 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z przedmiotów: ratownictwo medyczne, anatomia, fizjologia, patofizjologia, medyczne czynności ratunkowe część I MEDYCZNE CZYNNOŚCI RATUNKOWE III Założenia przedmiotu ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 200 0 200 0 Liczba punktów ECST 200 6 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi praktycznej wiedzy z zakresu medycznych czynności ratunkowych ze zwróceniem szczególnej uwagi na umiejętności podejmowania akcji ratunkowej pacjentów z urazami neurologicznymi, laryngologicznymi, okulistycznymi, jak również kobiet w ciąży i poszkodowanych w zdarzeniach masowych. Efekty kształcenia: Wiedza: student ma wiedzę na temat urazów; student ma wiedzę pozwalającą na odebranie nagłego porodu i ocenę noworodka wraz z ewentualnym podjęciem działań resuscytacyjnych; zna zasady przeprowadzenia segregacji medycznej. Umiejętności: student rozpoznaje i udziela pomocy poszkodowanym z urazami; student wykonuje badanie urazowe, unieruchamia kręgosłup poszkodowanemu ze zwróceniem szczególnej uwagi na odcinek szyjny; student odbiera poród w warunkach pozaszpitalnych; student przeprowadza segregację medyczną; dokumentuje dokonanie czynności ratunkowych. Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta; student angażuje się w akcje ratunkowe powstałe w wyniku katastrof i wykazuje się umiejętnościami współpracy; student wykazuje się empatia i etyką w wykonywaniu czynności medycznych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Zajęcia praktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: student przeprowadza akcję ratunkową na manekinie, odbiera poród w warunkach przedszpitalnych, umie przygotować odpowiednie dawki leków stosowanych w stanach zagrożenia życia, student stosuje unieruchomienie adekwatne do zaistniałego urazu. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 65 , Kompetencje społeczne: student dokonuje prezentacji akcji ratunkowej ze zwróceniem uwagi na umiejętność przekazania wiedzy a także dokładność wykonywanych czynności. Treści programowe: Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- medyczne czynności ratunkowe, kontynuacja. Obserwacja i ocena stanu zdrowia pacjenta z urazami neurologicznymi i laryngologicznymi. Ocena natężenia bólu u pacjenta. Postępowanie z chorym nieprzytomnym, sparaliżowanym Medyczne czynności ratunkowe u pacjentów: z urazami czaszkowo-mózgowymi, udarem mózgu, napadem padaczkowym, zawrotami głowy, guzami układu nerwowego, wstrząśnieniem mózgu, wzmożonym ciśnieniem śródczaszkowym, z urazami rdzenia kręgowego, przełomem miastenicznym i cholinergicznym; zespołem Guillane-Barr’e, z krwotokiem podpajęczynkowym. 6. Medyczne czynności ratunkowe w okulistyce i laryngologii. 7. Medyczne czynności ratunkowe kobiet w ciąży: odebranie porodu w warunkach pozaszpitalnych, ocena stanu zdrowia noworodka; reanimacja noworodka. 8. Leki stosowane w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego w neurologii, laryngologii, otolaryngologii. 9. Interpretacja oczopląsu błędnikowego. 10. Unieruchamianie kręgosłupa. 11. Tamponada osierdzia. 12. Nakłucie jamy opłucnej. 13. Medyczne czynności ratunkowe w zagrożeniach środowiskowych, katastrofach, zadzreanich masowych. 14. Przygotowanie pacjenta do transportu. 15. Prowadzenie dokumentacji medycznej. 1. 2. 3. 4. 5. Literatura podstawowa: 1. Andres J. (red), Wytyczne resuscytacji 2010, Polska Rada Resuscytacji, 2011. 2. Campbell J. E., Alson R.L. (red.): Basic Trauma Life Suport - dla paramedyków i ratowników medycznych. Wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków 2006 3. Guła P., Machała W., Postępowanie przedszpitalne w obrażeniach ciała, wyd. PZWL 2015. 4. Kózka M., Rumian B., Maślanka M., Pielęgniarstwo ratunkowe, PZWL, 2013. 5. Mackway Jones K., Masden J., Windle J., red. wyd. pol. Jakubaszko J., Triage.Ratunkowa segregacja medyczna, Elselvier Urban&Partner, 2012. 6. Paciorek P., Patrzała A., Kłos E., Medyczne czynności ratunkowe, PZWL, 2014. 7. Zawadzki A (red.): Medycyna ratunkowa i katastrof. PZWL, Warszawa 2011. Literatura uzupełniająca: 1. Sefrin P., Schua S.: Postępowanie w nagłych zagrożeniach zdrowotnych. Wydawnictwo Medyczne Górnicki ,Wrocław 2007; 2. Strange G. R., Ahrens W.R., Schafermeyer R.W., Toepper W.C.: Medycyna ratunkowa wieku dziecięcego. Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2003; 3. StykaL.:Ewakuacja i transport poszkodowanego. Wydawnictwo Medyczne . Górnicki, Wrocław 2008; Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 66 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Wiadomości ze szkoły ponadgimnazjalnej METODOLOGIA BADAŃ ogółem zajęcia zorganizowane w. 15 ćw. l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 10 25 1 15 10 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu prowadzenia badan naukowych i zastosowania metodologii badan społecznych w zdrowiu publicznym. Student uzyska wiedze na temat projektowania metod badawczych, źródeł pozyskiwania danych i interpretacji pozyskanych materiałów. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedzę z zakresu zastosowania metodologii badań w służbie zdrowia; student zna etapy procesu badawczego, projektowania badań; student zna źródła informacji naukowej. Umiejętności: student projektuje metody badawcze; student pozyskuje dane do badań badawczych, student analizuje pozyskane dane i dokonuje ich oceny; student opracowuje proces badawczy i prezentuje wyniki w formie ustnej i pisemnej. Kompetencje społeczne: student poczuwa się do odpowiedzialności za jakość pozyskanych badań Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład z elementami dyskusji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: student projektuje plan badawczy Kompetencje społeczne: student dokonuje prezentacji – zwrócenie uwagi na dokładność i rzetelność procesu Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- metodologia badań. 2. Metodologia badań jako nauka- pojęcia, zasady, cele. Metodologia badań społecznych. 3. Typologia badań. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 67 4. Przedmiot badań. 5. Etapy badań. Hipotezy badawcze. 6. Klasyfikacja problemów badawczych. 7. Eksperyment, sondaż opinii publicznej. 8. Hipotezy robocze. 9. Pierwotne źródła informacji: ankieta, wywiad, fokus. 10. Materiały dodatkowe: czasopisma, źródła internetowe, bazy danych, literatura naukowa. 11. Jakość pozyskanego materiału badawczego. 12. Zmienne zależne i niezależne. 13. Statystyczne opracowywanie wyników badań. 14. Zasoby informacji naukowej w ochronie zdrowia. Literatura podstawowa: 1. Babbie E. Badania społeczne w praktyce PWN, 2003 2. Dutkiewicz W. Podstawy metodologii badań, Stachurski Kielce 2001 3. Sztumski J., Wstęp do metod i technik badań społecznych, Wydawnictwo Naukowe Katowice, Katowice 1999 i późniejsze wydania Literatura uzupełniająca: 1. Łobocki M. Metody badań pedagogicznych. PWN, 2007 2. Franaszek P.(red.): Informacja naukowa w zdrowiu publicznym. Kraków. Wydawnictwo UJ 2001. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 68 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z przedmiotu pierwsza pomoc, kwalifikowana pierwsza pomoc METODYKA NAUCZANIA PIERWSZEJ POMOCY I Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu KWALIFIKOWANEJ PIERWSZEJ POMOCY ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. 15 30 l. p. praca własna studenta liczba punktów ECTS 5 50 2 15 30 5 Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do prowadzenia szkoleń z zakresu udzielania pierwszej pomocy w stanach nagłych. Propagowanie profilaktyki zagrożeń. Kształtowanie pożądanych postaw i zachowań w pracy przyszłego ratownika. Efekty kształcenia: Wiedza: student potrafi ocenić czynniki wpływające na efektywność procesu nauczania - uczenia się, zna i określa cele ogólne i szczegółowe zajęć dydaktycznych z zakresu udzielania pierwszej pomocy. Umiejętności: student opracowuje konspekt do zajęć, przeprowadza szkolenie/ kurs, wykorzystuje sprzęt specjalistyczny do nauki medycznych czynności ratunkowych i inne środki kształcenia, stosuje różne metody dydaktyczne, Kompetencje społeczne: student współpracuje w zespole; student czuje się odpowiedzialny za przekazywaną wiedzę i umiejętności w toku szkolenia / kursu. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady interaktywne, multimedialne, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: student przygotowuje scenariusz zajęć, projekt programu szkolenia, narzędzia do oceny kształcenia Umiejętności: kształcenia student przygotowuje scenariusz zajęć, projekt programu szkolenia, narzędzia do oceny Kompetencje społeczne: student dokonuje symulacji szkolenia zwróceniem uwagi na umiejętność współpracy w zespole. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 69 , Treści programowe: 1. Zakres czynności ratunkowych w różnych stanach zagrożeń. 2. Projektowanie programu szkolenia z uwzględnieniem celów, treści, metod, czasu i miejsca. 3. Opracowanie celów realizacji tematów szkolenia w zakresie wiedzy, umiejętności i motywacji. 4. Metodyka prowadzenia zajęć. 5. Ocena skuteczności nauczania. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Arends Richard I.: Uczymy się nauczać. WSiP, Warszawa 1995 Jakubaszko J. ABC postępowania w urazach. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2003 Kupisiewicz Cz.: Podstawy dydaktyki ogólnej. „BGW’’ Warszawa 1994 Łaguna M.: Szkolenia. Jak je prowadzić, by... GWP, Gdańsk 2004 Niemierko B.: Ocenianie szkolne bez tajemnic. WSiP, Warszawa 2002 Okoń W.: Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. 5. Wasyluk J.: Podstawy dydaktyki medycznej. PZWL, Warszawa 1986 Gilbert I. J.: Zarys pedagogiki medycznej. PZWL, Warszawa 1983 Kruszewski K.: Sztuka nauczania – czynności nauczyciela PWN, Warszawa 1992 Buchfelder M. Buchfelder A.: Podręcznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa 1993 Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia. WSiP, Warszawa 1999 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 70 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia ze zdrowia publicznego MIĘDZYNARODOWE ASPEKTY ZDROWIA PUBLICZNEGO ogółem zajęcia zorganizowane w. 15 ćw. l. p. praca własna studenta 30 Liczba punktów ECTS 30 75 3 15 15 45 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu międzynarodowych aspektów zdrowia publicznego – problemy zdrowia w skali europejskiej, międzynarodowej, inicjatywy międzynarodowe podejmowane w celu ochrony zdrowia, prawo UE dotyczące ochrony zdrowia. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna systemy opieki zdrowotnej w UE; student zna organizacje międzynarodowe organizacje humanitarne i zdrowotne; student zna aspekty prawne funkcjonowania międzynarodowych organizacji prozdrowotnych; Umiejętności: student rozpoznaje różnice w funkcjonowaniu systemów opieki zdrowotnej na świecie; student analizuje różnice w systemach opieki zdrowotnej Polski i innych krajów europejskich; Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za angażowanie się w działania międzynarodowych organizacji ochrony zdrowia; Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne na podstawie kolokwium Umiejętności: praca w grupach- przygotowanie programów edukacyjnych ochrony zdrowia w aspekcie międzynarodowym ( epidemie, AIDS, problem głodu) Kompetencje społeczne: prezentacja projektu- umiejętność współpracy w grupie. Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- międzynarodowe aspekty zdrowia publicznego. 2. Międzynarodowe problemy zdrowia. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 71 , 3. Systemy ochrony zdrowia w Niemczech, Anglii, USA 4. Prawo i systemy ochrony zdrowia w UE 5. Problemy zdrowia a globalizacja. 6. Międzynarodowe organizacje ochrony zdrowia: WHO, UNESCO, FAO 7. Kryzys finansowy a system ochrony zdrowia na świecie. 8. Reformy systemu ochrony zdrowia w UE i USA 9. Epidemie, AIDS i inne zagrożenia ochrony zdrowia na świecie 10. Udział Polski w międzynarodowym systemie ochrony zdrowia. 11. Polskie ratownictwo medyczne a katastrofy międzynarodowe ( Czerwony Krzyż) 12. Lecznictwo szpitalne w Polsce a na świecie 13. Ratownictwo medyczne w Polsce a na świecie- zasady współdziałania. 14. Zmiany demograficzne a systemy ochrony zdrowia na świecie. 15. System szczepień ochronnych w krajach UE i Polsce. 16. Programy profilaktyczne i edukacyjne w UE i na świecie. Literatura podstawowa: 1. Belcher P.J. Rola Unii Europejskiej w Opiece Zdrowotnej. Wydawnictwo IGNIS Warszawa 2001 2. Nosko J. (red.): Zdrowie publiczne w zmieniającej się Europie i w Polsce. Oficyna Wydawnicza Instytutu Medycyny Pracy im Prof. J. Nofera. Łódź 2004. 3. Raporty Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) 2004, 2005,2006 4. Włodarczyk C., Zdrowie publiczne w perspektywie międzynarodowej. Wybrane problemy. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2007 Literatura uzupełniająca: 1. Indulski J. A., Jethon Z., Dawydzik L.T. (red.): Zdrowie publiczne. Wybrane zagadnienia. Oficyna Wydawnicza Instytutu Medycyny Pracy im. Prof. J. Nofera. Łódź 2000. 2. Jędrychowski W., Epidemiologia w medycynie klinicznej i zdrowiu publicznym, wyd. WUJ, Kraków 2010 3. Kulik T.B., Latalski M. (red.): Zdrowie publiczne. Podręcznik dla studentów i absolwentów Wydziałów Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu. Wydawnictwo Czelej. Lublin 2002. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 72 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z następujących przedmiotów: anatomia, fizjologia, Moduły wprowadzające / wymagania patofizjologia, farmakologia. wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu NEUROLOGIA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. 15 15 l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 20 50 2 15 15 20 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z wiedzą na temat neurologii, rozpoznawaniem zaburzeń neurologicznych u pacjentów, przeprowadzaniem wła pierwszej pomocy. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna terminy i pojęcia z zakresu neurologii; student charakteryzuje przyczyny i objawy zaburzeń neurologicznych Umiejętności: student rozpoznaje nagłe stany neurologiczne; student udziela odpowiedniej pomocy choremu z objawami zaburzeń neurologicznych, student ocenia stan świadomości pacjenta; student przeprowadza wywiad z pacjentem wykazującym zaburzenia neurologiczne Kompetencje społeczne: student pracuje w zespole mającym na celu rozpoznanie u chorego objawów chorób neurologicznych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: wykład, ćwiczenia, prezentacje multimedialne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie w formie pisemnej Umiejętności: student przeprowadza wywiad z pacjentem wykazującym zaburzenia neurologiczne. Kompetencje społeczne: student przeprowadza prezentację z uzasadnieniem swojej diagnozy. Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 73 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- neurologia. 2. Objawy w zaburzeniach neurologicznych. 3. Przeprowadzenie wywiadu z pacjentem wykazującym zaburzenia typu neurologicznego. 4. Badanie neurologiczne pacjenta 5. Utrata przytomności i świadomości. 6. Udar mózgu. 7. Ciśnienie śródczaszkowe. 8. Padaczka. Drgawki. 9. Choroby demielinizacyjne. 10. Zespoły pozapiramidowe. 11. Uszkodzenia rdzenia kręgowego. 12. Uszkodzenia obwodowego układu nerwowego. 13. Zespoły bólowe kręgosłupowo-korzeniowe. 14. Uszkodzenia mózgu. Nerwy czaszkowe. 15. Miopatie. Miastenia. 16. Bóle głowy. 17. Choroba Parkinsona. 18. Stwardnienie rozsiane. 19. Pierwsza pomoc dla pacjenta z objawami zaburzenia neurologicznego. 20. Leki stosowane w neurologii. Literatura podstawowa: 1. Gregory L.Henry,: „Stany nagłe w neurologii od objawu do rozpoznania”, PZWL Warszawa 2014 2. Bradley G., Neurologia w praktyce klinicznej. T. 1-3, Lublin 2006. 3. Lewis P.; red. Wyd polskiego: Kwieciński H. i Kamińska A.: Neurologia Merritta, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2004, wyd.1 4. Mazur R. Neurologia kliniczna. Via Medica 2005 5. Prusiński A.: Neurologia praktyczna. PZWL, Warszawa 2005 Literatura uzupełniająca: 1. Adamkiewicz B., Klimek A., Głąbiński A., Neurologia dla studentów wydziału pielęgniarstwa.Kluwer Polska, Warszawa 2010 2. Fuller G. Badanie neurologiczne - to proste. PZWL, Warszawa 1999 (i wydania późniejsze) 3. Lindsay K.W., Bone I. Neurologia i neurochirurgia.Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2006 4. Mazur R. Książkiewicz B. Nyka W.N. Udar mózgu w praktyce lekarskiej, Via Medica 2005 5. (red) Kozubski W, Liberski P.: „Neurologia podręcznik dla studentów medycyny”, PZWL Warszawa 2011 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 74 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z wychowania fizycznego OBÓZ SPRAWNOŚCIOWY- LETNI, ZIMOWY Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Liczba godzin Studia niestacjonarne Liczba godzin Założenia przedmiotu 80 zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. 80 praca własna studenta 0 80 liczba punktów ECTS 0 3 Celem praktyk jest dostarczenie studentowi praktycznych umiejętności niezbędnych do wykonywania zawodu ratownika medycznego. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady ratownictwa górskiego, wodnego, wysokościowego. Umiejętności: student udziela pomocy poszkodowanemu w środowisku wodnym, górskim; student jeździ na nartach, pływa, obsługuje sprzęt wodny. Kompetencje społeczne: student organizuje pracę i współpracuje w grupie; student kieruje grupą w celu sprawnego wykonania zadania, utrzymuje wysoką sprawność fizyczną. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Ćwiczenia praktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie na podstawie obecności, zaliczenie ustne Umiejętności: przygotowanie planu akcji ratunkowej w środowisku górskim, wodnym Kompetencje społeczne: praktyczna prezentacja umiejętności ratowniczych z naciskiem na współpracę w zespole Treści programowe: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Ratownictwa wodne; sporty wodne: pływanie, wioślarstwo, kajakarstwo, żeglarstwo Ratownictwo górskie: jazda na nartach, sprzęt narciarski. Ratownictwo wysokościowe: wspinaczka. Gry zespołowe: piłka nożna, siatkówka, koszykówka. Biegi terenowe, biegi z przeszkodami. Zestaw zadań ratowniczych: pomoc poszkodowanemu tonącemu; pomoc poszkodowanemu na Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 75 , stoku, pomoc poszkodowanemu w górach, jaskiniach górskich. 7. Znajomość zasad obowiązujących w ratownictwie górskim, wodnym. Literatura podstawowa: 1. Błasiak p., Chawaj M. Ratownictwo wodne – vademecum W-wa, 1993 2. Gwiaździński T. Ratownictwo wodne bez tajemnic W-wa, 1980 3. Peszek A., Narciarstwo, czyli jak poprawić technikę i przygotować się fizycznie do sezonu. Inventiv Landie, 2009 4. Prange - Barczyski T., Narciarstwo sport dla każdego. Wiedza i Życie 2005 5. Program nauczania narciarstwa zjazdowego. Stowarzyszenie Instruktorów Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 76 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z ekonomii i organizacji ochrony zdrowia ORGANIZACJA RATOWNICTWA ZINTEGROWANEGO ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. 30 l. p. 30 praca własna studenta liczba punktów ECTS 40 100 4 15 15 70 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z działaniem zintegrowanego systemu ratowniczego i kompetencjami służb ratowniczych w zdarzeniach pojedynczych, mnogich i masowych. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady funkcjonowania Zintegrowanego Ratownictwa Medycznego, student zna kompetencje poszczególnych jednostek ratowniczych; student zna zasady prawne obowiązujące w ratownictwie medycznym Umiejętności: student zarządza akcją ratunkową w miejscu zdarzenia; student aktywuje plan ratowniczy; student planuje działania w sytuacji kryzysowej Kompetencje społeczne: student poczuwa się do szybkiego zaplanowania akcji ratunkowej i odpowiedzialności za jej przebieg, dokonuje podziału zadań Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady interaktywne, multimedialne, ćwiczenia, prezentacje Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: student przygotowuje plan działania w sytuacji kryzysowej Kompetencje społeczne: student prezentuje plan działania w sytuacji kryzysowej z naciskiem na umiejętności kierownicze Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- zintegrowane ratownictwo medyczne. 2. Założenia, cele, kompetencje Zintegrowanego Ratownictwa Medycznego. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 77 , 3. Organizacje tworzące krajowy system ratowniczy: szpitalne oddziały ratunkowe, pogotowie ratunkowe , Państwowa Straż Pożarna, Lotnicze Pogotowie Ratunkowe, TOPR,GOPR,WOPR, oddziały ratownictwa górniczego i morskiego. 4. Centrum Powiadamiania Ratunkowego, systemy łączności. 5. Kierowanie Zintegrowanym Ratownictwem Medycznym- zasady działania w miejscu zdarzenia. Koordynacja służb ratowniczych. 6. Działanie służb ratunkowych podczas zdarzeń masowych. 7. Procedury ratownicze. 8. Organizacja służb ratowniczych na terenie kraju, województwa, powiatu, gminy. 9. Ocena działań Zintegrowanego Ratownictwa Medycznego. 10. Zasady działania i współpracy ZRM z Lotniczym Pogotowiem Ratunkowym. Literatura podstawowa: 1. Jakubaszko J.: Ratownik medyczny. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2003 2. Konieczny J.: Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych, wypadkach i katastrofach. Oficyna Wydawnicza Garmond Poznań-Warszawa 2001 3. Skoczylas J., Prawo ratownicze, Warszawa 2007; 4. Zawadzki A.: Medycyna ratunkowa i katastrof. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2006 Literatura uzupełniająca: 1. Cieśkiewicz J (red.).: Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2005. 2. Gierski E. Efektywność dowodzenia, Warszawa 1997 3. Matecka V., Panufnik K., Wojtasz Sł., Pierwsza pomoc. Obowiązkowe instrukcje postępowania podczas wypadków i w sytuacjach kryzysowych 2008 4. Pousada L. Osborne HH. Levy DB.: Medycyna Ratunkowa. Urban & Partner, Wrocław 2000. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 78 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z fizjologii, anatomii, biologii i mikrobiologii PATOFIZJOLOGIA ogółem zajęcia zorganizowane w. 15 ćw. 15 l. p. praca własna studenta liczba punktów ECTS 20 50 2 15 15 20 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z mechanizmami powstawania zaburzeń chorobowych w organizmie; student umie omówić patofizjologię poszczególnych układów. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna podstawowe zaburzenia chorobowe organizmu człowieka; student potrafi omówić patofizjologie poszczególnych układów Umiejętności: student analizuje poszczególne zaburzenia chorobowe; student rozróżnia poszczególne zaburzenia w organizmie człowieka; student stawia właściwą diagnozę zaburzeń Kompetencje społeczne: student kieruje pracą zespołu dokonującego analizy zaburzeń organizmu pacjenta; student czuje się odpowiedzialny za postawienie właściwej diagnozy Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, multimedialny, ćwiczenia, prezentacje Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: przeprowadzenie analizy patofizjologii określonego układu organizmu Kompetencje społeczne: student przeprowadza prezentację z naciskiem na umiejętności komunikacji Treści programowe: 1. 2. 3. 4. Wstęp. Wprowadzenie do patofizjologii. Wpływ środowiska na rozwój chorób. Patofizjologia stresu. Definicja choroby. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 79 5. Gorączka. 6. Zapalenie. 7. Obrzęki. 8. Oparzenia, choroba oparzeniowa. 9. Patofizjologia układu czerwonokrwinkowego i białokrwinkowego Anemia. 10. Skazy krwotoczne. 11. Patofizjologia układu nerwowego: ból, , choroby naczyniowe mózgu, choroba Parkinsona, padaczka, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, obrzęk mózgu. 12. Zaburzenia termoregulacji: hipotermia, hipertermia. 13. Nadwrażliwość. 14. Choroby alergiczne. 15. Choroby autoimmunizacyjne. 16. Nadciśnienie tętnicze. 17. Choroba niedokrwienna serca, zawał serca, niewydolność krążenia, choroba reumatyczna serca; arytmie serca; miażdżyca. 18. Omdlenia. 19. Zaburzenia równowagi. 20. Śpiączki. 21. Wstrząs. 22. Karcinogeneza i zespoły paraneoplastyczne. 23. Patofizjologia podwzgórza, przysadki, tarczycy, przytarczyc, nad-nerczy i gonad. 24. Zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej, osteoporoza. 25. Cukrzyca. Powikłania cukrzycy. 26. Niewydolność układu oddechowego; choroby płuc; astma oskrzelowa; obrzęk płuc; odma płucna 27. Niewydolność układu pokarmowego: choroby wrzodowe; obstrukcje jelit; biegunki, zaparcia; nadwrażliwość przewodu pokarmowego; nadkwaśność żołądka; refluks Zaburzenia wątroby. Zaburzenia trzustki. 28. Zaburzenia endokrynologiczne. Choroby tarczycy. 29. Patofizjologia układu wydalniczego. 30. Choroby nerek. Niewydolność nerek. Kamica moczowa. Kolka nerkowa. 31. Zaburzenia układu rozrodczego. 32. Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. Literatura podstawowa: 1. Damjanov I.: Patofizjologia. Elsevier, Urban & Partner, Wrocław 2010. 2. Guzek J.W.: Patofizjologia człowieka w zarysie. PZWL Warszawa, 2008. 3. Kuś S.: Patologia. Podręcznik dla licencjackich studiów medycznych. Wyd. PZWL, Warszawa 2006. 4. Thor P.: Podstawy patofizjologii człowieka. Uniwersyteckie Wydawnictwo medyczne VESALIUS, Kraków, 2009, Wyd. III Literatura uzupełniająca: 1. Domagała W., Chosia M., Urasińska E.: Podstawy patologii. Podręcznik dla studiów medycznych. Wyd. PZWL, Warszawa 2000. 2. Lilly L.: Patofizjologia chorób serca, Wydawnictwo Medyczne, Urban & Partner, Wrocław 2008, Wyd. II 3. Maśliński S., Dyżewski J., Bańkowski E.: Patofizjologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. PZWL, Warszawa 2007. 4. Zahorska – Markiewicz B., Małecka-Tendera E.: Patofizjologia kliniczna, Elsevier, Urban & Partner, Wrocław 2009 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 80 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z anatomii, fizjologii, pierwszej pomocy. PEDIATRIA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 30 45 0 15 30 30 liczba punktów ECTS 75 3 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu pediatrii ogólnej ze zwróceniem szczególnej uwagi na zasady udzielania pierwszej pomocy i reanimacji w zależności od wieku dziecka; student nabędzie wiedzę na temat zasad postępowania z dziećmi i przeprowadzania badań medycznych w zależności od wieku pacjenta. Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedzę na temat budowy, organizmu i rozwoju dziecka; student ma wiedzę na temat sposobów badania dziecka i udzielania pierwszej pomocy Umiejętności: student przeprowadza badanie wstępne dzieci w różnym wieku i diagnozuje nieprawidłowości; Student udziela pierwszej pomocy i podejmuje działania reanimacyjne dzieci Kompetencje społeczne: student posiada umiejętności do komunikacji z dziećmi w różnym wieku; student czuje odpowiedzialność za zdrowie i życie pacjenta. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady interaktywne, multimedialne, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny- test Umiejętności: student przygotowuje projekt udzielania pierwszej pomocy dzieciom poszkodowanym ze zwróceniem uwagi na wiek pacjenta Kompetencje społeczne: student dokonuje prezentacji- zwrócenie uwagi na umiejętności komunikacyjne w zależności od wieku dziecka. Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- pediatria. 2. Biologiczne podstawy rozwoju dziecka. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 81 , 3. Noworodek- zagrożenia zdrowia i życia u noworodków. 4. Okres niemowlęcy- zagrożenia zdrowia i życia u niemowląt. 5. Okres wczesnodziecięcy, przedszkolny- zagrożenia zdrowia i życia. 6. Okres wczesnoszkolny, okres pokwitania- zagrożenia zdrowia i zycia. 7. Okres młodzieńczy. 8. Profilaktyka w pediatrii. 9. Badanie fizykalne dziecka w zależności od wieku. Wywiad pediatryczny. 10. Patologie układu oddechowego, krążenia u dzieci. 11. Zaburzenia świadomości, drgawki, neuroinfekcje, zakażenia, wstrząsy, zaburzenia metaboliczne, urazy narządów ruchu, urazy wielonarządowe, odwodnienia, zaburzenia hormonalne. 12. Zasady reanimacji w wieku dziecięcym. 13. Podstawowe i zaawansowane zabiegi resuscytacyjne w wieku dziecięcym. 14. Zasady postępowania ratowniczego w wieku dziecięcym. 15. Dzieci maltretowane. 16. Rozwój psychiczny dziecka, sytuacje stresowe. 17. Farmakoterapia- zasady doboru leków w zależności od wieku pacjenta. Literatura podstawowa: 1. Kaczmarski M., Piskorz-Ogórek K., Pediatria i pielęgniarstwo pediatryczne, Help-Med, 2014. 2. Kawalec W., Grenda R., Ziółkowska H., i inni, Pediatria t.1 i 2, PZWL, 2013. 3. 4. 5. 6. King Ch. Henretig F.M Podręczny atlas zabiegów ratunkowych u dzieci, PZWL, 2003. Kleszczyński J., Stany nagłe u dzieci, wyd. PZWL, 2015. Muller S., Thons M., Stany zagrożenia życia u dzieci, PZWL 2012. Strange G.R., Ahrens W.R. i inni Medycyna Ratunkowa wieku dziecięcego, PZWL, 2003. Literatura uzupełniająca: 1. Krawczyński M. Propedeutyka pediatrii. PZWL , Warszawa 2002. 2. Kubicka K., Kawalec W. (red.): Pediatria. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003. 3. Pawlaczyk B. (red): Zarys Pediatrii. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL., Warszawa 2005. 4. Plantz.S, Wipfler E.J., Basic truma life suport wyd I rok 2006, Medycyna ratunkowa wyd II , rok 2008. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 82 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Wiadomości z biologii na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej PIERWSZA POMOC ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 45 Liczba punktów ECTS 5 50 2 30 20 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z postępowaniem i sposobami udzielania pierwszej pomocy w stanach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna sposoby udzielania pierwszej pomocy w stanach zagrożenia zdrowia i życia; student omawia zasady udzielania pierwszej pomocy. Umiejętności: student kwalifikuje poszkodowanego do udzielenia odpowiedniej pomocy medycznej, przeprowadza zabiegi udzielania pierwszej pomocy: wykonuje resuscytację, intubację, defibrylację i inne czynności ratownicze na manekinach, podtrzymuje podstawowe funkcje życiowe Kompetencje społeczne: student kieruje pracą zespołu udzielającego pomocy poszkodowanemu; student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, multimedialny, ćwiczenia, prezentacje Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: Wykształcenie umiejętności samodzielnego postępowania w nagłych wypadkach i w stanach nagłego zagrożenia życia. Kompetencje społeczne: prezentacja zadań ze zwróceniem uwagi na umiejętności kierownicze i współpracy w grupie Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 83 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- pierwsza pomoc medyczna. 2. Łańcuch przeżycia. 3. Rozpoznanie stanu nagłego zagrożenia życia lub zdrowia. Ocena funkcji życiowych - ABC. 4. Bezpieczeństwo miejsca zdarzenia, własne ratownika, poszkodowanego. 5. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa dzieci i dorosłych. 6. Defibrylacja automatyczna AED 7. Tamowanie krwotoku zewnętrznego. 8. Opatrywanie ran. 9. Pierwsza pomoc w urazach kończyn i kręgosłupa. 10. Pierwsza pomoc poszkodowanym z: bólem w klatce piersiowej i zawałem mięśnia sercowego, udarem mózgu, dusznością, ostrą reakcją anafilaktyczną, drgawkami, hipoglikemią, udarem cieplnym, w wyniku tonięcia, ukąszenia, omdlenia. 11. Niedrożność dróg oddechowych spowodowana ciałem obcym. 12. Pomoc poszkodowanym w wyniku wypadków komunikacyjnych. Literatura podstawowa: 1. Andres J., Pierwsza pomoc i resuscytacja krążeniowo-oddechowa, PRC Kraków, 2011 2. Chrząszczewska A., Bandażowanie, PZWL, 2014. 3. Driscoll P., Skinner D., Earlam R. (red.): ABC postępowania w urazach. Wyd. Górnicki, Wrocław 2003. 4. GoniewiczM.: Pierwsza pomoc podręcznik dla studentów, Wyd. PZWL, Warszawa 2011. 5. Jaranowska M.: Pierwsza pomoc – Podstawowe umiejętności krok po kroku. Wyd. SBM, 2007. 6. Łaski M., Pierwsza pomoc dla dzieci i niemowląt, Sierra Madre, 2013. Literatura uzupełniająca: 1. Borowczak A., I ty możesz pomóc, CKK ResQ, 2007. 2. Campbell J. E., Alson R.L. (red.): Basic Trauma Life Suport - dla paramedyków i ratowników medycznych. Wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków 2006. 3. Cejanek – Musiał D. i in. (red.), Stany zagrożenia życia. AM w Poznaniu, Poznań 2004. 4. Flake F., Runggaldier K., red. pol.wyd. Maślanka M. , Ratownictwo medyczne. Procedury od A do Z, wyd. Elselvier Urban&Partner, 2013. 5. Grześkowiak M. , Śaba Z. , Turowska – Kóska A. , Stany zagrożenia życia –postępowanie bezprzyrządowe. Kraków 2003. 6. Guła P., Machała W., Postępowanie przedszpitalne w obrażeniach ciała, wyd. PZWL 2015. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 84 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Efekty kształcenia z higieny i epidemiologii, zdrowia publicznego PODSTAWY Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu NADZORU SANITARNO- EPIDEMIOLOGICZNEGO ogółem zajęcia zorganizowane w. 30 ćw. 30 l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 40 100 4 15 30 55 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu nadzoru sanitarno- epidemiologicznego i działań Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Student zapozna się z zasadami kontroli sanitarno- epidemiologicznej palcówek służby zdrowia; zasadami zapobiegania zakażeniom w placówkach służby zdrowia i zasadami higieny miejscu pracy Efekty kształcenia: Wiedza: student posiada wiedze na temat zasad nadzoru sanitarno-epidemiologicznego w placówkach służby zdrowia; student zna regulacje prawne dotyczące nadzoru sanitarno-epidemiologicznego; student ma wiedzę na temat źródła zakażeń w palcówkach zdrowia; student zna zasady funkcjonowania Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Umiejętności: student analizuje akty prawne dotyczące kontroli sanitarno- epidemiologicznej w placówkach służby zdrowia; student stosuje zasady higieny w miejscu pracy Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za przestrzeganie zasad higieny w miejscu pracy; student angażuje się we współpracę z Państwową Inspekcją Sanitarną. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady, ćwiczenia Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 85 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- kolokwia Umiejętności: student przygotowuje prezentację na temat zakażeń szpitalnych, przestrzegania higieny w środowisku pracy Kompetencje społeczne: student dokonuje prezentacji sposób angażujący studentów w dyskusję; kieruje pogadanką Treści programowe: Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- nadzór sanitarno-epidemiologiczny. Definicje nadzoru epidemiologicznego w Polsce i na świecie. Zakażenia- definicje, rodzaje zakażeń, ogniska chorób zakaźnych, choroby zakaźne XXI wieku. Regulacje prawne dotyczące nadzoru sanitarno-epidemiologicznego. Działania Inspekcji Sanitarnej- zadania, struktura. Narodowy Instytut Zdrowia- zadania, rola. Wojewódzkie i Powiatowe Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne- zadania, cele. Światowa Organizacja Zdrowia a nadzór sanitarno-epidemiologiczny; kontrola chorób zakxnych na świecie, prewencja, zasady prawne. 9. Europejskie Centrum Kontroli i Prewencji Chorób- założenia, cele działania. 10. Współpraca międzynarodowa w zwalczaniu chorób zakaźnych, epidemii, zagrożeń biologicznych, chemicznych, fizycznych. 11. Zakażenia szpitalne- kontrola, prewencja, rejestracja, podział zakażeń, czynniki ryzyka. 12. Zasady BHP w szpitalach i placówkach służby zdrowia. 13. Nadzór nad zakażeniami szpitalnymi; wymagania sanitarne odnośnie wyposażenia, czystości pomieszczeń, dbałości personelu medycznego o zachowanie higieny w miejscu pracy. 14. Higiena w środowisku pracy. Deratyzacja; dezynsekcja, sterylizacja. 15. Utylizacja odpadów medycznych. 16. Profilaktyka zakażeń szpitalnych. 17. Ekonomia a kontrola zakażeń szpitalnych. 18. Odpowiedzialność prawna i cywilna szpitala a zakażenia szpitalne. 19. Zmiany demograficzne, migracje a nadzór sanitarno-epidemiologiczny. 20. Bioterroryzm. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Literatura podstawowa: 1. Decyzja nr 2119/98/EC Parlamentu Europejskiego oraz Rady z 24 września 1998 r. powołująca sieć nadzoru epidemiologicznego i kontroli chorób zakaźnych w społe-czeństwie. Official Journal of the European Communities, 1998; L 268/1: 3 October 1998. 2. Decyzja komisji z 22 grudnia 1999 r. dotycząca chorób zakaźnych i ich stopniowego objęcia siecią wspólnoty, zgodnie z Decyzją nr 2119/98/EC Parlamentu Europejskie-go i Rady, Official Journal of the European Communities, 2000; L 28/50: 3 February 2000. 3. Decyzja komisji z 19 marca 2002 r. ustalająca definicje przypadków dla zgłaszania chorób zakaźnych do sieci wspólnoty, zgodnie z Decyzją nr 2119/98/EC Parlamentu Europejskiego i Rady (zapisana pod nr C(2002) 1043) (2002/253/EC), Official Jour-nal of the European Communities, L 86/44: 3 April 2002. 4. Decyzja komisji 2000/57/EC z 22 grudnia 1992 r. dotycząca systemu wczesnego ostrzegania dla zapobiegania i kontroli chorób zakaźnych, Official Journal L 21, 6.1.2000. 5. Dzierżanowska D: Zakażenia szpitalne., α – Medica Press, Bielsko – Biała, 2008 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 86 , 6. Grabowski M.L. Założenia i możliwości realizacji prze Państwową Inspekcję Sanitarną zadań z zakresu zdrowia publicznego w aspekcie odpowiedzialności za stan bezpieczeństwa zdrowotnego Polski. I. Epidemiologia. Prob. Hig Epidemiol 2008, 89(1): 4 -10 7. Heczko PB, Wójkowska- Mach J (red.): Zakażenia szpitalne. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2009 8. Lejbrandt E., Tymoczko A. (red.): Higiena w placówkach opieki medycznej. Fachowy poradnik dla zarządzających placówkami opieki medycznej i lekarzy. Wyd. Ver-lag Dashofer Warszawa. 9. Miller M. Rabczenko D., K., Wojtyniak B. J. Redaktor naukowy: Bzdęga J., Gębska-Kuczerowska A., B.; Epidemiologia w zdrowiu publicznym.Wydawnictwo Lekarskie PZWL Wa-wa 2010 Literatura uzupełniająca: 1. Bzdęga J., Magdzik W., Naruszewicz – Lesiuk D., Zieliński A. (red.); Leksykon epidemiologiczny. αmedica Pres, 2008 2. Kostrzewski J., Magdzik W., Naruszewicz – Lesiuk D. (red.); Choroby zakaźne na ziemiach polskich w XX wieku. Wydawnictwo lekarskie PZWL Wa- wa 2001 3. Przondo-Mordarska A.: Zakażenia szpitalne. Etiologia i przebieg, wyd. Continuo., Wrocław, 1997. 4. Wenzel R., Edmond M.., Pittet D., Devaster J-M., Brewer T., Geddes A., Butzler J-P.: Kontrola zakażeń szpitalnych, Vademecum., α-medica press, Bielsko-Biała, 1999. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 87 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu Wiadomości ze szkoły podnagimanzjalnej PODSTAWY OCHRONY ŚRODOWISKA ogółem zajęcia zorganizowane w. 15 ćw. 30 l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 30 75 3 15 15 45 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu ochrony środowiska oraz zapobieganiu zanieczyszczeniom środowiska. Student nabędzie wiedzę na temat struktury i funkcjonowania ekosystemów wodnych i lądowych oraz ochrony środowiska. Student zapozna się z metodami wykorzystywania wiedzy z zakresu ochrony środowiska w kontekście zdrowia środowiskowego. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna najczęstsze zanieczyszczenia środowiska; student aspekty prawne dotyczące ochrony środowiska; student zna organizacje działające na rzecz ochrony środowiska; student ma wiedze na temat chorób człowieka związanych z zanieczyszczeniem środowiska. Umiejętności: student przestrzega zasad ochrony środowiska w życiu zawodowym; potrafi określić powiązania pomiędzy zanieczyszczeniem środowiska a zdrowiem człowieka Kompetencje społeczne: student angażuje się w działania organizacji działających na rzecz ochrony środowiska; student czuje się odpowiedzialny za działania na rzecz ochrony środowiska Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- kolokwia Umiejętności: przygotowanie programu edukacyjnego na temat ochrony środowiska. Kompetencje społeczne: prezentacja materiału z naciskiem na umiejętność przekazu wiedzy, perswazję, umiejętność prezentacji Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 88 , Treści programowe: Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- ochrona środowiska. Najczęstsze problemy ochrony środowiska. Mikrobiologia wody, powietrza; ekologia ekosystemów Zanieczyszczenia powietrza, wody, gleby; skażenia żywności, odpady, skażenia fizyczne, chemiczne, biologiczne, promieniowanie jonizujące; hałas, wibracje. 5. Katastrofy ekologiczne. 6. Organizacja ochrony środowiska w Polsce i krajach UE. 7. Aspekty prawne w ochronie środowiska. 8. Edukacja środowiskowa. Cele edukacji środowiskowej: Konferencja Sztokholmska, Karta Belgradzka, Agenda 21, Międzynarodowa Strategia Edukacji Ekologicznej. 9. Wpływ postępu cywilizacyjnego na środowisko. 10. Zdrowie człowieka a środowisko. Najczęstsze choroby związane z zanieczyszczeniem środowiska. 11. Wiedza środowiskowa a kultura człowieka. 12. Promocja wartości ekologicznych. 13. Koncepcja zrównoważonego rozwoju. 14. Organizacje ekologiczne Polsce i na świecie. 15. Monitoring środowiska. 1. 2. 3. 4. Literatura podstawowa: 1. Albińska E. : Człowiek w środowisku przyrodniczym i społecznym. Wyd. KUL, Lublin 2005. 2. Cichy D. (red.): Edukacja środowiskowa – programy, metody, efekty. Polska Akademia Nauk Komitet Prezydium PAN „Człowiek i Środowisko”. Zeszyty Naukowe 28, W-wa 2002. 3. Ciećko Z., Dołęga J. M. (red.): Ochrona środowiska i edukacja ekologiczna w Unii Europejskiej i w Polsce. Wyd. Wszechnicy Mazurskiej, Olecko 2003. 4. Riedl T.: Biologia środowiskowa, Gdańsk 1998. 5. Siemiński M. Środowiskowe zagrożenia zdrowia. Inne wyzwania. PWN, Warszawa, 2007 Literatura uzupełniająca: 1. Boć J., Nowacki K., Samborska-Boć E. Ochrona środowiska. Kolonia Limited, 2004 2. Cichy D.(red.) :Edukacja środowiskowa wzmocnieniem zrównoważonego rozwoju. IBE WSP ZNP, Warszawa 2005 3. Dobrzańska B., Dobrzański G.., Kiełczewski D. Ochrona środowiska przyrodniczego. PWN, Warszawa, 2009 4. Paczuski R. Ochrona środowiska. Oficyna Wydawnicza – BRANTA, Bydgoszcz-Warszawa, 2008 5. Riedl T.: Biologia środowiskowa, Gdańsk 1998. 6. Tuszyńska L. : Edukacja środowiskowa społeczności lokalnych w Polsce i w innych krajach Unii Europejskiej. Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2005. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 89 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu Podstawy zdrowia publicznego PODSTAWY UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH ogółem zajęcia zorganizowane w. 15 ćw. l. p. praca własna studenta 30 Liczba punktów ECTS 30 75 3 15 15 45 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu społecznych i zdrowotnych ubezpieczeń- zasad ich funkcjonowania, wypłacalności; systemu ubezpieczeń dodatkowych, funkcjonowania instytucji ubezpieczeniowych. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna podstawowe pojęcia z zakresu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych; student zna rodzaje ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych; student zna zasady prawne funkcjonowania ubezpieczeń Umiejętności: student analizuje zasady funkcjonowania ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych; student analizuje programy ubezpieczeń i dokonuje wyboru najkorzystniejszego ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego Kompetencje społeczne: student dyskutuje na temat zasad funkcjonowania ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych oraz na temat usprawnienia systemu ubezpieczeń w przyszłości. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- test Umiejętności: student dokonuje porównania ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych i dokonuje wyboru korzystnego dla siebie ubezpieczenia Kompetencje społecznych: student uzasadnia swój wybór ze zwróceniem uwagi na umiejętność analizy, logicznego myślenia, ocenienia ryzyka. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 90 , Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- podstawy ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych. 2. Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne- składki na ubezpieczenia; zasady funkcjonowania ubezpieczeń; typy ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych; ubezpieczenia prywatne. 3. Miejsce ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych w systemie zabezpieczenia społecznego. 4. System zabezpieczenia społecznego. 5. Regulacje w prawie polskim 6. Regulacje w prawie europejskim. 7. Pojęcie zdarzenia losowego i ryzyka. Zarządzanie ryzykiem. 8. Ryzyko zdrowotne. Szacowanie składek na ubezpieczenie zdrowotne. 9. Rachunek prawdopodobieństwa. 10. Popyt na ubezpieczenia zdrowotne. 11. Zawodność rynku w sferze ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych- moral hazard. 12. Współczesne wyzwania rynku ubezpieczeń 13. Zabezpieczenie przed niewypłacalnością. 14. Polityka zdrowotna państwa a system ubezpieczeń. Literatura podstawowa: 1. Jończyk J., Prawo zabezpieczenia społecznego, Wydanie III, Rozdział VII: Powszechne ubezpieczenie zdrowotne, Kraków, Zakamycze 2006 2. Muszalski W.: Ubezpieczenie społeczne PWN 2006 3. Szpor G.: System ubezpieczeń społecznych. Zagadnienia podstawowe, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004 4. Wypych-Żywicka A., Leksykon prawa ubezpieczeń społecznych 100 podstawowych pojęć, Wyd. C.H. Beck, 2009 5. Zdanowska J., Ubezpieczenia zdrowotne poradnik dla płatników i ubezpieczonych Dom Wydawniczy ABC Sp. z o.o., 2003 Literatura uzupełniająca: 1. Dzinisiuk D. Zabezpieczenia społeczne w Unii Europejskiej- koordynacja świadczeń, Centrum Doradztwa i Informacji Difin, Warszawa 2004. 2. Golinowska S. (red.), Cezary W. Włodarczyk, Iwona Kowalska, Anna Makrzycka, Łukasz Fyderek, Agnieszka Sowa, Polityka zdrowotna wobec dostępności opieki zdrowotnej, wykluczenia oraz nierówności w zdrowiu, Warszawa 2007 3. Golinowska S.(red.) Zabezpieczenie społeczne osób niepełnosprawnych w Polsce i w innych krajach, MPiPS / CASE, Warszawa, roz. 1 cz. I i roz. 1, cz. II, 2001 4. Salwa Z. Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2006 5. Więckowska B.: Ubezpieczenia pielęgnacyjne, SGH, Warszawa 2008 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 91 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: podstawy epidemiologii i zdrowia publicznego, podstawy ekonomii, podstawy promocji zdrowia Nazwa modułu (przedmiot lub grupa PODSTAWY ZDROWIA ŚRODOWISKOWEGO przedmiotów): zajęcia Forma studiów praca Liczba punktów zorganizowane ogółem /liczba godzin/liczba punktów własna ECTS w. ćw. l. p. studenta ECTS: Liczba Studia stacjonarne 30 30 40 godzin 100 4 Liczba Studia 15 30 55 godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu zdrowia środowiskowego. Student zapozna się z czynnikami ryzyka, uwarunkowaniami społeczno- ekonomicznymi, środowiskowymi n i ich wpływem na zdrowie jednostki i populacji. Student zapozna się z programami edukacyjnymi promującymi zdrowy tryb zycia. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna czynniki wpływające na zdrowie człowieka; środowiskowe, rodzinne, miejsca pracy; student zna czynniki ryzyka wpływające na zdrowie jednostki; student ma wiedzę na temat czynników ekonomicznych i społecznych wpływających na zdrowie człowieka. Umiejętności: student analizuje wpływ czynników środowiskowym, społecznych, ekonomicznych na zdrowie jednostki, student tworzy programy edukacyjne promujący zdrowy tryb życia; student tworzy materiały informacyjne odnośnie zagrożeń zdrowia człowieka w XXI wieku Kompetencje społeczne: student angażuje się w promocję zdrowia w środowisku swojego zamieszkania, pracy; student dyskutuje o czynnikach zagrażających zdrowiu jednostki w XXI wieku Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- kolokwia Umiejętności: przygotowanie programu promocji zdrowia: walka z otyłością, zakażenie wirusem HIV, patologie w rodzinie; efekt cieplarniany, inne. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 92 Kompetencje społeczne: prezentacja programu ze zwróceniem uwagi na umiejętność logicznego myślenia i odniesienie do możliwości wykorzystania programu w realiach polskich Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- zdrowie środowiskowe. 2. Pojęcie zdrowia środowiskowego. Człowiek jako element środowiska. 3. Czynniki środowiskowe wpływające na stan zdrowia. 4. Mierniki stanu zdrowia. 5. Wpływ ekonomii i społecznych uwarunkowań na stan zdrowia. 6. Kraje bogate, kraje biedne a zdrowie środowiskowe. 7. Wpływ środowiska rodzinnego na stan zdrowia jednostki- patologie 8. Środowisko pracy- obciążenia, stres, niebezpieczne warunki pracy. 9. Konsekwencje palenia na stan zdrowia. 10. Sposób odżywiania, wysiłek fizyczny a zdrowie. Problem otyłości. 11. Rola edukacji i promocji zdrowia w szerzeniu wiedzy na temat roli środowiska na stan zdrowia człowieka. 12. Klimat a zdrowie: klęski żywiołowe, katastrofy, globalne ocieplenie. 13. Biologiczne, chemiczne fizyczne czynniki ryzyka. 14. Promieniowanie jonizujące, promieniowanie elektromagnetyczne 15. Hałas, wibracje. 16. Choroby cywilizacyjne XXI wieku: HIV, AIDS, epidemie, choroby zakaźne, nowotwory w Polsce i na świecie. 17. Inwalidztwo, niepełnosprawność- programy edukacyjne. 18. Demografia a stan zdrowia społeczeństwa. 19. Bioterroryzm. Literatura podstawowa: 1. Belcher P.J. Rola Unii Europejskiej w Opiece Zdrowotnej. Wydawnictwo IGNIS Warszawa 2001 2. Jethon Z., Grzybowski A.(red.) Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa, PZWL, Warszawa 3. Kulik T.B., Latalski M. (red.): Zdrowie Publiczne. Podręcznik dla studentów i absolwentów Wydziałów Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu Akademii Medycznych Wydawnictwo Czelej, Lublin 2002. 4. Leowski J Polityka Zdrowotna a Zdrowie Publiczne. Ochrona zdrowia w gospodarce rynkowej CeDeWu WARSZAWA 2008. 5. Siemiński M., Środowiskowe zagrożenia zdrowia, PWN, Warszawa, 2007 Literatura uzupełniająca: 1. Czupryna A., Poździoch S., Ryś A., Włodarczyk W.: Zdrowie publiczne. Vesalius, Kraków 2001 2. Jędrychowski W., Epidemiologia w medycynie klinicznej i zdrowiu publicznym, wyd. WUJ, Kraków 2010 3. Kulik T.B., Wrońska I. (red): Zdrowie w medycynie i naukach społecznych. Oficyna Wydawnicza Fundacji Uniwersyteckiej. Stalowa Wala 2000. 4. Medycyna środowiskowa, Czasopismo Polskiego Towarzystwa Medycyny Środowiskowej, Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego 5. Nosko J. (red.): Zdrowie publiczne w zmieniającej się Europie i w Polsce. Oficyna Wydawnicza Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 93 , Instytutu Medycyny Pracy im Prof. J. Nofera. Łódź 2004. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 94 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z chorób wewnętrznych, farmakologii PODSTAWY ŻYWIENIA ogółem zajęcia zorganizowane w. 30 ćw. 30 l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 40 100 4 15 30 55 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu żywienia człowieka chorego; student nauczy rozpoznawać się schorzenia i dostosowywać sposoby żywienia człowieka ze zwróceniem szczególnej uwagi na stany powypadkowe oraz żywienie okołooperacyjne. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna różnego rodzaju diety stosowane u chorych; student zna mechanizmy leczenia pozajelitowego, dojelitowego, żywienia sondą, z użyciem kroplówki; student zna zasady żywienia osób z nadwagą, z chorobami przewodu pokarmowego, cukrzycą, chorobami trzustki, wątroby, nerek oraz przewodu krwionośnego. Umiejętności: student dobiera odpowiednią dietę w zależności od stanu chorego i rozpoznania chorobowego; student stosuje odpowiednie diety w okresie okołooperacyjnym; student uczestniczy w zabiegach endoskopii; student przeprowadza procedurę żywienia pozajelitowego u pacjenta. Kompetencje społeczne: student angażuje się w programy edukacyjne dotyczące właściwego odżywiania chorych ; student dyskutuje na temat problemów otyłości i niedożywienia; student angażuje się w programy edukacyjne związane z żywieniem parenteralnym Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- kolokwia Umiejętności: przygotowanie projektu- rozpoznanie schorzeń i zastosowanie odpowiedniej formy żywienia chorego- prezentacja multimedialna, opis Kompetencje społeczne: prezentacja programu ze zwróceniem uwagi na umiejętność przekazywania wiedzy, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 95 , umiejętność perswazji, umiejętność prezentacji i wykorzystania materiałów pomocniczych. Treści programowe: Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- żywienie człowieka. Przewód pokarmowy; trawienie, wchłanianie, wydalanie. Informacje ogólne o rodzajach żywności i wartościach odżywczych produktów. Rodzaje diet; charakterystyka; skutki uboczne diet. Diety stosowane w różnych chorobach: przewodu pokarmowego, w chorobach metabolicznych, układu krążenia, w chorobach nerek, wątroby, trzustki. 6. Żywienie w chorobach nowotworowych. 7. Patologia przełyku, żołądka, dwunastnicy, jelita cienkiego i jelita grubego a żywienie. 8. Żywienie chorych ze zwiększonym katabolizmem. 9. Diety okołooperacyjne. 10. Farmakoterapia żywieniowa. 11. Endoskopia. 12. Choroby związane z żywieniem: bulimia, anoreksja. 13. Żywienie w cukrzycy. 14. Żywienie a problemy miażdżycowe. 15. Żywienie sondą żołądkową, gastrostomia. 16. Dieta przemysłowa. 17. Odżywianie dojelitowe, pozajelitowe, dożylne. 18. Podstawy transfuzjologii. 1. 2. 3. 4. 5. Literatura podstawowa: 1. Będkowska T., Różnowska K.: Diety w różnych chorobach, Wyd. Agencja wydawniczo usługowa Emilia Kraków 2005 2. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, PZWL, Warszawa 2009 5. Gawęcki J. Hryniewiecki L Żywienie człowieka, t. I i II, PWN, Warszawa 2007 6. Gawęcki J., Hasik J. (red.): Żywienie człowieka zdrowego i chorego, PWN, Warszawa 2000. 7. Łysiak-Szydłowska W. (red.), Żywienie kliniczne. Wybrane zagadnienia. Wydawnictwo Via Medica. Gdańsk 2000. Literatura uzupełniająca: 1. Dzieniszewski J., Szponar L., Szczygieł B., Socha J., (red.): Podstawy naukowe żywienia w szpitalach, Wyd. IŻŻ, Warszawa 2001. 2. Gertig H. , Przysławski J. Bromatologia – zarys nauki o żywności i żywieniu. PZWL Warszawa 2006 3. Wieczorek-Chełmińska Z. Żywienie w chorobach nowotworowych PZWL 2006. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 96 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z anatomii, fizjologii, patofizjologii POŁOŻNICTWO I GINEKOLOGIA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. 15 15 l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECST 20 50 2 15 15 20 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawowymi zadaniami ginekologii i położnictwa, chorobami układu rozrodczego, profilaktyką chorób ginekologicznych. Student nabędzie wiedzę na temat czynności pielęgnacyjnych i ratunkowych kobiety w okresie porodu, a także oceny stanu noworodka. Efekty kształcenia: Wiedza: student ma wiedzę na temat zadań na oddziale ginekologii i położnictwa; student zna jednostki chorobowe układu rozrodczego; student ma wiedze na temat prowadzenia ciąży, rozpoznania ciąży zagrażającej zdrowiu matki i dziecka; student ma wiedze na temat przebiegu porodu i opieki poporodowej. Umiejętności: student wykonuje badania fizykalne i rozpoznać stan pacjentki; student przygotowuje pacjentkę do porodu; student przeprowadza akcję ratunkową w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia ciężarnej oraz noworodka Kompetencje społeczne: student wykazuje się odpowiedzialnością za zdrowie i życie pacjentki; student angażuje się w akcje edukacyjne mające na celu uświadomienie o chorobach przenoszonych drogą płciową. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady interaktywne, multimedialne, ćwiczenia, prezentacje Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: student przygotowuje i kieruje pogadanką na temat zagrożeń chorobowych przenoszonych drogą płciową Kompetencje społeczne: student prowadzi prezentację z naciskiem na odpowiedzialność i zaangażowanie w prezentowany temat. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 97 Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- położnictwo i ginekologia. 2. Oddziały ginekologiczne. Metody badań. Prowadzenie dokumentacji. 3. Metody regulacji poczęć. Antykoncepcja. 4. Planowanie rodziny. 5. Metody diagnostyczne w ginekologii. 6. Choroby układu rozrodczego. Profilaktyka. 7. Rozpoznanie i przebieg ciąży. 8. Prowadzenie ciąży. Edukacja ciężarnej. 9. Metody badania płodu. 10. Ciąże prawidłowe; ciąże wysokiego ryzyka. 11. Poronienia. 12. Porody przedwczesne. 13. Rozwój płodu. 14. Operacje ginekologiczne drogą pochwową i brzuszną. Przygotowanie do operacji. Opieka pooperacyjna. 15. Niepłodność. Metody leczenia. In vitro. 16. Nowotwory gruczołu piersiowego. 17. Przygotowanie kobiety do porodu. Badanie położnicze. Diagnostyka porodu zagrożonego. 18. Opieka nad kobietą w czasie porodu naturalnego; cesarskie cięcie; powikłania w czasie porodu; krwotok okołoporodowy. 19. Opieka nad noworodkiem. Ocena stanu noworodka. 20. Przygotowanie matki do karmienia piersią. 21. Klimakterium- edukacja kobiet; leczenie hormonalne. Literatura podstawowa: 1. Bręborowicz G. H. Położnictwo i Ginekologia tom I i tom II PZWL, 2006 2. Pisarski T.(red): Położnictwo i ginekologia. PZWL, Warszawa 1991. 3. Pschyrembel W., Dudenhausen J.W. (red.): Położnictwo praktyczne i operacje położnicze. PZWL, Warszawa 1997. Literatura uzupełniająca: 1. Chazan B. (red): Ginekologia w praktyce lekarza rodzinnego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997. 2. Łepecka – Klusek C.: Pielęgniarstwo we współczesnym położnictwie i ginekologii. PZWL, warszawa, 2010 3. Troszyński M.: Ćwiczenia położnicze. PZWL, Warszawa 1993. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 98 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Zaliczenie przedmiotu- ratownictwo medyczne PRAKTYKA Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu SZPITALNA W STACJI POGOTOWIA RATUNKOWEGO ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 80 80 3 80 Celem przedmiotu jest praktyczne poznanie zakresu działań Pogotowia Ratunkowego oraz przeprowadzaniem zabiegów reanimacyjnych u poszkodowanych. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zadania ratownika medycznego; student zna wyposażenie pogotowania ratunkowego; student zna zabiegi reanimacyjne wykonywane w pogotowiu ratunkowym. Umiejętności: student ocenia stan zdrowia chorego w stanie zagrożenia życia; student użytkuje aparaturę medyczną wchodzącą w skład wyposażenia pogotowia ratunkowego; student prowadzi dokumentację medyczną w pogotowiu ratunkowym; student przeprowadza dyspozycję działań; student udziale pierwszej pomocy choremu. Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta; student angażuje się w działania zespołu pogotowia ratunkowego. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, zajęcia praktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne; obecność na zajęciach Umiejętności: student przygotowuje dokumentację medyczną niezbędną w pogotowiu ratunkowym. Zaliczenie praktyczne. Kompetencje społeczne: student prezentuje dokumentację z naciskiem na umiejętności komunikacyjne i dokładność wykonanego zadania. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 99 , Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- Pogotowie Ratunkowe. 2. Organizacja Pogotowia Ratunkowego- zadania, cele. 3. Wyposażenie zespołu wyjazdowego. 4. Dokumentacja medyczna w pogotowie ratunkowym 5. Dyspozytor medyczny- zadania, obowiązki, rola. Przyjmowanie wezwań. 6. Leki stosowane w Pogotowiu Ratunkowym. 7. Ocena stanu zdrowia pacjenta. 8. Zabiegi przeprowadzane przez zespoły Pogotowia Ratunkowego. Medyczne czynności ratunkowe. 9. Transport pacjenta. 10. Zakażenia w jednostkach Pogotowia Ratunkowego. 11. Rola psychologii i etyki w działaniach Pogotowia Ratunkowego. Literatura podstawowa: 1. Bulicz E., Czukowska L.: Procedury postępowania dla dyspozytorów. Medycyna Praktyczna, Kraków 2010 2. BLS Wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji. 3. Brongel L.: Złota godzina. Krakowskie Wydawnictwo Medyczne, Kraków, 2000, wyd. 2, Kraków 2007 4. Campbell E. (red.): International Trauma Life Support (ITLS). Ratownictwo przedszpitalne w urazach. Medycyna Praktyczna, Kraków 2009 5. Guła P.: Powiadamianie i dysponowanie w ratownictwie medycznym. Medycyna Praktyczna, Kraków 2009 6. Sefrin P. Schua R. (red. wyd. polskiego Jakubaszko J.): Postępowanie w nagłych zagrożeniach zdrowotnych. Urban & Partner, Wrocław 2007 Literatura uzupełniająca: 1. Briggs S. M. (red.), Brinsfield K. H. red. A. Zawadzki: Wczesne postępowanie medyczne w katastrofach. Podręcznik dla ratowników medycznych wydawca: PZWL 2007 2. Guła P.: Postępowanie ratownicze w wypadkach masowych i katastrofach. Medycyna Praktyczna, Kraków 2009 3. Hetherington A.: Wsparcie psychologiczne w służbach ratowniczych. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2004 4. Leach R.,M., Ward J., Sylvester J., (red. wyd. pol. Kucewicz-Czech E.): Stany nagłe w zarysie. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008 5. Stopfkuchen H. , (red. wyd. polskiego Jakubaszko J.): Nagłe zagrożenia zdrowotne u dzieci. Postępowanie ratunkowe. MedPharm, Warszawa 2010 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 100 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Zaliczenie przedmiotu- ratownictwo medyczne PRAKTYKA SZPITALNA W SZPITALNYM ODDZIALE Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu RATUNKOWYM ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECST 160 160 5 160 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu działań szpitalnego Oddziału Ratunkowego oraz przeprowadzanych tamże zabiegów reanimacyjnych u poszkodowanych. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady funkcjonowania SOR; student zna aspekty prawne SOR; student zna zestaw zabiegów przeprowadzanych w SOR. Umiejętności: student prowadzi dokumentacje na SOR; student dokonuje rozpoznania zdrowia i stanu pacjenta i przeprowadza podstawowe zabiegi reanimacyjne na SOR Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta; student angażuje się w działania reanimacyjne podejmowane w SOR. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, zajęcia praktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny; obecność na zajęciach Umiejętności: student przygotowuje dokumentację medyczną niezbędną w SOR. Egzamin praktyczny. Kompetencje społeczne: student prezentuje dokumentację z naciskiem na umiejętności komunikacyjne i dokładność wykonanego zadania. Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- Szpitalny Oddział Ratunkowy. 2. Zasady funkcjonowania SOR. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 101 , 3. 4. 5. 6. 7. Dokumentacja medyczna w SOR Zasady prawne działania SOR. Wyposażenie i farmakoterapia na SOR. Organizacja pracy ratownika medycznego w SOR Procedury medyczne w Sali zabiegowo- resuscytacyjnej, obserwacyjnej, intensywnego nadzoru medycznego. 8. Klasyfikacja zabiegów medycznych wykonywanych w SOR. 9. Ocena stanu chorego przyjmowanego na SOR; pacjenci z utratą świadomości; niewydolnością krążenia, układu oddechowego, urazami. 10. Prawa pacjenta na SOR. 11. Zakładanie i prowadzenie kart obserwacji. 12. Wywiad zdrowotny i badanie fizykalne chorego w SOR. 13. Dokonywanie ratowniczej oceny stanu dziecka przyjmowanego do leczenia w SOR, 14. Komunikowanie się z dzieckiem , udzielanie mu wsparcia psychicznego. 15. Zasady sterylizacji i dezynfekcji na SOR 16. Interpretacja podstawowych badań laboratoryjnych. Literatura podstawowa: 1. Buchfelder M., Buchfelder A., Podręcznik pierwszej pomocy; Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2008, Warszawa (wydanie V uaktualnione). 2. Jakubaszko J.: Ratownik Medyczny, Górnicki, (wydanie drugie) podręcznik zalecany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowe, Wrocław 2007 3. Jakubaszko J.; Medycyna Ratunkowa w Polsce Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowej; Wrocław 2008 Literatura uzupełniająca: Andres J., Pierwsza pomoc i resuscytacja krążeniowo-oddechowa; podręcznik dla studentów; Wydawca Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2006. 2. BLS Wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji. 3. Jakubaszko J., ABC resuscytacji; Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2006 (wydanie drugie polskie) podręcznik zalecany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowe. 4. Podstawowe zabiegi resuscytacyjne i automatyczna defibrylacja zewnętrzna; Polska Rada Resuscytacji (wydanie 2, maj 2006) 1. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 102 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Zaliczenie przedmiotu- ratownictwo medyczne PRAKTYKA ŚRÓDROCZNA W PAŃSTWOWEJ STRAŻY Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu POŻARNEJ ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 80 80 3 80 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu działania Państwowej straży Pożarnej; student zapoznaje się z procedurami gaszenia pożarów, prowadzenia ewakuacji i dekontaminacji; student zapoznaje się z zasadami współpracy w zakresie ratowania ludzi i zwierząt we współpracy z PSP. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady funkcjonowania PSP; student zna zasady współpracy ratownika medycznego z jednostkami straży pożarnej; student zna specyfikę zadań poszczególnych jednostek ratowniczych w miejscu zdarzenia. Umiejętności: student prowadzi akcję ratunkową we współdziałaniu z jednostkami straży pożarnej; student prowadzi dokumentację z miejsca zdarzenia; Kompetencje społeczne: student odpowiedzialnie współpracuje z jednostkami straży pożarnej; student angażuje się w działania ratownicze Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, zajęcia praktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: obecność na zajęciach; egzamin ustny Umiejętności: przedstawienie planu przeprowadzenia akcji ratunkowej we współpracy z PSP. Kompetencje społeczne: prezentacja planu z naciskiem na umiejętność współpracy w zespole. Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 103 , 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- Państwowa Straż Pożarna. 2. Organizacja Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej. 3. Wyposażenie Państwowej Straży Pożarnej. 4. Organizacja akcji ratunkowej z udziałem PSP. 5. Analiza zagrożeń pożarowych w kontekście akcji ratunkowej. 6. Lokalizacja pożaru, procedury gaszenia. 7. Klęski żywiołowe. 8. Katastrofy i zdarzenia masowe. 9. Zarządzanie kryzysowe z udziałem PSP- zadania, cele, podział obowiązków. 10. Współdziałanie PSP z innym jednostkami ratowniczymi w miejscu zdarzenia. 11. Zadania ratownika medycznego w zespole ratowniczym, współpraca z zespołem PSP. 12. Ratownictwo zintegrowane- podział zadań. Współdziałanie w akcjach ratunkowych. 13. Stanowisko Kierowania, zasady łączności poszczególnych jednostek ratowniczych; dokumentacja. 14. Zasady ewakuacji i dekontaminacji w miejscu zdarzenia. Literatura podstawowa: 1. Burzyński E., Podejmowanie decyzji w działaniach taktycznych straży pożarnych. Instytut wydawniczy CRZZ. Warszawa 2003 2. Konieczny J.; Bezpieczeństwo publiczne w nagłych i nadzwyczajnych zagrożeniach środowiska. Panoptikos, Poznań 1995. 3. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej /Dz. U. Nr 88 poz. 400 z późn. zm./. 4. Ustawa z dnia 6 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym/Dz. U. Nr191 poz. 1410/. 5. Procedury ratownicze w zakresie I pomocy medycznej KSRG, 2004 Literatura uzupełniająca: 1. Bednarek Z., Marciniak A., Działania ratownicze podczas katastrof budowlanych. Kraków 1995. 2. Bielicki P., Podstawy taktyki gaszenia pożarów. Kraków 1996. . 3. Guzowski P., Pawłowski R., Dekontaminacja w działaniach ratownictwa chemicznego jednostek straży pożarnych. Opole 2001. 4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego/Dz. U. z 1999 r. Nr 111 poz. 1311 z późn. zm./. 5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1992 r. w sprawie zakresu i trybu korzystania z praw przez kierującego działaniem ratowniczym/Dz.U. Nr 54 poz.259/. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 104 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Zaliczenie przedmiotu- ratownictwo medyczne PRAKTYKA ŚRÓDROCZNA W ODDZIALE INTENSYWNEJ Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): OPIEKI MEDYCZNEJ LUB KARDIOLOGICZNEJ OPIEKI MEDYCZNEJ Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. 80 l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 0 80 3 80 0 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu działań szpitalnego Oddziału Ratunkowego oraz przeprowadzanych tamże zabiegów u poszkodowanych. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zadania ratownika medycznego; student zna wyposażenie OIOM lub KOIOM; student zna zabiegi reanimacyjne wykonywane w OIOM lub KOIOM Umiejętności: student ocenia stan zdrowia chorego w stanie zagrożenia życia; student użytkuje aparaturę medyczną wchodzącą w skład wyposażenia OIOM lub KOIOM ; student prowadzi dokumentację medyczną w OIOM lub KOIOM ; student przeprowadza dyspozycję działań; student udziale pierwszej pomocy choremu Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta; student angażuje się w działania zespołu OIOM lub KOIOM Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, zajęcia praktyczne Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 105 , Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie na ocenę; obecność na zajęciach Umiejętności: student przygotowuje dokumentację medyczną niezbędną w pogotowiu ratunkowym Kompetencje społeczne: student prezentuje dokumentację z naciskiem na umiejętności komunikacyjne i dokładność wykonanego zadania. Treści programowe: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- praktyka śródroczna w Oddziale Intensywnej opieki. Zapoznanie ze specyfiką pracy OIOM lub KOIOM. Organizacja pracy ratownika medycznego. Posługiwanie się sprzętem medycznym używanym w OIOM czy KOIOM. Charakterystyka objawów klinicznych stanu utraty przytomności. Prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Współpraca z lekarzami, pielęgniarkami i pozostałym personelem. Doskonalenie własnych umiejętności zawodowych. Literatura podstawowa: 1. Buchfelder M., Buchfelder A., Podręcznik pierwszej pomocy; Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2008, Warszawa (wydanie V uaktualnione). 2. Jakubaszko J.: Ratownik Medyczny, Górnicki, (wydanie drugie) podręcznik zalecany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowe, Wrocław 2007 3. Jakubaszko J.; Medycyna Ratunkowa w Polsce Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowej; Wrocław 2008 Literatura uzupełniająca: 1. Andres J., Pierwsza pomoc i resuscytacja krążeniowo-oddechowa; podręcznik dla studentów; Wydawca Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2006. 2. BLS Wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji. 3. Jakubaszko J., ABC resuscytacji; Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2006 (wydanie drugie polskie) podręcznik zalecany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowe. 4. Podstawowe zabiegi resuscytacyjne i automatyczna defibrylacja zewnętrzna; Polska Rada Resuscytacji (wydanie 2, maj 2006) Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 106 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu Efekty kształcenia ze zdrowia publicznego PROMOCJA ZDROWIA I EDUKACJA ZDROWOTNA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 15 30 30 15 15 45 liczba punktów ECTS 75 3 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu promocji i edukacji zdrowotnej- jej zdań, strategii, kierunków; student zapozna się z czynnikami wpływającymi na poziom zdrowia jednostek oraz ze sposobami edukacji społeczeństwa w celu zwiększenia świadomości prozdrowotnej. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady promocji i edukacji prozdrowotnej; student zna założenia promocji zdrowia w Polsce i Europie; student zna programy edukacyjne i promocyjne odnośnie ochrony zdrowia; Umiejętności: student analizuje programy edukacyjne i promocyjne w zakresie ochrony zdrowia; student opracowuje i promuje programy promocji zdrowia w rodzinie, w środowisku pracy, w miejscu zamieszkania Kompetencje społeczne: student angażuje się w promowanie zdrowego stylu życia; student czuje się odpowiedzialny za promowanie zdrowego stylu życia Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- test Umiejętności: student przygotowuje program promocji zdrowia Kompetencje społeczne: student prezentuje program z naciskiem na skuteczność wybranych metod promocyjnych; umiejętności komunikowania, kreatywność; umiejętności marketingowe. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 107 , Treści programowe: Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- promocja zdrowia i edukacja zdrowotna. Pojęcia: promocja zdrowia, edukacja prozdrowotna. Założenia WHO. Koncepcje promocji i edukacji prozdrowotnej. Promocja zdrowia z perspektywy międzynarodowej. Programu Zdrowie 21- Zdrowie dla Wszystkich w XXI wieku. 6. Promocja zdrowia w Polsce. Założenia Narodowego Programu Zdrowia. 7. Edukacja prozdrowotna- cele, kierunki, instytucje; edukacja prozdrowotna w środowisku rodziny, szkoły, pracy. 8. Programy edukacyjne, prewencyjne- dostęp do materiałów i wiedzy na temat zdrowia; systemy promocji zdrowia w społeczeństwie; rola marketingu i PR. 9. Realizacja programów edukacyjnych. 10. Promocja zdrowia w systemie reformowania systemu opieki zdrowotnej 11. Karta Lubljańska- wyzwania polityki prozdrowotnej. 12. Czynniki kształtujące zdrowie człowieka- styl życia, środowisko, rodzina, miejsce pracy, poziom edukacji. 13. Edukacja społeczeństwa odnośnie nawyków żywieniowych, sprawności ruchowej, dbania o środowisko naturalne; stosowania używek; 14. Profilaktyka współczesnych chorób zakaźnych. 15. Kwestia przemocy w rodzinie; mobing w środowisku pracy. 16. Wychowanie w rodzinie dysfunkcyjnej- programy wsparcia. 17. Bezrobocie, ubóstwo, patologie społeczne a pomoc medyczna. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. 1. Karski J., Praktyka i teoria promocji zdrowia, CeDeWu, Warszawa 2008 2. Karski J., Postępy promocji zdrowia : przegląd międzynarodowy, CeDeWu, Warszawa 2007. 3. Karski J. B.: Promocja Zdrowia. Teoria i Praktyka. Wybrane zagadnienia. Wydawnictwo CeDeWu, Warszawa 2003. 4. Krajewski-Siuda K., Romaniuk P.: Propozycja docelowa modelu systemu ochrony zdrowia. Raport IS nr 29./2007 5. Wojnarowska B.: Edukacja zdrowotna. Podręcznik akademicki.PWN Warszawa 2007. 6. www.mz.gov.pl Narodowy Program Zdrowia na lata 2007 - 2015 przyjęty Uchwałą Nr 90/2007 Rady Ministrów z dnia 15 maja 2007 r. w sprawie Narodowego Programu Zdrowia na lata 2007 – 2015. Literatura uzupełniająca: 1. Charońska E.: Zarys wybranych problemów edukacji zdrowotnej. Centrum Edukacji Medycznej. Warszawa 1997. 2. Czupryna A. i in. (red.): Zdrowie Publiczne, tom I i II, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne Vesalius, Kraków 2000, 2001. 3. Krajewski-Siuda K., Olszanecka-Glinianowicz M., KaczmarekK.: Samorządowa promocja zdrowia podręcznik dla urzędników, Śląska Akademia Medyczna, Katowice 2006. 4. Ostrowska A.: Styl życia a zdrowie. Wyd. IFIS PAN, Warszawa 1999. 5. Syrek E. Borzucka- Sitkiewicz K. Edukacja zdrowotna. WAiP, Warszawa 2009 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 108 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Wiadomości ze szkoły ponadgimnazjalnej PROPEDEUTYKA PRAWA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 15 10 10 15 Liczba punktów ECTS 25 1 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawami prawa głównie dotyczącymi administracji publicznej oraz zawodu ratownika medycznego. Student nabędzie umiejętność analizy przepisów prawnych i ich zastosowania w życiu zawodowym. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna przepisy prawne dotyczący administracji publicznej; student zna przepisy prawne dotyczące zawodu ratownika medycznego; student zna ogólne pojęcia z zakresu prawoznawstwa, w tym pojęcia dotyczące ochrony własności intelektualnej oraz sposoby ochrony tej własności. Umiejętności: student analizuje i interpretuje przepisy prawa; student stosuje przepisy prawa w życiu codziennym i zawodowym; potrafi świadomie i zgodnie z prawem korzystać z materiałów i programów; formułuje proste pisma prawne Kompetencje społeczne: student świadomie stosuje przepisy prawa i rozumie konsekwencje ich naruszenia, rozumie obowiązek zachowania tajemnicy lekarskiej, jest świadomy praw pacjenta, jest otwarty na poszukiwanie odpowiedzi na pytania prawne dotyczące funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej oraz ochrony własności intelektualnej. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie ustne Umiejętności: analiza przepisów prawa wybranych z aktów prawnych dotyczących zawodu ratownika medycznego Kompetencje społeczne: interpretacja wybranych przepisów prawa, rozwiązanie kazusu Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 109 Treści programowe: Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- propedeutyka prawa. Podstawowe zagadnienia prawa. Nauka o prawie. Dziedziny prawa. Wybrane przepisy prawne. Zasady funkcjonowania administracji publicznej. Samorządy zawodowe w ujęciu prawnym. Elementy prawa pracy i prawa cywilnego. Zarys prawa karnego. Prawo w medycynie . Prawa pacjent a tajemnica lekarska. Prawa personelu medycznego. Błędy lekarskie a prawo. Konwencja Praw Człowieka. Dokumentacja medyczna. Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Ochrona wzorów użytkowych i znaków towarowych, ochrona przed nieuczciwą konkurencją. Prawo autorskie, przedmiot, podmiot, treść prawa autorskiego – autorskie prawa osobiste. Najważniejsze autorskie prawa osobiste i majątkowe. Umowy dotyczące autorskich praw majątkowych Ochrona autorskich praw majątkowych – zakres i środki ochrony. Dozwolony użytek chronionych utworów. 18. Dochodzenie praw własności intelektualnej. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. Borucka–Arctowa M., Woleński J.: Wstęp do prawoznawstwa, Wydawnictwo UJ, Kraków 1998 Kubicki L., Balicki M. (red.): Prawo medyczne. Wyd. Urban & Partner, Wrocław 2003. Molęda S.: Prawo dla lekarzy i zakładów opieki zdrowotnej. Warszawa 2006. Poździoch S.: Regulacje prawne w dziedzinie ochrony zdrowia w ustawodawstwie polskim, w: Zdrowie i Zarządzanie 2003, Nr 3-4 5. Zajdel J. Prawo w medycynie. Wyd. Progress, 2007. 6. Barczewski M., Traktatowa ochrona praw autorskich i praw pokrewnych, Wolters Kluwer Polska 2007. 7. Poźniak-Niedzielska M., Szczotka J., Mozgawa M., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Oficyna Wydawnicza Branta 2006. Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. 1. Konwencja Praw Człowieka, ustawa o ratownictwie medycznym 2. Krowicka A., Pitera-Czyżowska E.: Opieka zdrowotna po wejściu Polski do Unii Europejskiej. Wyd. CeDeWu, Warszawa 2004. 3. Marek Z.: Błąd medyczny. Krakowskie Wydawnictwo Medyczne, Kraków 1999. 4. Mokrzycka A.:Problemy dostępności opieki zdrowotnej w aktach prawnych, w: S.Golinowska (red.), Polityka zdrowotna wobec dostępności opieki zdrowotnej, wykluczenia oraz nierówności w zdrowiu, Opracowania PBZ, ISSN 1507-9163 IPiSS, Warszawa 2007. 5. Nestorowicz M.: Prawo medyczne. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Dom Organizatora, Toruń 2005. 6. Sieńko A.: Prawo ochrony zdrowia, Wyd. Wolters Kluwer, Kraków 2006. 7. Smoktunowicz E., Kosikowski C., Borkowski J. (red.): Wielka encyklopedia prawa. Wyd. Prawo i Praktyka Gospodarcza, Białystok 2000. 8. Wybrane wzory dokumentów prawnych: decyzja administracyjna, umowa o pracę, umowa Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 110 cywilnoprawna, kontrakt z NFZ. Wybrane przykłady orzecznictwa sądowego i zawodowego. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 111 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z psychologii PSYCHIATRIA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. 15 15 l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECST 20 50 2 15 15 20 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu psychiatrii, badania pacjenta z zaburzeniami psychicznymi, ze zwróceniem szczególnej uwagi na formy komunikacji oraz udzielania pierwszej pomocy. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady kontaktu z pacjentem chorym psychicznie; student zna podstawowe zespoły zaburzeń psychicznych; Umiejętności: student komunikuje się z pacjentem chorym psychicznie; student rozpoznaje objawy zaburzeń psychicznych; student rozpoznaje objawy przedawkowań; student udziela pierwszej pomocy medycznej choremu z zaburzeniami psychicznymi, choremu po przedawkowaniu używek. Kompetencje społeczne: student angażuje się w profilaktykę zaburzeń zdrowia psychicznego; student pogłębia wiedzę z psychiatrii. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady interaktywne, multimedialne, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny- test Umiejętności: student przeprowadza wywiad lekarski z chorym psychicznie. Kompetencje społeczne: student przeprowadza prezentację ze zwróceniem uwagi na umiejętności komunikacji Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- psychiatria. 2. Odziały psychiatryczne- funkcjonowanie, przepisy, standardy. 3. Ratownictwo medyczne a chorzy z zaburzeniami psychicznymi. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 112 , 4. Specyfika wywiadu lekarskiego i kontaktu z chorym psychicznie. Diagnozowanie chorych psychicznie. 5. Podstawowe rodzaje chorób psychicznych: depresja, nerwice, schizofrenia, stany paranoidalne, manie, urojenia. 6. Środki farmakologiczne stosowane u chorych z zaburzeniami psychicznymi. 7. Zasady postępowania w nagłych zaburzeniach psychicznych: psychozy, depresje, manie, przedawkowania używek, tendencje samobójcze. 8. Ratownictwo medyczne chorych po przedawkowaniu używek. 9. Psychopatologia ogólna i szczegółowa. 10. Zaburzenia świadomości, postrzegania, uwagi, osobowości. 11. Prawa chorego psychicznie. Stosowanie przymusu bezpośredniego. Literatura podstawowa: 1. Bomba J., Szymusik A. : Psychiatria dla studentów medycyny skrypt 1996. 2. Kaplan H., Sadocki B.J. (praca zbiorowa), Psychiatria kliniczna Wyd. Med. Urban end Partner 2004. 3. Klimak K., Zbiór standardów przyjęcia, opieki, socjalizacji i wypisu chorego ze szpitala psychiatrycznego. Czelej. Lublin 2002. 4. Ugniewska C.: Pielęgniarstwo psychiatryczne i neurologiczne. Literatura uzupełniająca: 1. Aleksandrowicz J., Psychoterapia medyczna PZWL Warszawa 1994. 2. Bilikiewicz A., Pużyński S., Robakowski J., Wciórka J.: Psychiatria. Urban&Partner, Wrocław 2003. 3. Śniewska C., Pielęgniarstwo psychiatryczne i neurologiczne PZWL Warszawa 1995. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 113 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Ratownictwo medyczne Poziom kształcenia: Stopień pierwszy Profil kształcenia: Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania Wiadomości ze szkoły podnagimnazjalnej wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa PSYCHOLOGIA przedmiotów): zajęcia Forma studiów praca liczba punktów zorganizowane ogółem /liczba godzin/liczba punktów własna ECTS w. ćw. l. p. studenta ECTS: Liczba Studia stacjonarne 15 35 godzin 50 2 Liczba Studia 15 35 godzin niestacjonarne Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z zagadnieniami z zakresu psychologii, w szczególności psychologii zdrowia. Student zapozna się z kierunkami i metodami badawczymi w psychologii, czynnikami wpływającymi na zdrowie psychiczne. Student nauczy się rozpoznawać Założenia przedmiotu symptomy przeciążeń i chorób psychicznych oraz prawidłowo je diagnozować. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna kierunki i metody badawcze w psychologii; student zna czynniki kształtujące zdrowie psychiczne; student omawia mechanizmy zachowań człowieka. Umiejętności: student rozpoznaje symptomy zaburzeń psychicznych, przeprowadza wywiad z pacjetem; student korzysta z wiedzy psychologicznej w życiu zawodowym; student udziela wsparcia psychologicznego pacjentowi Kompetencje społeczne : student czuje odpowiedzialność za zdrowie psychiczne pacjenta i własne; student diagnozuje własne możliwości psychofizyczne; stosuje sposoby radzenia sobie ze stresem Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: prezentacja multimedialna przygotowana w grupie Umiejętności: zaliczenie prezentacja multimedialna przygotowana w grupie Kompetencje społeczne: prezentacja multimedialna przygotowana w grupie Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 114 Wstęp. Wprowadzenie do psychologii. Podstawowe koncepcje w psychologii zdrowia. Psychologia zdrowia jako nauka. Teoria rozwoju psychicznego. Metody badawcze w psychologii. Normy zdrowia psychicznego. Koncepcje zdrowia i choroby. Czynniki wpływające na stan zdrowia psychicznego. Przystosowanie do choroby. Psychologiczne determinanty zdrowia i choroby. 8. Środowisko pracy a zdrowie psychiczne. Zakłady opieki zdrowotnej – rola psychologii w zyciu personelu medycznego, pacjentów i ich rodzin. 9. Relacje pracownik medyczny- pacjent. 10. Wsparcie społeczne a proces powrotu do zdrowia. 11. Rola stresu w życiu człowieka. 12. Styl życia i zachowania prozdrowotne. 13. Psychologiczne uwarunkowania chorób. 14. Psychologiczne następstwa chorób. 15. Pomoc placówek psychologicznych w odzyskaniu zdrowia. 16. Choroby somatyczne. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 1. Hetherington A.: Wsparcie psychologiczne w służbach ratowniczych. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004. 2. Sęk H.: Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Wyd. Scholar, Warszawa 2001. 3. Strelau J. (red.), Psychologia, tom 1-3, Gdańsk 2002. 4. Strelau J. (red.): Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2005. Literatura uzupełniająca: 1. Aronson E., Wilson T.D., Akert R. M., Psychologia społeczna. Serce i umysł, Wydawnictwo Zysk i S – ka, Poznań 1997. 2. Badura-Madej W., Dobrzyńska-Masterhazy A.: Przemoc w rodzinie. Interwencja kryzysowa i psychoterapia. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2000. 3. Domachowski W.: Przewodnik po psychologii społecznej. Wyd. PWN, Warszawa 2002. 4. Greenstone J. L., Leviton S. C.: Interwencja kryzysowa. Wyd. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2006. 5. Kozielecki J., Koncepcje psychologiczne człowieka, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2000. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 115 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z technologii informatycznych, metodologii badań naukowych SEMINARIUM DYPLOMOWE ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 100 Liczba punktów ECTS 150 250 10 40 210 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu zarządzania kryzysowego, rozpoznania zagrożeń bezpieczeństwa państwa i obywateli, roli ratownictwa medycznego w zarządzaniu kryzysowym. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna technikę pisania pracy dyplomowej, sposoby poszukiwania i wykorzystania źródeł naukowych. Umiejętności: Student potrafi przygotować pracę dyplomową zgodnie z zasadami, ze szczególnym uwzględnieniem poszanowania praw własności intelektualnej. Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę uczelnia się przez całe życie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Seminarium dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: przygotowanie pracy dyplomowej Umiejętności: przygotowanie pracy dyplomowej Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie głosu w dyskusji nad pracą Treści programowe: 1. 2. 3. 4. Wstęp. Określanie problematyki badawczej i tematu pracy. Zasady formułowania celów pracy. Techniki poszukiwania literatury przedmiotu. Technika pisania pracy. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 116 , 5. Koncepcja pracy – konstrukcja i plan. 6. Dokładne opracowywanie wcześniej wytyczonych celów pracy w oparciu o zebrany materiał badawczy. 7. Usystematyzowanie wyników badań i ocena wniosków płynących z pracy pod kątem wcześniej założonych celów pracy. 8. Poznanie dodatkowych form przedstawienia wiarygodności wyników badań i metod statystycznych. 9. Poznanie metod stosowania piśmiennictwa naukowego i różnych technik cytowania włącznie z piśmiennictwem internetowym. 10. Sposoby wykorzystania zasobów bibliotecznych, specjalistycznych przeglądarek. Literatura podstawowa: 1. Babbie E.: Badania społeczne w praktyce. Warszawa 2003. 2. Kamiński S.: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Lublin 1992. 3. Boć J.: Jak pisać pracę magisterską. Kolonia, Wrocław 2001. 4. Cabarelli G., Łucki Z.: Jak przygotować pracę dyplomową lub doktorską. Universitas, Kraków 1998. 5. Pułło A.: Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów. WP PWN, Warszawa 2000. 6. Urban S., Ładoński W.: Jak napisać dobrą pracę magisterską. Wydawnictwo AE im. Oskara Langego, Wrocław 1997. Literatura uzupełniająca: 1. Ajdukiewicz K.: Logika pragmatyczna. Warszawa 1965. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 117 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Wiadomości ze szkoły ponadgimnazjalnej SOCJOLOGIA ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 15 liczba punktów ECTS 10 25 1 10 15 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z zagadnieniami z zakresu szeroko pojętej socjologii oraz socjologii medycyny. Student rozumie mechanizmy zachowania społecznego, patologie społeczne. Student przeprowadza badania socjologiczne. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna pojęcia z zakresu socjologii; mechanizmy życia społecznego; student zna zagadnienia z zakresu socjologii medycyny Umiejętności: student charakteryzuje zjawiska społeczne; student przeprowadza badania socjologiczne; Kompetencje społeczne: student wykazuje wrażliwość na różnice społeczne i szacunek dla odmienności kulturowych i społecznych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenia końcowe Umiejętności: aktywna postawa na wykładach Kompetencje społeczne: prezentowane zachowania prospołeczne Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do socjologii. 2. Socjologia jako dyscyplina naukowa. Przedmiot socjologii. Rola współczesnej socjologii. 3. Socjologia jako nauka o społeczeństwie. Normy społeczne. Typy zbiorowości społecznych. Rola jednostki w społeczeństwie. Rola rodziny w społeczeństwie. Patologie społeczne. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 118 4. Metody badawcze w socjologii. Badania socjometryczne. 5. Socjologia medycyny i zdrowia. 6. Zachowania w zdrowiu i chorobie. 7. Aspekty starości i umierania. Starzenie się społeczeństwa. 8. Wsparcie społeczne. Grupy wsparcia. Sytuacje konfliktowe. 9. Socjologia a zdrowie publiczne. 10. Rola pacjenta. Ocena potrzeb zdrowotnych społeczeństwa i jednostki. 11. Zdrowie populacji a patologie. 12. Kultura zdrowotna społeczeństwa. 13. Kategorie społeczno- zawodowe. 14. Relacje ratownik medyczny- pacjent. 15. Współczesne problemy społeczne. 16. Polityka społeczna. Literatura podstawowa: 1. Barański J., Piątkowski W. (red.), Zdrowie i choroba. Wybrane problemy socjologii medycyny. Wydawnictwo ATUT. Warszawa 2002. 2. Giddens. A. Socjologia. Socjologia, Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004 3. Majchrowska A., Bogusz R. (red.): Wybrane elementy socjologii. Wyd. Czelej, Lublin 2003. 4. Piątek Z., Zdrowie, choroba, społeczeństwo – studia z socjologii medycyny. Wydawnictwo UMCS. Lublin 2004. 5. Szacka, B. Wprowadzenie do socjologii. Warszawa, 2003. Literatura uzupełniająca: 1. Durkheim E. : Zasady metody socjologicznej, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN 2007. 2. Jasińska-Kania A. (red.), Współczesne teorie socjologiczne, t. 1/2. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, 2006. 3. Piątkowski W., Titkow A.: W stronę socjologii zdrowia. Wyd. Uniwersytetu Marii CurieSkłodowskiej, Lublin 2002. 4. Tobiasz-Adamczyk B., Relacje lekarz-pacjent w perspektywie socjologii medycyny. Wydawnictwo UJ, Kraków 2002. 5. Tobiasz-Adamczyk B.: Wybrane elementy socjologii zdrowia i choroby. Wyd. UJ, Kraków 2000. 6. Turowski J.: Socjologia. Małe struktury społeczne. Lublin 1995. 7. Walczak-Duraj D.: Podstawy socjologii. Łódź 1998. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 119 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania Wiadomości ze szkoły średniej w zakresie biologii, podstawy anatomii, farmakologii wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu TECHNIKI ZABIEGÓW MEDYCZNCYH ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta 5 25 20 5 10 35 liczba punktów ECTS 50 2 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu podstawowych zabiegów medycznych i umiejętności ich praktycznego wykonania z zachowaniem zasad higieny. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna podstawowe zabiegi medyczne; student zna narzędzia wykorzystywane podczas zabiegów medycznych, student ma wiedze na temat środków odkażających; student ma wiedze na temat sposobów podawani leków; Umiejętności: student wykonuje podstawowe zabiegi medyczne; student stosuje zasady higieny w miejscu pracy; posługuje się aparatura medyczną, student dokumentuje wykonane działania Kompetencje społeczne: student wykazuje się dojrzałością, empatią w stosunku do pacjenta i dokładnością podczas wykonywanej pracy; Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia w pracowni Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- kolokwia Umiejętności: zaprezentowanie umiejętności wykonywania podstawowych zabiegów medycznych z wykorzystaniem manekina. Kompetencje społeczne: sprawdzenie odporności na stres, umiejętności pracy w zespole, szybkości reagowania. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 120 , Treści programowe: Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- podstawy zabiegów medycznych. Rodzaje zabiegów medycznych wykonywanych w pracy ratownika medycznego. Rodzaje narzędzi chirurgicznych. Zasady higieny personelu medycznego uczestniczącego w zabiegach medycznych; Sterylizacja i dezynfekcja narzędzi; specyfika ubioru: maski, rękawiczki, fartuchy. Stosowanie zasad aseptyki i antyseptyki w zabiegach ratunkowych; Dekontaminacja. Sanityzacja. Chirurgiczne mycie rąk. Przekładanie poszkodowanego na deskę ortopedyczną, nosze podbierakowe, nosze transportowe, materac próżniowy. 10. Rodzaje materiałów opatrunkowych. 11. Bandażowanie. 12. Postępowanie z pacjentem w oparciu o schemat ABCD. 13. Opatrywanie ran. 14. Tamowanie krwotoków. 15. Unieruchamianie uszkodzonych kończyn, kręgosłupa. 16. Drogi podawania leków. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 1. Budynek M., Nowacki C.: Opatrywanie ran. Wiedza i umiejętności. MAKmed 2008. 2. Chrząszczewska A.: Bandażowanie. PZWL, 2014. 3. Ciechaniewicz W. red.: Pielęgniarstwo - ćwiczenia. Podręcznik dla studiów medycznych. (tom 12). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006 4. Ciechaniewicz W., Grochans E., Łoś E.: Wstrzyknięcia śródskórne, podskórne, domięśniowe i dożylne. PZWL, Warszawa 2007 5. Paciorek P., Patrzała A., Kłos E., Medyczne czynności ratunkowe, PZWL, 2014. Literatura uzupełniająca: 1. Ciechaniewicz W. red.: Pielęgniarstwo - ćwiczenia. Podręcznik dla studiów medycznych. (tom 1-2). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006 2. Chrząszczewska A.: Bandażowanie. PZWL, Warszawa 2002 3. Hildebrand N.: Iniekcje, infuzje, pobieranie krwi. Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2003 4. Oszkinis G., Gabriel M., Pukacki F., Majewski W.: Leczenie ran trudno gojących się. Blackhorse, Warszawa 2006 5. Trybuś M.: Podstawy szycia chirurgicznego. PZWL, Warszawa 1994 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 121 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wiadomości z informatyki na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej TECHNOLOGIA INFORMACYJNA Forma studiów ogółem /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Studia stacjonarne Liczba godzin Studia niestacjonarne Liczba godzin Założenia przedmiotu 50 zajęcia zorganizowane w. 15 5 ćw. l. 15 15 p. liczba praca własna punktów studenta ECTS 20 2 30 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu technologii informacyjnych niezbędnych w sprawnym tworzeniu i przetwarzaniu informacji w służbie zdrowia. Student nabędzie wiedzę an temat programów komputerowych, narzędzi pozyskiwania danych, obsługiwania oprogramowania komputerowego. Efekty kształcenia: Wiedza: student posługuje się terminologia informacyjną; student zna programy komputerowe; student zna zasady tworzenia baz danych i dokumentacji w systemie elektronicznym. Umiejętności: student zapisuje dane na nośnikach elektronicznych; student tworzy rekordy, bazy danych, tabele; student przetwarza dane; student komunikuje się drogą elektroniczną. Kompetencje społeczne: student angażuje się w sprawne i szybkie komunikowanie się i rozwiązywanie problemów drogą elektroniczną pod presją czasu, aktualizuje swoją wiedzę i umiejętności; Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: przygotowanie projektu arkuszy i baz danych istotnych w służbie zdrowia Kompetencje społeczne: prezentacja arkuszy ze zwróceniem uwagi na innowacyjność i jasność Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- technologie informacyjne. 2. Techniki informacyjne. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 122 , 3. Przetwarzanie tekstów. 4. Arkusze kalkulacyjne. Analiza i sortowanie danych. Scenariusze. 5. Zasady tworzenia baz danych. 6. Środowisko Windows- pojęcia, zasady pracy 7. Grafika komputerowa; PowerPoint., Interfejs graficzny; wykresy; tworzenie animacji, pokazu. 8. Przetwarzanie danych. 9. Tworzenie stron WWW 10. Wykorzystanie systemów informatycznych w służbie zdrowia: pakiet OFFICE- aplikacje: Word, EPoint 11. Techniki edycji dokumentów: eksport i import danych; szablony; sekcje; tabele 12. Poczta elektroniczna. 13. Wyszukiwanie informacji na Internecie; portale informacyjne. 14. System informacyjny opieki zdrowotnej w Polsce. 15. Dokumentacja Elektroniczna. Rekord zdrowotny. 16. Poufność informacji medycznych. Literatura podstawowa: 1. Cieciura M.: Podstawy technologii informacyjnych z przykładami zastosowań, Wydawnictwo VIZJA PRESS&IT, Warszawa 200 2. Milewski R., Ziniewicz P., Jamiołkowski J.: Technologie Informacyjne. Materiały do ćwiczeń, Wydawnictwo UMB, Białystok 2008 3. Romaszewski, W. Trąbka: System Informacyjny Opieki Zdrowotnej, Zdrowie i Zarządzanie, Kraków 2010 4. Szpitalne Systemy Informatyczne, Vesalius, Kraków 1999 5. Zeszyty Naukowe Ochrony Zdrowia Zdrowie Publiczne i Zarządzanie Literatura uzupełniająca: 1. Bednarski M., Machol-Zajda L.: Realokacja zasobów pracy jako czynnik wprowadzania nowych technik informatycznych, Materiały na konferencję naukową, 1-2 VI Łódź 2002. 2. Harel D.: Rzecz o istocie informatyki, PWN, Warszawa 2004. 3. Sikorski W.: Wykłady z podstaw informatyki, PWN, Warszawa 2005 4. Wrotek W.: Informatyka Europejczyka. Technologia informacyjna, Helion,Gliwice, 2006. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 123 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z anatomii, biologii i mikrobiologii, biochemii, fizjologii, TOKSYKOLOGIA Założenia przedmiotu ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. 15 l. p. praca własna studenta 30 liczba punktów ECST 5 50 2 15 30 5 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z rodzajami substancji i czynników toksycznych wpływających na zdrowie i życie człowieka; student pozna mechanizm działania trucizn i nabędzie wiedzę na temat podejmowania odpowiedniej akcji ratowniczej. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna podstawowe substancje toksyczne i ich działanie na organizm człowieka; student zna symptomy zatruć toksycznych; student zna zasady postępowania ratowniczego. Umiejętności: student analizuje określone trucizny; student stosuje odpowiednie zabiegi ratownicze u pacjentów z oznakami zatrucia, zabezpieczenia materiał do badań diagnostycznych; Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta; student angażuje się w akcje uświadamiające szkodliwość działania środków odurzających i alkoholu na zdrowie i życie pacjenta. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady interaktywne, multimedialne, ćwiczenia, prezentacje Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: student przygotowuje projekt z działania określonych substancji toksycznych na organizm człowieka wraz z podjęciem właściwych funkcji ratowniczych Kompetencje społeczne: student przeprowadza prezentację projektu z naciskiem an umiejętności przekazania wiedzy Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- toksykologia. 2. Podstawowe pojęcia z zakresu toksykologii, toksykokinetyki i toksykodynamiki. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 124 3. Rozwój współczesnej toksykologii. 4. Ocena toksyczności związków. 5. Rodzaje i przyczyny zatruć. 6. Drogi wprowadzenia trucizn. 7. Czynniki wpływające na efekt toksyczny. 8. Substancje niebezpieczne dla zdrowia i życia człowieka. 9. Diagnostyka ostrych zatruć. 10. Kinetyka trucizn w organizmie. Synergizm działania związków toksycznych w organizmie. 11. Toksydromy. 12. Postępowanie ratownicze w zatruciach: rozpoznanie, detoksyzacja, czynności reanimacyjne; dobór leków 13. Terroryzm chemiczny. 14. Toksyczność związków chemicznych. 15. Zatrucie lekami i środkami uzależniającymi. 16. Zatrucie alkoholami. 17. Zatrucie gazami drażniącymi, duszącymi. 18. Zatrucie żywnością. 19. Zatrucie toksynami. 20. Zatrucie pestycydami i metalami ciężkimi. 21. Zatrucie substancjami żrącymi, utleniającymi 22. Zatrucie lakrymatorami 23. Zatrucie gazami bojowymi. 24. Zatrucie dwutlenkiem węgla. 25. Promieniowanie jonizujące i ultrafioletowe- działanie na organizm. 26. Tworzywa, odpady toksyczne. 27. Skład preparatów kosmetycznych i ocena ich bezpieczeństwa. 28. Czynności ratunkowe w wyniku poszczególnych zatruć. Literatura podstawowa: 1. Piotrowski J.K. (red.), Podstawy toksykologii. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2006. 2. Seńczuk W. (red.), Toksykologia współczesna. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2006. Literatura uzupełniająca: 1. Kowalczyk M., Rump S., Kołaciński Z., Medycyna katastrof chemicznych, Wyd. Lekarskie PZWL, 2004. 2. Namieśnik J., Jaśkowski J. Zarys ekotoksykologii. EKO-Pharma Gdańsk 1995 3. Nikonorowa M., Urbanek-Karłowska B. Toksykologia Żywności. PZWL. 1987 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 125 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Efekty kształcenia z anatomii, pierwszej pomocy, kwalifikowanej pierwszej pomocy TRAUMATOLOGIA NARZĄDU RUCHU Założenia przedmiotu ogółem zajęcia zorganizowane w. 30 ćw. l. p. 90 praca własna studenta Liczba punktów ECTS 0 120 4 15 45 60 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu traumatologii narządów ruchu, rozpoznania uszkodzeń ruchu oraz udzielenia poszkodowanego pierwszej pomocy. Efekty kształcenia: Wiedza: student ma wiedze na temat najczęściej występujących urazów; student zna zasady udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym z urazami narządu ruchu; Umiejętności: student dokonuje analizy uszkodzeń narządu ruchu u poszkodowanego; student udziela pierwszej pomocy poszkodowanemu Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za zdrowie i życie pacjenta; Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady interaktywne, multimedialne, ćwiczenia, zajęcia praktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- kolokwia Umiejętności: student przeprowadza unieruchomienie pacjenta z urazami narządu ruchu Kompetencje społeczne: student przeprowadza prezentację z uzasadnieniem swoich działań- zwrócenie uwagi na umiejętności przekazywania wiedzy. Treści programowe: 1. 2. 3. 4. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- traumatologia narządu ruchu. Klasyfikacja obrażeń układu ruchu. Urazy kręgosłupa. Urazy kończyn górnych i dolnych: urazy stawu skokowego, ścięgna Achillesa, stawu kolanowego, więzadeł, stawu ramiennego, obojczyka, ręki; złamania, skręcenia. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 126 , 5. Urazy miednicy. 6. Zasady udzielania pierwszej pomocy w urażeniach układu ruchu. 7. Unieruchamianie kończyn. Gipsowanie. 8. Czynności zastrzeżone dla lekarza. 9. Powikłania w urazach narządu ruchu. 10. Transport poszkodowanego z urazami narządu ruchu. Literatura podstawowa: 1. Campbell J.E., Basic Trauma Life Support dla para medyków i ratowników medycznych. Medycyna Praktyczna 2006. 2. Gaździk T.S., Ortopedia i traumatologia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Wyd.III, Warszawa 2008. 3. Jakubaszki J. (pod red.), ABC postępowania po urazach. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2003. 4. Tylman D., Dziak A., Traumatologia Narzadu Ruchu. Warszawa PZWL 1996 Literatura uzupełniająca: 1. Brongel L., Duda K. (pod red.), Mnogie i wielonarządowe obrażenia ciała. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001. 2. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kosci, stawów i miesni. PZWL .Warszawa 2000. 3. Dziak A., Tayara S. Urazy i uszkodzenia w sporcie., Kasper. Kraków 2000. 4. Kiwerski J. Urazy kregosłupa odcinka szyjnego i ich nastepstwa. PZWL. Warszawa 1997 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 127 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Brak przeciwkazań lekarskich WYCHOWANIE FIZYCZNE ogółem zajęcia zorganizowane w. ćw. l. p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 90 90 3 60 30 Celem prowadzonych zajęć jest podniesienie sprawności psychoruchowej studentów niezbędnej w pracy ratownika medycznego. Efekty kształcenia: Wiedza: student ma świadomość roli sportu i wychowania fizycznego w życiu człowieka; Umiejętności: student wzmacnia poszczególne partie mięśniowe; student doskonali techniki pływackie i wspinaczkowe; Kompetencje społeczne: student czuje się odpowiedzialny za promowanie zdrowego trybu życia i wychowania w sprawności fizycznej, utrzymuje wysoką sprawność fizyczna, współpracuje w grupie wykonując ćwiczenia zespołowe Forma zajęć/metody dydaktyczne: Ćwiczenia praktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie na ocenę Umiejętności: zaliczenie na ocenę Kompetencje społeczne: umiejętność współpracy Treści programowe: 1. 2. 3. 4. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- wychowanie fizyczne. Zestaw ćwiczeń z gimnastyki ogólnorozwojowej. Zestaw ćwiczeń fitness Siłownia. Indywidualizacja obciążeń. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 128 , 5. Gry zespołowe. Zasady współpracy w grach zespołowych 6. Elementy lekkiej atletyki. 7. Pływalnia: style pływackie; zwiększanie dystansów, pływanie na czas; skoki do wody 8. Wspinaczka górska. 9. Ćwiczenia rozciągające 10. Trening interwałowy. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. Błasiak p., Chawaj M. Ratownictwo wodne – vademecum W-wa, 1993 Grabowski H.: Teoria fizycznej edukacji. Warszawa 1997. Gwiaździński T. Ratownictwo wodne bez tajemnic W-wa, 1980 Kawczyńska-Butrym Z.: Uczelnia promująca zdrowie. Lublin 1995. Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. 4. 5. Jasiak H. Tajemnice ciała Warszawa 1991 Jasiakiewicz M. Kulturystyka Warszawa 1990 Kozłowski S.: Granice przystosowania. Warszawa 1986. Maszczak T.: Metodyka wychowania fizycznego. Warszawa 1995. Ulatowski T.: Teoria sportu. t. I. Warszawa 1992 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 129 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Liczba Studia stacjonarne godzin Liczba Studia godzin niestacjonarne Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Założenia przedmiotu Efekty kształcenia z ekonomii i organizacji ochrony zdrowia ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE ogółem zajęcia zorganizowane w. 30 ćw. l. 30 p. praca własna studenta Liczba punktów ECTS 40 100 4 15 30 55 Celem przedmiotu jest dostarczenie studentowi wiedzy z zakresu zarządzania kryzysowego, rozpoznania zagrożeń bezpieczeństwa państwa i obywateli, roli ratownictwa medycznego w zarządzaniu kryzysowym. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna zasady funkcjonowania zarządzania kryzysowego; student zna procedury zarządzania kryzysowego; Umiejętności: student analizuje zasady zarządzania kryzysowego; student przygotowuje plan zarządzania kryzysowego Kompetencje społeczne: student wykazuje postawę obywatelską; student angażuje się w działania mające zapewnić bezpieczeństwo państwa i obywateli; student dyskutuje o zagrożeniach w sytuacji kryzysowej Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne- test Umiejętności: student układa plan zarządzania kryzysowego Kompetencje społeczne: student dokonuje prezentacji planu ze zwróceniem uwagi na umiejętność współpracy, odpowiedzialność, postawę obywatelską Treści programowe: 1. Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- zarządzanie kryzysowe. 2. Zasady, fazy, procedury zarządzania kryzysowego. 3. Zagrożenie bezpieczeństwa narodowego. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 130 , Rozpoznawanie i monitorowanie zagrożeń Sytuacje kryzysowe- rodzaje, charakterystyka. System zarządzania kryzysowego- założenia. Komunikacja w zarządzaniu kryzysowym. Prawne aspekty zarządzania kryzysowego. Ustawy; Konstytucja RP; ustawa o samorządach, gminach, ustawa o powszechnym obowiązku obrony narodowej; ustawa o stanie klęski żywiołowej; ustawa przeciwpożarowa. 9. Terroryzm. 10. Stan wojny. 11. Centrum zarządzania kryzysowego. 12. Planowanie zadań. 13. Rola wojska w zarządzaniu kryzysowym. 14. Obrona cywilna. 15. Zarządzanie kryzysowe na różnych stopniach administracji państwowej. 16. Rola ratownictwa medycznego w systemie zarządzania kryzysowego. 17. Pomoc humanitarna. 18. Systemy informatyczne. 19. Logistyka zarządzania kryzysowego. 4. 5. 6. 7. 8. Literatura podstawowa: 1. Gryz J., Kitler W. ( red.): System reagowania kryzysowego, Adam Marszałek Toruń 2007 2. Krzakiewicz K., Zarządzanie antykryzysowe w organizacji, Wydawnictwo akademii Ekonomicznej, Poznań 2008 3. Lidwa W. , Krzeszkowski W., Więcek W, Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych, AON, Warszawa 2010. 4. Nowak E., Zarządzanie kryzysowe w sytuacjach niemilitarnych, AON, Warszawa 2008. 5. Tyrała P., Zarządzanie kryzysowe, Warszawa 2008. 6. Ziarko J., Walas-Trębacz J., Podstawy zarządzania kryzysowego cz.1 Zarządzanie kryzysowe w administracji publicznej, wydawnictwo: Akademia Frycza Modrzewskiego Kraków 2010 Literatura uzupełniająca: 1. Czupryna A. i in. (red.): Zdrowie Publiczne, tom 1, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne Vesalius, Kraków 2000 2. Chomiczewski K, Gall W., Grzybowski J.: Epidemiologia działań wojennych i kata-strof, a- medica Press, Bielsko-Biała 2001. 3. Chomiczewski K., Kocik J., Szkoda M.: Bioterroryzm.Zasady postępowania lekar-skiego, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2002 4. Graniczny M., Mizerski W., Katastrofy przyrodnicze, PWN, Warszawa, 2007. 5. Kowalczyk M., Rump S., Kołaciński Z.: Medycyna katastrof chemicznych, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004. 6. Shortell S.M., Kaluzny A.D.: Podstawy Zarządzania Opieką Zdrowotną, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne Vesalius, Kraków 2001 7. Skalik J. ( red.): Zachowania organizacji wobec zjawisk kryzysowych. Wrocław 2009 8. Szpor G.( red.): Stany nadzwyczajne i zarządzanie kryzysowe. Zagadnienia społeczno-ekonomiczne, prawne i informatyczne. Katowice 2009 (wybrane rozdziały). Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 131 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Rehabilitacji Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Ratownictwo medyczne Stopień pierwszy Praktyczny Wiadomości z biologii na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa ZDROWIE PUBLICZNE przedmiotów): zajęcia Forma studiów zorganizowane ogółem /liczba godzin/liczba punktów w. ćw. l. p. ECTS: Liczba Studia stacjonarne 15 15 godzin 50 Liczba Studia 15 15 godzin niestacjonarne Założenia przedmiotu praca własna studenta Liczba punktów ECTS 20 2 20 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z założeniami zdrowia publicznego w Polsce; student zapozna się z zasadami funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej, zrozumie zasady profilaktyki , zapozna się z zasadami tworzenia programów edukacyjnych w służbie zdrowia. Efekty kształcenia: Wiedza: student wie i rozumie co to jest zdrowie publiczne, student zna koncepcje zdrowia publicznego w Polsce i na świecie, student zna programy edukacyjne informujące o zdrowiu publicznym Umiejętności: student charakteryzuje czynniki warunkujące zdrowie; student rozpoznaje problemy zdrowotne społeczeństwa; student tworzy program edukacyjny na temat profilaktyki zdrowia publicznego Kompetencje społeczne: student angażuje się w działania dotyczące promocji zdrowia publicznego Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, prezentacje multimedialne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: student przygotowuje program edukacyjny na temat zdrowia publicznego Kompetencje społeczne: student przeprowadza prezentację programu. Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 132 Wstęp. Wprowadzenie do przedmiotu- zdrowie publiczne. Zakres problematyki zdrowia publicznego. Medycyna społeczna. Historia zdrowia publicznego w Polsce i na świecie. Koncepcje zdrowia publicznego. Podstawowe pojęcia dotyczące i zdrowia i choroby. Ochrona zdrowia, opieka medyczna, medycyna środowiskowa, medycyna społeczna. 5. Mierniki zdrowia. 6. Topografia występowania chorób. 7. Środowisko naturalne człowieka. Skażenie środowiska i wpływ na zdrowie człowieka. 8. Środowisko pracy i jego wpływ na zdrowie człowieka. 9. Programy edukacyjne państwa w zakresie zdrowia publicznego. Programy profilaktyczne. 10. Kształcenie z zakresu zdrowia publicznego. 11. Ubezpieczenia zdrowotne.. 12. Zdrowie jako dobro społeczne. 13. Źródła finansowania opieki zdrowotnej. 14. Kulturowe, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania zdrowia. 15. Prawa pacjenta. 16. Warunki higieny pracy. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 1. 2. 3. 4. Czupryna A., Poździoch S.Ryś A., Włodarczyk W.: Zdrowie publiczne. Vesalius, Kraków 2001 Kulik T. B., Latalski M.(red.): Zdrowie Publiczne. Czelej, Lublin 2002. Wojtczak A. Zdrowie publiczne. PZWL 2009 Wosiewicz E. P. (red.): Zdrowie publiczne i medycyna społeczna. Wyd. Uczelniane Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2000. Literatura uzupełniająca: 1. Franaszek P. (red.): Informacja naukowa w zdrowiu publicznym. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001. 2. Gniazdowski A.: Zachowania zdrowotne. Wyd. IMP, Łódź 1998. 3. Kulik T.B., Wrońska I. (red.): Zdrowie w medycynie i naukach społecznych. Wyd. KUL, Stalowa Wola, 2001. 4. Leowski J.: Polityka zdrowotna a zdrowie publiczne. CeDeWu. Warszawa 2009. 5. Nosko J. (red.): Zdrowie publiczne w zmieniającej się Europie i Polsce. Szkoła Zdrowia Publicznego. Instytut Medycyny Pracy im. Prof. J. Nofera. Łódź 2004. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 133