Linie prądu lepkiego płynu poruszającego się pod wpływem
Transkrypt
Linie prądu lepkiego płynu poruszającego się pod wpływem
Linie prądu lepkiego płynu poruszającego się pod wpływem opadania grawitacyjnego czterech cząstek punktowych Bartłomiej Szewczak, student Wydziału Fizyki UW Praca wykonana w IPPT PAN pod kierunkiem prof. Marii Ekiel-Jeżewskiej w ramach przedmiotu ”Pracownia fizyczna II stopnia”. 28 lutego 2011 Streszczenie Narysowano linie prądu płynu w układzie środka masy (CM) 4 cząstek punktowych. Na cząstki działała stała siła pionowa (grawitacja). Przeanalizowano parametry kropli płynu powstałych od cząstek punktowych opadających w lepkim płynie w zależności od ich położenia (początkowego i po czasie T/4). 1 Wstęp teoretyczny 1.1 Prędkość cząstki punktowej α = 1, . . ., N wynosi [1]: N Vα = ∑ T(Rαβ ) · F β 6=α gdzie: α i β − oznaczenia cząstek, Rα − położenie cząstki α , Rαβ = Rα − Rβ , Ri R j F− siła działająca na każdą cząstkę punktową, Ti j (R) = 8πη1|R| δi j + |R| 2 przy czym: Ri − i-towa składowa wektora R 1.2 Prędkość środka masy układu cząstek punktowych α = 1, . . . , N: Vsr = 1 N Vα N α∑ =1 1.3 Prędkość płynu w punkcie r N u(r) = ∑ T(r − Rα ) · F α =1 Przechodząc do układu odniesienia związanego ze środkiem masy, otrzymujemy: ′ u (r) = u(r) − Vsr ′ Vα = Vα − Vsr 1 2 1 V A cB 0 L C H D −1 −2 −2 −1 0 1 2 Rysunek 1: Na rysunku oznaczono cząstki A, B, C, D oraz zdefiniowano parametry H (rozmiar poziomy kropli), V (rozmiar pionowy kropli), L i c. 2 Sformułowanie zagadnienia - postawienie problemu 2.1 Linie prądu płynu w układzie CM Z równań Stokesa obliczono pole prędkości płynu jakie wytworzy się na skutek ruchu 4 cząstek punktowych opadających pod wpływem grawitacji w lepkim płynie. Zagadnienie rozpatrywano w układzie środka masy (CM) 4 cząstek. Znając pole prędkości można było narysować, w środowisku komputerowym Matlab, linie prądu płynu. Linie prądu są to linie styczne w każdym punkcie do kierunku prędkości cząstki płynu. W przepływie stacjonarnym linie pokrywają się z trajektoriami cząstek płynu. 2.2 4 cząstki a ruch periodyczny Okazuje się [2], że 4 cząstki mogą wykonywać ruchy periodyczne. Startując z położenia początkowego, gdy wszystkie są umieszczone poziomo na jednej linii, zaczną się przemieszczać i po pewnym czasie znajdą się w położeniu tworząc prostokąt. Po pewnym czasie znowu powracają do pierwotnego położenia. W pracy zająłem się wyrysowaniem lini prądu dla konfiguracji początkowej (cząstki poziomo) oraz dla chwili czasu gdy tworzą prostokąt (chwila ta odpowiada w przybliżeniu jednej czwartej okresu, T/4). Szczegółowe dane na temat położeń cząstek po czasie t = t0 ≈ T /4(τ ), gdzie τ = 8πη L2 /F, F = |F| zawiera tab. 3. Położenia cząstek nie zostały znalezione przeze mnie [2]. Na rys. 1 zdefiniowane są parametry z których będę korzystał w dalszej częsci pracy. Rozważyłem 3 konfiguracje początkowe cząstek, tj. 3 różne odległości c między dwiema cząstkami A i B oraz C i D. Ich wartości to: c = 0.25, c = 1, c = 2 przy tej samej odległości miedzy cząstkami B i C, L = 1. Wyrysowane linie prądu przedstawia tab. 1. 2 Jak się okazało, rozmiary kropli (zarówno poziome jak i pionowe) zależą silnie od współczynnika c. Ponadto rozmiar kropli zmienia się w czasie – jest inny dla konfiguracji początkowej i tej w której cząstki tworzą prostokąt. Rozmiary poziome i pionowe kropel oraz ich stosunek zawiera tab. 2. 2.3 Obliczanie numeryczne lini prądu Mając obliczone pole prędkości płynu można było przystąpić do rysowania linii prądu. W Matlabie można to zrobić komendą streamline. Okazało się, że dokładność rysowania linii silnie zależy od rozdzielczości (gęstości) obliczonego uprzednio pola prędkości. Im ’gęściej’ obliczona została prędkość płynu tym mniejsze błędy pojawiały się przy rysowaniu lini prądu. Pole prędkości zapisane było w macierzy, im gęstsze - tym większa musiała być macierz. Wielkość macierzy ograniczała wielkość pamięci fizycznej komputera oraz szybkość CPU,zostało więc wybrane 0.006 jednostki jako rozdzielczość siatki. 3 Rysunki - wyniki i wnioski 3.1 Wyniki Linie prądu płynu przedstawia tab. 1. Współczynnik c jest odległością między dwiema wewnętrznymi cząstkami. Jednostki i skale na rysunkach dobrano w taki sposób, żeby można było je w prosty sposób porównywać. Z jednej strony, odległość w centymetrach, którą widać na rysunkach zestawionych obok siebie, między dwiema zewnętrznymi cząstkami jest na każdym rysunku taka sama (dla t = 0). Z drugiej, skala na rysunkach jest tak dobrana, że odległość w jednostkach L między dwiema wewnętrznymi kroplami jest zawsze taka sama bez względu na wartość współczynnika c. Tab. 2 przedstawia obliczone rozmiary kropli, zarówno w poziomie (H) jak i pionie (V ) oraz wzajemny stosunek tych wielkości (γ = H/V ). 3.2 Wnioski Patrząc na dane w tab. 2 można dostrzec pewne prawidłowości. Widać, że im większy współczynnik c tym kropla staje się większa, natomiast γ maleje. Ponadto można zauważyć, że dla ustalonego c, rozmiar kropli zmienia się w czasie. Kropla pulsuje. Jest to szczególnie widoczne dla c = 0.25 i c = 2. Niezależnie od c stosunek rozmiarów kropli maleje w przedziale czasu od 0 do T/4. Widać również, że γ jest zawsze wieksza od 1. Literatura [1] L. M. Hocking, J. Fluid Mech. 20, 129 (1964). [2] M.Ekiel-Jeżewska, informacja prywatna 3 Tablica 1: Linie prądu lepkiego płynu poruszającego się pod wpływem 4 cząstek punktowych opadających grawitacyjnie. t=0 c 0.25 2 2 1 1 0 0 −1 −1 −2 −2 1 −1 0 1 2 −2 −2 8 8 6 6 4 4 2 2 0 0 −2 −2 −4 −4 −6 −6 −8 −8 2 t ≈ T /4 −6 −4 −2 0 2 4 6 8 −8 −8 16 16 12 12 8 8 4 4 0 0 −4 −4 −8 −8 −12 −12 −16 −16 −12 −8 −4 0 4 8 12 16 4 −16 −16 −1 −6 −12 −4 −8 0 1 2 −2 0 2 4 6 8 −4 0 4 8 12 16 Tablica 2: Rozmiar poziomy H i pionowy V kropel oraz ich stosunek γ . c 0.25 1 2 t =0 t ≈ T /4 H = 3.18 V = 2.16 γ = 1.47 H = 7.94 V = 6.30 γ = 1.26 H = 11.99 V = 9.82 γ = 1.22 H = 1.86 V = 1.73 γ = 1.08 H = 7.89 V = 7.49 γ = 1.05 H = 19.98 V = 19.53 γ = 1.02 Tablica 3: Położenia cząstek po czasie t = t0 ≈ T /4(τ ), gdzie τ = 8πη L2 /F, F = |F|. c 0.25 1 2 współrzędne poziome współrzędne pionowe xa = −0.166 xb = −0.166 xc = 0.166 xd = 0.166 xa = −0.449 xb = −0.457 xc = 0.457 xd = 0.449 xa = −0.749 xb = −0.746 xc = 0.746 xd = 0.749 ya = −3.293 yb = −3.594 yc = −3.594 yd = −3.293 ya = −6.860 yb = −8.836 yc = −8.836 yd = −6.860 ya = −36.20 yb = −50.37 yc = −50.37 yd = −36.20 5 t0 (τ ) T /4 (τ ) 0.445 0.444 2.69 2.67 37.8 38.0