PSO wiolonczela I st.

Transkrypt

PSO wiolonczela I st.
Przedmiotowy System Oceniania
WIOLONCZELA
PSM I stopnia
klasy I-VI cyklu sześcioletniego
Sekcja instrumentów smyczkowych i szarpanych
Cele PSO
 informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych
 pomoc uczniowi w nauce samodzielnego opanowywania materiału, planowania własnego
rozwoju oraz motywowanie go do dalszej pracy
 dostarczanie rodzicom i nauczycielom innych przedmiotów informacji o postępach
i uzdolnieniach ucznia oraz o ewentualnych trudnościach w uczeniu się
Formy oceniania umiejętności przedmiotowych
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
popisy sekcyjne
popisy klasowe
przesłuchania półroczne
przesłuchania o zasięgu regionalnym i makroregionalnym
egzaminy promocyjne i końcowe
konkursy
aktywność: - frekwencja
- stopień przygotowania do zajęć
Umiejętności wykonawcze i wiadomości, które powinien opanować uczeń na
zakończenie kolejnych klas:
kl. I dziecięca
 wiadomości z zakresu budowy instrumentu – umiejętność nazwania jego części wraz ze
smyczkiem, oraz zastosowanie
 prawidłowa postawa przy instrumencie
 prawidłowy, elastyczny i swobodny aparat gry
 opanowanie umiejętności wydobycia dźwięku
 dbałość o prawidłową intonację oraz szybka reakcja na jej błędne ustawienie
 swobodne prowadzenie całego smyczka a także gra jego dolną i górną połową
 opanowanie wartości nut i pauz
 umiejętność zastosowania detaché i staccato
 prawidłowe wyczucie oddechów w muzyce jako przygotowanie do właściwego
prowadzenia fraz
 zastosowanie i wykonanie grup rytmicznych
 opanowanie pamięciowe programu do prezentacji publicznej
 umiejętność właściwego zachowania estradowego
kl. II dziecięca
 dbałość o stałą kontrolę nad aparatem gry
 prawidłowe ustawienie dłoni lewej ręki w I pozycji i przygotowanie jej do wejścia
w kolejne
 swobodna praca prawej ręki wraz z wykorzystaniem ruchów wyrównawczych
 kształtowanie prawidłowego, czystego dźwięku
 stosowanie właściwego podziału smyczka
 zastosowanie podstawowych sposobów artykulacji
 umiejętność frazowania w odniesieniu do konkretnego utworu
 wprowadzenie ćwiczeń wibracyjnych przy jednoczesnej kontroli intonacyjnej
 opanowanie samodzielnego i świadomego ćwiczenia i umiejętność samooceny
wykonywanego ćwiczenia lub utworu
kl. III dziecięca







doskonalenie świadomego i swobodnego ruchu smyczkiem
praca nad wibracją
prawidłowe przejście lewej ręki od I-IV pozycji
stosowanie różnej artykulacji niezależnie od wybranego tempa
umiejętność odczytania i zastosowania oznaczeń dynamicznych, agogicznych w utworze
samodzielna i prawidłowa praca nad zadanym materiałem
wprowadzenie gry w dwudźwiękach z jednoczesną stałą kontrolą intonacji
kl. IV dziecięca
 umiejętność kształtowania ładnego dźwięku ze świadomym doborem nacisku smyczka
na struny w zależności od prędkości jego ruchu
 płynność przechodzenia pomiędzy I a IV pozycją, a także wprowadzenie pozycji
kciukowej
 swoboda ruchu wibracyjnego oraz praca nad jego ciągłością niezależnie od zmian
położenia lewej ręki
 umiejętność frazowania i właściwe zastosowanie oznaczeń dynamicznych, agogicznych i
metrorytmicznych
 praca nad prawidłową interpretacją utworu w oparciu o jego budowę formalną
 samodzielna realizacja omówionych na lekcji problemów wykonawczych i technicznych
wraz ze świadomą korektą pojawiających się błędów
 umiejętność pokonywania tremy i swobodna realizacja programu na scenie
kl. V dziecięca
 doskonalenie precyzji wykonawczej przy umiejętnym zastosowaniu różnorodnej
artykulacji i oznaczeń w zapisie nutowym
 prawidłowe wykonywanie ćwiczeń o różnym stopniu trudności, gam i dwudźwięków
 samodzielne opracowywanie utworu przy właściwym odczytaniu jego smyczkowania
i palcowania
 wprowadzenie różnych form muzycznych do programu wykonawczego
 dbałość o wyraz artystyczny i przekonywującą interpretację sceniczną
 dążenie do stałego podwyższania poziomu realizacji swojego programu
kl. VI dziecięca
 poszerzenie, utrwalenie wiadomości z poprzednich klas
 stałe rozwijanie swoich umiejętności świadomego realizowania różnorodnych form
muzycznych
 umiejętność gry zespołowej i współdziałania z akompaniatorem w celu jak
najdoskonalszej prezentacji estradowej
 samodzielne pokonywanie trudności i świadomy proces samorozwoju
 interesująca prezentacja utworów zgodnie z charakterem, stylem epoki
 wykorzystanie sposobów na pokonanie tremy i bezbłędne wykonanie pamięciowe
Roczne minimum programowe
kl. I dziecięca
gamy i pasaże w obrębie 1 oktawy do 3 znaków
ćwiczenia ze „Szkoły na wiolonczelę” M. Międlara – około 150
utwory z akompaniamentem – 8
1 popis półroczny
1 popis końcoworoczny
kl. II dziecięca
opanowanie I pozycji i półpozycji
3 gamy w obrębie 2 oktaw
ćwiczenia ze „Szkoły na wiolonczelę” M. Międlara – około 150
12 etiud ze zbioru 40 łatwych etiud – S. Lee
8 utworów z akompaniamentem
egzamin promocyjny
kl. III dziecięca
4 gamy w obrębie 2 oktaw do 4 znaków
zmiany pozycji z I-IV
12 etiud i ćwiczeń (S. Lee, K. Wiłkomirski)
koncert I lub II i III cz.
sonata I cz.
4 utwory z akompaniamentem
popis klasowy
popis sekcyjny
egzamin promocyjny
kl. IV dziecięca
4 gamy w obrębie 3 oktaw, pasaże, tercje łamane
10 etiud – S. Lee, J. Dotzauer
2 koncerty cz. I lub II i III
2 części sonaty
2 utwory z akompaniamentem
2 popisy klasowe
2 popisy sekcyjne
egzamin promocyjny
kl. V dziecięca
gamy przez 3 oktawy z przejściem od I do VI pozycji
10 etiud
2 koncerty I lub II i III cz.
2 części sonaty
2 popisy klasowe
2 popisy sekcyjne
egzamin promocyjny
kl. VI dziecięca
gamy w obrębie 7 pozycji z różną artykulacją
10 etiud
2 koncerty I lub II i III cz.
2 części sonaty
2 miniatury
2 popisy klasowe
2 popisy sekcyjne
egzamin dyplomowy
Realizacja omówionych problemów w dziale młodzieżowym przebiega analogicznie
w zakresie 4-letniego toku nauczania.
Kryteria ocen w I stopniu – wiolonczela
ocena celująca - osiągnięcia ucznia wyraźnie wykraczające poza wymagania edukacyjne,
osiąga sukcesy na przesłuchaniach, konkursach, wyróżnia się indywidualnością artystyczną
ocena bardzo dobra
 uczeń całkowicie spełnia wymagania edukacyjne
 posiada swobodny, prawidłowy aparat gry
 bezbłędnie odczytuje tekst
 jego grę cechuje dobra intonacja i rytmiczność
 bezbłędnie realizuje pamięciowo program
 prezentuje wrażliwość na dźwięk i zaangażowanie interpretacyjne
 stale, systematycznie pracuje
ocena dobra
 prawidłowy aparat gry, lecz nie zawsze swobodny
 brak precyzji w odczytywaniu i realizowaniu tekstu
 drobne problemy intonacyjne
 niewielkie usterki pamięciowe w trakcie prezentacji scenicznej
 dłuższy czas pokonywania problemów technicznych związany z nie zawsze
systematyczną pracą
ocena dostateczna
 błędy w aparacie gry
 brak natychmiastowej reakcji na błędy intonacyjne
 liczne błędy w realizacji tekstu
 bardzo długi okres na przygotowanie materiału wynikający w braku systematycznej
pracy i indywidualnych predyspozycji
 mała wrażliwość na jakość dźwięku
ocena dopuszczająca
 nieprawidłowy aparat
 niezgodność z tekstem muzycznym
 brak wyczucia frazy
 brak wrażliwości na dźwięk
 realizacja programu z klasy niższej
 brak postępów w nauce
 brak opanowania estradowego
 kłopoty z realizacją pamięciową utworów
ocena niedostateczna – otrzymuje uczeń, który nie rokuje nadziei na dalszy rozwój i realizację
niezbędnego minimum programowego