docChemia
download 
Reklamacja Transkrypt
Chemia
Marzena Pogoda, Aleksandra Konieczna WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKAYJNYCH Z CHEMII DLA KL II GIMNAZJUM w ZS NR 3 W WODZISŁAWIU ŚL. WYNIKAJĄCYCH Z REALIZOWANEGO PROGRAMU NAUCZANIA „Chemia Nowej Ery. Program nauczania chemii w gimnazjum” Teresy Kulawik, Marii Litwin Punkt podst. programowej Wymagania na poszczególne oceny Lp. Temat lekcji dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry DZIAŁ: WEWNĘTRZNA BUDOWA MATERII 1 Lekcja organizacyjna. Wymagania edukacyjne i sposoby sprawdzania osiągnięć oraz BHP i WSO. 2, Rodzaje wiązań chemicznych. Uczeń: – wymienia typy wiązań 3, chemicznych – podaje definicje wiązania kowalencyjnego (atomowego), wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego, wiązania jonowego – definiuje pojęcia jon, kation, anion 4, Znaczenie wartościowości przy Uczeń: – posługuje się symbolami 5, ustalaniu wzorów związków pierwiastków chemicznych 6 chemicznych. – odróżnia wzór sumaryczny od wzoru strukturalnego – zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne cząsteczek Uczeń: – opisuje rolę elektronów walencyjnych w łączeniu się atomów – opisuje sposób powstawania jonów – określa rodzaj wiązania w prostych przykładach cząsteczek podaje przykłady substancji o wiązaniu kowalencyjnym (atomowym) i substancji o wiązaniu jonowym Uczeń: Uczeń: – określa typ wiązania chemicznego – wskazuje podstawowe różnice w podanym związku chemicznym między wiązaniami – wyjaśnia różnice między różnymi kowalencyjnym a jonowym oraz typami wiązań chemicznych kowalencyjnym – opisuje powstawanie wiązań niespolaryzowanym a atomowych (kowalencyjnych) dla kowalencyjnym spolaryzowanym wymaganych przykładów – opisuje zależność właściwości – zapisuje elektronowo mechanizm związku chemicznego od powstawania jonów występującego w nim wiązania – opisuje mechanizm powstawania chemicznego wiązania jonowego – porównuje właściwości związków kowalencyjnych i jonowych (stan skupienia, temperatury topnienia i wrzenia) Uczeń: Uczeń: Uczeń: – odczytuje wartościowość – wykorzystuje pojęcie – określa, co wpływa na pierwiastków chemicznych z wartościowości aktywność chemiczną pierwiastka układu okresowego pierwiastków – określa możliwe wartościowości – zapisuje wzory związków pierwiastka chemicznego na chemicznych na podstawie podanej podstawie jego położenia w wartościowości lub nazwy układzie okresowym 2.8 2.9 2.10 1.6 2.7 2.12 2.13 2.14 7 8, 9, 10, 11 Prawo stałości składu związku chemicznego. – definiuje pojęcie wartościowość pierwiastków chemicznych – podaje wartościowość – podaje nazwę związku pierwiastków chemicznych w chemicznego na podstawie wzoru stanie wolnym – określa wartościowość – odczytuje z układu okresowego pierwiastków w związku maksymalną wartościowość chemicznym pierwiastków – zapisuje wzory cząsteczek chemicznych grup 1., 2. i 13.17. korzystając z modeli – wyznacza wartościowość – rysuje model cząsteczki pierwiastków chemicznych na podstawie wzorów sumarycznych – zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny cząsteczki związku dwupierwiastkowego na podstawie wartościowości pierwiastków chemicznych – określa na podstawie wzoru liczbę pierwiastków w związku chemicznym – interpretuje zapisy (odczytuje ilościowo i jakościowo proste zapisy), np. H2, 2 H, 2 H2 itp. – ustala na podstawie wzoru sumarycznego nazwę dla prostych dwupierwiastkowych związków chemicznych – ustala na podstawie nazwy wzór sumaryczny dla prostych dwupierwiastkowych związków chemicznych Uczeń: Uczeń: – podaje treść prawa stałości składu - opisuje doświadczenie związku chemicznego potwierdzające słuszność prawa – przeprowadza proste obliczenia z stałości składu związku wykorzystaniem prawa stałości chemicznego składu związku chemicznego pierwiastków – nazywa związki chemiczne na podstawie wzorów i zapisuje wzory na podstawie ich nazw Uczeń: Uczeń: – rozwiązuje zadania na podstawie – rozwiązuje trudniejsze zadania prawa zachowania masy i prawa wykorzystujące poznane prawa stałości składu związku (zachowania masy, stałości składu chemicznego związku chemicznego) - planuje doświadczenie potwierdzające słuszność prawa stałości składu związku chemicznego Równania reakcji chemicznych. Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: – definiuje pojęcia równanie – wyjaśnia znaczenie – zapisuje i odczytuje równania – zapisuje i odczytuje równania reakcji chemicznej, współczynnik współczynnika stechiometryczne- reakcji chemicznych (o większym reakcji chemicznych o dużym stechiometryczny go i indeksu stechiometryczne-go stopniu trudności) stopniu trudności – dobiera współczynniki w – wyjaśnia pojęcie równania – przedstawia modelowy schemat prostych przykładach równań reakcji chemicznej równania reakcji chemicznej reakcji chemicznych – odczytuje równania reakcji – zapisuje proste przykłady równań chemicznych reakcji chemicznych – zapisuje równania reakcji – odczytuje proste równania reakcji chemicznych chemicznych dobiera współczynniki w 3.4 3.2 4.4 12 Prawo zachowania masy. Uczeń: – podaje treść prawa zachowania masy – przeprowadza proste obliczenia z wykorzystaniem prawa zachowania masy 13, Obliczenia stechiometryczne. 14, 15 Uczeń: - oblicza masy cząsteczkowe reagentów i skład procentowy związków równaniach reakcji chemicznych Uczeń: Uczeń: Uczeń: - wykorzystuje prawo zachowania – rozwiązuje zadania na podstawie – rozwiązuje trudniejsze zadania masy do obliczenia masy jednego z prawa zachowania masy i prawa wykorzystujące poznane prawa reagentów, znając masy innych stałości składu związku (zachowania masy, stałości składu chemicznego związku chemicznego) - planuje doświadczenie potwierdzające słuszność prawa zachowania masy - umie wyjaśnić pozorną sprzeczność obserwacji z życia codziennego a prawem zachowania masy (np. po spaleniu koksu pozostaje tylko niewielka ilość popiołu) Uczeń: Uczeń: Uczeń: - oblicza, wykorzystując równanie – dokonuje prostych obliczeń – wykonuje obliczenia reakcji, masę jednego z reagentów, stechiometrycznych stechiometryczne oparte na znając masę innego wzorach sumarycznych i równaniach reakcji 3.4 3.2 3.4 16 Podsumowanie wiadomości. 17 Wewnętrzna budowa materii – sprawdzian wiadomości. DZIAŁ: WODA I ROZTWORY WODNE 18 Woda – właściwości rola w przyrodzie. Zanieczyszczenia wód. 19 Woda jako rozpuszczalnik. Uczeń: Uczeń: – charakteryzuje rodzaje wód – opisuje budowę cząsteczki wody występujących w przyrodzie – wyjaśnia, co to jest cząsteczka – podaje, na czym polega obieg polarna wody w przyrodzie – wymienia właściwości wody – wymienia stany skupienia wody zmieniające się pod wpływem – nazywa przemiany stanów zanieczyszczeń skupienia wody – proponuje sposoby racjonalnego – opisuje właściwości wody gospodarowania wodą – zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny cząsteczki wody – definiuje pojęcie dipol – identyfikuje cząsteczkę wody jako dipol Uczeń: Uczeń: – wyjaśnia podział substancji na – tłumaczy, na czym polega proces dobrze i słabo rozpuszczalne oraz mieszania, rozpuszczania praktycznie – określa, dla jakich substancji nierozpuszczalne w wodzie woda jest dobrym podaje przykłady substancji, rozpuszczalnikiem które rozpuszczają się i nie – charakteryzuje substancje ze rozpuszczają się w wodzie względu na ich rozpuszczalność w wodzie Uczeń: Uczeń: – wyjaśnia, na czym polega – wymienia laboratoryjne sposoby tworzenie wiązania otrzymywania wody kowalencyjnego spolaryzowanego – proponuje doświadczenie w cząsteczce wody udowadniające, że woda jest – wyjaśnia budowę polarną związkiem wodoru i tlenu cząsteczki wody – opisuje wpływ izotopów wodoru – określa właściwości wody i tlenu na właściwości wody wynikające z jej budowy polarnej – określa wpływ ciśnienia atmosferycznego na wartość temperatury wrzenia wody Uczeń: – wyjaśnia, dlaczego woda dla jednych substancji jest rozpuszczalnikiem, a dla innych nie – przedstawia za pomocą modeli proces rozpuszczania w wodzie substancji o budowie polarnej, np. chlorowodoru Uczeń: - wyjaśnia na modelu proces rozpuszczania - porównuje właściwości mieszanin ciekłych, - planuje badania pozwalające na rozróżnienie mieszanin ciekłych różnych rodzajów 5.7 5.1 5.2 2.11 20 Szybkość rozpuszczania się substancji. Uczeń: – wykazuje doświadczalnie wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji stałej w wodzie 1.3 5.3 21, Rozpuszczalność substancji w 22 wodzie. Uczeń: – porównuje rozpuszczalność w wodzie związków kowalencyjnych i jonowych 5.5 23 Uczeń: – wykazuje doświadczalnie, czy roztwór jest nasycony, czy nienasycony 5.2 5.4 Uczeń: – rozwiązuje zadania rachunkowe na stężenie procentowe z wykorzystaniem gęstości – oblicza rozpuszczalność substancji w danej temperaturze, znając stężenie procentowe jej roztworu nasyconego w tej temperaturze Uczeń: – oblicza stężenie procentowe roztworu powstałego przez zagęszczenie, rozcieńczenie roztworu 5.6 24, 25 26, 27 Uczeń: Uczeń: – wyjaśnia pojęcia rozpuszczalnik i – planuje doświadczenia substancja rozpuszczana wykazujące wpływ różnych – wymienia czynniki wpływające czynników na szybkość na szybkość rozpuszczania się rozpuszczania substancji stałych substancji stałej w wodzie w wodzie Uczeń: - wyjaśnia, dlaczego różne czynniki wpływają na szybkość rozpuszczania Uczeń: Uczeń: Uczeń: – definiuje pojęcie rozpuszczalność – oblicza ilość substancji, którą – posługuje się sprawnie wykresem – wymienia czynniki, które można rozpuścić w określonej rozpuszczalności wpływają na rozpuszczalność ilości wody w podanej – dokonuje obliczeń z – określa, co to jest wykres temperaturze wykorzystaniem wykresu rozpuszczalności rozpuszczalności – odczytuje z wykresu rozpuszczalności rozpuszczalność danej substancji w podanej temperaturze Rodzaje roztworów. Uczeń: Uczeń: Uczeń: – definiuje pojęcia roztwór – podaje przykłady substancji, – podaje rozmiary cząstek właściwy, koloid i zawiesina które rozpuszczają się w wodzie, substancji wprowadzonych do wody – definiuje pojęcia roztwór tworząc roztwory właściwe i znajdujących się w roztworze nasycony i roztwór nienasycony – podaje przykłady substancji, które właściwym, koloidzie, zawiesinie oraz roztwór stężony i roztwór nie rozpuszczają się w wodzie i rozcieńczony tworzą koloidy lub zawiesiny – definiuje pojęcie krystalizacja – wskazuje różnice między – podaje sposoby otrzymywania roztworem właściwym a roztworu nienasyconego z zawiesiną nasyconego i odwrotnie – opisuje różnice między roztworem rozcieńczonym, stężonym, nasyconym i nienasyconym – przeprowadza krystalizację Stężenie procentowe roztworu. Uczeń: Uczeń: Uczeń: – definiuje stężenie procentowe – przekształca wzór na stężenie – oblicza masę wody, znając masę roztworu procentowe roztworu tak, aby roztworu i jego stężenie – podaje wzór opisujący stężenie obliczyć masę substancji procentowe procentowe rozpuszczonej lub masę roztworu – prowadzi obliczenia z – oblicza masę substancji wykorzystaniem rozpuszczonej lub masę roztworu, pojęcia gęstości znając stężenie procentowe roztworu Zwiększanie i zmniejszanie Uczeń: Uczeń: Uczeń: stężenia roztworów. – prowadzi obliczenia z – wyjaśnia, jak sporządzić roztwór – oblicza stężenie procentowe wykorzystaniem pojęć: stężenie o określonym stężeniu roztworu powstałego przez procentowe, masa substancji, masa procentowym zagęszczenie, rozcieńczenie rozpuszczalnika, masa roztworu roztworu – oblicza stężenie procentowe roztworu nasyconego w danej temperaturze (z wykorzystaniem wykresu rozpuszczalności) 5.6 28, Stężenie procentowe – 29 rozwiązywanie zadań rachunkowych. Uczeń: Uczeń: – prowadzi obliczenia z – prowadzi obliczenia z wykorzystaniem pojęć: stężenie wykorzystaniem pojęć: stężenie procentowe, masa substancji, masa procentowe, masa substancji, masa roztworu rozpuszczalnika, masa roztworu – wymienia czynności prowadzące do sporządzenia określonej ilości roztworu o określonym stężeniu procentowym Uczeń: Uczeń: - rozwiązuje zadania rachunkowe o - rozwiązuje zadania rachunkowe o większym stopniu trudności dużym stopniu trudności 5.6 30 Podsumowanie wiadomości 31 Woda i roztwory wodne – sprawdzian wiadomości DZIAŁ: KWASY 32 Elektrolity i nieelektrolity. 33 Kwas chlorowodorowy i siarkowodorowy – przykłady kwasów beztlenowych. Uczeń: Uczeń: – wymienia zasady bhp dotyczące – wymienia wspólne właściwości obchodzenia się z kwasami kwasów – definiuje pojęcia: elektrolit i – wyjaśnia, z czego wynikają nieelektrolit wspólne właściwości kwasów – wyjaśnia, co to jest wskaźnik i – zapisuje obserwacje do wymienia trzy przykłady przeprowadzanych doświadczeń wskaźników – opisuje zastosowania wskaźników – odróżnia kwasy od innych substancji chemicznych za pomocą wskaźników – odróżnia zasady od innych substancji chemicznych za pomocą wskaźników Uczeń: Uczeń: – definiuje pojęcie kwasy – zapisuje wzory strukturalne – opisuje budowę kwasów poznanych kwasów beztlenowych – wymienia metody otrzymywania – wskazuje wodór i resztę kwasów beztlenowych kwasową we wzorze kwasu – zapisuje równania reakcji – wyznacza wartościowość reszty otrzymywania poznanych kwasowej kwasów – zapisuje wzory sumaryczne – opisuje właściwości poznanych kwasów: HCl, H2S kwasów – podaje nazwy poznanych – opisuje zastosowania poznanych kwasów kwasów – opisuje właściwości kwasu – zapisuje obserwacje do chlorowodorowego przeprowadzanych doświadczeń – opisuje podstawowe zastosowania kwasu chlorowodorowego Uczeń: – wyjaśnia, dlaczego podczas pracy ze stężonymi roztworami kwasów należy zachować szczególną ostrożność Uczeń: - planuje doświadczenia, które pozwalają na wykrycie kwasów w produktach naturalnych Uczeń: Uczeń: – zapisuje równania reakcji – zapisuje wzór strukturalny otrzymywania wskazanego dowolnego kwasu kwasu nieorganicznego o podanym – rozwiązuje chemografy wzorze sumarycznym – opisuje doświadczenia – projektuje doświadczenia, w przeprowadzane na lekcjach których wyniku można (schemat, obserwacje, wniosek) otrzymywać kwasy – identyfikuje kwasy, na podstawie podanych informacji – odczytuje równania reakcji chemicznych 6.1 6.6 6.7 6.1 6.2 6.3 6.4 34, Tlenowe kwasy siarki – kwas Uczeń: 35 siarkowy (VI) i kwas siarkowy – opisuje budowę kwasów (IV). tlenowych – odróżnia kwasy tlenowe od beztlenowych – wskazuje wodór i resztę kwasową we wzorze kwasu – wyznacza wartościowość reszty kwasowej – zapisuje wzory sumaryczne kwasów: H2SO4, H2SO3, – podaje nazwy poznanych kwasów – opisuje właściwości kwasu siarkowego(VI) – opisuje podstawowe zastosowania kwasu siarkowego(VI) 36 Kwas azotowy (V). 37 Przykłady innych kwasów tlenowych – kwas węglowy i fosforowy (V). Uczeń: Uczeń: Uczeń: – zapisuje wzory strukturalne – wymienia poznane tlenki – zapisuje wzór strukturalny poznanych kwasów kwasowe dowolnego kwasu – wyjaśnia pojęcie tlenek kwasowy – zapisuje równania reakcji nieorganicznego o podanym – wskazuje przykłady tlenków otrzymywania wskazanego wzorze sumarycznym kwasowych kwasu – projektuje doświadczenia, w – wymienia metody otrzymywania – wykazuje doświadczalnie żrące których wyniku można kwasów tlenowych właściwości kwasu otrzymywać kwasy – zapisuje równania reakcji siarkowego(VI) – identyfikuje kwasy, na podstawie otrzymywania poznanych – podaje zasadę bezpiecznego podanych informacji kwasów rozcieńczania stężonego – odczytuje równania reakcji – opisuje właściwości poznanych roztworu kwasu siarkowego(VI) chemicznych kwasów – wyjaśnia, dlaczego kwas – opisuje zastosowania poznanych siarkowy(VI) pozostawiony w kwasów otwartym naczyniu zwiększa swą – zapisuje obserwacje do objętość przeprowadzanych doświadczeń – rozwiązuje chemografy – opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: – wskazuje wodór i resztę – zapisuje wzór strukturalny – wymienia poznane tlenki – zapisuje wzór strukturalny kwasową we wzorze kwasu – wymienia metody otrzymywania kwasowe dowolnego kwasu – wyznacza wartościowość reszty kwasu – zapisuje równania reakcji nieorganicznego o podanym kwasowej – zapisuje równania reakcji otrzymywania wskazanego wzorze sumarycznym – zapisuje wzory sumaryczne otrzymywania kwasu – projektuje doświadczenia, w kwasu HNO3 – opisuje właściwości poznanego – planuje doświadczalne wykrycie których wyniku można – podaje nazwę kwasu kwasu białka w próbce żywności (w otrzymywać kwasy – opisuje właściwości kwasu – opisuje zastosowania kwasu serze, mleku, jajku) – identyfikuje kwasy, na podstawie azotowego(V) – zapisuje obserwacje do – opisuje reakcję ksantoproteinową podanych informacji – opisuje podstawowe przeprowadzanych doświadczeń – rozwiązuje chemografy – odczytuje równania reakcji zastosowania kwasu – opisuje doświadczenia chemicznych azotowego(V) przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: – wskazuje wodór i resztę – zapisuje wzory strukturalne – wymienia poznane tlenki – zapisuje wzór strukturalny kwasową we wzorze kwasu poznanych kwasów kwasowe dowolnego kwasu – wyznacza wartościowość reszty – wyjaśnia pojęcie tlenek kwasowy – zapisuje równania reakcji nieorganicznego o podanym kwasowej – wskazuje przykłady tlenków otrzymywania wskazanego wzorze sumarycznym – zapisuje wzory sumaryczne kwasowych kwasu – projektuje doświadczenia, w kwasów: H2CO3, H3PO4 – wymienia metody otrzymywania – rozwiązuje chemografy których wyniku można – podaje nazwy poznanych kwasów tlenowych i – opisuje doświadczenia otrzymywać kwasy kwasów beztlenowych przeprowadzane na lekcjach – identyfikuje kwasy, na podstawie – opisuje właściwości kwasów – zapisuje równania reakcji (schemat, obserwacje, wniosek) podanych informacji – opisuje podstawowe otrzymywania poznanych – odczytuje równania reakcji zastosowania kwasów kwasów chemicznych – opisuje właściwości poznanych kwasów – opisuje zastosowania poznanych kwasów 6.1 6.2 6.3 6.4 6.1 6.2 6.3 6.4 38 Dysocjacja jonowa kwasów. 39 Kwaśne opady. – zapisuje obserwacje do przeprowadzanych doświadczeń Uczeń: wyjaśnia pojęcie dysocjacja jonowa – zapisuje i odczytuje wybrane równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów Uczeń: – wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa (elektrolityczna) kwasów – definiuje pojęcia jon, kation i anion – zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów (proste przykłady) Uczeń: Uczeń: – wyjaśnia pojęcie kwaśne opady - podaje przykłady występowania kwaśnych opadów Uczeń: – zapisuje i odczytuje równania reakcji dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) kwasów – określa odczyn roztworu kwasowego na podstawie znajomości jonów obecnych w badanym roztworze Uczeń: – identyfikuje kwasy, na podstawie podanych informacji – odczytuje równania reakcji chemicznych 6.1 6.2 6.3 6.4 Uczeń: – analizuje proces powstawania kwaśnych opadów i skutki ich działania Uczeń: – proponuje sposoby ograniczenia powstawania kwaśnych opadów 6.9 40 Podsumowanie wiadomości. 41 Kwasy – sprawdzian wiadomości. DZIAŁ: WODOROTLENKI 42 Wodorotlenek sodu i wodorotlenek potasu. Uczeń: – zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenków: NaOH, KOH – opisuje właściwości oraz zastosowania wodorotlenków: sodu, potasu Uczeń: – wymienia dwie główne metody otrzymywania wodorotlenków – zapisuje równania reakcji otrzymywania wodorotlenku sodu, potasu Uczeń: – zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranego wodorotlenku – planuje doświadczenia, w których wyniku, można otrzymać wodorotlenek: sodu, potasu Uczeń: – identyfikuje wodorotlenki na podstawie podanych informacji – odczytuje równania reakcji chemicznych – rozwiązuje chemografy o większym stopniu trudności 6.1 6.2 6.3 6.4 43 Właściwości i zastosowanie wodorotlenku wapnia. Uczeń: – zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenku Ca(OH)2 – opisuje właściwości oraz zastosowania wodorotlenku wapnia Uczeń: – identyfikuje wodorotlenek na podstawie podanych informacji – odczytuje równania reakcji chemicznych – rozwiązuje chemografy o większym stopniu trudności 6.1 6.2 6.3 6.4 44 Przykłady innych wodorotlenków. Uczeń: – zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenków: m.in Al(OH)3 Uczeń: Uczeń: – wymienia dwie główne metody – zapisuje równania reakcji otrzymywania wodorotlenków otrzymywania wodorotlenku – zapisuje równania reakcji – planuje doświadczenia, w otrzymywania wodorotlenku których wyniku, można otrzymać wapnia wodorotlenek wapnia – wyjaśnia pojęcia woda wapienna, wapno palone i wapno gaszone Uczeń: Uczeń: – wymienia główne metody – planuje sposób otrzymywania otrzymywania wodorotlenków wodorotlenków trudno rozpuszczalnych 45 Zasady a wodorotlenki. Uczeń: – zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku dowolnego metalu – planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać różne wodorotlenki, także trudno rozpuszczalne Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: – definiuje pojęcia wodorotlenek i – wymienia wspólne właściwości – rozróżnia pojęcia wodorotlenek i - planuje i wykonuje zasada zasad zasada doświadczenia, pozwalające na – opisuje budowę wodorotlenków – wyjaśnia, z czego wynikają – wymienia przykłady identyfikację każdego z poznanych – odróżnia zasady od kwasów za wspólne właściwości zasad wodorotlenków i zasad wodorotlenków 6.1 6.2 6.3 6.4 6.2 pomocą wskaźników – podaje wartościowość grupy wodorotlenowej 46 Dysocjacja jonowa zasad. Uczeń: – wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa (elektrolityczna) zasad – zapisuje równania dysocjacji jonowej zasad (proste przykłady) podaje nazwy jonów powstałych w wyniku dysocjacji Uczeń: – określa rozpuszczalność wodorotlenków na podstawie tabeli rozpuszczalności – odczytuje proste równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) zasad 47 Odczyn roztworu i skala pH. Uczeń: – wymienia rodzaje odczynu roztworów – określa zakres pH i barwy wskaźników dla poszczególnych odczynów Uczeń: – definiuje pojęcie odczyn zasadowy – omawia skalę pH – bada odczyn i pH roztworu – zapisuje obserwacje do przeprowadzanych doświadczeń – wyjaśnia, dlaczego podczas pracy z zasadami należy zachować szczególną ostrożność – wymienia poznane tlenki zasadowe Uczeń: – zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) zasad – określa odczyn roztworu zasadowego na podstawie znajomości jonów obecnych w badanym roztworze – rozwiązuje chemografy Uczeń: – opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) – wymienia przyczyny odczynu kwasowego, zasadowego, obojętnego roztworów – interpretuje wartość pH w ujęciu jakościowym (odczyn kwasowy, zasadowy, obojętny) – opisuje zastosowania wskaźników – planuje doświadczenie, które umożliwi zbadanie wartości pH produktów używanych w życiu codziennym – zapisuje równania reakcji otrzymywania różnych wodorotlenków Uczeń: – podaje nazwy i wzory dowolnych soli Uczeń: – wskazuje substancje, które mogą ze sobą reagować, tworząc sól Uczeń: – zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) dowolnych zasad 6.2 6.5 6.6 Uczeń: – wyjaśnia pojęcie skala pH 6.1 6.6 6.7 6.8 48 Podsumowanie wiadomości. 49 Wodorotlenki – sprawdzian wiadomości DZIAŁ: SOLE 50, Nazwy i wzory soli. 51 Uczeń: Uczeń: – opisuje budowę soli – podaje nazwy i wzory soli – wskazuje metal i resztę kwasową (typowe przykłady) we wzorze soli – zapisuje wzory sumaryczne soli (chlorków, siarczków) – tworzy nazwy soli na podstawie wzorów sumarycznych i zapisuje wzory sumaryczne soli na podstawie ich nazw, np. wzory soli kwasów: chlorowodorowego, siarkowodorowego i metali, np. sodu, potasu i wapnia 7.2 52 Dysocjacja jonowa soli. 53, Otrzymywanie soli w reakcji 54 zobojętniania. 55 Otrzymywanie soli w reakcji metali z kwasami. 56 Otrzymywanie soli w reakcji tlenków metali z kwasami. – wskazuje wzory soli wśród zapisanych wzorów związków chemicznych Uczeń: Uczeń: Uczeń: – zapisuje równania reakcji – korzysta z tabeli – zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej soli (proste rozpuszczalności wodorotlenków dysocjacji jonowej przykłady) i soli (elektrolitycznej) soli – dzieli sole ze względu na ich – zapisuje i odczytuje wybrane rozpuszczalność w wodzie równania reakcji dysocjacji – określa rozpuszczalność soli w jonowej soli wodzie na podstawie tabeli rozpuszczalności wodorotlenków i soli – określa związek ładunku jonu z wartościowością metalu i reszty kwasowej Uczeń: Uczeń: Uczeń: – podaje sposób otrzymywania soli – zapisuje równania reakcji – stosuje metody otrzymywania trzema podstawowymi metodami otrzymywania soli (reakcja soli (kwas + zasada, metal + kwas, zobojętniania) w postaci – wyjaśnia przebieg reakcji tlenek metalu + kwas) cząsteczkowej, jonowej oraz zobojętniania – zapisuje cząsteczkowo równania jonowej skróconej – zapisuje równania reakcji reakcji otrzymywania soli – odczytuje równania reakcji otrzymywania soli w postaci (najprostsze) otrzymywania soli cząsteczkowej i jonowej – definiuje pojęcie: reakcje – wyjaśnia pojęcie reakcja zobojętniania zobojętniania – odróżnia zapis cząsteczkowy od zapisu jonowego równania reakcji chemicznej Uczeń: Uczeń: Uczeń: – podaje sposób otrzymywania soli – dzieli metale ze względu na ich – określa, korzystając z szeregu trzema podstawowymi metodami aktywność chemiczną (szereg aktywności metali, które metale (kwas + zasada, metal + kwas, aktywności metali) reagują z kwasami według tlenek metalu + kwas) – wymienia sposoby zachowania schematu: – zapisuje cząsteczkowo równania się metali w reakcji z kwasami metal + kwas sól + reakcji otrzymywania soli (np. miedź lub magnez w reakcji wodór (najprostsze) z kwasem chlorowodorowym) – odróżnia zapis cząsteczkowy od – zapisuje obserwacje z zapisu jonowego równania reakcji przeprowadzanych na lekcji chemicznej doświadczeń Uczeń: Uczeń: Uczeń: – podaje sposób otrzymywania soli – zapisuje równania reakcji – zapisuje i odczytuje równania trzema podstawowymi metodami otrzymywania soli w postaci reakcji otrzymywania dowolnej (kwas + zasada, metal + kwas, cząsteczkowej soli w postaci cząsteczkowej tlenek metalu + kwas) – odczytuje równania reakcji – zapisuje cząsteczkowo równania otrzymywania soli reakcji otrzymywania soli (najprostsze) – odróżnia zapis cząsteczkowy od zapisu jonowego równania reakcji Uczeń: - wyjaśnia przebieg równania dysocjacji jonowej 7.3 Uczeń: – wyjaśnia, jakie zmiany zaszły w odczynie roztworów poddanych reakcji zobojętniania – przewiduje, czy zajdzie dana reakcja chemiczna 7.4 Uczeń: – zapisuje i odczytuje równania reakcji otrzymywania dowolnej soli w postaci cząsteczkowej i jonowej – projektuje doświadczenia otrzymywania soli – przewiduje efekty zaprojektowanych doświadczeń – formułuje wniosek do zaprojektowanych doświadczeń Uczeń: – zapisuje i odczytuje równania reakcji otrzymywania dowolnej soli – projektuje doświadczenia otrzymywania soli – przewiduje efekty zaprojektowanych doświadczeń – formułuje wniosek do zaprojektowanych doświadczeń 7.4 7.4 57 Otrzymywanie soli w reakcji wodorotlenków metali z tlenkami niemetali. 58, Reakcje strąceniowe. 59 chemicznej Uczeń: Uczeń: – podaje sposób otrzymywania soli – zapisuje równania reakcji – zapisuje cząsteczkowo równania otrzymywania soli w postaci reakcji otrzymywania soli cząsteczkowej (najprostsze) – odczytuje równania reakcji – odróżnia zapis cząsteczkowy od otrzymywania soli zapisu jonowego równania reakcji chemicznej Uczeń: Uczeń: – podaje sposób otrzymywania soli – odczytuje równania reakcji podstawowymi metodami otrzymywania soli strąceniowymi – wyjaśnia pojęcie reakcja – zapisuje cząsteczkowo równania strąceniowa reakcji otrzymywania soli – zapisuje równania reakcji (najprostsze) otrzymywania soli (reakcja – definiuje pojęcie: reakcje strąceniowa) w postaci strąceniowe cząsteczkowej – odróżnia zapis cząsteczkowy od zapisu jonowego równania reakcji chemicznej 60, Inne sposoby otrzymywania soli. Uczeń: Uczeń: – wymienia inne sposoby – zapisuje równania reakcji 61 otrzymywania soli otrzymywania soli w postaci – zapisuje cząsteczkowo równania cząsteczkowej reakcji otrzymywania soli – odczytuje równania reakcji (najprostsze) otrzymywania soli – odróżnia zapis cząsteczkowy od zapisu jonowego równania reakcji chemicznej 62 Zastosowanie soli. Uczeń: Uczeń: – wymienia zastosowania - wie, na czym polega proces najważniejszych soli otrzymywania wapna palonego, wapna gaszonego, gipsu palonego, szkła, twardnienia zaprawy wapiennej i hydraulicznej 63 Podsumowanie wiadomości. 64 Sole – sprawdzian wiadomości Uczeń: – zapisuje i odczytuje równania reakcji otrzymywania dowolnej soli w postaci cząsteczkowej Uczeń: – zapisuje i odczytuje równania reakcji otrzymywania dowolnej soli – projektuje doświadczenia otrzymywania soli – przewiduje efekty zaprojektowanych doświadczeń – formułuje wniosek do zaprojektowanych doświadczeń Uczeń: Uczeń: projektuje doświadczenia – proponuje reakcję tworzenia soli umożliwiające otrzymywanie soli trudno rozpuszczalnej w reakcjach strąceniowych – określa zastosowanie reakcji – formułuje wniosek dotyczący strąceniowej wyniku reakcji strąceniowej na – zapisuje i odczytuje równania podstawie analizy tabeli reakcji otrzymywania dowolnej rozpuszczalności soli soli w postaci cząsteczkowej i – opisuje doświadczenia jonowej przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) Uczeń: – zapisuje i odczytuje równania reakcji otrzymywania dowolnej soli w postaci cząsteczkowej Uczeń: – podaje metody otrzymywania soli – identyfikuje sole na podstawie podanych informacji Uczeń: Uczeń: – wymienia przykłady soli - umie podać cykl równań reakcji występujących w przyrodzie prowadzących od skały wapiennej – podaje zastosowania soli do utwardzonej zaprawy wapiennej - wyjaśnia, jak przyspieszyć proces – identyfikuje sole na podstawie twardnienia zaprawy wapiennej i podanych informacji hydraulicznej 7.4 7.5 7.4 7.5 7.2 7.6 Stopień niedostateczny otrzymuje uczeń, który: a) nie opanował niezbędnego minimum wiadomości i umiejętności określonych programem nauczania ( wymagania na ocenę dopuszczający), a braki uniemożliwiają kontynuowanie nauki z tego przedmiotu, b) nie jest w stanie, nawet przy znacznej pomocy nauczyciela, rozwiązać zadań o niewielkim stopniu trudności. Stopień celujący otrzymuje uczeń, który: a) posiadł wiedzę i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej, b) samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia, c) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów, proponuje rozwiązania nietypowe, d) osiąga sukcesy w konkursach chemicznych na szczeblu rejonu lub województwa (kraju). Pozostałe godziny do dyspozycji nauczyciela. Rozkład materiału może być modyfikowany przez nauczyciela w zależności od potrzeb.
