Pobierz artykuł PDF
Transkrypt
Pobierz artykuł PDF
KOMPUTEROWE SYSTEMY NAUCZANIA DLA OPERATORÓW OBIEKTÓW DYNAMICZNYCH OREST POPOV ANNA BARCZ PIOTR PIELA Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie Streszczenie Szkolenie operatorów obiektów dynamicznych z wykorzystaniem systemów rzeczywistych jest kosztowne a przede wszystkim nie zawsze moĪliwe. Systemy komputerowe wykorzystywane w czasie szkolenia operatorów obiektów dynamicznych maja specyficzną budowĊ, poniewaĪ muszą odzwierciedlaü zachowanie i wygląd rzeczywistego obiektu nauczania na odpowiednio wysokim poziomie. W artykule okreĞlone jest miejsce i cechy dynamicznych inteligentnych systemów nauczania w odniesieniu do innych komputerowych systemów nauczania. Słowa kluczowe: obiekt dynamiczny, system symulacyjny, komputerowy system nauczania 1. Wprowadzenie Problem tworzenia i zastosowania komputerowych systemów nauczania od dawna przyciąga uwagĊ specjalistów z róĪnorodnych dziedzin przedmiotowych. Z jednej strony rosną potrzeby doskonalenia prawidłowych nawyków personelu pracującego na nowoczesnym sprzĊcie róĪnego typu, co uwarunkowane jest rosnącą komplikacją procesów technologicznych i wdroĪeniem nowych systemów sterowania tymi procesami. Z drugiej strony, wysoki poziom nowoczesnych technologii informacyjnych pozwala zabezpieczyü wysoką jakoĞü realizacji wszystkich elementów komputerowych systemów nauczania oraz procesów nauczania (modeli procesów i przyrządów, interfejsów, Ğrodków zautomatyzowanej kontroli działaĔ ucznia). Komputerowe systemy nauczania są szeroko stosowane w szkoleniu operatorów procesów technologicznych, kierowców transportu samochodowego, w szkoleniu mechaników i pilotów lotnictwa cywilnego, w nauczaniu i podnoszeniu kwalifikacji sterników statków i innych Ğrodków transportu [4]. 2. Komputerowe systemy nauczania Wszystkie komputerowe systemy nauczania moĪna podzieliü na dwie podstawowe kategorie: systemy statyczne i systemy dynamiczne. Merytoryczne treĞci i cechy charakterystyczne tych dwóch kategorii systemów pokazano na rysunku 1. POLSKIE STOWARZYSZENIE ZARZĄDZANIA WIEDZĄ Seria: Studia i Materiały, nr 23, 2009 137 Rys. 1. Podział komputerowych systemów nauczania Istnieją trzy zasadnicze właĞciwoĞci odróĪniające dynamiczne inteligentne systemy nauczania (DISN) od statycznych komputerowych systemów nauczania [2]. Po pierwsze dynamiczne inteligentne systemy nauczania są zintegrowane z systemem symulacyjnym zawierającym model dynamiki obiektu nauczania. Po drugie, w dowolnym systemie symulacyjnym współdziałanie ucznia z modelem obiektu dynamicznego realizowane jest za pomocą modelu informacyjnego. Model ten pełni rolĊ interfejsu ucznia - uczeĔ oddziałuje na model i odbiera informacje o stanie modelu. Trzecia właĞciwoĞü to włączony do systemu model nauczania, zawierający reguły, metody oraz strukturĊ niezbĊdnych üwiczeĔ umoĪliwiających nabycie okreĞlonych poĪądanych nawyków oraz zawierający pozostałe atrybuty procesu nauczania. System modelowania dynamiki obiektu nauczania w czasie rzeczywistym, system wizualizacji oraz inteligentny system wspomagania podejmowania decyzji tworzą całoĞü okreĞlaną jako dynamiczny inteligentny system nauczania operatorów obiektów dynamicznych. Proces nauczania z zastosowaniem takich systemów bĊdzie okreĞlany nauczaniem dynamicznym. Takie systemy nauczania przeznaczone są do przekazywania wiedzy deklaratywnej o obiekcie, niezbĊdnej w procesie kształcenia operatora danego obiektu, jak równieĪ wiedzy proceduralnej dotyczącej działalnoĞci praktycznej pozwalających na kształtowanie odpowiednich nawyków i umiejĊtnoĞci. Rys. 2. Główne elementy dynamicznego systemu nauczania Głównym elementem dynamicznego inteligentnego systemu nauczania jest system symulacyjny (rysunek 2). System symulacyjny moĪe byü zrealizowany z róĪnym stopniem złoĪonoĞci oraz przy pomocy róĪnych technik imitacji wyglądu obiektu rzeczywistego. 138 Orest Popov, Anna Barcz, Piotr Piela Komputerowe systemy nauczania dla operatorów obiektów dynamicznych W związku z tym moĪemy wyróĪniü: • pełny symulator obiektu rzeczywistego – ruchoma kopia rzeczywistego obiektu nauczania, z pełnym wyposaĪeniem i przyrządami, z systemem symulacji ruchu oraz z systemem wizualizacji zapewniającym moĪliwoĞü obserwowania otoczenia w trakcie wirtualnego ruchu, • czĊĞciowy symulator obiektu rzeczywistego – niektóre elementy wyposaĪenia zrealizowane są przy zastosowaniu technik grafiki komputerowej, • komputerowy symulator obiektu rzeczywistego – model dynamiki obiektu nauczania i jego wygląd w całoĞci są zrealizowane przy zastosowaniu odpowiednich technik komputerowych. NaleĪy podkreĞliü, Īe bez wzglĊdu na zastosowany wariant systemu symulacyjnego nadrzĊdną rolĊ w dynamicznym inteligentnym systemie nauczania zawsze pełni system nauczania, który jest programem komputerowym realizującym odpowiednie funkcje zarządzania, kontroli i oceny przebiegu procesu szkolenia. NiezaleĪnie od dziedziny przedmiotowej dynamiczny inteligentny system nauczania powinien zapewniaü modelowanie standardowych i niestandardowych sytuacji, które mogą powstawaü podczas pracy w rzeczywistoĞci. Jego interfejs powinien odpowiadaü psychologicznym i fizjologicznym zdolnoĞciom człowieka do odbioru i przetwarzania niezbĊdnej informacji. DISN powinien zabezpieczyü realizacjĊ funkcji kontroli i zarządzania procesami nauczania. JednoczeĞnie róĪnica w charakterze działalnoĞci uczniów okreĞla specyfikĊ struktury DISN i metodykĊ jego zastosowania w róĪnych dziedzinach przedmiotowych. W komputerowych systemach nauczania dla lotnictwa i transportu lotniczego bardzo waĪne jest modelowanie nie tylko przyrządów i wyposaĪenia, ale takĪe informacji o otoczeniu jak równieĪ, jeĪeli to jest moĪliwie, odczuü operatora. W klasie komputerowych systemów nauczania dla energetyki wyodrĊbnia siĊ miĊdzy innymi systemy nauczania operatorów bloków energetycznych, realizujących specyficzne procedury działalnoĞci oraz systemy dla operatorów elektrowni atomowych, w których z powodu znacznego niebezpieczeĔstwa procesów technologicznych wykorzystuje siĊ kosztowne elementy realnych układów sterowniczych. Inne właĞciwoĞci, w odniesieniu do wymienionych, mają komputerowe systemy nauczania dla operatorów procesów technologicznych. Po pierwsze, pomimo istotnej róĪnorodnoĞci procesów technologicznych, wystĊpuje typowoĞü wyposaĪenia takich procesów i aparatury kontrolno - pomiarowej, pozwalająca znormalizowaü znaczną czĊĞü modelu obiektu nauczania. Po drugie, cała informacja wykorzystywana przez operatora ma charakter instrumentalny, przy tym informacja poddaje siĊ typowej strukturyzacji. Wskazane właĞciwoĞci procesów technologicznych pozwalają rozpatrywaü tworzenie komputerowego systemu nauczania dla operatorów procesów technologicznych jako zadanie opracowania uniwersalnej, konfigurowanej dla konkretnego procesu platformy nauczania oraz jako zadanie opracowania zbioru modeli obiektów nauczania zgodnie z jedyną metodyką. W odniesieniu do komputerowych systemów nauczania dla lotnictwa i transportu morskiego taka uniwersalizacja okazuje siĊ niemoĪliwa. 3. Tworzenie dynamicznych inteligentnych systemów nauczania Problem tworzenia dynamicznych inteligentnych systemów nauczania z zastosowaniem nowoczesnych technologii informacyjnych jest złoĪonym problemem, którego rozwiązanie zawiera: • zadania modelowania w czasie rzeczywistym dynamiki obiektu nauczania z wysoką dokładnoĞcią odwzorowania zachowania obiektu rzeczywistego, POLSKIE STOWARZYSZENIE ZARZĄDZANIA WIEDZĄ Seria: Studia i Materiały, nr 23, 2009 • • 139 zadania wizualizacji zapewniające wysoki stopieĔ realizmu wyposaĪenia i przyrządów z którymi powinien pracowaü uczeĔ oraz otoczenia (jako rzeczywistoĞci wirtualnej), zadania opracowania inteligentnego wspomagania procesu nauczania (formułowanie i korekta zadaĔ, biblioteki pomocy i podpowiedzi, ekspertyza i ocena działaĔ ucznia). Rys. 3 Ogólna struktura problemu tworzenia dynamicznych inteligentnych systemów nauczania ĩródło: [3]. Proces tworzenia dynamicznego inteligentnego systemu nauczania rozpoczyna siĊ ogólnym okreĞleniem przedmiotu (zakresu) nauczania [3]. Etap ten wymaga szerokiej współpracy z ekspertami w danej dziedzinie i prowadzi do sformułowania wymagaĔ i celów, które powinien spełniaü tworzony system nauczania. PoniewaĪ dynamiczny inteligentny systemu nauczania składa siĊ z dwóch podstawowych podsystemów: systemu symulacyjnego oraz systemu nauczania, dalsze zadania w procesie tworzenia, moĪna rozdzieliü na dwa niezaleĪne potoki, z których jeden dotyczyü bĊdzie tworzenia Ğrodowiska nauczania, a drugi aspektów pedagogicznych. W trakcie tworzenia dynamicznego inteligentnego systemu nauczania waĪnym etapem jest akwizycja wiedzy. 140 Orest Popov, Anna Barcz, Piotr Piela Komputerowe systemy nauczania dla operatorów obiektów dynamicznych Typowymi metodami pozyskiwania wiedzy jest przeprowadzanie wywiadów z ekspertami, analiza ankiet i raportów oraz obserwacja ekspertów w czasie pracy i analiza komentarzy. Dalej nastĊpuje opracowanie algorytmów, wybór metod, oprogramowania oraz okreĞlenie wymagaĔ sprzĊtowych. Na tym etapie wykorzystuje siĊ specyfikacje opracowane na początku procesu tworzenia dynamicznego inteligentnego systemu nauczania. Kolejnym etapem jest zapisanie informacji o obiekcie nauczania i przebiegu procesu nauczania przy pomocy wybranego jĊzyka programowania. W zaleĪnoĞci od przyjĊtej strategii projektowania ocena działania systemu nastĊpuje po wykonaniu danego etapu lub po wykonaniu całoĞci. Budowa dynamicznego inteligentnego systemu nauczania operatorów obiektów dynamicznych obejmuje: • opracowanie matematycznych modeli procesów, • realizacjĊ modeli tych procesów z wysokim stopniem dokładnoĞci w czasie rzeczywistym, w interaktywnym trybie symulacyjnym, • stworzenie wyspecjalizowanego miejsca pracy ucznia-operatora, podobnego do jego miejsca pracy w procesie rzeczywistym, • stworzenie wyspecjalizowanego miejsca pracy instruktora, realizującego zadania kontroli i zarządzania treningiem, • opracowanie bazy metodycznej systemu nauczania, uwzglĊdniającej specyfikĊ procesu podejmowania decyzji przez ucznia-operatora, • opracowanie metod analizy i oceny rezultatów treningu i certyfikacji uczniów według rezultatów nauczania. Wymienione pozycje odnoszą siĊ zarówno do problemu nauczania pilotów, do zadaĔ nauczania operatorów procesów technologicznych oraz do nauczania w innych dziedzinach przedmiotowych. Wiele z tych zagadnieĔ zostało opracowanych w postaci standardów. NaleĪy podkreĞliü, Īe niedostateczna dokładnoĞü modelowania dynamiki obiektu nauczania, jak równieĪ niezadowalające rozwiązania zadania wizualizacji komputerowej mogą doprowadzaü do ukształtowania nieprawidłowych nawyków u ucznia. W związku z tym istotną rolĊ w procesie tworzenia dynamicznego inteligentnego systemu nauczania odgrywa korekcja parametrów modelu matematycznego obiektu nauczania. Problem korekcji parametrów modelu był poruszany miĊdzy innymi w pracach [1]. 4. Podsumowanie Celowym jest wyodrĊbnienie z grupy komputerowych systemów nauczania dynamicznych inteligentnych systemów nauczania. W artykule wykazano, Īe systemy takiego rodzaju mają specyficzną budowĊ i proces tworzenia wymaga Ğcisłej współpracy wielu ekspertów z róĪnych dziedzin. NaleĪy równieĪ podkreĞliü, Īe istotna rolĊ w procesie tworzenia dynamicznych inteligentnych systemów nauczania odgrywa proces opracowywania dynamicznych modeli matematycznych obiektu nauczania. POLSKIE STOWARZYSZENIE ZARZĄDZANIA WIEDZĄ Seria: Studia i Materiały, nr 23, 2009 141 Bibliografia 1. Popov O., Investigation of structural qualities and informative density of dynamic processes. The metod of quantitative estimations. International Conference of Control Problems, IPU, Moskwa, 1999. 2. Popov O., Tretyakova T., Barcz A., Piela P., Komputerowe systemy nauczania dla operatorów obiektów dynamicznych. Badania Operacyjne i Systemowe 2006. Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa, 2006. 3. Popov O., Barcz A., Piela P., Sobczak T. Problem of the flight simulation in computerbased training systems for civil aviation, Proceedings of the 6th International Conference Intelligent Tutoring Systems, Workshop Simulation Based Training, Biarritz, 2002. 4. Dozortsev W. M., Komputerowe trenaĪery dla nauczania operatorów procesów technologicznych, Sinteg, Moskwa, 2009, (w jĊzyku rosyjskim). COMPUTER-BASED TUTORING SYSTEMS FOR OPERATORS OF DYNAMIC OBJECTS Summary Training of operators of dynamic objects with the use of real systems is costly and, above all, is not always possible. Computer systems, that are used during the training of operators of dynamic objects, have specific structure, because they must reflect the behavior and appearance of the real object of teaching at a sufficiently high level. The place and features intelligent dynamic systems with respect to other computer systems are described in the article. Keywords: dynamic object, simulation system, computer-based tutoring system Orest Popov Anna Barcz Piotr Piela Wydział Informatyki Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie 71 – 210 Szczecin, ul. ĩołnierska 49 e-mail: [email protected] [email protected] [email protected]