Stanowisko Głównego Inspektoratu Pracy w sprawie sposobu

Stanowisko Głównego Inspektoratu Pracy w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia
za jeden dzień wykonywania pracy
Zgodnie z par. 11 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w
sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz
wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków
wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy
(Dz.U. nr 62, poz. 289 z późn. zm.) w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce
miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik za
pozostałą część tego miesiąca otrzymał wynagrodzenie określone w art. 92 kodeksu pracy,
miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 i otrzymaną kwotę mnoży przez liczbę
dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy
wskutek choroby. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia
przysługującego za cały miesiąc.
Należy zaznaczyć, że kwotę wynagrodzenia zawsze dzielimy przez 30, bez względu na to,
czy miesiąc ma 28, 29, 30 czy 31 dni.
W praktyce powstaje problem, gdy pracownik w miesiącu, który liczy 31 dni przez 30 dni jest
chory, a jeden dzień pracuje. W takim bowiem wypadku wykonanie wskazanych w przepisie
działań da jako wynik 0, czyli za jeden dzień pracy pracownik nie otrzymałby wynagrodzenia.
Przyjęcie takich zasad ustalania wynagrodzenia, w tym konkretnym przypadku, stoi w
sprzeczności z art. 80 kodeksu pracy, stanowiącym, że za pracę wykonaną przysługuje
wynagrodzenie – pomimo wykonywania pracy w danym miesiącu pracownik nie otrzymałby
żadnego wynagrodzenia za pracę, a jedynie wynagrodzenie za czas choroby, bądź zasiłek
chorobowy (z reguły w niższej niż wynagrodzenie za pracę wysokości).
Powyższe przemawiałoby za wypłatą wynagrodzenia za pracę za czas przepracowany czyli za
1 dzień.
Pismo GIP (GPP-87-4560-64/09/PE/RP)