Protokoly_routingu

WyŜsza Szkoła Biznesu w Dąbrowie Górniczej
Kierunek studiów: INFORMATYKA
Przedmiot: Protokoły routingu
Specjalność: Sieci komputerowe i bazy danych
Liczba godzin w
semestrze
1
I
2
II
III
3
IV
V
30 w / 30 lab
5
VI
ECTS
WYKŁADOWCA
dr inŜ. Sławomir Nowak
FORMA ZAJĘĆ
Wykład, laboratorium
CELE
PRZEDMIOTU
Zapoznanie z zagadnieniami teoretycznymi i praktycznymi dotyczącymi zagadnień routingu, ze
szczególnym ze szczególnym uwzględnieniem sieci opartych o TCP/IP.
EFEKTY
KSZTAŁCENIA
Wiedza:
• Znajomość szczegółowych zagadnień dotyczących protokołów routingu, zarówno IGP jak i
EGP ;
• Znajomość dodatkowych mechanizmów i protokołów, wspomagających działanie routingu.
Kompetencje:
• Umiejętność rozwiązywanie podstawowych problemów w zakresie tworzenia sieci, podsieci,
oraz administracji;
• Umiejętność projektowania sieci rozległych w oparciu o złoŜone schematy adresowania IP;
• Umiejętność konfiguracji urządzeń sieciowych ze szczególnym uwzględnieniem urządzeń
Cisco;
Postawy:
• Po zakończeniu zajęć student powinien mieć podstawy do podjęcia praktyki jako
administrator sieci komputerowych (LAN, WAN), aby nabywać odpowiednie doświadczenie
praktyczne i rozwijać umiejętności na bazie zdobytej wiedzy, podstaw teoretycznych i
praktycznych;
• Zdobyte umiejętności pozwalają na dalsze rozwijanie kompetencji poprzez zdobywanie
certyfikatów InŜyniera Cisco (semestry 3 i 4 CCNA i kolejne certyfikaty kompetencyjne) i
ułatwiają przyswojenie odpowiedniego materiału.
WARUNKI
WSTĘPNE
TREŚĆ
PRZEDMIOTU
Wymagana jest znajomość zagadnień teoretycznych dotyczących sieci komputerowych, znajomość
modelu TCP/IP oraz szczegółowych zagadnień dotyczących warstwy 2 (łącza danych) i 3 (Sieci)
modelu ISO/OSI.
Treść przedmiotu obejmuje kolejno następujące zagadnienia:
• Wprowadzenie, przypomnienie najwaŜniejszych wiadomości: model ISO/OSI, rola warstwy
sieciowej, adresowanie IP;
• Problem routingu, protokoły routowalne, protokół IP jako protokół routowalny, pojęcie routera;
• Routing statyczny;
• Routing dynamiczny, klasyfikacja protokołów routingu dynamicznego, metryki routingu;
• Wymagania wobec protokołów routingu, problem zbieŜności p.r., mechanizmy zapewniania
szybkiem zbieŜności i zapobiegania pentlom routingu;
• Routing wewnętrzny:
o protokoły stanu łącza a protokoły wektora odległości – omówienie mechanizmu i
podstaw algorytmicznych;
o Protokół RIP;
o Protokół OSPF;
o Protokół IGRP, EIGRP;
•
•
Omówienie CIDR, VLSM, protokół zewnętrzny routingu:
o Protokół EGP;
o Protokół BGP;
Mechanizmy wspomagające warstwy 3, listy ACL;
Projektowanie sieci i rozwiązywanie podstawowych problemów z routerem;
•
Routery CISCO, efektywne zarządzanie, M. W. Lucas, Helion 2004;
•
Akademia Cisco, CCNA semestry 3&4, wydawnictwo MIKOM, 2006;
•
Materiały online Akademii Cisco,
•
Wademekum Teleinformatyka IDG POLAND S.A.
•
Dokumenty RFC.
LITERATURA
UZUPEŁNIAJĄCA
METODY
NAUCZANIA
•
Sieci komputerowe, Andrew S. Tanenbaum, Helion 2007;
POMOCE
NAUKOWE
Studenci mają do dyspozycji wykłady (zapisane jako ppt) i dodatkowe materiały uzupełniające (PDF) .
Materiały są będą dostępne dla studentów na stronie internetowej z materiałami dydaktycznymi.
•
LITERATURA
OBOWIĄZKOWA
PRZYKŁADOWE
TEMATY
PROJEKTÓW
SPOSÓB I
WARUNKI
ZALICZENIA
PRZEDMIOTU
Program przedmiotu obejmuje szeroki zakres zagadnień teoretycznych i ćwiczenia praktyczne
z zakresu routingu w sieciach komputerowych. Na wykładach przedstawiane są kolejne zagadnienia.
Materiał teoretyczny ilustrowany jest przykładami praktycznymi konfiguracji urządzeń i problemami
występującymi w rzeczywistych sieciach komputerowych. Problemy są następnie omawiane,
dyskutowane i wyjaśniane są wątpliwości studentów. Laboratorium wykorzystuje routery Cisco 1841
i/lub oprogramowanie symulacyjne Packet Tracer.
n.d.
Ocena następuje w wyniku egzaminu na koniec sekwencji wykładów.
Egzamin jest w formie pytań testowych, z podziałem na grupy. Na kaŜde pytanie moŜliwych jest jedna
lub więcej prawidłowych odpowiedzi. Liczba odpowiedzi poprawnych jest zawsze określona w pytanie
(w nawiasach). Ocenę pozytywną uzyskuje po udzieleniu co najmniej 60% prawidłowych,
kompletnych odpowiedzi.
PRZYKŁADOWE
1.
ZAGADNIENIA (ew.
pytania)
EGZAMINU/
ZALICZENIA
2.
3.
Które twierdzenia są prawdziwe dla protokołu routingu stanu łącza (2):
a. Nie działają dobrze w sieciach, które mają charakter hierarchiczny;
b. Mają informacje o topologii całej sieci;
c. Pozwalają na szybkie osiąganie zbieŜności takŜe w bardzo duŜych sieciach;
d. Opierają się na liczeniu przeskoków dla określenia najlepszej ścieŜki;
e. Nie przekazują informacji o maskach sieciowych podczas uaktualnień;
Które twierdzenia o algorytmach routingu są prawdziwe(2):
a. RIP akceptuje jedynie klasowe adresy sieci;
b. RIP nie akceptuje tras o liczbie przeskoków większej niŜ 12
c. IGRP pozwala na równowaŜenie obciąŜenia;
d. RIP pozwala na równowaŜenie obciąŜenia jedynie przy równych kosztach tras;
Jakie mechanizmy posiada RIP aby zwiększyć szybkość osiągania zbieŜności w sieci(1)?
a. Czas aktualizacji tablic routingu zmniejsza się do 15 sekund dla sieci zbudowanej dla 10 i
więcej routerów;
b. Pomiędzy normalnymi aktualizacjami mogą być wywoływane tzw. wyzwalane aktualizacje;
c. Losowo generowane są komunikaty PING aby sprawdzić stan połączeń i wykryć
uszkodzenia;
d. Zbyt duŜa wartość opóźnienia łącza powoduje zmianę wagi tego parametru w metryce
routingu a w efekcie moŜe prowadzić do uznania trasy jako niedostępnej;