Systemy zabudowy do pomieszczeń „mokrych”

miesięcznik informacyjno-techniczny
1 (185), styczeń 2014
Systemy zabudowy do pomieszczeń „mokrych”
Sucha płyta
Artykuł ten dotyczy specjalnych płyt gipsowo-kartonowych, gipsowych i włóknisto-cementowych, które mogą być stosowane w miejscach
o podwyższonej wilgotności.
W każdym budynku występują pomieszczenia, które narażone są na
podwyższoną wilgotność względną
powietrza, np. łazienki, WC, kuchnie,
baseny, salony SPA czy sauny. Możemy je podzielić na 3 kategorie:
l kategoria 1 - pomieszczenia ogrzewane, w których występuje stała
wilgotność powietrza do 70%, ale
może wystąpić podwyższona wilgotność względna powietrza do 85%
okresowo, np. podczas kąpieli czy
gotowania; w takich pomieszczeniach wymagane jest zastosowanie
skutecznej wentylacji;
l kategoria 2 - pomieszczenia, w
których występuje wysoka stała wilgotność powyżej 70%, ale nie przekracza 90% i może mieć miejsce
kondensacja;
l kategoria 3 - pomieszczenia, w których występuje wilgotność względna
powietrza powyżej 90% oraz może
występować częsta kondensacja pary
wodnej i występują temperatury poniżej 0°C; w takich pomieszczeniach
może występować zanieczyszczenie
powietrza oraz zasolenie.
Odpowiednie materiały
Przegrody (ściany, sufity) oraz
wszelkie zabudowy wymagają w ta-
56
kich pomieszczeniach zastosowania
odpowiednich materiałów odpornych na wilgoć. Coraz częściej wykorzystuje się systemy suchej zabudowy, które pozwalają na szybką i
dowolną aranżację pomieszczeń.
Prawidłowe wykonanie wymaga zastosowania odpowiednich materiałów. W skład tzw. systemów hydro
wchodzą specjalne płyty gipsowe
lub gipsowo-kartonowe (w procesie
produkcyjnym poddawane są one
specjalnym zabiegom zwiększającym odporność na wilgoć), płyty
cementowe (posiadające podwyższoną odporność na oddziaływanie
wody), konstrukcje hydroprofili,
akcesoria oraz izolacje.
Systemowo
Pełny system gwarantuje nam zastosowanie przegrody, przebadanej w
instytutach technicznych, posiadającej odpowiednie dokumenty dopuszczające do stosowania w budownictwie, tj. Aprobaty Techniczne ITB.
Zaleca się powierzenie wykonania
SSZ przeszkolonym ekipom. Potwierdzeniem tego jest posiadanie licencji
wydawanej przez producenta.
l Opłytowanie
- Płyty gipsowo-kartonowe impregnowane (tzw. zielone) typu H2
(zgodne z normą PN-EN 520)
przeznaczone są do pomieszczeń,
w których występuje wilgotność
względna powietrza do 70% i okresowo do 10 godzin może wystąpić
podwyższona wilgotność do 85%, tj.
łazienki, WC, kuchnie itp. Charakteryzują się podwyższoną odpornością na wilgoć. Są to najbardziej po-
pularne płyty do systemów suchej
zabudowy wnętrz. W celu poprawy
właściwości odporności na podwyższoną wilgotność rdzeń płyty w
procesie produkcyjnym jest dodatkowo impregnowany. W szczególności nadają się do pomieszczeń,
gdzie okresowo występuje podwyższona wilgotność, np. do łazienek,
gdzie podczas kąpieli wydzielana
jest duża ilość wilgoci, czy też do
kuchni. Cechą wyróżniającą te płyty jest zielony karton. Płyty produkowane są w standardzie H2, co
oznacza, że całkowite wchłanianie
wody jest mniejsze niż 10% oraz
powierzchniowe wchłanianie wody
jest mniejsze od 220 g/m2. Na rynku występują specjalne płyty gipsowo-kartonowe w standardzie H1,
których całkowite wchłanianie wody jest mniejsze od 5%, a powierzchniowe poniżej 180 g/m2.
- Płyty gipsowe obustronnie laminowane matą szklaną (zgodne z normą PN-EN 15238-1) nadają się do
pomieszczeń, w których może występować podwyższona wilgotność do
90% i występują dodatnie temperatury: pływalnie, browary, pomieszczenia
gospodarcze itp. Są to płyty wyjątkowo odporne na wilgoć. Zbudowane są
z impregnowanego rdzenia gipsowego laminowanego matą z włókna
szklanego odpornego na działanie wilgoci. Zgodnie z normą EN 15238-1
płyta została sklasyfikowana w najwyższej klasie odporności na wilgoć
H1, co oznacza, że jej nasiąkliwość
jest mniejsza od 5%. Systemy z zasto-
www.instalator.pl