Eucharistic Hymns - Liturgical Center

126
276. Bądźże pozdrowiona
t.: ks. Jarynkiewicz
1. Bądź - że po - zdro - wio - na,
W któ-rej Je - zus Chy - stus
Ref.: Wi - taj,
2.
3.
4.
5.
Je
- zu,
Ho - sti - o ży - wa,
Bó - stwo u - kry - wa!
Sy - nu
Tyś jest Bóg praw - dzi - wy
(Siedl. 1)
Ma - ry
-
w Świę - tej Ho - sty
i,
- i.
Bądźże pozdrowione, drzewo żywota, * Niech kwitnie niewinność, anielska cnota. * Witaj Jezu...
Bądźże pozdrowiony, Baranku Boży, * Zbaw nas, gdy miecz Pański na złych się sroży! * Witaj Jezu...
Bądźże pozdrowiony, Anielski Chlebie, * W tym tu Sakramencie wielbimy Ciebie. * Witaj, Jezu...
Bądźże pozdrowiona, święta Krynico! * Serce Przenajświętsze, łaski świątnico! * Witaj, Jezu...
277. Chrystus Pan karmi nas
t.: Łk 1:46-55; tł. ks. W. Danielski
Ref.:
Chry -stus
chwal- my Go na
Pa - na,
Pan, kar - mi
ję
nas swo- im
wie - ki!
Bo-ga, Zbaw-cę
od - naj - du -
m.: J. Gelineau SJ, opr. ks. I. Pawlak
wszy-stką
świę-tym Cia- łem
1. Du- chem
je - dy - ne -
go.
ra-dość ży- cia
ca - łym wiel- bię
Bo w Nim sa-mym
me -
go.
127
2. Chrystus Pan...* Wielbię, bo chciał wejrzeć z nieba, na swą sługę uniżoną, *
By mnie odtąd wszyscy ludzie, mogli zwać błogosławioną.
3.
Chrystus Pan... * Sprawił we mnie wielkie dzieła, w swej dobroci niepojętej, *
On Wszechmocny, On Najwyższy, On sam jeden zawsze Święty.
4.
Chrystus Pan... * On, który przez pokolenia, pozostaje miłosierny, *
Wobec tego, kto Mu służy, i chce zostać Jemu wierny.
5.Chrystus Pan... * On, który swą moc objawia, gdy wyniosłość serc uniża, *
Każdy zamiar może zburzyć, który pychą Mu ubliża.
6.Chrystus Pan... * W mocy Jego odjąć władzę, a wydźwignąć pokornego, *
Wszystkich głodnych zaspokoić, głodem wstrząsnąć bogatego.
7.Chrystus Pan... * On się ujął za swym Ludem, dziećmi wiary Abrahama, *
Pomny na swe miłosierdzie, obietnicy swej nie złamał.
278. Gdzie jest Jezus
(Klon.)
1. Gdzież jest Je-zus, ma po-cie-cha, mój naj-mil - szy Zba - wi - ciel?
Gdzież jest ma naj- więk-sza ra-dość, du - szy mej Po- cie - szy - ciel.
Du-sza mo - ja
jest stra-pio - na, wiel-kim ża - lem ob-cią-żo - na.
Gdzież jest mój naj - mil-szy Je- zus? W Nim bę-dzie u-zdro - wio - na.
2. Sercem całym pragnę Ciebie, o najdroższy Jezusie! * W utrapieniu jakby w niebie, gdym jest z Tobą, Chrystusie. * Bez Ciebie wytrwać nie zdołam, * Do Ciebie jak chory wołam: * „Przyjdź, o Twoją pomoc błagam; * Oddaję Ci się cały!"
3. Przyjdź do serca w tym momencie, o najmilszy Jezusie! * W Przenajświęt-
szym Sakramencie, Tyś pociecha mej duszy! * Tyś tu źródłem żywej wody, Danym duszy dla ochłody. * W sercu zamieszkaj na stałe, * Weź je dla sie-
bie całe.
128
284. Idzie, idzie Bóg prawdziwy
(Miod)
1. I
I
-
dzie,
dzie
i Sę -
dzie
dzia
Stań-my wszy-scy pię-knym ko - łem
Bóg praw - dzi - wy,
spra - wie - dli - wy:
i
u - derz-my przed Nim czo-łem.
2. Idzie, idzie Bóg łaskawy, * Idzie Twórca wszego prawy.
Stańmy wszyscy...
3. Idzie, idzie Król przemożny, * Idzie Pan wielce wielmożny.
Stańmy wszyscy...
4. Idzie, idzie Światłość wieczna, * Idzie ku nam Moc przedwieczna. * Stańmy wszyscy...
287. Jeden Chleb
t. i m.: Ks. S. Ziemiański SJ
1. Je - den - chleb, co zmie- nia się w Chry -stu - sa
Je - dno wi - no, co się Krwią Chry-stu - sa
Z wie - lu
Z so - ku
zia - ren
wie - lu
co
psze - nicz - nych się
ro - dzi win - nych gron po - cho - dzi.
Jak
ten
tak
niech
mi - łość
złą - czy
nas
Jak
ten
kie - lich
łą - czy
kro - pel
tak
chleb
Cia - ło,
sta - ło,
złą - czył
nas, Chry - ste, w Swo - im
zło - te
złącz
ziar -
o - fiar
na,
-
na.
wie -
le,
Ko - ście
-
le.
129
2.
3.
Jak ten chleb, co złączył złote ziarna, * Tak niech miłość złączy nas ofiarna,
Jak ten kielich łączy kropel wiele, * Tak nas, Chryste, w Swoim złącz Kościele.
O Pasterzu, zgromadź w jednej Swej owczarni, * Zabłąkane owce, które giną.
W jeden Kościół zbierz na nowo i przygarnij, * Byśmy jedną stali się rodziną.
288. Jezu drogi, Tyś miłością
1. Je - zu dro - gi,
Du - szy mo -jej
Je
-
Tyś mi - łoś - cią, przyjdź, daj sie - bie
Tyś uf - noś - cią,
zu,
Je
kró- luj w niej Ty
- zu, przyjdź do du - szy
Ob - darz ją łas - ka - mi swy- mi
nam.
sam.
mej.
i bądź kró - lem
jej.
2. Chodź mnie brudzą grzechu cienie, Ty mi siebie daj. * Duszę moją łaski tchnie niem, przemień w cichy raj. * Jezu, Jezu...
3. Dodaj siły w życia znoju, usuń zwątpień noc, * I zachowaj nas w pokoju, sercom daj Twą moc. * Jezu, Jezu...
289 Jezu, Jezu, do mnie przyjdź
t.: tł. z niem. ks. P. Kutyba Je - zu,
Je - zu,
me - go wnijdź!
Niech
się
do
Przy - ja -
z To -
bą
mnie przyjdź,
m.: śląska, XVII w.
Ach, do
cie - lu
ser - ca
pro - stych dusz
złą
-
czę
już.
2. Serce się ku Tobie rwie; * Żyć bez Ciebie, Panie, źle! * Pragnę, wzdycham, Jezu mój; * W Tobie słodycz życia zdrój.
3. Żadna rozkosz w świecie tym * Nie ma miejsca w sercu mym; * Tylko miłość, Jezu, Twa * Błogi pokój sercu da.
130
4. Choć niegodny sługa Twój, * Byś majestat zniżył swój, * Uzdrów słowem duszę mą; * Niech się zbudzi z grzechu snu.
5. Przyjdź, o Jezu, proszę Cię; * Niech Twym dzieckiem stanę się. * Chroń od złego duszę mą; * Niech na wieki będzie Twą.
290. Jezu miłości Twej
1. Je - zu mi - łoś - ci Twej, u - kry- ty w Ho-stii tej, wiel- bi - my cud;
Żeś
się
Cia - ło
2.
3.
po -
dał,
kar
-
żeś skar - by
mem
stał,
żeś
ła - ski zlał
nam Swe
na wier - ny
lud.
Dla biednych stworzeń Twych, * Co ostrzem grzechów swych, zraniły Cię,
Włócznią, co w boku tkwi, otwierasz serca drzwi, * By w Twojej Boskiej Krwi, obmyły się.
I w Boskim Sercu tam, * Schronienie dajesz nam, o, Jezu mój! * Aby nas żądłem swym, wróg nasz nie dotknął w Nim, * By się przed piekła złem, lud ukrył Twój.
291. Jezu w Hostii utajony
1. Je - zu
Ser - ce
bio
-
w Ho - stii
Two - je
ny,
Tyś mo
u - ta
daj,
-
Tyś
je - go
-
mi
jo
- ny,
je - den
ser - ca
raj.
2. Wszędzie dobrze mi, o Panie, * Choćby krzyż me siły rwał,
Słodkie ziemskie me wygnanie, * Byleś mi sam siebie dał.
Daj
mi
u - lu-
131
3. Wszystko, wszystko chętnie zniosę, * Panie, dla miłości Twej,
Tylko błagam, tylko proszę: * Ty mnie w Sercu zawsze miej.
292. Jezusa ukrytego
M.: francuska; En. adapt.: Rev. Cz. M. Krysa
1. Je - zu - sa u - kry - te - go
Je - sus, my Lord and Sa - vior,
mam w Sa-kra-men-cie czcić,
here would I wor-ship Thee
wszy - stko od - dać dla
All
I have I shall
Nie - go,
give you,
Je - go mi - łoś -cią
for you did die for
ca - ły,
heav-en,
z na - mi za- mie -szkał tu;
here in this host di - vine,
żyć!
me.
On się nam da - je
Here in this bread of
Dla Je - go Bo- skiej chwa - ły,
Ho-nor, praise, and thanksgiving,
ży - cie po-świę-ćmy
un - til the end of
Wia - rą u - ko -rzyć trze - ba
Faith transforms me so hum- bly,
zmy - sły i ro - zum swój,
all
I have I do give
Bo tu już nie ma chle - ba,
To you my Lord and Sav - ior;
2.
to Bóg, to Je - zus
for you on- ly I
Mu!
time.
mój!
live.
Tu Mu ciągłe Hosanna śpiewa Anielski chór, * A ta cześć nieustanna, to dla nas biednych wzór. * Dzielić z nami wygnanie, Jego rozkosze są: * Niechże z Nim przebywanie będzie radością mą! * On wie, co udręczenie, On zna, co smutku łzy; * Powiem Mu swe cierpienie, bo serce z bólu drży.
132
293. Kłaniam się Tobie
1. Kła- niam się
Któ - re - go
Ja,
To
nie
-
-
bie,
bo
proch mi - zer - ny
Z woj - skiem A - nio
-
łów
Przed- wiecz- ny
ob - jąć nie
Bo - że,
mo - że,
przed Twą mo - żnoś - cią
klę - kam z ra - doś - cią.
2. Tu Stwórcę swego wiarą wyznaję, * Kocham serdecznie, pokłon oddaję; * Cie- szę się wielce z Twej Boskiej chwały, * Niech Ci się kłania z niebem świat cały.
3. Dziękuję za to, żeś się zostawił, * W tym Sakramencie, abyś nas zbawił.
Za Swoje łaski tu wyświadczone * Odbieraj od nas serca skruszone.
315. U drzwi Twoich
1. U drzwi Two-ich
Cze-kam na Twe
2.
3.
4.
5.
sto- ję Pa - nie,
U drzwi Two-ich
zmi-ło- wa - nie, cze-kam na
Twe
sto- ję Pa - nie,
zmi-ło-wa- nie.
Który pod osłoną chleba, * Prawdziwy Bóg jesteś z nieba.
W tej Hostyi jest Bóg żywy, * Choć zakryty, lecz prawdziwy.
W tym Najświętszym Sakramencie * Z nieba stawa w tym momencie.
Jak wielki cud Bóg uczynił, * Gdy chleb w Ciało Swe przemienił.
133
6. A nam pożywać zostawił, * Ażeby nas przez to zbawił.
7. Święty, Mocny, Nieśmiertelny, * W majestacie swym niezmierny!
8. Aniołowie się lękają, * Gdy na Jego twarz patrzają.
9. Wszyscy niebiescy Duchowie * Lękają się i królowie.
10.Niebo, ziemia ani morze * Pojąć, co jest Bóg, nie może.
11.Żaden z wojska anielskiego * Nie dostąpi nigdy tego,
12.Czego człowiek dostępuje, * Ciało i Krew gdy przyjmuje.
295. O jak są miłe
1. O jak są
mi - łe, Twe przy-byt-ki,
du - sza w nich we-se - li
Tyś wy-brał mie - szka - nie,
Cię.
Tu w Ser-cu
się,
den - na
mi - łoś - ci
o Je - zu
mój,
że wśród nas
że o - ko
Two - im
wia - ry
o - twar- ty
Twej.
w mą bie -dną
Pa - nie,
zdrój:
Z tej Bo- skiej
du - szę
o
jak - że
bie - dnych
tu od- sła- nia
Ra - na bez-
Ra - ny
Twą mi - łość
wlej.
2. Tu Cię znajdując, serce drży z radości, * Niebo na ziemi, wierna dusza ma,
W tęsknem wygnaniu zdrój słodkości, * Gdzie niknie gorycz i boleści łza.
Tu w Sercu...
3. O dobry Jezu, w ciszy domu Swego, * Rzucasz Twym sługom taki błogi cień,
Że nad tysiące lat szczęścia ziemskiego * Przy Twym ołtarzu lepszy jeden dzień.
Tu w Sercu...
134
296. O milcząca Hostio biała
1. O mil- czą - ca
Ho-stio bia - ła,
na ko - la - nach wiel-bię Cię.
Tyś tak ni - kła,
ta- ka ma - ła,
Ten co rzą - dzi
ca-łym świa-tem, Bóg wszechmocny, Stwór-ca nasz,
Przed któ- re - go
ma- je- sta - tem
a w Twym cie-niu
A - nio - ło - wie
kry- je się
kry- ją twarz.
2. O światłości tak zakryta, rzuć mi Twój promienny blask, * O dobroci nieskończona, rozlej na mnie skarby łask, * Chlebie życia przeobfity, nasyć duszy mojej głód, * Boski ogniu tu zakryty, rozgrzej serca mego chłód.
297. O mój Jezu, w Hostii skryty
(Rącz.)
1. O mój Je - zu w Hos-tii skry- ty,
W po-stać chle - ba
Tyś spo-wi - ty
Na ko- la - nach wiel-bię Cię,
Bós-two Two- je
kry-je się.
Ty co rzą-dzisz
ca-łym świa-tem,
Me zba-wie- nie
w rę-ku masz;
Tu, przed Two-im
Ma- je- sta- tem,
A - nio -ło - wie
kry-ją twarz.
2. O światłości przysłoniona, * Rzuć mi Twój promienny blask. * O Dobro-
ci nieskończona, * Otwórz dla nas skarby łask. * Chlebie życia przeobfity, Nasyć duszy mojej głód. * Boski ogniu tu zakryty, * Rozgrzej serca mego chłód.
3. Jezu, Tyś jest Zbawicielem, * Ustrzeż mnie od zgubnych dróg. * Bądź mi siłą i weselem, * Boś w tej Hostii żywy Bóg. * Dla miłości Matki Twojej Racz wysłuchać prośbę mą: * Bądź miłością duszy mojej, * Nie gardź moją cichą łzą.
135
304. Panie dobry jak chleb
t.: Bp. J. Zawitkowski m.: ks. W. Kądziela
Ref.: Pa - nie do - bry jak chleb,
cio - ła,
koń - ca nas
Pa - nie
Man - ną
do
- tąd
bo
Tyś
bądź u-wiel - bio - ny od swe - go Koś-
do koń - ca nas
u - mi - ło - wał, do
u - mi - ło - wał. 1. Tyś na pust - ko- wiu chleb roz-mno-żył,
byś-my do
nie - ba w dro-dze nie u - sta - li.
wę - drow- ców przez
przy
To - bie
zie - mię
wy
-
trwa
Tyś stał się
dla tych co
- li.
2.Panie dobry jak chleb... * Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty, * Bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem. * Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem, *
A chleb Komunią dla spragnionych Ciebie.
3.
Panie dobry jak chleb... * Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi, * Jeśli spełnimy, co nam nakazałeś. * Cóż my bez Ciebie, Panie uczynimy, * Tyś naszym życiem i oczekiwaniem.
4.
Panie dobry jak chleb... * Tyś za nas życie swe na krzyżu oddał, * A w znaku chleba z nami pozostałeś. * I dla nas zawsze masz otwarte Serce, * Bo Ty do końca nas umiłowałeś. * Panie dobry jak chleb...
136
305. Pan wieczernik przygotował
t. : S. Imelda fel. m.: Jan Mroczka
Pan wie- czer- nik przy-go - to - wał,
wszy-stkich dom
o
1. Przyj-dźcie z u - lic
Przyj-dźcie, cho- rzy
-
two
i
o - pło - tków,
i
-
rzył
u - bo - dzy,
swój za-pra- sza lud.
i
za - sta - wił
Dla nas
stół.
bo-wiem mi - ja
czas.
Pan u- zdro- wi
was.
2.Pan wieczernik... * Każdy człowiek w Domu Pańskim swoje miejsce ma. *
Niech nikogo w nim nie braknie, Uczta Pańska trwa.
3.Pan wieczernik... * Przystępujmy z dziękczynieniem, pożywajmy Chleb. *
Pijmy Napój nieśmiertelnych, aby życie mieć.
4.Pan wieczernik... * Zakosztujcie i poznajcie tej Wieczerzy smak, *
Z obfitości Boskich darów bierzcie pełnię łask.