Prawo autorskie część 1

Transkrypt

Prawo autorskie część 1
Prawo autorskie część 1
Opracowała
Weronika Byczuk
Co to jest prawo autorskie?
Prawo autorskie - pojęcie prawnicze
oznaczające ogół praw przysługujących
autorowi utworu albo zespół norm
prawnych wchodzących w skład prawa
własności intelektualnej,
upoważniających autora do
decydowania o użytkowaniu dzieła i
czerpaniu z niego korzyści finansowej.
Cytat

Cytat - dosłowne przytoczenie czyichś słów. Cytat w
literaturze jest formą ekspresji artystycznej. Może mieć
charakter jawny, w postaci wyraźnie wyróżnionego tekstu,
lub niejawny, stanowiąc rodzaj aluzji.

W publikacjach naukowych cytat to dosłowne
przytoczenie fragmentu innej publikacji lub
sparafrazowane powołanie się na dane pochodzące z
innej publikacji. Cytować można nie tylko dane zawarte w
postaci tekstu, ale także zawarte w formie wykresu,
schematu, rysunku czy tabeli. W publikacjach naukowych
i technicznych cytaty powinny być zawsze jawne i z
dokładnym wskazaniem źródła w formie przypisu.

Cytaty niejawne w publikacjach naukowych i
technicznych są uważane za plagiat !
Aluzja literacka
Aluzja literacka – w tekście literackim
nawiązanie, odwołanie się do innego
tekstu, stylu, zjawiska za pomocą
określonych sygnałów rozpoznawalnych
dla odbiorcy.
Korzyść z cytatu i aluzji
literackiej
Posługując się cytatem z jakiegoś utworu,
należy uwzględnić informacje, np. w
przypisie, do kogo dane słowa należą.
Inaczej uważa się to za plagiat !
 Sprawa ta wygląda delikatniej w przypadku
aluzji. Często posługujemy się nią, gdy
chcemy przekazać coś w sposób bardziej
łagodny, mniej brutalnie. Najczęstszym
jednak przykładem jest jej występowanie w
postaci nawiązania do sytuacji
przedstawionej w innym dziele, np. do
sytuacji lirycznej bądź całokształtu utworu.

Kiedy można było mówić o
prawach autorskich i
plagiatach?

Średniowiecze - epoka, w której jedyną
wykształconą warstwą społeczną była
warstwa duchowieństwa. Duchowni
wypisywali i przepisywali przeróżne książki,
które raczej posiadały charakter naukowy,
a w mniejszej części publiczny. Jednym
słowem, epoka średniowiecza
charakteryzowała się anonimowością, bo
autorzy zwykle nie podpisywali swoich dzieł.
Jak tu zatem mówić o prawach
autorskich?

Renesans i Barok- w tych epokach zaczęto
zwracać większą uwagę na podpisywanie
swoich dzieł, lecz w dalszym ciągu nie
przywiązywano wagi do ich pilnowania i
sprawdzania, czy ktoś nie użył ich bez
zgody autora.

Włoski poeta – Giambattista Marino (15691625) – uważał, że poeta jest jak „rybak w
morzu literatury”, na które składają się
dzieła literackie innych. Według Marino
pisarz może swobodnie korzystać z
pomysłów innych twórców. Czy to nie
plagiat? 
Oświecenie - w tej epoce literackiej
bardziej zaczęto dbać o swoje teksty
i zwracać uwagę na ich
wykorzystywanie. Powoli zaczęło
zarysowywać się prawo autorskie,
które znamy dzisiaj.
Choć Ignacy Krasicki twierdził, że
„Książka – nierozdzielny towarzysz,
przyjaciel bez interesu, domownik bez
naprzykrzania”, to właśnie dzięki niej
zdobył sławę, a nie byłoby to możliwe,
gdyby nie zadbał o własne prawa
autorskie, m.in. o prawo do
nadzorowania druku swoich dzieł.
Pamiętaj !
Dbaj o swoje teksty, podpisując się pod
nimi. Niech każdy wie, że jesteś Autorem!
 Zawsze sprawdzaj, czy gdy kopiujesz
jakieś utwory przypisujesz im właściciela.
Nie kradnij innym ich pracy i treści.

Wykorzystane źródła
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Str
ona_g%C5%82%C3%B3wna
 Grafika – google
 http://literat.ug.edu.pl/autors/krasic.htm
 http://morsztyn.klp.pl/a-6839.html

Cz. 2

Podobne dokumenty