376\377\000F\000I\000N\000A\000N\000S\000E\000 \000

Rachunek przepływów
środków pienięŜnych
Wydatek
Coraz częściej w języku polskim uŜywana jest
równieŜ angielska nazwa cash flow. Jest
to sprawozdanie z gospodarki środkami
pienięŜnymi, które odzwierciedla obraz
przepływu środków pienięŜnych i sposoby ich
wykorzystania. Dokument ten nie ujmuje
zasobów majątkowych, czy kapitałowych
przedsiębiorstwa, a jedynie ich zmiany oraz
wielkości, które nie mają bezpośredniego wpływu
na zysk.
Oznacza kaŜdy rozchód środków
pienięŜnych jednostki gospodarczej w
związku z zapłatą za określone dobra lub
usługi oraz w związku z regulowaniem
róŜnych zobowiązań jednostki.
Jest oczywiste, Ŝe firma nie moŜe mieć co roku
strat i nadal dobrze prosperować.
Okazuje się, Ŝe firma moŜe mieć straty przez
kilka kolejnych lat i nie zbankrutować, ale
wręcz dobrze prosperować i rozwijać się.
Okazuje się teŜ, Ŝe gwarancja stosunkowo
duŜego zysku wcale nie zabezpiecza przed
bankructwem. ZauwaŜono, Ŝe bardzo
istotnym elementem gospodarki firmy
niezaleŜnie od tego, Ŝe firma ma dodatni
zysk, jest ciągły, dodatni poziom gotówki
w firmie.
Ale czy firma moŜe mieć straty w okresie
jednego albo kilku lat i mimo tego nie
zbankrutować?
Albo, czy na pewno coroczny duŜy zysk jest
gwarancją powodzenia gospodarczego firmy
i zabezpiecza przed bankructwem?
Firma, która sprzedaje za gotówkę (sprzedaŜ
detaliczna), a nabywa towary z terminami
spłat niegotówkowymi, zwykle ma stan
gotówki duŜo wyŜszy niŜ wskazywałby na
to wypracowany zysk (ze względu na moŜliwy
wzrost zobowiązań). I vice versa, firmy, które
nabywają towary za gotówkę, a sprzedają
z terminami płatności niegotówkowymi, mają
ciągłe kłopoty z gotówką (wysoki stan
naleŜności).
Zadanie 2 lista 3.
W celu zidentyfikowania róŜnic między zyskiem a
środkami pienięŜnymi naleŜy podać przykłady
(minimum po pięć elementów) :
a)
wydatków pienięŜnych nie będących kosztami
w rachunku zysków i strat,
b)
kosztów w rachunku zysków i strat nie
stanowiących wydatków pienięŜnych,
c)
wpływów pienięŜnych nie będących
przychodami w rachunku zysków i strat
d)
przychodów w rachunku zysków i strat nie
stanowiących wpływów pienięŜnych
oraz zanalizować ich wpływ na bilans.
Wpłata
KaŜde zasilenie jednostki gospodarczej
w środki pienięŜne w związku z
zapłatą za określone dobra lub usługi
oraz w związku z regulowaniem
róŜnych naleŜności jednostki lub
zaciąganiem zobowiązań.
Wypracowany zysk w ciągu rozwaŜanego
okresu moŜe mieć niewiele wspólnego
ze stanem gotówki w firmie.
Gotówka zaleŜy od wpływów pieniądza i jego
wypływów, które mogą się zasadniczo róŜnić
od kosztów i sprzedaŜy uwidocznionych
w rachunku wyników.
Przy ocenie przedsiębiorstwa na podstawie
przepływów środków pienięŜnych musimy zdawać
sobie sprawę, Ŝe dodatnia czy ujemna wartość
cash flow nie moŜe być podstawą
do jednoznacznie pozytywnej lub negatywnej,
bezkrytycznej oceny danego podmiotu.
NaleŜy podkreślić, Ŝe wartość dodatnia moŜe się
pojawić nie tylko wtedy, gdy przedsiębiorstwo ma
duŜy udział sprzedaŜy gotówkowej w całości
obrotów, co jest pozytywnym zjawiskiem, ale
równieŜ gdy podmiot, na przykład zuŜywa
materiały zakupione w poprzednich okresach bez
konieczności odtwarzania stanu zapasów.
Podobnie wartość ujemna cash flow moŜe się
pojawić, gdy duŜa część obrotów firmy to sprzedaŜ
przez nią kredytowana, co oddziałuje negatywnie
1
Przepływ a wynik
NaleŜy więc cash flow rozpatrywać,
podobnie jak i inne sprawozdania
finansowe, krytycznie i na tle zmian
wartości takich wielkości, jak stan
zapasów materiałowych, naleŜności
i zobowiązań z tytułu dostaw,
zapłaconych i otrzymanych zaliczek itp.
Powoduje to, Ŝe wynik finansowy firmy
niekiedy diametralnie róŜni się
od rzeczywistej gotówki, o którą w ciągu
okresu sprawozdawczego zmienił się
poziom gotówki w firmie. Zysk moŜe być
i często jest dodatni, a firmie moŜe
brakować gotówki i odwrotnie, firma
wykazująca stratę moŜe posiadać
bardzo duŜo gotówki.
Ale z drugiej strony przedsiębiorstwo wydaje
środki pienięŜne na:
- zakupy inwestycyjne,
- udzielając poŜyczek,
- płacąc za zapasy,
- spłacając długi.
• Rachunek przepływu środków pienięŜnych,
jako narzędzie analizy finansowej określa
źródła pochodzenia nadwyŜki środków
pienięŜnych, wygospodarowanych przez
dany podmiot.
• Rachunek wyników przedstawia róŜnicę
przychodów i kosztów, niezaleŜnie od tego,
czy zaksięgowane koszty zostały faktycznie
poniesione, a zaksięgowane przychody
rzeczywiście osiągnięte.
Sporządzania przepływów
Podstawą
sporządzania
sprawozdania
z przepływów środków pienięŜnych jest
ustalenie
nadwyŜki
finansowej,
jaką
przedsiębiorstwo
wygospodarowało
w danym okresie bilansowym.
Uproszczając moŜna powiedzieć, Ŝe przepływ
pienięŜny jest sumą zysku netto i kosztów
niepienięŜnych (nie będących wydatkami),
skorygowaną o przychody niepienięŜne (nie
będące wpływami).
Rachunek przepływów
pienięŜnych
Sporządzany jest w trzech płaszczyznach.
Przepływ na:
• działalności operacyjnej,
• działalności inwestycyjnej,
• działalności finansowej,
i ma pokazać, jakie były wpływy/wypływy
poszczególnych rodzajów działalności.
Przykład
Firma
• sprzedaje częściowo na kredyt (z krótszymi lub
dłuŜszymi terminami płatności, które spływają
do firmy w terminie lub nie), podobnie
• kupuje u dostawców materiały do produkcji
i towary równieŜ na kredyt (z ustalonymi terminami
płatności, niekiedy bardzo długimi),
• zalicza
do
kosztów
amortyzację,
której
w rzeczywistości nigdzie nie odprowadza (gotówka
zostaje w firmie),
• część odbiorców zalega bardzo długo z zapłatami
lub odsetkami za zwłokę (firma je zaksięgowała
jako przychody, ale pieniądze nie wpłynęły),
Przedsiębiorstwo, oprócz nadwyŜki finansowej,
w danym okresie finansuje swoją działalność
korzystając takŜe z innych źródeł:
• długoterminowych, w postaci emisji nowych akcji,
nowych udziałów lub dopłat wspólników
do kapitału zakładowego, które zwiększają
kapitały własne oraz z zaciągniętych kredytów
i poŜyczek oraz obligacji,
• krótkoterminowych, wynikających ze zwiększenia
stanu zobowiązań w okresie sprawozdawczym, na
przykład kredytów, poŜyczek, zobowiązań wobec
dostawców,
zobowiązań
o
charakterze
publicznoprawnym itp. oraz ze zmniejszenia stanu
środków obrotowych, tj. zapasów i naleŜności,
w których zamroŜone są środki płatnicze.
Działalność operacyjna
Przepływy związane z podstawowym
rodzajem działalności jednostki oraz z inną
działalnością nie zaliczoną do działalności
inwestycyjnej oraz finansowej.
Wynikają głównie z transakcji oraz innych
zdarzeń kształtujących wielkość zysku lub
straty.
2
Działalność inwestycyjna
(lokacyjna)
Przepływy związane z nabywaniem lub
zbywaniem składników trwałych i
krótkoterminowych aktywów finansowych
oraz wszystkie z nimi związane pienięŜne
koszty i korzyści.
Działalność powiązana ze znaczną częścią
aktywów. Pokazuje wielkość wydatków
poniesionych na powiększenie zasobów
trwale pozostających w jednostce, które z
kolei pozwolą w przyszłości na osiągnięcie
zysków i dopływ środków pienięŜnych.
Wpływami są tutaj środki uzyskane ze
sprzedaŜy długotrwale zaangaŜowanych
zasobów lub stanowiące wynagrodzenie z
Działalność operacyjna - sporządzanie
RPP metodą pośrednią
W metodzie pośredniej punktem wyjścia jest wynik
finansowy netto, który zostaje skorygowany o pozycje
niepowodujące zmian stanu środków pienięŜnych, jak
teŜ o wynik innych działalności jak operacyjna:
• powiększony o wszystkie koszty, które nigdy nie
generują rzeczywistych wypływów pienięŜnych, jak
na przykład amortyzacja,
• powiększony o przyrost stanu zobowiązań (bez
kredytów i poŜyczek),
• powiększony lub pomniejszony o inne korekty, jak
zmiana stanu rezerw, zapasów, naleŜności, wynik na
działalności inwestycyjnej i finansowej.
Działalność finansowa i inwestycyjna sporządzanie RPP
Przepływy z działalności inwestycyjnej oraz
finansowej ustala się w oparciu o metodę
bezpośrednią
(kasową),
czyli
przedstawiając rzeczywiste wpływy i
wydatki według tytułu poszczególnych
pozycji (bez wpływów i wydatków z tytułu
naleŜnego i podlegającego potrąceniu
naliczonego podatku od towarów i usług).
Przy
metodzie
bezpośredniej
w
przepływach operacyjnych ujmuje się
wpływy i wydatki z tytułu podatku VAT.
Działalność finansowa
Przepływy związane z pozyskiwaniem lub utratą
źródeł finansowania oraz wszystkie z nimi
związane pienięŜne koszty.
Działalność powiązana ze znaczną częścią
pasywów pozwalająca na określenie wielkości
środków pienięŜnych pozyskanych od
inwestorów lub kredytodawców oraz wielkość
spłaty zobowiązań i kosztów z tego tytułu.
Działalność operacyjna - sporządzanie
RPP metodą pośrednią
MoŜna powiedzieć, Ŝe wpływy i wydatki działalności
operacyjnej sporządza się metodą pośrednią
(memoriałową), co oznacza, Ŝe na środki pienięŜne
netto z działalności operacyjnej składa się wynik
finansowy netto oraz liczne korekty o:
- pozycje niepienięŜne – miały wpływ na wynik a nie
spowodowały przepływu pieniądza – amortyzacja,
zmiana stanu rezerw, niezrealizowane róŜnice
kursowe,
- pozycje pienięŜne – znajdują swoje odzwierciedlenie
w wyniku finansowym, ale wymagają wykazania w
działalności inwestycyjnej lub finansowej,
- zmiany stanu pozycji bilansowych – takich jak
zapasów, naleŜności i zobowiązań dotyczących
działalności operacyjnej danego okresu,
Działalność inwestycyjna - sporządzanie
RPP
• powiększenie majątku trwałego rzeczowego
i prawnego, w tym na inwestycje, jak równieŜ
wpływy z ich zbycia,
• terminowe depozyty bankowe, zakup bonów
skarbowych, obligacji, zakup akcji lub inne
inwestycje, poŜyczki, wydatki na te cele, jak i
wpływy z ich spienięŜenia,
• wpływy dywidend oraz odsetek,
Rachunek przepływów
pienięŜnych
Istnieją dwie podstawowe metody pozwalające
sporządzić sprawozdanie z przepływu środków
pienięŜnych.
• Pierwsza to tak zwana metoda bezpośrednia,
w której dokonuje się zestawienia przepływów
środków pienięŜnych bezpośrednio z zapisów
księgowych.
• Druga to metoda pośrednia, jest wygodniejsza
i
umoŜliwia
zestawienie
przepływów
na podstawie bilansu i rachunku wyników oraz
na
podstawie
informacji
uzupełniającej
znajdującej się w sprawozdaniach finansowych.
Działalność operacyjna - sporządzanie
RPP metodą bezpośrednią
Metoda bezpośrednia polega na
wykazywaniu podstawowych tytułów
wpływów i wydatków działalności
operacyjnej jako odrębne pozycje
rachunku przepływów pienięŜnych,
a następnie ich zsumowaniu do
kwoty przepływów pienięŜnych netto
z działalności operacyjnej.
Działalność finansowa - sporządzanie RPP
• wpływy i wydatki związane z zaciągniętymi
kredytami, poŜyczkami i wyemitowanymi
obligacjami, zarówno długoterminowymi, jak i
krótkoterminowymi,
• wypłaty dywidendy dla właścicieli lub zwrot
dopłat do kapitału,
• wpływy z tytułu emisji akcji lub innych
papierów wartościowych,
• wpływy z tytułu podwyŜszenia kapitału
własnego,
3
Działalność finansowa - sporządzanie RPP
Nie naleŜy utoŜsamiać działalności finansowej w
sprawozdaniu przepływu środków pienięŜnych z
przychodami i kosztami finansowymi wykazywanymi
w rachunku zysków i strat.
Przykładowo:
- odsetki od przeterminowanych zobowiązań zalicza
się do działalności operacyjnej,
- dywidendy od posiadanych akcji i udziałów oraz
otrzymane odsetki od poŜyczek zalicza się do
działalności inwestycyjnej,
- dywidendy wypłacone i zapłacone odsetki od
kredytów znajdują się w działalności finansowej.
Metoda pośrednia - sporządzanie
RPP
Przy zestawianiu sprawozdania z przepływów
środków pienięŜnych rocznych lub częstszych dla
potrzeb zarządzania finansami, moŜna pomijać
korekty, których zadaniem jest przerzucenie
przepływów z zysku netto do działalności
finansowej i inwestycyjnej, chyba Ŝe dotyczą
wartości względnie duŜych dla firmy i mogłyby
zakłócić prawidłowy obraz całości działalności
operacyjnej, finansowej i inwestycyjnej.
Przepływ końcowy - sporządzanie RPP
Po zsumowaniu trzech części przepływu
środków pienięŜnych oraz jego powiększeniu
o stan gotówki na początku okresu otrzymuje
się wynikowy cash flow.
Metoda pośrednia - sporządzanie RPP
W opisie sprawozdań zastosowano pewną konwencję, której
brak jest w Ustawie. Mianowicie część A - cash flow
z działalności operacyjnej oraz część C - cash flow
z działalności finansowej słuŜą do przedstawienia źródeł
środków pienięŜnych, które są rozdysponowane w części B
- działalność inwestycyjna. Sugeruje to odpowiednie
znakowanie przepływów. Wpisywanie wartości zysku
netto, wpływów z działalności operacyjnej i wpływów
z działalności finansowej ze znakiem plus, a odpowiednich
wydatków - ze znakiem minus. Odwrotnie są znakowane
pozycje części C - przepływy z działalności inwestycyjnej;
nabycie, udzielenie poŜyczki ze znakiem plus (mimo
iŜ umniejsza to środki finansowe), a sprzedaŜ, zwrot
poŜyczki ze znakiem minus. Stąd wynika, Ŝe pozycja
„zmiana stanu środków pienięŜnych” D = A+B - C.
Sprawozdanie ze zmian w
kapitale własnym
Pokazuje zmiany, jakie zachodzą w kolejnych
okresach bilansowych wyłącznie w oparciu
o bilans.
Dostarcza informacji pozwalających na analizę
struktury i dynamiki zmian poszczególnych
elementów kapitału własnego.
Wersja
analityczna
Zmiany w bilansie
Zgodnie z zasadą równowagi bilansu, kaŜdemu
wzrostowi elementu aktywów towarzyszy
odpowiednie zapotrzebowanie na nowy
kapitał. Potrzebny kapitał moŜna uzyskać
przez
• zwiększenie którejś z pozycji pasywów lub
• zmniejszenie innego elementu aktywów.
Przykładem moŜe być wzrost zapasów.
Potrzebny kapitał na ten wzrost moŜemy
uzyskać zaciągając kredyt (wzrost pozycji
pasywów) lub przez sprzedaŜ zbędnego
środka trwałego (zmniejszenie pozycji
T1
Zmiany w aktywach i pasywach mogą być
w
róŜny
sposób
zestawiane.
W zaleŜności od sposobu zestawienia
otrzymuje się:
1. bilans róźnic,
2. bilans ruchu,
3. bilans pokrycia finansowego,
4. rachunki funduszowe.
Bilans róŜnic
T1
T2
A. Majątek trwały:
A. Kapitały własne:
Wartości prawne i niematerialne
Kapitał podstawowy:
13 000
13 000
Kapitał zapasowy
10 000
10 000
0
zysk zatrzymany
9 820
11 367
1 547
24 000
22 000
-2 000
19 125
23 421
4 296
1 750
2 102
352
77 695
81 890
4 195
Rzeczowe składn.majątku trwał.
Bilans róŜnic, to zestawienie wszystkich
pozycji bilansowych za bieŜący i poprzedni
okres oraz ich róŜnic. Suma róŜnic po
stronie aktywów równa się oczywiście
sumie róŜnic po stronie pasywów.
30 000
T2
31 700
saldo
1 700
Finans.składn.majątku trwałego:
saldo
0
B. Rezerwy:
na podatek dochodowy
pozostałe rezerwy
B. Majątek obrotowy
C. Zobowiąz.długotermin.
Zapasy
26 470
27 530
1 060
poŜyczki, obligacje i inne
NaleŜności i roszczenia:
16 850
18 320
1 470
kredyty bankowe
Pap.wartośc.przezn. do obrotu:
1 625
1 800
175
Środki pienięŜne:
2 750
2 540
-210
C. Rozliczenia międzyokresowe:
pozostałe
D. Zobowiąz. krótkoterm.
Zobowiązania krótkoterm.
fundusze specjalne
E. Rozliczenia międzyokres.
Razem
77 695
81 890
4 195
Razem
4
Bilans ruchu
AKTYWA (A+, P-)
Wzrost aktywów (A+)
Kwota
[tys.zł]
Zwiększ.majątku trwałego netto
Bilans ruchu, to bilans róŜnic zmodernizowany
w ten sposób, Ŝe wszystkie róŜnice ujemne
zostały przeniesione na drugą stronę bilansu ujemne róŜnice aktywów na stronę pasywów,
a ujemne róŜnice pasywów na stronę aktywów.
Strona pasywów mówi więc o źródłach
finansowania
otrzymanych
w
sposób
rzeczywisty przez wzrost pasywów lub względny
przez zmniejszenie aktywów. Strona aktywów
mówi, na co tak uzyskane kapitały zostały
wykorzystane.
AKTYWA (A+, P-)
Wykorzystanie środków
I
II
Kwota
[tys.zł]
Zmniejszenie kapitału własnego
Wzrost majątku trwałego
1 700
Razem
III
Zmniejszenie zadłuŜenia długoterminowego
IV
Przyrost środków obrotowych
PASYWA (P+, A-)
Pochodzenie środków
I
Wzrost kapitału własnego
1
Przyrost kapitału akcyjnego
2
Przyrost kapitału zapasowego
3
Przyrost zysku zatrzymanego
1 700
2 000
Przyrost zapasów
Przyrost naleŜności
Zwiększ.krótkoterm.pap.wartośc.
Zwiększenie śr. pienięŜnych
Zmniejszenie pasywów (P-)
Razem
1 547
1 547
II
Przyrost zadłuŜenia długoterminowego
0
III
Przyrost długu krótkoterminowego
Przyrost zapasów
1 060
1
Przyrost naleŜności
1 470
IV
3
Przyrost krótkoterm.pap.wartościowych
175
1
Przyrost zobowiązań bieŜących
Zmniejszenie stanu naleŜności
4
Przyrost stanu śr. pienięŜnych
0
2
Zmniejszenie stanu śr.pienięŜnych
Kwota
[tys.zł]
Przyrost kapitału zapasowego
Zwiększenie zysku zatrzymanego
1 547
Wzrost zadłuŜenia
długoterminowego
Zwiększenie zobowiązań bieŜących
2 000
4 648
Zmniejszenie stanu naleŜności
Zmniejsz. stanu środków
pienięŜnych
Razem
2
PASYWA (P+, A-)
Wzrost pasywów (P+)
6 405
Razem
210
6 405
Informacja dodatkowa
Integralna część sprawozdań finansowych
podnosząca uŜyteczność sprawozdań
finansowych poprzez uzupełnienie danych
w nich zawartych.
4 648
Zmniejszenie środków obrotowych
0
210
V Zmniejszenie zobowiązań bieŜących
Razem
4 705
Razem
4 858
Razem
6 405
Razem
6 405
Informacja dodatkowa
Obejmuje dwie części:
1) Wprowadzenie do sprawozdania
finansowego,
2) Dodatkowe informacje i objaśnienia.
Bilans pokrycia finansowego
Przyrost kapitału akcyjnego
Zmniejszenie aktywów (A-)
Zmniejsz.zadłuŜ.długotermin.
Kwota
[tys.zł]
1
1 700
1 060
1 470
175
0
Wprowadzenie
Obok danych identyfikujących jednostkę
(nazwa, forma prawna, siedziba, itp.)
powinno przede wszystkim zawierać krótki
opis przyjętych przez jednostkę zasad
(polityki) rachunkowości oraz przyczyn ich
ewentualnych zmian w stosunku do roku
poprzedniego, a takŜe deklarację zdolności
jednostki do kontynuowania działalności
bądź informację o powaŜnych jej
zagroŜeniach.
Jeśli pogrupuje się aktywa i pasywa tak, aby
aktywa trwałe odpowiadały po prawej
stronie kapitałom własnym, a kolejne
aktywa o coraz większej płynności
pasywom o coraz krótszych terminach
wymagalności, to otrzyma się właśnie
bilans pokrycia finansowego.
Informacja dodatkowa
Dzieli się na dwie części:
- informacje liczbowe – wyjaśniają
zagregowane kwoty ujęte w sprawozdaniach
finansowych,
- informacje opisowe – wyjaśniają kwoty
zawarte w sprawozdaniach finansowych, jak
i mające na celu wskazanie takich informacji,
które nie zostały ujęte w sprawozdaniu
finansowym albo z powodu braku moŜliwości
wyceny lub pomiaru, albo ze względu, Ŝe
zdarzenie jeszcze się nie pojawiło, jednak
jest wielce prawdopodobne.
Dodatkowe informacje i
objaśnienia
BliŜej wyjaśniają poszczególne składniki i
pozycje sprawozdań finansowych, obejmują:
- wyjaśnienia do pozycji sprawozdawczych,
- proponowany podział zysku lub sposób
pokrycia strat,
- inne istotne informacje.
5
Polityka (zasady)
rachunkowości
(art. 10 ustawy o rachunkowości)
Jednostka powinna posiadać dokumentację opisującą
w języku polskim przyjęte przez nią zasady
(politykę) rachunkowości, a w szczególności
dotyczące:
1. Określenia roku obrotowego i okresów
sprawozdawczych,
2. Metod wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania
wyniku finansowego w zakresie, w jakim ustawa
pozostawia jednostce prawo wyboru,
3. Sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w
tym zakładowego planu kont,
4. Systemu słuŜącego ochronie danych.
Polityka rachunkowości a
kreowanie rachunkowości
Swoboda w kształtowaniu polityki
rachunkowości prowadzi do manipulowania
zasadami rachunkowości, dokonywaniu
zmian w polityce rachunkowości, zmian w
klasyfikacji kategorii ekonomicznych,
przykładowo: zmiana stawek
amortyzacyjnych, zmiana klasyfikacji
kosztów, ujawnianie niepełnych informacji o
gwarancjach, brak szczegółowych informacji
na temat zasad wyceny aktywów.
-
Polityka (zasady)
rachunkowości
•
•
W ramach polityki rachunkowości naleŜy
zdefiniować między innymi:
metody wyceny środków trwałych,
metody amortyzacji
Sprawozdanie z działalności
Inaczej sprawozdanie zarządu z działalności
lub sprawozdanie roczne.
Powinno obejmować istotne informacje o
stanie majątkowym i sytuacji finansowej
jednostki.
Polityka rachunkowości
Polityka rachunkowości warunkuje kształt
sprawozdań finansowych. Ich interpretacja
komplikuje się ze względu na stosowanie
róŜnych rodzajów polityki w wielu
dziedzinach. MoŜe powodować powstanie
znacząco róŜnych sprawozdań finansowych,
opisujących te same zdarzenia i warunki.
Sprawozdanie z działalności
Cele:
- rozliczenie się zarządu jednostki przed
właścicielami z gospodarowania
powierzonym kapitałem oraz przedstawienie
istotnych elementów działalności
gospodarczej i jej sytuacji finansowej za rok
sprawozdawczy,
- przedstawienie dalszych perspektyw rozwoju
jednostki ze wskazaniem na zamierzenia,
jakie mają być realizowane w przyszłości
uwzględniając przy tym otoczenie.
Układ sprawozdania z
działalności
wizytówka organizacji,
sytuacja w całej gospodarce i branŜy,
sprzedaŜ i portfel zamówień,
produkcja,
zaopatrzenie,
personel i świadczenia socjalne,
inwestycje,
środowisko naturalne,
finansowanie,
sytuacja majątkowa,
sytuacja finansowa,
sytuacja dochodowa,
badania i rozwój,
szczególne zdarzenia (po dacie bilansu, jak i warunkujące
kontynuację działalności)
6