D - Sąd Rejonowy w Kłodzku

Sygn. akt I C 860/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 lipca 2016 r.
Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Ewa Karp
Protokolant: st. sekr. sąd. Ewelina Świrta
po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2016 r. w Kłodzku na rozprawie
sprawy z powództwa W. w D.przy ul. (...)
przeciwko Gminie B.
przy udziale interwenienta ubocznego H. K.
o zapłatę 765,00 zł
I. zasądza od strony pozwanej Gminy B.na rzecz strony powodowej W. w D.przy ul. (...)kwotę 765,00 zł (siedemset
sześćdziesiąt pięć złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2016 r. oraz tytułem zwrotu kosztów
procesu kwotę 418,00 zł (czterysta osiemnaście złotych 00/100) ;
II. zasądza od interwenientki ubocznej H. K.na rzecz strony powodowej W. w D.przy ul. (...)tytułem kosztów
zastępstwa procesowego kwotę 360,00 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych 00/100);
III. w pozostałym zakresie umarza postępowanie.
UZASADNIENIE
Powódka W. w D.przy ul. (...)wniosła przeciwko Gminie B.o zapłatę 816 zł, wskazując w uzasadnieniu, ze należność
dotyczy czy części czynszu, uzyskiwanego przez stronę pozwana z tytułu najmu werandy stanowiącej część wspólną,
który winien być odprowadzany do kasy Wspólnoty zgodnie z treścią art. 12 ust. 2 Ustawy o własności lokali.
Nadto sprecyzowała, że dochodzi wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez stronę pozwaną z rzeczy tj, werandy
znajdującej się na 1 piętrze nieruchomości polegającym na bezprawnym wynajęciu werandy na rzecz H. K., a
wynagrodzenie wynosi 48 miesięcy po 17 zł, łącznie 816 zł.
W pismie z procesowym wyliczenie zostało sprecyzowane jako dokonane według stawki 2. 50 za m2przy powierzchni
6,80 m2 zgodnie z uchwałaza która Głosowała Gmina. / k-65-66/
Pozwana Gmina wniosła o oddalenie powództwa w całości, wskazując, ze zawarła z H. K. umowę najmu lokalu
mieszkalnego w dniu 31 października 2006 roku, w skład którego wchodzi weranda, a dążąc do polubownego
załatwienia sprawy uregulowała częściowo dochodzone wynagrodzenie wpłacając 51 zł za okres od stycznia do marca
2016 roku, nie uznając w dalszym ciągu roszczenia co do zasady.
H. K. zgłosiła w sprawie interwencje uboczną po stronie pozwanej, a przed jej wniesieniem pełnomocnik strony
powodowej zastrzegł wniesienie opozycji.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Gmina B.jest wynajmującym najemcy H. K., lokal mieszkalny (...) w budynku nr (...)przy ul. (...)w D., na podstawie
umowy najmu z 31 października 2006 roku .
W skład żadnego z lokali opisanych w Księgach wieczystych nieruchomości nie wchodzi przeszklona weranda, którą
Gmina wpisała do umowy najmu lokalu nr (...) jako jego cześć.
Dowód:
- odpis z księgi wieczystej – k. 7-18
- umowa K-36
- przesłuchanie H. K.
- zestawienie powierzchni K- 37
Pismem z dnia 26 lutego 2016 roku Wspólnota wezwała Gminę do zapłaty 816 zł z tytułu wynagrodzenia za bezumowne
korzystanie z werandy znajdującej się na I piętrze budynku w nieruchomości T. K.(...)w D.– (...)z tytułu bezprawnego
wynajęcia werandy bez zgody innych właścicieli lokali.
Dowód:
- pismo K- 19-20
Gmina uregulowała żądane roszczenie do kwoty 51 zł za okres od stycznia 2016 roku / 3 miesiące po 17 zł, zwróciła
się do Wspólnoty o zrzeczenie się pozostałego roszczenia i zobowiązała się do podjęcia środków mających na celu
umożliwienie korzystania z werandy prawowitym właścicielom- członkom Wspólnoty. Kroki takie nie zostały przez
Gminę podjęte.
Dowód: -Pismo z 10 marca 2016 roku K- 22 , wyciąg K- 30
Prawomocnym wyrokiem z dnia 20 grudnia 2008 roku Sąd rejonowy w Kłodzku ustalił istnienie pomiędzy Gmina B.a
H. K.umowy najmu lokalu (...) składającego się z dwóch pokoi, kuchni, wc, łazienki i werandy pzreszkolnej
Dowód:
- wyrok K- 50-57, wyrok w aktach (...) K-73, 76-77
W tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył co następuje:
Powództwo zasługuje na uwzględnienie na podstawie art. 12 Ustawy o własności lokali. Przepis ten wskazuje: 2.
Pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a
w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym
stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części
nieznajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach.
Wspólnota zasadnie domaga się od Gminy należności za najmowaną bez jej zgody interwenientce ubocznej H. K.,
werandę o pow. 6,80 / ^,80 x 2, 50 za m= 17 zł za miesiąc/ Należność za okres dochodzony- po jej ograniczeniu o
zapłacona kwotę 51 zł to zasądzona w wyroku kwota.765 zł z żądanymi odsetkami.
Z pisma Burmistrza / K-22/ sporządzonego w marcu 2016 roku wynika nie tylko zgoda na uregulowanie kwoty za
3 miesiące i jej nastepcze uregulowanie, ale także w zasadzie uznanie powództwa w całości z prośbą o zrzeczenie się
pozostałego roszczenia i zobowiązaniem do zajęcia się sprawa i odzyskaniem werandy dla Wspólnoty.
Jak wynika z pozwu i materiału dowodowego Gmina nie poczyniła żadnych starań, co stało się przyczyna wystąpienia
wspólnoty na droge sądową.
Mając na względzie ograniczenie powództwa Sąd w tym zakresie umorzył postępowanie.
O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. oraz uwzględniając treść art. 3. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA
SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu.(Dz. U. z dnia 3 października 2002 r.), wskazującego : W sprawach, w których strona korzysta z
pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa
o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów
i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach oraz przepis § 19 cytowanego Rozporządzenia. Koszty te
zasądzono także od interwenientki ubocznej, która przystąpiła do strony przegrywającej sprawę.