Niedzielne Słówko - St.Margaret Mary
Transkrypt
Niedzielne Słówko - St.Margaret Mary
111 S. HUBBARD ST. ALGONQUIN, IL 60102 Niedzielne Słówko Parafia Św. Małgorzaty Marii www.saintmargaretmary.org PO POLSKU MSZE ŚW. PO POLSKU Sobota: Niedziela: Poniedziałek: Dni świąteczne: I Piątek Miesiąca: 6:30 1:00 7:00 7:30 7:30 PM PM PM PM PM MSZE ŚW. PO ANGIELSKU Sobota: Niedziela: Dni powszednie: 4:30 7:00 9:00 11:00 7:00 8:30 Jezus odpowiedział: „Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą…” PM AM AM AM AM AM SPOWIEDŹ Sobota: Niedziela: I Piątek: 9:00-10:30 AM 6:00-6:30 PM 12:30-1:00 PM 6:00-7:30 PM W innym terminie prosimy o kontakt telefoniczny BIURO PARAFIALNE Poniedziałek: Wtorek: Środa: Czwartek: Piątek: Sobota: Niedziela: 9:00-5:00 9:00-5:00 9:00-5:00 9:00-5:00 9:00-5:00 11:00-1:00 1:00-3:00 KONTAKTY Biuro Fax Szkoły: -Katolicka -Polska 847-658 7625 847-658 7882 847-658 5313 224-436 0320 XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA - 4 LISTOPADA 2012 Niedzielne Słówko Od Proboszcza “ Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań”? Drodzy Przyjaciele! Jeden z najsławniejszych kaznodziei amerykańskich, biskup Fulton Sheen opisuje zdarzenie, które miało miejsce w ośrodku opieki nad trędowatymi. Mężczyzna , który przybył do tego ośrodka załatwić jakąś sprawę, zatrzymał się i przyglądał się siostrze zakonnej, która z wielką cierpliwością i delikatnością obmywała rany trędowatego człowieka. Rany te wyglądały okropnie, a rozkładające się ciało chorego, wydawało przeraźliwy fetor. Po chwili czasu mężczyzna zwrócił się do siostry : „Jak siostra może to wytrzymać i z takim pokojem oraz cierpliwością zajmować się tym chorym. Ja bym nie robił tego, nawet za milion dolarów.” Siostra uśmiechnęła się i odpowiedziała: “Ma pan rację, ja też bym tego nie robiła za milion dolarów.” Powodem, dla którego siostra służyła tak dzielnie w domu dla trędowatych, była ofiarna miłość Boga i bliźnich, a nie chęć zysku, czy jakiejkolwiek korzyści. W dzisiejszej Ewangelii Jezus na zadane Mu pytanie: “ Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań”? W swojej odpowiedzi idzie dalej niż pytający go, uczony w Piśmie oczekiwał. Jezus wymienia nie jedno, ale dwa przykazania: miłości Boga i miłości Bliźniego, które idą w parze i są nierozłączne. Już św. Jan nam przypomina: “Jeśliby ktoś mówił, miłuję Boga, a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi.” Ewangelia według św. Marka 12, 28b - 34 Jeden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: „Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?” Jezus odpowiedział: „Pierwsze jest: «Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą». Drugie jest to: «Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego». Nie ma innego przykazania większego od tych”. Rzekł Mu uczony w Piśmie: „Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary”. W jaki sposób, te dwa przykazania można ze sobą łączyć w życiu codziennym, możemy nauczyć się ze sposobu w jaki kocha nas Bóg. Miłość Boża nieustannie siebie daje i to jest Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł stworzenie. Bóg w swojej miłości cierpiał za nas i to jest odku- do niego: „Niedaleko jesteś od królestwa pienie. Boża miłość dąży nieustannie do jedności i to jest Eu- Bożego”. I już nikt więcej nie odważył się Go charystia. Boża miłość nigdy się nie kończy i to jest niebo. Ko- pytać. chajmy więc naszych bliźnich miłością ofiarną, miłością, która pragnie dawać naszym bliźnim nasz czas, nasze talenty, nasze dobra materialne. Starajmy się zauważać ich różne potrzeby. Bądźmy w naszej miłości twórczy. Miłość jest twórcza i właśnie w taki sposób bierzemy udział w dziele stworzenia. Bóg wzywa nas również do podjęcia miłości, która często wymaga od nas przyjęcia krzyża i cierpień z wiarą, oraz ofiarowania ich za naszych bliźnich. W ten sposób bierzemy udział w dziele odkupienia. Nasza miłość również powinna jednoczyć ludzi, a nie ich dzielić. Starajmy się więc wprowadzać zgodę i jedność, bądźmy ludźmi pokoju i pojednania. Razem ze Św. Franciszkiem z Asyżu powtarzajmy często słowa modlitwy: ”Panie uczyń mnie narzędziem Twojego Pokoju.” Boża miłość jest wieczna. To znaczy również, że wszystkie czyny robione z miłości, pójdą za nami do wieczności, do nieba. Na końcu czasów będziemy sądzeni z miłości. “ Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca, albo cymbał brzmiący...... Miłość nigdy nie ustaje....” O.Piotr Sarnicki OFM Conv Niedzielne Słówko Ogłoszenia W poniedziałek 5-go listopada o godzinie 7 wieczorem zapraszamy na Mszę św. i nabożeństwo wypominkowe . Imiona zmarłych wraz z ofiarą prosimy składać do pudełka z napisem wypominki, z tyłu kościoła. W przyszłą niedzielę 11-go listopada przypada Święto Niepodległości Polski. Z tej okazji zostanie odprawiona Msza Święta za Ojczyznę, podczas której, młodzież z Polskiej Szkoły przedstawi program słowno-muzyczny poświęcony temu wydarzeniu. Serdecznie zapraszamy. Również w tym roku organizujemy Zabawę Andrzejkową, która odbędzie się w sobotę 24-go listopada. Bilety do nabycia po Mszy Św. przy wyjściu z kościoła. W niedzielę 18-go listopada po Mszy Św. o godzinie 1 PM zapraszamy na pyszną grochówkę z pajdą chleba ze smalcem i kiełbasą. Bilety już dziś do nabycia przy wyjściu z kościoła. Dorośli $ 6, dzieci $ 3. W cenie biletu kawa i ciasto. Dzisiaj po Mszy św. spotkanie ministrantów. W przyszły weekend mierzenie ciśnienia krwi. Służba Liturgiczna Ołtarza Sobota Niedziela 10.Xl.2012 11.Xl.2012 Paweł Ciężobka Ministranci Kasia Kotowski Gabriela Ciężobka Michał Dobek Jessica Borucki Monika Dobek Krzysztof Zieba Grzegorz Dobek Ryszard Zalewski Lektorzy Elżbieta Bartosz Rena Smigielski Piotr KotowskiCastiglione Tadeusz Baldyga Bóg zapłać! Składam serdeczne bóg zapłać za wasze ofiary złożone na redukcję długu parafii. Całkowita wyzbierana suma wynosi $ 5,255 . W tym na mszach w języku polskim zostało wyzbierane $ 966. Ministrowie Eucharystii Grzegorz Dobek Marcin Wojtulewicz Grażyna Rolkowska Zuzanna Waz Janina Adamczyk Tadeusz Leszewicz Iwona Szyda Niedziela 18 listopada 2012 po Mszy Św. o godz. 1:00 Pm w budynku starej szkoły Bilety w Cenie Dorośli - $ 6.00 Dzieci - $ 3.00 Niedzielne Słówko 8 Listopada – Bł. Jan Duns Szkot Jan Duns Szkot urodził się około r. 1266 w szkockim miasteczku Duns (hrabstwo Berwick). W 1279 r. wstąpił do zakonu franciszkanów w Szkocji. Nowicjat odbył w Dumfries, a następnie kształcił się w Szkocji i Anglii. Po święceniach kapłańskich w 1291 r. podjął studia na Uniwersytecie Paryskim (1293-1296). Wykładał następnie na uniwersytetach w Cambridge, Oxfordzie i Paryżu. W 1303 r. został wydalony z Paryża, ponieważ odmówił złożenia podpisu pod apelem Filipa IV Pięknego, który odwołał się do soboru przeciw papieżowi Bonifacemu VIII. Rok później powrócił i uzyskał tytuł magistra teologii. W 1307 r. znów opuścił Paryż i udał się do Kolonii, gdzie pełnił urząd regenta studiów teologicznych. Umarł 8 listopada 1308 r. Ukształtowany na wzór Chrystusa w szkole św. Franciszka, św. Bonawentury oraz innych doktorów i świętych zakonu, Duns Szkot zasłynął jako wielki filozof i teolog o głębokim życiu wewnętrznym. Jego duchowość czerpała siłę z rozważań teologicznych, a zjednoczenie z Bogiem było natchnieniem do zgłębiania prawd wiary. «O Panie, Stworzycielu świata — modlił się na kartach swego dzieła De Primo Principio — udziel mi łaski wiary, zrozumienia i uwielbiania Twego majestatu i wznieś mego ducha ku kontemplacji Ciebie». W Bogu — pierwszym, doskonałym, nieskończonym i wolnym Bycie, w Słowie Wcielonym — Jezusie Chrystusie — wszystko kochał i wszystko pragnął poznać: człowieka, wszechświat i sens historii. Obok nauki o Bogu w Trójcy Świętej Jedynym i chrystologii, wielkim osiągnięciem Dunsa Szkota była mariologia. Wyłożył prawdę o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Dziewicy i bronił jej, czym zasłużył sobie na tytuł "doktora maryjnego». Jego grób w kościele franciszkanów w Kolonii otoczony był od początku wielką czcią wiernych. Sława świętości Dunsa Szkota rozeszła się szeroko po Europie, przekraczając mury franciszkańskich klasztorów. W Kolonii i w diecezji Nola (koło Neapolu) uważany był za świętego. W 1698 r. Kongregacja Obrzędów przyznała mu tytuł «czcigodnego». Proces kanonizacyjny Dunsa Szkota miał jednak długą historię: w latach 1706-1707 toczył się w Kolonii, w 1709-1711 i 1905-1906 w Noli, w 1904-1905 w Genui, a w 1918 r. w Rzymie. Wielki hołd słudze Bożemu oddał Paweł VI, który w liście apostolskim Alma Parens wysłanym 14 lipca 1966 r. do biskupów Anglii, Walii i Szkocji z okazji siedemsetnej rocznicy urodzin Dunsa Szkota, nazwał jego nauczanie "antidotum przeciw ateizmowi». Przypomniał również, iż Duns Szkot był mistrzem prawdziwego dialogu, opartego na Ewangelii i starożytnych tradycjach, który może poprowadzić do jedności pośród różnorodności, o jaką modlił się Chrystus. «Badał i analizował rozwój poznania — pisał dalej papież — posługując się rzetelnym aparatem krytycznym i nie zapominając nigdy o pierwszych zasadach, trzeźwo oceniał własne wywody, u których podłoża nie było chęci osiągnięcia osobistego zwycięstwa, lecz — jak powiedział o nim Jan Gerson — pokorne dążenie do znalezienia zgody». Kongregacja ds. Beatyfikacji i Kanonizacji, dekretem zatwierdzonym przez Pawła VI w 1972 r., stwierdziła, że pisma Dunsa Szkota nie zawierają błędów przeciw wierze i moralności i zezwoliła na prowadzenie procesu na drodze badań historycznych. Podczas pierwszej pielgrzymki apostolskiej do Republiki Federalnej Niemiec, 15 listopada 1981 r. Jan Paweł II nawiedził grób Dunsa Szkota i nazwał go «duchową twierdzą wiary». Po dokładnych badaniach życia i dziejów kultu sługi Bożego przeprowadzonych przez historyków i teologów, Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych 6 lipca 1991 r. wydała dekret stwierdzający heroiczność jego cnót i dawność kultu (ab immemorabili tempore).