opis techniczny

-1-
OPIS TECHNICZNY
do projektu budowlanego architektury
1. PODSTAWA OPRACOWANIA
1.1. Zlecenie i program określony przez Inwestora.
1.2. Wizja lokalna i pomiary inwentaryzacyjne.
1.3. Uzgodnienia robocze z Inwestorem i Miejskim Konserwatorem Zabytków.
1.4. Mapa ewidencyjna terenu.
2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania jest remont konserwatorski elewacji przyulicznych i szczytu
południowo-wschodniego ponad dachem sąsiada oraz remont i docieplenie pozostałych
ścian zewnętrznych budynku mieszkalnego w granicach działek nr ewid. 138/1 i 138/2
w obrębie 79 przy ul. Grunwaldzkiej 42 w Bydgoszczy.
Obiekt wpisany jest do zasobów gminnej ewidencji zabytków Miasta Bydgoszczy.
Wszelka ingerencja w jego strukturę wymaga uzgodnienia z Miejskim Konserwatorem
Zabytków, w myśl „Ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami” z dnia 23 lipca
2003 r. (Dz. U. Nr 162 poz. 1568).
3. CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA
Budynek narożnikowy usytuowany u zbiegu północnej pierzei ulicy Grunwaldzkiej
i wschodniej pierzei ulicy Jasnej, dobudowany ścianą południowo-wschodnią do budynku
na działce sąsiada.
Założony na planie litery U, którą tworzą część główna przy ulicy Grunwaldzkiej i dwa
wysunięte skrzydła, krótsze wzdłuż granicy z sąsiadem i dłuższe wzdłuż ulicy Jasnej.
Budynek jest w całości trzykondygnacyjny, z poddaszem użytkowym, podpiwniczony,
kryty dachem kombinowanym, stromym od strony ulic, w tym mansardowym nad częścią
główną, płaskim (z wyjątkiem szczytu mansardy) od podwórza.
Zrealizowany na początku XX wieku w technologii tradycyjnej, na którą składają się
ściany murowane z cegły, stropy ceramiczne nad piwnicą, wyżej drewniane, schody
drewniane, dach o konstrukcji drewnianej, kryty dachówką ceramiczną w części stromej,
oraz papą w płaskiej.
Elewacja od strony ulicy Grunwaldzkiej symetryczna, trzyosiowa w poziomie parteru
wyżej pięcioosiowa, z centralnie usytuowanym ryzalitem zwieńczonym trójkątnym
szczytem oraz dwuosiowymi pionami okien po bokach, nad którymi jednookienne lukarny,
kryte daszkami jednospadowymi wysuniętymi z górnej połaci mansardy.
-2-
W przyziemiu ścięty narożnik u zbiegu ulic, dalej dwa łukowo sklepione duże otwory
wystawowe oraz między nimi prostokątne, niewielkie wejście do budynku. Przyziemie
wzbogacone jest dodatkowo boniowaniem z płytami zwornikowymi nad otworami.
Elewacje powyżej cechują zdobne obramowania o bogatej wielowątkowej artykulacji
obejmujące piony okienne po bokach oraz przy oknach centralnych balkony w poziomie
I i II piętra zamknięte kutą balustradą ażurową.
Identyczne co do istoty rozwiązania elewacyjne powtórzone są w części bocznej budynku
głównego od ulicy Jasnej i dalej w skromniejszej formie w nieco obniżonym skrzydle.
Elewację wyróżnia trójosiowy wykusz w poziomie I i II piętra części głównej z oknami
ujętymi w zdobne obramowania, przylegający do niego po prawej stronie pion balkonów
z identycznymi jak od czoła balustradami oraz jednoosiowy szczyt zwieńczony dachem
trójspadowym nad pionem klatki schodowej. Dopełnieniem kompozycji jest boniowanie
parteru oraz opaski o zróżnicowanych formach wokół okien pozostałych, a w partii dachu
trzy jednookienne lukarny kryte daszkami jednospadowymi wyłamanymi z połaci.
Elewacje podwórzowe w głębokiej podpiwniczonej studni, otwartej w kierunku północno-wschodnim, są skromne i gładkie, zwieńczone obwodowo wielouskokowym gzymsem
okapowym. Charakterystycznym elementem jest jednoosiowa wnęka między zagłębieniem
skrzydła południowo-wschodniego, a wyokrągloną powyżej parteru klatką schodową,
zamknięta tarasem na stropie części parterowej oraz praktycznie pełna, przełamana dwoma
otworami ściana skrzydła północno-zachodniego.
Elewacje szczytowe budynku głównego i skrzydeł są również gładkie, bez detalu
i z wyjątkiem okna w przyziemiu całkowicie odsłoniętego szczytu północno-zachodniego,
stanowią ściany pełne.
Budynek był poddawany wycinkowym pracom remontowym, w ramach których m.in.
naprawiono dachy (strome i płaskie), wymieniono blacharkę przydachową, w tym rynny
i rury deszczowe, wymieniono znaczą część stolarki okiennej i oraz drzwi wejściowe
i zapleczowe.
Aktualny stan techniczny zasadniczych elementów konstrukcji nośnej jest dobry. W takcie
oględzin nie stwierdzono ugięć ani pęknięć, które wskazywałyby na nierównomierne
osiadanie.
Znaczny stopień zniszczenia wynikający z wieku budynku i naturalnego zużycia wykazują
wyprawy, opierzenia i akcesoria elewacyjne.
Niejednorodny jest również stan stolarki , która (oprócz wymienionej), charakteryzuje się
niską szczelnością. Niedocieplone elewacje oraz oryginalna stolarka nie spełniają
aktualnych wymogów w zakresie izolacyjności termicznej przegród.
Niezależnie od stwierdzonych wad, stan techniczny
przeprowadzenie projektowanego zakresu robót.
elewacji
pozwala
4. STAN PRAWNY
Nieruchomość stanowi własność „Wspólnoty Mieszkaniowej GRUNWALDZKA 42”.
na
-3-
5. ZAKRES OGÓLNY PRACPROJEKTOWYCH
• remont konserwatorski elewacji przyulicznych, południowo-zachodniej i północnozachodniej, uwzględniający odtworzenie detalu architektonicznego,
• remont konserwatorski elewacji szczytowej południowo-wschodniej budynku głównego
ponad dachem sąsiada
• remont i docieplenie pozostałych elewacji budynku,
• remont balkonów,
• remont przybudówek zejściowych do piwnicy,
• wszelkie prace uzupełniające wynikające z zakresu remontu, jak przebudowa
rozprowadzeń instalacyjnych, wymiana blacharki, remont kominów, konserwacja
elementów drewnianych i stalowych, remont studzienek piwnicznych, uzupełnienie
nawierzchni przyściennych, wymiana akcesoriów elewacyjnych, itp.
6. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ
Zaproponowane w projekcie systemy ociepleniowe CERESIT VWS PREMIUM
(na styropianie) i CERESIT WM PREMIUM (na wełnie mineralnej) firmy Ceresit
posiadają Aprobatę Instytutu Techniki Budowlanej odpowiednio numer AT-15-6986/2006
i AT-15-7099/2006.
System CERESIT VWS PREMIUM przy grubości styropianu nie większej niż 20,0 cm,
sklasyfikowany jest jako nierozprzestrzeniający ognia (NRO). System można stosować
do wysokości 25,0 m nad poziomem terenu.
System CERESIT WM PREMIUM sklasyfikowany jest jako niepalny
i nierozprzestrzeniający ognia. Ma zastosowanie w budynkach o wysokości powyżej
25,0 m oraz w obrębie przepon przeciwpożarowych. W obu systemach wyprawę
elewacyjną mogą stanowić tynki mineralne.
7. INFORMACJA
DOTYCZĄCA
ZDROWIA (BIOZ)
BEZPIECZEŃSTWA
I
OCHRONY
Zgodnie z art. 21a ust. 1a Prawa Budowlanego inwestycja zalicza się do przedsięwzięć
wymagających sporządzenia planu BIOZ, z uwagi na:
• przewidywany czas trwania robót powyżej 30 dni i liczbę pracowników,
• charakter robót, organizację i miejsce prowadzenia stwarzające ryzyko powstania
zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi w szczególności:
−
−
−
−
przygniecenia lub uderzenia przedmiotem spadającym,
upadku z wysokości,
uszkodzenia ciała (złamania, skaleczenia, zachlapania oczu, itp.),
porażenia prądem.
Potencjalnymi źródłami zagrożeń związanymi z inwestycją są:
• roboty w pasie drogowym,
• roboty na granicach z nieruchomościami sąsiadów,
-4-
• roboty w czynnym obiekcie,
• roboty na wysokości (na dachach, rusztowaniach i drabinach),
• roboty rozbiórkowe (demontaż fragmentow pokrycia dachowego, blacharki, skuwanie
tynku , demontaż stolarki),
• roboty naprawcze kominów,
• roboty adaptacyjne dachów,
• roboty naprawcze murów (wzmacnianie nadproży, przemurowania),
• roboty ociepleniowe, tynkarskie i malarskie,
• roboty montażowe stolarki okiennej,
• roboty związane z remontem studzienek piwnicznych i wykonaniem opasek
przyściennych,
• roboty ślusarskie,
• prace z elektronarzędziami.
Przed przystąpieniem do robót kierownik budowy winien sporządzić lub zapewnić
sporządzenie planu BIOZ, następnie dopilnować wdrożenia jego ustaleń, zwłaszcza:
• wyznaczenia i oznakowania granic budowy w celu zabezpieczenia przed dostępem
osób postronnych,
• wyznaczenia stref komunikacyjnych i składowych, z uwzględnieniem zmiany
organizacji ruchu ulicznego,
• umieszczenia na budowie tablicy informacyjnej o planie BIOZ,
• przeprowadzenia instruktażu pracowników w zakresie wykonywanych robót
i wynikających z nich zagrożeń,
• wyposażenia pracowników w sprzęt ochrony osobistej,
• sprawowania ciągłego nadzoru nad prowadzonymi robotami,
• prowadzenia dokumentacji budowy.
Prace na wysokości należy prowadzić z rusztowań stojących, posiadających aktualny
certyfikat na znak bezpieczeństwa. Rusztowania muszą być montowane zgodnie
z instrukcją producenta. Podlegają odbiorowi przez kierownika budowy po ustawieniu oraz
codziennemu przeglądowi.
8. CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA BUDYNKU
Patrz załącznik do projektu.
9. PARAMETRY BUDYNKU
– długość budynku frontowego
– szerokość budynku frontowego
szerokość budynku frontowego ze skrzydłem
– wysokość elewacji frontowej od terenu do okapu
– wysokość elewacji frontowej od terenu do szczytu/kalenicy
– powierzchnia zabudowy
– kubatura (z podpiwniczeniem)
-
12,40 m
10,44 m
26,15 m
11,94 m
ok.17,00 m
306,50 m2
5 080,00 m3
-5-
10. OPIS BUDOWLANY
STAN ISTNIEJĄCY
Patrz pkt. 3.
10.1. REMONT
KONSERWATORSKI
ELEWACJI
PRZYULICZNYCH
POŁUDNIOWO-WSCHODNIEJ PONAD DACHEM SĄSIADA
I
SZCZYTOWEJ
ZAKRES PRAC:
Remont uwzględniający naprawę uszkodzeń technicznych, wykonanie nowych
tynków, odtworzenie i uzupełnienie elementów detalu architektonicznego, malowanie
farbą silikatową. Wykluczone jest docieplanie.
a) Tynki skuć w całości do gołego podłoża, pozostawiając tam, gdzie to możliwe tynki
na detalach architektonicznych.
b) Zdemontować wszelkie elementy obce, wprowadzone w trakcie eksploatacji budynku.
c) Przeprowadzić przegląd rozprowadzeń instalacyjnych:
− nieużyteczne mocowania i instalacje usunąć,
− konieczne dla dalszego funkcjonowania budynku wymienić zgodnie
z wymogami technicznymi w sposób pozwalający na ukrycie (z wyjątkiem
instalacji odgromowej) w bruzdach pod tynkiem.
d) Wyremontować uszkodzenia techniczne ścian:
− cegły luźne umocować, skorodowane partie muru wymienić zgodnie z załączoną
technologią napraw (patrz załącznik do opisu) z użyciem cegły ceramicznej pełnej
kl.15 i zapraw jednoskładnikowych o niskim module elastyczności,
− przemurować ewentualne pęknięcia konstrukcyjne, w tym nadproża okienne,
według zasady jw., pod nadzorem Inspektora,
− pęknięcia niemające związku ze statyką budowli wzmocnić na całej długości
pasami szer. 30,0 cm z metalowej siatki zbrojącej o oczkach 15 x 15 mm.
e) Po wykonaniu prac naprawczych ściany oczyścić mechanicznie z powłok malarskich
wykwitów, kurzu i innych zanieczyszczeń, zmyć wodą pod ciśnieniem, osuszyć
i zagruntować preparatem CERESIT CT17.
f) Przygotowane powierzchnie cokołu otynkować następującym zestawem:
– obrzutka z tynku podkładowego CERESIT CR 61 z dodatkiem emulsji kontaktowej
CERESIT CC81, grub. warstwy ok. 0,5 cm
– tynk podkładowy gruntująco-wyrównawczy CERESIT CR61, grub. ok. 1,0 cm,
– powłoka uszczelniająca w strefie przygruntowej CERESIT CR166/powłoka
krystalizująca CRYSTALISER CR90
– tynk renowacyjny specjalistyczny CERESIT CR 62, grub. ok. 2,0 cm.
g) Powierzchnie powyżej otynkować z zastosowaniem:
– obrzutki z tynku podkładowego CERESIT CR 61 z dodatkiem emulsji kontaktowej
CERESIT CC81, grub. warstwy ok. 0,5 cm,
– tynku renowacyjnego specjalistycznego CERESIT CR 62, grub. ok. 2 x1,0 cm.
-6-
h) Odrestaurować i uzupełnić detale architektoniczne Detale zniszczone odwzorować
z istniejących, zatracone zrekonstruować na podstawie zachowanych śladów
i rysunków:
− profile pasmowe odtworzyć metodą ciągniętą przy pomocy wzorników,
z użyciem specjalnych lekkich, plastycznych zapraw mineralnych do wykonywania
nowych detali i naprawy ubytków,
− elementy o formie nereguarnej naprawić przy użyciu zapraw jw. oraz
szybkowiążącej mineralnej zaprawy do odlewów,
− zadbać o staranne wyprowadzenie płaszczyzn, krawędzi i linii oraz wycyzelowanie
poszczególnych elementów detalu.
i) Powierzchnie tynków także detale, uszlachetnić w całości szpachlówką CERESIT
CR64, następnie tynkiem cienkowarstwowym mineralnym gładkim CERESIT CT34,
ziarno 0 ÷ 0,6 mm, gr. warstwy 0 ÷ 3,0 mm.
j) Całość zagruntować preparatem KEIM SPEZIAL FIXATIV następnie pomalować
dwukrotnie (stosując technikę krzyżową) farbą silikatową KEIM GRANITAL
z palety KEIM EXCLUSIV.
Miejsca szczególnie narażone na zawilgocenie zabezpieczyć preparatem
hydrofobowym SARSIL H14/R.
10.2. REMONT I DOCIEPLENIE ŚCIAN POZOSTAYCH
ZAKRES PRAC:
Remont uwzględniający naprawę uszkodzeń technicznych, docieplenie ścian
nadziemia i cokołowych do poziomu gruntu, malowanie farbą silikatową.
W pracach uwzględnić:
− ścianę szczytową skrzydła południowo-wschodniego poza obrysem budynku
przyległego,
− ścianę szczytową skrzydła północno-wschodniego,
− ściany podwórzowe budynku głównego i skrzydeł.
a) Pozostałości tynków skuć do gołego podłoża. Skuć również do zlicowania
z powierzchnią ścian ceglane parapety.
b) Elementy zbędne usunąć. Przygotować instalacje do ukrycia pod ociepleniem,
następnie naprawić uszkodzenia techniczne ścian na zasadzie analogii z elewacją
frontową (patrz pkt. 10.1).
Pęknięcia wzmocnić dodatkowo na całej długości pasami szer. 30,0 cm z metalowej
siatki zbrojącej o oczkach 15 x 15 mm.
c) Powierzchnie ścian oczyścić mechanicznie z luźnych elementów, wykwitów, kurzu
i innych zanieczyszczeń, zmyć wodą pod ciśnieniem i osuszyć.
d) Głębsze ubytki i nierówności podłoża wyprowadzić szpachlówką CERESIT CT29,
następnie całe powierzchnie zagruntować preparatem CERESIT CT17: Nie tynkować.
e) Wykonać prace dociepleniowe:
− ściany nadziemia docieplić styropianem samogasnącym EPS 80-036 zakładkowym
o wsp. λ=0,36 W/mK, gęstości 18 kg/m3 gr. 15,0 cm (na ościeżach gr. 3,0 cm)
w technologii Ceresit VWS PREMIUM,
-7-
− w strefach przepon przeciwpożarowych, tj. na ścianie szczytowej skrzydła
południowo-wschodniego w pasie szer. min. 1,0 m po obwodzie budynku
przyległego, także na ścianie szczytowej skrzydła północno-wschodniego
oraz w pasie szer. 1,0 m po obwodzie drewnianego dachu, styropian zastąpić wełną
mineralną fasadową FASROCK L firmy Rockwool o wsp. λ=0,039 W/mK,
gęstości 120÷160 kg/m3, gr. 15,0 cm (na ościeżach 3,0 cm), w technologii
CERESIT WM PREMIUM firmy Ceresit,
− w strefie cokołu zastosować odpowiednio styrodur gr. 12,0 cm i wełnę mineralną
FASRCOCK L gr. 12,0 cm,
− docieplenie mocować łącznikami mechanicznymi dług. min 21,0 cm, przyjmując
ok. 8 szt./1m2 na obrzeżach i ok. 4 szt./1m2 w środku płyt,
− w strefach przepon przeciwpożarowych zastosować łączniki ognioodporne stalowe
z talerzykami dociskowymi stalowymi,
− warstwę dociepleniową nadziemia odciąć profilem startowym na poziomie
projektowanego cokołu,
− połączenie uwarstwień cokołowych z listwą startową ocieplenia nadziemia
uszczelnić akrylem CERESIT ,
− na narożach wklęsłych i wypukłych oraz wokół okien zastosować profile ażurowe
z siatką, wzmacniające i ułatwiające wyprowadzenie prostych krawędzi,
− całość zagruntować preparatem Ceresit CT16, wykończyć tynkiem
cienkowarstwowym mineralnym CERESIT CT34, uziarnienie 0 ÷ 0,6 mm, grubość
warstwy 0 ÷ 3,0 mm, na siatce szklanej, do wysokości 2,0 m od terenu podwójnej,
− podwójną warstwę siatki zastosować również w miejscach szczególnych, tj. wzdłuż
pasm krawędziowych, na narożach ścian oraz wokół otworów okiennych
i drzwiowych,
− na połączeniu z budynkiem przyległym oraz budynkiem sąsiada wykonać dylatacje
z zastosowaniem listew dylatacyjnych z siatką i membraną.
UWAGA:
1) Należy zachować reżim technologiczny ustalony w obowiązującej dla systemu
Aprobacie Technicznej. Wszelkie elementy, także akcesoria, wchodzą w skład
systemu. Niedopuszczalne jest wprowadzanie komponentów innych producentów.
2) W miejsce technologii Ceresit można, w porozumieniu z Inwestorem, wprowadzić
inną atestowaną technologię, spełniającą wymóg nierozprzestrzeniania ognia,
(na styropianie) oraz niepalności i nierozprzestrzeniania ognia (na wełnie).
f) Wykończone powierzchnie zagruntować i pomalować jak elewację frontową.
10.3. REMONT KOMINÓW
a) Zniszczone i zwichrowane partie kominów usytuowanych w szczycie południowowschodnim budynku głównego oraz szczycie skrzydła zachodniego przemurować
z zastosowaniem cegły ceramicznej pełnej kl. 15 na zaprawie cementowej 5MPa.
b) Przemurowania i partie ubytków otynkować zestawem tynków jak ściany
nieocieplane.
c) Powiązanie komina w szczycie skrzydła z ociepleniem opierzyć obróbką blacharską
w koordynacji z opierzeniem szczytu – patrz pkt. 10.5.
d) Pozostałe kominy usytuowane w obrębie połaci dachowych zostały wyremontowane
w ramach robót naprawczych dachu. Nie wymagają ingerencji projektowych.
-8-
10.4. ADAPTACJA DACHÓW
a) Adaptacją objąć odcinki połaci dachowych wymagające przystosowania do grubości
projektowanego docieplenia:
– zwieńczenie szczytu skrzydła wschodniego,
– zwieńczenie szczytu skrzydła zachodniego,
– połączenia docieplanych ścian z połaciami dachowymi części niższych.
b) Wzdłuż szczytów budynków uzupełnić połacie o grubość projektowanego ocieplenia:
– przedłużyć oszalowanie przy zastosowaniu desek sosnowych o grubości
dostosowanej do grubości istniejącego oszalowania (nie mniejszej niż 2,5 cm)
impregnowanych FOBOSEM M4,
– wykonać wklejki z papy termozgrzewalnej podkładowej i nawierzchniowej,
– wykonać opierzenia – patrz pkt. 10.5.
c) Styki ścian ocieplanych z dachami budynków niższych zabezpieczyć systemowymi
taśmami uszczelniającymi i kołnierzami opierzającymi z blachy.
10.5. ROBOTY BLACHARSKIE
a) Rynny, obróbki przyrynnowe, także rury deszczowe zachować. Pozostałe obróbki
i opierzenia wymienić.
b) Wszędzie, gdzie to konieczne, opierzenia poszerzyć o grubość projektowanego
ocieplenia. Uwzględnić ponadto odsunięcie rur deszczowych, tj. wykonanie nowych
łączników zapewniających niezbędny dystans.
c) Opierzenia na styku ściana – gzymsy, również ściana – attyki dachowe, wykonać
po uprzednim zabezpieczeniu taśmami uszczelniającymi.
d) Na nowoprojektowane obróbki zastosować blachę gr. 0,7 mm:
– stalową ocynkowaną powlekaną na parapetach elewacji zapleczowych,
– stalową ocynkowaną surową w miejscach pozostałych.
e) Blachę układać na przekładce izolacyjnej z folii lub papy.
10.6. BALKONY I TARAS
a) Powierzchnie tynkowane balkonów wyremontować jak ściany nieprzewidziane
do docieplania – patrz pkt. 10.1.
b) Skuć istniejące uwarstwienia posadzkowe do poziomu płyty konstrukcyjnej. Naprawić
ubytki podłoża i wykonać nowe posadzki w technologii CERESIT, o następującym
układzie warstw:
–
–
–
–
–
płytki ceramiczne spoinowane uelastycznioną zaprawą CERESIT CE 43
zaprawa klejąca CERESIT CM 17
powłoka uszczelniająca CERESIT CR 90
warstwa spadkowa z masy posadzkowej wodoodpornej CERESIT CN 87
warstwa kontaktowa CERESIT CN 87 z dodatkiem emulsji CERESIT CC 81
c) Posadzkę wyprofilować ze spadkiem min. 1%. Na połączeniu ze ścianami zastosować
taśmę uszczelniającą CERESIT CL152, sznur dylatacyjny CS40 oraz spoinowanie
z poliuretanu CERESIT CS29.
-9-
d) W pracach uwzględnić:
– wykonanie nowych kołnierzy opierzających z kapinosem – patrz pkt 10.5,
– wykonanie wzdłuż ścian cokolików wys. 10,0 cm z płytek gresowych,
– remont balustrad – patrz pkt 10.12a.
e) Taras od strony podwórza został wyremontowany w ramach wcześniejszych robót.
Nie wymaga ingerencji.
10.7. REMONT KIOSKÓW ZEJŚCIOWYCH DO PIWNICY
a) Zdjąć uwarstwienia dachowe. Ubytki i nierówności podłoża wyprowadzić zaprawą
CERESIT CT29, następnie powierzchnie zagruntować preparatem CERESIT CT17.
b) Ułożyć nowe pokrycie z blachy stalowej ocynkowanej gr. 0,7 mm łączonej na wysoki
rąbek, na przekładce z papy podkładowej klejonej do podłoża lepikiem asfaltowym.
c) Po obwodzie połaci wykonać opierzenia:
− styki ze ścianami zabezpieczyć uprzednio taśmami uszczelniającymi,
− wzdłuż obrzeży wyprofilować kapinosy.
d) Pozostałości tynków skuć do gołego podłoża. Ściany oczyścić, naprawić i otynkować
jak cokół w elewacjach niedocieplanych. Pomalować 2x farbą silikatową i dodatkowo
preparatem hydrofobowym.
e) Wyremontować drzwi – patrz pkt 10.11.
10.8. REMONT STUDZIENEK PIWNICZNYCH I WYMIANA KRAT
a) Partie uszkodzone obrzeży studzienek przemurować z zastosowaniem cegły
ceramicznej pełnej kl. 15 na zaprawie cementowej, uwzględniając osadzenie okucia
z kątownika L45 mm pod oparcie krat:
– wym. studzienek od strony ulic
135x70cm
− 9 szt.
155x70 cm
− 2 szt.
– wym. studzienek od podwórza
180x70cm
− 1 szt.
190x70 cm
− 2 szt.
200x70cm
− 1 szt.
b) Dna studzienek oczyścić i naprawić oraz stosownie do potrzeb wykonać nadlewki
pozwalające na nadanie spływu w kierunku odwodnienia. Odpływy udrożnić.
c) Przykryć nowowykonanymi kratami, uwzględniając (od strony podwórzowej) korektę
wymiaru o grubość projektowanego docieplenia.
− wym. krat od frontu
85x45 cm
− 9 szt.
105x45 cm
− 2 szt.
− wym. krat od podwórza
130x30 cm
− 1 szt.
140x30 cm
− 3 szt.
Prace jw. wykonać w nawiązaniu do istniejącego chodnika i utwardzenia podwórza.
d) Kraty pomalować jak inne elementy stalowe – patrz pkt 10.12a.
- 10 -
10.9. CHODNIKI I OPASKI PRZYŚCIENNE
a) Wzdłuż odcinków ścian podwórzowych stykających się z gruntem wykonać opaski
i utwardzenia zabezpieczające przed zabrudzeniem i zniszczeniem warstwy
dociepleniowej:
− wysepkę przy kioskach zejściowych do piwnicy, wym. ok. 2,0x1,4 m,
− opaskę szer. 0,4 m wzdłuż odcinków pozostałych, dł. łączna ok. 12,5 m.
b) Nawierzchnie jw. wykonać z kostki betonowej gr. 6,0 cm na podsypce cementowopiaskowej. Wyprofilować ze spadkiem min. 2% od budynku, wykończyć obrzeżem
trawnikowym.
Przed ułożeniem wyrównać, ustabilizować i wyprofilować podłoże.
c) Prace skoordynować z robotami izolacyjnymi ścian cokołowych.
10.10. STOLARKA OKIENNA
Okna strychowe w części wspólnej wymienić na drewniane powtarzające podziały
demontowanych, o współczynniku przenikania ciepła zestawu (ramy i szyby)
Ukmax=1,8 W/m2xK.
− wym.
50x50 cm – 2 szt.
50x60 cm – 1 szt.
10.11. STOLARKA DRZWIOWA
a) Drzwi wejścia głównego i zapleczowe do części mieszkalnych zostały wymienione
w ramach wcześniejszych robót. Wykazują dobry stan techniczny.
− ewentualne spękania i ubytki zaszpachlować,
− oczyścić, przeszlifować i odpylić, odświeżyć lazurą do drewna w kolorystyce
istniejącej.
b) Drzwi listwowe w przybudówkach zejściowych do piwnicy naprawić według
zasady jw., oczyścić z powłok malarskich, przeszlifować i odpylić. Pomalować emalią
do drewna gruntującą, podkładową i nawierzchniową.
10.12. ROBOTY DODATKOWE
a) Wyremontować i odświeżyć balustrady balkonowe, balustradę tarasu od podwórza,
kraty okienne, kraty okien wystawowych oraz akcesoria i szafki instalacyjne:
− sprawdzić i naprawić mocowania,
− partie silnie skorodowane wymienić, z zachowaniem istniejącej formy i detalu,
drobniejsze uszkodzenia naprawić,
− powierzchnie oczyścić z powłok malarskich i rdzy, odpylić i odtłuścić.
− malować farbą chlorokauczukową przeciwrdzewną podkładową i nawierzchniową.
b) Wymienić (na systemową z daszkiem) i przystosować do grubości docieplenia
wywiewkę wentylacyjną w skrzydle wschodnim od strony elewacji podwórzowej:
− wym. Ø 15 cm, l=40,0 cm – 1 szt.
c) Wymienić uchwyty na flagi i numer policyjny.
Zastosować elementy systemowe, w tym numer policyjny podświetlany.
- 11 -
11. KOLORYSTYKA ELEWACJI
Budynek malować zgodnie z kartą kolorów i planszami rysunkowymi projektu.
UWAGA:
Podana kolorystyka bazuje na wyrobach i symbolach kolorów firmy KEIM z palety KEIM
EXCLUSIV.
Numery kolorów wyrobów innych firm nie pokrywają się, stąd w przypadku zmiany należy
dokonać stosownej korekty, posługując się oryginalnym próbnikiem.
Z uwagi na zafałszowanie koloru wynikające z niedoskonałości wydruku, przy wyborze
kolorów kierować się wyłącznie podaną numeracją. Przed przystąpieniem do malowania
należy wykonać próby na fragmentach elewacji pozwalające na ostateczne uściślenie
kolorów w uzgodnieniu z Konserwatorem Zabytków.