Użytkownik Sieci Komputerowych

Adres IP (Internet Protocol address) - unikatowy numer
przyporządkowany urządzeniom sieci komputerowych. Adresy
IP są wykorzystywane w Internecie oraz sieciach lokalnych.
Adres IP zapisywany jest w postaci czterech oktetów w postaci
dziesiętnej oddzielonych od siebie kropkami, np. adres IP:
207.142.131.23 - publiczny
192.168.1.34
- prywatny klasy C (maska 255.255.255.0)
10.0.1.56
- prywatny klasy A (maska 255.0.0.0)
(źródło: pl.wikipedia.pl)
(źródło: www.tech-portal.pl)
IPv4 – 32 bitowa liczba z zakresu od 0 do 4’294’967’295
Adres rzeczywisty: 2345456342
Binarnie: 10001011 – 11001100 – 11010010 – 11010110
W oktetach: 139.204.210.214
IPv6 – 128 bitowa liczba z zakresu
od 0 do 340282366920938463463374607431768211455
Zapisywany jako 8 liczb szesnastkowych np.:
1080:0:0:0:0:800:0:417A
W sieci adres jest zawsze przydzielany automatycznie
Maska podsieci, maska adresu (ang. subnetwork mask,
address mask) - liczba służąca do wyodrębnienia w
adresie IP części sieciowej od części hosta.
Po wykonaniu iloczynu bitowego maski i adresu IP
komputera mamy otrzymać adres IP całej sieci, do której
należy ten komputer.
Pozwala on w elastyczny sposób dzielić duże dowolne sieci
(zwłaszcza te o ograniczonej puli adresów IP) na mniejsze
podsieci.
CIDR
/8
/16
/24
MASKA
Liczba adresów
255.0.0.0
16777214
255.255.0.0
65534
255.255.255.0
254
Skrócony zapis maski:
192.168.1.34/24
Brama sieciowa - (ang. gateway) jest maszyną podłączoną do
sieci komputerowej za pośrednictwem której komputery z sieci
lokalnej komunikują się z komputerami w innych sieciach.
Brama sieciowa może routować pakiety między sieciami TCP/IP
lub innych protokołów rutowalnych — jest wtedy routerem.
W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa) (ang. default
gateway) oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej
mają wysyłać pakiety o ile nie powinny być one kierowane w
sieć lokalną lub do innych, znanych im routerów. W typowej
konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery
korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im
łączność z innymi podsieciami lub z Internetem.
Router (po polsku - ruter, trasownik) – urządzenie
sieciowe pracujące w trzeciej warstwie modelu OSI,
pełniące rolę węzła komunikacyjnego.
Proces kierowania ruchem nosi nazwę routingu,
routowania, rutowania lub trasowania.
NAT (ang. Network Address Translation), nazywany też w jednej ze
swych odmian maskarada (z ang. masquerade) - technika translacji
adresów sieciowych.
SNAT (Source Network Address Translation) to technika polegająca na
zmianie adresu źródłowego pakietu IP na jakiś inny. Stosowana
często w przypadku podłączenia sieci dysponującej adresami
prywatnymi do sieci Internet. Wtedy router, przez który podłączono
sieć, podmienia adres źródłowy prywatny na adres publiczny
(najczęściej swój własny).
DNAT (Destination Network Address Translation) to technika
polegająca na zmianie adresu docelowego pakietu IP na jakiś inny.
Stosowana często w przypadku, gdy serwer, który ma być dostępny
z Internetu ma tylko adres prywatny. W tym przypadku router
dokonuje translacji adresu docelowego pakietów IP z Internetu na
adres tego serwera.
Protokoły komunikacyjne to zbiór ścisłych reguł i kroków
postępowania, które są automatycznie wykonywane przez
urządzenia komunikacyjne w celu nawiązania łączności i
wymiany danych. Dzięki temu, że połączenia z użyciem
protokołów odbywają się całkowicie automatycznie typowy
użytkownik zwykle nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia i nie
musi o nich nic wiedzieć.
Protokołami tego rodzaju posługują się:
teleksy,
faksy,
modemy,
programy komputerowe,
wiele innych urządzeń, włącznie z np. pilotami do telewizorów.
Popularne protokoły wysokopoziomowe (aplikacyjne) i ich
standardowe porty:
BOOTP - serwer 67, klient 68
DNS - 53
Finger - 79
FTP - 21
Gopher - 70
HTTP - 80, i inne
HTTPS - 443 (HTTP na SSL)
IMAP - 143
IMAP3 - 220
IRC - 6667
XMPP - 5222 dla serwera sieci Jabber
XMPP - 5223 dla serwera sieci Jabber
w serwisie Wirtualna Polska
LDAP - 389
LDAPS - 636 (LDAP na SSL)
MySQL - 3306
NNTP - 119
POP3 - 110
SPOP3 - 995 (POP3 na SSL)
PostgreSQL - 5432
Rsync - 873
SMTP - 25
SSH - 22
Telnet - 23
TFTP - 69
X11 - od 6000 do 6007
Identyfikacja klienta w
sieci
BOOTP i DHCP
Aby komputer mógł pracować w cieci TCP/IP musi mieć zdefiniowane:
 MAC Address
 IP Address
 Maskę podsieci (SubNet Mask)
 Default Gateway (bramka)
Adresy te możemy:
Wpisywać ręcznie (w małych sieciach).
Zalety:
Zawsze dobre;
Wady:
Interwencja na każdej stacji roboczej;
Gdy mamy statyczne adresy możemy nadać 2 komputerom te same
adresy;
Instalacja na każdej stacji;
Przydzielanie automatyczne.
Przydzielanie takie możemy robić za pomocą 2 mechanizmów:
BootP - automatycznie informacje są dostarczane komputerowi o jego
konfiguracji. Jest to mechanizm automatycznego przydzielania konfiguracji.
Służy do:
a)ustalenia parametrów konfiguracyjnych komputera;
b)wystartowania komputera (bootowanie komputera) bez systemu
operacyjnego. Jest to realizowane przez protokół TFTP;
DHCP – rozwinięcie BootP. Jest to mechanizm alokacji adresów z puli
IP.Używa tej samej struktury co BootP.
DHCP przydziela adresy na 3 sposoby:
AUTOMATIC – adres pierwszy wolny z puli i przydziela go na stałe
stacji;
DYNAMIC –mamy pewną pulę adresów, które są wypożyczane na
pewien czas. Po upływie czasu serwer zwraca do puli ten adres (jeśli
nie poprosimy o jego przedłużenie);
MANUAL – to samo jak w przypadku BootP;
System DNS posiada następujące cechy:
 Nie ma jednej centralnej bazy danych adresów IP i nazw. Najważniejszych jest 13
serwerów rozrzuconych na różnych kontynentach.
 Serwery DNS przechowują dane tylko wybranych domen.
 Każda domena ma co najmniej 2 serwery DNS obsługujące ją, jeśli więc nawet któryś
z nich będzie nieczynny, to drugi może przejąć jego zadanie.
 Serwery DNS przechowują przez pewien czas odpowiedzi z innych serwerów (ang.
caching), a więc proces zamiany nazw na adresy IP jest często krótszy niż w podanym
przykładzie.
 Każdy komputer może mieć wiele różnych nazw. Na przykład komputer o adresie IP
207.142.131.245 ma nazwę pl.wikipedia.org oraz de.wikipedia.org
 Czasami pod jedną nazwą może kryć się więcej niż 1 komputer po to, aby jeśli jeden
z nich zawiedzie, inny mógł spełnić jego rolę.
 Jeśli chcemy przenieść serwer WWW na inny szybszy komputer, z lepszym łączem
ale z innym adresem IP, to nie musimy zmieniać adresu WWW strony, a jedynie w
serwerze DNS obsługującym domenę poprawiamy odpowiedni wpis.
 Protokół DNS posługuje się do komunikacji głównie protokołem UDP.
 Serwery DNS działają na porcie numer 53
DNS
Na samym początku internetu było tak, że był plik host.txt, w
którym znajdowało się: nazwa maszyny i jej adres IP. Należało
wymyślić inny sposób nazewnictwa, który:
- musiał być w lepszy sposób uaktualniany;
- usprawnić problem z nazwami maszyn;
Wymyślono DNS (Domain Name Serwer). Domeny ukształtowane
są w formie drzewa, którego korzeniem jest ROOT.
ROOT – sama w sobie domena ta nie ma maszyn. Jawnie to (.)
ROOT
PL
COM
XYZ
EDU
ZYX
DOMENY GÓRNEGO POZIOMU (TOP LEVEL)
Rozróżniamy 2 rodzaje domen górnego poziomu:
 domeny funkcyjne – dotyczą instytucji (głównie w USA). Zarządza
nimi INTERNIC;
 domeny geograficzne – dotyczą państw (wg standardu ISO 1366).
Dwuliterowe nazwy państw. Zarządza nimi NASK;
Podstawowe domeny:
NET – domena przeznaczona dla organizacji związanych z siecią;
ORG – domena przeznaczona dla organizacji o charakterze
niezarobkowym;
COM – domena przeznaczona dla organizacji o charakterze
zarobkowym. Domena przeznaczona dla firm;
MIL – domena przeznaczona dla organizacji wojskowych
GOV – domena przeznaczona dla organizacji rządowych;
EDU – domena przeznaczona dla organizacji edukacyjnych;
Struktura RevDNS
RevDNS to odwzorowywanie adresów IP na nazwy. W przestrzeni nazw
domenowych istnieje domena in-addr.arpa, węzły w tej domenie są
etykietowane wg. liczb w kropkowej notacji adresu IP. Wynika z tego
prosty wniosek, że domena in-addr.arpa posiada 256 węzłów, których
etykietą jest pierwszy oktet adresu IP. Każdy z tych węzłów rozgałęzia się
na kolejne 256 węzłów których etykietą jest już drugi oktet adresu IP.
Tworzy się w ten sposób drzewo posiadające cztery poziomy (tyle ile jest
oktetów w adresie IP).
W ten sposób domena in-addr.arpa w rzeczywistości może pomieścić
wszystkie adresy IP Internetu.
Adresy w nazwie domenowej zapisywane są od tylu - adresowi IP
213.25.234.82 odpowiada węzeł w domenie in-addr.arpa
82.234.25.213.in-addr.arpa.