docOLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego
download 
Reklamacja Transkrypt
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Biomechanika KOD ECTS: 120-26-10-A9 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 3 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia Iº ROK/ SEMESTR: II/3 Wykłady – liczba godzin 15/10 Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin 30/15 Forma zaliczenia egzamin GRUPA PRZEDMIOTÓW: A OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia człowieka, Kinezyterapia I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: nauka funkcjonalnej, praktycznej biomechaniki ruchu człowieka. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia audytoryjne (A) − IV. Treści programowe: studia stacjonarne Nr Temat wykładu Wk1 Biomechanika stawu kolanowego Wk2 Biomechanika stawu biodrowego Wk3 Biomechanika stawu skokowo-goleniowego Wk4 Biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa Wk5 Biomechanika odcinka szyjnego kręgosłupa Wk6 Biomechanika kompleksu barkowego Wk7 Biomechanika jazdy na rowerze Nr Temat ćwiczeń A1 Zajęcia organizacyjne- Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia -Objaśnienie podstawowych wielkości używanych w biomechanice. -Objaśnienie przenoszenia napięć i złożoności ruchu (płaszczyzny, osie). -W jaki sposób prawidłowo ćwiczyć mięśnie brzucha. P2 Otwarty i zamknięty łańcuch kinematyczny - omówienie i przykłady ćwiczeń A3 Mięśnie toniczne/fazowe oraz lokalne/globalne- omówienie każdej grupy, podział głównych grup mięśniowych, przedstawienie najczęściej występujących przykładów mięśniowej nierównowagi statycznej. Omówienie włókien szybko i wolno kurczliwych. A4 Rodzaje treningu mięśniowego-rodzaje skurczów mięśniowych. Omówienie skurczu koncentrycznego i ekscentrycznego z uwzględnieniem wad i zalet. A5 Trening oporowy- zalecenia, przeciwwskazania. Rodzaje treningu oporowego z uwzględnieniem obciążenia, intensywności i kolejności wykonania P6 Biodex system 3- Praktyczne przedstawienie badania siły mięśniowej w czasie skurczu izometrycznego i izokinetycznego ( z uwzględnieniem schorzeń narządu ruchu) P7 Biodex system 3- Omówienie uzyskanych wyników (analiza siły, wytrzymałości i mocy pacjenta) P8 FMS - Funkcjonalna ocena motoryczna P9 P10 P11 P12 P13 A14 A15 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Nr P1 A2 A3 A4 P5 P6 P7 A8 Przysiad - Biomechaniczne aspekty prawidłowego przysiadu Stabilizacja głęboka - Przedstawienie systemu mięśni głębokich i omówienie zależności pomiędzy nimi. Nauka prawidłowej aktywacji z przykładami podstawowych wzorców ruchowych Trening funkcjonalny- Pojęcie funkcjonalności ćwiczeń używanych w rehabilitacji. Przykładowe ćwiczenia. Staw skokowy- Biomechanika stawu skokowego z uwzględnieniem poszczególnych dysfunkcji w obrębie tego stawu. Podsumowanie dotychczas zebranych informacji na przykładzie protokołu po skręceniu stawu skokowego. Miednica- wpływ ustawienia miednicy na postawę ciała i tworzenie dysfunkcji w obrębie aparatu ruchu Podsumowanie wiadomości - powtórzenie całości materiału na przykładzie wybranych schorzeń narządu ruchu. Zaliczenie ćwiczeń w formie odpowiedzi ustnej − studia niestacjonarne Temat wykładu Biomechanika stawu kolanowego Biomechanika stawu biodrowego Biomechanika stawu skokowo-goleniowego Biomechanika odcinka lędźwiowego i szyjnego kręgosłupa Biomechanika jazdy na rowerze Temat ćwiczeń -Zajęcia organizacyjne- Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia -Objaśnienie podstawowych wielkości używanych w biomechanice. -Objaśnienie przenoszenia napięć i złożoności ruchu (płaszczyzny, osie). -W jaki sposób prawidłowo ćwiczyć mięśnie brzucha. - Otwarty i zamknięty łańcuch kinematyczny-omówienie i przykłady ćwiczeń Mięśnie toniczne/fazowe oraz lokalne/globalne- omówienie każdej grupy, podział głównych grup mięśniowych, przedstawienie najczęściej występujących przykładów mięśniowej nierównowagi statycznej. Omówienie włókien szybko i wolno kurczliwych. Przedstawienie systemu mięśni głębokich i omówienie zależności pomiędzy nimi Rodzaje treningu mięśniowego-rodzaje skurczów mięśniowych. Omówienie skurczu koncentrycznego i ekscentrycznego z uwzględnieniem wad i zalet. Trening oporowy- zalecenia, przeciwwskazania. Rodzaje treningu oporowego z uwzględnieniem obciążenia, intensywności i kolejności wykonania Biodex system 3- Praktyczne przedstawienie badania siły mięśniowej w czasie skurczu izometrycznego i izokinetycznego ( z uwzględnieniem schorzeń narządu ruchu) FMS- Funkcjonalna ocena motoryczna (zajęcia praktyczne) Przysiad- Biomechaniczne aspekty prawidłowego przysiadu Zaliczenie ćwiczeń V. Literatura Literatura podstawowa: 1.Bober T., Zawadzki J.- Biomechanika układu ruchu człowieka. Wrocław, 2003 2.Wychowański M.- Wybrane metody oceny dynamiki układu ruchu człowieka. Warszawa, 2008. 3.Urbanik Cz.- Wybrane zagadnienia biomechaniki sportu. Warszawa, 2003 4. Zagrobelny Z., Woźniewski M.- Biomechanika kliniczna. Wrocław, 2008 Literatura uzupełniająca: 1. Feneis H.- Ilustrowany słownik międzynarodowego mianownictwa anatomicznego. Warszawa, 2007 2.Lee D.- Obręcz biodrowa. Warszawa, 2005. 3.Richardson C., Hodges P., Hides J.- Therapeutic Exercise for Lumbopelvic Stabilization, 2004 − VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: w zakresie wiedzy Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 wyjaśnia szczegóły budowy i funkcjonowania aparatu ruchu człowieka Odniesienie do efektów kierunkowych K_W08 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W01 OM1_W02 OM1_W03 02 potrafi wymienić i scharakteryzować metody oceny stanu narządu ruchu człowieka dla wyjaśnienia zaburzeń ich struktury i funkcji K_W09 K_W10 03 04 w zakresie umiejętności w zakresie kompetencji społecznych 05 przedstawia analizę biomechaniczną prostych i złożonych ruchów człowieka w warunkach prawidłowych i różnych zaburzeniach układu ruchu oraz w warunkach obciążeń wewnętrznych i zewnętrznych organizmu interpretuje wyniki podstawowych badań klinicznych oraz wyniki diagnostyki funkcjonalnej dla doboru środków fizjoterapii, wykonywania zabiegów i stosowania podstawowych metod terapeutycznych rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych K_W27 K_U15 K_K01 OM1_W01 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W06 OM1_W07 OM1_W07 OM1_W02 OM1_W03 OM1_U05 OM1_U06 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U10 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K01 VII. Sposoby oceny: F1- odpowiedź ustna F2- sprawdzian pisemny F5- udział w dyskusji P1- egzamin pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 02 03 04 05 Nr efektu 01 02 03 04 05 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, A3, P10, P12, P13 P6, P7, P8 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, A2,A4, A5, A9, A11 P7, A1, A14, A15 Studia niestacjonarne Forma zajęć Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A3, A2, A1, P6 P6, P5, Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A4, P6, P7 P6, P5 A1, A8 Sposób oceny F1, F2, P1 F1, F2, P1 F1, F2, P1 F5 F5 Sposób oceny F1, F2, P1 F1, F2, P1 F1, F2, P1 F5 F5 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ............................................................................................ 15 h − udział w ćwiczeniach audytoryjnych................................................................... 12 h − udział w ćwiczeniach praktycznych .................................................................... 18 h − konsultacje ..............................................................................................................1 h − egzamin pisemny ....................................................................................................2 h RAZEM: 48 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń .......................................................................................7 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. .............................................................5 h − przygotowanie do egzaminu ....................................................................................15 h RAZEM: 27 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,9 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1 3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne 0,9 − udział w ćwiczeniach praktycznych..........................................................................................18 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ..............................................................................5 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ............................................................................................ 10 h − udział w ćwiczeniach audytoryjnych................................................................... 7 h − udział w ćwiczeniach praktycznych .................................................................... 8 h − konsultacje ............................................................................................ ..................1 h − egzamin pisemny ....................................................................................................2 h RAZEM: 28 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń .......................................................................................7 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ............................................................15 h − przygotowanie do egzaminu ....................................................................................25 h RAZEM: 47 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,9 3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne 0,9 − udział w ćwiczeniach praktycznych..........................................................................................8 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ............................................................................15 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ryszard Biernat XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w chirurgii i onkologii KOD ECTS: 126-26-10-B7 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 2 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Kinezyterapia, Fizykoterapia RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO ROK/ SEMESTR: II/ 3 Wykłady – liczba godzin 20/10 Język wykładowy Ćwiczenia – liczba godzin 20/15 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych i dobór zabiegów fizjoterapeutycznych oraz metod fizjoterapii stosownie do stanu pacjenta. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie praktyczne (P), ćwiczenie kliniczne (K) IV. Treści programowe: Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 Wk8 Wk9 Wk10 Nr P1 K2 K3 P4 P5 P6 K7 studia stacjonarne Temat wykładu Czynniki ryzyka powikłań leczenia chirurgicznego, rodzaje powikłań. Cele i zadania fizjoterapii w okresie przedoperacyjnym, pooperacyjnym szpitalnym i poszpitalnym. Rehabilitacja po operacjach w obrębie klatki piersiowej. Rehabilitacja po operacjach w obrębie jamy brzusznej. Charakterystyka choroby nowotworowej - klasyfikacja nowotworów, epidemiologia, metody badania i leczenia. Powikłania i następstwa leczenia nowotworów złośliwych. Znaczenie, cele i zadania rehabilitacji w onkologii. Rola aktywności ruchowej w pierwotnej i wtórnej prewencji choroby nowotworowej. Rehabilitacja po leczeniu raka piersi. Rehabilitacja po leczeniu nowotworów kości i tkanek miękkich Rehabilitacja społeczna i zawodowa w onkologii. Temat ćwiczenia Przyczyny i występowanie powikłań poperacyjnych. Metody zapobiegania powikłaniom płucnym po zabiegach operacyjnych. Usprawnianie po zabiegach operacyjnych na jamie brzusznej i klatce piersiowej. Diagnostyka chorób nowotworowych. Rak piersi – diagnostyka, leczenie. Usprawnianie po operacji odtwórczych piersi. Obrzęk limfatyczny – leczenie i usprawnianie K8 K9 P10 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Nr P1 K2 K3 P4 P5 Usprawnianie po operacji raka piersi. Rehabilitacja w wybranych chorobach onkologicznych Rehabilitacja po zabiegach chirurgicznych i onkologicznych - sprawdzian praktyczny. studia niestacjonarne Temat wykładu Czynniki ryzyka powikłań leczenia chirurgicznego, rodzaje powikłań. Cele i zadania fizjoterapii w okresie przedoperacyjnym, pooperacyjnym szpitalnym i poszpitalnym. Rehabilitacja po operacjach w obrębie klatki piersiowej i jamy brzusznej. Charakterystyka choroby nowotworowej - klasyfikacja nowotworów, epidemiologia, metody badania i leczenia. Powikłania i następstwa leczenia nowotworów złośliwych. Znaczenie, cele i zadania rehabilitacji w onkologii. Rola aktywności ruchowej w pierwotnej i wtórnej prewencji choroby nowotworowej. Rehabilitacja po leczeniu wybranych chorób nowotworowych. Temat ćwiczenia Przyczyny i występowanie powikłań poperacyjnych. Metody zapobiegania powikłaniom płucnym po zabiegach operacyjnych. Usprawnianie po zabiegach operacyjnych na jamie brzusznej i klatce piersiowej. Rak piersi – diagnostyka, leczenie. Obrzęk limfatyczny – leczenie i usprawnianie Rehabilitacja w wybranych chorobach onkologicznych Rehabilitacja po zabiegach chirurgicznych i onkologicznych - sprawdzian praktyczny V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Buss T., Ból, patomechanizm i leczenie, Zakład Medycyny Paliatywnej Gdańsk 2007 2. Grobstein H. Ruth., Wszystko o raku piersi, PZWL Warszawa 2007 3.Kasprzak W., Fizjoterapia kliniczna, PZWL Warszawa 2010 4. Kiwerski J., Włodarczyk K., Fizjoterapia ogólna, PZWL 2012 5. Kordek R., Onkologia kliniczna – podręcznik dla studentów i lekarzy, VIA MEDICA Gdańsk 2007 6. Kwolek A., Rehabilitacja medyczna, Urban & Partner Wrocław 2013 7. Noszczyk W., Chirurgia, PZWL 2007 8.Mika K., Po odjęciu piersi, PZWL Warszawa 2005 9. Mikołajewska E., Fizjoterapia po mastektomii, PZWL 2010 10. Woźniewski M., Fizjoterapia w onkologii, PZWL Warszawa 2004 11. Zębaty M., Fizjoterapia, PZWL Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca: 1. Konturek S., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo UJ 2000 2. Mikołajewska E., Elementy fizjoterapii, PZWL Warszawa 2011 3. Praktyczna rehabilitacja i fizjoterapia – miesięcznik 4. Wrzosek Z.; Bolanowski J.; Podstawy rehabilitacji dla studentów medycyny. PZWL Warszawa 2011 VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr efektu Student, który zaliczył przedmiot: 01 scharakteryzuje etiopatogenezę, diagnostykę, badania czynnościowe, przebieg kliniczny, powikłania chorób nowotworowych oraz metody ich leczenia (zachowawczego i operacyjnego) K_W13 w zakresie wiedzy Odniesienie do efektów kierunkowych K_W11 K_W14 03 w zakresie umiejętności wykonuje podstawowe testy diagnostyczne K_U04 wykorzystując w tym celu odpowiednie metody i sprzęt oraz umie interpretować wyniki podstawowych badań klinicznych K_U07 K_U14 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W03 OM1_W07 OM1_W10 OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W02 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U05 K_U15 04 ustala indywidualny program rehabilitacji i samodzielnie przeprowadzić procedury fizjoterapeutyczne u pacjentów pulmonologicznych oraz umie kontrolować efektywność zabiegów i krytycznie je oceniać K_U01 K_U24 K_U16 K_U20 06 samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając właściwych relacji z pacjentem oraz zasad etycznych obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty K_K10 K_K11 w zakresie kompetencji społecznych K_K13 K_K14 K_K17 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny OM1_U02 OM1_U08 OM1_U05 OM1_U06 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07 OM1_K04 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K07 OM1_K09 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1, Wk5, Wk6, Wk7, P1, P4, P5, P6 02 Wk2, K2 03 Wk3, Wk4, Wk8, Wk9, Wk10, K2, K3, K7, K8, K9 04 P1, K2, k3, P4, P5, p6, K7, K8, K9, P10 studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1, Wk3, P1, K3 02 Wk2, K3 03 Wk2, Wk4, Wk5, K2, K3, K4, K5 04 P1, K2, K3, P4, P5 Sposób oceny F4, P1 F3, F4, P1 F3, P1 F3 Sposób oceny F4, P1 F3, F4, P1 F3, P1 F3 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .........................................................................................................................20 h − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych............................................................................20 h − konsultacje .........................................................................................................................................1 h RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do kolokwium ....................................................................................................... 6 h − przygotowanie do testu pisemnego ……........................................................................................7 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………………………………...6 h RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,9 − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ .................................................................... .... 20 − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………………………………...6 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... ...............10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych............................................................................ 15 h − konsultacje .........................................................................................................................................1 h RAZEM: 26 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. .....10 h − przygotowanie do testu pisemnego.................................................................................................14 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………………………………...10 h RAZEM: 34 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8 − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ .................................................................... .... 15 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………………………………...10 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Andrzej Nowakowski, mgr Dorota Dziechcińska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w ginekologii i położnictwie KIERUNEK: Fizjoterapia KOD ECTS: 126-26-10-B10 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° ROK/ SEMESTR: II/3 Wykłady – liczba godzin 10/10 Język wykładowy Ćwiczenia – liczba godzin 20/10 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną PUNKTY ECTS: 2 Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Kinezyterapia, Fizykoterapia polski I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych w zakresie ginekologii i dobór zabiegów fizjoterapeutycznych. Zapoznanie z postępowaniem fizjoterapeutycznym w czasie ciąży, porodu oraz połogu. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie kliniczne (K), ćwiczenia praktyczne (P) IV. Treści programowe: studia stacjonarne i niestacjonarne Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Nr P1 P2 P3 K4 K5 K6 P7 P1 P2 Temat wykładu Wybrane schorzenia ginekologiczne – diagnostyka, obraz kliniczny, postępowanie fizjoterapeutyczne. Ciąża, poród, połóg. Szkoła rodzenia – ćwiczenia usprawniające, profilaktyka nietrzymania moczu i obniżania się narządów rodnych, usprawnianie krocza i dna miednicy Rehabilitacja po porodzie fizjologicznym Rehabilitacja po cesarskim cięciu studia stacjonarne Temat ćwiczenia Ginekologia zachowawcza – postępowanie w wybranych jednostkach chorobowych. Ginekologia operacyjna – postępowanie usprawniające przed operacją i po zabiegu Kinezystymulacja w ciąży. Nauka ćwiczeń oddechowych przygotowująca do porodu. Usprawnianie w okresie połogu. Rehabilitacja po operacyjnym zakończeniu porodu. Rehabilitacja ginekologiczna - zaliczenie praktyczne studia niestacjonarne Ginekologia zachowawcza – postępowanie w wybranych jednostkach chorobowych. Ginekologia operacyjna – postępowanie usprawniające przed operacją i po zabiegu K3 K4 P5 Nauka ćwiczeń oddechowych przygotowująca do porodu. Usprawnianie w okresie połogu. Rehabilitacja po operacyjnym zakończeniu porodu. Rehabilitacja ginekologiczna - zaliczenie praktyczne V. Literatura Literatura podstawowa Kozłowska J. Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie, AWF Kraków, Kraków 2006. Podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów pod red. T.Opali, PZWL, Warszawa, 2006. Kozłowska J., Teoria i praktyka rehabilitacji w ginekologii i położnictwie, wydawnictwo skryptowe nr 112, AWF, Kraków 1991. Literatura uzupełniająca Fijałkowski W. Szkoła rodzenia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997. Borys B. Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2000. Karowicz-Bilińska A. i in. Fizjoterapia w położnictwie. Ginekol Pol. 2010, 81, 441-445 VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: w zakresie wiedzy Nr efektu Student, który zaliczył przedmiot: 01 Charakteryzuje etiopatogenezę, diagnostykę, przebieg kliniczny wybranych chorób narządu rodnego oraz metody ich leczenia (zachowawczego i operacyjnego). K_W13 Odniesienie do efektów kierunkowych K_W11 K_W14 02 Opisuje prawidłowy przebieg ciąży, porodu i połogu K_W01 oraz występujące powikłania i rolę edukacji K_W14 zdrowotnej oraz profilaktyki. K_W20 03 Potrafi ustalić indywidualny program rehabilitacji i samodzielnie przeprowadzić procedury fizjoterapeutyczne u pacjentów pulmonologicznych oraz umie kontrolować efektywność zabiegów i krytycznie je oceniać. K_U01 K_U24 w zakresie umiejętności K_U16 K_U20 w zakresie kompetencji społecznych 03 Samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając właściwych relacji z pacjentem oraz zasad K_K10 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W03 OM1_W07 OM1_W10 OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W01 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W06 OM1_W03 OM1_W04 OM1_W05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07 OM1_K04 OM1_K02 OM1_K03 etycznych obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty. K_K11 K_K13 K_K14 K_K17 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K07 OM1_K09 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć 01 02 03 04 Wk1, P1, P2 Wk2 Wk1, Wk3, Wk4, Wk5, P1, P2, K3, K4, P5 P1, P2, K3, K4, P5 Sposób oceny F4, P1 F4, P1 F4, F3, P1 F3 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS; studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ......................................................................................................................... 10 h − udział w ćwiczeniach klinicznych ............ .............................................................................. ...... 20 h − konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do kolokwium ......................................................................................................4 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h − przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………..5 h RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,2 − udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. ....... 20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego ...................................................................................... 10 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ......................................................................................................................... 10 h − udział w ćwiczeniach klinicznych ............ .............................................................................. ...... 10 h − konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta − − − − przygotowanie do ćwiczeń ...........................................................................................................5 h przygotowanie do kolokwiów ..................................................................................................... 5 h przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h przygotowanie do testu pisemnego …………………………………………………………….9 h RAZEM: 29 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8 − udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. .. 10 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Dorota Dziechcińska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w kardiologii KOD ECTS: 126-26-10-B12 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 5 SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/SEMESTR: II/4 GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA: praktyczny Wykłady – liczba godzin 20/10 Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin 60/35 Forma zaliczenia egzamin Wymagania wstępne/zaliczone przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia Kinezyterapia, Fizykoterapia I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: przyswojenie wiedzy z zakresu epidemiologii, etiopatogenezy, prewencji, diagnostyki i obrazu klinicznego oraz kompleksowej rehabilitacji chorób układu krążenia. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk),ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia kliniczne (K) IV. Treści programowe: Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 Wk8 Wk9 Wk10 Nr P1 P2 P3 P4 P5 P6 K7 K8 K9 P10 K11 studia stacjonarne Temat wykładu Wpływ aktywności fizycznej i hipokinezji na układ krążenia. Rehabilitacja kardiologiczna ( rys historyczny, wskazania, przeciwwskazania, zasady) Testy wysiłkowe w klinice i rehabilitacji. Choroba niedokrwienna. Zasady rehabilitacji chorych po zawale serca w etapie szpitalnym Choroba niedokrwienna. Zasady rehabilitacji chorych po zawale serca w II i III etapie. Zasady rehabilitacji chorych po zabiegach kardiochirurgicznych. Zasady rehabilitacji chorych po zabiegach kardiochirurgicznych cd. Zasady rehabilitacji chorych z niewydolnością serca. Postępowanie fizjoterapeutyczne po wszczepieniu stymulatora i kardiowertera-defibrylatora serca. Usprawnianie osób starszych z chorobami układu krążenia. Temat ćwiczenia (ćwiczenia praktyczne - 3h; kliniczne 5h) Badania kardiologiczne, nauka pomiarów ciśnienia i tętna. Zasady prowadzenia ćwiczeń fizycznych z pacjentami kardiologicznymi. Prowadzenie zajęć z pacjentami po zawale serca w etapie szpitalnym Prowadzenie zajęć z pacjentami po zawale serca w etapie ambulatoryjnym Prowadzenie zajęć z pacjentami po operacji kardiochirurgicznej w etapie szpitalnym. Prowadzenie zajęć z pacjentami po operacji kardiochirurgicznej w etapie ambulatoryjnym. Próby marszowe. Dobór i metodyka ćwiczeń w odpowiednich modelach II etapu rehabilitacji. Metodyka ćwiczeń dla pacjentów po CABG, wadach serca i zastawek. Prowadzenie zajęć z pacjentami z niewydolnością serca. Metodyka ćwiczenia dla pacjentów z ICD. P12 P13 P14 K15 P16 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Nr P1 P2 P3 K4 K5 P6 K7 K8 P9 Prowadzenie zajęć z pacjentami starszymi ze schorzeniami układu krążenia. Prowadzenie zajęć z pacjentami po implantacji stymulatora, kardiowertera- defibrylatora w etapie szpitalnym. Prowadzenie zajęć z pacjentami po implantacji stymulatora, kardiowertera- defibrylatora w etapie ambulatoryjnym. Zasady stosowania kompresjoterapii w chorobach układu żylnego. Zaliczenie zajęć praktycznych. studia niestacjonarne Temat wykładu Wpływ aktywności fizycznej i hipokinezji na układ krążenia. Testy wysiłkowe w klinice i rehabilitacji. Choroba niedokrwienna serca. Zasady rehabilitacji chorych po zawale serca w etapie szpitalnym. Zasady rehabilitacji chorych po zabiegach kardiochirurgicznych. Prowadzenie zajęć z pacjentami z niewydolnością serca. Prowadzenie zajęć z pacjentami po implantacji stymulatora, kardiowertera- defibrylatora w etapie szpitalnym. Temat ćwiczenia (ćwiczenia praktyczne - 2h; kliniczne 5h) Rehabilitacja kardiologiczna ( rys historyczny, wskazania, przeciwwskazania, zasady). Choroba niedokrwienna serca. Zasady rehabilitacji chorych po zawale serca w etapie II i III. Prowadzenie zajęć z pacjentami po zawale serca. Prowadzenie zajęć z pacjentami po operacji kardiochirurgicznej Próby marszowe. Dobór i metodyka ćwiczeń w odpowiednich modelach II etapu rehabilitacji. Metodyka ćwiczeń dla pacjentów po CABG, wadach serca i zastawek. Prowadzenie zajęć z pacjentami po implantacji stymulatora, kardiowertera- defibrylatora. Metodyka ćwiczenia dla pacjentów z ICD. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania fizykoterapii u pacjentów z ICD. Zasady stosowania kompresjoterapii w chorobach układu żylnego. Prowadzenie zajęć z pacjentami starszymi ze schorzeniami układu krążenia. V. Literatura Literatura podstawowa: Kasprzak W. Fizjoterapia kliniczna. PZWL Warszawa 2010 Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna. PZWL Warszawa 2007 Noszczyk W. Miażdżyca i inne choroby tętnic obwodowych. PZWL 2005 Noszczyk W. Żylaki i inne choroby żył. PZWL 2005 Rudnicki S. Rehabilitacja w chorobach układu krążenia i po operacjach serca. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja Medyczna. T. 2. Wyd. Urban & Partner, Wrocław, 2004. Rudnicki S. i wsp. Rehabilitacja kardiologiczna po zawale serca i zabiegach kardiochirurgicznych. W: Kiwerski J. (red.). Rehabilitacja Medyczna. Ss. 641-678.Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2005. Kompleksowa Rehabilitacja Kardiologiczna – zalecenia Sekcji Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku PTK. Folia Cardiologica, 2004, T.11, supl. A. Straburzyński G. Straburzyńska – Lupa A. Medycyna fizykalna. PZWL Warszawa 2008 Zębaty M.Fizjoterapia. PZWL Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca: Bromboszcz J., Dylewicz P. Rehabilitacja kardiologiczna. Stosowanie ćwiczeń fizycznych. Wyd. Elipsa-Jaim, Kraków, 2005. Demczyszak I. Fizjoterapia w chorobach układu sercowo – naczyniowego. Podręcznik dla studentów licencjatów wydziałów fizjoterapii. Wydawnictwo Medyczne Górnicki 2006 Rudnicki S., Piotrowicz R., Dylewicz P. Rehabilitacja kardiologiczna. W: Kuch J., Śródka A. (red.). Dzieje kardiologii w Polsce na tle kardiologii światowej. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2004. Rudnicki S. Perspektywy rehabilitacji kardiologicznej w XXI wieku. W: Grossman J. (red.). Fizjoterapia XXI wieku. Olsztyńska Szkoła Wyższa, Olsztyn, 2004. VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr efektu Student, który zaliczył przedmiot: 01 Charakteryzuje etiopatogenezę, diagnostykę, badania czynnościowe, przebieg kliniczny, powikłania chorób układu krążenia oraz metody ich leczenia (zachowawczego i operacyjnego). Odniesienie do efektów kierunkowych K_W13 K_W14 K_W12 02 w zakresie wiedzy 03 Opisuje testy wysiłkowe, ich znaczenie w ocenie wydolności fizycznej, programowaniu i klasyfikacji do modeli i procedur usprawniania, rokowania skuteczności leczenia. Wymienia czynniki ryzyka chorób układu krążenia. K_W11 K_W20 K_W21 04 05 Wykazuje się wiedzą w zakresie metod i procedur K_W22 treningu wytrzymałościowego, jego bezpieczeństwie, wskazaniach i przeciwwskazaniach na każdym etapie rehabilitacji kardiologicznej. Potrafi zastosować w praktyce metody i techniki K_U04 diagnostyczne do oceny stanu pacjenta kardiologicznego. K_U14 06 w zakresie umiejętności Potrafi ustalić program rehabilitacji, samodzielnie przeprowadzić procedury fizjoterapeutyczne u pacjentów kardiologicznych oraz umie kontrolować efektywność zabiegów. Potrafi zaproponować sposoby prewencji i edukacji zdrowotnej. K_U24 K_U16 K_U17 K_U20 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W03 OM1_W07 OM1_W10 OM1_W06 OM1_W03 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W06 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W07 OM1_W06 OM1_W03 OM1_W07 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U05 OM1_U02 OM1_U08 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 K_U12 07 Samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając właściwych relacji. z pacjentem oraz zasad etycznych obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty. K_K10 K_K11 K_K13 w zakresie kompetencji społecznych K_K14 K_K17 08 Rozumie potrzebę pogłębiania swojej wiedzy w związku ze stałym rozwojem nauk medycznych i nowymi możliwościami rehabilitacji pacjentów kardiologicznych (m.in. telemedycyna) K_K01 OM1_U07 OM1_U04 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U10 OM1_K04 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K07 OM1_K09 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K01 VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny P2 – egzamin pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1, Wk5, Wk6, Wk8, Wk9,K8, K9, P10, K11, P12, P13, P14, K15, P16 02 Wk3, P1, K7 03 Wk1, Wk4, P5, P6, K7 04 Wk2 05 P1, P2, K7 06 P2, P3, P4, P5, P6, P10, P12, P13, P14, P16, K7, K8, K9, K11, K15 07 P2, P3, P4, P5, P6, P10, P12, P13, P14, P16, K7, K8, K9, K11, K15 08 Wk10 studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1, Wk3, Wk4, Wk5, K4, K5, P6, K7, P6, K8, P9 02 Wk1, P1, K4 03 Wk1, Wk2, P2 04 Wk1 05 P1, K4 06 P1, P2, P3, P6, P9, K7, K4, K5, K7, K8 07 P1, P2, P3, P6, P9, K7, K4, K5, K7, K8 08 Wk5 Sposób oceny F2, P2 F2, P2 F2, P2 F2, P2 F3 F3 F3 P2 Sposób oceny F2, P2 F2, P2 F2, P2 F2, P2 F3 F3 F3 P2 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ........................................................................................................................20 h − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 60 h − konsultacje .......................................................................................................................................1 h − egzamin pisemny ………………………………………………………………………………….2 h RAZEM: 83 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń…………………………………………………………………………..10 h − przygotowanie do sprawdzianu pisemnego………….………………………………………………5 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………………………………17 h − przygotowanie do egzaminu ............................................................................................................... 10 h RAZEM: 42 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 125 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,7 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 3,1 - udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych…………………………………………………….60 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………………………………… 17 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... ..............10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 35 h − konsultacje ....................................................................................................... ................................1 h − egzamin pisemny …………………………………………………………………………………..2 h RAZEM: 48 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń………………………………………………………………………….. 8 h − przygotowanie do sprawdzianu pisemnego ………………………………………………………… 10 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………………………………………………… 34 h − przygotowanie do egzaminu ................................................................................................... ............ 25 h RAZEM: 77 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 125 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,9 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 3,1 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,8 - udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych…………………………………………………….35 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………………………….…34 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Edyta Smolis-Bąk, prof.. OSW, mgr Hanna Pawlikowska mgr Dorota Rodziewicz XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa) OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w neurologii KOD ECTS: 126-26-10-B11 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 4 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: II/ 4 Wykłady – liczba godzin 20/10 Język wykładowy Ćwiczenia – liczba godzin 70/45 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Kinezyterapia, Fizykoterapia I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Uzyskanie podstawowych wiadomości dotyczących dysfunkcji narządu ruchu (z ujęciem aktualnego stanu wiedzy), opanowanie umiejętności zastosowania poszczególnych rodzajów fizjoterapii w kompleksowej terapii schorzeń narządu ruchu, poznanie podstaw etiologii, patogenezy, kliniki i profilaktyki najczęstszych wad, urazów i schorzeń, uzyskanie umiejętności badania pacjenta, doboru odpowiedniej terapii, wykonywania ćwiczeń, zabiegów fizykalnych w leczeniu dysfunkcji narządu ruchu w zależności od stanu klinicznego i funkcjonalnego pacjenta. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia kliniczne (K) IV. Treści programowe: studia stacjonarne Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 Temat wykładu Zasady fizjoterapii w neurologii. Badania ogólne i funkcjonalne w neurologii. Spastyczność i wiotkość. Ból – definicja, powstawanie, drogi przewodzenia, ośrodki, sposoby modulacji bólu. Plastyczność mózgu, neuromodulacja oraz zjawisko diaschizy. Rola w/w procesów w rehabilitacji zaburzeń czynności poznawczo-behawioralnych. Uszkodzenia centralnego układu nerwowego: uraz rdzenia kręgowego, udar mózgu – epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy, postępowanie lecznicze, program rehabilitacji. Zaburzenia i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane SM - epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy, postępowanie lecznicze, program rehabilitacji. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego: uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn górnych i dolnych, zespół Guillian-Baree uszkodzenie splotu barkowego u dzieci i dorosłych. Zespoły bólowe odcinka szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa – zmiany patologiczne i objawy kliniczne w uszkodzeniach nerwów obwodowych, zasady leczenia (operacyjne, farmakologiczne, postępowanie fizjoterapeutyczne). Wk8 Wk9 Wk10 Nr P1 P2 P3 K4 K5 P6 P7 K8 P9 P10 K11 K12 K13 K14 K15 P16 P17 P18 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Nr P1 P2 K3 K4 K5 P6 K7 K8 P9 Urazy czaszkowo-mózgowe; rodzaje, obraz kliniczny, ocena zaburzeń, rehabilitacja. Zabiegi, operacje neurochirurgiczne a fizjoterapia. Neurorehabilitacja - podsumowanie. Temat ćwiczenia: (wymiar godzinowy ćwiczeń: praktyczne – 3 godz.; kliniczne – 5 godz.) Ocena fizjoterapeutyczna narządu ruchu - badania ogólne i funkcjonalne w neurologii. Chód fizjologiczny, chód patologiczny- ocena fizjoterapeutyczna. Spastyczność, wiotkość – postępowanie fizjoterapeutyczne. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: uraz rdzenia kręgowego. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: udar mózgu. Zespół odpychania – usprawnianie fizjoterapeutyczne. Zespół jednostronnego zaniedbywania – usprawnianie fizjoterapeutyczne. Zaburzenie czucia w neurologii – usprawnianie fizjoterapeutyczne. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: choroba Parkinsona. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: stwardnienie rozsiane SM. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego: uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn górnych. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego: uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn dolnych. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego: zespół Guillian-Baree. Fizjoterapia w urazach czaszkowo-mózgowych. Fizjoterapia po operacjach neurochirurgicznych. Fizjoterapia w bólu przewlekłym. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego: uszkodzenie splotu barkowego u dzieci i dorosłych. Zaliczenie praktyczne i teoretyczne umiejętności i wiedzy nabytej na ćwiczeniach. studia niestacjonarne Temat wykładu Zasady fizjoterapii w neurologii. Badania ogólne i funkcjonalne w neurologii. Spastyczność i wiotkość. Ból – definicja, powstawanie, drogi przewodzenia, ośrodki, sposoby modulacji bólu. Plastyczność mózgu, neuromodulacja oraz zjawisko diaschizy. Rola w/w procesów w rehabilitacji zaburzeń czynności poznawczo-behawioralnych. Uszkodzenia centralnego układu nerwowego: uraz rdzenia kręgowego, udar mózgu – epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy, postępowanie lecznicze, program rehabilitacji. Zaburzenia i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane SM - epidemiologia, patogeneza, diagnostyka, objawy, postępowanie lecznicze, program rehabilitacji. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego: uszkodzenia nerwów obwodowych kończyn górnych i dolnych, zespół Guillian-Baree uszkodzenie splotu barkowego u dzieci i dorosłych. Temat ćwiczenia: (wymiar godzinowy ćwiczeń: praktyczne – 4 godz.; kliniczne – 5 godz.) Ocena fizjoterapeutyczna narządu ruchu - badania ogólne i funkcjonalne w neurologii. Chód fizjologiczny, chód patologiczny- ocena fizjoterapeutyczna. Spastyczność, wiotkość – postępowanie fizjoterapeutyczne. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: uraz rdzenia kręgowego, udar mózgu. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: Choroba Parkinsona. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami centralnego układu nerwowego: stwardnienie rozsiane SM. Fizjoterapia u osób z zaburzeniami i uszkodzeniami obwodowego układu nerwowego. Fizjoterapia w urazach czaszkowo–mózgowych. Fizjoterapia po operacjach neurochirurgicznych. Fizjoterapia w bólu przewlekłym. P10 Zaliczenie praktyczne i teoretyczne umiejętności i wiedzy nabytej na ćwiczeniach. V. Literatura Literatura podstawowa: 1.Rehabilitacja medyczna, red. Kwolek A. Elsevier, Urban & Partner 2013 2.Rehabilitacja medyczna, red. Kiwerski J., PZWL Warszawa 2005 3.Fizjoterapia w chorobach układu ruchu, Paprocka-Bobrowicz M., Zawadzki M., Wyd. Med. Górnicki Wrocław 2007 4.Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu, Nowotny N., Medipage Warszawa 2006 5.Rehabilitacja w porażeniu mózgowym i zaburzeniach ruchu, Levitt S., PZWL Warszawa 2007 6.Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, Lennon Sh., Urban & Partner Wrocław 2010 7.Urazy i schorzenia kręgosłupa. Kiwerski J., Kowalski M., Krasuski M. PZWL, Warszawa 2001 8.Wady postawy ciała, Kasperczyk T., Wyd. Kasper Kraków 2004 9.Rehabilitacja ortopedyczna:Tom 1-2, Elsevier Urban & Partner Wrocław 2009 10.Neurodynamika kliniczna, red. Schacklog M., Elsevier Urban & Partner Wrocław 2008 Literatura uzupełniająca: 1. Podstawy fizjoterapii: Tom 1-3, Nowotny J., Wyd. Kasper 2004 2. Praktyczna fizjoterapia & rehabilitacja, Wyd. Forum 2011 3. Rehabilitacja w praktyce, Wyd. Elamed 2011 4.Czasopisma naukowe: ,,Postępy rehabilitacji”, ,,Rehabilitacja medyczna” VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr efektu Student, który zaliczył przedmiot: 01 Charakteryzuje zmiany patologiczne, obraz kliniczny oraz podstawowe reakcje człowieka na chorobę w różnych schorzeniach układu nerwowego, wskazując K_W12 metody opisu i interpretacji podstawowych jednostek i zespołów chorobowych. Odniesienie do efektów kierunkowych K_W14 K_W13 K_W15 w zakresie wiedzy 02 Wymienia metody oceny wzorców i nawyków ruchowych przydatne do wyjaśnienia zaburzeń ich struktury i funkcji oraz potrzeb fizjoterapii. K_W09 K_W10 K_W11 03 Potrafi zastosować podstawowe testy funkcjonalne wykorzystywane w neurologii oraz zinterpretować wyniki przeprowadzonych badań. K_U14 K_U15 w zakresie umiejętności 04 Umie wyjaśnić pacjentowi istotę jego dolegliwości, proponowany sposób usprawniania oraz udzielić porady w zakresie trybu życia oraz postępowania w stanach nieodwracalnej dysfunkcji lub przewlekłej choroby. K_U08 K_U12 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W03 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W04 OM1_W03 OM1_W05 OM1_W08 OM1_W10 OM1_W01 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W06 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W07 OM1_W10 OM1_U05 OM1_U02 OM1_U08 OM1_U05 OM1_U06 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U10 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U10 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U10 05 Potrafi samodzielnie ustalić, przeprowadzić i kontrolować indywidualny program rehabilitacji neurologicznej: - wykonując zabiegi z zakresu kinezyterapii, fizykoterapii, masażu leczniczego - wykorzystując różne formy aktywności fizycznej w procesie opanowywania umiejętności ruchowych przez pacjenta K_U24 K_U01 K_U02 K_U16 K_U20 06 Okazuje zrozumienie i tolerancję dla problemów wynikających z kalectwa, przewlekłej choroby, stawiając dobro pacjenta na pierwszym miejscu. K_K07 K_K06 07 w zakresie kompetencji społecznych Realizuje zadania w sposób odpowiedzialny, przestrzega właściwych relacji z pacjentem. Pracuje zgodnie zasadami BHP obowiązującymi w placówkach ochrony zdrowia. K_K11 K_K13 K_K17 08 Wykazuje się znajomością zagadnień z zakresu rehabilitacji neurologicznej w oparciu o aktualne źródła wiedzy. VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny K_K01 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K03 OM1_K02 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1-Wk10,P1, P2, P3, K4, P6, P7, K8, P9, P10, K11, K12, K13, K14, K15, P16, P17, P18 02 Wk1, P1, P2 03 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 04 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 05 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 06 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 07 K4, K8, K11, K12, K13, K14, K15 08 Wk1-Wk10, P1, P2, P3, K4, P6, P7, K8, P9, P10, K11, K12, K13, K14, K15, P16, P17, P18 studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1-Wk5, P1, P2, K3, K4, K5, P6, K7, K8, P9, P10 02 Wk1, P1 03 K3, K4, K5, K7, K8 04 K3, K4, K5, K7, K8 05 K3, K4, K5, K7, K8 06 K3, K4, K5, K7, K8 07 K3, K4, K5, K7, K8 08 Wk1-Wk5, P1, P2, K3, K4, K5, P6, K7, K8, P9, P10 Sposób oceny F1, F4, P1 F1, F4, P1 F1, F3 F1, F3 F1, F3 F1, F3 F1, F3 F1, F4, P1 Sposób oceny F1, F4, P1 F1, F4, P1 F1, F3 F1, F3 F1, F3 F1, F3 F1, F3 F1, F4, P1 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .................................................................................................. ......................20 h − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych..........................................................................70 h − konsultacje .......................................................................................... ..............................................1 h RAZEM: 91 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń …………………………………………………………………………5 h − przygotowanie do kolokwium .......................................................................................................... 4 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………………………………………………10 h − przygotowanie do zaliczenia końcowego .......................................................................................10 h RAZEM: 29 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h 1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,7 − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ………………………………………….. 70 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego..........................................................................10 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ................................................................................................... .....................10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych..........................................................................45 h − konsultacje ........................................................................................... .............................................1 h RAZEM: 56 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ………………………………………………………………………. 10 h − przygotowanie do kolokwium .........................................................................................................10 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………………………………………………29 h − przygotowanie do zaliczenia końcowego ...................................................................................... 15 h RAZEM: 64 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h 1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,5 − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ………………………………………….. 45 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego..........................................................................29 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Piotr Misiowec, mgr Emilia Wiśniewska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa) OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w pediatrii KOD ECTS: 126-26-10-B8 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 3 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: II/ 3 Wykłady – liczba godzin 15/10 Język wykładowy Ćwiczenia – liczba godzin 45/25 Forma zaliczenia zaliczenie polski Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Kinezyterapia, Fizykoterapia I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie się z podstawami etiologii, patogenezy, kliniki i usprawniania najczęstszych wad, urazów, schorzeń występujących w wieku dziecięcym, teoretyczne i praktyczne opanowanie umiejętności zastosowania technik fizjoterapeutycznych w kompleksowej terapii dzieci, określanie wskazań oraz przeciwwskazań do ćwiczeń w różnych jednostkach chorobowych u dzieci i młodzieży. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie praktyczne (P), ćwiczenie kliniczne (K) IV. Treści programowe: Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Nr P1 P2 K3 K4 P5 K6 P7 P8 K9 P10 studia stacjonarne i niestacjonarne Temat wykładu (stacjonarne - wykłady po 3h, niestacjonarne – po 2h) Zaburzenia neurologiczne występujące w wieku dziecięcym – uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego – etiologia, metody usprawniania Zaburzenia obwodowego układu nerwowego występujące u dzieci Choroby mięśni – dystrofia mięśniowa – usprawnianie rehabilitacyjne Ortopedia i traumatologia wieku dziecięcego – choroby stawów, urazy Wady postawy, skoliozy – metody diagnostyczne, postaci, plan leczenie i usprawniania studia stacjonarne Temat ćwiczenia (ćwiczenia – praktyczne – 3 h, kliniczne – 6 h) Wady postawy, skoliozy – badanie, metody usprawniania Fizjoterapia w jałowych martwicach kości – choroba Perthesa, Scheuermanna Metody usprawniania dzieci z MPD Postępowanie usprawniające dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową Okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego – badanie i rehabilitacja Pierwotne choroby mięśni u dzieci – planowanie usprawniania Dysplazja stawów biodrowych- usprawnianie i profilaktyka Kręcz szyi – postępowanie pielęgnacyjne i rehabilitacyjne Urazy u dzieci mózgu i rdzenia kręgowego - postępowanie rehabilitacyjne Złamania kości, zwichnięcia, skręcenia - postępowanie lecznicze i rehabilitacja. P11 Nr P1 K2 K3 P4 K5 P6 K7 P8 Zastosowania technik fizjoterapeutycznych w kompleksowej terapii dzieci – sprawdzian praktyczny studia niestacjonarne Temat ćwiczenia (ćwiczenia praktyczne – 2 h, kliniczne – 4 godz.) Wady postawy, skoliozy – badanie, metody usprawniania. Fizjoterapia w jałowych martwicach kości- choroba Perthesa, Scheuermanna Metody usprawniania dzieci z MPD. Postępowanie usprawniające dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową Okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego – badanie i rehabilitacja Pierwotne choroby mięśni u dzieci – planowanie usprawniania Dysplazja stawów biodrowych-profilaktyka i usprawnianie. Kręcz szyi – postępowanie pielęgnacyjne i rehabilitacyjne Urazy u dzieci mózgu i rdzenia kręgowego - postępowanie rehabilitacyjne. Złamania kości, zwichnięcia, skręcenia - postępowanie lecznicze i rehabilitacja. Zastosowania technik fizjoterapeutycznych w kompleksowej terapii dzieci – sprawdzian praktyczny V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Nowotny J. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu, Warszawa 2006 2. Rehabilitacja medyczna, red. Kwolek A., Urban & Partner 2003 3. Rehabilitacja medyczna , red. Kiwerski J., Warszawa 2005 4. Rehabilitacja pediatryczna, red. Kowalski I.M., Lewandowski R. , WSRDA 2003 5. Gaździk T. S. (red.), Ortopedia i traumatologia, tom 1-2, PZWL, 2008 6. Levitt S., Rehabilitacja w porażeniu mózgowym i zaburzeniach ruchu, Warszawa 2007 7. Lennon Sh. Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej, Urban & Partner, Wrocław 2010 Literatura uzupełniająca: 1. Czasopismo naukowe: Praktyczna fizjoterapia & rehabilitacja 2. Owczarek S., Atlas ćwiczeń korekcyjnych, Warszawa 2010 VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 w zakresie wiedzy 02 03 w zakresie umiejętności w zakresie kompetencji społecznych Wymienia metody opisu i interpretacji podstawowych jednostek i zespołów chorobowych w stopniu umożliwiającym racjonalne stosowanie środków fizjoterapii i planowanie procesu rehabilitacji. Charakteryzuje zmiany patologiczne w różnych schorzeniach oraz zaburzeniach strukturalnych wywołanych chorobą, urazem lub inną formą niepełnosprawności. Przeprowadza badania i testy funkcjonalne niezbędne dla doboru środków fizjoterapii, wykonywania zabiegów i stosowania podstawowych metod terapeutycznych. Odniesienie do efektów kierunkowych K_W13 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 K_W14 OM1_W03 OM1_W02 K_U14 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10 OM1_K04 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 04 Potrafi wykonywać zabiegi z zakresu fizjoterapii u osób z chorobami i dysfunkcjami dotyczącymi różnych narządów i układów- stosownie do ich stanu klinicznego i funkcjonalnego K_U16 05 Samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając właściwych relacji z pacjentem oraz zasad etycznych obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty. Stawia dobro pacjenta na pierwszym miejscu. K_K10 K_K11 K_K13 K_K14 K_K17 K_K06 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K07 OM1_K09 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K03 OM1_K02 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny F7 – konspekt P5 – opinia prowadzącego zajęcia VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5, P1, K2, K3, P4, K5, K6, P7, P8, K9, F1, F3, F7 P10, P11 02 Wk1-Wk5, K3, P5, K6, P7, K9, P10, P11 F1, F3, F7 03 P1, P2, K3, K4, P5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 F1,F3, F7 04 P1, P2, K3, K4, P5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 F1, F3, F7 05 P1, P2, K3, K4, P5, K6, P7, P8, K9, P10, P11 P5 Studia niestacjonarne 01 Wk1-Wk5, P1, K2, K3, P4, K5, P6, K7, P8 F1, F3, F7 02 Wk1-Wk5, P1, K3, P4, P6, K7, P8 F1, F3, F7 03 P1, K2, K3, P4, K5, P6, K7, P8 F1,F3, F7 04 P1, K2, K3, P4, K5, P6, K7, P8 F1, F3, F7 05 P1, K2, K3, P4, K5, P6, K7, P8 P5 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ......................................................................................................................... 15 h − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 45 h − konsultacje ..................................................................................................................................... ..1 h − zaliczenie pisemne ............................................................................................................................. .2 h RAZEM: 63 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie konspektów............................................................................................................... 4 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.....................................................................................8 h RAZEM: 12 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,3 − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ .......................................................................... 45 h − przygotowanie konspektów……................................................................................................... ...............4 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………………………………………….8 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 25 h − konsultacje ................................................................................................................. ........................1 h RAZEM: 36 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ………………………………………………………………………9 h − przygotowanie konspektów ….................................................................................................... 15 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego .............................................................................15 h RAZEM: 39 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,2 − udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych......................................................................25 h − przygotowanie konspektów …....................................................................................................15 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ............................................................................15 h X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Marta Grzywińska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w pulmonologii KOD ECTS: 126-26-10-B9 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 2 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia IO ROK/ SEMESTR: II/3 Wykłady – liczba godzin 10/10 Język wykładowy Ćwiczenia – liczba godzin 20/10 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Fizykoterapia, Kinezyterapia I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: rozpoznanie jednostek chorobowych i dobór zabiegów fizjoterapeutycznych oraz metod fizjoterapii stosownie do stanu pacjenta. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenie kliniczne (K) IV. Treści programowe: studia stacjonarne i niestacjonarne Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Nr K1 K2 K3 K4 K5 K6 K7 Temat wykładu Cele, zasady rehabilitacji w chorobach układu oddechowego. Metody rehabilitacji pulmonologicznej – ćwiczenia oddechowe, usprawniające, ogólnokondycyjne, ćwiczenia skutecznego kaszlu. Zastosowanie fizykoterapii i drenażu ułożeniowego w chorobach układu oddechowego. Wybrane choroby układu oddechowego i postępowanie rehabilitacyjne - przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli. Wybrane choroby układu oddechowego i postępowanie rehabilitacyjne – rozedma płuc, astma oskrzelowa, zapalenie płuc. Wybrane choroby układu oddechowego i postępowanie rehabilitacyjne - POChP studia stacjonarne Temat ćwiczenia Niedomoga restrykcyjna i niedomoga obturacyjna układu oddechowego – obraz kliniczny, postępowanie fizjoterapeutyczne. Próby czynnościowe układu oddechowego - spirometria, gazometria, próby wysiłkowe. Metodyka prowadzenia ćwiczeń oddechowych. Cel i zasady stosowania zabiegów fizykalnych w chorobach układu oddechowego. Usprawnianie w wybranych chorobach układu oddechowego. Drenaż ułożeniowy jako jeden z podstawowych zabiegów w rehabilitacji pulmonologicznej - rodzaje pozycji, miejsce zmian chorobowych. Kinezyterapia oddechowa w torakochirurgii (usprawnianie przed i po zabiegu ) Rehabilitacja pulmonologiczna – sprawdzian praktyczny K1 K2 K3 K4 K5 studia niestacjonarne Niedomoga restrykcyjna i niedomoga obturacyjna układu oddechowego – obraz kliniczny, postępowanie fizjoterapeutyczne. Próby czynnościowe układu oddechowego - spirometria, gazometria, próby wysiłkowe. Metodyka prowadzenia ćwiczeń oddechowych. Cel i zasady stosowania zabiegów fizykalnych w chorobach układu oddechowego. Drenaż ułożeniowy jako jeden z podstawowych zabiegów w rehabilitacji pulmonologicznej rodzaje pozycji, miejsce zmian chorobowych. Usprawnianie w wybranych chorobach układu oddechowego. Rehabilitacja pulmonologiczna – sprawdzian praktyczny V. Literatura Literatura podstawowa Woźniewski M. Rehabilitacja w chorobach układu oddechowego. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja medyczna. Tom II. Rehabilitacja kliniczna. Elsevier, Urban & Partner, Wrocław, 2013. Droszcz W. Choroby układu oddechowego. W: Vademecum diagnostyki i terapii. PZWL, Warszawa, 1993. Mraz M, Mraz M. Rehabilitacja w chorobach układu oddechowego. W: Wrzosek Z., Bolanowski J. Podstawy rehabilitacji dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa, 2011. Rosławski A., Woźniewski M. Fizjoterapia oddechowa. AWF, Wrocław, 2001. Literatura uzupełniająca Zieliński J. Badania spirometryczne w praktyce lekarskiej. Medycyna Praktyczna, Kraków, 2000. Lewczuk J., Piszko P., Kowalska-Superlak M. Rehabilitacja chorych z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Fizjoterapia, 1998, 6,4: 3-7. Alkiewicz J. (red.) Leczenie inhalacyjne i rehabilitacja układu oddechowego u dzieci i dorosłych. Volumed, Wrocław, 1995. VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 Charakteryzuje etiopatogenezę, diagnostykę, badania czynnościowe, przebieg kliniczny, powikłania chorób układu oddechowego oraz metody ich leczenia. w zakresie wiedzy Odniesienie do efektów kierunkowych K_W11 K_W13 K_W14 02 Potrafi ustalić indywidualny program rehabilitacji i samodzielnie przeprowadzić procedury fizjoterapeutyczne u pacjentów pulmonologicznych oraz umie kontrolować efektywność zabiegów i krytycznie je oceniać. K_U01 K_U24 w zakresie umiejętności K_U16 K_U20 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W03 OM1_W07 OM1_W10 OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W02 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07 03 Samodzielnie i w sposób odpowiedzialny wykonuje zadania zgodnie z zasadami BHP, przestrzegając właściwych relacji z pacjentem oraz zasad etycznych obowiązujących w Kodeksie Fizjoterapeuty. K_K10 K_K11 w zakresie kompetencji społecznych K_K13 K_K14 K_K17 OM1_K04 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K07 OM1_K09 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P1 – test pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1-Wk5; K1, K4 03 Wk1-Wk5; K1-K7 04 K1- K7 Studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1-Wk5; K1 03 Wk1-Wk5; K1-K5 04 K1-K5 Sposób oceny F4, P1 F3, P1 F3 Sposób oceny F4, P1 F3, P1 F3 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ......................................................................................................................... 10 h − udział w ćwiczeniach klinicznych ............ .............................................................................. ...... 20 h − konsultacje ................................................................................................................................. ..... 1 h RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do kolokwium ......................................................................................................4 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h − przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………..5 h RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,2 − udział w ćwiczeniach klinicznych ........ ......................................................................................... 20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................... ..10 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ........................................................................................................................ . 10 h − udział w ćwiczeniach klinicznych ............ .................................................................................... 10 h − konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ...........................................................................................................5 h − przygotowanie do kolokwiów .................................................................................................. ... 5 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h − przygotowanie do testu pisemnego …………………………………………………………….9 h RAZEM: 29 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8 − udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. .. 10 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ewa Rydzewska, mgr Dorota Dziechcińska, mgr Teresa Truchanowicz XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Fizykoterapia KOD ECTS: 126-01-10-B3 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 5 SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° ROK/ SEMESTR: II/3,4 praktyczny Wykłady – liczba godzin 30/20 Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin 75/40 Forma zaliczenia egzamin Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Biofizyka, Fizjologia człowieka, Fizjoterapia ogólna I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Celem nauczania fizykoterapii jest znajomość różnych postaci energii fizykalnej, charakterystyka biofizyczna oraz oddziaływanie na poszczególne narządy i układy w procesie profilaktyki i leczenia. Znajomość metodyki wykonania zabiegów według wskazań lekarskich, dobór i obsługa urządzeń stosowanych w fizykoterapii, prowadzenie dokumentacji medycznej. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L) IV. Treści programowe: studia stacjonarne Temat wykładu Krioterapia, fizjologiczne reakcje organizmu na działanie zimna, substancje stosowane do uzyskiwania skrajnie niskich temperatur, termoregulacja, wskazania i przeciwwskazania. Wk2 Ciepłolecznictwo, pojęcie ciepła, właściwości fizyczne energii cieplnej, wpływ ciepła na organizm, wymiana ciepła, drogi wymiany ciepła, wskazania i przeciwwskazania. Wk3 Światłolecznictwo – promieniowanie podczerwone (IR), cechy fizyczne, mechanizm oddziaływania na organizm, działanie biologiczne promieniowania podczerwonego, wskazania i przeciwwskazania. Wk4 Światłolecznictwo-promieniowanie nadfioletowe (UV), podział i właściwości promieniowania ultrafioletowego, oddziaływanie na ustrój, działanie biologiczne, odczyny, wskazania i przeciwwskazania.. Wk5 Elektroterapia-prąd galwaniczny, wpływ prądu stałego na organizm, zjawiska elektrochemiczne, elektrokinetyczne, elektrotermiczne, reakcje nerwów, mięśni i naczyń krwionośnych na prąd stały, zabiegi elektrolecznicze przy użyciu prądu stałego, wskazania i przeciwwskazania. Wk6 Prądy impulsowe małej częstotliwości, charakterystyka właściwości fizycznych, działanie biologiczne prądów impulsowych małej częstotliwości, elektrostymulacja, charakterystyka, przebieg, rodzaje elektrostymulacji, wskazania i przeciwwskazania do elektrostymulacji. Wk7 Prądy diadynamiczne, rodzaje prądów i ich zastosowanie w lecznictwie. Przezskórna stymulacja elektryczna (TENS), działanie, wskazania. WK8 Prądy impulsowe średniej częstotliwości, charakterystyka prądów, zakres częstotliwości, prądy interferencyjne, statyczne i dynamiczne pole interferencyjne, wskazania i przeciwwskazania do stosowania prądów interferencyjnych. Wk9 Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, diatermia krótkofalowa, diatermia Nr Wk1 Wk10 Wk11 Wk12 Wk13 Wk14 Wk15 Nr L1 L2 L3 L4 L5 L6 L7 L8 L9 L 10 L 11 L 12 L 13 L 14 L 15 L 16 L 17 L 18 L 19 L20 mikrofalowa, zasady dawkowania, metodyka zabiegów. Prądy d’Arsonvala - wykorzystanie w terapii i kosmetyce. Pole magnetyczne, charakterystyka fizyczna pola magnetycznego, wpływ na organizm, działanie biologiczne pola magnetycznego. Magnetoterapia i magnetostymulacja, wskazania i przeciwwskazania do zabiegów. Ultradźwięki, podstawy fizyczne, działanie biologiczne ultradźwięków, zmiany miejscowe i ogólne, dawkowanie i metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania. Laseroterapia-podstawy fizyczne promieniowania laserowego, cechy światła laserowego, urządzenia generujące promieniowanie laserowe. Wykorzystanie światła laserowego w rehabilitacji, kosmetologii medycynie estetycznej, wskazania i przeciwwskazania do stosowania techniki laserowej. Elektrodiagnostyka, metody ilościowe i jakościowe. Temat ćwiczenia Wprowadzenie do przedmiotu. Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w fizykoterapii. Algorytm postępowania obowiązujący podczas wykonywania zabiegów fizykalnych. Termoterapia - zabiegi ciepłolecznicze, podział i rodzaje zabiegów. Ogólna metodyka wykonania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do ciepłolecznictwa. Krioterapia, charakterystyka i cel stosowania terapii. Rodzaje tworzyw kriogenicznych. Leczenie zimnem – ogólna metodyka zabiegów, wskazania i p/wskazania, obowiązujące zasady BHP. Fototerapia – promieniowanie podczerwone IR, charakterystyka i cel stosowania terapii. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych w terapii pr. IR. Naświetlania pr. IR, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP. Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów. Fototerapia – promieniowanie podczerwone UV, charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych w terapii pr. UV . Naświetlania pr. UV, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP. Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów. Promieniowanie laserowe - charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa urządzeń laserowych. Laseroterapia - zasady dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP. Laseroterapia - rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów. Stosowanie technik laserowych w praktyce. Podsumowanie umiejętności z zakresu fototerapii. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. Elektroterapia wprowadzenie do tematu. Rodzaje prądów stosowanych w medycynie fizykalnej. Elektrolecznictwo – charakterystyka prądu stałego, biofizyczne efekty oddziaływania prądu stałego na tkanki. Galwanizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych, wskazania i przeciwwskazania. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn dolnych, wskazania i przeciwwskazania. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie tułowia, wskazania i przeciwwskazania. Galwanizacja – metodyka zabiegów w okolicach wrażliwych, wskazania i przeciwwskazania. Podsumowanie umiejętności z zakresu galwanizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. Jonizacja – charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Leki stosowane w terapii, działanie, sposób dysocjowania. Jonizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Jonizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn dolnych, wskazania i przeciwwskazania. Jonizacja – metodyka zabiegów w obrębie tułowia oraz w okolicach wrażliwych wskazania i przeciwwskazania. Podsumowanie umiejętności z zakresu jonizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. Prądy impulsowe niskiej częstotliwości – diadynamiczne i izodynamiczne, charakterystyka L 21 L 22 L 23 L 24 L 25 L 26 L 27 L 28 L 29 L 30 L 31 L 32 L 33 L 34 L 35 L 36 L 37 L 38 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 zabiegu, cel stosowania terapii. Rodzaje i charakterystyka sposobu oddziaływania poszczególnych rodzajów prądów diadynamicznych, różnicowanie siły działania bodźcowego. Zasady dawkowania prądu impulsowego, technika zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do stosowania terapii, zasady BHP. DD - szczegółowa metodyka zabiegów z wykorzystaniem podstawowych kombinacji prądów. DD – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn dolnych, wskazania i przeciwwskazania. DD – metodyka zabiegów w obrębie tułowia , wskazania i przeciwwskazania. Sposób generowania, rodzaje oraz działanie i zastosowanie prądów izodynamicznych. Prądy izodynamiczne – szczegółowa metodyka zabiegów. Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów diadynamicznych i izodynamicznych. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. Elektrostymulacja – cel stosowania terapii rodzaje i technika zabiegów. Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn górnych – metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn dolnych – metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie tułowia, szyi i twarzy - metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Elektrostymulacja przeciwbólowa - metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Podsumowanie umiejętności z zakresu elektrostymulacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, cel stosowania terapii, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Rodzaje i technika zabiegów. Prądy interferencyjne - metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn dolnych, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Prądy interferencyjne - metodyka zabiegów w obrębie tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów interferencyjnych. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. TENS - cel stosowania terapii, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP, rodzaje i technika zabiegów. Metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia, wskazania i przeciwwskazania. Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości – charakterystyka biofizyczna energii wykorzystywanych w terapii, TERAPULS , cel stosowania terapii, metodyka zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Impulsowe pole magnetyczne niskiej częstotliwości – MAGNETRONK, charakterystyka biofizyczna energii, rodzaje i technika zabiegów. Ultradźwięki – UD, sposób generowania, charakterystyka biofizyczna energii, cel stosowania terapii, rodzaje i charakterystyka zabiegów. Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych, kończyn dolnych i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. SONOFOREZA – cel stosowania terapii, metodyka zabiegów w obrębie kończyn i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów TENS, magnetoterapii, UD, SONOFOREZA Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. studia niestacjonarne Temat wykładu Termoterapia :Krioterapia, fizjologiczne reakcje organizmu na działanie zimna, substancje stosowane do uzyskiwania skrajnie niskich temperatur, Ciepłolecznictwo, pojęcie ciepła, właściwości fizyczne energii cieplnej, wpływ ciepła na organizm, wymiana ciepła, drogi wymiany ciepła, termoregulacja, wskazania i przeciwwskazania. Światłolecznictwo – promieniowanie podczerwone (IR), nadfioletowe (UV), cechy fizyczne, mechanizm oddziaływania na organizm, działanie biologiczne promieniowania podczerwonego i ultrafioletowego, wskazania i przeciwwskazania. Elektroterapia-prąd galwaniczny, wpływ prądu stałego na organizm, zjawiska elektrochemiczne, elektrokinetyczne, elektrotermiczne, reakcje nerwów, mięśni i naczyń krwionośnych na prąd stały, zabiegi elektrolecznicze przy użyciu prądu stałego, wskazania i przeciwwskazania. Elektrodiagnostyka, metody ilościowe i jakościowe. Prądy impulsowe małej częstotliwości, charakterystyka właściwości fizycznych, działanie biologiczne prądów impulsowych małej częstotliwości, elektrostymulacja, charakterystyka, przebieg, rodzaje elektrostymulacji, wskazania i przeciwwskazania do elektrostymulacji. Wk5 Prądy diadynamiczne, rodzaje prądów i ich zastosowanie w lecznictwie. Przezskórna stymulacja elektryczna (TENS), działanie, wskazania. WK6 Prądy impulsowe średniej częstotliwości, charakterystyka prądów, zakres częstotliwości, prądy interferencyjne, statyczne i dynamiczne pole interferencyjne, wskazania i przeciwwskazania do stosowania prądów interferencyjnych. Wk7 Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, diatermia krótkofalowa, diatermia mikrofalowa, zasady dawkowania, metodyka zabiegów. Prądy d’Arsonvala - wykorzystanie w terapii i kosmetyce. Wk8 Pole magnetyczne, charakterystyka fizyczna pola magnetycznego, wpływ na organizm, działanie biologiczne pola magnetycznego, magnetoterapia i magnetostymulacja, wskazania i przeciwwskazania do zabiegów. Wk9 Ultradźwięki, podstawy fizyczne, działanie biologiczne ultradźwięków, zmiany miejscowe i ogólne, dawkowanie i metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania. Wk10 Laseroterapia-podstawy fizyczne promieniowania laserowego, cechy światła laserowego, urządzenia generujące promieniowanie laserowe, wykorzystanie światła laserowego w rehabilitacji, kosmetologii medycynie estetycznej, wskazania i przeciwwskazania do stosowania techniki laserowej. Nr Temat ćwiczenia L1 Wprowadzenie do przedmiotu. Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w fizykoterapii. Algorytm postępowania obowiązujący podczas wykonywania zabiegów fizykalnych. L2 Termoterapia - zabiegi ciepłolecznicze, podział i rodzaje zabiegów, Ogólna metodyka wykonania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do ciepłolecznictwa. Krioterapia, charakterystyka i cel stosowania terapii, ogólna metodyka zabiegów, wskazania i p/wskazania, obowiązujące zasady BHP. Rodzaje tworzyw kriogenicznych. L3 Fototerapia – promieniowanie podczerwone IR, charakterystyka i cel stosowania terapii. Naświetlania pr. IR, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania, Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów, obowiązujące zasady BHP. L4 Fototerapia – promieniowanie podczerwone UV, charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych w terapii pr. UV . Naświetlania pr. UV, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów, obowiązujące zasady BHP. L5 Promieniowanie laserowe - charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa urządzeń laserowych. Laseroterapia rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, stosowanie technik laserowych w praktyce, obowiązujące zasady BHP. L6 Podsumowanie umiejętności z zakresu fototerapii. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. L7 Elektrolecznictwo – charakterystyka prądu stałego, biofizyczne efekty oddziaływania prądu stałego na tkanki. Galwanizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych, dolnych, tułowia oraz metodyka zabiegów w okolicach wrażliwych. Wskazania i przeciwwskazania. L8 Podsumowanie umiejętności z zakresu galwanizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. L9 Jonizacja – charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Leki stosowane w terapii, działanie, sposób dysocjowania. Jonizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, wskazania i L 10 Podsumowanie umiejętności z zakresu jonizacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. L 11 Prądy impulsowe niskiej częstotliwości – diadynamiczne i izodynamiczne, charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Rodzaje i charakterystyka sposobu oddziaływania poszczególnych rodzajów prądów diadynamicznych, różnicowanie siły działania bodźcowego. Zasady dawkowania prądu impulsowego, technika zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do stosowania terapii, zasady BHP. DD - szczegółowa metodyka zabiegów z wykorzystaniem podstawowych kombinacji prądów. L 12 L 13 L 14 L 15 L 16 L 17 L 18 L 19 L 20 Elektrostymulacja – cel stosowania terapii rodzaje i technika zabiegów. Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn górnych, kończyn dolnych, w obrębie tułowia, szyi i twarzy – metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Elektrostymulacja przeciwbólowa - metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów diadynamicznych i izodynamicznych oraz elektrostymulacji. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, cel stosowania terapii, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i dolnych, wskazania i przeciwwskazania. Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów interferencyjnych. Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. TENS - cel stosowania terapii, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii. Metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia, wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP. Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości – charakterystyka biofizyczna energii wykorzystywanych w terapii - TERAPULS. Impulsowe pole magnetyczne niskiej częstotliwości – MAGNETRONK, charakterystyka biofizyczna energii, rodzaje i technika zabiegów, metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BH Ultradźwięki – UD, sposób generowania, charakterystyka biofizyczna energii, cel stosowania terapii, rodzaje i charakterystyka zabiegów. UD - metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych, kończyn dolnych i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. SONOFOREZA –cel stosowania terapii, metodyka zabiegów w obrębie kończyn i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Podsumowanie umiejętności z zakresu prądów TENS, magnetoterapii, UD, SONOFOREZA Zaliczenie praktyczne – metodyka wykonania podstawowych zabiegów. V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Bauer A., Wiecheć M. Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych. 2. Ostrowiec Św. 2005 3. Janczak Z. [i in]. Przewodnik do ćwiczeń z fizykoterapii. Cz. 1-2. Warszawa 2001 4. Kinalski R. Kompendium rehabilitacji i fizjoterapii. Dla studentów wydziałów 5. fizjoterapii akademii medycznych. Urban & Partner. Wrocław 2002 6. Kasprzak W., Mańkowska A. – Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL 2008 7. Val Robertson – Fizykoterapia, Aspekty kliniczne i biofizyczne, Elsevier Urban &Partner, 2009 8. Krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa. Red. Z. Zagrobelny. Wrocław 2003 9. Kochański J. W. Balneologia i hydroterapia. Wrocław 2002 10. Kochański J. W. Kompendium balneoterapii. Wrocław 2000 11. Łazowski J. Podstawy fizykoterapii. Wyd. 2. Wrocław 2002 12. Mika T., Kasprzak W. Fizykoterapia. Warszawa 2006 13. Podstawy laseroterapii. Gliwice 2002 14. Polak A., Chmielewska D., Kozioł P., Rzepka R. Terapia ultradźwiękowa. Gliwice 2002 15. Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G. Fizjoterapia z elementami klinicznymi PZWL Warszawa 2008 16. Szczegielniak J., Migała M. Fizykoterapia w praktyce. Skrypt dla studentów kierunku fizjoterapia. Opole 2005 13.Sieroń A., Cieślar G., Adamek M. Magnetoterapia i Laseroterapia. Śląska Akademia Medyczna. Katowice 1994 14.Taradaj J. Światłolecznictwo praktyczne. Gliwice 2002 15. Zastosowanie pól magnetycznych w medycynie. Red. A. Sieroń. Wyd. 2. Bielsko- Biała 2002 Literatura uzupełniająca: 1. Kahn J. Elektroterapia. Zasady i zastosowanie. Warszawa 1996 2. Franek A., Franek E., Polak A. Nowoczesna elektroterapia. Wybór zagadnień. 3. Katowice 2001 4. Zastosowanie zimna w medycynie- kriochirurgia i krioterapia. Red. A. Sieroń, G.Cieślar. Bielsko- Biała 2003 5. Zati A. Stymulacja pulsującym polem elektromagnetycznym. Gliwice 2002 6. Kwolek A.- Rehabilitacja medyczna, Urban &Partner, 2003 VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 w zakresie wiedzy 02 03 Objaśnia mechanizmy działania określonych czynników fizykalnych stosowanych w procesie usprawniania w jednostkach chorobowych. Wymienia wskazania, przeciwwskazania i skutki uboczne zabiegów. Ustala program rehabilitacji, samodzielnie wykonuje zabiegi z zakresu fizykoterapii wskazane dla osób z chorobami i dysfunkcjami dotyczącymi różnych narządów i układów. Kontroluje efektywność zabiegów, identyfikuje błędy w postępowaniu. Odniesienie do efektów kierunkowych K_W25 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W07 OM1_W01 K_W26 OM1_W07 OM1_W01 K_U24 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07 OM1_K04 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K03 OM1_K02 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08 K_U01 w zakresie umiejętności K_U16 K_U20 04 Samodzielnie, biorąc odpowiedzialność za pracę własną i podejmowane decyzje wykonuje powierzone mu zadania i właściwie organizuje pracę własną stosując zasady BHP obowiązujące w placówkach ochrony zdrowia K_K10 K_K11 w zakresie kompetencji społecznych K_K17 05 Potrafi okazać zrozumienie dla problemów wynikających z niepełnosprawności, kalectwa czy przewlekłej choroby. Przestrzega właściwych relacji z pacjentem, stawia dobro pacjenta na pierwszym miejscu. K_K07 K_K13 K_K06 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny F5 – udział w dyskusji P1 – test pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1 – Wk15, L1 - L38 02 Wk1 – Wk15, L1 - L38 03 L1 - L38 04 L1 - L38 05 L1 - L38 studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Wk1 – Wk10, L1 – L20 02 Wk1 – Wk10, L1 – L20 03 L1 – L20 04 L1 – L20 05 L1 – L20 Sposób oceny F1, F2, P1 F1, F2, P1 F1, F3, F5, P1 F1, F3, F5 F1, F3, F5 Sposób oceny F1, F2, P1 F1, F2, P1 F1, F3, F5, P1 F1, F3, F5 F1, F3, F5 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... .............. 30 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....75 h − konsultacje ………………………………………………………………………………………….1 h − egzamin - test pisemny ......................................................................................................................2 h RAZEM: 108 h 2. Samodzielna praca studenta - przygotowanie do sprawdzianów pisemnych…………………………….......................................... .7 h - przygotowanie do sprawdzianów praktycznych................................................................................. .20 h - przygotowanie do egzaminu …………................................................................................................15 h RAZEM: 42 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 150 h 1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,4 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 3,2 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ...........................................................................75 h − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..............................................................................20 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ....................................................................................................................... . 20 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ..................................................................... ......40 h − konsultacje ………………………………………………………………………………………….1 h − egzamin - test pisemny ................................................................................................................ ......2 h RAZEM: 63 h − − − 2. Samodzielna praca studenta przygotowanie do ćwiczeń ……………………………………………………………………...…20 h przygotowanie do sprawdzianów pisemnych………………………….......................................... 15 h przygotowanie do sprawdzianów praktycznych............................................................................... 32 h przygotowanie do egzaminu ………….............................................................................................20 h RAZEM: 87 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 150 h 1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 2,9 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,4 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....40 h − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..............................................................................32 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ewa Rydzewska, mgr Elżbieta Praszel, mgr Wioleta Szenderowicz, mgr Jacek Żukowski XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Język angielski KOD ECTS: 091-26-10-O7 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 4 + 4 SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru GRUPA PRZEDMIOTÓW: O OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: I /1,2 II/3,4 Wykłady – liczba godzin Język wykładowy angielski praktyczny Ćwiczenia – liczba godzin 120/75 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: brak I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Nauczyć podstaw języka angielskiego ogólnego oraz wybranych zagadnień i słownictwa z kierunku Fizjoterapii. III. Forma zajęć: konwersatoria (Kw) IV. Treści programowe: Nr Kw1 Kw2 Kw3 Kw4 Kw5 Kw6 Kw7 Kw8 Kw9 Kw10 Kw11 Kw12 Kw13 Kw14 Kw15 Kw16 Kw17 Kw18 Kw19 Kw20 Kw21 Kw22 Kw23 studia stacjonarne Temat ćwiczenia Przedstawianie się. Zaimki. Liczby 1 -20. Dni tygodnia. Czasownik być – odmiana przez osoby. Kraje i narodowości. Liczby 20 – 1000 Zaimki dzierżawcze. Podawanie danych personalnych. Alfabet. Przedimek określony i nieokreślony. Rzeczowniki. Liczba mnoga rzeczowników. Czas teraźniejszy prosty – zdania twierdzące i przeczące. Nieregularna liczba mnoga rzeczowników. Typowe codzienne czynności. Czas teraźniejszy prosty – pytania i krótkie odpowiedzi. Części ciała – głowa - słownictwo specjalistyczne. Praca – zawody. Rodzina. Dopełniacz saksoński. Umiejętności – czasownik umieć. W hotelu – dialogi sytuacyjne. E-mail nieformalny. Opisywanie wyglądu zewnętrznego – przymiotniki – Słownictwo specjalistyczne. Opisywanie typowych zajęć weekendowych i w wolnym czasie. Podawanie czasu. Przysłówki częstotliwości. Części ciała – tułów – słownictwo specjalistyczne. W kawiarni – zamawianie. Przyimki czasu. Podawanie dat. Preferencje – czasowniki uwielbiać, lubić, nie znosić – Konstrukcja Gerund. W sklepie – kupowanie – dialogi sytuacyjne. Rany i kontuzje 1 – słownictwo specjalistyczne. Przyimki w dopełniaczu – Object pronouns. Possessive adjectives – mine, yours, his, hers, its, ours, theirs. Czas przeszły prosty – odmiana czasownika być. Słowotwórstwo – zawody. Czas przeszły prosty – czasowniki regularne. Określenia czasu. Czas przeszły prosty – czasowniki nieregularne. Kw24 Kw25 Kw26 Kw27 Kw28 Kw29 Kw30 Kw31 Kw32 Kw33 Kw34 Kw35 Kw36 Kw37 Kw38 Kw39 Kw40 Kw41 Kw42 Kw43 Kw44 Kw45 Kw46 Kw47 Kw48 Kw49 Kw50 Kw51 Kw52 Kw53 Kw54 Kw55 Kw56 Kw57 Kw58 Kw59 Kw60 Nr Kw1 Kw2 Kw3 Kw4 Kw5 Kw6 Kw7 Kw8 Kw9 Kw10 Kw11 Kw12 Kw13 Kw14 Kw15 Kw16 Czas przeszły prosty – zdania twierdzące, przeczące i pytania. Rany i kontuzje 2 – słownictwo specjalistyczne. Dom – pomieszczenia. Konstrukcja – there is/there are. Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne. Some / any. W sklepie spożywczym – dialogi sytuacyjne. How much / How many. Określenia ilości – a lot / some / enough / a little / a few/. Części ciałą – stopy – słownictwo specjalistyczne. Stopniowanie przymiotników – stopień wyższy. Stopniowanie przymiotników – stopień najwyższy. Wyrażanie przyszłości – Konstrukcja be going to. Rany i kontuzje 3 – słownictwo specjalistyczne. Przysłówki. Na dworcu / lotnisku – dialogi sytuacyjne. Czas teraźniejszy ciągły – zdania twierdzące. Czas teraźniejszy ciągły – przeczenia. Czas teraźniejszy ciągły – pytania. Szkielet – słownictwo specjalistyczne. Porównanie czasu teraźniejszego prostego i ciągłego. Przyimki. Kości – słownictwo specjalistyczne. U lekarza – dialogi sytuacyjne – słownictwo specjalistyczne. Wyrażanie przyszłości – konstrukcja be going to.- zdania twierdzące. Be going to – przeczenia. Be going to – pytania. Sporty – słownictwo specjalistyczne. Konstrukcja – too / enough. Wyrażanie przyszłości – will – zdania twierdzące. Will – przeczenia. Will – pytania. Porównanie konstrukcji be going to i will. Techniki masażu – słownictwo specjalistyczne. Czas teraźniejszy – Perfect – zdania twierdzące. Czas teraźniejszy – Perfect – przeczenia. Czas teraźniejszy – Perfect – pytania. Określenia czasu stosowane w czasie Present Perfect. Stawy – słownictwo specjalistyczne. Profilaktyka kontuzji – słownictwo specjalistyczne. Studia niestacjonarne Temat ćwiczenia Przedstawianie się. Zaimki. Liczby 1 -20. Dni tygodnia. Czasownik być – odmiana przez osoby. Kraje i narodowości. Liczby 20 – 1000 Zaimki dzierżawcze. Podawanie danych personalnych. Alfabet. Przedimek określony i nieokreślony. Rzeczowniki. Liczba mnoga rzeczowników. Czas teraźniejszy prosty – zdania twierdzące i przeczące. Nieregularna liczba mnoga rzeczowników. Typowe codzienne czynności. Czas teraźniejszy prosty – pytania i krótkie odpowiedzi. Części ciała – głowa - słownictwo specjalistyczne. Praca – zawody. Rodzina. Dopełniacz saksoński. Umiejętności – czasownik umieć. W hotelu – dialogi sytuacyjne. E-mail nieformalny. Opisywanie wyglądu zewnętrznego – przymiotniki – Słownictwo specjalistyczne. Opisywanie typowych zajęć weekendowych i w wolnym czasie. Podawanie czasu. Przysłówki częstotliwości. Części ciała – tułów – słownictwo specjalistyczne. W kawiarni – zamawianie. Przyimki czasu. Podawanie dat. Preferencje – czasowniki uwielbiać, lubić, nie znosić – Konstrukcja Gerund. W sklepie – kupowanie – dialogi sytuacyjne. Rany i kontuzje 1 – słownictwo specjalistyczne. Przyimki w dopełniaczu – Object pronouns. Possessive adjectives – mine, yours, his, hers, its, ours, theirs. Czas przeszły prosty – odmiana czasownika być. Słowotwórstwo – zawody. Czas przeszły prosty – czasowniki regularne i nieregularne. Określenia czasu. Kw17 Kw18 Kw19 Kw20 Kw21 Kw22 Kw23 Kw24 Kw25 Kw26 Kw27 Kw28 Kw29 Kw30 Kw31 Kw32 Kw33 Kw34 Kw35 Kw36 Kw37 Kw38 Czas przeszły prosty – zdania twierdzące, przeczące i pytania. Rany i kontuzje 2 – słownictwo specjalistyczne. Dom – pomieszczenia. Konstrukcja – there is/there are. Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne. Some / any. W sklepie spożywczym – dialogi. Określenia ilości – a lot / some / enough / a little / a few/. sytuacyjne. How much / How many. Części ciałą – stopy – słownictwo specjalistyczne. Stopniowanie przymiotników. Wyrażanie przyszłości – Konstrukcja be going to. Rany i kontuzje 3 – słownictwo specjalistyczne. Przysłówki. Na dworcu / lotnisku – dialogi sytuacyjne. Czas teraźniejszy ciągły – zdania twierdzące, przeczenia, pytania. Szkielet – słownictwo specjalistyczne. Porównanie czasu teraźniejszego prostego i ciągłego. Przyimki. Kości – słownictwo specjalistyczne. U lekarza – dialogi sytuacyjne – słownictwo specjalistyczne. Wyrażanie przyszłości – konstrukcja be going to.- zdania twierdzące, przeczenia, pytania. Sporty – słownictwo specjalistyczne. Konstrukcja – too / enough. Wyrażanie przyszłości – will – zdania twierdzące, przeczenia, pytania. Porównanie konstrukcji be going to i will. Techniki masażu – słownictwo specjalistyczne. Czas teraźniejszy – Perfect – zdania twierdzące, przeczenia, pytania. Określenia czasu stosowane w czasie Present Perfect. Stawy – słownictwo specjalistyczne. Profilaktyka kontuzji – słownictwo specjalistyczne. V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Ciecierska J. English for physiotherapy, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012. 2. Kuciejczyk A. English for physiotherapists 1, Akademia Medyczna, Gdańsk 2007. 3. Latham-Koenig, Oxenden, New English File, Oxford 1997. 4. Mann, Newbrook, New Cutting Edge Starter, Longman 1999. Literatura uzupełniająca: 1. Nowotny Janusz, Podstawy Fizjoterapii, Wydawnictwo AWF, Katowice 2000. VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 w zakresie wiedzy 02 Odniesienie do efektów kierunkowych K_W31 Wykazuje się znajomością elementarnej terminologii w języku angielskim z zakresu fizjoterapii – zna nazwy poszczególnych części ciała, kości i stawów. Wyraża swoje opinie i stosuje słownictwo w K_U25 dialogu. K_U26 K_U27 w zakresie umiejętności 03 Potrafi przygotowywać pracę pisemną w K_U25 języku angielskim z zakresu wybranej tematyki związanej ze studiowanym kierunkiem. K_U26 K_U27 w zakresie 04 Rozumie potrzebę nauki języka obcego jako K_K01 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W10 OM1_W04 OM1_W09 OM1_U11 OM1_U13 OM1_U06 OM1_U12 OM1_U13 OM1_U06 OM1_U13 OM1_U12 OM1_U11 OM1_U11 OM1_U13 OM1_U06 OM1_U12 OM1_U13 OM1_U06 OM1_U13 OM1_U12 OM1_U11 OM1_K01 kompetencji społecznych elementu poszerzania swojej wiedzy w zakresie studiowanego kierunku . OM1_K02 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F4 – kolokwium P1 – test pisemny lub zaliczenie ustne (P3) VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Kw6, 11, 14, 18, 25, 30, 34, 40, 43, 44, 48, 54, 59, 60 02 Kw6, 10, 17, 28, 36, 44 03 Kw6, 11, 14, 18, 25, 30, 34, 40, 43, 44, 48, 54, 59, 60 04 Kw1-60 Studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Kw4, 7, 9, 12, 18, 21, 24, 27, 29, 30, 32, 34, 37, 38 02 Kw4, 6, 11, 20, 25, 30 03 Kw4, 7, 9, 12, 18, 21, 24, 27, 29, 30, 32, 34, 37, 38 04 Kw1-38 Sposób oceny F1, F2, F4, F6, P1 F1, F6 F2, P1 F1, F2, F4, F6, P1 Sposób oceny F1, F2, F4, F6, P1 F1, F6 F2, P1 F1, F2, F4, F6, P1 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne – I rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 60 h − konsultacje ................................................................................................................. .........1 h RAZEM: 61 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................1 0 h − przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h − przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h RAZEM: 39 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia stacjonarne – II rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 60 h − konsultacje ..........................................................................................................................1 h RAZEM: 61 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................10 h − przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h − przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h RAZEM: 39 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia niestacjonarne – I rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 40 h − konsultacje ................................................................................................................. .........1 h RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................2 4 h − przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................15 h − przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................20 h RAZEM: 59 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 23,4 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia niestacjonarne – II rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 40 h − konsultacje ................................................................................................................. .........1 h RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................24 h − przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................15 h − przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................20 h RAZEM: 59 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 23,4 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Ewa Sieradzka XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Język niemiecki KOD ECTS: 091-26-10-O7 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 4 + 4 SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru GRUPA PRZEDMIOTÓW: O OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: I /1,2 II/3,4 Wykłady – liczba godzin Język wykładowy niemiecki praktyczny Ćwiczenia – liczba godzin 120/75 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: brak I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu Student potrafi posługiwać się językiem niemieckim na poziomie średnio zaawansowanym oraz używa do komunikacji wybranych zagadnień i słownictwa związanego ze specjalnością. III. Forma zajęć: konwersatoria (Kw) IV. Treści programowe: Temat ćwiczenia Rok I 1. Słownictwo dotyczące tematu ,,CZŁOWIEK – CZĘŚCI CIAŁA , opisywanie siebie i innych, dane osobowe, cechy charakteru, Gramatyka – odmiana czasowników w czasie teraźniejszym, zdania twierdzące i pytające 2. Słownictwo dotyczące tematu ,,Człowiek” – uczucia i emocje, zainteresowania, rozumienie tekstów czytanych i pisanych, Test 1 3. Słownictwo dotyczące tematu ,,Mieszkanie” – nazwy pomieszczeń i mebli, opisywanie pomieszczeń, przymiotniki , Gramatyka – odmiana rodzajników określonych w bierniku i celowniku, rozumienie tekstów czytanych i pisanych 4. SŁOWNICTWO FACHOWE – CZĘŚCI CIAŁA: GŁOWA, TUŁÓW, KOŃCZYNY 5. Słownictwo dotyczące tematu ,,Życie rodzinne i towarzyskie” – członkowie rodziny, czynności życia codziennego, określenia czasu, Gramatyka – czas przeszły, konwersacje na dany temat, praca z tekstem 6. Słownictwo dotyczące tematu ,,Życie rodzinne i towarzyskie” – czas wolny, święta i uroczystości daty, Gramatyka – liczebniki porządkowe, przyimki, rozumienie tekstów czytanych i pisanych, Test 3 7. Słownictwo dotyczące tematu ,,Szkoła” – czynności szkolne, przybory i przedmioty szkolne, konwersacje 8. SŁOWNICTWO FACHOWE – NAZWY CZYNNNOŚĆI W GIMNASTYCE LECZNICZEJ 9. Słownictwo dotyczące tematu ,,Praca” – zawody i czynności, rozumienie tekstów czytanych i pisanych, praca z tekstem, konwersacje 10. Słownictwo dotyczące tematu ,,Praca” – ogłoszenia o pracę, praca z tekstem, tworzenie wypowiedzi pisemnych, 11. Słownictwo dotyczące tematu ,,Jedzenie i picie” – produkty żywnościowe, posiłki, tworzenie dialogów, rozumienie tekstów czytanych i pisanych 12. SŁOWNICTWO FACHOWE – STAWY I MIEŚNIE 13. Słownictwo dotyczące tematu ,,Zakupy i usługi” – sklepy, produkty, towary, tworzenie dialogów, Gramatyka - odmiana przymiotników 14. SŁOWNICTWO FACHOWE – URAZY I KONTUZJE 15. Słownictwo dotyczące tematu Podróżowanie i turystyka – środki transportu, urlop, wyjazdy, tworzenie dialogów, rozumienie tekstów czytanych i pisanych 16. Słownictwo dotyczące tematu Podróżowanie i turystyka” – zabytki, zwiedzanie, wskazywanie i pytanie o drogę, Gramatyka – przyimki, Odp. ustna 17. Słownictwo dotyczące tematu ,,Kultura”- dziedziny kultury, tworzenie dialogów 18. SŁOWNICTWO FACHOWE – SZKIELET, KOŚCI 19. Słownictwo dotyczące tematu ,,Środki masowego przekazu” – program telewizyjny, ogłoszenia, tworzenie wypowiedzi pisemnych, 20. Słownictwo dotyczące tematu ,,,Środki masowego przekazu” - rozumienie tekstów czytanych i pisanych, Test 21. Słownictwo dotyczące tematu ,,SPORT, DYSCYLINY SPORTU , SPRZĘT SPORTOWY, CZYNNOŚCI, Gramatyka – stopniowanie przymiotników PROMOCJA ZDROWEGO STYLU ŻYCIA 22. Słownictwo dotyczące tematu ,,Sport” – obiekty i imprezy sportowe, czynności, rozumienie tekstów czytanych i pisanych, Test 23. Słownictwo dotyczące tematu ,,Zdrowie” – części ciała, choroby, tworzenie dialogów – PROMOCJA ZDROWEGO STYLU ŻYCIA 24. Słownictwo dotyczące tematu ,,ZDROWIE –WIZYTA U LEKARZA , rozumienie tekstów czytanych i pisanych, Odp. ustna 25. Słownictwo dotyczące tematu ,,Wiedza o krajach niemieckojęzycznych” – rozumienie tekstów czytanych i pisanych, Test 15, Zajęcia kończące I rok ROK II 26. Słownictwo dotyczące tematu ,,CZŁOWIEK – CZĘŚCI CIAŁA , opisywanie siebie i innych POWTÓRZENIE 27. Słownictwo dotyczące tematu ,,Życie codzienne” - tworzenie dialogów, tworzenie wypowiedzi ustnych, Test 28. Słownictwo dotyczące tematu ,,Plany na przyszłość” – zawody, czynności, rozumienie tekstów czytanych i pisanych 29. SŁOWNICTWO FACHOWE – TECHNIKI MASAŻU 30. Słownictwo dotyczące tematu ,,SZKOŁA I PRACA” – Gramatyka – czas przyszły, tworzenie listów formalnych, ZAWÓD FIZJOTERAPEUTY, – praca z tekstem, konwersacje 31. Słownictwo dotyczące tematu ,,Szkoła i praca” - tworzenie wypowiedzi pisemnych i ustnych, 32. Słownictwo dotyczące tematu ,,Technika” – SPRZĘT UŻYWANY W FIZOTRAPII, OBSŁUGA, praca z tekstem, tworzenie wypowiedzi pisemnych i ustnych 33. Słownictwo dotyczące tematu ,,Auto” – wypadek, prawo jazdy, formularze, konwersacje, 34. Słownictwo dotyczące tematu ,,Państwo i społeczeństwo” – urzędy, pisma, praca z tekstem, dyskusja 35. Słownictwo dotyczące tematu ,, W mieście i na wsi” – powtórzenie i poszerzenie słownictwa 36. POWTÓRZENIE SŁOWNICTWA SPECJALISTYCZNEGO TEST KOŃCOWY 37. Podsumowanie zajęć, konwersacje, Zajęcia kończące II rok V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Fandrych Ch. Tallowitz U. Sage und schreibe, Poznań 2003 2. Gębal P., Ganczar M., Kołsut S. PONS Repetytorium leksykalne, Poznań 2006 3. Sylwia Mróz – Dwornikowska. Das ist Deutsch! Warszawa 2011 4. 1. Lemcke Ch., Rohrmann L., Schelling T, Berliner Platz, Langenscheidt, Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca: 1. Nowotny Janusz, Podstawy Fizjoterapii, Wydawnictwo AWF, Katowice 2000. VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 w zakresie wiedzy 02 Wykazuje się znajomością elementarnej terminologii w języku niemieckim z zakresu fizjoterapii – zna nazwy poszczególnych części ciała, kości i stawów. Wyraża swoje opinie i stosuje słownictwo w dialogu. Odniesienie do efektów kierunkowych K_W31 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W10 OM1_W04 OM1_W09 K_U25 OM1_U11 OM1_U13 OM1_U06 OM1_U12 OM1_U13 OM1_U06 OM1_U13 OM1_U12 OM1_U11 OM1_U11 OM1_U13 OM1_U06 OM1_U12 OM1_U13 OM1_U06 OM1_U13 OM1_U12 OM1_U11 OM1_K01 OM1_K02 K_U26 K_U27 w zakresie umiejętności 03 Potrafi przygotowywać pracę pisemną w języku niemieckim z zakresu wybranej tematyki związanej ze studiowanym kierunkiem. K_U25 K_U26 K_U27 w zakresie kompetencji społecznych 04 Rozumie potrzebę nauki języka obcego jako K_K01 elementu poszerzania swojej wiedzy w zakresie studiowanego kierunku . VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F4 – kolokwium P1 – test pisemny lub zaliczenie ustne (P3) VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć 01 Kw 1, 4, 8, 12, 14, 26, 29, 36 02 Kw 4, 8, 14 ,18, 24, 32, 36 03 Kw 21,23, 30, 36 04 Kw 1-37 Sposób oceny F1, F2, F4, F6, P1 F1, F6 F2, P1 F1, F2, F4, F6, P1 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne – I rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 60 h − konsultacje .......................................................................................................................... 1 h RAZEM: 61 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................10 h − przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h − przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h RAZEM: 39 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia stacjonarne – II rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 60 h − konsultacje .................................................................................................. ........................1 h RAZEM: 61 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................1 0 h − przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h − przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h RAZEM: 39 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia niestacjonarne – I rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 40 h − konsultacje ................................................................................................................. .........1 h RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................24 h − przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................15 h − przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................20 h RAZEM: 59 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 23,4 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia niestacjonarne – II rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 40 h − konsultacje ..........................................................................................................................1 h RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ................................................................................................. ..24 h − przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................15 h − przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................20 h RAZEM: 59 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 23,4 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Krzysztof Ostrowski XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Kinezyterapia KOD ECTS: 126-26-10-B2 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 8 ( 4+4) SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny Wymagania wstępne/ zaliczenie przedmiotów poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia człowieka, Patologia ogólna, Antropologia RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: I/2 II/3 i 4 Wykłady – liczba godzin 45/30 Język wykładowy Ćwiczenia – liczba godzin 105/70 Forma zaliczenia egzamin polski I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z rolą i miejscem kinezyterapii w planowaniu i realizacji zadań fizjoterapii oraz rehabilitacji medycznej. Opanowanie umiejętności badania klinicznego i oceny funkcjonalnej stanu narządu ruchu. Nabycie umiejętności obiektywizowania oceny stanu narządu ruchu. Opanowanie techniki wykonywania ćwiczeń leczniczych, oraz ich programowanie w odniesieniu do różnych grup schorzeń. W oparciu o wiedzę z zakresu nauk humanistycznych poznanie i doskonalenie właściwego podejścia do chorego oraz współpracy z personelem należącym do zespołu rehabilitacyjnego III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia audytoryjne (A) IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 I rok, semestr II studia stacjonarne (30 godz.- 10x3 godz.) studia niestacjonarne (20 godz. - 10x2 godz.) Kinezyterapia - podstawy naukowe (nazwa przedmiotu, podstawowe pojęcia), nazewnictwo i systematyka. Rola i miejsce kinezyterapii w fizjoterapii, rehabilitacji medycznej oraz rehabilitacji kompleksowej. Badanie pacjenta dla potrzeb kinezyterapii. Składowe badania i systematyka badania. Rola obiektywizacji procesu diagnostycznego. Wywiad z pacjentem na potrzeby kinezyterapii Badania funkcjonalne stosowane dla potrzeb diagnostyki w kinezyterapii miejscowej. Dokumentacja. Pomiary linijne długości i obwodów w obrębie kończyn górnych i dolnych. Dokumentacja. Metodyka badania zakresów ruchu kręgosłupa. Pomiary zakresu ruchu w stawach kończyn górnych i dolnych (goniometria) – podstawowe pojęcia, metodyka, SFTR – jako system zapisu pomiarów. Dokumentacja. Rola oceny siły mięśniowej w planowaniu procesu usprawniania. Metody oceny siły mięśniowej. Ocena siły mięśniowej z wykorzystaniem testu Lovetta oraz zmodyfikowanego testu Lovetta (Kliniczna Metoda Oceny Siły Mięśni wg Zembatego) – metodyka badania. Dokumentacja. Ocena postawy ciała – definicje, typy postawy ciała, mechanizmy kontroli. Etiologia i typy wad postawy ciała. Wk8 Chód prawidłowy, cykl i fazy chodu, wyznaczniki chodu prawidłowego. Analiza dynamiczna i kinematyczna chodu. Chód patologiczny. Objawy Trendelenburga i Duchenne`a. Wk9 Systematyka ćwiczeń w kinezyterapii miejscowej oraz ogólnousprawniającej. Ćwiczenia bierne – definicja, cel, wskazania i przeciwwskazania, metodyka wykonywania. Ćwiczenia redresyjne – definicja, wskazania i przeciwwskazania, metodyka wykonywania. II rok, semestr III, IV studia stacjonarne (15 godz. - 5x3 godz.) studia niestacjonarne (10 godz. - 5x2 godz.) Ćwiczenia czynne w odciążeniu – definicja, cel, wskazania, przeciwwskazania, metodyka wykonywania (podwieszenia osiowe i pozaosiowe – charakterystyka). Ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem – charakterystyka, cel, wskazania i przeciwwskazania, metodyka doboru wykonywania zabiegów, w tym metody doboru obciążenia (Metoda DeLorme`a i Watkinsa, metoda McQuenna) Ćwiczenia czynne wolne – charakterystyka, cel, wskazania, przeciwwskazania, metodyka stosowania. Charakterystyka ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym. Podstawy treningu funkcjonalnego - testy funkcjonalne w diagnostyce stanu narządu ruchu jako baza do planowania treningu, metodyka nauczania prawidłowych wzorców ruchowych Kinezyterapia ogólnousprawniająca - systematyka (główne działy tego rodzaju kinezyterapii). Zasady prowadzenia ćwiczeń kondycyjnych, formy, metody, organizacja. Zasady budowy toku lekcyjnego, krzywa natężenia wysiłku, konspekt, osnowa. Zasady doboru ćwiczeń dla osób niepełnosprawnych, zasady doboru grup ćwiczebnych. Ćwiczenia gimnastyki porannej neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania. Wk10 Wk11 Wk12 Wk13 Wk14 Wk15 Nr A1 P2 P3 P4 P5 P6 P7 P8 P9 P10 P11 P12 P13 P14 P15 A16 Temat ćwiczenia Rok I, semestr II studia stacjonarne ( 45 godz. - 15x3 godz.) studia niestacjonarne (30 godz. - 15x2 godz.) Zapoznanie z celem i programem zajęć, warunkami zaleczenia, organizacją zajęć, piśmiennictwem. Wprowadzenie do kinezyterapii, podstawowe pojęcia i definicje. Osie i płaszczyzny. Wprowadzenie do pomiarów długości kończyn; pomiary orientacyjne i linijne; rzeczywisty i pozorny skrót kończyny dolnej – diagnostyka, przyczyny, różnicowanie. Pomiary linijne i obwodowe w obrębie kończyn górnych i dolnych. Dokumentacja przeprowadzonych pomiarów. Interpretacja wyników badań. Goniometria – pomiary zakresu ruchów w stawach kończyn górnych. Dokumentacja przeprowadzonych pomiarów, zapis metodą SFTR. Interpretacja wyników badań. Goniometria – pomiary zakresu ruchów w stawach kończyn dolnych. Dokumentacja przeprowadzonych pomiarów, zapis metodą SFTR. Interpretacja wyników badań. Ocena ruchomości kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego, globalna ruchomość kręgosłupa, test Schobera, test Palce-Podłoga, Sit and Reach test. Dokumentacja przeprowadzonych pomiarów. Interpretacja wyników badań. Kliniczna ocena siły mięśniowej wg Zembatego – tułów. Dokumentacja oceny siły mięśniowej. Interpretacja wyników badań. Kliniczna ocena siły mięśniowej wg Zembatego – obręcz kończyny górnej i jej część wolna. Dokumentacja oceny siły mięśniowej. Interpretacja wyników badań. Kliniczna ocena siły mięśniowej wg Zembatego – obręcz kończyny dolnej i jej część wolna. Dokumentacja oceny siły mięśniowej. Interpretacja wyników badań. Wywiad w diagnostyce układu ruchu. Projektowanie i uzupełnienie karty wywiadu. Wzrokowa ocena postawy ciała. Dokumentacja oceny postawy ciała. Interpretacja wyników badań. Ocena postawy ciała wg metody linii pionowych Stafforda. Testy diagnostyczne w ocenie postawy ciała – test ścienny Degi, test Thomasa, zmodyfikowany test Thomasa, SLR test. Interpretacja wyników badań. Analiza funkcjonalna chodu człowieka. Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 1-14. Rok II, semestr III i IV studia stacjonarne (60 godz. - 20x3 godz.) studia niestacjonarne (40 godz. - 20x2 godz.) Zapoznanie z celem i programem zajęć, warunkami zaleczenia, organizacją zajęć, piśmiennictwem. Powtórzenie zagadnień poruszanych na I roku. P17 P18 P19 P20 P21 P22 P23 P24 P25 P26 P27 P28 P29 P30 P31 P32 P33 P34 P35 Anatomia palpacyjna elementów kostnych i wybranych mięśni miednicy i kręgosłupa. Anatomia palpacyjna elementów kostnych i wybranych mięśni kończyny górnej. Anatomia palpacyjna elementów kostnych i wybranych mięśni kończyny dolnej. Testy mięśniowe (m. brzuchaty łydki, m. płaszczkowaty, grupa tylna mięśni uda) - zasady i metodyka poizometrycznej relaksacji mięśni, autoterapia. Testy mięśniowe (mm. przywodziciele stawu biodrowego, m. czworoboczny lędźwi) - zasady i metodyka poizometrycznej relaksacji mięśni, autoterapia. Testy mięśniowe (m. piersiowy większy, m. najszerszy grzbietu) - zasady i metodyka poizimetrycznej relaksacji mięśni, autoterapia. Ćwiczenia bierne - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania. Ćwiczenia redresyjne - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania. Ćwiczenie w odciążeniu - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania. Ćwiczenia w odciążeniu z oporem - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania. Ćwiczenia czynne wolne - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania. Ćwiczenia czynne z oporem, samowspomagane - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania. Ćwiczenia oddechowe, relaksacyjne i synergistyczne - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania. Wykorzystanie biofeedbacku w kinezyterapii - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania. Pionizacja i reedukacja chodu. Pionizacja i reedukacja chodu c.d. Funkcjonalna diagnostyka układu ruchu (FMS), metodyka treningu funkcjonalnego. Dokumentacja diagnostyki. Metodyka treningu funkcjonalnego. Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 16-35. V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Zembaty A. Kinezyterapia. t. I i II, PZWL, Warszawa , 2003 2. Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna. t. I i II, Urban & Partner, 2003 3. Nowotny J. Podstawy Fizjoterapii AWF Katowice, 2000 4. Wilczyński J. Korekcja wad postawy ciała człowieka. ANTHROPOS, 2005 5. Rosławski A, Skolimowski T. Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. PZWL, Warszawa, 2009 6. Dumas I. Metodyka i technika ćwiczeń leczniczych w kinezyterapii, MedPharm Polska, Wrocław, 2013 7. Józefowski P. Diagnostyka czynnościowa narządu ruchu z elementami pionizacji i reedukacji chodu. MedPharm Polska, Wrocław, 2013 8. Gross J, Fetto J, Rosen E. Badanie układu mięśniowo-szkieletowego. PZWL, Warszawa, 2011 Literatura uzupełniająca: 1. Kisner Carolyn, Colby Lynn Allen. Therapeutic Exercise. Foundations and Techniques. F.A. Davies Company, 2007 2. Nowotny J. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. PZWL, Warszawa, 2006 3. McRae R. Kliniczne badanie ortopedyczne. Urban & Partner, Wrocław, 2006 4. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, Warszawa, 2007 5. Kendall F., McCreary E. Muscle testing and function with posture and pain. Lippincott Williams & Wilkins, 2005 6. Kasperczyk T. Wady postawy ciała. Kasper, Kraków, 1998 7. Szulc A, Marciniak W. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. PZWL, Warszawa, 2003 VI. Efekty kształcenia: Efekt Nr Student, który zaliczył przedmiot: kształcenia: efektu 01 Wskazuje metody oceny zaburzeń strukturalnych i funkcjonalnych wywołanych chorobą lub urazem. 02 Potrafi wymienić wskazania i przeciwwskazania do poszczególnych rodzajów ćwiczeń. Potrafi samodzielnie wykonywać zabiegi z zakresu kinezyterapii. Odniesienie do efektów kierunkowych K_W12 w zakresie wiedzy 03 K_W26 K_U01 K_U16 w zakresie umiejętności 04 05 Potrafi przeprowadzić badania i testy funkcjonalne K_U14 niezbędne dla doboru środków fizjoterapii, wykonywania zabiegów i stosowania podstawowych metod terapeutycznych. Interpretuje wyniki diagnostyki funkcjonalnej dla doboru K_U15 środków fizjoterapii, wykonywania zabiegów i stosowania podstawowych metod terapeutycznych. 06 Potrafi wprowadzić dane i uzyskane informacje oraz opis efektów zabiegów do dokumentacji pacjenta. K_U22 07 potrafi krytycznie ocenić własne i cudze działania oraz dokonać weryfikacji proponowanych rozwiązań K_K04 potrafi ustalić indywidualny program rehabilitacji, stawiając dobro pacjenta na pierwszym miejscu K_K06 w zakresie 08 kompetencji społecznych K_K17 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 - odpowiedz ustna F3 - sprawdzian praktyczny F7 – raport z ćwiczeń P2 - egzamin pisemny P6 – samoocena studenta Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W03 OM1_W02 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W01 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U02 OM1_U08 OM1_U05 OM1_U06 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U10 OM1_U08 OM1_U06 OM1_U09 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K01 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K03 OM1_K02 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 r efektu VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia; Studia stacjonarne i niestacjonarne Forma zajęć 01 02 03 04 05 06 07 08 Wk1, Wk5, Wk6,A1, P2, P11, P12,A16, P17, P18, P19, P20, P21, P22, P33 Wk9, Wk10, Wk11, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, P23, P24, P25, P26, P27, P28, P29, P30 P20, P21, P22, P31, P32, P34 Wk2, Wk3, Wk4, Wk7, Wk8, P3, P4, P5, P6, P7, P8, P9, P11, P13, P14, P15, A16, P17, P18, P19, P20, P21, P22, P35 P2, P3, P4, P6, P7, P8, P9, P11, P13, P15, A16, P20, P21, P22, P33 Wk2, Wk3, Wk4, Wk6, P3, P4, P5, P6, P7, P8, P9, P10, P11, P15, A16 P15, P35 P20, P21, P22, P34, P35 Sposób oceny F1, F3, P2 F1, P2 F3, P6 F1, F3, P2, P6 F1, P2 F7, P2 P6 P6, P2 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ...................................................................................... .................................45 h − udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... .. 6 h − udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….…………................................99 h − konsultacje.......................................................................................................................................3 h − egzamin pisemny ............................................................................................................. ...............1 h RAZEM: 154 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie raportów z ćwiczeń…..............………………………………………...…….......5 h − przygotowanie do odpowiedzi ustnej...................................................................................... ........6 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ............................................................................. 20 h − przygotowanie do egzaminu pisemnego……………………………………………………........15 h RAZEM: 46 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 200 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 8 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 6,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,8 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 4,8 − udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….………….............................99 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...........................................................................20 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .................................................................................... ................................30 h − udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... 4 h − udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….………….............................66 h − konsultacje..................................................................................................... ...............................1 h − egzamin pisemny ............................................................................................... ..........................1 h RAZEM: 102 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie raportów z ćwiczeń…..............………………………………………...……......18 h − przygotowanie do odpowiedzi ustnej............................................................................................10 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego .............................................................................40 h − przygotowanie do egzaminu pisemnego……………………………………………………........30 h RAZEM: 98 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 200 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 8 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 4,1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 3,9 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 4,2 − udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….…………............................. 66 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ............................................................................40 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Dariusz Czaprowski, prof. OSW, mgr Justyna Leszczewska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu KOD ECTS: 161-26-10-B16 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 6 (2+2+2) SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: I/1,2 II/3,4 III/5,6 Wykłady – liczba godzin 30/15 Język wykładowy polski PROFIL KSZTAŁCENIA: praktyczny Ćwiczenia – liczba godzin 100/65 Forma zaliczenia egzamin Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Wychowanie fizyczne I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Celem przedmiotu kształcenia ruchowego i metodyki nauczania ruchu jest przekazanie studentom określonego zasobu wiedzy i umiejętności potrzebnych do realizacji zajęć ruchowych w ramach szeroko pojętej kultury fizycznej, a przede wszystkim z ukierunkowaniem na dziedzinę leczniczych form kultury fizycznej. Zadania: ukazać studentom wiedzę z teorii oraz metodyki wychowania fizycznego jako dyscyplin zarówno teoretycznych jak i praktycznych, a także perspektywy poszerzania i rozwoju wiedzy z zakresu kultury fizycznej oraz uświadomić studentom konieczność ciągłego poznawania w przyszłości nowych kierunków i metod pracy, wyjaśnić znaczenie ćwiczeń fizycznych – ich miejsce i rolę w aktywności fizycznej człowieka zdrowego i niepełnosprawnego, zapoznać z aspektami systematyk ćwiczeń fizycznych - przydatnymi w pracy rehabilitanta, zapoznać z elementami ćwiczeń porządkowo-dyscyplinujących i kształtujących stosowanymi w zajęciach ruchowych i w nauczaniu czynności ruchowych. zapoznać z dyscyplinami: piłka siatkowa i koszykówka jako przygotowanie do przedmiotu sport osób niepełnosprawnych, zapoznać z aspektami prowadzenia zajęć grupowych z gimnastyki korekcyjno-wyrównawczej, uczenie i nauczanie czynności ruchowych, ukazać możliwości kształtowania zdolności psychomotorycznych człowieka. zapoznać z podstawowymi zasadami, formami, metodami i środkami nauczania czynności ruchowych, pokazać planowanie procesu nauczania czynności ruchowych, zapoznać z aspektami bezpieczeństwa i higieny zajęć ruchowych. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia warsztatowe (W), ćwiczenia praktyczne (P) IV. Treści programowe: Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 Wk8 studia stacjonarne Temat wykładu semestr 1, 3 Wybrane zagadnienia z obszaru kultury fizycznej. Miejsce leczniczych form ruchu w kulturze fizycznej. Aktywność fizyczna a aktywność ruchowa. Rozwój i kształtowanie zdolności motorycznych: szybkościowych, siłowych, wytrzymałościowych, koordynacyjnych. Sensytywność rozwoju motorycznego. Wskazania i przeciwwskazania w kształtowaniu zdolności motorycznych. Akty ruchowe w różnych ujęciach - rozwojowym, kinezjologicznym, ergonomicznym Systematyka i właściwości ćwiczeń fizycznych. Systematyka ćwiczeń fizycznych w terminologii gimnastycznej wg L. Mazurka i gimnastyce leczniczej. Wybrane zagadnienia ćwiczeń organizacyjno-porządkowych: cele, zadania, podział, grupy ćwiczeń. Bezpieczeństwo i higiena pracy w czasie zajęć ruchowych. Wybrane zagadnienia ćwiczeń kształtujących: cele, zadania, podział, pozycje wyjściowe do ćwiczeń, grupy ćwiczeń głowy i szyi, RR, T, NN. Ćwiczenia stosowane i uzupełniające: cele i zadania, podział i zasób ćwiczeń. Gry i zabawy ruchowe w zajęciach ruchowych: cele i zadania, podział, wskazania i przeciwwskazania w stosowaniu Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania ruchu: zasady, formy, metody i środki dydaktyczne w zajęciach ruchowych. Wk10 Struktura i organizacja zajęć ruchowych. Ogólne wskazania do prowadzenia zajęć z różnymi grupami pacjentów. Nr Temat ćwiczenia semestr 1 W1 Wprowadzenie do przedmiotu. Podanie literatury przedmiotu. Ruch w przyrodzie i ruch jako ćwiczenie fizyczne. W2 Systematyka ćwiczeń fizycznych w terminologii gimnastycznej wg L. Mazurka i gimnastyce leczniczej. Ćwiczenia organizacyjne – porządkowe: cele, zadania, podział, grupy ćwiczeń. W3 Ćwiczenia kształtujące: cele, zadania, podział, pozycje wyjściowe do ćwiczeń, grupy ćwiczeń. W4 Ćwiczenia kształtujące: ćwiczenia kształtujące mięśnie głowy i szyi, RR., T., NN. – zadania, podział. Wskazania i przeciwskazania zdrowotne w wykonywaniu ćwiczeń kształtujących. W5 Kolokwium z systematyki i właściwości ćwiczeń fizycznych. Metodyka wychowania fizycznego jako dydaktyka szczegółowa oraz struktura pojęć metodycznych. W6 Metodyka wychowania fizycznego i usprawniania jako wyznacznik organizacyjno- metodyczny w realizacji zajęć ruchowych: toki zajęć ruchowych, scenariusze zajęć ruchowych, konspekty, krzywa natężenia zajęć jako wyznacznik intensywności i obciążenia na zajęciach ruchowych. W7 Zasady dydaktyczno – wychowawcze w zajęciach ruchowych. Formy nauczania w zajęciach ruchowych. W8 Metody kształtowania umiejętności ruchowych i metody związane z realizacją określonych zadań ruchowych. Kolokwium z problematyki dotyczącej metodyki zajęć ruchowych. semestr 2 Dział obejmujący zagadnienia z zakresu systematyki, właściwości ćwiczeń fizycznych i metodyki zajęciach usprawniania ruchowego praktycznej realizacji. P9 Pozycje wyjściowe do ćwiczeń i zakres ich stosowania, sposób wykonania, wskazania i przeciwwskazania zdrowotne. P10 Ćwiczenia kształtujące kończyny górny- metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. Ćwiczenia kształtujące tułowia - metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. P11 Ćwiczenia kształtujące kończyny dolne – metodyka zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. P12 Ćwiczenia oddechowe i uspokajające, poranne, rozciągające i rozluźniające mięśnie - cele i Wk9 zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. P13 Ćwiczenia poranne - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. P14 Prowadzenie fragmentów zajęć ruchowych przez studentów na zadany temat. semestr 3 P15 P16 P17 P18 P19 Metodyka nauczania piłki siatkowej: zagrywka, odbicie sp. górnym i dolnym. Ćwiczenia zwiększające ruchomość obręczy barkowej, pojęcie kompensacji. Ćwiczenia doskonalące grę w piłkę siatkową w parach i w trójkach. Nauka przyjęcia i rozgrywania w piłce siatkowej. Ćwiczenia w podgrupach. Pojęcie niestabilności stawowej na przykładzie st. kolanowego, ćw. sensomotoryczne . Doskonalenie elementów techniki gry w piłkę siatkową: funkcje zawodników i ustawienie w polu gry. Podstawowe założenia taktyczne w piłce siatkowej. Ćwiczenia zwiększające ruchomość w st. biodrowych. Zasady i profilaktyka ruchowa Metodyka nauczania w koszykówce: poruszania się po boisku z kozłowaniem piłki, rzut do kosza, nauka dwutaktu i sposoby jego doskonalenia. P20 P21 P22 semestr 4 P23 P24 P25 P26 P27 P28 P29 P30 P31 P32 P33 P34 P35 P36 P37 P38 P39 P40 P41 P42 P43 P44 P45 P46 P47 Ćwiczenia wzmacniające gorset mięśniowy. Profilaktyka w chorobie krążka międzykręgowego Ćwiczenia stabilizacji kręgosłupa z wykorzystaniem piłek terapeutycznych. Ćwiczenia doskonalące poruszanie się w polu gry w koszykówce. Ćwiczenia taktyki gry w piłce koszykowej. Ćwiczenia kształtujące naturalne krzywizny kręgosłupa. Ćwiczenia ogólnorozwojowe pod kątem piłki siatkowej i koszykówce. Specyfika Nowoczesne prowadzenia.formy gimnastyczne: aerobik, ATB, spinning rowerowy. Praca w Gry i zabawy z elementami piłki siatkowej. podgrupach. Gry i zabawy z elementami pilki koszykowej. Przykłady prowadzenia części wstępnej toku lekcyjnego pod kątem gier zespołowych semestr 5 Usystematyzowanie podstawowych wiadomości dotyczących osi i płaszczyzny ruchu.. Cechy postawy prawidłowej – czynniki determinujące. Typy somatyczne budowy ciał. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących oceny postawy ciała z uwzględnieniem punktów antropometrycznych. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących definicji „dobrej” i „złej” postawy ciała. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących metodyki prowadzenia gimnastyki korekcyjno – wyrównawczej. Wykorzystanie w gimnastyce korekcyjnokompensacyjnej formy stacyjnej. Wybrane aspekty kształtowania motoryczności człowieka. Wykorzystanie formy stacyjnej w kształtowaniu zdolności motorycznych. Metodyka prowadzenia ćwiczeń ogólnokondycyjnych. Metodyka prowadzenia ćwiczeń równoważnych oraz ćwiczeń oddechowych i rozluźniających. Prowadzenie przez studentów ćwiczeń na podstawie toku zajęć z gimnastyki korekcyjno – wyrównawczej. Ćwiczenia kształtujące czucie postawy ciała w różnych pozycjach wyjściowych. Ćwiczenia kształtujące nawyk prawidłowej postawy ciała w pozycji stojącej. Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsłych z wykorzystaniem laski gimnastycznej. Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców płaskich. Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsło - wypukłych z wykorzystaniem przyborów nietypowych. semestr 6 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla pleców okrągłych ze współćwiczącym. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla klatki piersiowej kurzej. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla klatki piersiowej lejkowatej z wykorzystaniem dowolnych przyborów. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w szpotawości kolan z wykorzystaniem piłki. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w koślawości kolan. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w płaskostopiu. Ćwiczenia ogólnorozwojowe dla dzieci. Ćwiczenia kształtujące koordynację ruchową w formie zabawowej. Ćwiczenia kształtujące z wykorzystaniem przyborów Ćwiczenia ogólnokondycyjne z przyborami. Podsumowanie. Zaliczenie. studia niestacjonarne Nr Temat wykładu semestr 1 Wk1 Wybrane zagadnienia z obszaru kultury fizycznej. Miejsce leczniczych form ruchu w kulturze fizycznej. Rozwój i kształtowanie zdolności motorycznych: szybkościowych, siłowych, wytrzymałościowych, koordynacyjnych. Wskazania i przeciwwskazania w kształtowaniu zdolności motorycznych. Aktywność fizyczna a aktywność ruchowa. Wk2 Systematyka i właściwości ćwiczeń fizycznych. Systematyka ćwiczeń fizycznych w terminologii gimnastycznej wg L. Mazurka i gimnastyce leczniczej: ćwiczenia organizacyjnoporządkowe, kształtujące, stosowane i uzupełniające: cele i zadania, podział i zasób ćwiczeń. Wk3 Gry i zabawy ruchowe w zajęciach ruchowych: cele i zadania, podział, wskazania i przeciwwskazania w stosowaniu. Akty ruchowe w różnych ujęciach - rozwojowym, kinezjologicznym, ergonomicznym Wk4 Wybrane zagadnienia z kształcenia psychomotorycznego. Uczenie się motoryczne. Teorie uczenia się. Wk5 Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania ruchu: zasady, formy, metody i środki dydaktyczne w zajęciach ruchowych. Ramowy schemat budowy zajęć ruchowych. Bezpieczeństwo i higiena pracy w czasie zajęć ruchowych. Ogólne wskazania do prowadzenia zajęć z różnymi grupami pacjentów. Nr Tematy ćwiczeń semestr 1 W1 Wprowadzenie do przedmiotu. Podanie literatury przedmiotu. Ruch w przyrodzie i ruch jako ćwiczenie fizyczne. Systematyka i właściwości ćwiczeń fizycznych. Systematyka ćwiczeń fizycznych w terminologii gimnastycznej wg L. Mazurka i gimnastyce leczniczej. W2 Wybrane zagadnienia: ćwiczenia organizacyjno – porządkowe: cele, zadania, podział, grupy ćwiczeń; ćwiczenia kształtujące: cele, zadania, podział, pozycje wyjściowe do ćwiczeń, grupy ćwiczeń; ćwiczenia kształtujące: ćwiczenia kształtujące mięśnie głowy i szyi, RR., T., NN. – zadania, podział. W3 Kolokwium z systematyki i właściwości ćwiczeń fizycznych. Wybrane zagadnienia z metodyki wychowania fizycznego i usprawniania jako wyznacznik organizacyjno- metodyczny w realizacji zajęć ruchowych: toki zajęć ruchowych, scenariusze zajęć ruchowych, konspekty, krzywa natężenia zajęć jako wyznacznik intensywności i obciążenia na zajęciach ruchowych. W4 Zasady dydaktyczno–wychowawcze w zajęciach ruchowych. Formy nauczania w zajęciach ruchowych. Metody kształtowania umiejętności ruchowych i metody związane z realizacją określonych zadań ruchowych. W5 Kolokwium z problematyki dotyczącej metodyki zajęć ruchowych. Pozycje wyjściowe do ćwiczeń i zakres ich stosowania, sposób wykonania, wskazania i przeciwwskazania zdrowotne. semestr 2 Dział obejmujący zagadnienia z zakresu systematyki, właściwości ćwiczeń fizycznych i metodyki zajęciach usprawniania ruchowego praktycznej realizacji. P6 Ćwiczenia oddechowe - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. Ćwiczenia uspokajające - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. Ćwiczenia poranne - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. P48 P49 P50 P7 P8 P9 P10 Ćwiczenia rozciągające i rozluźniające mięśnie - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. Ćwiczenia kształtujące kończyny górne, tułowia, kończyny dolne - metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. Prowadzenie fragmentów zajęć ruchowych na zadany temat przez studentów. Ćwiczenia kształtujące kończyny górne, tułowia, kończyny dolne - metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. Prowadzenie fragmentów zajęć ruchowych na zadany temat przez studentów. Ćwiczenia kształtujące kończyny górne, tułowia, kończyny dolne - metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów. semestr 3 P11 P12 P13 P14 P15 Metodyka nauczania piłki siatkowej: zagrywka, odbicie sp. górnym i dolnym. Ćwiczenia zwiększające ruchomość obręczy barkowej, pojęcie kompensacji. Ćwiczenia doskonalące grę w piłkę siatkową w parach i w trójkach. Nauka przyjęcia i rozgrywania w piłce siatkowej. Ćwiczenia w podgrupach. Pojęcie niestabilności stawowej na przykładzie st. kolanowego, ćw. sensomotoryczne. Doskonalenie elementów techniki gry w piłkę siatkową: funkcje zawodników i ustawienie w polu gry. Ćwiczenia zwiększające ruchomość w st. biodrowych. Zasady i profilaktyka ruchowa semestr 4 P16 P17 P18 P19 P20 P21 P22 P23 P24 P25 P26 P27 P28 P29 P30 P31 P32 P33 Metodyka nauczania piłki koszykowej: poruszania się po boisku z kozłowaniem piłki, rzut do kosza, nauka dwutaktu i sposoby jego doskonalenia.. Ćwiczenia wzmacniające gorset mięśniowy. Profilaktyka w chorobie krążka międzykręgowego Ćwiczenia stabilizacji kręgosłupa z wykorzystaniem piłek terapeutycznych. Ćwiczenia doskonalące poruszanie się w polu gry w piłce koszykowej. Ćwiczenia kształtujące naturalne krzywizny kręgosłupa. Ćwiczenia ogólnorozwojowe Przykłady części wstępnej toku lekcyjnego pod kątem gier zespołowych pod kątem prowadzenia piłki siatkowej i koszykowej. semestr 5 Cechy postawy prawidłowej – czynniki determinujące. Typy somatyczne budowy ciał. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących oceny postawy ciała z uwzględnieniem punktów antropometrycznych. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących definicji „dobrej” i „złej” postawy ciała. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących metodyki prowadzenia gimnastyki korekcyjno – wyrównawczej. Wykorzystanie w gimnastyce korekcyjnokompensacyjnej formy stacyjnej. Wybrane aspekty kształtowania motoryczności człowieka. Wykorzystanie formy stacyjnej w kształtowaniu zdolności motorycznych. Metodyka prowadzenia ćwiczeń ogólnokondycyjnych. Metodyka prowadzenia ćwiczeń równoważnych oraz ćwiczeń oddechowych i rozluźniających. Prowadzenie przez studentów ćwiczeń na podstawie toku zajęć z gimnastyki korekcyjno – wyrównawczej. Ćwiczenia kształtujące czucie postawy ciała w różnych pozycjach wyjściowych. Ćwiczenia kształtujące nawyk prawidłowej postawy ciała w pozycji stojącej Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsłych z wykorzystaniem laski gimnastycznej. Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców płaskich. Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsło - wypukłych z wykorzystaniem przyborów nietypowych. semestr 6 – ćwiczenia (po 2h) Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla pleców okrągłych ze współćwiczącym. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla klatki piersiowej kurzej. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla klatki piersiowej lejkowatej z wykorzystaniem dowolnych przyborów. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w szpotawości kolan z wykorzystaniem piłki. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w koślawości kolan. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w płaskostopiu. Ćwiczenia ogólnorozwojowe dla dzieci. Ćwiczenia kształtujące koordynację ruchową w formie zabawowej. Podsumowanie wiadomości dotyczących realizowanego materiału ćwiczebnego. Zaliczenie przedmiotu. Literatura podstawowa: Bahrynowska – Fic J., Właściwości i metodyka ćwiczeń fizycznych oraz sport inwalidzki, P.Z.W.L. Warszawa, 1999. Bronikowski M., ( red) : Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole cz. I i II, Wyd. e MPI. 2005. Drabik J., Profilaktyka zdrowia – aktywność fizyczna czy aktywność ruchowa, Wychowanie fizyczne i Zdrowotne, nr 5., 2011. Grabowski H., Teoria fizycznej edukacji. WSiP ,Warszawa 1999. Jezierski R, Rybicka A., Gimnastyka. Teoria i metodyka, Wyd. AWF Wrocław 2000. Grządziel G., J.Ljach W., Piłka siatkowa. Podstawy treningu, zasób ćwiczeń, Warszawa 2000. Nowotny J., ( red) Edukacja i reedukacja ruchowa, Wyd. Kacper, 2003. Nowotny J. , Kształcenie umiejętności ruchowych- podstawy teoretyczne i oraz aspekty praktyczne. Wyd .Śl.A.M. Katowice, 2002. Sieniek Cz., Zabawy ruchowe w nauczaniu zespołowych gier sportowych ,Gdańsk 2009. Sowa J. , Wojciechowski F., Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym, Wyd. Oświat. FOSZE, Rzeszów, 2001. Literatura uzupełniająca: Fidelus K. , Kocjasz J., Atlas ćwiczeń fizycznych. Franklin Eric N., Wykorzystanie obrazów mentalnych w pedagogice ruchu, Świadomość ciała. Wyd. Kined. Warszawa, 2007. VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: w zakresie wiedzy Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 Potrafi wyjaśnić kształtowanie się kontroli postawy ciała, wzorców ruchowych, nawyków ruchowych, dokonać oceny postawy ciała. 02 Wyjaśnia podstawowe pojęcia z zakresu uczenia się i nauczania czynności ruchowych, objaśnia psychopedagogiczne aspekty zawodu fizjoterapeuty, jako osoby nauczającej w kontekście podstawowych składowych procesu nauczania. Wskazuje i objaśnia podstawy edukacji zdrowotnej, promocji zdrowia. 03 04 05 w zakresie umiejętności 06 w zakresie kompetencji społecznych Odniesienie do efektów kierunkowych K_W10 K_W16 K_W20 Wyjaśnia metodykę nauczania ruchów, w tym K_W23 podstawowych ćwiczeń gimnastycznych, ćwiczeń rehabilitacyjnych, ćwiczeń korekcyjno-kompensacyjnych, piłki siatkowej, koszykówki, pod kątem procesu uczenia się i nauczania czynności ruchowych. Wykorzystuje różne formy aktywności fizycznej w K_U02 nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu procesu opanowywania umiejętności ruchowych, jednocześnie rozpoznając problemy dysfunkcji ruchowych ćwiczącego oraz potrafi zastosować i przeprowadzić zajęcia ruchowe o charakterze prozdrowotnym. Posiada świadomość własnych ograniczeń i wie kiedy K_K03 zwrócić się do ekspertów. 07 Potrafi brać odpowiedzialność za własną pracę w czasie realizowania zajęć ruchowych i nauczania umiejętności ruchowych oraz ma poczucie odpowiedzialności za oddanych pod jego opiekę ćwiczących. K_K11 08 Korzysta z różnych form aktywności fizycznej i rozwija własne zainteresowania sportowe. K_K19 K_K20 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny F4 – kolokwium P2 – egzamin pisemny Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W02 OM1_W03 OM1_W06 OM1_W07 OM1_W04 OM1_W06 OM1_W10 OM1_W06 OM1_W03 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W04 OM1_W06 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U07 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K01 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K09 OM1_K09 OM1_K01 VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne Nr Forma zajęć Sposób oceny efektu 01 Wk1-Wk10, W1-W8, P9-P50 F1,F3, F4, P2 02 Wk1-Wk10, W1-W8, P9- P50 F1,F3, F4, P2 03 Wk1-Wk3, Wk8-Wk10, W1-W8, P40-P50 F1,F3, F4, P2 04 Wk1-Wk10, W1-W8, P9- P50 F1,F3, F4, P2 05 W1-W8, P9- P50 F1,F3, F4, P2 06 P9-P50 F1,F3, F4, P2 07 P9-P50 F1,F3, F4, P2 08 P9-P50 F3 Studia niestacjonarne Nr Forma zajęć Sposób oceny efektu 01 Wk1-Wk5, W1-W5, P6-P33 F1,F3, F4, P2 02 Wk1-Wk5, W1-W5, P6-P33 F1,F3, F4, P2 03 Wk1-Wk5, W1-W5, P6-P33 F1,F3, F4, P2 04 Wk1-Wk5, W1-W5, P6-P33 F1,F3, F4, P2 05 W1-W5, P6-P33 F1,F3, F4, P2 06 P6-P33 F1,F3, F4, P2 07 P6-P33 F1,F3, F4, P2 08 P6-P33 F3 Warunek zaliczenia przedmiotu: Opanowanie przez studenta materiału teoretycznego i umiejętności praktycznych w stopniu pozwalającym na samodzielne programowanie i przeprowadzenie zajęć ruchowych z zakresu kultury fizycznej przydatnych w fizjoterapii. Uzyskanie pozytywnej oceny z przedmiotu, uwarunkowane jest zaliczeniem przez studenta: Rok I/s.1 i 2 wykł. - zaliczenie wykładów na ocenę, kolokwium, Rok I/s 1 i 2 ćw. − kolokwium z systematyki ćwiczeń fizycznych, − kolokwium z tematyki metodyka wychowania-fizycznego z ukierunkowaniem na zagadnienia związane z prowadzeniem zajęć ruchowych i usprawniania, − aktywny udział w zajęciach ćwiczeniowych, − pozytywne zaliczenie praktycznych aspektów ćwiczeń ruchowych w ramach łączenia wiedzy z teorii z praktyką oraz usprawnianie studentów, − zaliczenie prowadzenia fragmentów zajęć ruchowych na dany temat. Rok II/s 3 i 4 ćw. − kolokwium z podstawy metodyki nauczania piłki siatkowej i koszykówki, − kolokwium z tematyki metodyka wychowania-fizycznego z ukierunkowaniem na zagadnienia związane z prowadzeniem zajęć ruchowych i usprawniania, − aktywny udział w zajęciach ćwiczeniowych, − zaliczenie podstawowych elementów techniki nauczanych gier zespołowych, − pozytywne zaliczenie praktycznych aspektów ćwiczeń ruchowych w ramach łączenia wiedzy z teorii z praktyką oraz usprawnianie studentów, − zaliczenie prowadzenia fragmentów zajęć ruchowych na dany temat. Rok III/s.5 i 6 ćw. − kolokwium z metodyki prowadzenia zajęć z gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej − tematyki metodyka wychowania-fizycznego z ukierunkowaniem na zagadnienia związane z prowadzeniem zajęć ruchowych i usprawniania, − aktywny udział w zajęciach ćwiczeniowych, − pozytywne zaliczenie praktycznych aspektów ćwiczeń ruchowych w tym z gimnastyki korekcyjne w ramach łączenia wiedzy z teorii z praktyką oraz usprawnianie studentów, - zaliczenie prowadzenia fragmentów zajęć ruchowych na dany temat IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne rok I semestr 1 i 2 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... ........... 15 h − udział w ćwiczeniach warsztatowych .........................................................................................15 h − udział w ćwiczeniach treningowych ...........................................................................................15 h − konsultacje ................................................................................................................................. 1 h RAZEM: 46 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do kolokwiów ................................................................................................. ...... 7 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego.....................................................................................7 h RAZEM: 14 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 25 – 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w ćwiczeniach treningowych ...........................................................................................15 h − udział w ćwiczeniach warsztatowych .........................................................................................15 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego....................................................................................7 h rok II semestr 3 i 4 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... ......... 15 h − udział w ćwiczeniach treningowych ..........................................................................................35 h − konsultacje ................................................................................................................. ................ 1 h RAZEM: 51 h 2. Samodzielna praca studenta - przygotowanie do kolokwium ....................................................................................................... 2 h - przygotowanie do zaliczenia praktycznego ................................................................................. 7 h RAZEM: 9 h Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1punkt ECTS = 25- 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,7 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,4 − udział w ćwiczeniach treningowych ...........................................................................................35 h - przygotowanie do zaliczenia praktycznego ................................................................................. 7 h rok III semestr 5 i 6 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach treningowych ...........................................................................................35 h − konsultacje ................................................................................................................. ................ .. 1 h − egzamin ............................................................................................................................... ...........1h RAZEM: 37 h 2. Samodzielna praca studenta - przygotowanie do zaliczenia praktycznego..................................................................................... 13 h - - przygotowanie do egzaminu ........................................................................................................ 10 h RAZEM: 23 h Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,6 − udział w ćwiczeniach praktycznych ...........................................................................................35 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego..................................................................................13 h studia niestacjonarne rok I semestr 1 i 2 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... ......... 15 h − udział w ćwiczeniach warsztatowych .........................................................................................10 h − udział w ćwiczeniach treningowych ...........................................................................................10 h − konsultacje ................................................................................................................................. 1 h RAZEM: 36 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie motoryczne do ćwiczeń …………………………………………………………10 h − przygotowanie do kolokwiów ....................................................................................................... 7 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego.................................................................................. .7 h RAZEM: 24 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 25- 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w ćwiczeniach treningowych ...........................................................................................10 h − udział w ćwiczeniach warsztatowych …………………………………………………………..10 h − przygotowanie motoryczne do ćwiczeń ………………………………………………………..10 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego..................................................................................7 h rok II semestr 3 i 4 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach treningowych ..........................................................................................20 h − konsultacje ................................................................................................................................. 1 h RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta - przygotowanie motoryczne do ćwiczeń …………………………………………………………20 h - przygotowanie do kolokwium .......................................................................................................5 h - przygotowanie do sprawdzianu praktycznego...............................................................................14 h RAZEM: 39 h Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1punkt ECTS = 25- 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,3 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,8 − udział w ćwiczeniach treningowych ............................................................................................20 h - przygotowanie motoryczne do ćwiczeń …………………………………………………………20 h - przygotowanie do sprawdzianu praktycznego................................................................................14 h rok III semestr 5 i 6 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach treningowych ........................................................................................... 25 h − konsultacje ................................................................................................................. ................ .. 1 h − egzamin ..................................................................................................................... .....................1h RAZEM: 27 h 2. Samodzielna praca studenta - przygotowanie motoryczne do ćwiczeń ...........................................................................................10 h - przygotowanie do kolokwium ...........................................................................................................3 h - przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………………………………………………..10 h - przygotowanie do egzaminu .......................................................................................................... 10 h RAZEM: 33 h Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1punkt ECTS = 25- 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,5 − udział w ćwiczeniach treningowych ...........................................................................................25 h − przygotowanie motoryczne do ćwiczeń ………………………………………………………..10 h − przygotowania do sprawdzianu praktycznego ………………………………………………….10 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Jarosław Marcinkowski, XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Masaż klasyczny KOD ECTS: 126-26-10-B4 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 3 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka, Antropologia RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: II/3 Wykłady – liczba godzin 15/10 Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin 40/30 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi, technikami i metodyką masażu leczniczego. Opanowanie przez studentów podstawowych form masażu leczniczego. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P) IV. Treści programowe: Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Nr P1 P2 P3 P4 P5 P6 studia stacjonarne Temat wykładu Definicja, klasyfikacja masażu. Higiena i etyka zawodowa, organizacja pracy masażysty. Zasady metodyczne wykonywania masażu. Wskazania i przeciwwskazania do masażu. Ogólny schemat wykonywania masażu, Opis i cele technik masażu. Reakcje fizjologiczne oraz wpływ masażu na ustrój człowieka. Rodzaje masażu leczniczego. Masaż sportowy. Masaż segmentarny. studia niestacjonarne Temat wykładu Definicja, klasyfikacja masażu. Higiena i etyka zawodowa, organizacja pracy masażysty. Zasady metodyczne wykonywania masażu. Wskazania i przeciwwskazania do masażu. Ogólny schemat wykonywania masażu, Opis i cele technik masażu. Reakcje fizjologiczne oraz wpływ masażu na ustrój człowieka. Rodzaje masażu leczniczego. studia stacjonarne (ćwiczenia po 4h, niestacjonarne po 3 h) Temat ćwiczenia Nauka palpacji. Poznanie podstawowych technik masażu klasycznego . Zapoznanie się z technikami pomocniczymi masażu leczniczego. Masaż poszczególnych części ciała: kończyna górna. Masaż poszczególnych części ciała: kończyna dolna. Masaż poszczególnych części ciała: masaż poszczególnych odcinków kręgosłupa. P7 P8 P9 P10 Masaż poszczególnych części ciała: masaż karku i obręczy barkowej. Masaż poszczególnych części ciała: masaż brzucha i klatki piersiowej. Masaż poszczególnych części ciała: masaż całego ciała. Praktyczne zaliczenie masażu. V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Prochowicz Z., Podstawy masażu leczniczego, Warszawa 2008 2. Magiera L., Klasyczny masaż leczniczy, Kraków 2006 3. Magiera R., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej, Kraków 2008 4. Masaż z elementami rehabilitacji, red. R.Walaszek, Kraków 2003 5. Podstawy manualnego drenażu limfatycznego, red. M.Woźniewski, Wrocław 2005 6. Zborowski A., Masaż segmentalny, Kraków 2007 Literatura uzupełniająca: 1. Walaszek R., Kasperczyk T., Magiera R., Diagnostyka w kinezyterapii i masażu, Kraków 2007 2. Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy, Wrocław 2010 3. Riggs A., Masaż tkanek głębokich, Opolgraf 2008 4. Zborowski A., Masaż w wybranych jednostkach chorobowych cz.1i2 , Kraków 2005 VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: w zakresie wiedzy Nr efektu Student, który zaliczył przedmiot: 01 Wymienia wskazania i przeciwwskazania do masażu, cel zabiegu. Określa fizjologiczne reakcje wywołane zabiegiem. Potrafi samodzielnie wykonać masaż poszczególnych części ciała oraz masaż całościowy. 02 Odniesienie do efektów kierunkowych K_W26 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W07 OM1_W01 K_U01 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K02 K_U16 K_U17 w zakresie umiejętności 03 Potrafi zaplanować i dostosować do potrzeb pacjenta indywidualny program masażu oraz kontrolować efektywność zabiegu, identyfikować nieprawidłowości. K_U24 K_U20 04 w zakresie kompetencji społecznych Potrafi brać odpowiedzialność za własne działania, krytycznie je oceniać i weryfikować, biorąc pod uwagę dobro pacjenta. K_K11 K_K04 K_K06 05 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz przestrzega właściwych relacji z pacjentem. Stosuje zasady etyczne obowiązujące w Kodeksie Fizjoterapeuty. K_K17 K_K13 K_K14 OM1_K03 OM1_K01 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K03 OM1_K02 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K07 OM1_K09 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny: A. masaż wybranej części kończyny dolnej, B. masaż wybranej części kończyny górnej, C. masaż pleców P1 - test pisemny P7- zaliczenie praktyczne - masaż zaliczeniowy wylosowanej części ciała VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1 – Wk7 P1 02 P1 – P10 F3, P7 03 P1 – P10 F3, P7 04 P1 – P10 F3, P7 05 P1 – P10 F3, P7 Studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1 – Wk5 P1 02 P1 – P10 F3, P7 03 P1 – P10 F3, P7 04 P1 – P10 F3, P7 05 P1 – P10 F3, P7 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .................................................................................................. 15 h − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 40 h − konsultacje ................................................................................................................. ...1 h RAZEM: 56 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych...........................................................10 h − przygotowanie do testu pisemnego.................................................................................9 h RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8 3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 2 − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 40 h − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................10 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .................................................................................................. 10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 30 h − konsultacje ................................................................................................................. ...1 h RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................20 h − przygotowanie do testu pisemnego..............................................................................14 h RAZEM: 34 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,4 3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 2 − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 30 h − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................20 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Sławomir Przewłocki, mgr Daniel Godlewski XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Podstawy marketingu KOD ECTS: 143-26-10-O17 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 1 SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru GRUPA PRZEDMIOTÓW: O OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA: FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/SEMESTR: II/3 Wykłady – liczba godzin 15/10 Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin Forma zaliczenia zaliczenie z oceną praktyczny Wymagania wstępne/ zaliczenie przedmiotów poprzedzających: Podstawy ekonomii I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie istoty i znaczenia marketingu, jego elementów oraz narzędzi marketingowych, umożliwiających wywołanie i przeprowadzanie transakcji w praktyce przedsiębiorstwa III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk) IV. Treści programowe: studia stacjonarne Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Temat wykładu Geneza i znaczenie marketingu we współczesnej gospodarce Analiza otoczenia marketingowego Zachowania rynkowe konsumenta Produkt, cykl życia produktu, segmentacja rynku Znaczenie innowacji produktowych, problem jakości produktu Kształtowanie polityki cen w przedsiębiorstwie Promocja i reklama jako formy strategii marketingowej. Dystrybucja i jej znaczenie w marketingu studia niestacjonarne Temat wykładu Geneza i znaczenie marketingu we współczesnej gospodarce. Analiza otoczenia marketingowego Zachowania rynkowe konsumenta Produkt, cykl życia produktu, segmentacja rynku Znaczenie innowacji produktowych, problem jakości produktu Kształtowanie polityki cen w przedsiębiorstwie. Promocja i reklama jako formy strategii marketingowej. Dystrybucja i jej znaczenie w marketingu V. Literatura Literatura podstawowa: Altkorn J. Podstawy Marketingu, Instytut Marketingu, Kraków 2003 i następne wydania Garbarski L., Rutkowski I., Wrzosek W., Marketing, PWE, Warszawa 2008. Kotler Ph., Marketing, PWN, Warszawa 2009. Literatura uzupełniająca: Milic-Czerniak R. (red.) Marketingowe badania bezpośrednie, Difin, Warszawa 2005. Mazur J. Zarządzanie marketingiem usług, Difin, Warszawa 2002. Czubała A., Jonas A., Smoleń T., Wiktor J. Marketing usług, Wolte VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu Odniesienie do efektów kierunkowych K_W35 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W12 OM1_W08 OM1_W05 OM1_W09 OM1_U03, OM1_U01, OM1_U04, OM1_U05, OM1_U07, OM1_U09, OM1_U10 OM1_K04, OM1_K02, OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06, OM1_K07 OM1_K04, OM1_K01, OM1_K02, OM1_K03, OM1_K05, OM1_K06, OM1_K07 OM1_K04 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08 01 Charakteryzuje ekonomiczne, prawne oraz administracyjne uwarunkowania umożliwiające założenie i prowadzenie własnej działalności w zakresie fizjoterapii. 02 Potrafi ocenić możliwości podjęcia własnej działalności gospodarczej lub pracy w zespole interdyscyplinarnym, w tym zapewniającym ciągłość opieki nad pacjentem. K_U09 03 Samodzielnie wykonuje powierzone mu zadania, ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną i podejmowane decyzje. K_K10 w zakresie wiedzy w zakresie umiejętności K_K11 w zakresie kompetencji społecznych K_K12 VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): F5 – udział w dyskusji P1 – test pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia studia stacjonarne Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P1 02 Wk1, Wk2, Wk4, Wk6 F5, P1 03 Wk1, Wk2, Wk4 F5 studia niestacjonarne Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk2, Wk3, Wk4, Wk6 P1 02 Wk1, Wk3, Wk5 F5, P1 03 Wk1, Wk3 F5 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: − udział w wykładach ...................................................................................................................... ... 15 h − konsultacje .............................................................................................................. ........................ 1 h − test pisemny ……………………………………………………………………………………… 1 h RAZEM: 17 h 2. Samodzielna praca studenta - przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ...................................................................... 2 h - samodzielne studiowanie literatury przedmiotu …………………………………………………... 6 h RAZEM: 8 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,7 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,3 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: − udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h − konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h − test pisemny ……………………………………………………………………………………… 1 h RAZEM: 12 h 2. Samodzielna praca studenta - przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ...................................................................... 4 h - samodzielne studiowanie literatury przedmiotu …………………………………………………... 9 h RAZEM: 13 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,5 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Rafał Warżała XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Podstawy metodologii badań naukowych KOD ECTS: 160-26-10-O10 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 1 SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: O OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: II/3 Wykłady – liczba godzin 15/10 Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin Forma zaliczenia zaliczenie z oceną Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: brak I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu Wyposażenie studentów w podstawy wiedzy umożliwiającej przygotowanie oraz realizację zadania badawczego w ramach pracy dyplomowej. Studenci opanują podstawową wiedzę i nabędą umiejętności sporządzania doniesienia z przeglądu wyników badań oraz postępowania w badaniach źródłowych. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk) IV. Treści programowe: Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 studia stacjonarne Temat wykładu Pojęcie i podział nauki, cechy i zasady poznania naukowego. Cele i zadania nauki. Wiedza naukowa a wiedza potoczna. Typy badań. Metody, techniki i narzędzia badawcze. Planowanie zadania badawczego. Przegląd literatury przedmiotu jako zadanie poprzedzające badania. Gromadzenie i przetwarzanie materiału badawczego. Rodzaje doniesień wyników badań. Układ pracy dyplomowej. Etyka badań naukowych oraz zasady prawa autorskiego studia niestacjonarne Temat wykładu Wiedza o nauce i metodologii badań. Typy badań. Metody, techniki i narzędzia badawcze. Planowanie zadania badawczego. Gromadzenie i przetwarzanie materiału badawczego. Rodzaje doniesień wyników badań. Etyka badań naukowych oraz zasady prawa autorskiego. V. Literatura Literatura podstawowa 1. Konarzewski K., Jak uprawiać badania oświatowe, Warszawa 2000, WS i P. 2. Rubacha K., Metodologia badań nad edukacją, Warszawa 2008, WA i P. 3. Żebrowski W., O etyce pracownika nauki, „Szkice Humanistyczne” 2015, t. 15, nr 1-2, s. 53-60. Literatura uzupełniająca 1. Łobocki M., Metody i techniki badań pedagogicznych, Kraków 2003, Impuls. 2. Pawłucki A., Nauki o kulturze fizycznej, Wrocław 2013, AWF. 3. Żebrowski W., Badanie polityki. Ogniwa procesu badawczego na studiach politologicznych, Olsztyn 2012, UWM. VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: w zakresie wiedzy Nr efektu: Student, który zaliczył przedmiot: 01 Potrafi wyjaśnić zasady prawa autorskiego 02 Przygotowuje prace pisemne - doniesienie z badań przeglądowych lub praktycznych, dotyczące zagadnień z zakresu fizjoterapii, z wykorzystaniem dostępnych informacji z piśmiennictwa. Potrafi krytycznie oceniać analizowane źródła. w zakresie umiejętności Odniesienie do efektów kierunkowych K_W34 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W11 OM1_W08 K_U25 OM1_U11 OM1_U13 OM1_U06 OM1_U06 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U11 OM1_U12 OM1_U07 OM1_U06 OM1_U08 OM1_U11 OM1_K08 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 K_U18 K_U21 w zakresie kompetencji społecznych 03 Potrafi formułować opinie dotyczące problemów K_K18 fizjoterapii na podstawie analizy materiałów źródłowych. VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P1- odpowiedź ustna F7 – inne/doniesienie z badań VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu 01 02 03 Nr efektu 01 02 03 Studia stacjonarne Forma zajęć Sposób oceny Wk3, Wk4, Wk6, Wk7 P1, F7 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P1, F7 Wk2, Wk5 P1, F7 Studia niestacjonarne Forma zajęć Sposób oceny Wk2, Wk4, Wk5 P1, F7 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5 P1, F7 Wk3, Wk6, Wk7 P1, F7 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .........................................................................................................................15 h − konsultacje ................................................................................................................. ..................... ...2 h RAZEM: 17 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie raportu z badań................................................................................................ ............8 h RAZEM: 8h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,3 4. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .........................................................................................................................10 h − konsultacje ................................................................................................................. ..................... ...2 h RAZEM: 12 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie raportu z badań................................................................................................ ............13 h RAZEM: 13 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,5 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Waldemar Żebrowski, prof. OSW XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Podstawy statystyki KOD ECTS: 112-26-10-O9 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS:1 SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: O OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I° ROK/ SEMESTR: II/3 praktyczny Wykłady – liczba godzin 15/10 Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin Forma zaliczenia zaliczenie z oceną Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: znajomość matematyki na poziomie szkoły średniej I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z organizacją i prowadzeniem badań statystycznych oraz możliwościami wykorzystania metod statystycznych w analizie zjawisk społeczno-gospodarczych. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk) IV. Treści programowe: Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 studia stacjonarne Temat wykładu Zastosowanie statystyki w badaniach naukowych. Etapy wnioskowania statystycznego. Tworzenie hipotez statystycznych. Gromadzenie danych. Miary rozproszenia oraz tendencji centralnej. Rozkład zmiennych mierzalnych. Testy istotności różnic. Testy korelacji. Opracowanie wyników i wniosków z prowadzonych badań naukowych. Podsumowanie – planowanie badań naukowych. studia niestacjonarne Temat wykładu Zastosowanie statystyki w badaniach naukowych. Etapy wnioskowania statystycznego. Tworzenie hipotez statystycznych. Gromadzenie danych. Miary rozproszenia oraz tendencji centralnej. Rozkład zmiennych mierzalnych. Podstawowe testy statystyczne. Opracowanie wyników z prowadzonych badań naukowych. Podsumowanie – planowanie badań naukowych. V. Literatura Literatura podstawowa: Watała C.: Biostatystyka - wykorzystanie metod statystycznych w pracy badawczej w naukach biomedycznych, Alfa Medica Press 2002. Przystępny kurs statystyki z zastosowaniem STATISTICA PL na przykładach z medycyny Tom 1. Statystyki podstawowe, StatSoft Polska 2006. Literatura uzupełniająca: Kossyk- Rokicka H.: Statystyka nie jest trudna. PWE, Warszawa 2001. VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu w zakresie kompetencji społecznych Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W03 OM1_W07 OM1_W10 OM1_U06 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U11 OM1_U12 OM1_U06 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U11 OM1_ U12 OM1_K01 OM1_K03 01 Wymienia i opisuje metody statystyczne stosowane dla potrzeb fizjoterapii. 02 Potrafi przeprowadzić podstawową analizę statystyczną danych przy użyciu programu komputerowego (EXCEL). K_U18 03 Wykorzystuje analizy statystyczne do weryfikacji wyników i sformułowania wniosków z badań. K_ U19 04 Krytycznie ocenia jakość prezentowanych wyników badań statystycznych. K_K04 w zakresie wiedzy w zakresie umiejętności Odniesienie do efektów kierunkowych K_W11 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P2 - zaliczenie pisemne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk7 P2 02 Wk1-Wk7 P2 03 Wk1-Wk7 P2 04 Wk1-Wk7 P2 studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5 P2 02 Wk1-Wk5 P2 03 Wk1-Wk5 P2 04 Wk1-Wk5 P2 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... ..15h − konsultacje ................................................................................................................. ............1h − zaliczenia pisemne ………………………………………………………………………….1h RAZEM: 17h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do wykładów..............................................................................................4h. − przygotowanie do zaliczenia pisemnego: …...........................................................…….. 4h RAZEM: 8h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 _ w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7 _ w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ............................................................................................................10h − konsultacje ................................................................................................................. ............1h − zaliczenia pisemne ………………………………………………………………………….1h RAZEM: 12h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do wykładów..............................................................................................7h. − przygotowanie do zaliczenia pisemnego: …...........................................................…….. 6h RAZEM: 13h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 _ w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5 _ w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Paulina Pawłowska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Praktyki zawodowe - propedeutyka fizjoterapii KIERUNEK: Fizjoterapia KOD ECTS: 126-26-10-B17 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Praktyka zawodowa asystencka, Fizykoterapia, Kinezyterapia, Masaż leczniczy, Terapia manualna, Zaopatrzenie ortopedyczne, Fizjoterapia kliniczna w: pediatrii, chirurgii i onkologii, neurologii, kardiologii FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: II/3,4 Praktyka w pracowni fizykoterapii – 200 godzin Praktyka w pracowni kinezyterapii – 160 godzin Praktyka w zakresie fizjoterapii klinicznej – 80 godzin Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski PUNKTY ECTS: 14 I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie do pracy w charakterze fizjoterapeuty w placówkach służby zdrowia, ośrodkach dla osób niepełnosprawnych, ośrodkach sportowych. III. Forma zajęć: praktyki studenckie (Pr) IV. Treści programowe: Tematyka praktyki Zapoznanie z organizacja pracy i dokumentacja fizjoterapeutyczna w zakładzie opieki zdrowotnej, w którym student odbywa praktykę. Poznanie i stosowanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wykonywania zabiegów. Uczestnictwo w posiedzeniach (zebraniach) zespołu terapeutycznego. Zbieranie wywiadu dotyczącego choroby i schorzeń dodatkowych pacjenta z uwzględnieniem przeciwwskazań do wykonania zabiegów fizykalnych. PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZYKOTERAPII Zapoznanie ze sprzętem służącym do wykonywania zabiegów fizykalnych (rodzaj sprzętu, obsługa, atesty). Samodzielne wykonywanie zabiegów fizykoterapeutycznych w zakresie elektroterapii, światłolecznictwa, magnetoterapii, laseroterapii, ultradźwięków, hydroterapii, zabiegów z zastosowaniem czynników termicznych. PRAKTYKA W ZAKRESIE KINEZYTERAPII Samodzielne wykonywanie podstawowych testów oceniających stan funkcjonalny pacjenta. Samodzielne wykonywanie zabiegów z zakresu kinezyterapii z zastosowaniem: ćwiczeń czynnych i biernych, zasad stosowania wyciągów i redresji, pionizacji i nauki chodzenia, ćwiczeń w czynnościach samoobsługi, ćwiczeń oddechowych. Kinezyterapia wybranych schorzeń narządów ruchu leczonych zachowawczo lub operacyjnie. Kinezyterapia w schorzeniach układu nerwowego. Kinezyterapia w chorobach układu krążenia, oddechowego. Kinezyterapia w chorobach wewnętrznych. PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZJOTERAPII KLINICZNEJ Program rehabilitacji szpitalnej w schorzeniach układu nerwowego. Program rehabilitacji szpitalnej w schorzeniach narządów ruchu. Program rehabilitacji szpitalnej w schorzeniach układu krążeniowo-oddechowego. V. Literatura Literatura podstawowa: 2. Kwolek A., Rehabilitacja medyczna. 2013, Elsevier Urban & Partner 3. Kiwerski J., Włodarczyk K. Fizjoterapia ogólna. 2012, PZWL. 4. Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż. Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty. 2009, Wydawnictwo Medyczne Górnicki. 5. Milanowska K. Kinezyterapia. 2008, PZWL. 6. Nowotny N. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. Medipage Warszawa 2006 7. Kowalski I.M., Lewandowski R. (red.). Rehabilitacja pediatryczna. WSRDA 2003 8. Smolis-Bąk E., Kazimierska B. (red.). Fizjoterapia w kardiologii. LAPISART, 2013. Literatura uzupełniająca: 1. Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 Wymienia i wyjaśnia metody oceny stanu narządu ruchu pacjenta, zaburzeń strukturalnych i funkcjonalnych wywołanych chorobą. Odniesienie do efektów kierunkowych K_W08 K_W10 K_W11 K_W12 w zakresie wiedzy 02 03 04 Zna metody opisu i klasyfikacji podstawowych jednostek i zespołów chorobowych. Charakteryzuje zmiany patologiczne występujące w różnych chorobach, zaburzeniach strukturalnych i funkcjonalnych w stopniu umożliwiającym planowanie procesu rehabilitacji. Zna mechanizm działania czynników fizykalnych, potrafi wymienić wskazania, przeciwwskazania i skutki uboczne. Zna zasady prawne, zasady ergonomii i BHP obowiązujące w placówkach prowadzących działalność fizjoterapeutyczną oraz zasady etyczne obowiązujące w pracy z pacjentem. K_W13 K_W14 K_W25 OM1_W07 OM1_W01 K_W28 OM1_W08 OM1_W10 OM1_W08 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W01 OM1_W03 OM1_W06 OM1_U05 OM1_U02 OM1_U08 OM1_U05 OM1_U06 OM1_U07 K_W29 K_W05 05 w zakresie umiejętności Samodzielnie wykonuje i interpretuje wyniki podstawowych testów funkcjonalnych niezbędnych dla doboru środków fizjoterapii. Wykonuje zabiegi z zakresu z zakresu kinezyterapii, fizykoterapii, masażu leczniczego i elementy terapii manualnej u dzieci i dorosłych z różnymi chorobami i dysfunkcjami. Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W01 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W06 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W07 OM1_W10 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W02 K_U14 K_U15 K_U07 K_U01 K_U16 06 Potrafi kontrolować efektywność stosowanych zabiegów, identyfikować błędy i zaniedbania oraz wprowadzić dane i uzyskane informacje oraz opis efektów zabiegów do dokumentacji pacjenta. K_U20 K_U22 K_U23 07 Potrafi komunikować się z pacjentem oraz z członkami zespołu rehabilitacyjnego, szczególnie ze specjalistami w zakresie fizjoterapii i rehabilitacji medycznej. Stosuje w pracy zasady etyczne. K_U08 K_U09 K_U10 K_U13 08 Posiada świadomość własnych ograniczeń, wie, kiedy zwrócić się o pomoc do specjalistów. Akceptuje opinie członków zespołu i innych specjalistów. K_K03 K_K05 w zakresie kompetencji społecznych 09 Przestrzega właściwych relacji z pacjentem i najbliższym jego otoczeniem, przestrzega praw pacjenta, stawiając jego dobro na pierwszym miejscu. Stosuje zasady etyczne obowiązujące w Kodeksie Fizjoterapeuty. K_K13 K_K15 K_K06 OM1_U08 OM1_U10 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U07 OM1_U01 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U06 OM1_U09 OM1_U09 OM1_U08 OM1_U06 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U10 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U10 OM1_U04 OM1_U10 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K01 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K03 OM1_K02 OM1_K05 OM1_K06 K_K14 10 Realizuje zadania w sposób odpowiedzialny, stosując zasady BHP obowiązujące w placówkach ochrony zdrowia. K_K11 K_K18 OM1_K07 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K07 OM1_K09 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OMI_K07 OMI_K03 OMI_K04 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedz ustna F3 – sprawdzian praktyczny P5 – ocena opiekuna praktyki P6 – samoocena (ankieta na zakończenie praktyki) VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Forma zajęć 01 02 03 Praktyka studencka 04 05 06 07 08 09 10 Sposób oceny F1, P5, P6 F1, P5, P6 F1, P5, P6 F1, P5, P6 F3, P5, P6 F3, P5, P6 F3, P5 F3, P5 F3, P5 F3, P5 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................440 h RAZEM: 440 h 2. Samodzielna praca studenta - prowadzenie dzienniczka praktyki .................................................................................................. 10 h - przygotowanie do zaliczenia ..............................................................................................................25 h RAZEM: 35 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 475 h 1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 14 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 12,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,5 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 14 - udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................440 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Leonard Januszko, dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Przedsiębiorczość KOD ECTS: 143-26-10-O16 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 1 SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/SEMESTR: II/3 Wykłady – liczba godzin 15/10 Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin Forma zaliczenia zaliczenie z oceną GRUPA PRZEDMIOTÓW: O OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA: praktyczny Wymagania wstępne/ zaliczenie przedmiotów poprzedzających: Podstawy ekonomii I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Celem głównym przedmiotu jest przygotowanie studenta do aktywnego i świadomego uczestnictwa w życiu gospodarczym oraz wykształcenie postawy rzetelnej pracy i przedsiębiorczości. Drugim celem przedmiotu jest określenie zasad i kryteriów podejmowania decyzji związanych z prowadzeniem własnej działalności. Trzecim celem jest wskazanie efektywnych sposobów rozwiązywania problemów towarzyszących prowadzeniu własnego biznesu. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk) IV. Treści programowe: Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Wk6 Wk7 Nr Wk1 Wk2 Wk3 Studia stacjonarne Temat wykładu Istota i znaczenie przedsiębiorczości w gospodarce rynkowej – pojęcie, uwarunkowania, rodzaje, typy, aspekty przedsiębiorczości i organizacji przedsiębiorczych. Przedsiębiorca – cechy, umiejętności, postawy, motywy, rodzaje osób przedsiębiorczych; funkcje i rola przedsiębiorcy; psychologiczne podstawy zachowań przedsiębiorczych Planowanie przedsięwzięć – pomysł, analiza otoczenia, analiza szans i zagrożeń, narzędzia planowania przedsięwzięć. Przedsiębiorstwo – formy i uwarunkowania prowadzenia własnej działalności – wady i zalety, aspekty ekonomiczne i prawne; sektor małych i średnich przedsiębiorstw. Formy finasowania własnej działalności gospodarczej – formy tradycyjne i niekonwencjonalne wspierania przedsiębiorczości; instytucje finansujące, doradcze i edukacyjne. Kierowanie rozwojem własnego biznesu – zarządzanie strategiczne, innowacje, kluczowe czynniki decydujące o sukcesie firmy Przedsiębiorczość międzynarodowa – proces globalizacji; usługi, eksport, import. Studia niestacjonarne Temat wykładu Istota i znaczenie przedsiębiorczości – pojęcie, teorie, uwarunkowania, rodzaje, typy, aspekty przedsiębiorczości i organizacji przedsiębiorczych. Przedsiębiorca – cechy, postawy, motywy, rodzaje osób przedsiębiorczych; funkcje i rola przedsiębiorcy; psychologiczne podstawy zachowań przedsiębiorczych. Planowanie przedsięwzięć – pomysł, analiza otoczenia, analiza szans i zagrożeń, narzędzia planowania przedsięwzięć. Wk4 Wk5 Formy finasowania własnej działalności gospodarczej – formy tradycyjne i niekonwencjonalne wspierania przedsiębiorczości; instytucje finansujące, doradcze i edukacyjne. Kierowanie rozwojem własnego biznesu – zarządzanie strategiczne, innowacje, kluczowe czynniki decydujące o sukcesie firmy. V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Glinka B., Gudkowa S., Przedsiębiorczość, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa 2011. 2. Cieślik J., Przedsiębiorczość dla ambitnych. Jak uruchomić własny biznes, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010. 3. Grzegorzewska-Mischka E., Wyrzykowski W. ,Przedsiębiorczość, przedsiębiorca, przedsiębiorstwo, Bookmarket, 2009. 4. Cieślik J., Przedsiębiorczość dla ambitnych. Jak uruchomić własny biznes, Warszawa 2010. 5. Piecuch T., Przedsiębiorczość. Podstawy teoretyczne, Warszawa 2010. 6. Przedsiębiorczość i zarządzanie firmą. Teoria i praktyka, red. J. Targalski, A. Francik, Warszawa 2009. Literatura uzupełniająca: 1. Gordon M., Trump D., Przedsiębiorczość, 2009. 2. Mellor R., Coulton G., Chick A., Bifulco A., Mellor N., Fisher A., Przedsiębiorczość, PWE 2011. 3. Moczydłowska J., Pacewicz J., Przedsiębiorczość, Rzeszów 2007. VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu Odniesienie do efektów kierunkowych K_W35 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W12 OM1_W08 OM1_W05 OM1_W09 OM1_U03 OM1_U01 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_K04 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K04 OM1_K01 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K04 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K07 OM1_K08 01 Charakteryzuje ekonomiczne, prawne oraz administracyjne uwarunkowania umożliwiające założenie i prowadzenie własnej działalności w zakresie fizjoterapii. 02 Potrafi ocenić możliwości podjęcia własnej działalności gospodarczej lub pracy w zespole interdyscyplinarnym, w tym zapewniającym ciągłość opieki nad pacjentem. K_U09 03 Samodzielnie wykonuje powierzone mu zadania, ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną i podejmowane decyzje. K_K10 w zakresie wiedzy w zakresie umiejętności K_K11 w zakresie kompetencji społecznych K_K12 VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): P2 – zaliczenie pisemne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia studia stacjonarne Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 P2 02 Wk1, Wk2, Wk4, Wk6 P2 03 Wk1, Wk2, Wk4 P2 studia niestacjonarne Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk3, Wk4, Wk5, Wk5 P2 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4 P2 03 Wk1, Wk2, Wk3 P2 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: − udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 15 h − konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h − zaliczenie pisemne ……………………………………………………………………………… 1 h RAZEM: 17 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ...................................................................... 2 h − samodzielne studiowanie literatury przedmiotu …………………………………………………... 6 h RAZEM: 8 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 − w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,7 − w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,3 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: − udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h − konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h − zaliczenie pisemne ……………………………………………………………………………..… 1 h RAZEM: 12 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ...................................................................... 4 h − samodzielne studiowanie literatury przedmiotu …………………………………………………... 9 h RAZEM: 13 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 − w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,5 − w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta - 0,5 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0 X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Rafał Warżała XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): h OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Terapia manualna KOD ECTS: 126-26-10-B6 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 2 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Anatomia prawidłowa człowieka, biomechanika, masaż leczniczy RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia Iº ROK/ SEMESTR: II/4 Wykłady – liczba godzin 10/10 Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin 40/30 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z teorią i praktyką oceny ogólnej postawy ciała i manualnego badania głównych stawów człowieka III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P) IV. Treści programowe: studia stacjonarne i niestacjonarne Nr Wk1 Wk2 Wk3 Wk4 Wk5 Temat wykładu Podstawy medycyny manualnej i jej miejsce w procesie fizjoterapii. Rys historyczny. Systemy i szkoły terapii manualnej (McKenzie, Mulligan, Lewit, Cyriax, Maigne, Kalternborn, Rakowski). Rola i cele terapii manualnej. Związki terapii manualnej z innymi dyscyplinami naukowymi – psychoterapią, psychologią. Podstawowe metody terapii manualnej – podobieństwa i różnice. Rodzaje technik manualnych, oddziaływanie na poszczególne tkanki i układy. Proces leczniczy w terapii manualnej. Ogólne zasady obowiązujące przy wykonywaniu technik manualnych. Zasada bezbolesności i ruchu przeciwnego wg Maigne´a. Zagrożenia terapii manualnej. Wskazania i przeciwwskazania do terapii manualnej. Reakcje zabiegowe i pozabiegowe poszczególnych technik manualnych. Anatomia palpacyjna. Anatomia i biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych. Zespoły bólowe L-S. Choroba krążka międzykręgowego. Zespoły korzeniowe i rzekomokorzeniowe. Diagnostyka. Leczenie manualne odcinka L-S. Anatomia i biomechanika piersiowego i szyjnego odcinka kręgosłupa. Zespoły bólowe Th i C. Diagnostyka i zasady leczenia manualnego. studia stacjonarne Nr P1 P2 P3 P4 P5 P6 Temat ćwiczenia (ćwiczenia po 3h) Zapoznanie się z teorią terapii manualnej oraz manualnego badania pacjenta. Ogólny schemat oceny postawy ciała pacjenta. Ocena postawy ciała pacjenta na podstawie protokołu. Schemat manualnego badania struktur stawu kolanowego. Schemat badania translatorycznego stawu kolanowego. Schemat manualnego badania struktur stawu biodrowego i okolic miednicy. Schemat badania translatorycznego stawu biodrowego. P7 P8 P9 P10 P11 P12 P13 Schemat manualnego badania struktur stawu barkowego. Schemat badania translatorycznego stawu barkowego. Schemat manualnego badania stawu łokciowego. Schemat badania translatorycznego stawu łokciowego. Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu kolanowego i biodrowego. Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu barkowego i łokciowego. Zaliczenie praktyczne z zakresu manualnej diagnostyki pacjenta i oceny jego postawy. (4h) studia niestacjonarne Nr P1 P2 P3 P4 P5 P6 P7 P8 P9 P10 Temat ćwiczenia (ćwiczenia po 3h) Zapoznanie się z teorią terapii manualnej oraz manualnego badania pacjenta. Ogólny schemat oceny postawy ciała pacjenta. Ocena postawy ciała pacjenta na podstawie protokołu. Schemat manualnego i translatorycznego badania struktur stawu kolanowego. Schemat manualnego i translatorycznego badania struktur stawu biodrowego i okolic miednicy. Schemat manualnego i translatorycznego badania struktur stawu barkowego. Schemat manualnego i translatorycznego badania stawu łokciowego. Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu kolanowego i biodrowego. Zapoznanie się z technikami tkanek miękkich okolic stawu barkowego i łokciowego. Podsumowanie i powtórzenie wiadomości. Zaliczenie praktyczne z zakresu manualnej diagnostyki pacjenta i oceny jego postawy. V. Literatura Literatura podstawowa: − Kaltenborn F.T.,: Manualne mobilizacje stawów kończyn, wyd. Corner, Toruń 1996 − Krechowiecki A., Czerwieński F.: Zarys anatomii człowieka, PZWL, Warszawa 2006, wydanie VII − McRae R.: Kliniczne badania ortopedyczne, PZWL, Wrocław 2006, wydanie I Literatura uzupełniająca: 1. Buckup K. Testy diagnostyczne w badaniu kości, stawów i mięśni, PZWL, Warszawa, 1998 2. Ackermann W.P. Chiropraktyka ukierunkowana. Diagnoza i technika, Natura Medica, Poznań, 2000 3. Arkuszewski A. Podręcznik medycyny manualnej, Elipsa, Kraków, 2001 VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr efektu Student, który zaliczył przedmiot: 01 Opisuje budowę anatomiczną i biomechanikę narządu ruchu. Wskazuje metody oceny zaburzeń strukturalnych i funkcjonalnych wywołanych chorobą oraz opisuje zmiany patologiczne. Odniesienie do efektów kierunkowych K_W08 K_W12 K_W13 w zakresie wiedzy K_W14 w zakresie umiejętności 02 Zna teoretyczne podstawy oceny postawy ciała i manualnego badania stawów człowieka. 03 Potrafi ocenić postawę ciała człowieka z pomocą K_U04 protokołu oraz interpretować wyniki badania. K_W10 K_U15 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W01 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W03 OM1_W05 OM1_W07 OM1_W03 OM1_W02 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W06 OM1_W07 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U05 OM1_U06 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U10 04 Zna schemat manualnego oraz translatorycznego badania głównych stawów człowieka i potrafi wykonać to badanie w praktyce. K_U14 OM1_U05 OM1_U02 OM1_U08 05 Potrafi samodzielnie wykonać techniki tkanek miękkich dla mięśni okalających główne stawy człowieka. K_U01 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U04 OM1_U05 OM1_U07 OM1_U08 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U07 OM1_U09 OM1_U10 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U07 OM1_U09 OM1_K07 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K06 OM1_K08 OM1_K05 OM1_K03 OM1_K04 OM1_K07 OM1_K09 K_U16 K_U17 06 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz przestrzega właściwych relacji z pacjentem. Stosuje zasady etyczne obowiązujące w Kodeksie Fizjoterapeuty. K_K17 K_K13 K_K14 VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny F7 - uzupełnienie protokołu oceny postawy ciała P2 – zaliczenie ustne całości materiału VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk4, Wk5 F1, P2 02 Wk1,Wk2, Wk3, P1-P13 F1, P2 03 P2 F7, P2 04 P1, P3-P13 F1, F3 05 P1, P3-P13 F3 06 P1-P13 F3 studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk4, Wk5 F1, P2 02 Wk1,Wk2, Wk3, P2-P10 F1, P2 03 P2 F7, P2 04 P1, P3-P10 F1, F3 05 P1, P3-P10 F3 06 P1-P10 F3 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ..................................................................................................................10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych ......................................................................................... 40 h − konsultacje .................................................................................................................................1 h RAZEM: 51 h 2. Samodzielna praca studenta przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu ...................................................................4 h przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h przygotowanie do wypełnienie protokołu oceny postawy ciała ……………………………..2 h RAZEM: 9 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,7 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,5 − udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................40 h - przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h - przygotowanie do wypełnienie protokołu oceny postawy ciała ……………………………..2 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .................................................................................................. ................10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................30 h − konsultacje ............................................................................................ .....................................1 h RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu ...................................................................10 h przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….5 h przygotowanie do wypełnienie protokołu oceny postawy ciała ……………………………..4 h RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w ćwiczeniach praktycznych ......................................................................................... 30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h − przygotowanie do wypełnienie protokołu oceny postawy ciała ……………………………..2 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Dariusz Czaprowski, prof. OSW mgr Mateusz Worobel XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Warsztaty psychologiczne - profilaktyka uzależnień KOD ECTS: 144-26-10-B20 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 1 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: do wyboru RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: II/3 GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny Wykłady – liczba godzin Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin 20/10 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Podstawy psychologii I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Poszerzenie świadomości z zakresu profilaktyki uzależnień. Poznanie wiedzy z zakresu uzależnienia i możliwości leczenia. Wyższa świadomość skutków uzależnienia. III. Forma zajęć: warsztaty (W) IV. Treści programowe: Nr Temat ćwiczenia (stacjonarne- 2 h, niestacjonarne – 1 h) W1 Teoria zachowań problemowych, rozpoznawanie przyczyn używania substancji psychoaktywnych i innych zachowań ryzykownych W2 Teoria czynników .Cel interwencji profilaktycznej – wzmacnianie czynników chroniących eliminacja lub redukcja czynników ryzyka W3 Realistyczne spojrzenie na źródła zagrożeń w dziedzinie uzależnień W4 Współczesny model profilaktyki . Warunki skutecznej profilaktyki. Co działa a co nie przynosi rezultatów. W5 Poziomy profilaktyki . Strategie profilaktyczne W6 Strategia zmiany fałszywych przekonań normatywnych i strategia wartości jako strategie znacznie podnoszące skuteczność działań profilaktycznych W7 Co warto wiedzieć o alkoholu? Sygnały ostrzegawcze . Sprawdź czy Twoje picie jest bezpieczne– AUDIT W8 Fazy rozwoju uzależnienia chcę -potrzebuję –muszę .Alkoholizm jako typowa i najczęstsza forma uzależnienia sposoby wczesnego diagnozowania choroby. W9 Przegląd profesjonalnych programów profilaktycznych z zastosowaniem wybranych elementów programów W10 Koło równowagi życiowej. Test podsumowujący V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Dziewiecki M., Nowoczesna profilaktyka uzależnień, Jedność Kielce 2003 2. Szymańska J, Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej profilaktyki, Centrum Pomocy Psychologiczno- Pedagogicznej Warszawa 2002 3. Wojcieszek K, Na początku była rozpacz. Rubikon Kraków 2005 Literatura uzupełniająca: 1. Karasowska A .Profilaktyka na co dzien. Jak wychowywać i uczyc dzieci z zaburzeniami zachowania PARPA Warszawa 2001 2. Woronowicz B Bez tajemnic o uzależnieniach i ich leczeniu Instytut Psychiatrii i Neurologii Warszawa 2001 VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 w zakresie wiedzy Określa definicje profilaktyki problemowej. Zna czynniki chroniące i czynniki ryzyka. Rozumie i rozpoznaje współczesne zagrożenia. Ma wiedzę o diagnozowaniu przyczyn zachowań problemowych, rozpoznawaniu sygnałów i oznak uzależnienia. Zna strategie profilaktyczne. Odniesienie do efektów kierunkowych K_W14 K_W20 K_W21 02 w zakresie umiejętności 03 w zakresie kompetencji społecznych Potrafi integrować wiedzę teoretyczną z zakresu profilaktyki w celu diagnozowania i projektowania działań profilaktycznych. Diagnozuje przyczyny zachowań problemowych, rozpoznaje sygnały i oznaki choroby alkoholowej, umie zastosować odpowiednie strategie profilaktyczne. Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, może wyznaczać kierunki własnego rozwoju. Jest świadomy odpowiedzialności za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania oraz ich skutki. K_U11 K_U12 K_K01 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W03 OM1_W02 OM1_W06 OM1_W03 OM1_W04 OM1_W05 OM1_W06 OM1_W02 OM1_W03 OM1_W07 OM1_U04 OM1_U03 OM1_U04 OM1_U03 OM1_U05 OM1_U10 OM1_K01 OM1_K02 K_K11 VII. Sposoby oceny: ( F - formująca; P- podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F5 – udział w dyskusji F6 – prezentacja P3 - zaliczenie ustne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Forma zajęć 01 W1 – W10 02 W1 – W10 03 W1 – W10 Sposób oceny F1, F5, P8 F5, F3, F6, F5 F5,F 1 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w warsztatach .......................................................................................................................20 h − konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........5 h − przygotowanie prezentacji ..............................................................................................................4 h RAZEM: 9 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h 1 punkt ECTS = 25-30h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8 − udział w warsztatach .......................................................................................................................20 h - przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........4 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............10 h − konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................................................. 5 h − przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........14 h RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h 1 punkt ECTS = 25-30h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8 − udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............10 h - przygotowanie prezentacji ............................................................................................................. .14 h X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Błażej Gawroński, mgr Leokadia Sztąberska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa) OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Warsztaty psychologiczne – praca z pacjentem ”trudnym” KIERUNEK: Fizjoterapia KOD ECTS: 144-26-10-B20 SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: PUNKTY ECTS: 1 do wyboru RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: II/3 GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA praktyczny Wykłady – liczba godzin Język wykładowy polski Ćwiczenia – liczba godzin 20/10 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Podstawy psychologii I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: 1. Wypracowanie umiejętności ułatwiających profesjonalne podejście do pacjentów: 4. Pogłębienie rozumienia swojej roli zawodowej w relacji do pacjentów, 5. Zwiększenie swojej efektywności w relacji z tzw. „trudnym pacjentem”, 6. Radzenie sobie z trudnymi emocjami w sytuacjach problemowych, stresowych. 2. Zdobycie wiedzy z zakresu radzenia sobie z trudnym sytuacjami. Dostosowanie do stylów komunikowania się pacjenta oraz jego możliwości rozumienia zagadnienia, Nabycie zdolności w określaniu pacjentów tzw. „trudnych” i doboru odpowiedniej strategii radzenia sobie, Stosowanie technik asertywnych oraz skutecznego rozwiązywania konfliktowych sytuacji III. Forma zajęć: warsztaty (W) IV. Treści programowe: Nr Temat ćwiczenia (stacjonarne – 2h, niestacjonarne – 1 h) W1 Trudny pacjent - pojęcie, identyfikacja i charakterystyka. Typy pacjentów. W2 Efektywna komunikacja i sztuka prowadzenia rozmów. Aktywne słuchanie i rozpoznawanie potrzeb pacjentów. Budowanie precyzyjnych komunikatów i parafraza jako jedna z technik unikania konfliktów. W3 Style komunikowania się. Rozpoznanie swojego własnego wzorca komunikacyjnego: uległość, agresja, asertywność. Asertywny komunikat jako sposób na unikanie nieporozumień. W4 Techniki asertywności. Umiejętność proszenia, przepraszania i dziękowania. Umiejętność odmawiania, mówienia „nie”, umiejętność krytykowania innych, umiejętność przekazywania informacji zwrotnej, umiejętność odpowiadania na krytykę. W5 Asertywna obrona przed krytyką i agresywnym zachowaniem. Przećwiczenie asertywnych komunikatów ułatwiających porozumiewanie się z pacjentem. Przekazywanie trudnych informacji. W6 Typy pacjentów i zastosowanie odpowiedniej techniki prowadzenia rozmów. Dobór strategii prowadzenia rozmowy zależnie od typu pacjenta, przypadki pacjenta: agresywnego, ciężko chorego, zamkniętego, gadatliwego, nie współpracującego itd.. W7 Dobór strategii prowadzenia rozmowy zależnie od typu pacjenta: przypadki klienta: agresywnego, ciężko chorego, zamkniętego, gadatliwego- odgrywanie scenek. W8 Źródła powstawania konfliktów w kontakcie z pacjentem. Zdefiniowanie przyczyn konfliktów – analiza przykładowych skarg pacjentów oraz wykorzystanie doświadczeń uczestników. Praktyczne wypracowanie schematów postępowania. Zasada spirali nakręcającego się konfliktu. Rozpoznanie własnego preferowanego stylu rozwiązywania konfliktów (test). W9 Stres i wypalenie zawodowe jako pochodna stylu życia związanego z presją czasu, odpowiedzialnością i ilością informacji. Zbadanie własnego poziomu stresu wg skali Holmesa. Przećwiczenie technik radzenia sobie ze stresem. W10 Podsumowanie. Autorefleksja na temat zdobytej wiedzy i umiejętności. V. Literatura Literatura podstawowa: Aronson E. , Człowiek istota społeczna, Warszawa 2000 Gut. J., Haman W., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy, Warszawa 2008 Hratley P. Komunikacja w grupie, Poznań 2002 Król Fijewska M., Trening asertywności. Scenariusz i wykłady, Warszawa 1991 Oatley K., Jenkins J.M., Zrozumieć emocje, Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca: 1. Goldstein A.P., E. McGinnis – Skillstreaming, Kształtowanie młodego człowieka. Nowe strategie i perspektywy nauczania umiejętności prospołecznych, 2001 VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: Nr efektu Student, który zaliczył przedmiot: 01 Wyjaśnia pojęcie „pacjent trudny”, opisuje problemy jakie mogą pojawić się w opiece nad pacjentem. w zakresie wiedzy Odniesienie do efektów kierunkowych K_W15 K_W19 02 w zakresie umiejętności 03 Określa, czym jest profesjonalizm w pracy z pacjentem, umie dostosować sposób podejścia do typu pacjenta, asertywnie reagować na sytuacje problemowe i poradzić sobie z tzw. „ trudnym pacjentem”. Okazuje zrozumienie dla problemów pacjenta wynikających z choroby czy niepełnosprawności, identyfikuje i rozwiązuje sytuacje problemowe. K_U11 K_K07 K_K16 w zakresie kompetencji społecznych 04 Uświadamia sobie znaczenie stresu w życiu człowieka i jego wpływu na efektywność podejmowanych działań. VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji F6 – prezentacja F7 - inny tj. informacja zwrotna VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć 01 W1 – W10 02 W1 – W10 03 W1 – W10 04 W1 – W10 Sposób oceny F5,F6,F7 F5,F6,F7 F5,F6,F7 F5,F6,F7 K_K03 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W04 OM1_W03 OM1_W05 OM1_W08 OM1_W10 OM1_W05 OM1_W04 OM1_W08 OM1_W03 OM1_U04 OM1_U03 OM1_U05 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K06 OM1_K06 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K05 OM1_K07 OM1_K02 OM1_K03 OM1_K01 OM1_K04 OM1_K05 OM1_K06 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............20 h − konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń .............................................................................................................5 h − przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........4 h RAZEM: 9 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h 1 punkt ECTS = 25-30h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8 − udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............20 h − przygotowanie prezentacji ..............................................................................................................4 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w warsztatach .......................................................................................................................10 h − konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 5 h − przygotowanie prezentacji ..............................................................................................................14 h RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h 1 punkt ECTS = 25-30h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8 − udział w warsztatach .......................................................................................................................10 h − przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ...........14 h X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Bożena Dzwonkowska XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa): OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Zaopatrzenie ortopedyczne KOD ECTS: 126-26-10-B5 KIERUNEK: Fizjoterapia PUNKTY ECTS: 1 SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny GRUPA PRZEDMIOTÓW: B OBSZAR KSZTAŁCENIA: M1 PROFIL KSZTAŁCENIA RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/ niestacjonarne POZIOM KSZTAŁCENIA: studia I0 ROK/ SEMESTR: II/3 praktyczny Wykłady – liczba godzin Język wykładowy Ćwiczenia – liczba godzin 15/10 Forma zaliczenia zaliczenie z oceną j. polski Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: Podstawowa znajomość z zakresu biomechaniki ortopedycznej i anatomii oraz fizjologii z kinezjologią Znajomość podstawowych schorzeń narządów ruchu I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie wiedzy z zakresu zaopatrzenia ortopedycznego III. Forma zajęć: ćwiczenia praktyczne (P) IV. Treści programowe: Nr P1 P2 P3 P4 P5 P6 P7 P8 studia stacjonarne Temat wykładu Podział zaopatrzenia ortopedycznego pod względem wskazań leczniczych i poprawy funkcji w różnych schorzeniach narządów ruchu Pomoce do chodzenia: laski, kule, balkoniki Zasady doboru w zależności od dysfunkcji Wózki inwalidzkie: a) w różnych dysfunkcjach, b) w aktywnej rehabilitacji, c) specjalne Schorzenia kończyn górnych – zastosowania sprzętu ortopedycznego: schorzenia ortopedyczne, wady wrodzone, zespół bolesnego barku, zapalenia okołostawowe, stany po urazach, złamania, zwichnięcia stawów, schorzenia neurologiczne, niedowłady wiotkie, urazy nerwów kończyny górnej, schorzenia ręki Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyny górnej; ortezy stabilizujące, odciążające, poprawiające funkcje. Schorzenia kończyn dolnych wymagające sprzętu ortopedycznego: zmiany zwyrodnieniowe stawów, stany po urazach, złamania, zwichnięcia, zerwania więzadeł, schorzenia neurologiczne Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyn dolnych: ortezy stabilizujące, odciążające, poprawiające funkcje. Schorzenia kręgosłupa: zmiany zwyrodnieniowe, osteoporoza, boczne skrzywienie kręgosłupa. Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kręgosłupa: a) kołnierz szyjny: odciążające, stabilizujące, b) sznurówki ortopedyczne, c) pasy Gorsety stosowane w bocznych idiopatycznych skrzywieniach kręgosłupa: gorsety Cheneau i bostońskie Nr P1 P2 P3 P4 P5 studia niestacjonarne Temat wykładu Podział zaopatrzenia ortopedycznego pod względem wskazań leczniczych i poprawy funkcji w różnych schorzeniach narządów ruchu. Pomoce do chodzenia: laski, kule, balkoniki. Zasady doboru w zależności od dysfunkcji narządów ruchu. Wózki inwalidzkie: a) w różnych dysfunkcjach, b) w aktywnej rehabilitacji, c) specjalne Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyny górnej; ortezy stabilizujące, odciążające, poprawiające funkcje. Schorzenia kończyn dolnych wymagające sprzętu ortopedycznego: zmiany zwyrodnieniowe stawów, stany po urazach, złamania, zwichnięcia, zerwania więzadeł, schorzenia neurologiczne Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kończyn dolnych: ortezy stabilizujące, odciążające, poprawiające funkcje. Sprzęt ortopedyczny stosowany w schorzeniach kręgosłupa: a) kołnierze szyjne: odciążające, stabilizujące, b) sznurówki ortopedyczne, c) pasy Gorsety stosowane w bocznych idiopatycznych skrzywieniach kręgosłupa: gorsety Cheneau i bostońskie V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Król J., Nowakowski A. Biblioteka Ortopedyczna i Traumatologiczna. Zaopatrzenie ortopedyczne i protezowanie. Exemplum, 2011. 2. Mikołajewska E. Neurorehabilitacja. Zaopatrzenie ortopedyczne. Wyd. Lek. PZWL, 2009. Literatura uzupełniająca: 1. Pasek J., Stołtny T., Pasek T., Sieroń A. Ortezy ortopedyczne stawu kolanowego. Rehab. Prakt., 2014, 1: 67-68. 2. Pasek T., Pasek J., Sieroń A. Ortezy ortopedyczne stawu łokciowego. Rehab. Prakt., 2014, 3: 5861. 3. Mikołajewska E. Mikołajewski D. Wykorzystanie egzoszkieletu HAL5 w rehabilitacji i opiece nad pacjentem. [W:] Kachaniuk H. M. (red.) Pielęgniarska opieka nad osobami starszymi. Wydawnictwo Raabe, 2013. 4. Mikołajewska E., Mikołajewski D. Wykorzystanie robotów rehabilitacyjnych – szanse i zagrożenia w opiece zdrowotnej i społecznej. International Letters of Social and Humanistic Sciences, 2014; 6: 81-87. VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia: w zakresie wiedzy Nr Student, który zaliczył przedmiot: efektu 01 02 w zakresie umiejętności w zakresie kompetencji społecznych 03 Odniesienie do efektów kierunkowych K_W24 Charakteryzuje różne rodzaje zaopatrzenia ortopedycznego stosowanego w leczeniu wybranych schorzeń narządów ruchu. Wyjaśnia zasady działania zaopatrzenia ortopedycznego K_U05 i ocenia jego rolę w rehabilitacji. Potrafi poinstruować pacjenta w zakresie korzystania z tych środków K_U06 Potrafi pozyskać informacje z aktualnej literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł dotyczących zaopatrzenia ortopedycznego. VII. Sposoby oceny: (P - podsumowująca) P1 – test pisemny VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wp1-Wp8 P1 02 Wp1-Wp8 P1 03 Wp1-Wp8 P1 K_K01 Odniesienie do efektów obszarowych OM1_W07 OM1_W03 OM1_U01 OM1_U02 OM1_U05 OM1_U01 OM1_U02 OM1_K01 OM1_K02 Nr efektu 01 02 03 studia niestacjonarne Sposób oceny P1 P1 P1 Forma zajęć Wp1-Wp5 Wp1-Wp5 Wp1-Wp5 IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach praktycznych ..................................................................................15 h − konsultacje .......................................................................................................................... 1 h − zaliczenie pisemne ………………………………………………………………………. 1 h RAZEM: 17 h 2. Samodzielna praca studenta 3. przygotowanie do zaliczenia praktycznego ............................................................................8 h RAZEM: 8 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,9 − udział w ćwiczeniach praktycznych ..................................................................................15 h 4. przygotowanie do zaliczenia praktycznego .........................................................................8 h studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w ćwiczeniach praktycznych ..................................................................................10 h − konsultacje ........................................................................................... ............................... 1 h − zaliczenie pisemne ……………………………………………………………………….. 1 h RAZEM: 12 h 2. Samodzielna praca studenta 5. przygotowanie do zaliczenia praktycznego ...........................................................................13 h RAZEM: 13 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h 1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,9 − udział w ćwiczeniach praktycznych ..................................................................................10 h 6. przygotowanie do zaliczenia praktycznego .......................................................................13 h X. Autor programu (dane kontaktowe): prof. dr hab. med. Wanda Stryła prof. dr hab. Andrzej Pucher XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
