F2 - Dom w Bogu - nowe życie z Bogiem

F2 Nowe życie w Bogu po akceptacji razem z Nim i w Nim siebie i własnej historii życia
Każdego dnia proś Ducha Świętego, aby zanurzył Cię w Miłości Boga i przeprowadził przez czas
uzdrowienia. Proś o to, byś zobaczył prawdę o sobie. Możesz modlić się słowami: „Panie, daj mi siłę,
abym zmienił to, co zmienić mogę. Daj mi cierpliwość, abym zniósł to, czego zmienić nie mogę. I daj
mi mądrość, abym odróżnił jedno od drugiego. Maryjo naucz mnie przeżywać życie z Jezusem i
odwzajemniać Jego miłość. Amen."
Dzień 1. Do wolności przez Miłość
„Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do
hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! Bo całe Prawo
wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. A jeśli
u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli. (…) Oto, czego uczę:
postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż
duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego,
co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się w niewoli Prawa.”
Ga 5,13-18
Święty Paweł jednoznacznie stwierdza, że jesteś wezwany do wolności przez miłość.
Człowiek znajduje się pomiędzy dwoma światami: światem pragnień i światem ograniczeń. Świat
pragnień jest nieograniczony i obejmuje naszą wyobraźnię, marzenia, wątpliwości, pytania. Świat
ograniczeń to niezmienne cechy charakteru, płeć, rodzina, w której człowiek się rodzi, osobista
historia. Są one przeciwstawnymi aspektami ludzkiego istnienia, które nie mogą ulec zmianie,
dlatego muszą być zaakceptowane. Pojawia się napięcie między tymi światami, rodzi się
wewnętrzny dramat człowieka – podzielone serce.
Wycisz się i stań w obecności Boga i poproś Go o poznanie swoich pragnień i ograniczeń. Rozważ
słowa Pisma Świętego: Ga 5,13-18 (fragment powyżej).
Jakie są Twoje pragnienia? Co Cię ogranicza? Co wywołuje w Tobie niepokój, napięcie, rodzi
konflikt? Porozmawiaj o tym z Bogiem.
Dzień 2. Miłość Boga
Bóg jest przede wszystkim Bogiem miłości – najczulszej i najgłębszej. Jest ona ojcowska
i macierzyńska, oblubieńcza: narzeczeńska i małżeńska, przyjacielska. Przekracza wszelkie ludzkie
rozumienie miłości, jest większa niż miłość jakiejkolwiek istoty na ziemi.
„Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet,
gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie”. Iz 49,15
Miłość Boga jest ogromna:
„Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę”. Iz 54,7
Zazdrosna:
„Połóż mię jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu, bo jak śmierć potężna jest
miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol, żar jej to żar ognia, płomień Pański”. Pnp 8,6
1
Odwieczna:
„Pan się mu ukaże z daleka: Ukochałem cię odwieczną miłością, dlatego też zachowałem dla ciebie
łaskawość”. Jr 31,3
Nic nie jest w stanie nią zachwiać:
„Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie i nie zachwieje
się moje przymierze pokoju, mówi Pan, który ma litość nad tobą”. Iz 54,10
TAKI JEST BÓG!
Tylko Bóg kocha Cię pełną i bezwarunkową miłością, dlatego przez otwarcie się i przyjęcie Jego
miłości możliwa jest Twoja pełna zgoda na siebie i na swoje życie. Z doświadczenia już wiesz,
że uwierzyć w tę miłość jest bardzo trudno. Zamknięcie na Boga płynie z tego, że często wierzymy
nie tyle w Boga Biblii, nauki Kościoła, co w Boga, którego sami sobie „stworzyliśmy”.
Bóg czeka na Ciebie ze Swoją miłością w każdym momencie Twojego życia. Droga do przyjęcia
Bożej Miłości wiedzie przez przyjęcie Jezusa i zaproszenie Go do swojego życia.
Odpowiedz na Jego słowo:
„Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim
wieczerzał, a on ze mną”. Ap 3,20
Czy czujesz, że wołanie Jezusa może być skierowane teraz, w tym momencie do Ciebie? Czy
chcesz na nie odpowiedzieć? Pomódl się własnymi słowami, zapraszając Jezusa do swojego życia.
Jezus zaproszony do Twojego życia, będzie stopniowo dokonywał (jeśli Mu na to pozwolisz)
uzdrowienia wewnętrznego i wprowadzi Cię na drogę ku pełniejszej akceptacji życia.
Dzień 3. Miłość bliźniego
Miłuj bliźniego jak siebie samego – te słowa wskazują poszanowanie, miłość i zrozumienie dla
siebie samego i nie mogą być oddzielone od troski, poczucia odpowiedzialności, poszanowania oraz
poznania niepowtarzalności drugiego człowieka. Miłość bliźniego domaga się od człowieka wysiłku.
Aby prawdziwie kochać trzeba starań, trudu, wymagania od siebie, realizowania decyzji
wymagających poświecenia. Stań w obecności Boga i poproś Go: Panie naucz mnie prawdziwej
miłości bliźniego.
Rozważ słowo:
„Jezus nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce
zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego,
odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy
przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży,
przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego
i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do
gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: "Miej
o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał". Któryż z tych trzech
2
okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział:
«Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie!»” Łk 10,30-37
Nie szukaj swoich bliźnich gdzieś daleko. Skup się na osobach, które są blisko Ciebie: Rodzice,
rodzeństwo, sąsiedzi, koledzy/znajomi z pracy, szkoły, osoby we wspólnocie, ludzie, których mijasz
na ulicy. Jaki jesteś dla tych osób? Czy bezinteresownie im pomagasz, czy interesujesz się ich
troskami, sprawami? Czy pierwszy wychodzisz z pomocą, czy czekasz na zaproszenie? Robisz dla
nich to, co musisz, czy coś więcej, co kosztuje Cię trochę wysiłku, zmiany Twoich planów? A jeśli
relacja jest bardzo trudna, czy chociaż znosisz ich w miłości? Porozmawiaj z Bogiem o tym, co dał
Ci poznać.
Dzień 4. Miłość siebie
Pragnienie miłości jest wpisane w ludzkie serce. Człowiek na miłość odpowiada miłością. Jezus
zaprasza Cię do miłości samego siebie. Zaprasza Cię do tego, byś stał się przyjacielem samego
siebie. Pokochaj siebie. „Miłuj bliźniego jak siebie samego” – jakie uczucia wzbudzają w Tobie te
słowa?
Przeczytaj i rozważ różne wskazówki z księgi mądrości Syracha. Zobacz w ich świetle, jak traktujesz
siebie samego?
Syr 11,11-28 - w kim lub czym pokładasz nadzieję na osiągnięcie szczęścia?
Syr 18,30-19,3 – czy rozsądnie sobą „zarządzasz”?
Syr 36,18-27 – czym się kierujesz przy dokonywaniu wyborów w różnych dziedzinach życia?
Syr 37,27-31 – czy potrafisz sobie samemu odmawiać złych zachcianek?
W modlitwie przebaczenia, dziś szczególnie przebacz samemu sobie to, co w Tobie samym rani
Cię/boli Cię najbardziej. Pamiętaj, że Jezus zna wszystkie Twoje słabości, a mimo to, nie przestaje
Cię kochać. Poproś Go by nauczył Cię patrzeć na siebie samego, tak, jak On Cię widzi.
Dzień 5. Akceptacja siebie
Akceptacja siebie to przyjęcie prawdy o samym sobie; pomaga tej prawdzie wyjść na światło
dzienne. Akceptacja siebie jest procesem, jest szczególnym rodzajem duchowej drogi. Jest ona
możliwa wtedy, gdy człowiek doświadczy w swoim życiu przyjęcia takim, jaki jest. Tym pierwszym,
który go przyjmuje jest Bóg. Bóg jest pierwszy w miłości.
Twoje życie ma początek i koniec w Bogu. Razem z Nim przejdź w pamięci swoją drogę rozważając
Psalm 139.
Dzień 6. Warunki uzdrowienia
Zgadzając się na życie, nie można zgodzić się na część życia. Życie trzeba przyjąć całe – jego
złożoność i bogactwo.
Zgodzić się na życie to: zgodzić się z ograniczeniami, zgodzić się na jego dramatyzm, zgodzić się
na cierpienie, lęk, swoją śmierć. Zgodzić się na własne życie to nie znaczy zrozumieć je. Zgodzić się
na życie to zgodzić się na Boga w moim życiu, który daje mi istnienie. Zgoda na Niego, na Jego
3
pierwszeństwo w moim życiu sprawi, że to życie ma szansę stać się harmonijną całością – „Gdy
Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko inne jest na swoim miejscu” (św. Augustyn).
Zgoda na życie to powiedzenie Bogu fiat:
„W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy
poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł
do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, <błogosławiona jesteś między
niewiastami>». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz
i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem
Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na
wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie,
skoro nie znam męża?». Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego
osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również
krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi
za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica
Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.” Łk 1,26-38
Maryja wytrwała przy Bogu, chociaż doświadczyła wielu boleści: musiała urodzić Jezusa w stajni,
musiała uciekać do Egiptu bo Herod chciał zabić jej Dziecko, dwunastoletni Jezus okazał się bardzo
niezależny od Niej kiedy został w świątyni w Jerozolimie, widziała jak Jej Syn jest katowany, umiera
i składany jest do grobu. A jednak wytrwała. Porozmawiaj z Maryją o Twoich boleściach i proś ją by
nauczyła Cię powiedzieć Bogu fiat.
Zgoda na życie przejawia się w postawie wdzięczności – wdzięczności ludziom i wdzięczności Bogu.
Za co chciałbyś teraz Mu podziękować? Nie za co powinieneś, ale za co chciałbyś podziękować.
Pomyśl chwilę i podziękuj Mu.
Zgoda na życie to także zgoda na radość i piękno życia.
Dzień 7. Podstawowym warunkiem uzdrowienia jest przebaczenie
Porozmawiaj z Bogiem o tym, co zobaczyłeś przez te dni w trakcie rozważań. Wróć do fragmentów,
które szczególnie Cię dotknęły. Proś Boga o łaskę przebaczenia sobie oraz tym, którzy wpłynęli na
twoje problemy z akceptacją siebie i Twojej historii życia – pomyśl o działaniach, które zostały
uczynione oraz o tym, co zostało zaniechane. Na modlitwie oddaj Jezusowi swoje oczy, serce,
wątrobę...Poproś o nowe życie w Nim i przyjmij je. Panie to Ty jesteś moim Domem, nie ten
świat, oddaję Ci...przyjmuję od Ciebie... Matko Boża pomóż, Duchu Święty prowadź , wszyscy
Aniołowie i Święci wspierajcie mnie... W myśli , w mowie, w sercu, w duszy i w ciele moim
króluj Chryste zawsze i wszędzie i wobec każdego...
4