O Duchu Świętym - ks. Marcin Kozyra

O Duchu Świętym
Prawie „wszystko” o Duchu Świętym
1. Duch Święty jako Osoba i w działaniu
a) Jest Stworzycielem i Ożywicielem.
b) Przebywał w Jezusie, który Jego mocą nauczał, uzdrawiał, czynił cuda.
c) Stworzył z Apostołów wspólnotę - Kościół.
d) Napełnia nas łaską Bożą przez sakramenty.
e) Naucza przez słowo Boże.
f) Pomaga nam się modlić.
g) Napełnia nas swoimi darami i charyzmatami.
1/6
O Duchu Świętym
2. Gdyby nie przyszedł Duch Święty:
a) nie byłoby głoszenia Jezusa — Apostołowie nie mogliby głosić Jezusa z mocą, a jedynie
ludzkimi sposobami przekonywać.
b) ludzie nie mogliby przyjąć Jezusa, bo tylko Duch Święty „kruszy serce” i daje moc
powiedzenia „Panem jest Jezus” (1Kor 12,3)
c) nie byłoby dziecięctwa Bożego (Rz 8,14-17), a co za tym idzie — prawdziwego poznania
Boga i upodobnienia się do Niego
d) nie byłoby Kościoła jako wspólnoty „o jednym sercu i jednym duchu”
e) nie moglibyśmy pojąć prawd Bożych — gdybyśmy byli zmuszeni oceniać je tylko
naturalnym rozumem. To właśnie Duch pozwala nam przekroczyć ograniczenie rozumu. Wielu
ludzi doświadcza tego już w momencie, kiedy pierwszy raz świadomie mówią „Jezus jest moim
Panem”, czyli przyjmują Jezusa do swojego życia: nagle czują, jak zmienia się ich perspektywa,
jak gdyby otwiera nowy horyzont.
3. Duch Święty naprawdę:
a) uwalnia człowieka od różnych ograniczeń. Człowiek naprawdę jest istotą ograniczoną z
samej natury. Dodatkowo — ogranicza nas słabość, która pochodzi z grzechu. Perspektywa
Ducha Świętego jest nieograniczona: może więc pociągnąć nas na szerokie wody, dając
natchnienie, zrozumienie...
2/6
O Duchu Świętym
b) daje moc, która wspiera nas, pozwalając robić rzeczy wielkie, a nawet „szalone” po
ludzku.
Działanie Ducha Świętego nie jest skierowane wyłącznie do rozumu, ale także do
naszej woli. Siła duchowa jest wielokrotnie znacznie ważniejsza od siły fizycznej. Samą siłą
fizyczną można się obronić od chwilowej napaści, ale do dobrego przeżycia własnego życia jest
potrzebna ogromna siła duchowa — żeby nie dać się przeciwnościom. Nieraz niepozorna
niewiasta potrafi wprawić w zakłopotanie wielkiego męża - bo jej serce jest pełne Ducha, a jego
- puste i zalęknione.
c) daje intymną więź z Bogiem. To jest najcudowniejsze działanie Ducha Świętego. W tej
dziedzinie nie ma żadnej innej możliwości — tu już nawet nie możemy powiedzieć, że Duch
Święty nas wspiera: w osobistej relacji z Bogiem Duch Święty kieruje nami od początku do
końca. My możemy jedynie mówić „tak”.
d) wspiera ludzkie rozumienie, dając dar poznania Boga, a także dar rozeznawania
duchów . Oczywiście ludzkie rozumienie zawsze będzie ograniczone, ale tak jak dziecko
może powiedzieć, że „zna” swoich rodziców, tak i my rzeczywiście poznajemy Boga — choć nie
umiemy Go zrozumieć w pełni. Jeśli chodzi o rozeznawanie duchów - jest to dar, który rzadko
udzielany jest jednorazowo, natychmiast i w całej pełni. Zazwyczaj rozwija się on wraz z
rozwojem psychologicznym i duchowym.
e) pokazuje nam prawdę o nas samych, prowadzi do pokory i skruchy.
f) udziela zwyczajnych „łask stanu” i wspiera ich działanie. Łaski stanu to Boża moc, która
pozwala nam wykonywać zwykłe życiowe obowiązki (np. rodzica, kapłana, wychowawcy,
pracownika) w taki sposób, że są i doskonałe moralnie i prowadzą do prawdziwego uświęcenia.
g) udziela rozmaitych darów, m.in. tych 7, które wymieniane są w katechizmach, ale także
darów charyzmatycznych.
4. Symbole Ducha Świętego
a) Woda - oznacza działanie Ducha Świętego w sakramencie chrztu
3/6
O Duchu Świętym
b) Namaszczenie - jest ono znakiem sakramentalnym bierzmowania,
c) Ogień - symbolizuje przekształcającą energię dzieł Ducha Świętego. W postaci języków
"jakby z ognia" Duch Święty spoczywa na uczniach w Wieczerniku,
d) Obłok i światło - te dwa symbole są nierozłączne w objawieniach Ducha Świętego,
e) Pieczęć - obraz pieczęci wskazuje na niezatarte znamię namaszczenia Ducha Świętego w
sakramentach chrztu, bierzmowania i kapłaństwa,
f) Ręka - wkładając ręce, Jezus leczy chorych i błogosławi dzieci. Przez włożenie rąk
Apostołów jest udzielany Duch Święty,
g) Palec - Jezus palcem Bożym, czyli Duchem Świętym, wyrzuca złe duchy,
h) Gołębica - gdy Jezus wychodzi z wody po swoim chrzcie, zstępuje na Niego Duch Święty w
postaci gołębicy i spoczywa na Nim.
5. Dary Ducha Świętego (niektóre)
Dary Ducha Święty dzielimy na osobiste i charyzmatyczne. Osobiste są to dary, które oświecają
danego człowieka, są indywidualne dla człowieka: dar mądrości, dar rozumu, dar rady, dar
męstwa, dar umiejętności, dar pobożności i dar bojaźni bożej. Drugim rodzajem darów Ducha
Święty są dary charyzmatyczne. Te dary są przeznaczone dla dobra wspólnoty, Kościoła. Jeśli
jesteśmy razem, są to dary właśnie dla nas, abyśmy z nich razem korzystali.
4/6
O Duchu Świętym
Charyzmaty nie powinny być celem samym w sobie naszego życia chrześcijańskiego,
katolickiego, ale środkiem, który Bóg nam dał do ewangelizacji. Każdy chrześcijanin może
otrzymać dar charyzmatyczny.
a) Dar języków: jest najmniejszy z darów, ale nawet jeśli pragniemy większych, często
otrzymujemy najpierw dar języków — który jest niejako pierwszym stopniem, czy też bramą do
innych. Dlaczego? Między innymi dlatego, że
uwalnia nas z postawy
ciasnego racjonalizmu
: że tylko to zaakceptuję, co jestem w stanie zawrzeć w zrozumiałym języku i opanować moim
rozumem. Tymczasem Bóg chce, byśmy przyjęli więcej niż możemy zrozumieć.
b) Dar tłumaczenia języków - polega na przekazaniu wiadomości, jaką Duch Święty pragnie
zakomunikować nam w językach.
c) Dar proroctwa: chodzi tu raczej o „ostrzejsze” widzenie wybranych aspektów rzeczywistości,
w perspektywie duchowej niż o przepowiadanie jakiejś przyszłej sytuacji. Ale z drugiej strony
jeśli pojawia się taka (zazwyczaj nagła) ostrość widzenia, może ona oznaczać zarówno
sięgnięcie w głąb, jak i w przód. Jest to często nagle pojawiająca się świadomość jakichś słów
lub obrazów, które są „większe ode mnie”, przynoszą jednocześnie
radość,
bo czuję, że pochodzą od dobrego Boga
i niepokój
, bo przerastają zrozumienie. Dar proroctwa musi być
poddany rozeznaniu
: po pierwsze dlatego, że istnieją fałszywe proroctwa, po drugie dlatego, że bardzo wiele
proroctw odnosi się tylko do pewnych osób z grona słuchających, albo tylko do określonej
sytuacji.
d) Dar poznania: chodzi tu o nadnaturalne widzenie rzeczy zakrytych, np. czyjejś choroby,
Bożego uzdrawiania tejże, czyichś grzechów (1Kor 14,24-25). Jest to innego rodzaju dar niż
proroctwo.
e) Dar uzdrawiania: poprzez modlitwę z nałożeniem rąk lub nawet zwykłą modlitwę
wstawienniczą osoby z takim darem Bóg uzdrawia z chorób cielesnych i duchowych.
5/6
O Duchu Świętym
f) Dar czynienia cudów: dzięki któremu możemy być narzędziem Boga w silnej manifestacji
mocy Boga, jak np. natychmiastowym uzdrowieniu.
g) Dar rozeznania: ten dar często wiąże się z posługą pewnej władzy udzielonej w Kościele,
ale także z osobistym rozwojem duchowym i intelektualnym. Polega na umiejętności
zrozumienia, czy dane dzieło, dane zachowanie pochodzi od Boga, od człowieka, czy od złego
ducha i czy dany plan jest zgodny z wolą Bożą, czy też nie.
h) Dar miłości - ten dar jest bardzo ważny w modlitwie o uzdrowienie uczuć, pozwala osobie
chorej doświadczyć miłości Boga.
i) Dar wiary - jest to dar specjalnego, natchnionego przez Ducha Świętego przekonania, że
Bóg zainterweniuje z mocą w pewnych szczególnych sytuacjach. To przekonanie prowadzi
następnie wierzącego do działania.
6/6