liturgia słowa słowo metropolity warszawskiego kazimierza kard

ul. Nowolipki 18, 01-019 Warszawa
MSZE ŚW.: dzień powszedni: 7
00
, 800, 900, 1830.
niedziela: 700, 830, 1000, 1130, 1300, 1830 i 1945.
Spowiedź św. na kaŜdej Mszy św.
Kancelaria: od wtorku do piątku w godz. 900 - 1000; 1600 - 1745;
tel.: 22-838-30-95 (tylko w godz. urzędowania), fax. 22-636-69-55.
Konto parafii św. Augustyna: 56 1240 2063 1111 0010 0087 4213
IX niedziela zwykła
LITURGIA SŁOWA
1 Krl 8,41-43; Ps 117; Ga 1,1-2.6-10; Łk 7,1-10
Gdy Jezus dokończył wszystkich mów do ludu, który się przysłuchiwał,
wszedł do Kafarnaum. Sługa pewnego setnika, szczególnie przez niego ceniony,
chorował i bliski był śmierci. Skoro setnik posłyszał o Jezusie, wysłał do Niego
starszyznę Ŝydowską z prośbą, Ŝeby przyszedł i uzdrowił mu sługę. Ci zjawili
się u Jezusa i prosili Go usilnie: „Godzien jest, Ŝebyś mu to wyświadczył, miłuje
bowiem nasz naród i sam zbudował nam synagogę”. Jezus przeto wybrał się z
nimi. A gdy był juŜ niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą:
„Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój. I dlatego
ja sam nie uwaŜałem się za godnego
przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a
mój sługa będzie uzdrowiony. Bo i ja, choć
podlegam władzy, mam pod sobą
Ŝołnierzy. Mówię temu: Idź! - a idzie;
drugiemu: Chodź! - a przychodzi; a
mojemu słudze: Zrób to! - a robi”. Gdy
Jezus to usłyszał, zadziwił się i zwracając
się do tłumu, który szedł za Nim, rzekł:
„Powiadam wam: Tak wielkiej wiary nie
znalazłem nawet w Izraelu”. A gdy wysłani
wrócili do domu, zastali sługę zdrowego.
- Oto słowo Pańskie.
2 czerwca 2013 r.
„Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod
dach mój… lecz powiedz słowo, a
mój sługa będzie uzdrowiony” powiedział setnik. Ani święty, ani
anioł – poganin. Bardzo podobne
słowa wypowiadamy przed przyjęciem komunii świętej. Ośmielają nas.
Świadomość naszej niegodności,
poczucie winy i wiara w to, Ŝe
moŜna budować tylko na łasce
BoŜej, dają nam odwagę, kiedy
zbliŜamy się do stołu Pańskiego.
Aniołowie nie przyjmują komunii
świętej – tylko grzesznicy.
Powiedział mi kiedyś niewierzący: „Gdybym wierzył, to szedłbym do tabernakulum na klęczkach”. Jak często nie doceniamy
ludzi spoza Kościoła. Czasem
bardziej niŜ my wiedzą, co znaczy
wierzyć.
Ks. Jan Twardowski
SŁOWO METROPOLITY WARSZAWSKIEGO
KAZIMIERZA KARD. NYCZA NA VI ŚWIĘTO DZIĘKCZYNIENIA
Drogie Siostry i Drodzy Bracia
w Chrystusie Panu!
Panie, nie jestem godzien abyś
wszedł pod dach mój (...). Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie
uzdrowiony... (Łk 7,6-7) Postawa setnika z Kafarnaum, który szukając
pomocy dla swego chorego sługi wyraził wiarę w boską moc Jezusa Chrystusa, pozostaje wciąŜ swoistą normą
wiary dla chrześcijan. W kaŜdej Eucharystii powtarzamy słowa tego pokornego wyznania, ufając, Ŝe Bóg
wypowiedział w Jezusie słowo mocy i Ŝe to słowo dokona w nas tego, co
oznacza: będzie źródłem miłosierdzia
dla naszych schorzałych serc. I tak się
dzieje. Bóg jest niezawodnym sojusznikiem człowieka - tak, jak matce nigdy nie znudzi się karmić własnego
dziecka, tak teŜ Bogu nigdy nie znudzi się okazywanie nam swojej Ŝyczliwości. JakŜe mogłoby się nam samym znudzić dziękowanie za dobro,
którym jesteśmy nieustannie obdarzani? Święto Dziękczynienia, które dziś
obchodzimy po raz szósty, jest właśnie po to, byśmy odnowili w sobie
postawę dziękczynienia.
Chwalcie Pana, bo dobry, bo Jego
łaska na wieki... Autor psalmu 136
znajduje aŜ dwadzieścia sześć powodów, by wychwalać dobroć Boga - i
ani razu się przy tym nie powtarza.
Czy nie warto i nam stale uaktualniać
listy motywów naszej wdzięczności?
My, Polacy, uchodzimy za ludzi o dobrych, otwartych sercach, którzy jednak lubią narzekać - czasem narzekać
na wszelki wypadek, na zapas, by nie
zmarnował się ani jeden okruch
ieszczęścia, trudu, cierpienia, jakich rzeczywiście - nie szczędzi nam Ŝycie.
To jednak nie jest metoda Jezusa, to
nie jest logika Ewangelii!
Św. Paweł napomina nas dzisiaj:
Nadziwić się nie mogę, Ŝe tak szybko
chcecie od tego, który was łaską
Chrystusa powołał, przejść do innej
Ewangelii. Innej jednak Ewangelii nie
ma... (Ga 1,6-7) Jaka jest owa prawdziwa Dobra Nowina, Ewangelia ofiarowana nam przez Jezusa, Syna BoŜego? To przekonanie, Ŝe miłość jest
potęŜniejsza niŜ śmierć, Ŝe łaska jest
silniejsza niŜ grzech, Ŝe sprawiedliwość zatriumfuje nad nieprawością.
Chrystus zwycięŜył świat i obiecuje,
Ŝe my równieŜ moŜemy mieć w nim
udział: Wszystko bowiem, co z Boga
zrodzone, zwycięŜa świat; tym właśnie
zwycięstwem, które zwycięŜyło świat,
jest nasza wiara. (1 J 5,4) JakŜe nie
dziękować Bogu za niezasłuŜony dar
wiary?
Zaprawdę godne to jest, abyśmy Tobie, Ojcze Święty, zawsze i wszędzie
składali dziękczynienie, przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa... W kaŜdej
Mszy św. słyszymy, Ŝe dziękowanie
Bogu w kaŜdych okolicznościach Ŝycia jest sprawiedliwe, słuszne i zbawienne. Przyświadczamy tym słowom, potem zaś klęcząc adorujemy tę
chwilę, w której Jezus, mając świadomość przybliŜającej się męki, wziął
do ręki chleb, który miał się stać sakramentem Jego umęczonego Ciała - i
dziękował Ojcu... Zawsze i wszędzie
składać dziękczynienie - to prawdziwy znak rozpoznawczy wszystkich,
którzy rzeczywiście chcą naśladować
Zbawiciela.
W naszej procesji dziękczynnej
idziemy dzisiaj warszawskim Traktem
Królewskim niosąc relikwie św. Andrzeja Boboli, Patrona Polski. Umęczony przez Kozaków w 1657 roku
jezuita został 75 lat temu uroczyście
kanonizowany w Rzymie, po czym
jego relikwie zostały przewiezione do
Warszawy. Triumfalny przejazd przez
Polskę a potem wjazd męczennika do
Stolicy był wówczas okazją do wielkiego dziękczynienia Bogu za to, Ŝe
daje nam tak mocnych i wyrazistych
świadków wiary. Na ulicach Warsza-
wy witali ciało świętego najwyŜsi dostojnicy państwowi, pamiętając o tym,
Ŝe w 1819 r., w głębokich ciemnościach rozbiorowej nocy, zapowiedział - przez proroczą wizję dominikanina Alojzego Korzeniewskiego odzyskanie przez Polskę niepodległości. Jak kruchym darem jest wolna
Polska przekonaliśmy się juŜ rok po
sprowadzeniu relikwii św. Andrzeja
Boboli, gdy hitlerowskie Niemcy i
stalinowska Rosja Sowiecka dokonały
kolejnego rozbioru naszej Ojczyzny.
Razem ze św. Andrzejem, a takŜe z
bł. Janem Pawłem II i Sługą BoŜym
Stefanem Kardynałem Wyszyńskim dziękujmy dziś za Ojczyznę. Codzienność przypomina nam, Ŝe wiele
spraw nas dzieli. Dobrze, Ŝe spieramy
się o kształt Rzeczypospolitej; niedobrze, Ŝe te spory przybierają czasem
postać kłótni i awantur, w których zapominamy o szacunku wobec przeciwnika i odmawiamy sobie nawzajem prawa do nazywania się patriotami. Czy dziś, w Święto Dziękczynienia, nie naleŜałoby wezwać całej polskiej klasy politycznej, w ogromnej
większości składającej się przecieŜ z
uczniów Chrystusa, by w najwaŜniejszych sprawach potrafiła wznieść się
ponad podziały? Niech ustąpią gniewy
i spory, a pośrodku nas niech będzie
Chrystus!
Wróćmy raz jeszcze do św. Pawła,
który w duchu odpowiedzialności za
powierzonych sobie ludzi wyznaje:
Czy zabiegam o względy ludzi, czy raczej Boga? Czy ludziom staram się
przypodobać? Gdybym jeszcze teraz
ludziom chciał się przypodobać, nie
byłbym sługą Chrystusa. (Ga 1,10)
Jakie pole odpowiedzialności wyznacza nam dzisiaj Opatrzność? Szukanie
wspólnego dobra dla zabezpieczenia
pomyślnej przyszłości Ojczyzny
oznacza dzisiaj przede wszystkim troskę o rodzinę. Musimy wszyscy pochylić się nad tym BoŜym darem, tym
głębiej, im bardziej zdaje się on być
darem lekcewaŜonym, zagroŜonym i
kruchym. Jeszcze raz błagamy więc
polityków wszystkich szczebli: gdy
chodzi o rodzinę - umilknąć muszą
spory polityczne! Miejcie odwagę
zrezygnować z ciasnych, partyjnych
wizji, gdy zagroŜona jest biologiczna
całość narodu, zarówno przez zatrwaŜająco niską dzietność jak i przez
ogromną skalę emigracji młodych Polaków!
2
KATECHIZM KOŚCIOŁA
KATOLICKIEGO
156 Racją wiary nie jest fakt, Ŝe
prawdy objawione okazują się
prawdziwe i zrozumiałe w świetle
naszego rozumu naturalnego.
Wierzymy z powodu "autorytetu
samego objawiającego się Boga,
który nie moŜe ani sam się mylić,
ani nas mylić". "Aby jednak
posłuszeństwo naszej wiary było
zgodne z rozumem, Bóg zechciał,
by z wewnętrznymi pomocami
Ducha Świętego były połączone
takŜe argumenty zewnętrzne Jego
Objawienia". Tak więc cuda
Chrystusa i świętych, proroctwa,
rozwój i świętość Kościoła, jego
płodność i trwałość "są pewnymi
znakami Objawienia, dostosowanymi do umysłowości wszystkich",
są "racjami wiarygodności", które
pokazują, Ŝe "przyzwolenie wiary
Ŝadną miarą nie jest ślepym
dąŜeniem ducha".
157 Wiara jest pewna, pewniejsza
niŜ wszelkie ludzkie poznanie,
poniewaŜ opiera się na samym
słowie Boga, który nie moŜe
kłamać. Oczywiście, prawdy objawione mogą wydawać się niejasne
dla rozumu i doświadczenia ludzkiego, ale "pewność, jaką daje
światło BoŜe, jest większa niŜ
światło rozumu naturalnego".
Dziękujemy dzisiaj Bogu za cud
kaŜdej rodziny, która przy wszystkich
swoich słabościach i trudnościach jest
zarówno kościołem domowym jak i
pierwszą szkołą człowieczeństwa i
cnót obywatelskich. Dziękujemy
Opatrzności takŜe za wszystkie dzieci,
które są najlepszą inwestycją w naszą
polską przyszłość i - poniekąd - najpewniejszym ubezpieczeniem społecznym. Dziękujemy za was, młodych, którzy nie boicie się rozpoczynać wspólnej drogi budowania Ŝycia
małŜeńskiego i rodzinnego. Przywołując dzisiaj świadectwo św. Andrzeja
Boboli prosimy: uczcie się od niego,
Ŝe jak nie ma chrześcijańskiego męczeństwa bez miłości, tak teŜ nie ma
miłości bez próby krzyŜa. Pamiętajcie
o tym zwłaszcza wtedy, gdy wasze
małŜeństwo przechodzi kryzys. Nie
poddawajcie się! Sam Bóg obiecał, Ŝe
będzie gwarantem waszej miłości!
Niech wszystkie narody ziemi poznają Twe imię (...). Niech teŜ wiedzą, Ŝe
Twoje imię zostało wezwane nad tą
świątynią. (1 Krl 8,43) Słowa modlitwy króla Salomona chcemy uczynić
naszymi, gdy gromadzimy się dzisiaj w duchowej wspólnocie - przy świątyni BoŜej Opatrzności w Warszawie.
Wspominamy wielkiego swoją pokorą
i dobrocią inicjatora budowy tej świątyni - Wotum Narodu, Księdza Prymasa Józefa Glempa, który odszedł do
Pana w styczniu tego roku. Jak bardzo
wierzył on w to, Ŝe Polaków stać na
ten pomnik wdzięczności wobec BoŜej dobroci. Ufamy, Ŝe wciąŜ patronuje naszym wysiłkom!
Dziękuję za wszystkich, którzy Wotum Narodu uznają za swoje osobiste
wotum - wdzięczny dar dla Boga.
Dziękuję za modlitwy i ofiary pienięŜne. Pokornie proszę o wasze
wsparcie podczas dzisiejszej zbiórki
po Mszach świętych, przeprowadzanej dzięki Ŝyczliwości Księdza Proboszcza. Od waszej hojności zaleŜy,
jak prędko będziemy mogli wyśpiewać nasze narodowe Te Deum we
wnętrzu świątyni i uczyć się patriotyzmu od dwóch wielkich Polaków: bł.
Jana Pawła II i Sługi BoŜego Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz od
zasłuŜonych Polaków spoczywających w Narodowym Panteonie.
Dziękując dzisiaj Bogu razem z
wami i dziękując Bogu za was, zapewniam o modlitwie całego Kościoła
Warszawskiego i z serca błogosławię.
† Kazimierz Kardynał Nycz,
Arcybiskup Metropolita Warszawski
Z ORĘDZIA BŁ. JANA PAWŁA II NA
STULECIE POŚWIĘCENIA LUDZKOŚCI
NAJŚWIĘTSZEMU SERCU PANA JEZUSA
Drodzy Bracia i Siostry!
Stulecie poświęcenia rodzaju ludzkiego Boskiemu Sercu Pana Jezusa aktu zaleconego całemu Kościołowi
przez mego poprzednika Leona XIII
w encyklice Annum sacrum i dokonanego 11 czerwca 1899 r., skłania nas
przede wszystkim do dziękczynienia
«Temu, który nas miłuje i który przez
swą krew uwolnił nas od naszych
grzechów, i uczynił nas królestwem kapłanami Bogu i Ojcu swojemu»
(Ap 1, 5-6).
Poświęcenie rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa zostało
ukazane przez Leona XIII jako «korona i szczyt wszystkich hołdów, jakie
kiedykolwiek były Mu oddawane»
(Annum sacrum, 1). Poświęcenie to
jest aktem naleŜnym Chrystusowi,
Odkupicielowi rodzaju ludzkiego, ze
względu na to, kim jest sam w sobie i
czego dokonał dla dobra wszystkich
ludzi. Skoro chrześcijanin dostrzega
w Sercu Jezusa symbol i Ŝywy wizerunek nieskończonej miłości Chrystusa, która ze swej natury przynagla do
wzajemnej miłości, musi teŜ odczuwać potrzebę osobistego udziału w
dziele zbawienia. Dlatego kaŜdy członek Kościoła winien widzieć w poświęceniu akt oddania siebie Jezusowi
Chrystusowi i zobowiązania wobec
Niego - Króla «synów marnotrawnych», Króla wzywającego wszyst-
kich «do przystani prawdy i do jedności wiary», Króla tych, którzy oczekują na wprowadzenie do «światłości
Boga i do Jego Królestwa». Tak pojmowane poświęcenie wiąŜe się z
działalnością misyjną samego Kościoła, poniewaŜ odpowiada na pragnienie
Serca Jezusa, aby za pośrednictwem
członków Jego Ciała rozszerzać na
cały świat całkowite oddanie się Kościoła sprawie Królestwa oraz by coraz bardziej jednoczyć Kościół w akcie składania ofiary Ojcu i w świadomości, Ŝe istnieje on dla innych.
Wielokrotnie wzywałem mych braci
w biskupstwie, kapłanów, zakonni3
"PO CO ŻYJEMY"
- POKAZ FILMU
W PARAFI
16 czerwca 2013 roku, o godz.
21:00 w naszej parafii odbędzie
się pokaz niezwykłego filmu pt.:
„Wszystko o człowieku”
(The Human Experience).
Film „Wszystko o człowieku” jest prawdziwą historią dwójki
braci, którzy po przeżytych
zamachach na World Trade
Center w roku 2001, wyruszyli
w podróż dookoła świata, by
spytać ludzi różnych kultur i religii:
Jaki sens ma ich życie i dlaczego
codziennie rano wstają?, po co
żyją? Podczas spotkań z chorymi
i cierpiącymi w Afryce i Ameryce
Południowej doświadczyli Bożej
opieki, a ich życie już nigdy nie
będzie takie same. Informacje
o filmie można przeczytać na
stronie internetowej
www.thehumanexperience.pl
Pokaz filmu w naszej parafii,
będzie połączony ze spotkaniem
po filmie z 2 członkami
katolickiego studia filmowego
„Grassroots Films”
z Nowego Jorku. Film dostał 30
Nagród na międzynarodowych
festiwalach, w tym zdobył
I Nagrodę na Festiwalu im. Jana
Pawła II na Florydzie.
Pokaz w naszej Parafii będzie już
80. Pokazem w Polsce. Film
widział papież Benedykt XVI.
Wstęp: dobrowolna ofiara
na koszty organizacji
pokazu filmu.
ków i wiernych, aby we własnym Ŝyciu pielęgnowali najbardziej autentyczne formy kultu Serca Pana Jezusa.
Pragnę przypomnieć słowa, które napisałem w encyklice Dives in misericordia: «W sposób szczególny zdaje
się Kościół wyznawać miłosierdzie
BoŜe i oddawać mu cześć, zwracając
się do Chrystusowego Serca; właśnie
zbliŜenie się do Chrystusa w tajemnicy Jego Serca pozwala nam zatrzymać
się w tym centralnym, a zarazem po
ludzku najłatwiej dostępnym punkcie
objawiania miłosiernej miłości Ojca,
które stanowiło centralną treść mesjańskiego posłannictwa Syna Człowieczego» (n. 13). Z okazji uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz poświęconego mu miesiąca
czerwca zachęcałem często wiernych,
aby wytrwale praktykowali ten kult,
który «zawiera orędzie niezwykle aktualne w naszych czasach», poniewaŜ
«z Serca Syna BoŜego, umarłego na
krzyŜu, wytrysnęło wiekuiste źródło
Ŝycia, które daje nadzieję kaŜdemu
człowiekowi. Z Serca ukrzyŜowanego
Chrystusa rodzi się nowa ludzkość,
odkupiona od grzechu. Człowiek potrzebuje Serca Chrystusa, aby poznawać Boga i samego siebie; potrzebuje
go, aby budować cywilizację miłości». (…)
Bóg chciał, aby człowiek ochrzczony, «włączony w tajemnicę paschalną,
upodobniony do śmierci Chrystusa»,
mógł podąŜać «umocniony nadzieją
ku zmartwychwstaniu», ale dotyczy to
takŜe «wszystkich ludzi dobrej woli,
w których sercu działa w sposób niewidzialny łaska». Sobór Watykański
II przypomina jeszcze, Ŝe «wszyscy
ludzie powołani są do tego zjednoczenia z Chrystusem, który jest światłością świata i od którego pochodzimy, dzięki któremu Ŝyjemy, do którego zdąŜamy».
Konstytucja dogmatyczna o Kościele
naucza
autorytatywnie,
Ŝe
«ochrzczeni (...) poświęcani są przez
odrodzenie i namaszczenie Duchem
Świętym, jako dom duchowy i święte
kapłaństwo, aby przez wszystkie właściwe chrześcijaninowi uczynki składać ofiary duchowe i głosić moc Tego, który wezwał ich z ciemności do
swego przedziwnego światła. ToteŜ
wszyscy uczniowie Chrystusa, trwając
w modlitwie i chwaląc wspólnie Boga, samych siebie składać mają na
ofiarę Ŝywą, świętą, miłą Bogu (Rz
12, 1), wszędzie mają głosić świadectwo o Chrystusie, a tym, którzy się tego domagają, zdawać sprawę z nadziei Ŝycia wiecznego, która jest w
nich. Gdy chrześcijanin, stając przed
zadaniem nowej ewangelizacji i wpatrując się w Serce Chrystusa, Pana
czasu i dziejów, poświęca Mu samego
siebie i zarazem swoich braci, odkrywa na nowo, Ŝe nosi w sobie Jego
światło. OŜywiony Jego duchem słuŜ-
by, przyczynia się do tego, aby przed
wszystkimi ludźmi otworzyła się perspektywa wyniesienia do pełni egzystencji osobowej i wspólnotowej.
«Serce człowieka uczy się bowiem od
Serca Chrystusa poznawać prawdziwy
i jedyny sens swojego Ŝycia i przeznaczenia, rozumieć wartość Ŝycia
prawdziwie chrześcijańskiego, strzec
się wypaczeń ludzkiego serca, łączyć
synowską miłość do Boga z miłością
bliźniego».
Pragnę przekazać słowa aprobaty i
zachęty tym, którzy w Kościele z jakiegokolwiek tytułu nadal praktykują,
pogłębiają i krzewią kult Serca Chrystusa, posługując się językiem i formami dostosowanymi do naszych
czasów, tak aby móc go przekazać następnym pokoleniom w tym samym
duchu, jaki zawsze go oŜywiał. TakŜe
dzisiaj trzeba wpatrywać się z uwielbieniem w tajemnicę Chrystusa, Boga-Człowieka, a przez to stawać się
ludźmi Ŝycia wewnętrznego, którzy
słyszą i realizują powołanie do nowego Ŝycia, do świętości, do wynagradzania, które jest apostolskim współuczestnictwem w dziele zbawiania
świata; ludźmi, którzy dostrzegają w
Sercu Chrystusa serce Kościoła. Świat
musi koniecznie zrozumieć, Ŝe chrześcijaństwo jest religią miłości.
Bł. Jan Paweł II
OGŁOSZENIA
Serdecznie zapraszamy na Mszę św. prymicyjną o. Jacka Szymczaka, dominikanina, naszego Parafianina – dzisiaj o godz. 13.00.
Zapraszamy na naboŜeństwa czerwcowe do naszego kościoła.
Dziś odbędzie się Rocznica I komunii św. dla dzieci ze szkoły 210 – o godz. 11.30.
Porady prawne w naszej parafii będą w dniach 7 i 27 czerwca w godz. 18.00 do 19.00 w kancelarii parafialnej. Zachęcamy do skorzystania.
Kolonie letnie z naszą parafią odbędą się w tym roku w ośrodku Stepol w Bachotku koło Brodnicy,
w dniach 7 - 20 lipca 2013 r. Koszt wyjazdu 1.200 zł. Zapisy w zakrystii lub w kancelarii.
Nasza Parafia w roku 2012 otrzymała darowizny w wysokości 129.340,00 zł. Wymienione środki zostały
spoŜytkowane na cele kultu religijnego oraz zgodnie z celami określonymi w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r.
o działalności poŜytku publicznego i wolontariacie. Wszystkim Darczyńcom z serca dziękujemy.
Parafialny chór Ŝeński zaprasza kobiety do śpiewu w zespole prowadzonym przez p. Sebastiana Lewickiego.
Próby odbywają się w kaŜdy poniedziałek o godz. 19.30 w sali na dole plebanii. Bardzo chcielibyśmy, aby
śpiew chóru ubogacał nasze liturgiczne spotkania w kościele.
Punkt charytatywny jest czynny w I i III środę miesiąca w godz. 10.00 - 12.00 w dolnym kościele.
Biblioteka parafialna jest czynna w niedziele od godz. 11.00 do 13.00 i w czwartki w godz. 17.00 do 19.00.
Zachęcamy do czytania prasy katolickiej. Dostępnych jest wiele ciekawych gazet, m.in. „Niedziela”,
„Gość Niedzielny”, „Mały Gość”, „Idziemy”, „Źródło” i wiele innych.
Prosimy o ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki. Czytelnikom składamy serdeczne „Bóg zapłać”.
Redagują: ks. Walenty Królak oraz parafianie.
Do uŜytku wewnętrznego parafii. www.swaugustyn.pl
4