Pobierz plik - Kursy AutoCAD

Tworzenie dokumentacji w systemie CAx
W procesie tworzenia i edycji dokumentacji w systemach CAx można
wykorzystać standardy rysunkowe do zdefiniowania wspólnych właściwości, aby
zachować spójność i zgodność plików projektu. Można tworzyć, stosować
i testować standardy w rysunkach programu, aby zapewnić spójność powstającego
projektu. Ponieważ standardy ułatwiają interpretację rysunków, są szczególnie
użyteczne w środowiskach pracy zespołowej, gdzie wiele osób współpracuje przy
tworzeniu rysunku.
Przed opracowaniem standardów należy przyjąć kilka podstawowych zasad,
które muszą być spełnione przy wykonywaniu każdej dokumentacji CAD. Są to
następujące zasady:
 model wykonujemy w skali 1:1, wykorzystując technikę modelowania
precyzyjnego,
 elementy projektu umieszczamy na rożnych warstwach, które ściśle określają
styl, kolor i grubość stosowanych linii,
 wykorzystujemy pliki odnośników (bloków i odnośników zewnętrznych), które
ograniczają wielkość plików rysunkowych, pozwalają też na rozbicie projektu
na branże,
 w plikach przygotowujemy arkusze wydruków umożliwiające automatyczny
wydruk dokumentacji projektowej (właściwie rozmieszczonej, we właściwej
skali, z ramką i tabelką),
 do projektu dołączamy plik konfiguracji wydruku,
 przygotowujemy ustawienia aplikacji CAD, które zapisujemy w szablonach
rysunkowych i rozpowszechniamy z dokumentacją,
 przed utworzeniem pełnej dokumentacji obiektu elementy modelu zapisujemy
w plikach w formacie wykorzystywanym przez aplikację,
 do projektu dołączmy plik w formacie .txt lub .rtf, w którym umieszczamy
nazwy wszystkich plików projektu,
 dokumentację przekazujemy (archiwizujemy) w oryginalnych formatach
aplikacji,
 wydruki wyskalowanych rysunków archiwizujemy w formacie .pdf.
Powyższe zasady są zgodne ze współczesnym komputerowym wspomaganiem
projektowania. Standardy dokumentacji dwuwymiarowej (2D) powinny precyzować
także:
 nazewnictwo i format plików,
 organizację (zawartość) dokumentacji,
 zasadę podziału na branże,
 nazewnictwo warstw,
 typy linii,
 rodzaje czcionek,
 zasadę opisu elementów powtarzalnych (symbole, bloki, jednostki używane
w rysunku),
 ustawienia wydruku.
Przyjęte standardy nie zapewniają jednak poprawności wprowadzanych danych
źródłowych.
Ich
wykorzystanie
może
zwiększyć
czytelność
dokumentacji
i uprościć przenoszenie danych między poszczególnymi aplikacjami. Ogromnie też
ułatwi współpracę wielu podmiotów uczestniczących w procesie projektowania.
Jedyną wadą standardów jest trudność w ich przestrzeganiu.
Przed rozpoczęciem pracy w programie AutoCAD należy zapoznać się z jego
interfejsem graficznym. W niniejszej instrukcji przedstawione zostaną wybrane
elementy zobrazowane po uruchomieniu programu oraz dokładny opis korzystania
z następujących funkcji:
 pasek narzędzi, w którym zgrupowane są narzędzia służące do rysowania
i edycji rysunku,
 menu górne,
 pasek narzędzi,
 linia statusowa, umieszczona w dolnej części ekranu, wyświetla ważne
informacje dotyczące statusu niektórych narzędzi.
1 Zastosowane oznaczenia
Dla efektywnego korzystania z niniejszej instrukcji należy zapoznać się ze sposobami
formatowania.
1.1 Oznaczenia podstawowe
Ikona
Opis
W ten sposób są sformatowane ogólne metody postępowania (algorytmy),
polecenia kolejnych kroków ćwiczeń.
Tak zaznaczono ważne zasady ogólne.
W taki sposób sformatowane są tytuły i treść ćwiczeń projektowych oraz
zadań przeznaczonych do samodzielnego wykonania.
W tych miejscach będą znajdowały się wskazówki do ćwiczeń i zadań.
*.dwt
Taka czcionka jest używana w nazwach plików.
Opcje polecenia można wpisać z klawiatury.
Uwagi praktyczne (zbiór dodatkowych informacji na temat omawianego
polecenia lub zagadnienia).
1.2 Uruchamianie programu
Najwygodniejszą metodą uruchamiania programu jest kliknięcie ikony skrótu:
W celu uruchomienia AutoCAD-a kliknij na ikonę skrótu:
Rysunek 1.1 Ikona uruchamiająca program
Program instalacyjny przygotuje ikonę uruchamiającą system AutoCAD na pulpicie.
Można także odszukać odpowiednią pozycję w menu Programy systemowego menu
Start.
Program zostanie uruchomiony. Ukaże nam się ekran, na którym znajdują się m.in.
paski narzędzi, listy rozwijane, suwaki.
Największą część ekranu zajmuje obszar rysunku, znajduje się w centralnej części
i jest otoczony od góry menu i paskami narzędzi, a od dołu obszarem dialogowym.
Z lewej strony obszaru rysunku przyczepiony jest pasek narzędzi Rysuj, z prawej
pasek Zmień.
Poniżej
przedstawiony
jest
interfejs
programu
AutoCAD
poszczególnych grup.
Rysunek 1.2 Wygląd głównego okna aplikacji
wraz
z
opisem
1.3 Sposoby wydawania poleceń
Niżej zaprezentowano sposoby wydawania poleceń:

Menu górne
Menu górne wykorzystywane jest do wybierania poleceń i opcji sterujących pracą
programu.
Rysunek 1.1 Wygląd (klasyczny) górnego menu
Pasek menu można wyświetlać w górnej części obszaru rysunku, aby wyświetlić
pasek menu należy:
Na pasku narzędzi Edytora bloku kliknij menu rozwijane Dostosowanie -> Pokaż
pasek menu
MENUBAR
Należy podać odpowiednią wartość MENUBAR <1,0>
Rozwijane menu górne umieszczone jest na górze ekranu. Za pomocą menu
górnego uaktywniamy wiele okien dialogowych i menu obrazkowych. Jest to
wielopoziomowe menu kaskadowe. Po wybraniu z niego danej opcji ukazuje się
podmenu, które może uaktywniać polecenie lub następny poziom podmenu.
Rysunek 1.2 Górne menu rozwijalne
Wstążka składa się z kart, na których zlokalizowane są panele. Jedno z narzędzi na
panelu jest narzędziem głównym.
Aby wyświetlić wstążkę:
Kliknij menu Narzędzia -> Palety -> Wstążka
Aby wyświetlić panele wstążki powiązane z określonym obszarem roboczym, kliknij
menu Narzędzia -> Obszary robocze
Na wstążce są wyświetlane panele wstążki skojarzone z ostatnio używanym
obszarem roboczym.
Otwieranie okna wstążki, w wierszu polecenia wprowadź:
WSTĄŻKA
Zamykanie okna wstążki i powrót do klasycznego widoku menu za pomocą
polecenia:
WSTĄŻKAZAMKNIJ
Rysunek 1.3 Wygląd (wstążka) górnego menu
Wstążka składa się z kilku paneli, zgrupowanych na kartach oznaczonych według
zadania.
Panele wstążki zawierają wiele poleceń, które dotychczas znajdowały się na paskach
narzędzi i w oknach dialogowych.
Używając standardowych narzędzi klasycznego paska menu, pasków narzędzi, palet
narzędzi, pasków stanu, menu skrótów i Design Center, można wyszukać więcej
poleceń, ustawień i trybów.

Belka narzędziowa (pasek narzędzi)
W paskach narzędzi głównych znajdują się w nich ikony różnych narzędzi. Po
kliknięciu ikony narzędzia w odpowiednim pasku uaktywniane jest polecenie.
Poniższe rysunki przedstawiają przykładowe paski narzędzi:
Rysunek 1.4 Pasek narzędzi rysunkowych
Rysunek 1.5 Pasek narzędzi modyfikacyjnych

Linia poleceń
Obszar dialogowy znajduje się na dole ekranu pod obszarem rysunku. Zwykle
widoczne są w nim trzy wiersze. Dolny wiersz stanowi linię poleceń, w której
wpisujemy polecenia oraz ich parametry. W obszarze dialogowym widoczny jest
napis „Polecenie:”, oznaczający, że AutoCAD oczekuje na wprowadzenie polecenia.
Rysunek 1.6 Wiersz poleceń
Polecenie wskazuje programowi, jaka czynność powinna zostać wykonana.
Wywołujemy je za pomocą paska narzędzi lub menu, można je również wpisać
z klawiatury.
Tak sformatowane są NAZWY poleceń, które należy wpisać za pomocą klawiatury
w wierszu poleceń.
LINIA
W linii poleceń wpisujemy polecenia i dane z klawiatury oraz odczytujemy
komunikaty programu. Aby przerwać wykonywanie polecenia, należy nacisnąć
klawisz Esc.
OKRĄG
Określ środek okręgu lub [3p/2p/Ssr (sty sty promień)]: 100,100
Określ promień okręgu lub [śreDnica]: 14
Taki znak w tekście sygnalizuje miejsce naciśnięcia klawisza Enter.
Taką czcionką są formatowane te fragmenty dialogu, które
należy za pomocą klawiatury wpisać w wierszu poleceń
w czasie wykonywania ćwiczenia.
1.4 Tworzenie rysunków
Nowy projekt można rozpocząć na kilka sposobów, na przykład od podstaw
lub za pomocą pliku szablonu. Tworząc nowy plik projektu, należy zdefiniować wiele
ustawień środowiska pracy. Należy na przykład określić wiele domyślnych ustawień:
dokładność i format jednostek, style wymiarowania, style tekstu, nazwy warstw,
tabelki rysunkowe, odstępy siatki, rodzaje linii i inne ustawienia.
Rozpoczęcie od podstaw jest możliwe z poziomu okna dialogowego Utwórz nowy
rysunek, z poziomu okna dialogowego Wybierz szablon lub stosując plik domyślnego
szablonu rysunkowego, w przypadku którego nie jest używane okno dialogowe.
Standardy i kreator wykorzystują ustawienia zapisane w domyślnych szablonach:
acad.dwt (stopy, cale) i acadiso.dwt (metryczne).
Sposób wydania polecenia jest następujący:
Rysunek 1.7 Pasek szybkiego dostępu
Pasek szybkiego dostępu (Nowy)
lub
Plik -> Nowy…
Polecenie Nowy tworzy nowy rysunek.
NOWY
Standardowy algorytm tworzenia nowego projektu jest następujący:
Utworzyć za pomocą polecenia (Plik - Nowy) nowy plik na podstawie istniejącego
szablonu, najbardziej zbliżonego do naszych potrzeb. Program automatycznie
proponuje pliki typu *.dwt
Zapisać plik w odpowiednim folderze na dysku. Program automatycznie
proponuje zapis jako plik typu *.dwg
Podczas zapisu należy kontrolować folder zapisu.
W wielu przypadkach AutoCAD proponuje niewłaściwy folder, np. przeznaczony na
szablony systemowy folder Template.
1.5 Wymiary obiektów a podziałka rysunkowa
Zasady, którymi należy się kierować podczas pracy za pomocą programu AutoCAD:
Obiekty rysunkowe należy tworzyć zawsze w naturalnej wielkości.
Nie ma znaczenia, jakie stosujemy jednostki, jednak są zależne od dziedziny
i branży wykonywanej pracy.
Na rysunku mechanicznym 160 jednostek oznacza zapewne 160 mm.
Na rysunku budowlanym 160 jednostek najczęściej oznacza 160 cm.
Na mapie 160 jednostek może oznaczać 160 km.
To, w jakich jednostkach narysowano i zwymiarowano obiekty, staje się istotne
dopiero w chwili wydruku. Wtedy to należy tak dobrać podziałkę wydruku, aby
rysunek zmieścił się na arkuszu papieru określonego formatu.
Przed
rozpoczęciem
projektu
należy
zdecydować,
jakiej
wielkości
będzie
odpowiadała jedna jednostka rysunku w zależności od rodzaju wykonywanego
projektu.
Możliwa jest konwersja jednostek miar rysunku za pomocą skalowania.
Typ jednostek długości i kąta oraz sposób mierzenia i dokładność wyświetlania ich
miar można określić za pomocą:
Format ->
Jednostki…
JEDN
Rysunek 1.8 Domyślne ustawienia instalacyjne rysunku
Ustawienia za pomocą polecenia JEDN dokładność długości i kąta nie ma nic
wspólnego z dokładnością tworzenia modelu (rysowania). Dotyczy wyłącznie
wyświetlania danych.
Rysunek 1.3 Format wyświetlania danych parametrów fizycznych
Konwersja jednostek rysunku
Jeżeli konieczna jest zmiana systemu miar, a rysowanie zostało rozpoczęte
w jednym z systemów (metrycznym lub calowym), należy użyć polecenia SKALA.
Nastąpi przeskalowanie geometrii modelu z użyciem odpowiedniego współczynnika
konwersji,
co
zapewni
uzyskanie
poprawnych
odległości
i wymiarów.
Dokonanie konwersji jednostek z cali na centymetry, należy przeskalować geometrię
modelu za pomocą współczynnika 2.54. Aby dokonać konwersji jednostek z
centymetrów do cali, należy użyć współczynnika 1/2.54 lub 0.3937.
Poniższe zrzuty ekranu obrazują skalowanie obiektów typu: blok i odnośnik
zewnętrzny
Rysunek 1.4 Skalowanie obiektu typu: blok (jednostka bloku)
Rysunek 1.5 Skalowanie obiektu typu: odnośnik (jednostka bloku)