Gazetka szkolna Gimnazjalne Klimaty

Transkrypt

Gazetka szkolna Gimnazjalne Klimaty
Gazetka szkolna
Gimnazjalne Klimaty
Wy d a wc a : K L U B P R O F I L A K T Y K I B e z p i e c z n a M ł o d o ś ć
GIMNAZJUM PUBLICZNEGO W SOMONINIE
Nr rocznika: 2007
Nr wydania: 6
8 marca 2007
Cena: 1 zł
Drodzy czytelnicy!
Wszyscy czekamy na pierwszy dzień wiosny niczym małe dzieci na
urodzinowy prezent. I chociaż to tylko data w kalendarzu, ma ona magiczne
znaczenie.
To najwłaściwszy czas, by zrobić wiosenne porządki w marzeniach ,planach
posegregować je na te małe i te duże, a potem ( z głową, rozsądkiem) dać się
porwać szaleństwu i witalności wiosny.
Maksyma uczniowska na kolejne miesiące po zimowym odpoczynku to :
„Akcja- motywacja”. Do dzieła !
Redakcja
W tym numerze:
1. Dzień Kobiet …
2.”Akcja motywacja”
3. Bez słów
4. „Chcę być piękna” …
5. Być dziewczyną … pewną siebie
6. Psychozabawa dla każdego
7. Humor z dzienniczków szkolnych
Ważne daty:
1 marca Dzień Puszystych i 8 marca Dzień Kobiet
8 marca Dzień Kobiet
Dzień Kobiet to święto obchodzone corocznie 8 marca jako wyraz szacunku wobec
kobiet. Święto to powstało dla upamiętnienia pewnego wydarzenia, które miało miejsce 8
marca 1908 roku w Nowym Jorku. Tamtego dnia 15 tysięcy kobiet wyszło na demonstrację,
Ŝeby zaprotestować przeciwko nierównemu traktowaniu kobiet. Domagały się pełnych praw
dla siebie (takich samych, jakie mieli męŜczyźni). Chodziło o to, Ŝeby kobiety, podobnie jak
męŜczyźni, mogły głosować w wyborach i aby doceniono ich cięŜką pracę jaką wykonują w
domu oraz przy wychowywaniu dzieci. Manifestujące Panie chciały równieŜ, aby dziewczęta
miały takie same moŜliwości kształcenia się i kariery zawodowej jak chłopcy. Dziś moŜe nam
się to wydawać nieprawdopodobne, ale jeszcze sto lat temu te sprawy nie były oczywiste i
kobiety musiały się ich domagać podczas demonstracji.
Dzisiaj 8 marca jest dniem, w którym męŜczyźni wyraŜają swój szacunek dla najbliŜszych
im kobiet. Ojcowie składają Ŝyczenia swoim Ŝonom i córkom, zakochani chłopcy swoim
wybrankom serca, koledzy - koleŜankom, synowie - mamom i babciom, bracia - siostrom a to
wszystko po to, Ŝeby podkreślić, Ŝe świat bez płci pięknej byłby smutny i nieładny.
Z pewnością i Wy w przeszłości obchodziliście juŜ to święto. Wiecie więc, Ŝe w zwyczaju
jest obdarowywanie kobiet kwiatami, Ŝyczeniami a czasem i drobnymi prezentami.
Proponujemy Wam (chłopcom, bo poniŜsze rady przede wszystkim do nich się odnoszą)
skorzystanie z paru pomysłów:
Marzec wyjął grosik srebrny,
Teraz będzie mu potrzebny.
Do kwiaciarni marzec pobiegł,
Kupić bukiet na święto kobiet.
Bądź bardzo mądra,
Bądź bardzo miła,
Bądź zawsze szczera,
Miej wszystkie miłe zalety,
Niech z Ciebie wyrośnie
Ideał kobiety.
W dniu Twojego święta
chciałem Ci powiedzieć,
Ŝe Ty jesteś dla mnie
najdroŜsza pod niebem!
Raz do roku jest taki dzień,
Który przemija jak piękny sen.
Wszystkie kobiety panie i matki,
W dniu tym dostają pachnące kwiatki.
Wierszyki ( Ŝyczonka)
Drodzy Panowie naszego gimnazjum …
1. Pamiętajcie, Ŝe dla Waszych mam, wychowawczyń, nauczycielek, sióstr i koleŜanek
najwaŜniejsze są przede wszystkim szczere Ŝyczenia. Kwiatki to dodatek, który wcale nie
musi być najwaŜniejszy.
2. Miło jest, gdy Wasze Ŝyczenia będą niebanalne - prosto z serca. JeŜeli jednak macie
problemy z wymyśleniem takich słów - spróbujcie skorzystać z powyŜszych wierszyków i
Ŝyczeń:
3. Pamiętajcie - 8 marca to tylko jeden z 365 dni w roku - postarajcie się nie tylko tego dnia,
ale przez cały rok być miłymi dla Waszych mam, wychowawczyń, nauczycielek, sióstr i
koleŜanek. Po tym poznaje się chłopców i męŜczyzn dojrzałych i odpowiedzialnych.
4. I najwaŜniejsze - zapomnijcie o wstydzie i nieśmiałości - tego dnia po prostu nie wypada
się wstydzić z okazywaniem uczuć. Mamie pokaŜcie swoim zachowaniem, Ŝe dziękujecie jej
za kaŜdy dzień Waszego wychowania, siostrze podziękujcie za wspólne dorastanie a
koleŜankom ze szkoły lub podwórka, za kaŜde miłe słowo!
śyczymy Wam mile spędzonego Dnia Kobiet, a wszystkim kobietom naszego
somonińskiego gimnazjum składam Ŝyczenia wszystkiego co najlepsze i słodkiego Ŝycia!
Pozdrawiamy redakcja
Bardzo poważnie o motywacji do nauki.
WaŜnym elementem w zapobieganiu niepowodzeń szkolnych odgrywa motywacja do
nauki. Motywacja – to stan o charakterze psychicznym lub społecznym, słuŜącym
nakierowaniu działań jednostki na określony cel. Jak to określają psychologowie motywacja
jest zjawiskiem złoŜonym i charakteryzuje się kilkoma podstawowymi cechami: wzbudzanie
energii, ukierunkowanie wysiłku na cel, koncentracja uwagi i selekcja bodźców,
wypracowanie odpowiednich działań, konsekwencja i wytrwałość w podejmowanych
czynnościach. Jak powszechnie wiadomo motywacja odgrywa waŜną rolę w zdobywaniu
wiedzy a tym samym “karierze” dziecka w szkole. Problem motywacji jest nierozerwalnie
związane z działalnością człowieka.
Gdy mamy motywację do czegoś, to ona nas pociąga do działania, a w innym przypadku nie
mamy motywacji więc nic nie robimy. Podobnie jest z naszymi dziećmi. Dlaczego więc jedne
dziecko posiada motywację do nauki a inne nie?
Psychologia mówi, Ŝe motywacja jest w duŜej mierze nabywana w trakcie rozwoju
osobniczego. To z kolei oznacza, Ŝe podlega ona wychowaniu i jest wyuczalna. Podobnie jak
przy niepowodzenia tak i na motywację mają wpływ róŜne czynniki (wewnętrzne i
zewnętrzne) Dlatego juŜ od najmłodszych lat najpierw rodzice a później nauczyciele powinni
podejmować działania na rzecz rozwijania motywacji do nauki. Tak więc motywowanie do
nauki jest waŜnym zadaniem przede wszystkim dla rodziców i od ich wysiłku będzie zaleŜało
prędzej lub później, to Ŝe dziecko przestanie się uczyć dla “mamy i taty” i zacznie się uczyć
dla siebie.
Innym elementem waŜnym dla uczniów jest umiejętność samodzielnego uczenia się. Jest to
podstawowa forma działalności dziecka w okresie szkolnym a jego efektem w świetle
oczekiwań społecznych, określony poziom wykształcenia. W wąskim znaczeniu, uczenie się
bywa ograniczane do świadomego i zamierzonego zdobywania wiadomości i umiejętności.
Termin uczenie się najbardziej utoŜsamiany jest ze szkołą. Wiemy jednak, Ŝe dziecko
nauczyło się wielu rzeczy zanim poszło do szkoły a człowiek uczy się do końca Ŝycia. Termin
uczenie się ma dwa znaczenia:
1. jest to wykonywanie czynności aby coś sobie przyswoić,
2. określenie jednego lub jednej kategorii spośród procesów zachodzących w układzie
nerwowym, które do mniej lub bardziej trwałych zmian w zachowaniu.
Uczenie moŜe być zmierzone – wtedy gdy chcemy się czegoś nauczyć i robimy to świadomie
i nie zamierzone - występuje w kaŜdej sytuacji, gdy coś spostrzegamy i robimy coś nie mając
zamiaru przyswojenia określonych treści to jednak zapamiętujemy je. Efekty uczenia się
zaleŜą od:
•
właściwości ucznia,
•
•
czynników charakteryzujących sytuację uczenia się,
właściwości nauczyciela.
Rezultaty uczenia się osiągane przez ucznia zaleŜą w pewnym stopniu od cech
nauczyciela i to takich, które nie pozostają w ścisłym związku z jego kwalifikacjami
formalnymi. Konieczne są pewne cechy osobowości, które sprawiają, Ŝe zarówno wiedza jak i
umiejętności wykorzystywane są prawidłowo. Dobrzy nauczyciele to przede wszystkim ci,
którzy mając głęboką wiedzę potrafią wzbudzić zainteresowanie do przedmiotu, precyzyjnie
formułują swoje myśli, wierzą
w skuteczność własnych oddziaływań, są optymistami. Cechy dobrego nauczyciela to:
umiejętność pedagogicznego postępowania, wraŜliwość pedagogiczna, takt pedagogiczny,
demokratyczny sposób postępowania, dbałość o informację zwrotną. WdraŜanie do
samodzielnego uczenia się powinno odbywać się od pierwszej klasy w ścisłym porozumieniu
i przy współpracy szkoły
z domem. Zarówno nauczyciele jak i rodzice winni wzbudzać motywację do nauki poprzez
wyjaśnienie celowości uczenia się, swoją postawą a takŜe zwracać uwagę na warunki i
sposoby uczenia się. Tylko przy stałej współpracy pomiędzy rodzicami i nauczycielami
moŜemy pomóc naszym dzieciom w przezwycięŜaniu i zrozumieniu napotykanych trudności i
niepowodzeń
w dąŜeniu do jak najlepszego wykształcenia.
Pozdrawiam psycholog szkolny Adrianna Kapica.
Komunikacja werbalna, jeśli odbywa się w
bezpośrednim kontakcie między ludźmi, nie moŜe się
obejść bez komunikacji niewerbalnej - często wręcz nie
musimy wypowiadać słów, a nasze ciało emituje
sygnały, które wyraŜają nasz nastrój, samopoczucie,
postawy.
Widząc dwie osoby, które rozmawiają, choć nie słyszymy słów, moŜemy wnioskować, w
jakiej są relacji, nastroju, czy rozmowa ta jest dla nich przyjemna czy wzbudza przykre
emocje. Komunikaty niewerbalne uzupełniają, modyfikują i wspomagają komunikaty słowne,
nadając im większą wyrazistość i czytelność.
Gesty
to pierwsze skojarzenie, gdy mówimy o komunikacji niewerbalnej. Ruchy rąk, dłoni, palców,
głowy - moŜemy nimi podkreślać waŜne elementy w naszej wypowiedzi. Gesty
odzwierciedlają nasze emocje i postawy wobec rzeczy i ludzi, kiwamy głową, kiedy się z
kimś zgadzamy lub chcemy, Ŝeby kontynuował wypowiedź lub zaciskamy pięści gdy
czujemy złość.
Mimika twarzy
zdradza, co czujemy, choć mówi się o ludziach którzy potrafią ukryć swoje odczucia,
świadomie kontrolować mięśnie twarzy, Ŝe trudniej się domyślić co tak naprawdę czują tzw.
"POKEROWE TWARZE". Jednak twarz jest najbardziej ekspresyjną częścią ciała,
odzwierciedla szybko zmieniające się nastroje i reakcje na wypowiedzi innych. Wymowne są
okolice brwi (uniesione, zmarszczone) oraz okolice ust - zmiana połoŜenia kącika ust wyraŜa
stany zadowolenia lub przygnębienia.
Dystans fizyczny,
przestrzeń między nadawcą a odbiorcą, moŜe teŜ być informacją. Odległość ta moŜe zaleŜeć
od charakteru rozmowy i relacji, jaka jest między rozmówcami. MoŜemy z niej rozpoznać
stopień zaŜyłości partnerów, oczywiście najbliŜej siebie dopuszczamy osoby, z którymi
czujemy się bezpiecznie, są nam bliskie, przyjazne i znane; największa odległość towarzyszy
spotkaniom oficjalnym, występom przed publicznością.
KaŜdy z nas, przynajmniej raz w Ŝyciu doświadczył jazdy zatłoczonym autobusem czy
choćby jazdy windą z tłumem osób - jak sobie wtedy poradziliście? Najczęściej ustawimy się
bokiem lub tyłem do innych osób, patrzymy ponad ich głowami lub podziwiamy widoki za
oknem, unikamy kontaktu wzrokowego.
Wspomniany wcześniej
Kontakt wzrokowy
to równieŜ forma komunikacji niewerbalnej. To jak i gdzie patrzymy, jak często spoglądamy
w czyjąś stronę czy unikamy kontaktu wzrokowego to informacja o tym czy czujemy np.
zaciekawienie czy zakłopotanie, znudzenie czy lekcewaŜenie.
Dotyk i kontakt fizyczny
jak podanie ręki, klepanie po ramieniu, głaskanie pokazuje nam jaki jest stopień zaŜyłości
między rozmówcami.
Postawa ciała
moŜe być informacją na temat naszego samopoczucia - kaŜdy przecieŜ umie rozpoznać osobę
spięta lub zmęczoną, ale teŜ naszym ciałem komunikujemy nastawienie do naszego
rozmówcy. Jeśli utrzymujemy kontakt wzrokowy i przechylamy się w stronę drugiej osoby
moŜna przypuszczać, Ŝe jesteśmy pozytywnie nastawieni. Psycholodzy często podkreślają, Ŝe
wyrazem sympatii i dobrego kontaktu między rozmówcami jest podobna (lustrzana) pozycja
ciała.
O czym warto pamiętać
NajwaŜniejsze jest, aby nasze werbalne przekazy były spójne z tym, co "mówi" nasze ciało.
Niespójny obraz tego, co mówimy i pokazujemy moŜe powodować, Ŝe pogorszą się nasze
kontakty z innymi, nasze intencje nie będą jasno odbierane lub zostaniemy posądzeni o brak
szczerości.
W sytuacji niespójności przekazu odbiorca ma większą skłonność, Ŝeby wierzyć temu, co widzi,
a nie słyszy. Jak wynika z badań 7% znaczenia komunikatu to słowa, 33% to głos a aŜ 60% to
sygnały niewerbalne.
Młoda
Chcę być piękna... (podsłuchane strach przed
anoreksję)
To było chyba dwa lata temu. Na wiosnę, kiedy to
zaczyna się zrzucać ogromne swetry i przerzuca na lŜejsze
i prześwitujące wersje.
A ja nie czułam się dobrze. Miałam wraŜenie, Ŝe nie jestem
do końca przez wszystkich akceptowana. Szczerze powiedziawszy czułam się jak słoń w
składzie porcelany, duŜa i niezgrabna.
Nie, nie miałam nadwagi. WaŜyłam najwięcej 57 kg przy wzroście 165 cm. To nie jest
tragedia, o ile dobrze czułabym się w swojej skórze. Nie czułam się dobrze.
Czułam, Ŝe moje Ŝycie uczuciowe rozpada się. Nie chcę wchodzić w szczegóły, to przecieŜ
zwykła historia, jaka przydarza się łzawym nastolatkom, pełno takich w szmatławcach.
Szukałam rady, pomocy, ale nie potrafiłam otworzyć się na ludzi.
Zbyt duŜo kompleksów, wstydu, nieśmiałości, strachu przed wyśmianiem.
Ucieczki szukałam w ksiąŜkach. Później w necie. Jeszcze później w fascynacji śmiercią.
Wiedziałam, Ŝe nie byłabym w stanie odebrać sobie Ŝycia, ale świadomość, Ŝe mogłabym to
zrobić dodawała czegoś...otuchy?
Spotkałam ludzi, którzy siedzieli głęboko w tym temacie. DuŜo z nimi rozmawiałam i
chłonęłam ich ideologie jak gąbka. Jeszcze bardziej zamknęłam się w sobie, moim Ŝyciem był
Internet, ksiąŜki i zamykanie się w pokoju. Czułam, Ŝe tracę grunt pod nogami, ale
jednocześnie wcale mi to nie przeszkadzało.
Było tak do momentu, kiedy w moim domu pojawiła się ONA. Biała, z wyświetlaczem, na
którym pojawiały się czerwone cyferki. Z początku chyba jej nie lubiłam, zresztą nie potrafię
tego dokładnie stwierdzić. Jednak dzień po dniu zaczęłam ją lubić coraz bardziej.
Później uzaleŜniłam się od wagi. To było takie lekarstwo na kompleksy.
Stanąć na wadze i zobaczyć o kilogram mniej.
Schudłam 10 kg. To nie rozwiązało moich kłopotów, wręcz przeciwnie.
Znajomi narzekali, Ŝe robię z siebie wieszak. Facet, który mi się podobał, powiedział, Ŝe
kiedyś byłam ok. ale teraz to tylko kości ze mnie zostały i on nie chce mnie przytulać w takiej
postaci.
Swoją obsesję doprowadziłam do punktu, kiedy wieczorem zasypiałam z radością na myśl o
tym, Ŝe rano się zwaŜę. Potrafiłam waŜyć się kilka razy dziennie. Ze strachem, czy
przypadkiem nie przytyłam 0,5 kg.
Nie wiem jaki obecnie jest stan mojego zdrowia. Wyniki badań jeszcze niedawno nie były
takie złe. Ale to było przed tym, jak zrezygnowałam z białego pieczywa, masła i makaronu bo tuczą. Mięsa nie jem od dziecka, mój organizm juŜ go nie potrzebuje, przynajmniej tak
twierdzi lekarz i ja.
To wszystko nie minęło, to ciągle ze mną jest. Razem ze strachem. Ale to nie tylko strach
przed przytyciem To strach przed anoreksją. Wiem, Ŝe nie potrafię zwrócić się do kogoś o
pomoc, wiem, Ŝe nie umiem przytyć. To tak jak z kaŜdym nałogiem, jest z nim człowiekowi
dobrze, ale czuje wyrzuty sumienia.
Czuję się dobrze w swoim ciele. Prawie. Pomijając lodowate dłonie (brak tkanki
tłuszczowej), mały biust i wyraźnie odciskające się Ŝebra, których i tak nie pokazuje.
Chcę tylko powiedzieć, Ŝe zmniejszenie rozmiaru ubrań nie jest rozwiązaniem problemów,
jest kolejnym z nich. Problemy rozwiązałam sama, a waga tylko to utrudniała.
Wiem, Ŝe byłoby mi o wiele lepiej gdyby nie te wydarzenia z przeszłości. Dlatego wściekła
jestem widząc, Ŝe dziewczyny na siłę chcą schudnąć, stać się wieszakami, z obniŜoną
moŜliwością koncentracji, zapamiętywania i osłabieniem ogólnym. Bo to nie jest przyjemne
męczyć się po wejściu na trzy schodki.
Przez ograniczenia jedzenia nie uda nam się doprowadzić ciała do postaci, z której
bylibyśmy do końca zadowoleni. A negatywne skutki takiego odchudzania będą z nami przez
całe Ŝycie....
Mam tylko nadzieję, Ŝe będzie z wami inaczej niŜ ze mną.
Gall Anonim
Zapewne trudno odpowiedzieć sobie co znaczy „ być pewną siebie”. Obawiam się czy w
szkole nie zostałoby to odebrane przez niektórych jako niegrzeczne ,a wręcz aroganckie
zachowanie. Dlatego w Dniu Kobiet postanowiłam rozejrzeć się wokoło, porozmawiać z
koleŜankami i podzielić się z czytelnikami moimi spostrzeŜeniami.
Jesteś mądra, dobrze się uczysz, odpowiedzialna, niebrzydka, miewasz świetne pomysły,
ale... czujesz się niedoceniona i nieszczęśliwa. A znasz wiele dziewcząt zadowolonych z
Ŝycia.
Jaki jest ich sekret?
Mówiąc w skrócie, znają swe mocne strony, lubią siebie i są pewne swej wartości. Ty
zapewne koncentrujesz się na swoich wadach i
wyolbrzymiasz je. NajwyŜszy czas to zmienić! UWAGA, NOWOŚĆ!
NaleŜysz do tych, którym brak pewności
Dziewczyna pewna siebie...
siebie? Nie martw się. Pewność siebie nie jest
cechą wrodzoną, moŜna się jej nauczyć.
• wierzy w swoje moŜliwości
Zacznijmy od oceny potencjału naszych
• zna swoje słabe i mocne strony
moŜliwości i wiedzy na swój temat.
• ocenia swoje moŜliwości
Często myślimy: „Jestem za gruba, mam słabą
pozytywnie, acz realistycznie
pamięć, kiepsko mówię po angielsku, nie
• ma poczucie kontroli nad swoim
umiem piec ciast... A Ola jest szczupła, Ewa
Ŝyciem
zaś ma średnią 5 ”. To błędne podejście!
• wierzy, Ŝe osiągnie to, co zaplanuje
NaleŜy dostrzegać swoje plusy „Nie piekę
• działa niezaleŜnie od aprobaty
ciast, ale gotuję pyszne zupy, przybyło mi parę
innych, choć liczy się z ich opiniami
kilogramów, ale mam ładny uśmiech i łatwo
nawiązuję kontakty z ludźmi itp”. Wypisz swe Dziewczyna, której brak pewności siebie,
zalety – na początek 15. W kolejne dni dopisuj jest...
przynajmniej jedną. Gdy uzbierasz 60
pozytywnych cech, przeanalizuj listę i
• zdenerwowana
zweryfikuj swą samoocenę. Nie wpadaj w
• naraŜona na stresy
samozachwyt, ale doceń się i zaakceptuj.
• pełna wątpliwości
• silnie uzaleŜniona od oceny innych
Zanim zyskasz sympatię innych, musisz sama
się polubić. O drobnych niepowodzeniach myśl
z rozbawieniem. Nie pozwól, by popełnione błędy urosły w Twej wyobraźni do rozmiarów
katastrofy, tylko wyciągnij z nich odpowiednie wnioski. Co wieczór pomyśl o czymś, co ci
się udało. Takie ćwiczenie sprawi, Ŝe po pewnym czasie zaczniesz myśleć o sobie jako o kimś
sympatycznym i godnym zaufania.
Martyna Wiśniewska kl.III D
PSYCHOZABAWA
DLA KAśDEGO
Czy uwielbiasz kolor pomarańczowy? A co sądzisz o kolorze nieba, morza? Jeśli
chcesz dowiedzieć się czegoś więcej o sobie, swoim charakterze, przeczytaj
poniŜsze teksty:
jeśli lubisz kolor NIEBIESKI...
Zapewne kochasz ład i porządek. Jesteś osobą pedantyczną, czasami nawet
nadmiernie dbającą o wygląd swój i swojego otoczenia. Ponadto świetnie
dogadujesz się z ludźmi, a to się w Ŝyciu przydaje i to bardzo. Swoim
zachowaniem starasz się nikogo nie urazić i nie zniechęcić do swojej osoby.
jeśli lubisz kolor ZIELONY...
Oczywistą jest sprawą, Ŝe jesteś osobą szczodrą i niesłychanie wraŜliwą.
Cierpliwość i umiejętność słuchania to twoje mocne strony. Ponadto kochasz
przyrodę i lubisz się nią otaczać. Wiadomo mi równieŜ, iŜ bardzo lubisz
wszelkiego rodzaju pochwały i nagrody – w sumie kto ich nie lubi ?
jeśli lubisz kolor śÓŁTY...
Na pewno charakteryzuje cię optymistyczne spojrzenie na świat i ludzi. Ponadto
bez trudu znajdziesz wyjście z kaŜdej sytuacji. To duŜy plus. Bardzo waŜną cechą
twojego charakteru jest to, iŜ chętnie pomagasz wszystkim pilnie potrzebującym
pomocy. Trzymaj tak dalej !
jeśli lubisz kolor CZERWONY...
Jesteś osobą pozytywnie energetyzującą swoje towarzystwo. Nigdy nie
zrezygnujesz z tego by wyjść gdzieś na imprezę czy do pubu. Nie znasz słów „nie
potrafię”, „nie umiem”, „nie poradzę sobie”. Nie potrafisz biernie czekać i zawsze
walczysz o swoje.
jeśli lubisz kolor FIOLETOWY...
Jesteś osobą szalenie pomysłową i oryginalną. Wszędzie widzisz piękno i lubisz się
nim otaczać. Prawie zawsze jesteś szczery i otwarty na ludzi, nowe doświadczenia,
doznania. To bardzo pozytywna rzecz. Masz artystyczną duszę poety.
Uwagi z dzienniczków:
... i przyniósł do szkoły trutkę na szczury z zamiarem wypróbowania jej na
wychowawcy.
Kowalski w trakcie lekcji uprawiał ziemie cyrklem w doniczce.
Schowany za podręcznikiem fizyki wydaje odgłosy przyprawiające mnie o mdłości.
Wyrzucił koledze teczkę za okno i powiedział, Ŝe "jak kocha to wróci".
Rafał cały czas śpiewa i nuci na lekcji.
Po wpisaniu uwagi Rafał zaczął chodzić po klasie.
Podpalił koledze teczkę na lekcji i zapytał, czy moŜe wyjść po gaśnicę
W czasie wyścigu międzyszkolnego umyślnie biegł wolno, by jak twierdzi zyskać na
czasie
Zamknął nauczyciela na klucz i odmówił zeznań
Podał nie swoje imię motywując, ze chciałby się tak nazywać
Wysłany po kredę przyniósł ślimaka
Wysłany w celu namoczenia gąbki wrócił z mokrą głową i suchą gąbką
Po napisaniu kartkówki nie oddał jej twierdząc, Ŝe zostawił ja w domu
Ukradł dziennik lekcyjny, nie chce oddać i Ŝąda okupu
Na lekcji zajęć praktyczno-technicznych umyślnie piecze ciasto bez mąki
Rozbiera atomy na cząsteczki i kładzie sobie na oczach
Ukradł sedes z ubikacji szkolnej
Stale obraŜa się na nauczycieli
Na lekcji biologii rzucił we mnie łopatą
Wyrwany do odpowiedzi mówi, Ŝe nie będzie zeznawał bez adwokata
Zjada ściągi po klasówce
Kopnął kolegę i mówi, Ŝe go boli głowa
Pluje pod nogi nauczyciela. Upomniany twierdzi bezczelnie, Ŝe bada siłę grawitacji
NaraŜa kolegów na śmierć rzucając kredką po klasie
Przywiązał koleŜankę do krzesła i Ŝąda okupu
Nie nosi kredek i to ciągle
Butelką z piciem bije Tomka w brzuch.
Podczas przerwy przed pracownią technika kopał Marka Nowickiego.
Upominany - niegrzecznie odpowiada nauczycielowi.
Bawi się zegarkiem na lekcji j.rosyjskiego.
Przeszkadza w prowadzeniu j.rosyjskiego. Zabiera zeszyt koledze i przestawia na inną
ławkę.
Wlał wodę do kontaktu w pracowni fizycznej na lekcji plastyki.
Demonstruje na fizyce zabawki.
Bije się z Pomiernym na biologii, przewraca ławki.
Rzuca kredą, rozmawia, nie interesuje się lekcją biologii.
Podarł firankę w sali 46.
Na j.angielskim je ciastka, nie reaguje na polecenia nauczyciela.
Gra w karty na j.angielskim.
Zabrał z ubikacji przetykacz do WC i robił stemple na ścianie
Przemek bawi się na lekcji wszystkim, nawet chorym palcem
Wkłada kapiszony do kontaktu czym doprowadził nauczycielkę na pogotowie
Michał zachowywał się nieodpowiednio po lekcjach. Obrzucał śniegiem dziewczęta i
wrzucał śnieg do szatni.
Do zobaczenia w następnym numerze. Dawid Kołodziński