Tryb postępowania przy opracowywaniu map zagrożenia

Tryb postępowania przy opracowywaniu map zagrożenia powodziowego
oraz map ryzyka powodziowego w ramach wdrażania dyrektywy
powodziowej (2007/60/WE) w Republice Czeskiej
Transpozycja oraz wdrożenie przepisów dyrektywy 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i
Rady w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim odbyły się w lutym 2011 r.
za pośrednictwem Ustawy Prawo wodne nr 254/2001 Sb., wersja ustawy nr 150/2010 Sb. oraz
rozporządzenia w sprawie opracowywania planów gospodarowania wodami i planów
zarządzania ryzykiem powodziowym. Realizacja wymogów dyrektywy podzielona jest na
trzy fazy:
1. Wstępna ocena ryzyka powodziowego -> wyznaczanie obszarów o znaczącym ryzyku
powodziowym – opracowana przed końcem 2011 roku,
2. Mapy zagrożenia powodziowego oraz mapy ryzyka powodziowego -> analiza ryzyka
dla obszarów o znaczącym ryzyku powodziowym – opracowane do końca 2013 roku,
3. Plany zarządzania ryzykiem powodziowym -> będą opracowane przez końcem 2015
roku.
W pierwszej fazie prac wyznaczono obszary o znaczącym ryzyku powodziowym, dla których
w drugiej fazie opracowano mapy zagrożenia oraz mapy ryzyka powodziowego, które
opublikowane będą 22.12.3013 r.
Opracowanie map zagrożenia oraz map ryzyka powodziowego leży w kompetencji
państwowych zarządców dorzeczy - Podniky povodí, na zlecenie których mapy te
sporządzane są przez biura inżynierskie na podstawie zawartych umów. Po opracowaniu map
zagrożenia oraz map ryzyka powodziowego przez biura inżynierskie, są one
zatwierdzane/odbierane przez zarządców dorzeczy Podniky povodí.
Dla wykonawców map zagrożenia oraz mapy ryzyka powodziowego w Republice Czeskiej
wiążąca jest „Metodyka sporządzania map zagrożenia powodziowego oraz map ryzyka
powodziowego” z czerwca 2011 roku. Autorem tej metodyki jest Instytut Badawczy ds.
Gospodarki Wodnej (Výzkumný ústav vodohospodářský T. G. Masaryka, v.v.i., Praha).
Techniczne wymagania dotyczące opracowania map zagrożenia oraz map ryzyka
powodziowego w Republice Czeskiej zebrane są w podręczniku „Minimum standaryzacyjne
na potrzeby opracowania map zagrożenia powodziowego oraz map ryzyka powodziowego”
(„Standardizační minimum pro zpracování map povodňového nebezpečí a povodňových
rizik“) z kwietnia 2011 roku.
Podstawę do opracowania map zagrożenia oraz map ryzyka powodziowego stanowiło
zestawienie hydrodynamicznych modeli 1D i 2D. Modele te po ich stworzeniu oceniane były
jeszcze w ramach niezależnej ekspertyzy.
Mapy zagrożenia oraz mapy ryzyka powodziowego składają się z trzech rodzajów map
wynikowych:
Mapy zagrożenia powodziowego – opracowane dla 4 scenariuszy: powodzi 5-letniej, 20letniej, 100-letniej oraz 500-letniej; w ich skład wchodzą następujące mapy:
 mapa zasięgu zalewu
 mapa głębokości wody
 mapa prędkości przepływu
-> na podstawie tych map opracowywana jest mapa intensywności powodzi.
Mapy niebezpieczeństwa powodziowego – opracowywane przy pomocy metody matrycy
ryzyka (Beffa, Szwajcaria), jeśli nie jest niezbędna kwantyfikacja szkód powodziowych.
Mapy ryzyka powodziowego – powstają dzięki kombinacji zagrożenia oraz wrażliwości
obiektów na obszarze zalewowym, a także zastosowaniu klas użytkowania terenu (włączenie
do planowania przestrzennego oraz rozwojowego). Mapa wynikowa przedstawia obszary i
obiekty, w przypadku których dopuszczalne ryzyko jest przekroczone, tzn. nie mogą one
zostać zalane (stan aktualny i perspektywy).
Publikacja opracowanych map zagrożenia oraz map ryzyka powodziowego zapewniana jest
za pośrednictwem Centralnej Bazy Danych (Centrální datový sklad (CDS)).
Centralna Baza Danych
•
to system informacyjny na potrzeby gromadzenia i zarządzania danymi wyjściowymi
z mapowania powodzi,
•
zaimplementowana jest w ramach portalu HYDRO.CHMI.CZ w Czeskim Instytucie
Hydrometeorologicznym (ČHMÚ),
•
będzie zapewniać w formie serwera mapowego prezentację wyników (output)
mapowania powodzi dla poszczególnych odcinków cieków.