Kobieta w dobie przemian w nowszej historiografii polskiej
Transkrypt
Kobieta w dobie przemian w nowszej historiografii polskiej
Dr Dobrochna Kałwa Uniwersytet Warszawski Kobieta w dobie przemian w nowszej historiografii polskiej. Miedzy tradycją a nowoczesnością Przedmiotem referatu jest analiza dorobku badaczek i badaczy zajmujących się dziejami kobiet w Polsce XIX i XX wieku, której celem nakreślenie charakterystyki i specyfiki tych badań na tle polskiej historiografii. Kolejną kwestią, którą uwzględni analiza jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o historię polskiego środowiska, funkcjonującego nieprzerwanie od ponad ćwierćwiecza, o jego intelektualne wzorce, jak i ramy instytucjonalne, które przyczyniły się do rozwoju polskich badań. Szczególne znaczenie odgrywa tu pytanie o metodologiczne tradycje, a przede wszystkim wpływ historii społecznej z jednej strony, oraz o stosunek do studiów gender, których powstanie zbiegło się w czasie z rozwojem historii kobiet. Jaki charakter przybrały wzajemne oddziaływanie różnych dyscyplin polskiej humanistyki, jaką rolę odgrywają kategorie wywodzące się z feministycznej krytyki i, last but not least, jakie konsekwencje dla dalszych badań niesie charakter interdyscyplinarnego dialogu. Trzeci, ostatni element analizy stanowi refleksja nad potrzebą nowego, regionalnego paradygmatu badań nad dziejami kobiet, który uwzględniałby środkowoeuropejską specyfikę historii kobiet, jak i historiograficznych tradycji, w których kategoria płci kulturowej funkcjonuje na marginesie, jeśli w ogóle się pojawia. Refleksja wokół powyższych kwestii prowadzić ma do wspólnego namysłu nad kluczowym pytaniem, jakiej historii kobiet potrzebujemy w początkach XXI wieku?