Wanda Olech-Piasecka – Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w
Transkrypt
Wanda Olech-Piasecka – Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w
Przyczyny i konsekwencje struktury genetycznej zwierzyny Wanda Olech, Zuza Nowak, Zbigniew Borowski - Wydział Nauk o Zwierzętach SGGW - Instytut Badawczy Leśnictwa „Łowiectwo w zrównowaŜonej gospodarce leśnej” IBL Sękocin, 17-18.03 2015r. Fot. M.Hławiczka Populacja grupa organizmów tego samego gatunku, współwystępujących na określonym obszarze i w określonym czasie (Krebs 1997) Grupa organizmów jak i zajmowany obszar muszą być wystarczająco duŜe, aby mogły w populacji zachodzić swobodnie procesy ekologiczne (w tym genetyczne) Struktura genetyczna populacji to opis alleli i genotypów w poszczególnych loci wraz z częstością (prawdopodobieństwem) ich występowania w populacji AA aa Aa aa AA AA AA Aa AA AA AA Aa AA AA aa AA Aa AA Aa AA AA AA AA AA aa AA AA AA Aa AA AA AA aa AA aa Aa AA Aa AA AA aa AA Aa Aa AA aa AA aa aa Aa Aa Aa AA aa AA aa Aa AA AA Aa Aa Aa aa AA AA AA Aa AA AA Aa aa aa aa AA aa aa aa AA Aa AA AA AA Aa AA AA Aa AA aa AA AA AA AA AA aa aa AA aa aa Aa Aa Aa AA AA Aa Aa AA AA aa Aa aa AA Aa Przepływ genów między pokoleniami migracja, selekcja, dryf genetyczny, efekt załoŜyciela Rodzice kolejnego pokolenia Zmiana struktury zaleŜy od liczebności i składu grupy rodziców Dryf genetyczny frekwencja allelu w kolejnych pokoleniach, na początku 0,5 pokolenie Działania człowieka selekcja kierunkowa, przemieszczanie tworzenie barier Struktura genetyczna populacji fragmentacja i efekt załoŜyciela Aa AA aa AA Aa AAAa Aa aa AA AA aa AA Aa AA Aa Aa AA aa AA AA AA aa AA AA AA aa AA AA Aa Aa Aa Aa Aa AA aa AA AA AA Aa AA AA aa AA AA AA Aa Aa Aa AA AA Aa AA AA AA aa AA AA AA AA AA AA AA AA aa AA Aa AA AA AA aa AA AA a aa AA Aa Aa aa aa Aa aa aa aa AA Aa aa AA AA aa AA AA aa aa aa AA aa Aa AA aa AA AA Aa AA AA Aa aa Aa AA aa Aa Aa Ocena struktury genetycznej populacji Markery genetyczne – białka, enzymy – markery molekularne Cechy morfologiczne Rodowód Markery mikrosatelitarnezmienność osobnicza (profile genetyczne) Mikromacierze SNP- zmienność osobnicza; powiązanie z cechami Markery DNA mitochondrialnegolinie Ŝenskie, zmienność gatunkowa Sposób pobierania prób: 1. Krew przyŜyciowo, podczas immobilizacji w celu załoŜenia obroŜy, transportu itp. 2. Krew lub tkanka post mortem, martwe znalezione, eliminowane 3. Fragment skóry igła biopsyjna (dart) wystrzeliwana z broni pneumatycznej 4. Włosy z pułapek włosowych, wyrwane 5. Odchody Cebulka włosa Jeleń szlachetny Cervus elaphus Fot. M.Hławiczka Cervus elaphus Badania mt DNA, 69 haplotypów, 3 linie Niedziałkowska M. i in. 2011. Acta theriol. 56 Cervus elaphus 40 analizowanych lokalizacji 827 (266,561) osobników 12 loci mikrosatelitarnych Borowski i in. 2015 Zmienność w jądrowym DNA podobne genetycznie populacje zaznaczone są tym samym kolorem Cervus elaphus Borowski i in. 2015 Cervus elaphus Dystans geograficzny w metrach 800000 700000 600000 500000 400000 300000 200000 100000 0 0 0,01 0,02 0,03 0,04 0,05 0,06 0,07 0,08 0,09 0,1 Dystans genetyczny Fst Brak związku między dystansem genetycznym (Fst) a geograficznym w populacji jelenia szlachetnego w Polsce Borowski i in. 2015 Daniel Dama dama Fot. M.Hławiczka Dama dama 14 analizowanych lokalizacji 140 osobników region kontrolny mt DNA Borowski i in. 2015 Dama dama Frekwencje haplotypów CR mtDNA w badanych populacjach Borowski i in. 2015 Dama dama 21 analizowanych lokalizacji 252 osobniki ekson 3 genu DRB3, enzymy restrykcyjne Psu, BstY I, Rsa I Nowak i in. 2015 Dama dama Frekwencja genotypów w wybranych populacjach – niska zmienność, w kaŜdej populacji przewaŜa haplotyp A w układzie homozygotycznym Nowak i in. 2015 Sarna europejska Capreolus capreolus Fot. Ł.Łukasik Capreolus capreolus Udział haplotypów sarny syberyjskiej w badanych populacjach Matosiuk i in. 2014. Mol. Ecol. 23 Capreolus capreolus Matosiuk i in. 2014. Mol. Ecol. 23 Łoś Alces alces Fot. M.Hławiczka Alces alces 7 analizowanych lokalizacji 377 osobników region kontrolny mt DNA Świsłocka i in. 2013. Acta theriol. 58 śubr Bison bonasus Fot. M.Hławiczka Porównanie struktury genetycznej populacji 3 analizowane populacje 192 (104,88) osobników 12 loci mikrosatelitarnych ekson 2 genu DRB3, enzymy restrykcyjne HaeIII, BstYI, RsaI Nowak i in. 2015 Pochodzenie analizowanych populacji lata Puszcza Białowieska Puszcza Borecka Puszcza Knyszyńska Bison bonasus 1952-72 grupa załoŜycielska 30 (10,20) OHś BiałowieŜa OHś BiałowieŜa, 1970-72 15 (7,8) rez. Borki, Pszczyna P.Białowieska, OHś BiałowieŜa 1969-73 6 (3,3) P.Białowieska Grzegrzółka i in. 2004. Bison bonasus MM0012 Podstawowe parametry genetyczne ETH010 Na Rzeczywista liczba alleli w locus Ne Efektywna liczba alleli w locus Ho Heterozygotyczność obserwowana F Współczynnik fiksacji Wright’a Na Ne Ho F Białowieska 2,636 1,851 0,391 0,092 Knyszyńska 2,091 1,590 0,217 0,265 Borecka 2,364 1,732 0,325 0,129 Nowak i in. 2015 Bison bonasus Analiza polimorfizmu restrykcyjnego eksonu 2 genu DRB3 0,80 0,8 0,7 0,60 0,56 0,6 Frekwencja Wzory restrykcyjne po trawieniu enzymem HaeIII 0,5 0,44 0,40 0,4 P. Białowieska 0,3 0,20 0,2 P. Borecka P.Knyszyńska 0,1 0,0 a b Wzory restrykcyjne po trawieniu Wzór restrykcyjnyenzymem BstYI Wzory restrykcyjne po trawieniu enzymem RsaI Nowak i in. 2015 Bison bonasus LB LC 15 Bismarck 16 Plavia 147 Begrunder Analiza rodowodowa populacji w Bieszczadach 87 Bill 89 Bilma LC 42 Planta 45 Plebejer 100 Kaukasus 96 Gatczyna 46 Placida 95 Garde, 35 Plewna LB Perzanowski, Olech 2004; Biol.Conser. Olech i in. 2005; 2006 CEPL; Fot. P.Wawrzyniak Udział załoŜycieli w stadach bieszczadzkich oraz populacji Ŝyjącej w niewoli i przywiezionych Ŝubrów Olech i in. 2013 Podsumowanie Analiza struktury genetycznej pozwala odpowiadać na pytania o zmienności i podobieństwie populacji, o historii migracji – przesiedlania oraz podobieństwie między gatunkami. Źródłem informacji o strukturze są markery molekularne, a moŜe być rodowód Istotnym jest reprezentatywność i liczebność zebranych prób (badanych osobników) Wyniki analizy mogą być przydatne w zarządzaniu populacjami Fot. M.Hławiczka Dziękuję za uwagę Fot. M.Hławiczka