Lp. Elementy składowe sylabusu 1. Nazwa modułu/ przedmiotu
Transkrypt
Lp. Elementy składowe sylabusu 1. Nazwa modułu/ przedmiotu
Lp. 1. 2. Elementy składowe sylabusu Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot 3. Kod przedmiotu 4. JĊzyk przedmiotu 5. TreĞci programowe 6. 7. Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot ImiĊ i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądĨ udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu 15. Metody dydaktyczne 16. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu Podstawy ekonometrii Instytut Społeczno - Artystyczny E.10.3.W E.10.3.C polski Geneza i przedmiot ekonometrii. Główne cele badaĔ ekonometrycznych. Związek ekonometrii z innymi naukami. Teorie ekonomii a modelowanie ekonometryczne. Charakterystyka faz postĊpowania badawczego w ekonometrii. Dobór zmiennych objaĞniających do modelu liniowego. Eliminowanie zmiennych quasi-stałych. Badanie istotnoĞci zmiennych objaĞniających. Analiza szeregów czasowych. Modele trendu. obowiązkowy do zaliczenia semestru rok II, sem. III wykład, üwiczenia ZnajomoĞü matematyki, statystyki i ekonomii. wykłady 20 godz., üwiczenia 20 godz. stacjonarne w. 20 godz., üw. 20 godz. niestacjonarne 4 pkt. stacjonarne i niestacjonarne Celem przedmiotu jest zapoznaje studentów z moĪliwoĞciami wykorzystania narzĊdzi matematyki, statystyki oraz informatyki w badaniach iloĞciowych związków, które zachodzą miĊdzy zjawiskami i zmiennymi ekonomicznymi. Metody praktyczne (studium przypadków z zakresu poruszanej tematyki). Metody podające (prezentacja multimedialna). Egzamin pisemny. Aktywne uczestnictwo w zajĊciach (np. mierzone liczbą wypowiedzi na zajĊciach, praktycznym rozwiązywaniem problemów poruszanych na üwiczeniach). 17. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji Wiedza 18. Zamierzone efekty kształcenia* UmiejĊtnoĞci Kompetencje społeczne 19. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Wykłady: Geneza i przedmiot ekonometrii. Główne cele badaĔ ekonometrycznych. Związek ekonometrii z innymi naukami. Teorie ekonomii a modelowanie ekonometryczne. Model ekonomiczny, a model ekonometryczny. Klasyfikacja modeli. Etapy budowy modelu ekonometrycznego. Charakterystyka faz postĊpowania badawczego w ekonometrii. Dobór zmiennych objaĞniających do modelu liniowego. Eliminowanie zmiennych quasistałych. Metoda analizy macierzy współczynników korelacji. Klasyczna metoda najmniejszych kwadratów (KMNK). Warunki stosowania KMNK. Estymacja parametrów strukturalnych modelu liniowego z jedną zmienną objaĞniającą. Estymacja parametrów strukturalnych modelu liniowego z wieloma zmiennymi objaĞniającymi. Weryfikacja modelu ekonometrycznego. Istota weryfikacji ekonomicznej i statystycznej. Miary dopasowania modelu: współczynnik zbieĪnoĞci i determinacji, wariancja składnika losowego i ej estymator. BłĊdy Ğrednie ocen parametrów strukturalnych. Badanie istotnoĞci zmiennych objaĞniających. Analiza szeregów czasowych. Modele trendu. ûwiczenia: PojĊcia podstawowe. Przypomnienie własnoĞci i zasad rachunku macierzy. Dobór zmiennych objaĞniających do modelu: eliminacja zmiennych quasi-stałych. Dobór zmiennych objaĞniających do modelu: wektor i macierz współczynników korelacji. Metoda analizy macierzy współczynników korelacji. Szacowanie modelu z jedną zmienną objaĞniającą. Szacowanie modelu z wieloma zmiennymi objaĞniającymi KMNK. Ocena dopasowania modelu do danych empirycznych: współczynnik zmiennoĞci losowej, współczynnik determinacji, współczynnik zbieĪnoĞci, współczynnik korelacji wielorakiej. Badanie istotnoĞci parametrów strukturalnych. Badanie własnoĞci odchyleĔ losowych: badanie losowoĞci, badanie normalnoĞci, badanie autokorelacji, badanie stałoĞci wariancji. Tłumaczy i okreĞla podstawowe pojĊcia z zakresu podstaw ekonometrii oraz prezentuje specyfikĊ modelu ekonometrycznego, tłumaczy jego strukturĊ, zasady i etapy budowy. WyjaĞnia zastosowanie modeli ekonometrycznych do analizy zjawisk gospodarczych. Buduje proste liniowe modele ekonometryczne oraz umie oszacowaü parametry modelu i dokonaü ich interpretacji. Identyfikuje i wykorzystuje narzĊdzia iloĞciowe w analizach ekonometrycznych. Student słucha i akceptuje treĞci wykładu oraz üwiczeĔ. Rozpoznaje problemy związane z tworzeniem modeli ekonometrycznych oraz w przypadku niezgodnoĞci otrzymanych wyników z teorią ekonomii samodzielnie lub zespołowo je rozwiązuje. Ma ĞwiadomoĞü moĪliwoĞci stojących przed metodami ekonometrycznymi pod wzglĊdem iloĞciowej analizy zjawisk ekonomicznych. Literatura podstawowa: 1. A. Goryl, Z. JĊdrzejczyk, K. Kukuła, J. Osiewalski, A. Walkosz, Wprowadzenie do ekonometrii w przykładach i zadaniach, WN PWN, Warszawa 2000. 2. E. Nowak, Zarys metod ekonometrii. Zbiór zadaĔ, WN PWN, Warszawa 2006. 3. M. GruszczyĔski, M. Podgórska, Ekonometria, SGH, Warszawa 2000. 4. G. S. Maddala, Ekonometria, WN PWN Warszawa 2006. Literatura uzupełniająca: 1. B. Borkowski, H. Dudek, W. Szczesny: Ekonometria - wybrane zagadnienia, PWN, Warszawa 2004. 2. R.J. Grabowski, Ekonometria w zarysie, Wydawnictwo WyĪszej Szkoły Finansów i Zarządzania w Białymstoku, Białystok 2002. 3. A. D. Arczel, Statystyka w zarządzaniu, WN PWN, Warszawa 2000. BILANS PUNKTÓW ECTS (obciąĪenie pracą studenta) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajĊciach, aktywnoĞü, przygotowanie sprawozdania, itp.) Udział w wykładach ObciąĪenie studenta [h] 20 stacjonarne i niestacjonarne 20 stacjonarne 15 niestacjonarne 20 stacjonarne i niestacjonarne 20 stacjonarne 25 niestacjonarne 0 10 stacjonarne i niestacjonarne 10 stacjonarne i niestacjonarne 0 Samodzielne studiowanie tematyki wykładów Udział w üwiczeniach audytoryjnych i laboratoryjnych Samodzielne przygotowywanie siĊ do üwiczeĔ Przygotowanie projektu / eseju / itp. Przygotowanie siĊ do egzaminu / zaliczenia Udział w konsultacjach Inne Sumaryczne obciąĪenie pracą studenta 100 stacjonarne 100 niestacjonarne z bezpoĞrednim udziałem nauczyciela akademickiego Punkty ECTS za moduł/przedmiot 2,4 samodzielna praca studenta 1,6 Macierz oraz weryfikacja efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajĊü Numer efektu kształcenia przedmiotowe go PRZEDMIOTOWY EFEKT KSZTAŁCENIA Metody weryfikacji Forma zajĊü Odniesienie do efektu kierunkowego WIEDZA EK-P_W01 EK-P_W02 Tłumaczy i okreĞla podstawowe pojĊcia z zakresu podstaw ekonometrii oraz prezentuje specyfikĊ modelu ekonometrycznego, tłumaczy jego strukturĊ, zasady i etapy budowy. WyjaĞnia zastosowanie modeli ekonometrycznych do analizy zjawisk gospodarczych <Ͳ<ͺtϭϮ W W Egzamin pisemny. Egzamin pisemny. <Ͳ<ͺtϭϭ Aktywne uczestnictwo w zajĊciach (100pkt,max 10 pkt za wypowiedĨ) Aktywne uczestnictwo w zajĊciach (100pkt,max 10 pkt za wypowiedĨ) <Ͳ<ͺhϬϱ UMIEJĉTNOĝCI EK-P_U01 Buduje proste liniowe modele ekonometryczne oraz umie oszacowaü parametry modelu i dokonaü ich interpretacji. EK-P_U02 Identyfikuje i wykorzystuje narzĊdzia iloĞciowe w analizach ekonometrycznych. CW CW <Ͳ<ͺhϬϵ KOMPETENCJE SPOŁECZNE EK-P_K01 Ma ĞwiadomoĞü moĪliwoĞci stojących przed metodami ekonometrycznymi pod wzglĊdem iloĞciowej analizy zjawisk ekonomicznych. EK-P_K02 Rozpoznaje problemy związane z tworzeniem modeli ekonometrycznych oraz w przypadku niezgodnoĞci otrzymanych wyników z teorią ekonomii samodzielnie lub zespołowo je rozwiązuje. <Ͳ<ͺ<Ϭϭ W+CW Egzamin pisemny. Aktywne uczestnictwo w zajĊciach (100pkt,max 10 pkt za wypowiedĨ) <Ͳ<ͺ<Ϭϰ W+CW Egzamin pisemny. Aktywne uczestnictwo w zajĊciach (100pkt,max 10 pkt za wypowiedĨ) Lp. 1. 2. Elementy składowe sylabusu Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot 3. Kod przedmiotu 4. JĊzyk przedmiotu 5. TreĞci programowe 6. 7. Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot ImiĊ i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądĨ udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. Metody dydaktyczne 16. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu RachunkowoĞü Instytut Społeczno - Artystyczny E.16.3.W E.16.3.C polski Definicja, cechy, funkcje, zakres przedmiotowy i podmiotowy rachunkowoĞci. Struktura i właĞciwoĞci i rodzaje bilansu, klasyfikacja aktywów i pasywów. Klasyfikacja i typy operacji gospodarczych oraz ich wpływ na składniki bilansu. PojĊcie, konstrukcja, rodzaje i zasady funkcjonowania kont ksiĊgowych. Cechy i klasyfikacja dowodów ksiĊgowych, rodzaje i zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych. Istota i harmonogram prac zamykających rok obrachunkowy, inwentaryzacja. Zasady organizacji i prowadzenia rachunkowoĞci w podmiotach gospodarczych. SprawozdawczoĞü finansowa jednostki, badanie i zatwierdzanie sprawozdaĔ finansowych. obowiązkowy do zaliczenia semestru rok II, sem. III wykład, üwiczenia brak wykłady 30 godz., üwiczenia 30 godz. – stacjonarne w. 20 godz., üw. 20 godz. - niestacjonarne 4 pkt stacjonarne i niestacjonarne Zapoznanie słuchaczy z zasadami organizacji rachunkowoĞci w podmiotach gospodarczych. Przedstawienie metod i technik ksiĊgowych słuĪących do ewidencjonowania i oceniania zdarzeĔ gospodarczych zachodzących w przedsiĊbiorstwie. Metody podające (dyskusje, objaĞnienia). Metody praktyczne (studium przypadków z zakresu poruszanej tematyki). Egzamin pisemny w formie testu jednokrotnego wyboru - uzyskanie oceny pozytywnej. Dwa pisemne kolokwia zaliczeniowe - uzyskanie dwóch ocen pozytywnych. Wpływ na ocenĊ z üwiczeĔ ma równieĪ aktywnoĞü i samodzielna praca studenta na üwiczeniach (mierzone liczbą praktycznie rozwiązywanych problemów poruszanych na üwiczeniach). 17. 18. 19. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji Zamierzone efekty kształcenia* Wykłady: Definicja, cechy, funkcje, zakres przedmiotowy i podmiotowy rachunkowoĞci. Struktura i właĞciwoĞci i rodzaje bilansu, klasyfikacja aktywów i pasywów. Klasyfikacja i typy operacji gospodarczych oraz ich wpływ na składniki bilansu. PojĊcie, konstrukcja, rodzaje i zasady funkcjonowania kont ksiĊgowych. Cechy i klasyfikacja dowodów ksiĊgowych, rodzaje i zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych. Ewidencja Ğrodków trwałych i wartoĞci niematerialnych i prawnych. Ewidencja Ğrodków pieniĊĪnych, kredytów i poĪyczek oraz rozrachunków. Ewidencja i rozliczanie obrotu materiałowego i towarowego. Ewidencja i rozliczanie kosztów w róĪnych układach klasyfikacyjnych. Ewidencja produktów, wyrobów gotowych, usług i produkcji w toku. Podział wyniku finansowego, jego ewidencja i rozliczenie. Ewidencja kapitałów (funduszy) własnych i funduszy specjalnych, rezerw na zobowiązania, rozliczeĔ miĊdzyokresowych przychodów. Istota i harmonogram prac zamykających rok obrachunkowy, inwentaryzacja. Zasady organizacji i prowadzenia rachunkowoĞci w podmiotach gospodarczych. SprawozdawczoĞü finansowa jednostki, badanie i zatwierdzanie sprawozdaĔ finansowych. ûwiczenia: Charakterystyka zasobów majątkowych i Ĩródeł ich pochodzenia. Wpływ operacji gospodarczych na bilans przedsiĊbiorstwa. Budowa i zasady funkcjonowania konta ksiĊgowego. Konta bilansowe. Wykaz kont syntetycznych. Rejestrowanie operacji gospodarczych. Poprawianie błĊdnych zapisów na kontach. PodzielnoĞü pozioma i pionowa kont. Funkcjonowanie kont rozrachunkowych. Zasady działania kont wynikowych. Koszty, przychody, straty i zyski nadzwyczajne. Ustalanie wyniku finansowego netto w przedsiĊbiorstwach róĪnego typu. Charakterystyka i klasyfikacja dokumentów ksiĊgowych. Wycena i ewidencja Ğrodków trwałych. Zasady i metody amortyzacji. Ewidencja Ğrodków pieniĊĪnych. Rozrachunki. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Wynagrodzenia i narzuty na wynagrodzenia. Obrót materiałowy – wycena i ewidencja. Ewidencja i rozliczanie kosztów działalnoĞci. Istota sporządzania rachunku zysków i strat oraz obowiązkowych sprawozdaĔ finansowych. Wiedza Rozpoznaje i stosuje elementarne zasady obwiązujące w rachunkowoĞci. UmiejĊtnoĞci Stosuje i interpretuje przepisy prawa oraz umowy obrotu gospodarczego. Posługuje siĊ zasadami, metodami, technikami rachunkowoĞci do prowadzenia ewidencji przedsiĊbiorstwa. Kompetencje społeczne Akceptuje zasady etyki w dziedzinie finansów i rachunkowoĞci, w tym kodeksów dobrych praktyk. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: 1. Gierusz B., PodrĊcznik samodzielnej nauki ksiĊgowania, ODDK, GdaĔsk 2007. 2. Gierusz B., Zbiór zadaĔ do podrĊcznika samodzielnej nauki ksiĊgowania, ODDK, GdaĔsk, 2002 3. Małkowska D., RachunkowoĞü finansowa – zbiór zadaĔ, ODDK, GdaĔsk 2001 4. Ustawa o rachunkowoĞci z dnia 29 wrzeĞnia 1994 roku - z póĨniejszymi zmianami Literatura uzupełniająca: 1. Micherda B., Podstawy rachunkowoĞci, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2006. 2. Nowak E., RachunkowoĞü: kurs podstawowy, PWE, Warszawa 2007. BILANS PUNKTÓW ECTS (obciąĪenie pracą studenta) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajĊciach, aktywnoĞü, przygotowanie sprawozdania, itp.) ObciąĪenie studenta [h] 30 stacjonarne 20 niestacjonarne 15 stacjonarne 15 niestacjonarne 30 stacjonarne 20 niestacjonarne 15 stacjonarne 25 niestacjonarne 0 10 stacjonarne i niestacjonarne 10 stacjonarne i niestacjonarne 0 Udział w wykładach Samodzielne studiowanie tematyki wykładów Udział w üwiczeniach audytoryjnych i laboratoryjnych Samodzielne przygotowywanie siĊ do üwiczeĔ Przygotowanie projektu / eseju / itp. Przygotowanie siĊ do egzaminu / zaliczenia Udział w konsultacjach Inne Sumaryczne obciąĪenie pracą studenta 110 stacjonarne 100 niestacjonarne z bezpoĞrednim udziałem nauczyciela akademickiego Punkty ECTS za moduł/przedmiot 2,5 samodzielna praca studenta 1,5 Macierz oraz weryfikacja efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajĊü Numer efektu kształcenia przedmiotowe go PRZEDMIOTOWY EFEKT KSZTAŁCENIA Forma zajĊü Metody weryfikacji Odniesienie do efektu kierunkowego WIEDZA EK-P_W01 Rozpoznaje i stosuje elementarne zasady obwiązujące w rachunkowoĞci. W+CW Egzamin pisemny 10 pytaĔ w formie testu jednokrotnego wyboru, Dwa pisemne kolokwia zaliczeniowe – 70pkt aktywnoĞü i samodzielna praca studenta na üwiczeniach -30pkt <Ͳ<ͺtϬϯ <Ͳ<ͺtϭϬ UMIEJĉTNOĝCI EK-P_U01 Stosuje i interpretuje przepisy prawa oraz umowy obrotu gospodarczego. EK-P_U02 Posługuje siĊ zasadami, metodami, technikami rachunkowoĞci do prowadzenia ewidencji przedsiĊbiorstwa. CW CW Dwa pisemne kolokwia zaliczeniowe – 70pkt aktywnoĞü i samodzielna praca studenta na üwiczeniach -30pkt Dwa pisemne kolokwia zaliczeniowe – 70pkt aktywnoĞü i samodzielna praca studenta na üwiczeniach -30pkt <Ͳ<ͺhϬϭ <Ͳ<ͺhϬϲ KOMPETENCJE SPOŁECZNE EK-P_K01 Akceptuje zasady etyki w dziedzinie finansów i rachunkowoĞci, w tym kodeksów dobrych praktyk. W+CW Egzamin pisemny 10 pytaĔ w formie testu jednokrotnego wyboru, Dwa pisemne kolokwia zaliczeniowe – 70pkt aktywnoĞü i samodzielna praca studenta na üwiczeniach -30pkt <Ͳ<ͺ<Ϭϭ Lp. 1. 2. Elementy składowe sylabusu Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot 3. Kod przedmiotu 4. JĊzyk przedmiotu 5. TreĞci programowe 6. 7. Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot ImiĊ i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądĨ udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu 15. Metody dydaktyczne 16. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu Analiza ekonomiczna Instytut Społeczno - Artystyczny E.18.3.W E.18.3.C polski PojĊcie, zakres i funkcje analizy. Metody analizy ekonomicznej. Bilans przedsiĊbiorstwa – wstĊpna analiza bilansu. Przepływy pieniĊĪne – wstĊpna ocena gospodarowania Ğrodkami pieniĊĪnymi. Rachunek zysków i strat – dynamika i struktura przychodów oraz kosztów. Wzorcowe układy nierównoĞci. Analiza ekonomiczna. Koszt pozyskania kapitału. Ocena przedsiĊwziĊü inwestycyjnych. Ocena przedsiĊbiorstwa w warunkach gospodarki rynkowe. obowiązkowy do zaliczenia semestru rok II, sem. III wykład, üwiczenia ZnajomoĞü podstaw mikroekonomii. wykłady 15 godz., üwiczenia 15 godz. - stacjonarne i niestacjonarne 4 - stacjonarne i niestacjonarne Zapoznanie słuchaczy z narzĊdziami analizy ekonomicznej stosowanymi do oceny sytuacji majątkowej i finansowej przedsiĊbiorstwa. W toku zajĊü studenci nabywają praktyczne umiejĊtnoĞci ich stosowania (studium przypadków). Metody praktyczne (studium przypadków z zakresu poruszanej tematyki). Metody podające (dyskusje, objaĞnienia). Pisemny egzamin. Wpływ na ocenĊ ma równieĪ aktywne uczestnictwo w zajĊciach (mierzone liczbą praktycznie rozwiązywanych problemów poruszanych na üwiczeniach). 17. 18. 19. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji Zamierzone efekty kształcenia* Wykłady: PojĊcie, zakres i funkcje analizy. Metody analizy ekonomicznej. Bilans przedsiĊbiorstwa – wstĊpna analiza bilansu. Przepływy pieniĊĪne – wstĊpna ocena gospodarowania Ğrodkami pieniĊĪnymi. Rachunek zysków i strat – dynamika i struktura przychodów oraz kosztów. Wzorcowe układy nierównoĞci. Analiza wskaĨnikowa – pojĊcie, zadania. Analiza rentownoĞci. Analiza zadłuĪenia. Analiza płynnoĞci. Analiza sprawnoĞci działania. ħródła finansowania działalnoĞci. Koszt pozyskania kapitału. Ocena przedsiĊwziĊü inwestycyjnych. Ocena przedsiĊbiorstwa w warunkach gospodarki rynkowe. ûwiczenia: Istota analizy ekonomicznej -pojĊcie i przedmiot analizy ekonomicznej. Analiza porównawcza – techniki porównania zdarzeĔ gospodarczych. Deterministyczne metody analizy przyczynowej – metoda kolejnych podstawieĔ. Deterministyczne metody analizy przyczynowej – metoda funkcyjna. WstĊpna analiza bilansu - budowa bilansu analitycznego. Bilans, jako Ĩródło danych do oceny zarządzania majątkiem trwałym i majątkiem obrotowym przedsiĊbiorstwa.. Bilans, jako Ĩródło danych do oceny zarządzania strukturą kapitałów w przedsiĊbiorstwie Rachunek zysków i strat, jako Ĩródło oceny kondycji finansowej przedsiĊbiorstwa. Analiza dynamiki i struktury przychodów i kosztów przedsiĊbiorstwa. Analiza rachunku zysków i strat – wariant porównawczy i kalkulacyjny. Zakres, metody i warianty sporządzania rachunku przepływów pieniĊĪnych. Rachunek przepływów pieniĊĪnych – studium przypadków. Analiza sytuacji finansowej przedsiĊbiorstwa. Analiza sprawnoĞci zarządzania majątkiem przedsiĊbiorstwa. Analiza rentownoĞci przedsiĊbiorstwa. Analiza sytuacji rynkowej przedsiĊbiorstwa. Wiedza Definiuje rodzaje analizy, rozpoznaje róĪnice pomiĊdzy poszczególnymi rodzajami analizy, ocenia działalnoĞü przedsiĊbiorstwa na podstawie wybranych grup wskaĨników. UmiejĊtnoĞci Wymienia, opisuje i rozróĪnia rodzaje analiz, grupy wskaĨników wykorzystywane do oceny róĪnych obszarów działania podmiotu gospodarczego. Kompetencje społeczne Rozumie potrzebĊ formułowania zadaĔ, współpracuje w grupie. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: 1. Anna Skowronek-Mielczarek, Zdzisław LeszczyĔski, Analiza działalnoĞci i rozwoju przedsiĊbiorstwa, PWE Warszawa 2008. 2. Analiza ekonomiczna w przedsiĊbiorstwie, praca zbiorowa pod redakcją M. Jerzemowskiej. PWE Warszawa 2006. 3. L. Bednarski, Analiza finansowa w przedsiĊbiorstwie, PWE. Warszawa 2007. 4. M. SierpiĔska T. Jachna Ocena przedsiĊbiorstwa według standardów Ğwiatowych, PWN Warszawa 2004. Literatura uzupełniająca: 1. E.F. Brigham, J.F. Houston, Podstawy zarządzania finansami, PWE Warszawa 2005. 2. M. SierpiĔska, D. WĊdzki, Zarządzanie płynnoĞcią finansową w przedsiĊbiorstwie. PWN. Warszawa 2000. BILANS PUNKTÓW ECTS (obciąĪenie pracą studenta) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajĊciach, aktywnoĞü, przygotowanie sprawozdania, itp.) Udział w wykładach Samodzielne studiowanie tematyki wykładów ObciąĪenie studenta [h] 15 stacjonarne i niestacjonarne 25 stacjonarne 25 niestacjonarne Udział w üwiczeniach audytoryjnych i laboratoryjnych 15 stacjonarne i niestacjonarne 25 stacjonarne 35 niestacjonarne 0 10 stacjonarne i niestacjonarne 10 stacjonarne i niestacjonarne 0 Samodzielne przygotowywanie siĊ do üwiczeĔ Przygotowanie projektu / eseju / itp. Przygotowanie siĊ do egzaminu / zaliczenia Udział w konsultacjach Inne Sumaryczne obciąĪenie pracą studenta 100 stacjonarne 110 niestacjonarne z bezpoĞrednim udziałem nauczyciela akademickiego Punkty ECTS za moduł/przedmiot 2,0 samodzielna praca studenta 2,0 Macierz oraz weryfikacja efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajĊü Numer efektu kształcenia przedmiotowe go PRZEDMIOTOWY EFEKT KSZTAŁCENIA Forma zajĊü Metody weryfikacji Odniesienie do efektu kierunkowego WIEDZA EK-P_W01 Definiuje rodzaje analizy, rozpoznaje róĪnice pomiĊdzy poszczególnymi rodzajami analizy, ocenia działalnoĞü przedsiĊbiorstwa na podstawie wybranych grup wskaĨników. W+CW Pisemny egzamin 10 pytaĔ. Wpływ na ocenĊ ma aktywne uczestnictwo w zajĊciach (mierzone liczbą praktycznie rozwiązywanych problemów poruszanych na üwiczeniach max 100pkt). <Ͳ<ͺtϬϵ <Ͳ<ͺtϭϭ Wpływ na ocenĊ ma aktywne uczestnictwo w zajĊciach (mierzone liczbą praktycznie rozwiązywanych problemów poruszanych na üwiczeniach max 100pkt <Ͳ<ͺhϬϴ UMIEJĉTNOĝCI EK-P_U01 Wymienia, opisuje i rozróĪnia rodzaje analiz, grupy wskaĨników wykorzystywane do oceny róĪnych obszarów działania podmiotu gospodarczego. CW KOMPETENCJE SPOŁECZNE EK-P_K01 Rozumie potrzebĊ formułowania zadaĔ, współpracuje w grupie. W+CW Pisemny egzamin 10 pytaĔ. Wpływ na ocenĊ ma aktywne uczestnictwo w zajĊciach (mierzone liczbą praktycznie rozwiązywanych problemów poruszanych na üwiczeniach max 100pkt). <Ͳ<ͺ<Ϭϰ Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. Elementy składowe sylabusu Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Kod przedmiotu JĊzyk przedmiotu TreĞci programowe Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu Metody dydaktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu Opis Technologia informacyjna Instytut Społeczno-Artystyczny TI.02.3.C polski Podstawowe umiejĊtnoĞci obsługi komputera obowiązkowy do zaliczenia semestru i studiów rok II, semestr 3 üwiczenia brak 30 ƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞŝŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ 2 ƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞŝŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ Po zrealizowaniu przedmiotu student powinien opanowaü: - podstawowe pojĊcia związane z informatyką; - znaü najwaĪniejsze funkcje systemu operacyjnego. Umieü wykonywaü róĪne operacje na zbiorach; - umieü utworzyü róĪnego rodzaju dokumenty tekstowe z zastosowaniem zaawansowanych metod formatowania dokumentu, pracowaü z tabelami i listami, wstawiaü rysunki i wykresy, tworzyü formularze, indeksy, spisy, korespondencjĊ seryjną. - student powinien umieü opracowywaü dane i prowadziü obliczenia za pomocą arkusza kalkulacyjnego, stosowaü funkcje do pisania formuł, tworzyü prezentacje i wykresy, -stosowaü Ğrodki ochrony komputera przed skutkami zagroĪeĔ. üwiczenia laboratoryjne, praca z komputerem zaliczenie na ocenĊ po kaĪdym semestrze na podstawie: - obecnoĞü i aktywnoĞü - prace zajĊciowe – prace przygotowane w trakcie zajĊü oraz czĊĞciowo samodzielnie 16. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji Absolwent studiów powinien byü przygotowany do posługiwania siĊ technologią informacyjną w pracy własnej. Przygotowanie to powinno byü realizowane w nastĊpującym zakresie: 1. Terminologia (pojĊcia), sprzĊt (Ğrodki), oprogramowanie (narzĊdzia) oraz metody technologii informacyjnej. Podstawowe pojĊcia technologii informacyjnej. Budowa i funkcje zestawu komputerowego i urządzeĔ współpracujących. Instalowanie i korzystanie z oprogramowania. Korzystanie z Internetu. Posługiwanie siĊ technologią informacyjną. BezpieczeĔstwo i higiena pracy przy komputerze. 2. Technologia informacyjna a warsztat pracy. Posługiwanie siĊ oprogramowaniem uĪytkowym, przygotowywanie materiałów i prezentacji multimedialnych. Wyszukiwanie, przetwarzanie i gromadzenie informacji. Porozumiewanie siĊ drogą internetową. 3. Rola i wykorzystywanie technologii informacyjnej. OsiągniĊcia informatyki. Rola technologii informacyjnej. Obszary wykorzystywania oprogramowania uĪytkowego - ogólnodostĊpnego i specjalistycznego - baz danych oraz informacji Ĩródłowej. Rola technologii informacyjnej w funkcjonowaniu ludzi i społeczeĔstw. PodąĪanie za zmianami w zakresie technologii informacyjnej. 4. Aspekty humanistyczne, etyczno-prawne i społeczne technologii informacyjnej. Problemy swobodnego dostĊpu do informacji i nieskrĊpowanej komunikacji. Normy prawne i etyczne korzystania z informacji Ĩródłowej. Humanistyczne, etyczno-prawne i społeczne aspekty korzystania z technologii informacyjnej. Zasady etyki w korzystaniu z mediów. Etyczne i prawne zagroĪenia niewłaĞciwego posługiwania siĊ komputerami, oprogramowaniem i Ĩródłami informacji - sposoby przeciwdziałania tym zagroĪeniom. Wpływ technologii informacyjnej na zachowania społeczne. TreĞci bĊdą realizowane podczas üwiczeĔ. Zamierzone efekty kształcenia* 17. Wiedza posiada podstawową wiedzĊ teoretyczną z zakresu budowy i uĪytkowania komputera UmiejĊtnoĞci potrafiü obsługiwaü komputer w zakresie wymaganym do uzyskania ECDL Kompetencje społeczne rozumie potrzebĊ ciągłego dokształcania siĊ w zakresie technologii informatycznych Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: - Bartosz Daniowski: "Komputer PC. ûwiczenia praktyczne". Helion 05/2002. - Stave Sagman: "Po prostu Office 2003 PL". Helion 02/2004. Literatura uzupełniająca: - Tom Negrino: PowerPoint. "Tworzenie prezentacji. Projekty". Helion 2005. BILANS PUNKTÓW ECTS (obciąĪenie pracą studenta) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajĊciach, aktywnoĞü, przygotowanie sprawozdania, itp.) ObciąĪenie studenta [h] udział w üwiczeniach 30 godzin - ƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞŝŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ konsultacje indywidualne 5 godziny - ƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞŝŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ przygotowanie materiałów do prac zajĊciowych i prac zajĊciowych 15 godzin - ƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞŝŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ 50 godziny - ƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ Sumaryczne obciąĪenie pracą studenta ϱϬŐŽĚnj͘ͲŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ z bezpoĞrednim udziałem nauczyciela Punkty ECTS za moduł/przedmiot akademickiego 1,4 samodzielna praca studenta 0,6 DĂĐŝĞƌnjŽƌĂnjǁĞƌLJĨŝŬĂĐũĂĞĨĞŬƚſǁŬƐnjƚĂųĐĞŶŝĂĚůĂŵŽĚƵųƵ;ƉƌnjĞĚŵŝŽƚƵͿǁŽĚŶŝĞƐŝĞŶŝƵĚŽĨŽƌŵnjĂũħđ EƵŵĞƌĞĨĞŬƚƵ ŬƐnjƚĂųĐĞŶŝĂ ƉƌnjĞĚŵŝŽƚŽǁĞ ŐŽ WZD/KdKtz&<d <^dBE/ &ŽƌŵĂnjĂũħđ DĞƚŽĚLJǁĞƌLJĨŝŬĂĐũŝ KĚŶŝĞƐŝĞŶŝĞĚŽ ĞĨĞŬƚƵ ŬŝĞƌƵŶŬŽǁĞŐŽ t/ <ͲWͺtϬϭ posiada podstawową wiedzĊ teoretyczną z zakresu budowy i uĪytkowania komputera t -obecnoĞü 10pkt, 30 pkt, prace zajĊciowe 2 x 30 pkt <Ͳ<ͺtϭϭ <Ͳ<ͺtϬϴ hD/:%dEK_/ <ͲWͺhϬϭ potrafiü obsługiwaü komputer w zakresie wymaganym do uzyskania ECDL t -obecnoĞü 10pkt, 30 pkt, prace zajĊciowe 2 x 30 pkt <Ͳ<ͺhϬϰ -obecnoĞü 10pkt, 30 pkt, prace zajĊciowe 2 x 30 pkt <Ͳ<ͺ<Ϭϭ <KDWdE:^WKBE <ͲWͺ<Ϭϭ rozumie potrzebĊ ciągłego dokształcania siĊ w zakresie technologii informatycznych t Lp. 1. Elementy składowe sylabusu 3. 4. Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Kod przedmiotu JĊzyk przedmiotu 5. TreĞci programowe 6. 7. Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot ImiĊ i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądĨ udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu Metody dydaktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu 2. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji Zamierzone efekty kształcenia* Wychowanie fizyczne Instytut Społeczno-Artystyczny WF.03.3.C polski Doskonalenie elementów technicznych i taktycznych w grach zespołowych (piłka rĊczna, piłka noĪna, piłka siatkowa, piłka koszykowa, unihokej). Gry i zabawy ruchowe kształtowanie cech motorycznych, umiejĊtnoĞci współdziałania w zespole i zdrowej rywalizacji. obowiązkowy do zaliczenia semestru rok II, sem. III, rok III, sem. IV, üwiczenia Student jest zdrowy i sprawny fizycznie. üwiczenia 60 godz. 2 UĞwiadomienie wagi kultury fizycznej w Īyciu człowieka i utrwalenie nawyku czynnego wypoczynku. Zabawowa Ğcisła, zadaniowa Ğcisła, zabawowa klasyczna, zabawowa naĞladowcza. Zaliczenie na ocenĊ: - obecnoĞü na zajĊciach (70%) - aktywnoĞü na zajĊciach (15%) - sportowe zachowanie „fair play” (15%). Doskonalenie elementów technicznych i taktycznych w grach zespołowych (piłka rĊczna, piłka noĪna, piłka siatkowa, piłka koszykowa, unihokej). Gry i zabawy ruchowe - kształtowanie cech motorycznych, umiejĊtnoĞci współdziałania w zespole i zdrowej rywalizacji. Wiedza Rozumie znaczenie sprawnoĞci fizycznej oraz jej wpływ na podejmowanie decyzji UmiejĊtnoĞci Wybiera właĞciwą dla siebie formĊ rekreacji. Stosuje siĊ do poznanych zasad gier i zabaw sportowych. Swoją postawą sportową wpływa na działanie grupy. Kompetencje społeczne Integruje grupĊ studentów podczas wspólnych zajĊü sportowo-rekreacyjnych. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: 1. Grabowski H.: Teoria fizycznej edukacji. Warszawa 1997. 2. KawczyĔska-Butrym Z.: Uczelnia promująca zdrowie. Lublin 1995. 3. Kozłowski S.: Granice przystosowania. Warszawa 1986. 4. KuĔski H.: Lekarski poradnik aktywnoĞci ruchowej osób w Ğrednim wieku. PZWL, Warszawa 1985. Literatura uzupełniająca: 1. KuĔski H.: Trening rekreacyjno-zdrowotny (w:) Droga ku zdrowiu. Warszawa 1983. 2. Maszczak T.: Metodyka wychowania fizycznego. Warszawa 1995. 3. Ulatowski T.: Teoria sportu. t. I. Warszawa 1992 BILANS PUNKTÓW ECTS (obciąĪenie pracą studenta) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajĊciach, aktywnoĞü, przygotowanie sprawozdania, itp.) ObciąĪenie studenta [h] Udział w wykładach 0 Samodzielne studiowanie tematyki wykładów Udział w üwiczeniach audytoryjnych i laboratoryjnych Samodzielne przygotowywanie siĊ do üwiczeĔ Przygotowanie projektu / eseju / itp. Przygotowanie siĊ do egzaminu / zaliczenia Udział w konsultacjach Inne 0 60 0 0 0 0 0 Sumaryczne obciąĪenie pracą studenta 60 z bezpoĞrednim udziałem nauczyciela akademickiego Punkty ECTS za moduł/przedmiot 2,0 samodzielna praca studenta 0 Macierz oraz weryfikacja efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajĊü Numer efektu kształcenia przedmiotowe go PRZEDMIOTOWY EFEKT KSZTAŁCENIA Forma zajĊü Metody weryfikacji Odniesienie do efektu kierunkowego WIEDZA EK-P_W01 Rozumie znaczenie sprawnoĞci fizycznej oraz jej wpływ na podejmowanie decyzji CW Zaliczenie na ocenĊ: - obecnoĞü na zajĊciach (70%) - aktywnoĞü na zajĊciach (15%) - sportowe zachowanie „fair play” (15%). <Ͳ<ͺtϬϭ UMIEJĉTNOĝCI EK-P_U01 Wybiera właĞciwą dla siebie formĊ rekreacji. CW EK-P_U02 Stosuje siĊ do poznanych zasad gier i zabaw sportowych. CW EK-P_U03 Swoją postawą sportową wpływa na działanie grupy. CW Zaliczenie na ocenĊ: - obecnoĞü na zajĊciach (70%) - aktywnoĞü na zajĊciach (15%) - sportowe zachowanie „fair play” (15%). Zaliczenie na ocenĊ: - obecnoĞü na zajĊciach (70%) - aktywnoĞü na zajĊciach (15%) - sportowe zachowanie „fair play” (15%). Zaliczenie na ocenĊ: - obecnoĞü na zajĊciach (70%) - aktywnoĞü na zajĊciach (15%) - sportowe zachowanie „fair play” (15%). <Ͳ<ͺhϭϬ <Ͳ<ͺhϬϭ <Ͳ<ͺhϬϭ KOMPETENCJE SPOŁECZNE EK-P_K01 Integruje grupĊ studentów podczas wspólnych zajĊü sportowo-rekreacyjnych. CW Zaliczenie na ocenĊ: - obecnoĞü na zajĊciach (70%) - aktywnoĞü na zajĊciach (15%) - sportowe zachowanie „fair play” (15%). <Ͳ<ͺ<Ϭϭ Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. Elementy składowe sylabusu Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Kod przedmiotu JĊzyk przedmiotu TreĞci programowe Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot ImiĊ i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądĨ udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi 14. ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu 15. Metody dydaktyczne 16. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu 17. 18. 19. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji Zamierzone efekty kształcenia* Zarządzanie gospodarką i finansami gminy Instytut Społeczno - Artystyczny E.20.3.C a polski Zarządzanie gospodarka gminy fakultatywny II sem III üwiczenia Podstawowe inf. nt zarządzania 30 godz. – stacjonarne 20 godz. – niestacjonarne 3 pkt- stacjonarne i niestacjonarne Zaznajomienie z funkcją, zadaniami i zakresem działania gminy jako podstawowej wspólnoty samorządowej oraz kształcenie umiejĊtnoĞci opracowywania, interpretacji oraz prezentacji na forum grupy informacji dotyczących wybranego zagadnienia. metody podające, üwiczenia audytoryjne, analiza aktów prawnych, danych statystycznych, praca z materiałami Ĩródłowymi, prezentacja multimedialna, üwiczenia terenowe ûwiczenia: aktywnoĞü podczas omawiania zagadnieĔ, przedstawiona prezentacja multimedialna wybranej gminy. 1. Analiza danych statystycznych dotyczących wybranych gmin województwa. 2. Analiza dokumentów sprawozdawczych gmin. 3. Gry symulacyjne – Jak działa nasza gmina? 4. ûwiczenia terenowe – Funkcjonowanie wybranych gmin: wiejskiej, miejskiej oraz połoĪonej na obszarze Natura 2000 województwa podkarpackiego. 5. Prezentacje multimedialne gmin przygotowane przez studentów. Wiedza ZŽnjƵŵŝĞƉƌĂǁŶĞŝĞŬŽŶŽŵŝĐnjŶĞƵǁĂƌƵŶŬŽǁĂŶŝĂĨƵŶŬĐũŽŶŽǁĂŶŝĂƐĂŵŽƌnjČĚƵ ƚĞƌLJƚŽƌŝĂůŶĞŐŽŽƌĂnjũĞŐŽŬŽŵƉĞƚĞŶĐũĞ͘ UmiejĊtnoĞci Umie opracowaü, interpretowaü i przedstawiaü informacje dotyczące działalnoĞci wybranej gminy. Kompetencje społeczne Jest ukierunkowany do aktywnego Īycia społecznego i zawodowego na terenach wiejskich. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: Sochacka-Krysiak H. i inni, 2006: Zarządzanie gospodarką i finansami gminy, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa. Biuletyny Informacji Publicznej wybranych gmin. Literatura uzupełniająca: Materiały informacyjne: Głównego UrzĊdu Statystycznego, samorządów gminnych, powiatowych i wojewódzkich. BILANS PUNKTÓW ECTS (obciąĪenie pracą studenta) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajĊciach, aktywnoĞü, przygotowanie sprawozdania, itp.) ObciąĪenie studenta [h] 30 stacjonarne 20 niestacjonarne 35 stacjonarne 45 niestacjonarne 10 stacjonarne i niestacjonarne 0 Udział w üwiczeniach audytoryjnych i laboratoryjnych Samodzielne przygotowywanie siĊ do üwiczeĔ (w tym przygotowanie do zaliczenia) Udział w konsultacjach Inne Sumaryczne obciąĪenie pracą studenta Punkty ECTS za moduł/przedmiot 75 stacjonarne 75 niestacjonarne z bezpoĞrednim udziałem nauczyciela akademickiego 1,6 stacjonarne 0,9 stacjonarne samodzielna praca studenta 1,4 niestacjonarne 2,1 niestacjonarne Macierz oraz weryfikacja efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajĊü Numer efektu kształcenia przedmiotowe go PRZEDMIOTOWY EFEKT KSZTAŁCENIA Forma zajĊü Metody weryfikacji Odniesienie do efektu kierunkowego WIEDZA EK-P_W01 Rozumie prawne i ekonomiczne uwarunkowania funkcjonowania samorządu terytorialnego oraz jego kompetencje. CW aktywnoĞü podczas omawiania zagadnieĔ 40pkt, przedstawiona prezentacja multimedialna wybranej gminy 60pkt <Ͳ<ͺtϭϭ UMIEJĉTNOĝCI EK-P_U01 Umie opracowaü, interpretowaü i przedstawiaü informacje dotyczące działalnoĞci wybranej gminy. CW aktywnoĞü podczas omawiania zagadnieĔ 40pkt, przedstawiona prezentacja multimedialna wybranej gminy 60pkt <Ͳ<ͺhϬϴ <Ͳ<ͺhϭϲ <Ͳ<ͺhϭϳ KOMPETENCJE SPOŁECZNE EK-P_K01 Jest ukierunkowany do aktywnego Īycia społecznego i zawodowego na terenach wiejskich. CW aktywnoĞü podczas omawiania zagadnieĔ 40pkt, przedstawiona prezentacja multimedialna wybranej gminy 60pkt <Ͳ<ͺϬϭ Lp. 1. Elementy składowe sylabusu 3. 4. Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Kod przedmiotu JĊzyk przedmiotu 5. TreĞci programowe 6. 7. Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot ImiĊ i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądĨ udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu Metody dydaktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu 2. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji Wiedza 18. Zamierzone efekty kształcenia* UmiejĊtnoĞci Opis Mikrostruktury społeczne Instytut Społeczno - Artystyczny E.19.3.C b Polski Przedmiot z grupy nauk społecznych. Oprócz treĞci podstawowych obejmuje równieĪ zagadnienia z socjologii ogólnej. fakultatywny II rok, III sem. ûwiczenia brak 30 godzin üwiczeĔ stacjonarne 20 godz. üw. niestacjonarne 3 pkt.- stacjonarne i niestacjonarne Zapoznanie studentów z mikrostrukturami społecznymi Praca z tekstem, analiza przypadków Formy pomiaru/oceny pracy studenta: zaliczenie z oceną • AktywnoĞü studenta, ocenianie ciągłe • Przygotowanie prezentacji multimedialnej, referatu • Kolokwium 1. Problem relacji jednostka – społeczeĔstwo 2. OsobowoĞü, socjalizacja i postawy. 3. Podstawowe cechy małych grup społecznych. Wielkie a małe grupy społeczne, rola i znaczenie małych grup społecznych. 4. Klasyczne badania małych grup społecznych. 5. Orientacje teoretyczne w mikrosocjologii 6. Struktura grupy społecznej. 7. Typologie grup społecznych 8. Role społeczne. 9. Struktury socjometryczne, struktury komunikacyjne, struktura przywództwa. 10. Teoria grupy odniesienia. 11. Teoria integracji i dezintegracji społecznej. 12. Rodzina jako podstawowa mikrostruktura społeczna. - posiada podstawową wiedzĊ o człowieku jako istocie społecznej, osobowoĞci, toĪsamoĞci - zna rodzaje małych grup społecznych i mechanizmy ich funkcjonowania - umie analizowaü przyczyny i przebieg konkretnych procesów i zjawisk społecznych na poziomie mikrospołecznym; Kompetencje społeczne 19. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu rozumie potrzebĊ nauki przez całe Īycie; Aronson E. Człowiek istota społeczna, Warszawa 1995. Bauman Z. Globalizacja. Warszawa 2000. Bauman Z. PonowoczesnoĞü jako Ĩródło cierpieĔ. Warszawa 2000. Goodman N. WstĊp do socjologii, PoznaĔ 1997. Giddens A. Stanowienie społeczeĔstwa. PoznaĔ 2003. Kłoskowska A. Socjologia kultury. PWN, Warszawa1981. Kłoskowska A., Kultura masowa., Warszawa 1985. Krawczyk Z., Morawski W. (red.) Socjologia. Problemy podstawowe. Warszawa 1989, Malikowski M. Marczuk S. Socjologia ogólna. Wybór tekstów. t. I-II. Rzeszów 1991. Rybicki P. Struktura społecznego Ğwiata. Warszawa 1979. Szacki J. Historia myĞli socjologicznej. T. I-II, Warszawa 1981. Sztompka P. Socjologia. Kraków 2002. Turowski J. Socjologia. Małe struktury społeczne. Lublin 1993. Turowski J.(red.), Socjologia. Wielkie struktury społeczne. Lublin 1994. Weber M. Klasy, stany, partie. w: DerczyĔski J., Szacki J. Socjologia. Wybór tekstów. Warszawa 1972, ss. 415-428. Znaniecki F. Ludzie teraĨniejsi a cywilizacja przyszłoĞci. Warszawa 2001. Znaniecki F. Nauki o kulturze. Warszawa 1971. />E^WhE<dMtd^;ŽďĐŝČǏĞŶŝĞƉƌĂĐČƐƚƵĚĞŶƚĂͿ &ŽƌŵĂŶĂŬųĂĚƵƉƌĂĐLJƐƚƵĚĞŶƚĂ ;ƵĚnjŝĂųǁnjĂũħĐŝĂĐŚ͕ĂŬƚLJǁŶŽƑđ͕ƉƌnjLJŐŽƚŽǁĂŶŝĞƐƉƌĂǁŽnjĚĂŶŝĂ͕ŝƚƉ͘Ϳ KďĐŝČǏĞŶŝĞƐƚƵĚĞŶƚĂŚ ϯϬƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ϮϬŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ϯϱƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ϰϱŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ϭϬƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞŝŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ Ϭ hĚnjŝĂųǁđǁŝĐnjĞŶŝĂĐŚĂƵĚLJƚŽƌLJũŶLJĐŚŝůĂďŽƌĂƚŽƌLJũŶLJĐŚ ^ĂŵŽĚnjŝĞůŶĞƉƌnjLJŐŽƚŽǁLJǁĂŶŝĞƐŝħĚŽđǁŝĐnjĞŷ;ǁƚLJŵƉƌnjLJŐŽƚŽǁĂŶŝĞĚŽ njĂůŝĐnjĞŶŝĂͿ hĚnjŝĂųǁŬŽŶƐƵůƚĂĐũĂĐŚ /ŶŶĞ ^ƵŵĂƌLJĐnjŶĞŽďĐŝČǏĞŶŝĞƉƌĂĐČƐƚƵĚĞŶƚĂ ϳϱƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ϳϱŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ njďĞnjƉŽƑƌĞĚŶŝŵ ƵĚnjŝĂųĞŵŶĂƵĐnjLJĐŝĞůĂ ĂŬĂĚĞŵŝĐŬŝĞŐŽ ϭ͕ϲƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ WƵŶŬƚLJd^njĂŵŽĚƵųͬƉƌnjĞĚŵŝŽƚ Ϭ͕ϵƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ƐĂŵŽĚnjŝĞůŶĂƉƌĂĐĂ ƐƚƵĚĞŶƚĂ ϭ͕ϰŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ Ϯ͕ϭŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ DĂĐŝĞƌnjŽƌĂnjǁĞƌLJĨŝŬĂĐũĂĞĨĞŬƚſǁŬƐnjƚĂųĐĞŶŝĂĚůĂŵŽĚƵųƵ;ƉƌnjĞĚŵŝŽƚƵͿǁŽĚŶŝĞƐŝĞŶŝƵĚŽĨŽƌŵnjĂũħđ EƵŵĞƌĞĨĞŬƚƵ ŬƐnjƚĂųĐĞŶŝĂ ƉƌnjĞĚŵŝŽƚŽǁĞ ŐŽ WZD/KdKtz&<d <^dBE/ &ŽƌŵĂ njĂũħđ DĞƚŽĚLJǁĞƌLJĨŝŬĂĐũŝ KĚŶŝĞƐŝĞŶŝĞĚŽ ĞĨĞŬƚƵ ŬŝĞƌƵŶŬŽǁĞŐŽ t/ EK-P_W01 - posiada podstawową wiedzĊ o człowieku jako istocie społecznej, osobowoĞci, toĪsamoĞci t AktywnoĞü studenta 10pkt Przygotowanie prezentacji multimedialnej/referatu30pk t Kolokwium 60pkt <Ͳ<ͺtϭϮ EK-P_W02 - zna rodzaje małych grup społecznych i mechanizmy ich funkcjonowania t AktywnoĞü studenta 10pkt Przygotowanie prezentacji multimedialnej/referatu30pk t Kolokwium 60pkt <Ͳ<ͺtϬϲ AktywnoĞü studenta 10pkt Przygotowanie prezentacji multimedialnej/referatu30pk t Kolokwium 60pkt <Ͳ<ͺhϭϰ hD/:%dEK_/ EK-P_U01 - umie analizowaü przyczyny i przebieg konkretnych procesów i zjawisk społecznych na poziomie mikrospołecznym; t <KDWdE:^WKBE EK-P_K01 rozumie potrzebĊ nauki przez całe Īycie; t AktywnoĞü studenta 10pkt Przygotowanie prezentacji multimedialnej/referatu30pk t Kolokwium 60pkt <Ͳ<ͺ<Ϭϭ Lp. 1. Elementy składowe sylabusu 3. 4. Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Kod przedmiotu JĊzyk przedmiotu 5. TreĞci programowe 6. 7. Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot ImiĊ i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądĨ udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu 2. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. Metody dydaktyczne 16. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu 17. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji 18. Zamierzone efekty kształcenia* Wiedza UmiejĊtnoĞci Etyka biznesu Instytut Społeczno-Artystyczny E.27.3.C a polski Ogólne znaczenie terminu „etyka” a etyka biznesu. Gospodarka (biznes) jako element struktury społecznej, regulowany przez zbiór zasad moralnych. Zakresy społecznych konfliktów lub pokoju moralnego, gdzie mogą (powinny) obowiązywaü zasady e. biznesu. fakultatywny rok II, sem. III üwiczenia brak üwiczenia 30 godz. –stacjonarne üw. 20 godz. niestacjonarne 3 – stacjonarne i niestacjonarne Zapoznanie z terminami etyka, biznes i ich związkami praktyczno-teoretycznymi w Īyciu gospodarczym i społecznym Metody podające (wykład, objaĞnienia, dyskusje), üwiczenia audytoryjne (analiza przypadku) Ocena z referatu na dowolny temat z zakresu treĞci przedmiotu, aktywnoĞü na zajeciach Ogólne znaczenie terminu „etyka” a etyka biznesu. Gospodarka (biznes) jako element struktury społecznej, regulowany przez zbiór zasad moralnych. Zakresy społecznych konfliktów lub pokoju moralnego, gdzie mogą (powinny) obowiązywaü zasady e. biznesu. PrzedsiĊbiorstwo a konsumenci. PrzedsiĊbiorstwo (właĞciciel) a pracownicy. Relacje miĊdzy konkurencyjnymi firmami. Interes własny (zysk) a etyka (czy etyczne zachowania właĞciciela firmy muszą byü sprzeczne z jego interesem własnym). Teorie etyczne leĪące u Ĩródeł zachowaĔ moralnych w Īyciu gospodarczym. Kognitywizm i nonkognitywizm. Konsekwencjonalizm i antykonseknwecjonalizm. Etyka pomyĞlnoĞci (utylitaryzm). Etyka hedonistyczna. Etyka obowiązku (kantyzm). Etyka prawa naturalnego (e. uprawnieĔ). SprawiedliwoĞü a własnoĞü prywatna. Etyka a biznes ponadnarodowy Rozpoznaje relacje i zaleĪnoĞci miĊdzy przeszłoĞcią i aktualnymi zdarzeniami w kontekĞcie gospodarczym i społecznym oraz pojĊcia związane z komunikowaniem społecznym, interpretuje zmiany zachodzące lokalnie i regionalnie, stosuje narzĊdzia public relations mające wpływ na wizerunek przedsiĊbiorstwa Gromadzi historyczne i współczesne informacje o zaleĪnoĞciach miĊdzy gospodarką i paĔstwem, interpretuje zmiany zachodzące lokalnie i regionalnie, stosuje narzĊdzia public relations mające wpływ na wizerunek przedsiĊbiorstwa Kompetencje społeczne 19. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu PostĊpuje etycznie w ramach wyznaczonych ról, dba o pozytywny obraz przedsiĊbiorstwa w oczach mediów i opinii publicznej, wpływa na kształt kultury osobistej w pracy Literatura podstawowa: 1. Chryssides G. D., Kaler J. H., Wprowadzenie do etyki biznesu, Warszawa 1999. 2. Dietl J, Gasparski W. (red.) Etyka biznesu, Warszawa 1997. Literatura uzupełniająca: 1. Vardy P.,Grosch P., Etyka, PoznaĔ 1995. BILANS PUNKTÓW ECTS (obciąĪenie pracą studenta) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajĊciach, aktywnoĞü, przygotowanie sprawozdania, itp.) ObciąĪenie studenta [h] 30 stacjonarne 20 niestacjonarne 35 stacjonarne 45 niestacjonarne 10 stacjonarne i niestacjonarne 0 Udział w üwiczeniach audytoryjnych i laboratoryjnych Samodzielne przygotowywanie siĊ do üwiczeĔ (w tym przygotowanie do zaliczenia) Udział w konsultacjach Inne Sumaryczne obciąĪenie pracą studenta Punkty ECTS za moduł/przedmiot 75 stacjonarne 75 niestacjonarne z bezpoĞrednim udziałem nauczyciela akademickiego 1,6 stacjonarne 0,9 stacjonarne samodzielna praca studenta 1,4 niestacjonarne 2,1 niestacjonarne Macierz oraz weryfikacja efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajĊü Numer efektu kształcenia przedmiotowe go PRZEDMIOTOWY EFEKT KSZTAŁCENIA Forma zajĊü Metody weryfikacji Odniesienie do efektu kierunkowego WIEDZA EK-P_W01 Rozpoznaje relacje i zaleĪnoĞci miĊdzy przeszłoĞcią i aktualnymi zdarzeniami w kontekĞcie gospodarczym i społecznym oraz pojĊcia związane z komunikowaniem społecznym, interpretuje zmiany zachodzące lokalnie i regionalnie, stosuje narzĊdzia public relations mające wpływ na wizerunek przedsiĊbiorstwa ûW Referat 70pkt AktywnoĞü 30pkt <Ͳ<ͺtϬϳ Referat 70pkt AktywnoĞü 30pkt <Ͳ<ͺhϭϭ UMIEJĉTNOĝCI EK-P_U01 Gromadzi historyczne i współczesne informacje o zaleĪnoĞciach miĊdzy gospodarką i paĔstwem, interpretuje zmiany zachodzące lokalnie i regionalnie, stosuje narzĊdzia public relations mające wpływ na wizerunek przedsiĊbiorstwa ûW KOMPETENCJE SPOŁECZNE EK-P_K01 PostĊpuje etycznie w ramach wyznaczonych ról, dba o pozytywny obraz przedsiĊbiorstwa w oczach mediów i opinii publicznej, wpływa na kształt kultury osobistej w pracy ûW Referat 70pkt AktywnoĞü 30pkt <Ͳ<ͺ<Ϭϭ Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. Elementy składowe sylabusu Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Kod przedmiotu JĊzyk przedmiotu TreĞci programowe Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot ImiĊ i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądĨ udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi 14. ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu 15. Metody dydaktyczne 16. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu 17. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji Wiedza 18. Zamierzone efekty kształcenia* UmiejĊtnoĞci Kompetencje społeczne ZrównowaĪony rozwój obszarów wiejskich Instytut Społeczno – Artystyczny E.35.5.C b polski Rozwój obszarów wiejskich fakultatywny rok II.sem III üwiczenia brak 30 godz. stacjonarne 20 godz. niestacjonarne 3 stacjonarne i niestacjonarne Zapoznanie z głównymi zagadnieniami dotyczącymi problematyki zrównowaĪonego rozwoju regionalnego, zadaniami i instrumentami polityki regionalnej UE, procesami dotyczącymi budowania i realizacji polityki regionalnej UE w systemie instytucjonalnym Wspólnot Europejskich oraz kluczowymi problemami w zakresie rozwoju regionalnego i realizacji zadaĔ związanych z nowoczesną infrastrukturą wsi. metody podające, üwiczenia audytoryjne, metoda projektów, analiza materiałów Ĩródłowych, üwiczenia terenowe ûwiczenia: aktywnoĞü podczas omawiania zagadnieĔ, opracowana inwentaryzacja wybranego terenu wiejskiego pod kątem zagadnieĔ zrównowaĪonego rozwoju obszarów wiejskich. ûwiczenia terenowe – obszar Natura 2000 oraz Lokalna Grupa Działania. 1. Nowoczesna infrastruktura wsi. 2. Koncepcja „Trwałego rozwoju”. 3. Koncepcja „Trwałego rolnictwa”. 4. WskaĨniki trwałoĞci gospodarstwa rolniczego. 5. Wspólna Polityka Rolna – dąĪenie do zrównowaĪonego rozwoju obszarów wiejskich Charakteryzuje wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich oraz moĪliwoĞü wykorzystania Ğrodków unijnych w działalnoĞci około rolniczej. Poddaje samoocenie obecnie stosowane rozwiązania prawne i organizacyjne dotyczące polityki rozwoju regionalnego obszarów wiejskich. Opracowuje inwentaryzacjĊ wybranego terenu wiejskiego pod kątem zagadnieĔ zrównowaĪonego rozwoju obszarów wiejskich Wykorzystuje wiedzĊ i umiejĊtnoĞci w celu okreĞlenia priorytetów sprawnego działania, jest ukierunkowany do aktywnego Īycia społecznego i zawodowego na terenach wiejskich. 19. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Literatura podstawowa: ChądzyĔski J., Nowakowska A., Przygodzki Z., Region i jego rozwój w warunkach globalizacji, Warszawa 2007. Pietrzyk I., Polityka regionalna Unii Europejskiej i regiony w paĔstwach członkowskich, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004. Literatura uzupełniająca: DomaĔski R., : Gospodarka przestrzenna. Podstawy teoretyczne. Warszawa 2006. ChądzyĔski J.,, A. Nowakowska, Z. Przygodzki: Region i jego rozwój w warunkach globalizacji. Wydawnictwa CeDeWu. Warszawa 2007. Majewski J.: Trwały rozwój i trwałe rolnictwo, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 2008. BILANS PUNKTÓW ECTS (obciąĪenie pracą studenta) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajĊciach, aktywnoĞü, przygotowanie sprawozdania, itp.) Udział w üwiczeniach Samodzielne przygotowywanie siĊ do üwiczeĔ (w tym przygotowanie do zaliczenia) Udział w konsultacjach Inne Sumaryczne obciąĪenie pracą studenta Punkty ECTS za moduł/przedmiot ObciąĪenie studenta [h] 30 stacjonarne 20 niestacjonarne 35 stacjonarne 45 niestacjonarne 10 stacjonarne i niestacjonarne 0 75 stacjonarne 75 niestacjonarne z bezpoĞrednim udziałem nauczyciela akademickiego 1,6 stacjonarne 0,9 stacjonarne samodzielna praca studenta 1,4 niestacjonarne 2,1 niestacjonarne Macierz oraz weryfikacja efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajĊü Numer efektu kształcenia przedmiotowe go PRZEDMIOTOWY EFEKT KSZTAŁCENIA Forma zajĊü Metody weryfikacji Odniesienie do efektu kierunkowego WIEDZA EK-P_W01 Charakteryzuje wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich oraz moĪliwoĞü wykorzystania Ğrodków unijnych w działalnoĞci około rolniczej. CW aktywnoĞü podczas omawiania zagadnieĔ, opracowana inwentaryzacja wybranego terenu wiejskiego pod kątem zagadnieĔ zrównowaĪonego rozwoju obszarów wiejskich. <Ͳ<ͺtϬϯ <Ͳ<ͺtϭϰ UMIEJĉTNOĝCI EK-P_U01 Poddaje samoocenie obecnie stosowane rozwiązania prawne i organizacyjne dotyczące polityki rozwoju regionalnego obszarów wiejskich. CW aktywnoĞü podczas omawiania zagadnieĔ, opracowana inwentaryzacja wybranego terenu wiejskiego pod kątem zagadnieĔ zrównowaĪonego rozwoju obszarów wiejskich. <Ͳ<ͺhϬϯ EK-P_U02 Opracowuje inwentaryzacjĊ wybranego terenu wiejskiego pod kątem zagadnieĔ zrównowaĪonego rozwoju obszarów wiejskich CW aktywnoĞü podczas omawiania zagadnieĔ, opracowana inwentaryzacja wybranego terenu wiejskiego pod kątem zagadnieĔ zrównowaĪonego rozwoju obszarów wiejskich. <Ͳ<ͺhϬϵ KOMPETENCJE SPOŁECZNE EK-P_K01 Wykorzystuje wiedzĊ i umiejĊtnoĞci w celu okreĞlenia priorytetów sprawnego działania, jest ukierunkowany do aktywnego Īycia społecznego i zawodowego na terenach wiejskich. CW aktywnoĞü podczas omawiania zagadnieĔ, opracowana inwentaryzacja wybranego terenu wiejskiego pod kątem zagadnieĔ zrównowaĪonego rozwoju obszarów wiejskich. <Ͳ<ͺ<Ϭϱ Lp. 1. 2. Elementy składowe sylabusu Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Kod przedmiotu 4. JĊzyk przedmiotu 5. TreĞci programowe 6. 7. Typ przedmiotu Rok studiów, semestr ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot ImiĊ i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądĨ udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Formuła przedmiotu Wymagania wstĊpne Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu Metody dydaktyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. Instytut Społeczno - Artystyczny E.14.3.W a 3. 8. Historia myĞli ekonomicznej 17. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji 18. Zamierzone efekty kształcenia* Wiedza polski Przedmiot myĞli ekonomicznej. Poglądy ekonomiczne i najwaĪniejsi przedstawiciele. Społeczno – ekonomiczne aspekty wczesnego chrzeĞcijaĔstwa. MyĞl ekonomiczna ĝredniowiecza. MyĞl i polityka merkantylizmu. Fizjokratyzm i jego wpływ na rozwój myĞli ekonomicznej. Szkoła klasyczna – charakterystyka poglądów myĞlicieli szkoły klasycznej. Europejska myĞl antykapitalistyczna i antyklasyczna. Ekonomia subiektywizmu – charakterystyka i przedstawiciele. Poglądy ekonomiczne Keynesa i ich znaczenie. Polska myĞl ekonomiczna (koniec XVIII wieku do 1939 r.). Główne kierunki współczesnej myĞli ekonomicznej. fakultatywny rok II, sem. III wykład Podstawowa wiedza historyczna wykłady 30 godz. – stacjonarne wyk. 20 godz. – niestacjonarne 3 – stacjonarne i niestacjonarne Ukazanie rozwoju i modyfikacji myĞli ekonomicznej na przestrzeni wieków. Wykład problemowy, wykład z prezentacją multimedialną Zaliczenie pisemne, pytania otwarte. Przygotowanie referatu na temat uzgodniony z prowadzącym. Przedmiot myĞli ekonomicznej. MyĞl ekonomiczna staroĪytnej Grecji. StaroĪytny Rzym – poglądy ekonomiczne i najwaĪniejsi przedstawiciele. Społeczno – ekonomiczne aspekty wczesnego chrzeĞcijaĔstwa. MyĞl ekonomiczna ĝredniowiecza. MyĞl i polityka merkantylizmu. Fizjokratyzm i jego wpływ na rozwój myĞli ekonomicznej. Szkoła klasyczna – charakterystyka poglądów myĞlicieli szkoły klasycznej. Europejska myĞl antykapitalistyczna i antyklasyczna. Historyzm i jego wpływ na epokĊ. Katolicyzm społeczny w XIX i XX wieku. Marksizm i jego rozwój. Ekonomia subiektywizmu – charakterystyka i przedstawiciele. Poglądy ekonomiczne Keynesa i ich znaczenie. Polska myĞl ekonomiczna (koniec XVIII wieku do 1939 r.). Główne kierunki współczesnej myĞli ekonomicznej. Wymienia podstawowe nurty myĞli ekonomicznej na przestrzeni wieków Rozpoznaje relacje i zaleĪnoĞci pomiĊdzy przeszłoĞcią a aktualnymi wydarzeniami Analizuje róĪne nurty myĞli ekonomicznej oraz tło historyczne omawianych okresów UmiejĊtnoĞci Kompetencje społeczne 19. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Analizuje zjawiska społeczno - ekonomiczne wystĊpujące na przestrzeni dziejów, stosuje nowoczesne techniki pozyskiwania, klasyfikowania i analizowania informacji Wyszukuje i systematyzuje informacje dotyczące historii myĞli ekonomicznej, korzysta z bibliografii, baz danych, mediów Uznaje i szanuje róĪnice punktów widzenia związane z róĪnym podłoĪem narodowym i kulturowym Potrafi współdziałaü w grupie, gdzie przyjmuje róĪne role WyjaĞnia potrzebĊ uczenia siĊ przez całe Īycie Literatura podstawowa: 1. Spychalski G., Zarys historii myĞli ekonomicznej, Warszawa – ŁódĨ 1999. 2. Stankiewicz W., Historia myĞli ekonomicznej, Warszawa 1998. Literatura uzupełniająca: 1. Bartkowiak R., Historia myĞli ekonomicznej, Warszawa 2003. 2. Landreth H., Historia myĞli ekonomicznej, Warszawa 1998. 3. Pipes R., WolnoĞü a własnoĞü, Warszawa 2000. 4. Historia idei politycznych- wybór tekstów Ĩródłowych w opracowaniu St. Filipowicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2006. BILANS PUNKTÓW ECTS (obciąĪenie pracą studenta) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajĊciach, aktywnoĞü, przygotowanie sprawozdania, itp.) Udział w wykładach Samodzielne studiowanie treĞci wykładów (w tym przygotowanie do zaliczenia) Udział w konsultacjach Inne Sumaryczne obciąĪenie pracą studenta Punkty ECTS za moduł/przedmiot ObciąĪenie studenta [h] 30 stacjonarne 20 niestacjonarne 35 stacjonarne 45 niestacjonarne 10 stacjonarne i niestacjonarne 0 75 stacjonarne 75 niestacjonarne z bezpoĞrednim udziałem nauczyciela akademickiego 1,6 stacjonarne 0,9 stacjonarne samodzielna praca studenta 1,4 niestacjonarne 2,1 niestacjonarne Macierz oraz weryfikacja efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajĊü Numer efektu kształcenia przedmiotowe go PRZEDMIOTOWY EFEKT KSZTAŁCENIA Forma zajĊü Metody weryfikacji Odniesienie do efektu kierunkowego WIEDZA EK-P_W01 Wymienia podstawowe nurty myĞli ekonomicznej na przestrzeni wieków EK-P_W02 Rozpoznaje relacje i zaleĪnoĞci pomiĊdzy przeszłoĞcią a aktualnymi wydarzeniami EK-P_W03 Analizuje róĪne nurty myĞli ekonomicznej oraz tło historyczne omawianych okresów W W W UMIEJĉTNOĝCI Zaliczenie pisemne,10 pytaĔ otwartych 60pkt Referat 40pkt <Ͳ<ͺtϬϯ Zaliczenie pisemne,10 pytaĔ otwartych 60pkt Referat 40pkt <Ͳ<ͺtϬϴ Zaliczenie pisemne,10 pytaĔ otwartych 60pkt Referat 40pkt <Ͳ<ͺtϭϭ EK-P_U01 Analizuje zjawiska społeczno - ekonomiczne wystĊpujące na przestrzeni dziejów, stosuje nowoczesne techniki pozyskiwania, klasyfikowania i analizowania informacji EK-P_U02 Wyszukuje i systematyzuje informacje dotyczące historii myĞli ekonomicznej, korzysta z bibliografii, baz danych, mediów W W Zaliczenie pisemne,10 pytaĔ otwartych 60pkt Referat 40pkt <Ͳ<ͺhϬϮ Zaliczenie pisemne,10 pytaĔ otwartych 60pkt Referat 40pkt <Ͳ<ͺhϭϬ KOMPETENCJE SPOŁECZNE EK-P_K01 EK-P_K02 EK-P_K03 Uznaje i szanuje róĪnice punktów widzenia związane z róĪnym podłoĪem narodowym i kulturowym Potrafi współdziałaü w grupie, gdzie przyjmuje róĪne role WyjaĞnia potrzebĊ uczenia siĊ przez całe Īycie W W W Zaliczenie pisemne,10 pytaĔ otwartych 60pkt Referat 40pkt <Ͳ<ͺ<Ϭϭ Zaliczenie pisemne,10 pytaĔ otwartych 60pkt Referat 40pkt <Ͳ<ͺ<Ϭϯ Zaliczenie pisemne,10 pytaĔ otwartych 60pkt Referat 40pkt <Ͳ<ͺ<Ϭϭ Lp. Elementy składowe sylabusu Opis Nazwa modułu/ przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Filozofia współczesnoĞci 3. Kod przedmiotu ͘ϭϰ͘Ϯ͘tď 4. JĊzyk przedmiotu 5. TreĞci programowe 6. Typ przedmiotu polski najwaĪniejsze kierunki filozoficzne, ze szczególnym uwzglĊdnieniem podkategorii filozofii współczesnej, tj.: fenomenologii, hermeneutyki, filozofii analitycznej, neokantyzmu, postmodernizmu, psychologii analitycznej, teorii krytycznych i neotomizmu, pragmatyzmu i scjentyzmu obowiązkowy do ukoĔczenia semestru i studiów 7. Rok studiów, semestr rok II, semestr III 8. ImiĊ i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot 9. Formuła przedmiotu wykład 10. Wymagania wstĊpne brak Liczba godzin zajĊü dydaktycznych Liczba punktów ECTS przypisana modułowi/przedmiotowi 30 godz. stacjonarne 20 godz. niestacjonarne 1. 2. 11. 12. Instytut Społeczno-Artystyczny 3 stacjonarne i niestacjonarne Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojĊciami filozoficznymi i kierunkami w filozofii współczesnej. WłaĞciwe precyzowanie odpowiedzi i zadawanie pytaĔ w odniesieniu do danego typu filozofa, czy teĪ koncepcji filozoficznej, rozróĪnianie podstawowych koncepcji, dziedzin i kierunków filozoficznych, umiejĊtnoĞü postawienia tezy. Wykład konwersatoryjny, materiały audiowizualne, dyskusja 13. ZałoĪenia i cele modułu/przedmiotu 14. Metody dydaktyczne 15. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takĪe formĊ i warunki zaliczenia poszczególnych form zajĊü wchodzących w zakres danego przedmiotu zaliczenie ustne na ocenĊ obejmujący treĞci merytoryczne przedmiotu 16. TreĞci merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji - przedstawienie ogólnej problematyki dotyczącej podstawowych zagadnieĔ z wiedzy filozoficznej, - paradygmat filozofii XX wieku - Fryderyk Nietzsche - hermeneutyka i Wilhelm Dilthey - Henri Bergson - neokantyzm marburski i badeĔski - Edmund Husserl - Ludwig Wittgenstein - Martin Heidegger - neotomizm - pragmatyzm - postmodernizm TreĞci realizowane podczas wykładów 17. Zamierzone efekty kształcenia* Wiedza UmiejĊtnoĞci ma podstawową wiedzĊ o dziejach filozofii i głównych szkołach filozofii współczesnej potrafi posługiwaü siĊ kategoriami filozoficznymi w celu analizy zjawisk współczesnoĞci umie powiązaü okreĞlone kategorie z poszczególnymi koncepcjami filozoficznymi Kompetencje społeczne 18. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu przygotowany jest do uczestniczenia w Īyciu kulturalnym (czynnie i biernie) regionu i kraju Literatura podstawowa 1. W. Mackiewicz. Filozofia współczesna w zarysie, Warszawa 2008. 2. W.J. Siemek. Wykłady z filozofii nowoczesnoĞci, Warszawa 2012. 3. W. Tatarkiewicz. Historia filozofii (róĪne wyd.). 4. Wprowadzenie do filozofii. Przewodnik. T I-III Lublin 2000. Literatura uzupełniająca 5. M.A. Krąpiec, Dzieła zebrane, Lublin 1993. 6. Wprowadzenie do filozofii, Lublin 1992. />E^WhE<dMtd^;ŽďĐŝČǏĞŶŝĞƉƌĂĐČƐƚƵĚĞŶƚĂͿ &ŽƌŵĂŶĂŬųĂĚƵƉƌĂĐLJƐƚƵĚĞŶƚĂ ;ƵĚnjŝĂųǁnjĂũħĐŝĂĐŚ͕ĂŬƚLJǁŶŽƑđ͕ƉƌnjLJŐŽƚŽǁĂŶŝĞƐƉƌĂǁŽnjĚĂŶŝĂ͕ŝƚƉ͘Ϳ hĚnjŝĂųǁǁLJŬųĂĚĂĐŚ KďĐŝČǏĞŶŝĞƐƚƵĚĞŶƚĂŚ ϯϬƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ϮϬŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ^ĂŵŽĚnjŝĞůŶĞƐƚƵĚŝŽǁĂŶŝĞƚƌĞƑĐŝǁLJŬųĂĚſǁ;ǁƚLJŵƉƌnjLJŐŽƚŽǁĂŶŝĞĚŽ njĂůŝĐnjĞŶŝĂͿ hĚnjŝĂųǁŬŽŶƐƵůƚĂĐũĂĐŚ /ŶŶĞ ϯϱƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ϰϱŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ϭϬƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞŝŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ Ϭ ^ƵŵĂƌLJĐnjŶĞŽďĐŝČǏĞŶŝĞƉƌĂĐČƐƚƵĚĞŶƚĂ ϳϱƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ϳϱŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ njďĞnjƉŽƑƌĞĚŶŝŵ ƵĚnjŝĂųĞŵ ŶĂƵĐnjLJĐŝĞůĂ ĂŬĂĚĞŵŝĐŬŝĞŐŽ ϭ͕ϲƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ WƵŶŬƚLJd^njĂŵŽĚƵųͬƉƌnjĞĚŵŝŽƚ Ϭ͕ϵƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ ƐĂŵŽĚnjŝĞůŶĂƉƌĂĐĂ ƐƚƵĚĞŶƚĂ ϭ͕ϰŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ Ϯ͕ϭŶŝĞƐƚĂĐũŽŶĂƌŶĞ DĂĐŝĞƌnjŽƌĂnjǁĞƌLJĨŝŬĂĐũĂĞĨĞŬƚſǁŬƐnjƚĂųĐĞŶŝĂĚůĂŵŽĚƵųƵ;ƉƌnjĞĚŵŝŽƚƵͿǁŽĚŶŝĞƐŝĞŶŝƵĚŽĨŽƌŵnjĂũħđ EƵŵĞƌĞĨĞŬƚƵ ŬƐnjƚĂųĐĞŶŝĂ ƉƌnjĞĚŵŝŽƚŽǁĞ ŐŽ WZD/KdKtz&<d <^dBE/ &ŽƌŵĂ njĂũħđ DĞƚŽĚLJǁĞƌLJĨŝŬĂĐũŝ KĚŶŝĞƐŝĞŶŝĞĚŽ ĞĨĞŬƚƵ ŬŝĞƌƵŶŬŽǁĞŐŽ t/ <ͲWͺtϬϭ ma podstawową wiedzĊ o dziejach filozofii i głównych szkołach filozofii współczesnej t zaliczenie ustne 3 pytania na ocenĊ obejmujący treĞci merytoryczne przedmiotu <Ͳ<ͺtϭϮ hD/:%dEK_/ <ͲWͺhϬϭ <ͲWͺhϬϮ potrafi posługiwaü siĊ kategoriami filozoficznymi w celu analizy zjawisk współczesnoĞci umie powiązaü okreĞlone kategorie z poszczególnymi koncepcjami filozoficznymi t t zaliczenie ustne 3 pytania na ocenĊ obejmujący treĞci merytoryczne przedmiotu zaliczenie ustne 3 pytania na ocenĊ obejmujący treĞci merytoryczne przedmiotu <Ͳ<ͺhϬϮ <Ͳ<ͺhϭϴ <KDWdE:^WKBE <ͲWͺhϬϭ potrafi posługiwaü siĊ kategoriami filozoficznymi w celu analizy zjawisk współczesnoĞci t zaliczenie ustne 3 pytania na ocenĊ obejmujący treĞci merytoryczne przedmiotu <Ͳ<ͺ<Ϭϭ