Description of classes in the BA program (in Polish)

WYDZIAŁ ORIENTALISTYCZNY UW
Kierunek: orientalistyka
Specjalność: sinologia
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
I. USTALENIA OGÓLNE
Studia pierwszego stopnia na kierunku orientalistyka, specjalność sinologia trwają 3 lata (6
semestrów) i kończą się nadaniem tytułu zawodowego licencjata. Liczba godzin zajęć nie
powinna być mniejsza niż 1800, a liczba punktów ECTS mniejsza niż 180.
II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA
Absolwent trzyletnich studiów pierwszego stopnia, uzyskując tytuł zawodowy licencjata
orientalistyki ze specjalnością sinologia, będzie posiadać dobre przygotowanie merytoryczne
w zakresie:
•
•
•
•
•
dziejów Chin
zagadnień społeczno-kulturowych Chin
literatury Chin
religii / filozofii Chin
sztuki Chin
Dodatkowo będzie miał wiedzę w zakresie:
•
•
•
antropologii kultury
historii filozofii
teorii kultury
Ponadto absolwent opanuje współczesny język chiński na poziomie umożliwiającym
swobodną komunikację i czytanie tekstów źródłowych.
Zdobyta wiedza pozwoli absolwentowi na poprawne poruszanie się i wypowiadanie w
sferze ogólnych zagadnień dotyczących teorii i praktyki kultury Chin.
Absolwent będzie przygotowany do pracy w instytucjach upowszechniania kultury,
mediach, redakcjach oraz w administracji publicznej. Ponadto absolwent będzie
przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.
III. OPIS PRZEDMIOTÓW
A. Przedmioty kształcenia ogólnego
1. Lektorat języka obcego
Treści kształcenia: Czynne opanowanie języka obcego na poziomie B2 Europejskiego
Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umiejętność posługiwania się
słownictwem specjalistycznym z obszaru podstawowych dziedzin kultury.
Efekty kształcenia: Student powinien opanować język na poziomie B2 Europejskiego
Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy i posługiwać się podstawowym
słownictwem z podstawowych dziedzin kultury i orientalistyki.
2. Technologia informacyjna
Treści kształcenia: Opanowanie obsługi i użytkowania komputera podłączonego do Internetu,
nabycie umiejętności jego wykorzystywania w życiu codziennym oraz w procesie
kształcenia. Zakres materiału powinien stanowić odpowiednio dobrany podzbiór informacji
zawartych w modułach wymaganych dla uzyskania Europejskiego Certyfikatu Umiejętności
Komputerowych ECDL (European Computer Driving Licence). Są to: a) podstawy technik
informatycznych, b) użytkowanie komputerów, c) prezentacja, d) arkusze kalkulacyjne, e)
bazy danych, f) grafika menedżerska, g) usługi w sieciach informatycznych.
Efekty kształcenia: Student powinien opanować obsługę komputera oraz użytkowanie go w
życiu codziennym.
3. Wychowanie fizyczne
Udział w zajęciach sportowo-rekreacyjnych.
B. Przedmioty podstawowe
1. Antropologia kultury
Treści kształcenia: Zapoznanie studentów z wybranymi problemami, pojęciami, teoriami i
metodami antropologii kulturowej. Omówienie podstawowych kwestii z zakresu studiów nad
kulturą, relacji pomiędzy kulturą a środowiskiem naturalnym, systemów organizacji
społecznej, problemu kształtowania osobowości, relatywizmu i uniwersalizmu językowego (i
kulturowego), relacji ze zjawiskami nadprzyrodzonymi, kwestii czasu i przestrzeni życia
człowieka, formowania się i funkcjonowania cyklów obrzędowych (życia i roku). W toku
wykładu uwzględniony zostanie materiał także spoza obszaru Azji i Afryki.
Efekty kształcenia: Student powinien posiadać orientację w dziedzinie podstawowych pojęć,
teorii i metod antropologii kulturowej. Powinien powiązać podstawowe kategorie z
poszczególnymi koncepcjami z zakresu studiów nad kulturą.
2. Historia filozofii
Treści kształcenia: Przegląd zagadnień filozoficznych w perspektywie historycznej, ze
szczególnym uwzględnieniem problematyki ontologicznej i epistemologicznej.
Efekty kształcenia: Student powinien posiadać orientację w dziejach filozofii, znać główne
szkoły filozoficzne i operować kategoriami używanymi w analizach filozoficznych.
3. Teoria kultury
Treści kształcenia: Filozoficzne i empiryczne podstawy wyodrębniania nauk o kulturze.
Teoretyczna wiedza o kulturze w świetle poszczególnych szkół badawczych. Podstawowe
teorie kultury, ich kategorie. Krytyczna analiza wybranych teorii kultury. Znakowy charakter
kultury i jej aspekt komunikacyjny.
Efekty kształcenia: Student powinien znać i stosować podstawowe teorie używane do badań
nad kulturą. Powinien orientować się w różnicach w pojmowaniu zjawisk kulturowych w
zależności od zajmującej się kulturą dyscypliny naukowej. Powinien znać podstawowe
szkoły naukowe i teorie w zakresie poszczególnych dyscyplin.
C. Przedmioty kierunkowe
1. Dzieje Chin
Treści kształcenia: Historia Chin od początków cywilizacji chińskiej do czasów
współczesnych, interpretowana w perspektywie kultury. Wskazanie i omówienie
najważniejszych faktów i procesów historycznych w sferze polityki, gospodarki i kultury
chińskiej, w tym relacji Chin z ludami i państwami Azji, a później Europy i świata.
Kształtowanie się podstaw państwowości chińskiej od okresu dynastii Xia i Shang, okres
klasyczny pod panowaniem dynastii Zhou (XII – III w. p.n.e.), powstanie i wczesny okres
cesarstwa chińskiego (koniec III w. p.n.e. – II w. n.e.), okres rozbicia (III – VI w.) okres
ponownego zjednoczenia cesarstwa i rozkwitu cywilizacji chińskiej (dyn. Tang i Song, VII –
XII w.); imperium mongolskie (XIII w.), późny okres cesarstwa (dyn. Ming i mandżurska
dynastia Qing, XIV – XX w.), ze szczególnym wyróżnieniem XVIII i XIX w. (polityka
wewnętrzna, polityka imperium chińskiego w Azji Centralnej, Tybecie, Korei i stosunki z
państwami Zachodu, wojny opiumowe, porty traktatowe); upadek cesarstwa i powstanie
Republiki Chińskiej 1912 r.; omówienie najważniejszych wydarzeń XX w. Podstawowe
wiadomości o historii Tajwanu, przede wszystkim w wieku XX.
Efekty kształcenia: Student powinien posiadać podstawową wiedzę o historii Chin od czasów
najstarszych do czasów współczesnych. Powinien samodzielnie interpretować zjawiska,
odwołując się do wydarzeń historycznych.
2. Zagadnienia społeczno-kulturowe Chin
Treści kształcenia: Podstawowe wiadomości dotyczące położenia, warunków geograficznych,
klimatu, występowanie najcenniejszych złóż mineralnych, podkreślenie związku tych
czynników z kulturą. Informacje na temat podziału administracyjnego, warunków
komunikacyjnych, gospodarki, ludności i jej rozmieszczenia w ChRL i na Tajwanie;
regionalne zróżnicowanie poziomu życia w zależności od położenia, warunków naturalnych i
ekonomicznego znaczenia prowincji, regionów autonomicznych, specjalnych stref
ekonomicznych itd.
Efekty kształcenia: Student powinien opanować wiedzę dotyczącą położenia, klimatu,
demografii i gospodarki Chin. Powinien analizować zjawiska z tej dziedziny.
3. Wiedza o literaturze i kulturze Chin
Treści kształcenia: Początki pisma i piśmiennictwa chińskiego od tzw. kości wróżebnych i
napisów na rytualnych naczyniach z brązu; najstarsze piśmiennictwo chińskie, w tym księgi
kanonu konfucjańskiego, piśmiennictwo filozoficzne i historiografia; charakterystyka
najważniejszych gatunków poezji (shi, fu, ci, qu), prozy (esej, opowiadanie) i dramatu
chińskiego, zjawiska w literaturze chińskiej zachodzące pod wpływem buddyzmu i rozwoju
kultury miejskiej (wprowadzanie elementów języka mówionego do literatury, powstanie tzw.
bianwenów, druk, klasyczna powieść chińska); rodzima refleksja teoretyczna i krytyka
literacka; przemiany w literaturze na przełomie XIX i XX w.; powstanie tzw „nowej
powieści”; zastąpienie języka klasycznego (wenyan) językiem współczesnym (baihua);
pojawienie się nowych gatunków literackich i ich najważniejsi przedstawiciele w literaturze
XX w.; najważniejsze zjawiska literatury współczesnej.
Efekty kształcenia: Student powinien posiąść podstawową wiedzę o historii literatury
chińskiej. Powinien samodzielnie interpretować dzieła literackie oraz umieścić je w
kontekście zjawisk kulturowych.
4. Wiedza o religii / filozofii Chin
Treści kształcenia: Najważniejsze teksty, pojęcia i terminy filozofii i religii chińskiej.
Podstawowe wiadomości o szkołach filozoficznych (konfucjanizm, taoizm, legizm, motizm,
neotaoizm, neokonfucjanizm, etc); pojawienie się buddyzmu w Chinach; najważniejsze
wiadomości o religii i filozofii buddyjskiej; najważniejsze wiadomości o religiach chińskich
(kult przodków, kulty państwowe, religie ludowe, taoizm religijny, religie i kulty
synkretyczne).
Efekty kształcenia: Student powinien opanować wiedzę o podstawowych terminach,
pojęciach, tekstach i doktrynach filozofii i religii Chin. Powinien umieć zinterpretować i
analizować zjawiska religijne i filozoficzne.
5. Wiedza o sztuce Chin
Treści kształcenia: Rozwój sztuki chińskiej, przede wszystkim malarstwa, a także kaligrafii,
architektury, rzeźby, rzemiosła; czynniki, które wpłynęły na kształtowanie sztuki; jej rola w
kulturze. Podstawy estetyki, najważniejsze koncepcje teoretyczne; społeczny kontekst
powstawania i oceny dzieł sztuki (np. malarstwo literati – wenren, a malarstwo jako rzemiosło
i źródło dochodów).
Efekty kształcenia: Student powinien posiadać podstawową wiedzę o historii sztuki i estetyki
chińskiej.
6. Wiedza o współczesnym języku chińskim
Treści kształcenia: Gramatyki opisowa współczesnego języka chińskiego. Przedmiot
obejmuje omówienie podstawowych działów gramatyki: fonetyki, morfologii, składni.
Wykład z gramatyki uzupełniony licznymi przykładami zastosowania konkretnych
konstrukcji gramatycznych.
Efekty kształcenia: Student powinien opanować gramatykę opisową języka chińskiego w
podstawowych działach, umieć opisać i zastosować podstawowe konstrukcje.
D. Przedmioty specjalnościowe
1. Współczesny język chiński
Treści kształcenia: Praktyczna nauka współczesnego języka i pisma chińskiego, której celem
jest opanowanie umiejętności pisania, czytania, posługiwania się różnymi typami słowników,
nabycie umiejętności swobodnego porozumiewania się w sytuacjach codziennych i
oficjalnych.
Efekty kształcenia: Student powinien opanować współczesny język chiński w mowie i piśmie,
aby móc się nim swobodnie posługiwać w konwersacji, tłumaczyć teksty i tłumaczyć na
żywo.
2. Lektura tekstów chińskich
Treści kształcenia: Lektura tekstów chińskich różnego typu, np. prasowych (politycznych,
ekonomicznych, kulturalnych itd.), lub prostych tekstów literackich; umiejętność czytania,
rozumienia i interpretacji tekstu, umiejętność wskazania konstrukcji gramatycznych w
tekście; technika ustnego i pisemnego przekładu na język polski. Interpretacja tekstu i
dyskusja na jego temat.
Efekty kształcenia: Student powinien czytać, tłumaczyć, analizować od strony gramatycznej i
treściowej wybrane teksty chińskie.
3. Klasyczny język chiński
Treści kształcenia: Nauka klasycznego języka chińskiego (wenyan); podstawy gramatyki i
leksyki; nabywanie umiejętności czytania, rozumienia i interpretowania tekstów klasycznych
(literackich, historycznych, filozoficznych, politycznych, komentatorskich) przez lekturę i
omówienia wybranych tekstów.
Efekty kształcenia: Student powinien opanować podstawy gramatyki i leksyki klasycznego
języka chińskiego, w stopniu umożliwiającym mu lekturę i interpretację testów klasycznych i
dalsze studia nad kulturą chińską w oparciu o teksty klasyczne.
4. Lektura tekstów specjalistycznych
Treści kształcenia: Lektura z komentarzem i dyskusją specjalnie dobranych tekstów
źródłowych i ich opracowań po chińsku oraz w językach zachodnich, dotyczących wybranych
zagadnień sinologicznych z dziedziny historii / literatury i literaturoznawstwa /
językoznawstwa, stanowiących uzupełnienie i pogłębienie wiedzy nabywanej przez studenta
na wykładach odpowiednio z Dziejów Chin, Wiedzy o literaturze i kulturze Chin, Wiedzy o
współczesnym języku chińskim.
Efekty kształcenia: Poprzez bezpośredni kontakt z tekstami student powinien pogłębić i
utrwalić wiedzę na temat wybranych zagadnień kultury chińskiej; opanować umiejętność ich
krytycznej lektury i analizy.
5. Proseminarium sinologiczne
Treści kształcenia: Przekazanie podstawowych zasad przygotowania do pisania prac
sinologicznych; orientacja w najważniejszych publikacjach książkowych i czasopismach
sinologicznych; podstawowy warsztat sinologiczny: słowniki, encyklopedie, konkordancje.
Nabycie umiejętności zwięzłego i poprawnego referowania wybranych tematów; technika
pisania recenzji i rozprawek; przygotowania przypisów, odsyłaczy i bibliografii.
Efekty kształcenia: Student opanowuje technikę pisania rozprawek, umiejętność
przygotowania przypisów i bibliografii oraz poznaje podstawowy warsztat sinologiczny.
6. Seminarium licencjackie
Treści kształcenia: Zajęcia przygotowujące studenta do napisania pracy licencjackiej zgodnie
z wybranym tematem i zainteresowaniami. Ukierunkowanie pod kątem odpowiedniej
literatury i metodologii. Zastosowanie w praktyce wiedzy dotyczącej techniki pisania pracy i
sporządzania odsyłaczy, zdobytej na proseminarium. Analiza i opracowanie wybranych
zagadnień z dziedziny literatury, religii i języka chińskiego. Zajęcia zakończone napisaniem
pracy licencjackiej.
Efekty kształcenia: Student poznaje odpowiednią literaturę i metodologię, stosuje w praktyce
wiedzę dotyczącą techniki przygotowania pracy licencjackiej na wybrany temat.