SPIS TREŚCI: 1 WPROWADZENIE.......................................................

Transkrypt

Firma Projektowo-Wdrożeniowa
Biuro: ul. Lublańska 34/327,328
31-475 Kraków,
Siedziba: 32-095 Narama 214
SPIS TREŚCI:
1
WPROWADZENIE........................................................................................... 2
1.1
1.2
1.3
Przedmiot opracowania .............................................................................................................. 2
Podstawa opracowania .............................................................................................................. 2
Zakres opracowania ................................................................................................................... 2
2
OPIS ROZWIĄZANIA...................................................................................... 3
3
SYSTEM SSP .................................................................................................. 6
3.1 Charakterystyka budynku ........................................................................................................... 6
3.2 Założenia projektowe.................................................................................................................. 6
3.3 Opis rozwiązań projektowych ..................................................................................................... 7
3.4 Obszary wyłączone z nadzorowania systemu SSP ................................................................... 7
3.5 Elementy instalacji...................................................................................................................... 8
3.5.1
Centrala. ............................................................................................................................ 8
3.5.2
Topologia systemu............................................................................................................. 9
3.5.3
Czujki ................................................................................................................................. 9
3.5.4
Moduły sterujące.............................................................................................................. 11
3.5.5
Konfiguracja panelu operatorskiego i stacji wizualizacyjnej ............................................ 12
3.6 Linie dozorowe ......................................................................................................................... 13
3.7 Sterowanie i kontrolowanie urządzeń....................................................................................... 13
3.8 Sposób prowadzenia instalacji ................................................................................................. 13
3.9 Scenariusz działania SSP ........................................................................................................ 14
3.10
Zasilanie i dobór baterii ........................................................................................................ 15
3.11
Testy i pomiary systemu SSP .............................................................................................. 16
3.12
Uwagi dla instalatora i użytkownika ..................................................................................... 17
3.13
Zestawienie materiałów podstawowych systemu SSP ........................................................ 18
4
SYSTEM DSO ............................................................................................... 19
4.1 Założenia projektowe................................................................................................................ 19
4.2 Urządzenia systemu ................................................................................................................. 19
4.3 Opis systemu............................................................................................................................ 19
4.4 Funkcje systemu....................................................................................................................... 20
4.5 Ogólna konfiguracja systemu DSO .......................................................................................... 21
4.6 Podział obiektu na strefy rozgłaszania ..................................................................................... 22
4.7 Urządzenia centralne systemu DSO ........................................................................................ 22
4.8 Zasilanie urządzeń ................................................................................................................... 23
4.9 Wykonanie instalacji ................................................................................................................. 24
4.9.1
Linie głośnikowe............................................................................................................... 24
4.9.2
Mocowanie głośników...................................................................................................... 24
4.10
Komunikaty głosowe ............................................................................................................ 25
4.11
Zalecenia.............................................................................................................................. 26
4.12
Zestawienie materiałów podstawowych systemu DSO ....................................................... 27
5
UWAGI .......................................................................................................... 27
6
ZAŁĄCZNIKI ................................................................................................. 27
7
SPIS RYSUNKÓW ........................................................................................ 27
PROJEKT WYKONAWCZY INSTALACJA SSP i DSO - SZPITAL RYDYGIERA
1/27
31-475 Kraków,
1
1.1
Wprowadzenie
Przedmiot opracowania
Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt wykonawczy instalacji DSO i SSP w
Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. L. Rydygiera w Krakowie. W związku z przeprowadzoną
kontrolą Szpitala przez przedstawicieli PSP w dniu 23.06.2010 stwierdzono brak systemu DSO (Dz. U.
z 2010 r. nr 109 poz. 719 art. 29.1, nakłada obowiązek stosowania dźwiękowego systemu
ostrzegawczego w szpitalach o liczbie łóżek ponad 200) oraz wydano decyzję o pilnym jego
wykonaniu. Ze względu na wielkośc obiektu prace podzielona na etapy, niniejszy projekt stanowi I
etap realizacji inwestycji.
Szpital posiada instalacje SSP (Systemu Sygnalizacji Pożaru) wykonaną w latach 80-tych. System ten
w chwili obecnej jest wycofany z produkcji, co stanowi poważny problem z zakresie konserwacji
instalacji. W związku z powyższym zaprojektowano system SSP z wykorzystaniem w części central
pożarowych stosunkowo niedawno wprowadzonych do użytkowania. Na kondygnacji -4 znajduje się
„parownia”. W pomieszczeniu tym posiom wilgoci przekracza 100%. W związku z powyższym
zrezygnowano z ochrony tego pomieszczenia.
1.2
Podstawa opracowania
Podstawę opracowania stanowią:
- Podkłady budowlane otrzymane od Inwestora,
- Uzgodnienia branżowe,
- Wizja lokalna na obiekcie
- Dokumentacja techniczna systemu SSP z lat 80-tych - PHT SUPON Kraków
- Dokumentacja techniczna DSO z roku 2005 – Elektroprojekt S.A.
- Obowiązujące normy i przepisy m.in.:
•
Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1991r. (Dz. U. z 2009 r. nr 178,
poz. 1380 z późniejszymi zmianami),
•
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r.
w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów
(Dz. U. z 2010 r. nr 109 poz. 719),
•
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. nr 75,
poz. 690 z późniejszymi zmianami),
•
Specyfikacja techniczna PKN-CEN/TS 54-14. Systemy sygnalizacji pożarowej. Wytyczne
planowania, projektowania, instalowania, odbioru, eksploatacji i konserwacji.
•
PN-EN 60849 Dźwiękowe Systemy Ostrzegawcze
Materiały uzupełniające:
Systemy wykrywania pożaru i sterowania urządzeniami przeciwpożarowymi, ocena zgodności i usług
z zakresu ochrony przeciwpożarowej w świetle najnowszych przepisów – wybrane referaty z II
Konferencji SSP; wrzesień 2004 r. CNBOP w Józefowie
1.3
Zakres opracowania
Opracowanie składa się z części opisowej i rysunkowych obejmujących:
- schemat blokowy instalacji,
- rzuty kondygnacji z rozmieszczeniem elementów instalacji.
2/27
31-475 Kraków,
2
Opis rozwiązania
Zintegrowany system bezpieczeństwa budynku – system sygnalizacji pożaru i dźwiękowy
system ostrzegania.
Koncepcja budowy zintegrowanego systemu bezpieczeństwa zakłada budowę systemów
sygnalizacji pożaru i dźwiękowego systemu rozgłaszania w oparciu o jedną platformę sprzętową w
warstwie zarządzania informacjami wspólny protokół wymiany danych umożliwiający pełne
przekazywanie informacji pomiędzy podcentralami. Koncepcja systemu musi pozwolić na pracę
zcentralizowana. System sygnalizacji pożaru musi spełniać wszystkie normy przewidziane dla
urządzeń tego typu i posiada wszelkie wymagane prawem certyfikaty. Sercem jest centrala lub
centrale systemowe połączone siecią cyfrową w topologii ring. Oznacza to, że rozszerzanie
systemu o dodatkowe elementy może odbywać się w dowolnym momencie przez dołączanie
nowych urządzeń systemowych. Raz stworzony system może być rozbudowywany pod względem
funkcjonalności i wielkości przez dodanie wymaganej liczby kompatybilnych modułów
systemowych.
Struktura systemu:
Głównym elementem planowanego systemu są centrale mikroprocesorowe wyposażone w
interfejsy komunikacyjne pełniące funkcje zarządzające dla systemu SSP oraz DSO. Zakłada się,
że funkcjonalnie oddzielne jednostki realizowały będą zadania systemu SSP i oddzielne DSO. Z
punktu widzenia użytkownika i zarządzania będzie to jeden spójny system. Ze względu na wielkość
obiektu i jego rozległość platforma systemu bezpieczeństwa musi umożliwić budowę systemu
telefonów pożarowych wg norm NFPA72 rev 2010. System musi wspierać komunikację peer to
peer, w taki sposób, aby możliwe było zarządzanie całością z dowolnego węzła i wszystkie węzły
miały informacje o stanie pozostałych części składowych.
Wymagane cechy funkcjonalne dla systemu:
1. Możliwość podłączenia do 10 adresowalnych pętli pożarowych, obsługujących urządzenia
pętlowe
2. Możliwość stosowania detektorów różnych technologii w jednym panelu
3. dopuszczenie do obsługi 250 urządzeń adresowalnych na pętli
4. automatyczne adresowanie elementów z rozpoznawaniem struktury pętli (kolejności
elementów)
5. budowę pętli z użyciem kabla nieekranowanego
6. 2 porty RS-232 do peryferyjnych urządzeń, takich jak drukarka lub komputer,
7. możliwość swobodnego budowania panelu operatorskiego wyposażonego w przyciski i diody
LED, oraz swobodnego oprogramowania ich.
8. Możliwość swobodnego programowania scenariusza pożarowego, dla jednego panelu lub
całej sieci central
9. Pole obsługi wymagane przez normę z wyświetlaczem ciekłokrystalicznym,
10. Możliwość wyświetlania komunikatów w dwóch różnych językach, np. po polsku i angielsku
11. Obsługę linii konwencjonalnych,
12. Rejestrację i wyświetlanie zdarzeń z podziałem na alarmowe, awaryjne i techniczne,
13. Oprogramowanie kart pętlowych w pamięci flash
14. Obsługę pętli sygnalizatorów
15. Wykrywanie i lokalizację doziemień z dokładnością do centrali, i do urządzenia
16. Detekcję pożaru z dokładnością do miejsca
17. Automatyczną kompensację czułości czujek zamienionych miejscami,
18. Monitorowanie klap p-poż. na instalacji wentylacji i klimatyzacji,
19. monitorowanie klap pożarowych, w tym wykrywanie zbyt wolnego zamykania
20. Monitorowanie systemów sterujących zamknięciami przeciwpożarowymi,
21. ręczne wysterowanie kalp p-poż. na instalacji wentylacji i klimatyzacji, przez przyciski
wbudowane w centrali
22. ręczne wysterowanie wentylacji oddymiającej przez przyciski wbudowane w centrali
23. możliwość odwzorowania stanu monitorowanych urządzeń na wskaźnikach diodowych
3/27
31-475 Kraków,
wbudowanych w centrali
24. możliwość testowania instalacji i systemów współpracujących z panelu systemu sygnalizacji
pożaru
25. obsługę do 10 pętli dozorowych
26. Zasilacze awaryjne dla pracy systemu do 72 godzin.
27. Budowę sieci central w oparciu o medium miedziane lub światłowodowe
28. Reakcję na alarm w systemie sieciowym obciążonym – poniżej 3 sekund
29. Ładowanie programów: firmware’u i aplikacji z jednego punktu do wszystkich central w sieci
30. Wczesne wykrycie pożaru z dokładnością do miejsca
31. Dwustopniowe alarmowanie
32. Pełną integrację z użyciem protokołu komunikacyjnego z systemem DSO – pętla
komunikacyjna światłowodowa.
33. Połączenie z systemem DSO zapewni dwukierunkową wymianę informacji pomiędzy
systemami oraz umożliwi realizację elastycznych scenariuszy ewakuacji (w zależności od
miejsca detekcji pożaru)
34. Automatyczne kierowanie nagranych komunikatów audio do odpowiednich wzmacniaczy
strefowych, zgodnie ze scenariuszem pożarowym. Sterowanie może być różne w zależności
od lokalizacji i charakteru zagrożenia (pożar, alarm bombowy, skażenie, itp).
35. Możliwość ręcznego kierowania nagranych komunikatów do wybranych stref za pomocą pola
obsługi lub paneli przycisków.
36. Możliwość emisji komunikatu głosowego za pomocą mikrofonu strażaka, w tym wyniesionego
mikrofonu strażaka.
37. Możliwość jednoczesnej emisji 8 różnych komunikatów z jednego kontrolera
38. Pełna zgodność z normą IEC60849 i innymi lokalnymi normami dotyczącymi systemów
ostrzegawczych.
39. Pole obsługi z 4-poziomowym systemem haseł dla ochrony przed niepowołanym dotepem.
40. Możliwość programowania funkcji systemowych za pośrednictwem graficznego
oprogramowania konfiguracyjnego.
41. Możliwość dołączenia komputerowego systemu nadzoru dla monitorowania pracy systemu.
42. Sterowanie transmisją wywołań i realizacją innych funkcji w oparciu o nastawy systemu
priorytetowego.
43. Monitorowanie poprawności działania wzmacniaczy strefowych i w razie awarii automatyczne
przyłączanie wzmacniaczy rezerwowych.
44. Podłączanie głośników do wzmacniacza strefowego w topologii linii lub pętli (bardziej odpornej
na przerwanie obwodu). W obu przypadkach działa wykrywanie uszkodzeń. Komunikaty o
awarii są sygnalizowane dźwiękowo w centrali, wyświetlane na polu obsługi oraz na
dodatkowych panelach wskaźnikowych
45. Możliwość korekty wzmocnienia w każdej strefie, dokonywanej potencjometrem we
wzmacniaczu strefowym.
46. Przekaz sygnałów audio do wzmacniaczy w formie cyfrowej.
47. Możliwość łatwej rozbudowy systemu przez dołączanie nowych modułów sprzętowych
i uaktualnienie konfiguracji programowej.
48. Pełna integracja z systemem wykrywania pożaru poprzez sieć central.
49. Działanie systemu może być różne w zależności od lokalizacji i charakteru wykrytego
zagrożenia.
50. Wzmacniacze strefowe są wyposażone w dodatkowy obwód sygnalizacji, np. do dodatkowych
sygnalizatorów optycznych. Obwód ten może być wysterowany niezależnie od linii
głośnikowej.
51. Wzmacniacze strefowe mają wbudowany generator sygnału alarmowego, załączający się w
razie przerwania toru audio w trakcie nadawania komunikatu ostrzegawczego.
Części składowe systemu
1. Centrala systemu sygnalizacji pożaru
Centrala SSP składa się z podzespołów, które są dobierane stosownie do potrzeb konkretnego
systemu sygnalizacji pożaru. Unika się w ten sposób komponentów nadmiarowych, obciążających
system. Większość elementów centrali ma postać Modułów Magistrali Lokalnej (ang. local rail
4/27
31-475 Kraków,
modules, LRM) wtykanych w gniazda magistrali umieszczonej na płycie montażowej (ang.
chassis). Moduły pełnią różne funkcje; przetwarzanie danych, komunikacja z innymi centralami,
dystrybucja mocy, komunikacja z urządzeniami pętlowymi itd. Każdy moduł może zostać
uzupełniony o panel czołowy z przyciskami lub wskaźnikami LED, służący do dodatkowych
sterowań lub sygnalizacji stanów systemu. Większość połączeń kablowych jest prowadzonych do
zdejmowanych listew zaciskowych, co znacznie ułatwia montaż i późniejszą konserwację centrali.
Przewiduje się wyposażenie budynku w sieć central systemu sygnalizacji pożaru.
Projektowane centrale połączone zostaną ze sobą za pomocą światłowodu. Do powyższej sieci
central w ramach pełnego monitoringu będą podłączone istniejące centrale ( produkcji Aritech )
Nie dopuszcza się wizualizacji istniejących central sygnałami ON/OFF. Komputerowa stacja
monitoringu zostanie wyposażona w monitor kolorowy 27” i stosownym oprogramowaniem do
wizualizacji wszystkich elementów czynnych zabezpieczeń przeciwpożarowych w tym czujek,
zlokalizowaną w pomieszczeniu Centrum Dowodzenia budynku oraz wszystkich istniejący.
Każda z central będzie mogła obsłużyć 10 pętli dozorowych, przy czym ze względu na technologię
wykonania czujników oraz samych central każda z nich może obsługiwać powyżej 512 elementów
adresowalnych
Każda kondygnacja wyposażona zostanie w pętlę adresowalną obsługującą do 125 czujników i
125 elementów adresowalnych.
2. Centrala Dźwiękowego Systemu Ostrzegawczego
Podstawowa konfiguracja sieciowego systemu nagłośnieniowego musi zawierać:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Procesor z polem obsługi LCD, który steruje i nadzoruje pracę całego systemu.
Kontroler DSO z pamięcią komunikatów i zintegrowanym mikrofonem strażaka
Wzmacniacze strefowe, do których możliwe jest dołączanie linii głośnikowych 25V lub 70V
oraz linii sygnalizacji 24V.
Odpowiedni zestaw wzmacniaczy mocy. Do wyboru moduły o mocach: 20W, 40W i 95W.
Wzmacniacz rezerwowy.
Kartę komunikacyjną dla połaczenia z CSP
Zasilacz(e) z podtrzymaniem akumulatorowym
Obudowę z drzwiami
Dodatkowe obudowy z procesorem, wzmacniaczami strefowymi i własnym zasilaniem
(maksymalnie 63 szt.)
Kartę RS485 dla połączenia z innymi obudowami DSO lub CSP.
Kartę RS232 dla połaczenia z komputerowym systemem nadzoru, drukarką
Panele przyciskowo-diodowe dla dodatkowej sygnalizacji stanu, sterowań
Wyniesione mikrofony strażaka (do 63 szt.)
Wymagane cechy
• Emisja sygnałów zapowiadających, komunikatów głosowych, kierowanie wybranych
komunikatów na odpowiednie wyjścia stref nagłośnieniowych odbywa się automatycznie,
zgodnie z wcześniej ustalonym scenariuszem.
• Dobrze skonfigurowany scenariusz winien być dostosowany to topografii obiektu, i róznicować
rodzaj komunikatu i strefy rozgłaszania w zależności od typu i lokalizacji zagrożenia. Pozwala
to m.in. na automatyczne kierowanie ewakuacją wieloetapową dużych budynków.
• Każdemu komunikatowi mozna przyporządkować sygnał zapowiadający, poprzedzający
emisję.
• System posiada wewnętrzny zegar czasu rzeczywistego, który jest synchronizowany między
centralami.
• Sterownik sieciowy jest wyposażony w pamięć komunikatów cyfrowych. Pojemność pamięci
może być rozszerzona do 100 minut. Odtwarzacz komunikatów cyfrowych może odtwarzać
jednocześnie 8 komunikatów.
• Procesor sieciowy zapamiętuje ponad 2000 komunikatów o alarmach, błędach, zdarzeniach
serwisowych powstałych w systemie. Poszczególne komunikaty można przeglądać na
wyświetlaczu sterownika.
• Przypisanie wyjść wzmacniaczy (linii głośnikowych, linii sygnalizatorów) do stref rozgłaszania
jest całkowicie programowalne. Do jednej strefy rozgłaszania mozna przypisać jedną lub
5/27
31-475 Kraków,
•
•
•
•
•
•
•
3
więcej linii głośnikowych. Jedna linia nie może obsługiwać więcej niż jednej strefy
rozgłaszania.
Każdy wzmacniacz jest osobno adresowanym urządzeniem, którego stan mozna obserwować
za pomocą pola obsługi lub komputera nadzoru.
Istnieje możliwość blokowania określonych linii głośnikowych, wzmacniaczy, z poziomu pola
obsługi (po podaniu hasła). Umożliwia to dokonywanie zmian w konfiguracji z wyprzedzeniem
i nowe zmiany mogą być wprowadzane do systemu, który nie pracuje.
Wymiana danych między komputerem PC a sterownikiem sieciowym wykorzystuje
standardowe narzędzia systemu operacyjnego Windows charakteryzujące się łatwością
obsługi.
Wystąpieniu błędu systemowego towarzyszy sygnał dźwiękowy, który cichnie po
potwierdzeniu odczytu przez obsługę. Po usunięciu błędu lub awarii system automatycznie
wycisza sygnał błędu.
Za pośrednictwem stacji wywoławczych można dokonywać wywołań selektywnych. Jeśli dane
wywołanie zostanie częściowo zakłócone przez wywołanie o wyższym priorytecie, emisja
w strefach, w których nie doszło do konfliktu, będzie kontynuowana.
Konfiguracja systemu wraz z komunikatami (w formacie wav) jest tworzona na komputerze,
skąd jest przesyłana do kontrolera lub sieci kontrolerów.
Komunikaty ostrzegawcze mogą być emitowane również w przypadku awarii sterownika
sieciowego.
System SSP
System sygnalizacji alarmu pożaru projektuje się tak, aby skutecznie kontrolować wyznaczony do
ochrony obszar. Etap pierwszy obejmuje swoim zakresem zabezpieczenie budynku B1 poziomy: -3, 2, -1, budynku B2 poziomy: -3, -2, -1 oraz podłączenie istniejącej centrali SSP wraz z istniejącymi
głośnikami DSO - poziom 1 (SOR). W pomieszczeniu dyspozytorni ( bud nr B1, pom. nr 01/84)
znajdować się będzie centrala pożarowa. Zainstalowane urządzenia sygnalizacji pożarowej mają na
celu możliwie wczesne wykrycie pożaru oraz alarmowanie o nim w celu podjęcia odpowiednich
działań, jak np. ewakuacja ludzi, mienia, wezwanie straży pożarnej, załączenie systemów automatyki
budynku (np. nadciśnienie w klatce schodowej) oraz uruchomienie instalacji DSO, która poinformuje
pacjentów oraz personel budynku o powstałym zagrożeniu i sposobie ewakuacji.
3.1
Charakterystyka budynku
Budynek Szpitala wykonano jako płytę monolityczną. Podzielony jest na 107 stref pożarowych
2
(Zgodnie z Rozporządzenie nr 75 poz 690 § 227. 1. maksymalna strefa dla ZLII wynosi 2000,00m ),
będą stanowiły odrębną kondygnację w ramach segmentu budynkowego (np. A1, B2, C2, itp.), każda
z nich dodatkowo będzie podzielona jest na podstrefy oddzielone drzwiami o wytrzymałości ogniowej
60 minut.
3.2
Założenia projektowe
Zadaniem instalacji sygnalizacji pożaru (SSP) zastosowanej w budynku jest:
o
podział obiektu na strefy pożarowe jak również na grupy ułatwiający szybką lokalizację źródła
pożaru,
o
wykrycie pożaru we wczesnym jego stadium,
2
o
powierzchnię dozorowania przez jedną czujkę dymu 100m oraz powierzchnię dozorowania
2
przez jedną czujkę temperaturową 30m , z uwzględniemem lokalizacji anemostatów instalacji
wentylacyjnej i architektury pomieszczeń,
o
system detekcji pożarów i alarmu będzie zainstalowany na całym obszarze
zagospodarowania. Powinien to być w pełni adresowalny i zintegrowany system
monitorowania, wyposażony w moduł zdalnego powiadamiania połączony do czynnego 24
h/dobę załogowego centrum dla zapewnienia automatycznego wezwania miejscowej jednostki
straży pożarnej,
o
każdy punkt systemu powinien mieć możliwość przypisania konkretnej nazwy własnej nadanej
przez użytkownika, w taki sposób, aby ochrona obiektu mogła szybko zlokalizować źródło
alarmu,
6/27
31-475 Kraków,
o
o
o
o
o
o
o
3.3
instalację SSP należy połączyć z instalacjami wentylacji mechanicznej, windami, itp. w celu
kontroli lub wyłączenia urządzeń w przypadku pożaru, w zakresie przewidzianym prawem
budowlanym,
zaalarmowanie obsługi o zagrożeniu pożarowym w garażu,
uruchomienie instalacji DSO,
panele ekranowe powinny sygnalizować pożar i uszkodzenie elementów składowych systemu,
w centrum monitoringu BMS należy umieścić stację operatorską z oprogramowaniem do
wizualizacji stanu pracy poszczególnych elementów całego systemu (działający w oparciu o
grafikę komputerową), co zapewni natychmiastowe wizualne wskazanie miejsca alarmu.
w głównych punktach dostępu straży pożarnej do budynku należy umieścić dodatkowe stacje
operatorskie panele dublujące sygnał jednostki głównej, co umożliwia wskazanie miejsca
alarmu pożarowego i prowadzenie skutecznej akcji gaśniczej,
przesłanie sygnałów alarmowych do Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej Państwowej Straży
Pożarnej.
Opis rozwiązań projektowych
Budynek szpitala wyposażony jest w instalację elektryczną, teletechniczną, wodno kanalizacyjną
i wentylacyjną. Czynnik zagrożenia pożarowego stanowią urządzenia techniczne, instalacje
elektryczne, teletechniczne, nieostrożność ludzka, oraz sabotaż. Zastosowano system adresowalny,
pętlowy, gwarantujący wysoką jakość funkcjonowania i niezawodność, pracujący w układzie
dialogowym. Instalacja będzie wyposażona w czujniki wielosensorowe dając tym samym możliwość
automatycznego uruchomienia systemu przeciwpożarowego. Zastosowane zostaną ręczne
wyzwalacze, dzięki którym będzie istniała możliwość powiadomienia system o zaobserwowanym
zagrożeniu zanim zareagują czujki. Centrale sygnalizacji pożaru zlokalizowane będą na poziomie -1 w
segmencie B1
w pomieszczeniu dyspozytorni (chronionym czujką i ręcznym ostrzegaczem
pożarowym). Centrala sygnalizacji pożaru będzie zasilana w energię elektryczną z lokalnej rozdzielni
(poza zakresem opracowania). Należy wyposażyć ja w dwa akumulatory o pojemności pozwalającej
na podtrzymanie napięcia zasilania przez 30 godzin. Centrala przystosowana jest do włączenia w sieć
monitoringu. Sygnał alarmowy „Pożar”, „Uszkodzenie” z CSP może zostać doprowadzony poprzez
łącza telefoniczne i/lub drogą radiową do PSP poprzez urządzenie transmisji alarmów UTAObsługa
pierwszego etapu projektowanego oparta została na jednej centrali. Elementy systemu SSP powinny
posiadać świadectwa dopuszczenia, aktualne w czasie oddania instalacji do eksploatacji, wynikające z
rozporządzenia Ministra Spraw wewnętrznych i Administracji z dn. 20.06.2007 r. w sprawie wykazu
wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz
mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. Nr 143, poz.
1002), wprowadzonego rozporządzeniem zmieniający, z dnia 27.04.2010 r. (Dz. U. Nr 85, poz. 553).
3.4
Obszary wyłączone z nadzorowania systemu SSP
System sygnalizacji pożaru zapewnia ochronę budynku B1 poziomy: -3, -2, -1, budynku B2 poziomy: 3, -2, -1. Objęte są ochroną wszytkie pomieszczenia wyjątkiem obszarów, na których nie wymaga się
ochrony zgodnie z specyfikacją techniczną PKN-CEN/TS 54-14 pkt 5.3.8 to tych obszarów należą min:
a) Łazienki, pomieszczenia natryskami, pralnie, ubikacje, pod warunkiem, że nie są one używane do
przechowywania materiałów palnych lub odpadów
b) W przestrzeniach między stropem właściwym a podwieszonym można nie stosować instalacji
sygnalizacji pożaru, gdy:
- odległość między stropem właściwym a podwieszonym nie przekracza 0.8 m,
- nie występują instalacje bezpieczeństwa takie jak: oświetlenie awaryjne, kable sterownicze urządzeń
przeciwpożarowych
- wszystkie elementy ograniczające pomieszczenia (np. ściany, strop) są niepalne
- nie ma możliwości silnego rozprzestrzenienia się ogni przez pustkę budowlana poza pomieszczenie,
w którym powstał pożar.
Na dzień oddania dokumentacji po przeprowadzonej wizji lokalnej i konsultacjach z użytkownikiem, w
projekcie przedstawiono pomieszczenia, w których nie wykonano ochrony ze względu na ich
przeznaczenie. Jeżeli w trakcie eksploatacji budynku zmieni się przeznaczenie pomieszczeń wolnych
z ochrony SSP, należy przeprowadzić konsultacje z projektantem niniejszego opracowania, względem
z rzeczoznawcą ppoż. w celu wyjaśnienia wątpliwości związanych z koniecznością ochrony
sygnalizacją SSP.
7/27
31-475 Kraków,
3.5
Elementy instalacji
3.5.1 Centrala.
Centrala systemu musi być wykonana w technologii wieloprocesorowej bazującej na systemie
sieciowym. Musi być to urządzenie dedykowane do pracy w systemach ochrony życia. Modułowa
struktura urządzenia musi zapewniać swobodną konfigurację wynikającą z potrzeb aplikacji bez
konieczności stosowania nadmiarowości. Panel główny musi umożliwiać realizację zarówno funkcji
wykrywania i sygnalizacji pożaru, jak i realizację systemu rozgłaszania alarmu. Swobodna
komunikacja pomiędzy aplikacjami musi odbywać się w sposób sieciowy tak, aby możliwe było
uzyskanie jak największej użyteczności systemu.
Centrala systemu SSP musi zapewniać;
Wczesne wykrycie źródła potencjalnego pożaru z dokładnym wskazaniem jego miejsca z
dokładnością do elementu adresowalnego w komputerowym systemie wizualizacji,
Czas reakcji obciążonego systemu na zdarzenie alarmowe poniżej 3sek. Wykonanie
całego algorytmu sterowania.
Kompensację czułości czujek dymu zamienionych miejscami,
Dwustopniowe alarmowanie,
Automatyczne powiadomienie jednostki PSP,
Automatyczne sterowanie urządzeniami ochrony przeciwpożarowej budynku np. klapami
ppoż., bramami przeciwpożarowymi, centralkami oddymiającymi,
Uruchomienie sygnalizacji akustyczno – optycznej
Automatyczne uruchomienie nadawania komunikatów cyfrowych z dźwiękowego systemu
ostrzegawczego w każdej strefie objętej pożarem,
Pełną integrację z użyciem protokołu komunikacyjnego z systemem DSO – pętla
komunikacyjna światłowodowa.
Zamknięcie/otworzenie klap na kanałach wentylacji bytowej i pożarowej
Sterowanie zwalnianiem/ otwieraniem drzwi dymoszczelnych w strefie objętej pożarem,
Monitorowanie klap ppoż. na instalacji wentylacji i klimatyzacji,
Monitorowanie centralek sterujących zamknięciami przeciwpożarowymi, oddymiających
oraz sterujących instalacjami napowietrzania grawitacyjnego i mechanicznego
Ręczne wysterowanie klap ppoż. na instalacji wentylacji i klimatyzacji, przez przyciski
wbudowane w centrali
Ręczne wysterowanie wentylacji oddymiającej przez przyciski wbudowane w centrali
Możliwość odwzorowania stanu monitorowanych urządzeń na wskaźnikach diodowych
wbudowanych w centrali
Obsługę do 10 pętli dozorowych w jednym panelu
Obsługę 250 urządzeń adresowalnych na pętli (dopuszczenie w certyfikacie)
Swobodną konfigurację panelu operatora / wyposażenie w przyciski i diody wskazujące –
do 120 przycisków i 240 LED
Możliwość stosowania czujek różnych technologii w obrębie jednej centrali
Obsługę elektronicznie adresowanych urządzeń.
Obsługę linii lub pętli sygnalizatorów akustycznych
Wprowadzenie w stan serwisowy na czas przeglądu skutkujący brakiem reakcji sterowań
podczas testowania elementów detekcyjnych.
Sieć central;
Praca w światłowodowej/miedzianej/mieszanej sieci central
Praca sieciowa do 64 węzłów
Każdy węzeł sieci musi posiadać możliwość obsługi do 2500 urządzeń analogowych,
Sieć musi posiadać możliwość uzyskania dostępu do wszystkich węzłów i punktów
systemu z każdego miejsca sieci.
Zapewnić wewnętrzną sygnalizację zdarzeń z rozróżnieniem dźwiękowym typu. Osobne
kolejki zdarzeń dla: alarmów pożarowych, usterek, blokad i alarmów technicznych
Centrala SSP urządzeniem analogowym składającym się z podzespołów, które są dobierane
stosownie do potrzeb konkretnego systemu sygnalizacji pożaru. Unika się w ten sposób komponentów
nadmiarowych, obciążających system. Większość elementów centrali ma postać Modułów Magistrali
8/27
31-475 Kraków,
Lokalnej montowanych w gniazdach magistrali umieszczonej na płycie montażowej. W jednej
obudowie mieści się od 1 do 3 płyt montażowych.
Moduły pełnią różne funkcje; przetwarzanie danych, komunikacja z innymi centralami, dystrybucja
mocy, komunikacja z urządzeniami pętlowymi itd. Każdy moduł może zostać uzupełniony o panel
czołowy z przyciskami lub wskaźnikami LED, służący do dodatkowych sterowań lub sygnalizacji
stanów systemu. Większość połączeń kablowych jest prowadzonych do zdejmowanych listew
zaciskowych, co znacznie ułatwia montaż i późniejszą konserwację centrali.
3.5.2 Topologia systemu
Przewiduje się wyposażenie budynku w sieć central systemu sygnalizacji pożaru z wyniesionym
panelem operatorskim.
Centralki połączone będą ze sobą z pomocą światłowodu wielomodowego, oraz z komputerową stacją
z monitorem kolorowym 21” i stosownym oprogramowaniem do wizualizacji wszystkich elementów
czynnych zabezpieczeń przeciwpożarowych w tym czujek, zlokalizowaną w budynku B3
pomieszczeniu 1/31 rejestracja. Centrale SSP zlokalizowane będą w budynku B1 pomieszczeniu
01/84 centralna dyspozytornia.
Centrale SSP i DSO połączone zostaną w sieć nadmiarową typu ring.
3.5.3 Czujki
Projekt przewiduje ochronę całkowitą budynku przy zastosowaniu czujek automatycznych, ręcznych
ostrzegaczy pożaru, oraz modułów monitorujących i czujników specjalnych (system zasysający).
Niektóre strefy wyłączono z nadzorowania na podstawie odnośnych przepisów.
Ogólne wymagania dla czujek - adresowalnych, mikroprocesorowych czujników;
Zastosowana linia analogowych detektorów wczesnego ostrzegania musi zawierać zarówno
urządzenia jednosensorowe, jak i wielosensorowe. Każdy detektor musi być wyposażony w
mikroprocesor podejmujący niezależnie decyzję o zdarzeniu bazując na algorytmach porównujących
w czasie stan komory detekcyjnej z widmem pożaru przechowywanym w pamięci. Mikroprocesor musi
próbkować wszystkie elementy detekcyjne jednocześnie uwzględniając warunki pracy i natężenie
zjawiska w celu rozpoznania prawdziwego pożaru i uniknięcia fałszywych alarmów. Filtry cyfrowe
muszą eliminować sygnały, które nie są charakterystyczne dla zjawisk pożarowych. Detektor winien
być wyposażony we własną pamięć, zawierającą m.in.: datę produkcji, unikalny numer seryjny, liczbę
przepracowanych godzin, liczbę zgłoszonych przez detektor alarmów i uszkodzeń, aktualny poziom
czułości oraz kompensacji środowiskowej.
Detektory muszą w pełni wykorzystywać mechanizmy komunikacji cyfrowej, takie jak broadcast oraz
polling. Maksymalny czas odpowiedzi całej pętli nie może przekroczyć 750ms. Maksymalny czas
reakcji w pełni obciążonego systemu na alarm nie może przekroczyć 3s niezależnie od
rozmieszczenia detektorów.
System musi umożliwiać zarówno od strony technicznej, jak i formalnoprawnej podłączenie do 250
elementów na pętlę, czyli 125 detektorów i 125 modułów. Okablowanie pętli musi dopuszczać
wykonanie kablem nieekranowanym i zapewnić długość pętli do 6000m przy zastosowaniu przekroju
2
żyły 0.8mm i podłączeniu 100 detektorów i 100 modułów. Sposób okablowania powinien dopuszczać
do 124 rozgałęzień.
Karta pętlowa centrali musi umożliwiać mapowanie i nadzór nad urządzeniami pętlowymi, czyli
sczytanie struktury pętli wraz z lokalizacją urządzeń.
Nadzór, czyli sygnalizacja zniknięcia urządzenia, zamiany miejsca/typu, wprowadzenia nowego
urządzenia, zmiany progów alarmowych.
Możliwa musi być prezentacja i wydruk mapy urządzeń w porządku instalacji. Mapa musi pokazywać
wszystkie elementy z opisami odnoszącymi się do lokalizacji i ich typami. Wykrywane również muszą
być wszelkiego typu odczepy pętli. Jeżeli podczas uruchomienia lub czynności serwisowych nastąpi
zamiana detektorów miejscami, karta pętlowa musi poinformować o takim zdarzeniu i jeżeli czujniki są
tego samego typu automatycznie przeprogramować wszystkie dane charakterystyczne dla detektorów
przypisanych do danych miejsc na pętli. Jeżeli detektory nie będą tego samego typu system zgłosi
alarm techniczny przy zachowaniu sprawności działania. System mapowania w przypadku
rozbieżności z założeniami wskaże zainstalowany typ czujki oraz spodziewany typ czujnika.
Każdy detektor musi posiadać umiejętność dostosowania progów alarmowania do środowiska pracy.
Kompensacja środowiskowa musi odbywać się w stosunku do każdego typu detektora w krótkim i
długim czasie pracy w odniesieniu do zabrudzenia, kurzu, wilgotności, temperatury i jego wieku.
9/27
31-475 Kraków,
Detektor musi wprowadzać poprawki nastaw, co najmniej sześć razy na godzinę. Czujniki muszą
uśredniać poprawki w okresach 4 godzinnych i następnie w dłuższym czasie, co 24 godziny. W
procesie decyzji o alarmie wykorzystywane są wszystkie przybliżenia warunków pracy.
Mikroprocesor czujki wprowadzając wartości środowiska wynikające z kompensacji musi zgłosić alarm
techniczny w przypadku osiągnięcia SMS do administratora systemu. W przypadku, gdy kompensacja
środowiskowa osiągnie 100% centrala wyświetli alarm techniczny o konieczności natychmiastowego
czyszczenia detektora. Do tego czasu sprawność detektora nie może być obniżona. Zabrudzone
detektory muszą być ignorowane przez system i nie mogą powodować fałszywych alarmów.
Detektory muszą identyfikować do 32 kodów diagnostycznych opisujących stan urządzenia z
uwzględnieniem czułości odniesienia zdefiniowanych w fabryce. Raport czułości powinien opisywać
procent zaciemnienia, który powoduje alarm detektora, procent kompensacji. Informacje te muszą być
dostępne w czasie konserwacji systemu, a raport musi być generowany dla każdego urządzenia.
W przypadku utraty komunikacji analogowej detektory automatycznie muszą przechodzić do
konwencjonalnego trybu pracy zgodnie z zapisanymi poziomami czułości i zapisaną historią
kompensacji. W przypadku aktywacji czujnika kontroler pętli musi wygenerować alarm pożarowy.
Wszystkie urządzenia pętlowe muszą być adresowane elektronicznie bez użycia przełączników
mechanicznych. Detektory muszą posiadać wskaźniki stanu pracy.80% nieczułości czujnika.
Zdarzenie to musi być zaprogramowane w taki sposób, aby powiadomić obsługę o konieczności
interwencji np wysłanie
Jako podstawowe detektory dymu założono wykorzystanie mikroprocesorowych urządzeń serii SIGA.
W gamie tych urządzeń znajdują się następujące detektory:
Wielosensorowa czujka 4D - SIGA-IPHS (jonizacyjna, fotoelektryczna, termiczna)
Użycie wielokryteriowego detektora serii Signature 4D umożliwia najszybszą detekcję pożarów w
najszerszym spektrum wykrywalności bez konieczności określania, z jakimi zjawiskami pożarowymi
zetkniemy się w danym środowisku. Czujnik multisensorowy dostarcza informacje z każdego ze
swoich trzech sensorów;
czujnika optycznego rozproszeniowego dla dymu widzialnego,
czujnika jonizacyjnego dla niewidzialnych produktów spalania,
czujnika termicznego dla przyrostu temperatury.
Wbudowany mikroprocesor w czasie rzeczywistym zbiera dane ze wszystkich czujników i
podejmuje decyzję bazując na predefiniowanych kryteriach alarmu z uwzględnieniem zmian
środowiskowych otoczenia.
Wszystkie detektory muszą posiadają możliwość kompensacji od wpływu środowiska.
Człon termiczny ma możliwość adaptacji do warunków środowiskowych. Próg alarmowania członu
termicznego w zależności od środowiska pracy ustawiony będzie według przyrostu temperatury w
czasie ∆ 35°C oraz po przekroczeniu progu 57°C.
Detektory rozproszeniowe i jonizacyjne posiadają czułość w granicach 2-12,13 % zadymienia/metr.
Czułość detektora jest nastawialna w granicach regulacji. Próg prealarmu jest regulowany z
przyrostem 0,05% od wartości 1,63% zadymienia/metr.
Projekt przewiduje zabezpieczenie pomieszczeń w następujący sposób;
1. Drogi ewakuacyjne
a) korytarze oraz przejścia ewakuacyjne objęte instalacją oddymiania mechanicznego; czujki
dymu SIGA-IPHS optyczne i ręczne ostrzegacze pożarowe
b) obszary przyległe do dróg ewakuacyjnych z budynku, a nie oddzielone od nich pożarowo;
czujki dymu SIGA-IPHS optyczne i ręczne ostrzegacze pożarowe
c)
klatki schodowe wraz z przedsionkami; czujki dymu optyczne SIGA-PSI i ręczne ostrzegacze
pożarowe
d)
dostępne szyby kablowe i pomieszczenia elektryczne czujki dymu SIGA-IPHS jonizacyjno,
optyczno, termiczne
e) sale chorych oraz pomieszczenia personelu szpitalnego; czujki dymu SIGA-PSI optyczne
f)
sale operacyjne i inne ważne pomieszczenia; czujki dymu SIGA-IPHS jonizacyjno, optyczno,
termiczne
2.
a)
b)
Pozostałe pomieszczenia i obszary
Sanitariaty niedozorowane
przedsionki do sanitariatów optyczne czujki dymu
10/27
31-475 Kraków,
c)
d)
pomieszczenia usługowe i biurowe; optyczne czujki dymu
pomieszczenia wydzielone pożarowo takie jak maszynownie wentylacyjne i dźwigowe,
rozdzielnie elektryczne, pompownie itp. czujki dymu optyczne
Detektory muszą automatycznie przechodzić z trybu pracy nocnej na dzienną. Reakcja systemu na
alarm i pre-alarm musi być programowana niezależnie.
System wyposażony zostanie w szereg modułów kontrolno-sterujących instalowanych na pętlach
dozorowych umożliwiających powiązanie go z innymi urządzeniami ochrony pasywnej i aktywnej.
System SSP umożliwi realizację następujących zależności przyczyna / skutek:
•
wyłączenie systemu wentylacyjnego (wentylacja bytowa), po wykryciu dymu przez czujkę w
danej strefie,
•
odcięcie systemu wentylacyjnego obsługującego pomieszczenia wydzielone pożarowo, w
których wykryty został dym przez czujkę umieszczoną w pomieszczeniu,
•
indywidualne uruchomienie instalacji wentylacji pożarowej napowietrzającej (wytwarzającej
nadciśnienie) i oddymiającej oddzielnie dla poszczególnych stref oddymiania związanych z
klatkami ewakuacyjnymi przeznaczonymi dla tych stref wraz z odpowiednim wysterowaniem klap
przeciwpożarowych,
•
sprowadzenie dźwigów osobowych na parter przy wykryciu zagrożenia,
•
uruchomienie wentylacji oddymiającej mechanicznej w danych strefach dymowych w przy tym
napowietrzanie klatek schodowych i korytarzy ewakuacyjnych (wytworzenie nadciśnienia i
kompensacja ubytku usuwanego powietrza)
•
uruchomienie wentylacji oddymiającej typu grawitacyjnego wraz z otwarciem otworów
napowietrzających i uruchomieniem wentylatorów kompensacji ubytków usuwanego powietrza
•
uruchomienie i sterowanie rozgłaszaniem pożarowym w zależności od przyjętego algorytmu.
automatyczne komunikaty w obrębie jednej strefy mogą być zróżnicowane, umożliwiając np.:
ewakuację tej samej strefy w różnych kierunkach w zależności od tego, która czujka/detektor
wykryła zagrożenie.
3.5.4 Moduły sterujące
Ze wszystkich urządzeń sterowanych przez centralę, do systemu zwrotnie muszą trafiać
potwierdzenia o przejściu urządzeń w stan pracy w czasie pożaru. W celu uzyskania większej
przejrzystości systemu centrala główna będzie filtrować powracające informacje i wskazywać na
panelu głównym tylko stany nieprawidłowe.
Do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi przewidziano zarówno interfejsy komunikacyjne
sieciowe dla systemu DSO, jak i poprzez urządzenia we/wy.
System musi współpracować z mikroprocesorowymi adresowalnymi urządzeniami we/wy.
Komunikacja odbywa się po dwuprzewodowej magistrali komunikacyjnej z wykorzystaniem zarówno
mechanizmów broadcastowych jak i protokołu odpytywania szeregowego (pooling). Wszystkie moduły
muszą posiadać diodę sygnalizującą stan komunikacji z centralą. Funkcja poszczególnych modułów
będzie determinowana ich typem oraz kodem określającym tryb pracy. Moduły podobnie jak czujki
muszą być adresowane elektronicznie, a ich pozycja w systemie możliwa do odczytania i
zaprezentowania w sposób graficzny. Moduły wyposażone są w pamięć, zawierającą m.in. datę
produkcji, unikalny numer seryjny, kod określający tryb pracy (tzw. kod personalizujący), stałe
czasowe
W projekcie zastosowano moduły pełniące pewne określone funkcje;
Moduł wyjściowy SIGA-CR - do sterowania wykonawczych urządzeń pożarowych, takich jak zwalniaki
drzwi pożarowych, wentylatory, klapy itp. Urządzenie może pracować w trybie normalnie zwartym lub
normalnie rozwartym. Przekaźnik wykonawczy może być obciążony prądem do 2A przy 24VDC.
Moduł we/wy SIGA-IO – urządzenie łączące w jednej obudowie funkcje modułu monitorującego i
wykonawczego.
W zależności od kodu personalizującego, może on działać na 10 różnych sposobów, mieszczących
się w dwóch grupach;
• Zmiana stanu na wejściu powoduje wysterowanie wyjścia
• Wysterowanie wyjścia na polecenie centrali, monitorowanie wejścia, np. dla potwierdzenia
11/27
31-475 Kraków,
Poniżej przedstawiono spis urządzeń we/wy.
Adres
modułu
Typ
Opis sygnału
Urządzenie sterowane/monitorowane
1.28-1.37
SIGA-CR
NC
Sterowanie klapami pożarowymi w budynku B1
1.50-1.59
SIGA-CR
NC
Sterowanie klapami pożarowymi w budynku B1
1.110
SIGA-CR
NC
Załączenie nadciśnienia w klatce B1
1.111
SIGA-CR
NC
1.112
SIGA-CR
NC
2.31
SIGA-CT2
Wejście
monitorowane
Sterowanie drzwiami w budynku B2
3.5.5
Konfiguracja panelu operatorskiego i stacji wizualizacyjnej
Projektowana centrala systemu zostanie zainstalowana w pomieszczeniu nadzoru i pełnić będą
funkcję głównego panelu operacyjnego. Wyposażona zostanie w interfejs zapewniający nadzór i
kontrolę nad całym systemem.
Wymagania dla panelu operatora.
1. w pełni funkcjonalny wyświetlacz LCD z klawiaturą umożliwiającą nawigowanie i odczytanie
wszystkich stanów i zdarzeń systemu
2. wizualizacja LED stanów (alarm, awaria) we wszystkich strefach logicznych, które zostały
zdefiniowane w obiekcie.
3. wizualizacja LED stanów pracy i awarii detektorów specjalnych
4. wizualizacja LED stanów klap pożarowych podzielonych na sekcje (dla każdej sekcji)
5. ręczne wysterowanie przyciskiem poszczególnych sekcji kalp pożarowych
6. wizualizacja LED stanów pracy i awarii wentylatorów pożarowych z prostym i jednoznacznym
sterowaniem ręcznym
7. wizualizacja LED stanów pracy urządzeń oddymiania grawitacyjnego i odcięć pożarowych z
prostym i jednoznacznym sterowaniem ręcznym
Panel musi zapewnić możliwość ręcznego wysterowania wszystkich urządzeń ochrony pożarowej
połączonych z systemem SSP. Wysterowanie musi odbywać się poprzez wciśnięcie jednoznacznie
opisanego przycisku, a zmiana stanu musi zostać zaprezentowana za pomocą diody LED przypisanej
do konkretnego urządzenia (grupy urządzeń). Sposób sterowania musi być zaprogramowany tak, aby
możliwe było uruchomienie urządzeń dla każdej strefy pożarowej osobno.
W centrali przewidziano montaż pola obsługi 3-LCD umożliwiającego realizację wszystkich funkcji
opisanych przez normę EN-54. Pole wyposażone jest w wyświetlacz LCD raportujący wszelkie
anormalne stany systemu, czyli uszkodzenia i alarmy. Swobodny dostęp i sterowanie wszystkich
urządzeń zainstalowanych na pętlach umożliwia klawiatura operatora wyposażona w pola numeryczne
oraz przyciski akcji definiowane przez normę. Jako że obsługa tak rozbudowanego systemu za
pomocą niewielkiego ekranu LCD i prostych przycisków jest nieefektywna i nieprzejrzysta w centrali
zainstalowano również panele wyposażone w diody LED oraz przyciski.
Z uwagi na wymogi normatywne wszystkie sterowania mogą odbywać się wyłącznie z udziałem
centrali SSP.
Z uwagi na rozległość instalacji, aby ułatwić szybką lokalizację aktywnego detektora oraz diagnostykę
systemu w obiekcie zostanie zainstalowana stacja wizualizacji systemu. Zostanie ona zrealizowana na
klasycznej stacji PC w centrum monitoringu (bud nr B1, pom. nr 01/84),
Oprogramowanie umożliwi;
• prezentację stanów wszystkich urządzeń zainstalowanych w systemie z dokładną
lokalizacją na planach obiektu,
12/27
31-475 Kraków,
•
•
•
•
•
mapy synoptyczne zorganizowane zostaną hierarchicznie, tak, aby obsługa systemu była
prosta i intuicyjna,
osobne okno przeznaczone będzie na prezentację zdarzeń i alarmów zarejestrowanych w
systemie. (Do każdego zdarzenia musi być możliwość dopisania instrukcji postępowania,
która pojawi się automatycznie.),
do każdego zdarzenia operator musi mieć możliwość wprowadzenia swojego komentarza
mapy obiektu muszą być zbudowane z grafik wektorowych, aby umożliwić ich
powiększanie bez zniekształcania i rozmywania,
komunikacja z centralą musi odbywać się z pośrednictwem protokołu natywnego.
Jako stację wizualizacji zaprojektowano komputer klasy PC z ekranem dotykowym. Prezentacja
systemu odbywać się będzie z udziałem oprogramowania np. Exitu (pro. Kenton) integrujący system
nowoprojektowany z istniejącą centralą FP2000.
3.6
Linie dozorowe
Projektowanie linii dozorowych oparto na założeniu, że maksymalna ilość elementów w pętli nie może
przekroczyć 250. Wynika ono bezpośrednio z ilości wpisanych w certyfikat.
System został dopuszczony do pracy z taką ilością urządzeń, jako, że zgodnie z wymogami normy
EN54 po uszkodzeniu procesora urządzenia pętlowe komunikują się, i zostają podtrzymane funkcje
sterowania.
Zgodnie z danymi dostarczonymi przez producenta urządzeń każda pętla dozorowa musi odpowiadać
następującym parametrom:
- minimalne napięcie zapewniające poprawną pracę elementów liniowych wynosi 15,2V
- linie dozorowe mogą być wykonane w klasie A lub B – w projekcie przyjęto tylko linie zamknięte
(klasa A).
Centrala identyfikuje numer linii dozorowej, numer elementu adresowalnego (czujki, przycisku).
3.7
Sterowanie i kontrolowanie urządzeń
Sterowanie wentylacja bytową
Na potrzeby wyłączenia wentylacji w budynku w czasie pożaru, należy odpowiednie
moduły sterujące połączyć z szafami sterującymi wentylacji .
Sterowanie wentylacja nadcisnieniową
W budynkach wysokich klatki schodowe wyposażone są w system zapobiegający
zadymieniu. W czasie wykrycia pożaru na tych klatkach centrala SSP uruchomi system
nadciśnieniowy.
Sterowanie klapami przeciwpożarowymi
Zgodnie z archiwalnymi dokumentacjami oraz wybiórczą wizją lokalną klapy pożarowe
wyzwalane są impulsowo poprzez cewkę wybijakową. Klapy nie posiadają mechanizmu
zazbrajającego klapy (wprowadzające w stan otwarcia). Do sterowania należy zastosować kable o
odpornosci ogniowej PH90 i posiadające aktualne certyfikaty CNBOP.
Monitorowanie central oddymiających
System SSP będzie monitorował stan awarii i zadziałania central oddymiających.
Monitoring cental sygnalizacji pożaru
System SSP poprzez specjalny protokół komunikacyjny będzie komunikował się z istniejącymi
centralami pożarowymi (prod. ARITECH), (poziom 1 oddział SOR, poziom -1 budynek B4)
Sterowanie windą
W przypadku pożaru w szybie windowym system sygnalizacji pożaru będzie sprowadzał
windy na poziom ewakuacji (poziom 0) ( ETAP 2)
3.8
Sposób prowadzenia instalacji
Instalacje sygnalizacji pożaru należy wykonać przewodami:
13/27
31-475 Kraków,
•
•
2
Linie sygnałowe sterujące klapami pożarowymi oraz zaworami ppoż. - HLGs 2x1,5 mm
Linie sterujące windą, nadciśnieniowym oddymianiem (niedopuszczenie do zadymiania
2
drogi ewakuacji – klatki schodowej)oraz szafami wentylacji - HLGs 2x1,5 mm
(dopuszcza się stosowanie innych kabli o odporności ogniowej PH90 i posiadające aktualne
certyfikaty CNBOP)
2
• Linie dozorowe oraz kontrolne wykonane zostaną przewodem YnTKSY1x2x0,8 mm
Przewody instalacji sygnalizacji pożaru należy układać w rurkach RLHF lub korytach
stalowych natynkowo względnie w rurkach karbowanych RGHF podtynkowo. Przewody o
odporności ogniowej PH90 należy układać na konstrukcjach lub uchwytach posiadających
certyfikat CNBOP świadczący o zachowaniu odporności na bezpośrednie działania ognia
przez 90 minut. Należy dążyć do wykonania instalacji tak by ich oprzewodowanie było
wykonane estetycznie, oraz z zachowaniem warunków bezpieczeństwa. Naszkicowane trasy
linii przewodów są jedynie sugestią schematyczną wynikłą z potrzeby uwidocznienia
wykonania połączeń.
Stosowany wraz z kablem osprzęt łączniowy (np. puszki,) muszą spełniać wymóg przesyłu sygnału
elektrycznego w warunkach działania wysokiej temperatury PH 90 określonych w PN-EN 50200:2006
lub E30-E90 zgodnie z DIN 4102-12. Osprzęt niezależnie od kabla powinien być mocowany do
podłoża za pomocą odpowiednich środków pozwalającyc na utrzymanie odpowiedniej funkcji PH.
Dotyczy to także bezpośrednio urządzeń łączeniowych (np. kostek zaciskowych) których obudowy
(puszki) powinny być mocowane do podłoża. Przewody mocowane do podłoża powinny być
przytwierdzone certyfikowanymi uchwytami i kołkami rozporowymi w odległości mniejszej niż 300mm.
3.9
Scenariusz działania SSP
Współpracujące z centralą czujki pożarowe, pozwalają wykryć pożar w początkowej fazie rozwoju. Ich
wysoka czułość mogłaby być przyczyną fałszywych alarmów, wynikających z reagowania czujek na
czynniki zakłócające o cechach zbliżonych do czynników pożarowych.
W projektowanym systemie minimalizację fałszywych alarmów uzyskuje się poprzez współdziałanie
personelu z SSP, oraz zastosowanie czujek o dużej niezawodności (wyposażone we własny
mikroprocesor z wczytanymi algorytmami dymu spalanych różnych materiałów wywołujących pożar).
Scenariusz pożarowy daje personelowi możliwość określenia w ściśle określonym czasie czy dane
zdarzenie:
•
•
•
jest podstawą do wezwania straży pożarnej,
może zostać zlikwidowane za pomocą podręcznych środków gaśniczych,
jest wynikiem fałszywego zadziałania czujki.
Zgodnie w wytycznymi normy system działać będzie w dwustopniowej organizacji alarmowania:
1. Wykrycie pożaru poprzez czujki systemu sygnalizacji powoduje alarm I stopnia - uruchamia
sygnalizację optyczną i dźwiękową na centrali systemu sygnalizacji pożaru gdzie zapewniony
dozór całodobowy oraz:
 zaalarmowanie obsługi pomieszczenia dozoru alarmem I stopnia o wystąpieniu zagrożenia z
precyzyjnym wskazaniem miejsca zadziałania czujnika
 obsługa potwierdza obecność personelu na panelu centrali systemu sygnalizacji pożaru w
czasie T1 = 30s od rozpoczęcia alarmowania, brak potwierdzenia obecności obsługi w
czasie T1 = 30s, spowoduje automatycznie przejście centrali z stan alarmu II stopnia i
rozpoczęcie sterowań urządzeń i instalacji wg scenariusza opisanego poniżej,
potwierdzenie obecności personelu powoduje rozpoczęcie odliczania czasu T2 = 120 s,
przeznaczonego na weryfikację przyczyny wystąpienia alarmu,
 po potwierdzeniu w czasie T1 swojej obecności na panelu pola obsługi, personel niezwłocznie
przeprowadza rozpoznanie przyczyny zadziałania czujki dymu udając się we wskazane
miejsce, a następnie zależnie od stwierdzonych okoliczności:
♦
w przypadku uzyskania jednoznacznych i potwierdzonych informacji o braku
zagrożenia pożarowego, uszkodzeniu czujki lub jej fałszywym zadziałaniu,
obsługa centrali dokonuje skasowania alarmu I stopnia na panelu centrali oraz
podejmuje niezbędne działania w celu uniknięcia powstawania kolejnych alarmów
14/27
31-475 Kraków,
fałszywych, na przykład poprzez wezwanie serwisu systemu, przerwanie prac
budowlanych, itp.
♦
w przypadku braku jednoznacznej informacji o przyczynie zadziałania systemu lub
w przypadku wykrycia jakichkolwiek znamion pożaru, osoba dokonująca
weryfikacji przyczyny wystąpienia alarmu niezwłocznie potwierdza wystąpienie
zagrożenia poprzez naciśnięcie najbliższego przycisku ręcznego ostrzegacza
pożarowego (ROP), powodując tym samym przerwanie odliczania czasu T2 =
120s przeznaczonego na weryfikację alarmu oraz przejście systemu sygnalizacji
pożaru w alarm II stopnia.
 brak reakcji obsługi w czasie T2 spowoduje przejście systemu sygnalizacji pożaru w alarm II
stopnia i rozpoczęcie procedur sterowania instalacjami i urządzeniami
przeciwpożarowymi.
Użycie jakiegokolwiek przycisku ręcznego ostrzegacza pożarowego (ROP) powoduje
automatycznie przejście systemu w stan alarmu II stopnia, z pominięciem czasu T1 oraz T2.
2. Przejście systemu sygnalizacji pożaru w stan alarmu II stopnia powoduje:
• Uruchomienie systemu DSO,
• Wysłanie komunikatu o zagrożeniu do Państwowej Straży Pożarnej,
• Załączenie nadciśnienia w klatkach schodowych wysokich,
• Wyłączenie wentylacji bytowej,
• Zamkniecie klap przeciwpożarowych,
• Zjazd kabin dźwigów na parter, otwarcie i zablokowanie ich drzwi w pozycji otwartej,
Oddymianie w klatkach schodowych niskich zostanie załączane wyłącznie w przypadku zadymienia
tych klatek lub z poziomu ręcznych przycisków oddymiających dedykowanych do współpracy z
centralami oddymiającymi. Instalacje oddymianiającę są już funkcjonującymi instalacjami i nie są
tematem niniejszego opracowania. Tabela z matrycą sterowań stanowi załącznik do niniejszego
opracowania.
3.10 Zasilanie i dobór baterii
Do miejsca montażu centralki pożaru należy doprowadzić wydzielony obwód zasilający (zasilanie
gwarantowane) prowadzony tablicy rozdzielczej. Zasilanie należy wykonać przewodem YDY 3x2,5
i zabezpieczyć obwód wyłącznikiem nadmiarowo-prądowym klasy B 6A. Zabezpieczenie należy
opisać w rozdzielni zasilającej „CENTRALA POŻAROWA”. Do obwodu zasilającego CSP nie wolno
przyłączać żadnych innych odbiorników energii. Podobnie dotyczy to zabezpieczenia stanowiska
komputerowego. Zasilanie poza zakresem projektowym
Dobierając wielkość baterii akumulatorów rezerwowych dla centrali należy kierować się zasadą, iż
jej pojemność, w przypadku zaniku napięcia sieci, powinna wystarczyć przynajmniej na:
- 4 h pracy systemu w stanie dozorowania, w przypadku, gdy służby serwisowe są stale dostępne i
dysponują odpowiednim wyposażeniem, umożliwiającym szybkie usunięcie awarii;
- 30 h pracy systemu w stanie dozorowania, w przypadku, gdy zapewniona jest możliwość naprawy
awarii zasilania przez służby serwisowe w ciągu 24 h (np. w wyniku zawarcia odpowiedniej umowy
z firmą prowadzącą konserwację instalacji);
- 72 h pracy systemu w stanie dozorowania, w przypadku, gdy powyższe warunki nie są spełnione.
Dodatkowo w obliczeniach należy uwzględnić wymaganą 0,5 h pracę systemu w stanie
alarmowania.
Przyjęto do obliczeń opcję 30h pracy systemu przy założeniu, że administrator budynku będzie
miał podpisaną umowę na konserwację systemu SSP uwzględniającą czas naprawy systemu w
terminie krótszym niż 24h.
W przypadku braku zasilania podstawowego nastąpi automatyczne przełączenie zasilania centralki
na zasilanie bateryjnie. Centrala będzie wyposażona w zasilanie awaryjne składające się z dwóch
akumulatorów 12V. Wielkość akumulatorów będzie tak dobrana by zagwarantować poprawność
pracy całego systemu bez zasilania podstawowego do 30 godz.
Zalecany czas pracy awaryjnej systemu dla zdecydowanej większości instalacji wynosi 30h
wstanie dozorowania i 0,5 h pracy w stanie alarmowania przy spełnieniu warunków doboru
akumulatorów.
15/27
31-475 Kraków,
Pojemność akumulatora obliczamy ze wzoru:
Σ
Σ
Cmin=1,25*(t1* Idozór + t2* Ialarm);
gdzie
Cmin –
t1 -
minimalna pojemność baterii akumulatorów
czas pracy w stanie czuwania równy 30h
t2 -
całkowity prąd pobierany przez system w stanie dozoru
czas pracy w stanie alarmu równy 30min
ΣIdozór ΣIalarm -
całkowity prąd pobierany przez system w stanie alarmu
Obliczenie pojemności baterii dla centrali 1
L.p.
Urządzenie
Typ
Ilość
Alarm
[mA]
Pobór w
czasie
alarmu [mA]
Praca normal
[mA]
Pobór w
czasie
czuwania [mA]
145
1
Procesor
3-CPU
1
155
155
145
2
karta we/wy
3-IDC8/4
1
350
350
53
53
3
karta 2 pętli siga
3-SDDC1
1
294
882
256
768
4
port szeregowy
3-RS232
0
48
0
48
0
5
pole obsługi z
wyświetlaczem
3-LCD
1
53
53
53
53
6
pole LED
3-12RY
3
7
21
2
6
7
pole LED+przycisk
3-12/S1RY
8
15
120
2
16
całkowity
pobór prądu
mA
1581
Wymagana minimalna pojemność baterii
1041
40.03
Ah
Długości pętli dozorowych.
Wg wytycznych producenta maksymalna długość pętli dla przewodu nieekranowanego o przekroju
0,75mm2 wynosi 6000m. W zdanym przypadku długość pętli nie zbliża się do wartości krytycznej,
oraz obciążenie pętli jest dalekie od maksymalnych
Uwaga
Akumulatory należy wymieniać na nowe zgodnie z zaleceniami producenta, nie rzadziej
jednak niż raz na 3 (trzy) lata.
Należy przeprowadzić symulacje pożaru w celu precyzyjnego oszacowania czasu T2. Jeżeli
proponowany czas T2 (sugestia przedstawiona w specyfikacji techn. PKN-CEN/TS 54-14)
będzie niewystarczający należy zmienić go po wcześniejszej akceptacji komendanta PSP.
3.11 Testy i pomiary systemu SSP
Test linii dozorowych
- test rezystancji linii - należy wykonać pomiary rezystancji poszczególnych pętli dozorowych,
- test rezystancji izolacji - należy wykonać pomiary rezystancji izolacji poszczególnych pętli
dozorowych.
Do pomiaru należy użyć miernika posiadającego odpowiednie świadectwo homologacji.
Test czujek dymu
- test lokalizacji - należy sprawdzić solidność mocowania oraz zgodność opisu czujki (etykietę) i
miejsca montażu z planami,
16/27
31-475 Kraków,
- test poprawności działania - w celu sprawdzenia poprawności działania należy za pomocą
urządzenia zadymiającego pobudzić czujkę do stanu zadziałania. Konsekwencją zadymienia
czujki powinien być stan alarmowy wywołany w centrali alarmowej. Centrala powinna wyświetlić
informacje identyfikujące lokalizacje czujki.
Uwaga: Testy zadymienia wykonywać dedykowanymi do tego celu imitatorem dymu i
temperatury rekomendowanym przez producenta czujek.
Test przycisków ROP
- test lokalizacji - należy sprawdzić solidność mocowania oraz zgodność opisu przycisku ROP
(etykietę) i miejsca montażu z planami,
- test poprawności działania - w celu sprawdzenia poprawności działania należy pobudzić przycisk.
Konsekwencją zadziałania powinien być stan alarmowy wywołany w centrali alarmowej.
Centrala powinna wyświetlić informacje identyfikujące lokalizacje, w którym przycisk jest
zainstalowany.
Test modułów
- test lokalizacji - należy sprawdzić solidność mocowania oraz zgodność opisu na modułach
(etykietę) i miejsca montażu z planami,
- test poprawności działania - w celu sprawdzenia poprawności działania wszystkich wyjść i wyjść
należy pobudzić centralę do stanu alarmu i dokonać kontroli prawidłowego zadziałania
sterowników.
Oczekiwane reakcję na stan pożarowy opisane zostały w niniejszym opracowaniu.
Test centrali sygnalizacji pożaru
- test lokalizacji - należy sprawdzić solidność mocowania oraz zgodność miejsca montażu centrali z
planami,
- pomiar testowy; w celu sprawdzenia poprawności działania centrali należy pobudzić linię
dozorową. Konsekwencją pobudzenia linii powinien być stan alarmowy wywołany w centrali
alarmowej. Centrala powinna wyświetlić na wyświetlaczu zestaw informacji identyfikujących
zagrożone pomieszczenie, strefę. Informacja ta powinna być zgodna z opisami zawartymi w
projekcie. Linie sygnalizatorów powinny zostać wysterowane powodując zadziałanie elementów
sygnalizacji dźwiękowej i optycznej.
3.12 Uwagi dla instalatora i użytkownika
Przed przystąpieniem do instalowania systemu należy zapoznać się z dokumentacją wykonawczą.
Zaistniałe różnego rodzaju kolizje, strefy niechronione - w czasie montażu należy zgłaszać do
projektanta względnie do rzeczoznawcy ppoż.
Właściciel lub użytkownik budynku, jest zobowiązany do podłączenia centrali sygnalizacji pożaru
z najbliższą komendą lub jednostką ratowniczo – gaśniczą Państwowej Straży Pożarnej w sposób
zapewniający automatyczne przekazywanie informacji o pożarze. Sposób połączenia systemu
sygnalizacji pożaru właściciel jest obowiązany uzgodnić z właściwym miejscowo komendantem
miejskim PSP.
Użytkownik jest zobowiązany do podpisania umowy na konserwację systemu SSP uwzględniającą
czas naprawy systemu w terminie krótszym niż 24h.
Wszystkie przejścia przez ściany i stropy stanowiące odrębną strefę pożarową należy wyszczelnić
pianką względnie masą uszczelniającą ognioodporną o poziomie odporności równym odporności
przegrody. Przewody instalacji ppoż. należy odpowiednio oznakować, tj. końce i początki pętli
oznakować numerem pętli oraz przy przejściach przez kondygnacje w wydzielonych szachtach
kablowych. Końce przewodów monitorujących i sterowniczych należy odpowiednio oznakować
numerem sterowania. Po wykonaniu instalacji oraz stosownych pomiarach należy przeprowadzić
funkcjonalne próby działania systemu wykonując symulacje pożaru w każdej strefie pożarowej
odrębnie i wykonując „Protokół uruchomienia i prób odbiorczych”.
Czujki powinny być tak usytułowane aby ich element detekcyjny znajdował się w granicach
górnych 5% względem wysokości pomieszczenia. Montowane powinny być w odległości co
najmniej 0,5 m od ścian i przepierzeń oraz powyżej 0,6m od anemostatów nawiewnych. ROP-y
17/27
31-475 Kraków,
znajdujące się na obiekcie będą inicjował II stopień zagrożenia pożarowego. Ręczne ostrzegacze
pożarowe powinny być umieszczane na wysokości 1,2m do 1,6m nad podłogą.
Przewidziano stopniowanie alarmu, w czasie wykrycia zagrożenia pożarowego przez system SSP
personel ma 30 sekund na potwierdzenie swojej obecności oraz następnie 120 sekund na
zweryfikowanie zagrożenia pożarowego. Ze względu na dużą rozpiętość obiektu po
przeprowadzonych próbach może zaistnieć konieczność zmiany powyższych czasów. Zmiana ta
musi być uzgodniona z miejscowym Komendantem PSP.
Obsługa musi posiadać niezbędne przeszkolenie oraz wiedzę o architekturze budynku. W
pomieszczeniu dozoru w którym zainstalowano centralę należy umieścić:
- plan sytuacyjny nadzorowanego obiektu,
- krótką instrukcję postępowania w przypadku, gdy centrala zadziała, jak należy postępować
w przypadku zaistnienia pożaru, kogo należy powiadomić,
- zeszyt (rejestr) zdarzeń, konserwacji, obsługi awaryjnej, okresowego wyłączenia i wyposażenia
systemu alarmowego pożaru.
Prace instalacyjne, montażowe i inne związane z przedmiotem opracowania winna wykonywać
firma posiadająca odpowiednie doświadczenie i wiedzę techniczną oraz świadectwo ukończenia
kursu w zakresie montażu i uruchamiania projektowanego systemu. Instalacje należy wykonać
ściśle według obowiązujących norm, zgodnie z wytycznymi CNBOP i przepisami BHP. Użytkownik
dopilnuje przeszkolenia przez wykonawcę instalacji osób, które będą obsługiwać centralę. Po
przekazaniu instalacji do eksploatacji należy zlecić stałą konserwację urządzeń i instalacji
sygnalizacji pożarowej. Urządzenia przeciwpożarowe powinny być poddawane badaniom
technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w przepisach,
Polskich Normach oraz instrukcjach obsługi urządzeń. Czynności te powinny być prowadzone co 3
miesiące w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta oraz specyfikacją techniczną
PKN-CEN/TS 54-14. Należy dokonać kontroli poprawności działania minimum 25% czujek tak by
przy przeglądzie rocznym wszystkie czujki i elementy systemu były sprawdzone. Przed oddaniem
instalacji do eksploatacji przeprowadzić próby sprawności działania całości systemu. Wszelkie
zmiany wprowadzone w trakcie wykonawstwa nanieść do dokumentacji kolorem czerwonym.
3.13 Zestawienie materiałów podstawowych systemu SSP
Lp.
Wyszczególnienie
Jedn.
Ilość
1
Wielosensorowa czujka 4D - SIGA-IPHSI + gniazdo z izolatorem
zwarć
szt.
110
2
Ręczny ostrzegacz pożarowy SIGI-271
szt
14
3
Moduł wyjściowy SIGA-CR
szt
23
4
Moduł dwu wejściowy SIGA-CT2
szt
1
5
Centrala SSP
kpl.
1
Kable
1
Przewód YnTKSY 1x2x0,8
mb.
13000
2
Przewód HLGs 2x1,5
mb.
150
3
Kabel światłowodowy W-NOTKSD G50 6 włókien
mb
15
18/27
31-475 Kraków,
Lp.
Wyszczególnienie
Jedn.
Ilość
4
Rura instalacyjna, typ RGHF 25
mb.
13000
Dodatkowe materiały
1
Pianka uszczelniająca ognioodporna
kpl.
3
2
Opaski kablowe + kołki rozporowe ph90
szt.
39000
3
Puszka rozgałęźna PH90 typu FK 7045
mb.
2
4
Zasilacz pożarowy ZSP135-DR-5A-2
kpl.
1
5
Komputer klasy PC z ekranem dotykowym + oprogramowanie
kpl
1
6
Materiały pomocnicze
kpl.
1
Dopuszcza się stosowanie osprzętu innego producenta pod warunkiem zachowania nie gorszych
parametrów od przedstawionych, po wcześniejszym uzyskaniu zgody Autora nimniejszego
opracowania i Inwestora.
4
System DSO
4.1
Założenia projektowe
Celem opracowania jest przedstawienie sposobu instalacji, rozmieszczenia, uruchomienia i
konfiguracji dźwiękowego sytemu ostrzegawczego w budynku Szpitala Rydygiera. Instalacja ta ma
zapewnić techniczne wspomaganie ochrony przeciwpożarowej obiektu, a w szczególności umożliwić
ostrzeganie o zagrożeniu w obiekcie, oraz pomóc w organizacji i sprawnym przebiegu ewakuacji ludzi
z zagrożonych stref i z całego obiektu. Zgodnie z Dz. U. z 2010 r. nr 109 poz. 719 art. 29.1 stosowanie
systemu DSO wymagane jest w szpitalach o liczbie łóżek powyżej 200 z wyłączeniem pomieszczeń
intensywnej opieki medycznej, sal operacyjnych oraz sal z chorymi.
4.2
Urządzenia systemu
Koncepcja budowy dźwiękowego systemu ostrzegawczego oparta została na rozwiązaniach
umożliwiających docelowo budowę systemu zdecentralizowanego, zintegrowanego z systemem
wykrywania pożaru. Dzwiękowy system ostrzegawczy spełnia wszystkie normy przewidziane dla
systemów tego typu. Sercem systemu są rozproszone wzmacniacze strefowe, montowane w
podcentralach połaczonych siecią cyfrową. Oznacza to, że rozszerzanie systemu o dodatkowe
elementy może odbywać się w dowolnym momencie przez dołączanie nowych urządzeń
systemowych. Raz stworzony system może być rozbudowywany pod względem funkcjonalności
i wielkości przez dodanie wymaganej liczby kompatybilnych modułów systemowych. Dzięki temu
budowa i rozbudowa dźwiękowego systemu ostrzegawczego jest łatwa i ekonomiczna.
4.3
•
Opis systemu
Dźwiękowy system ostrzegawczy ma spełniać szereg funkcji.
Dźwiękowy system ostrzegawczy stanowi medium do przekazywania osobom przebywającym w
budynku instrukcji postępowania w nagłych przypadkach i do emisji komunikatów
ostrzegawczych.
19/27
31-475 Kraków,
•
Dźwiękowy system ostrzegawczy umożliwia jednoczesną emisję ośmiu różnych komunikatów w
różnych częściach obsługiwanego obiektu.
Dźwiękowy system ostrzegawczy stanowi medium do emisji komunikatów głosowych przez
mikrofon(y) strażaka lub (opcjonalnie) przez telefon pożarowy, do wszystkich lub wybranych
częściach obsługiwanego obiektu.
Dźwiękowy system ostrzegawczy umożliwia automatyczną emisję zapisanych w pamięci instrukcji
postępowania w nagłych przypadkach oraz komunikatów ostrzegawczych.
•
•
Jego prosta i logiczna konstrukcja umożliwia obsługę przez osoby nie posiadające
specjalistycznego przeszkolenia. System umożliwia indywidualną konfigurację przycisków wyboru
strefy w centrali oraz wyświetlanie stanu linii/stref za pomocą wskaźników diodowych w centrali.
System przechowuje w pamięci co najmniej 2000 komunikatów o alarmach, usterkach i
zdarzeniach
serwisowych.
Do ich przeglądu służy pole obsługi z wyświetlaczem LCD i klawiaturą lub oprogramowanie
komputerowe podłączone przez opcjonalny port RS-232.
4.4
Funkcje systemu
W poniższych punktach zawarto zadania, jakie ma realizować system
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Automatyczne kierowanie nagranych komunikatów audio do odpowiednich wzmacniaczy
strefowych, zgodnie ze scenariuszem pożarowym. Sterowanie może być różne w zależności od
lokalizacji i charakteru zagrożenia (pożar, alarm bombowy, skażenie, itp).
Możliwość ręcznego kierowania nagranych komunikatów do wybranych stref za pomocą pola
obsługi lub paneli przycisków.
Możliwość emisji komunikatu głosowego za pomocą mikrofonu strażaka, w tym wyniesionego
mikrofonu strażaka.
Możliwość jednoczesnej emisji 8 różnych komunikatów z jednego kontrolera
Pełna zgodność z normą IEC60849 i innymi lokalnymi normami dotyczącymi systemów
ostrzegawczych.
Pole obsługi z 4-poziomowym systemem haseł dla ochrony przed niepowołanym dostępem.
Możliwość programowania funkcji systemowych za pośrednictwem graficznego oprogramowania
konfiguracyjnego.
Możliwość dołączenia komputerowego systemu nadzoru dla monitorowania pracy systemu.
Sterowanie transmisją wywołań i realizacją innych funkcji w oparciu o nastawy systemu
priorytetowego.
Monitorowanie poprawności działania wzmacniaczy strefowych i w razie awarii automatyczne
przyłączanie wzmacniaczy rezerwowych.
Podłączanie głośników do wzmacniacza strefowego w topologii linii lub pętli (bardziej odpornej na
przerwanie obwodu). W obu przypadkach działa wykrywanie uszkodzeń. Komunikaty o awarii są
sygnalizowane dźwiękowo w centrali, wyświetlane na polu obsługi oraz na dodatkowych panelach
wskaźnikowych
Możliwość korekty wzmocnienia w każdej strefie, dokonywanej potencjometrem we wzmacniaczu
strefowym.
Przekaz sygnałów audio do wzmacniaczy w formie cyfrowej.
Możliwość łatwej rozbudowy systemu przez dołączanie nowych modułów sprzętowych
i uaktualnienie konfiguracji programowej.
Pełna integracja z systemem wykrywania pożaru poprzez sieć central.
Działanie systemu może być różne w zależności od lokalizacji i charakteru wykrytego zagrożenia.
Wzmacniacze strefowe są wyposażone w dodatkowy obwód sygnalizacji, np. do dodatkowych
sygnalizatorów optycznych. Obwód ten może być wysterowany niezależnie od linii głośnikowej.
Wzmacniacze strefowe mają wbudowany generator sygnału alarmowego, załączający się w razie
przerwania toru audio w trakcie nadawania komunikatu ostrzegawczego.
Pełna integracja z użyciem protokołu komunikacyjnego z systemem SSP– pętla komunikacyjna
światłowodowa.
Połączenie z systemem SSP zapewni dwukierunkową wymianę informacji pomiędzy systemami
20/27
31-475 Kraków,
oraz umożliwi realizację elastycznych scenariuszy ewakuacji (w zależności od miejsca detekcji
pożaru)
4.5
Ogólna konfiguracja systemu DSO
Podstawowa konfiguracja sieciowego systemu nagłośnieniowego musi zawierać:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Procesor z polem obsługi LCD, który steruje i nadzoruje pracę całego systemu.
Kontroler DSO z pamięcią komunikatów i zintegrowanym mikrofonem strażaka
Wzmacniacze strefowe, do których możliwe jest dołączanie linii głośnikowych 25V lub 70V oraz
linii sygnalizacji 24V.
Odpowiedni zestaw wzmacniaczy mocy. Do wyboru moduły o mocach: 20W, 40W i 95W.
Kartę komunikacyjną dla połaczenia z CSP
Zasilacz(e) z podtrzymaniem akumulatorowym
Obudowę z drzwiami
Dodatkowo konfigurację można rozszerzyć o:
Dodatkowe obudowy z procesorem, wzmacniaczami strefowymi i własnym
(maksymalnie 63 szt.)
Kartę RS485 dla połączenia z innymi obudowami DSO lub CSP.
Kartę RS232 dla połaczenia z komputerowym systemem nadzoru, drukarką
Panele przyciskowo-diodowe dla dodatkowej sygnalizacji stanu, sterowań
Wyniesione mikrofony strażaka (do 63 szt.)
Centralkę telefonów pożarowych
zasilaniem
Inne cechy
Emisja sygnałów zapowiadających, komunikatów głosowych, kierowanie wybranych komunikatów
na odpowiednie wyjścia stref nagłośnieniowych odbywa się automatycznie, zgodnie z wcześniej
ustalonym scenariuszem.
Dobrze skonfigurowany scenariusz winien być dostosowany to topografii obiektu, i róznicować
rodzaj komunikatu i strefy rozgłaszania w zależności od typu i lokalizacji zagrożenia. Pozwala to
m.in. na automatyczne kierowanie ewakuacją wieloetapową dużych budynków.
Każdemu komunikatowi mozna przyporządkować sygnał zapowiadający, poprzedzający emisję.
System posiada wewnętrzny zegar czasu rzeczywistego, który może być synchronizowany
między centralami.
Sterownik sieciowy jest wyposażony w pamięć komunikatów cyfrowych. Pojemność pamięci może
być rozszerzona do 100 minut. Odtwarzacz komunikatów cyfrowych może odtwarzać
jednocześnie 8 komunikatów.
Procesor sieciowy zapamiętuje ponad 2000 komunikatów o alarmach, błędach, zdarzeniach
serwisowych powstałych w systemie. Poszczególne komunikaty można przeglądać na
wyświetlaczu sterownika.
Przypisanie wyjść wzmacniaczy (linii głośnikowych, linii sygnalizatorów) do stref rozgłaszania jest
całkowicie programowalne. Do jednej strefy rozgłaszania mozna przypisać jedną lub więcej linii
głośnikowych. Jedna linia nie może obsługiwać więcej niż jednej strefy rozgłaszania.
Każdy wzmacniacz jest osobno adresowanym urządzeniem, którego stan mozna obserwować za
pomocą pola obsługi lub komputera nadzoru.
Istnieje możliwość blokowania określonych linii głośnikowych, wzmacniaczy, z poziomu pola
obsługi (po podaniu hasła). Umożliwia to dokonywanie zmian w konfiguracji z wyprzedzeniem i
nowe zmiany mogą być wprowadzane do systemu, który nie pracuje.
Wymiana danych między komputerem PC a sterownikiem sieciowym wykorzystuje standardowe
narzędzia systemu operacyjnego Windows charakteryzujące się łatwością obsługi.
Wystąpieniu błędu systemowego towarzyszy sygnał dźwiękowy, który cichnie po potwierdzeniu
odczytu przez obsługę. Po usunięciu błędu lub awarii system automatycznie wycisza sygnał
błędu.
21/27
31-475 Kraków,
•
•
•
4.6
Za pośrednictwem stacji wywoławczych można dokonywać wywołań selektywnych. Jeśli dane
wywołanie zostanie częściowo zakłócone przez wywołanie o wyższym priorytecie, emisja
w strefach, w których nie doszło do konfliktu, będzie kontynuowana.
Konfiguracja systemu wraz z komunikatami (w formacie wav) jest tworzona na komputerze, skąd
jest przesyłana do kontrolera lub sieci kontrolerów.
Komunikaty ostrzegawcze mogą być emitowane również w przypadku awarii sterownika
sieciowego.
Podział obiektu na strefy rozgłaszania
Budynek Szpitala wykonano jako płytę monolityczną. Podzielony jest na 107 stref pożarowych w będą
stanowiły odrębną kondygnację w ramach segmentu budynkowego (np. B1, B2, B4, itp.), każda z nich
dodatkowo będzie podzielona jest na podstrefy oddzielone drzwiami o wytrzymałości ogniowej 60
minut.
W budynku zastosowano następujący podział na strefy rozgłaszania:
− strefy obejmujące swoim zasięgiem poszczególne kondygnacje budynku B1 poziomy: -3, -2, -1,
budynku B2 poziomy: -3, -2, -1, budynek B4 poziom -1 oraz podłączenie istniejącej instalacji
głośnikowej DSO - poziom 1 (SOR) – w strefach tych przewidziano nadawanie komunikatów za
pośrednictwem głośników ściennych umieszczonych w poszczególnych pomieszczeniach oraz
głośników sufitowych rozmieszczonych na korytarzach, w celu niedopuszczenia do utraty obszaru
pokrycia zastosowano po dwie linie w każdej strefie, prowadzone są w formie przeplotu.
Poniższa tabela przedstawia numer linii głośnikowej w każdym segmencie oraz lokalizacje central
systemu –etap 1
Segment
Nr lini
Lokalizacja centrali DSO
B1 poziom -3
204
segment B1 poziom -1
B1 poziom -3
205
B1 poziom -2
77
B1 poziom -2
78
B1 poziom -1
80
B1 poziom -1
81
B2 poziom -3
206
B2 poziom -3
207
B2 poziom -2
82
B2 poziom -2
83
B2 poziom -1
85
B2 poziom -1
86
B4 poziom -1
113
B4 poziom -1
114
Ewakuacja możliwa jest poziomymi drogami komunikacji ogólnej. Klatki schodowe budynków niskich
wyposażone są w instalacje oddymiania grawitacyjnego. Klatki wysokie są zabezpieczoną przed
zadymieniem instalacją nadciśnieniową działającą w czasie pożaru sąsiadujących z nią stref.
4.7
Urządzenia centralne systemu DSO
Projektuje się zainstalowanie rozproszonego systemu DSO sterowanego z sysemu SSP za pomocą
magistrali systemowej. Pozwoli to na zrealizowanie dowolnego scenariusza sterowania w
skomplikowanym bydynku szpitala. Kompleks szpitalny ze względu na występowanie budynków
wysokich wymaga prowadzenia ewakuacji wieloetapowej. Główna jednostka zainstlowana zostnie w
budynku B1 na poziomie -1 w pomieszczeniu operatorskim. Wyposażona zostanie w mikrofon
strażaka oraz panel operatorski pozwalający na rozgłaszanie komunikatów do każdej z
poszczególnych sterf.
Należy zastosować tylko urządzenia posiadające stosowne dopuszczenia, w tym atest CNBOP.
Wszelkie informacje o stanie działania systemu oraz wykrytych uszkodzeniach i błędach są
wyświetlane na wyświetlaczu LCD (sterowniku głównym) i sygnalizowane na panelach
22/27
31-475 Kraków,
wskaźnikowych. Wszelkie zmiany informacji są poprzedzone sygnałem akustycznym w celu zwrócenia
uwagi obsługi.
4.8
Zasilanie urządzeń
Główne źródło zasilania dla instalacji powinno być wyposażone w specjalne przewidziane dla niej
zabezpieczenie. Należy przewidzieć środki (np. poprzez założenie etykiet lub ograniczenie dostępu)
zapobiegające nieupoważnionemu odłączeniu źródła zasilania. Do zasilania rezerwowego centrali
przewidziano zasilanie rezerwowe z baterii akumulatorów umożliwiające utrzymanie instalacji w stanie
pracy przez co najmniej 30h, po czym pojemność jest wystarczająca do zapewnienia alarmowania
jeszcze przez co najmniej 30min.
Niniejszy projekt nie obejmuje sposobu zasilania urządzeń DSO w energię elektryczną.
L.p.
Typ
Urządzenie
Ilość
Pobór
dozorowania
[mA]
Prąd
alarmowania
[mA]
Centrala DSO B1 poziom -1
1
3-CPU3
Karta procesora głównego
1
155
165
2
3-FIBMB
Karta komunikacji światłowodowej
1
217
217
3
MMXVR
Przetwornik światłowodu wielomodowego (ok. 3
km)
4
80
80
4
3-ZA20B
Wzmacniacz strefowy 20 W, klasa B, z obwodem
zasilania lamp
16
992
-
5
3-BPS/M-230-E
1
50
50
Zasilacz zapasowy
Obciążenie % lini DSO
14
Wzmacniacz 1
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
826
15
Wzmacniacz 2
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
875
19
Wzmacniacz 3
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
1071
15
Wzmacniacz 4
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
875
9
Wzmacniacz 5
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
581
10
Wzmacniacz 6
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
630
17
Wzmacniacz 7
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
973
17
Wzmacniacz 8
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
973
15
Wzmacniacz 9
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
875
15
Wzmacniacz 10
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
875
8
Wzmacniacz 11
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
532
6
Wzmacniacz 12
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
434
13
Wzmacniacz 13
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
777
11
Wzmacniacz 14
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
679
23/27
31-475 Kraków,
14
Wzmacniacz 15
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
14
Wzmacniacz 16
wzmacniacz 3-ZA20
1
-
Natężenia całkowite prądów dozorowania i alarmowania [mA]
826 rezerwa
826 rezerwa
1494
13140
Obliczenia :1.25*(Czas Dozorowania*Prąd Dozorowania) + 1.25*(Czas Alarmowania*Prąd Alarmowania)
Wymagana minimalna pojemność baterii
4.9
64,2
Ah
Typ
Opis dobranego akumulatora
Ilość:
BS133N
Akumulator bezobsługowy 65 Ah, 271x166x190 mm
2
Wykonanie instalacji
4.9.1 Linie głośnikowe
Przewody linii głośnikowych powinny być wykonane przewodem ognioodpornym typu HTKSH PH90 z
mocowaniem co 0,3m atestowanym (wg DIN 4102 cz.12) systemem mocowań. Kable powinny być
mocowane pojedynczo lub zbiorczo za pomocą odpowiednich uchwytów i kołków rozporowych, po
uwzględnieniu ilości przewodów prowadzonych w każdej z tras (zgodnie ze szczegółowymi danymi
Atestu CNBOP nr AT-0002/2005 wyd II z dn. 07.11.2005r.). Należy przyjąć zasadę iż cała droga, która
podawany jest sygnał sterująco-zasilający powinna być wykonana w systemie o wymaganej
odporności ogniowej. Montaż przewodów ognioodpornych powinien być wykonany bezpośrednio do
konstrukcji budynku za pomocą atestowanego systemu mocowań i prowadzenia kabli. Obejścia wokół
pozostałych instalacji w przypadku braku możliwości przejścia nad nimi z mocowaniem do sufitu
należy wykonać z zastosowaniem dodatkowych certyfikowanych konstrukcji wsporczych
przeznaczonych jedynie do tego celu. Trasy kablowe pionowe pomiędzy kondygnacjami należy
prowadzić w istniejącym szachcie technicznym, po uprzednim jego uporządkowani tj. usunięciu lub
przesunięciu istniejących instalacji, kable prowadzić należy wykorzystując atestowane korytka
kablowe o odporności pożarowej nie mniejszej niż 90min. Wszelkiego rodzaju odstępstwa od tej
zasady należy uzgodnić z projektantem i rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych.
Wykonawca zobowiązany jest do zapoznania się z procedurą mocowań powyższego typu uchwytów,
a następnie wykonania prób i testów mocowań z niego wynikających oraz ścisłego przestrzegania
zasad układania tego typu instalacji.
4.9.2 Mocowanie głośników
W przypadku głośników ściennych ich mocowanie odbywać się będzie do ścian konstrukcyjnych w
większości stanowiących oddzielenie pomiędzy korytarzem a pomieszczeniem. Głośniki należy
mocować do ścian przy pomocy kołków rozporowych stalowych bezpośrednio do trwałej konstrukcji
podłoża (zgodnie z pkt 2.8).
Jeżeli w części rysunkowej nie określono inaczej, głośniki należy montować na wysokości ok. 2,2 –
2,4 m nad poziomem posadzki przestrzegając zachowania minimalnych odległości od sufitów i ścian,
natomiast głośniki sufitowe montować w sufitach podwieszanych. Głośniki sufitowe montowane w
systemowych sufitach panelowych należy montować w systemowych uchwytach lub wraz z płytą G-K.
Płyta G-K powinna być umieszczona nad płytą sufitu systemowego. Wymiary płyty nie mogą być
mniejsze niż rozstaw rusztu systemowego, jednak płyta G-K powinna opierać się na konstrukcji sufity
co najmniej na dwóch krawędziach. Głośniki sufitowe należy zabezpieczyć linką stalową mocowaną
do elementów stropu właściwego.
Głośniki montować w odległościach nie mniejszych niż 15 cm od ścian i sufitów.
Głośniki należy instalować przy użyciu materiałów i technologii opisanej podanej przez Producenta.
Lokalizacja głośników zgodnie z rysunkami. Rozmieszczenie głośników wynika ze skali. Przy
instalowaniu głośników można skorygować ich rozmieszczenie uwzględniając położenie innych
elementów instalacji (lampy, czujki pożarowe, itp.). Każdorazowo należy jednak zachować
równomierne odległości pomiędzy głośnikami i pokrycie całej nadzorowanej powierzchni.
Pomiary dźwięku (zrozumiałości głosu) należy wykonać po całkowitym uruchomieniu i wyregulowaniu
systemu nagłośnienia.
24/27
31-475 Kraków,
Głośniki sufitowe w suficie podwieszonym należy przeprowadzić za pomocą metalowych linek
mocowanych stalowym kołkiem z jednej strony do elementów konstrukcji z drugiej natomiast do
głośnika o długości mniejszej jak zapas kabla tak aby urwanie głośnika nie spowodowało uszkodzenia
samej linii głośnikowej. Należy zapewnić zapas kabla przy łączeniu głośników wpuszczanych w sufit.
Każdy przewód musi być mocowany indywidualnie. Przewód linii głośnikowej należy prowadzić od
głośnika do kolejnego głośnika nie przerywać i nie przedłużać odcinków. Połączenia mogą się
odbywać jedynie w puszce głośnika na kostce ceramicznej. Przewód należy wprowadzać do obudowy
głośnika poprzez dławicę gumową. Nie należy rozgałęziać, ani przedłużać linii głośnikowej poza
obudowę głośnika. Należy zachować tę samą polaryzację podłączenia głośników do linii.
Poszczególne linie znakować w odległościach pozwalających na ich łatwą identyfikację dla celów
diagnostyczno - konsekracyjnych. Przy przechodzeniu linii głośnikowej z jednej strefy pożarowej do
drugiej należy takie przejście uszczelnić masą uszczelniającą (np. CP 611A firmy HILTI) o odporności
zgodnej z odpornością przegrody . W przypadku prowadzenia instalacji w korytku kablowym o
odpowiedniej grubości oraz odpowiedniej wytrzymałości ogniowej, należy odpowiednio (zgodnie z
aprobatą) dobrać rozstawie elementów wsporczych, kable należy mocować opaskami metalowymi w
wymaganej odległości. Należy pamiętać iż w przypadku pożaru koryto kablowe ulega skręceniu
niszcząc tym samym przymocowany do niego kabel. Dlatego rozstaw elementów mocująco wsporczych oraz grubość koryta jest bardzo istotny. Izolacja kabla pod wpływem wysokiej temperatury
staje się bardzo twarda i tym samym krucha co czyni ją podatną na uszkodzenia mechaniczne.
Końcówki dwóch przewodów pod zaciski należy zacisnąć w tulei w sposób profesjonalny.
Zalecenia instalacyjne:
• Starannie układać przewody, aby nie naruszyć izolacji i nie przekroczyć minimalnego
promienia ich gięcia.
• Nie używać nadmiernej siły (większej od katalogowej) podczas przeciągania przewodów aby
nie naruszyć izolacji.
• Przed instalacją należy dokładnie zapoznać się z niniejszym projektem.
• Zaleca się montaż urządzeń wg DTR producentów wszystkich urządzeń i materiałów z
uwzględnieniem uwag zawartych w niniejszym projekcie.
• Końcówki przewodów pod zaciski nie wolno zalewać cyną.
Wymagane pomiary:
• Wykonać pomiary rezystancji izolacji przewodów linii głośnikowych,
• Pomiar RASTI - pomieszczeniowy akustyczny wskaźnik transmisji mowy w reprezentatywnych
pomieszczeniach (pokój biurowy, korytarz, holl i klatka schodowa z włączoną wentylacją
zapobiegającą zadymieniu, holl, pom. administracyjne, wybrane o różnej kubaturze i
zagospodarowaniu pomieszczenia
4.10 Komunikaty głosowe
Pomiary tła wynoszą:
Hole windowe 57-62dB
Korytarze szpitalne 60-65dB
Maszynownie central wentylacyjnych 65-75dB
Rozmieszczenie głośników i dobór mocy uwzględnia poziom dźwięku tła.
Centrala DSO połaczona zostanie z wyniesionymi jednostkami zespołów wzmacniaczy
DSO(kolejne etapy) kablem światłowodowym typu W-NOTKSD G50 6-włóknowym w układzie
ringu.
Komunikaty głosowe w strefie w której system sygnalizacji pożaru zlokalizował źródło pożaru lub
zagrożenie pojawienia się jego, powinny być emitowane głosem męskim o tonie zdecydowanym i
wyraźnej mowie.
Komunikaty należy nagrać w jezyku polskim jako: ewakuacyjny, alarmowy i odwołujący.
Ewakuacyjny dedykowany jest dla stref objętych pożarem (lub bezpośrednim jego zagrożeniem –
np. klatki schodowe). Komunikat alarmowy ma przygotować ludzi do opuszczenia kondygnacji
jeszcze nie zagrożonej bezpośrednio pożarem. Komunikat odwoławczy odwołuje alarm pożarowy.
Proponowany tekst komunikatu ewakuacyjnego (propozycja dla -1 piętra), np.:
25/27
31-475 Kraków,
„Uwaga! Uwaga! Osoby znajdujace sie na -1 piętrze proszę o uwagę! Osoby znajdujące się
na -1 piętrze proszę o uwagę! W tej strefie został wykryty pożar. Proszę o przerwanie
wszelkich czynności i podporządkowanie się poleceniom personelu. Należy natychmiast
opuścić budynek kierując się do oznakowanych wyjść ewakuacyjnych. Zabrania sie
korzystania z wind!”
Proponowany tekst komunikatu odwołującego (dla wszystkich wcześniej powiadamianych stref),
np.:
„Uwaga! Uwaga! Alarm pożarowy został odwołany. Można kontynuować wszelkie
dotychczasowe czynności. Prosimy podporządkować się poleceniom personelu, straży
pożarnej i służbom porządkowym prowadzącym czynności zabezpieczające i kontrolne”
Proponuje się by nagrany został dodatkowo komunikat głosowy dla potrzeb testów systemu DSO o
treśi, np.: „ Uwaga! Uwaga! Prosimy o niereagowanie na komunikaty głosowe które będą
emitowane przez najbliższą chwilę. Będzie prowadzona kontrola pracy systemu. Za
utrudnienia przepraszamy. Po zakończonych próbach nadany zostanie komunikt o
zakończeniu prowadzenia prac.” Komunikat ten można również każdorazowo wydać z mikrofonu
strażaka .
W dyspozytorni ( bud nr B1, pom. nr 01/84) zlokalizowany zostanie mikrofon strażaka SLAVE .
W sytuacji gdy pojawi się alarm pożarowy, operator powinien możliwie jak najszybciej otrzymać
potwierdzenie co do jego wiarygodności. Najczęściej odbywa się to poprzez zadzwonienie do
pomieszczenia z którego otrzymaliśmy sygnał alarmowy względnie do pomieszczeń obok. Gdy nie
uda się w ten sposób dodzwonić to istnieje druga możliwość wykożystując do tego mikrofon
strażaka SLAVE systemu DSO. Operator powinien wybrać strefę na panelu mikrofonu i z poziomu
DSO o przykładowej treści „Uwaga, Uwaga, personel szpitalny znajdujący się na tej kondygnacji
proszony jest o pilny kontakt telefoniczny z numerem ……..”
4.11 Zalecenia
1) Teksty komunikatów należy uzgodnić z zarządcą budynku, tak, aby określenia
dotyczące identyfikacji i oznaczę dróg ewakuacyjnych w szczególności klatek schodowych
były jednoznacznie interpretowane przez wszystkich Użytkowników obiektu
2). Ewakuacje kierować do najbliższych klatek schodowych.
3) Używac nazewnictwa zgodnego z oznaczeniami w budynku.
Użytkownik systemu/Inwestor wyznaczy osobę/osoby identyfikowane za pomocą nazwiska lub
tytułu funkcyjnego odpowiedzialne za takie zabezpieczenie systemu, aby uniemożliwić dostęp do
systemu osób trzecich, aby był on właściwie konserwowany i naprawiany oraz działał
nieprzerwanie zgodnie z norma PN-EN 60849 oraz w sposób określony przez Producenta.
Zasilanie centrali Dźwiękowego Systemu Ostrzegawczego (CDSO) należy zrealizować z rozdzielnicy
znajdujacej sie w dyspozytorni. Zasilanie CDSO należy wykonać przewodem YDY 3x4mm2, obwód
zabezpieczyć wyłącznikiem instalacyjnym S-191C 25A. Miejsce podłączenia wskaże personel
techniczny szpitala.
26/27
31-475 Kraków,
4.12 Zestawienie materiałów podstawowych systemu DSO
Lp.
Wyszczególnienie
Jedn.
Ilość
1
Głośnik sufitowy DELF 165/6PP
szt.
43
2
Głośnik ścienny WAC165/6 PP
szt.
82
3
Kabel HTKSH PH90 1x2 x1
mb.
3500
mb
15
4
Kabel światłowodowy W-NOTKSD G50 6 włókien
5
Opaski kablowe + kołki rozporowe ph90
szt.
10500
6
Centrala DSO
kpl.
1
Dopuszcza się stosowanie osprzętu innego producenta pod warunkiem zachowania nie gorszych
parametrów od przedstawionych, po wcześniejszym uzyskaniu zgody Autora nimniejszego
opracowania i Inwestora.
5
Uwagi
Przy opracowywaniu projektu wykonawczego w związku ze specyfiką i skomplikowaniem
niektórych rozwiązań i technologii przyjętych w projekcie oparto się na produktach firm, które
zostały wymienione w dokumentacji. Zgodnie z zapisami Ustawy o Zamówieniach Publicznych
dopuszcza się zastosowanie materiałów innych producentów , które to będą miały parametry
techniczne równoważne do przyjętych rozwiązań oraz nie spowodują pogorszenia eksploatacji
budynku. W razie zastosowania innych materiałów niż wymienione w projekcie wykonawca winien
przedstawić projektantom karty katalogowe, certyfikaty i aprobaty ITB w celu ich akceptacji, oraz:
1. Spełnienie wymogów stosownych norm przedstawionych w rozdziale 1.2.
2. Uzyskanie przed rozstrzygnięciem przetargu akceptacji projektanta niniejszego
opracowania i Inwestora na zastosowanie proponowanych zamienników.
3. Wizualizacja projektowanego syste,mu z pozostałymi nie może odbywać się poprzez
wyjścia przekaźnikowe.
6
Załączniki
1) Certyfikat Projektu
2) Scenariusz pożarowy – Etap pierwszy
7
Spis rysunków
NR RYSUNKU
1.1
1.1A
1.2
1.3
1.4
1.5
1.6
1.7
2.1
2.2
2.3
2.4
2.5
2.6
2.7
2.8
TYTUŁ RYSUNKU
SKALA
----1:200
1:200
1:200
1:200
1:200
1:200
--1:200
1:200
1:200
1:200
1:200
1:200
1:200
Instalacja SSP - schemat blokowy etap 1
Instalacja SSP - schemat połączeń central etap 1
Instalacja SSP - rozmieszczenie elementów Segment B1 Poziom -3 etap 1
Instalacja SSP – rozmieszczenie elementów Segment B2 Poziom -1 etap 1
Instalacja DSO – schemat blokowy etap 1
Instalacja DSO – rozmieszczenie elementów Segment B1 Poziom -3 etap 1
27/27

SPIS TREŚCI: 1 WPROWADZENIE.......................................................

Transkrypt

Podobne dokumenty

Dotyczy: Usługa konserwacja urządzeń i instalacji sygnalizacji

Dźwiękowy System Ostrzegawczy - Abaks

WYNIKI KATEGORIA: Wydawnicza Oceniało jury w składzie: 1

WOK-PW-T101_strona tytulowa

NAGRODY SZKOLNE

specyfikacja techniczna

pobierz stronę jako plik pdf - Biuletyn Informacji Publicznej GUS