liturgia słowa w drodze do wolności

ISSN 2300-9233
ul. Nowolipki 18, 01-019 Warszawa
MSZE ŚW.: dzień powszedni: 7
00
, 800, 900, 1830.
niedziela: 700, 830, 1000, 1130, 1300, 1830 i 1945.
Spowiedź św. na kaŜdej Mszy św.
Kancelaria: od wtorku do piątku w godz. 900 - 1000; 1600 - 1745;
tel.: 22-838-30-95 (tylko w godz. urzędowania), fax. 22-636-69-55.
Konto parafii św. Augustyna: 56 1240 2063 1111 0010 0087 4213
Wniebowstąpienie Pańskie
LITURGIA SŁOWA
Dz 1,1-11; Ps 47; Ef 1,17-23;
Mt 28,16-20
Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił.
A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon.
Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus
podszedł do nich i przemówił tymi
słowami: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i
nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i
Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem.
A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aŜ do skończenia świata”.
– Oto słowo Pańskie.
W DRODZE DO WOLNOŚCI
Gdybyśmy lepiej rozumieli tajemnicę
dzisiejszej uroczystości, kościoły byłyby pełne. Ich pustka to znak małej
wiary odnośnie do tajemnic naszej
wiary. Niewielu dziś przychodzi do
świątyni, aby podziękować Bogu za
otwartą drogę do świata prawdziwej
wolności. Dzisiejsza uroczystość mówi
nam o tej wartości, której wszyscy
szukają, a znaleźć nie mogą, mówi o
prawdziwej wolności.
Kiedy uwaŜnie obserwujemy nasze
Ŝycie doczesne, okazuje się, Ŝe jesteśmy bardzo ograniczeni i zniewoleni.
Ograniczeni swoimi siłami, talentami,
ilością pieniędzy w kieszeni, układami
politycznymi, gospodarczymi, społecznymi, na które nie mamy większego wpływu. Ograniczeni dziurą ozonową, zatrutym powietrzem, wodą.
Ograniczeni ilością przeŜytych lat. JuŜ
nie wspomnę o chorobach i kalectwach. A jednak w sercu człowieka jest
wielka tęsknota do pełnej wolności. I
oto dzisiejsza uroczystość mówi nam o
świecie pełnej wolności. Spośród naszych ograniczeń Chrystus wychodzi i
przechodzi w świat wolności.
Syn Boga przychodząc na ziemię
chciał nam powiedzieć coś więcej. Doczesność to nie tylko więzienie, czasami
bardzo ciasne, takie niewygodne jak
wózek, na którym siedzi kaleki człowiek, jak łóŜko cięŜko chorego człowieka, który czeka, aby go ktoś obrócił.
To są te straszne więzienne cele na ziemi. To takŜe wielka szansa wykorzystania wszystkich ograniczeń do kształtowania własnego serca, do dojrzałości.
To jest tak, jakbyśmy byli w bardzo cia-
1 czerwca 2014 r.
Pan Jezus jest obecny wśród
swoich, choć juŜ nie w sposób
namacalny. Czasami zupełnie znika nam z oczu. Niełatwo nam
wówczas odczuć Jego obecność,
a jeszcze trudniej uwierzyć w Jego
panowanie nad światem. Potrzebujemy owych „światłych oczu
serca”, byśmy nie ustępowali wobec przeciwności oraz byśmy odkrywając ponad pozorami zła BoŜe panowanie, stawali się świadkami stałej obecności Zmartwychwstałego pośród nas. Wniebowstąpienie jest dla nas wezwaniem do modlitwy o Ducha Świętego: tylko On moŜe przezwycięŜyć nasze poczucie osamotnienia
i smutku.
ks. Jarosław Januszewski, Oremus
KATECHIZM
KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO
369 Mężczyzna i kobieta są stworzeni, to znaczy chciani przez Boga,
z jednej strony w doskonałej równości jako osoby ludzkie, a z drugiej strony, w ich byciu mężczyzną
i kobietą. „Bycie mężczyzną”, „bycie kobietą” jest rzeczywistością
dobrą i chcianą przez Boga: mężczyzna i kobieta mają nieutracalną
godność, która pochodzi wprost
od Boga, ich Stwórcy. Mężczyzna i
kobieta mają taką samą godność,
zostali stworzeni „na obraz Boga”.
W swoim „byciu mężczyzną” i „byciu kobietą” odzwierciedlają oni
mądrość i dobroć Stwórcy.
370 Bóg w Ŝadnym wypadku nie
snej formie, w której kształtuje się nasze serce do pełni wolności. Chrześcijaństwo to radość nie tylko czekania na
wolność, ale radość twórczego przeŜywania kaŜdego dnia.
Podziękujmy dziś Chrystusowi zarówno za to, Ŝe otworzył przed nami
drogę do świata prawdziwej wolności,
jak i za to, Ŝe moŜemy razem z Nim
przyjąć te wszystkie ograniczenia wiedząc, Ŝe kształtują one nasze serce.
Tu jest czas na zasługę, tu jest czas
na dojrzewanie. A poniewaŜ kaŜdego
z nas rzeźbią inne ograniczenia,
kształtuje się w nich indywidualność
niepowtarzalna. Nie ma na świecie
dwu identycznych ludzi. KaŜdy człowiek to niepowtarzalne arcydzieło,
które wielbić będzie Boga w świecie
pełnej wolności przez wieki. Zanieśmy dziś do Boga dziękczynienie za
świat wolności, do którego zmierzamy, i dziękczynienie za to, Ŝe Syn
Boga nauczył nas w ziemskich ograniczeniach kształtować nasze serce.
Ks. Edward Staniek
NIEBO W SERCU
Wspominamy moment z Ŝycia
Chrystusa po zmartwychwstaniu, w
którym po raz ostatni spotkał się w
sposób widzialny z Apostołami i
swymi uczniami na górze Oliwnej.
Odszedł do nieba. A gdzie jest niebo?
Gdzie moŜna Chrystusa dziś spotkać?
Gdzie moŜna z Nim porozmawiać?
PrzecieŜ od tego spotkania zaleŜy
szczęście chrześcijanina.
Jedni uwaŜają, Ŝe niebo, do którego
odszedł Chrystus, jest bardzo daleko.
Między ziemią, na której Ŝyjemy, a
niebem, w którym On się znajduje,
jest wielka przepaść. Niebo i ziemia
to dwie zupełnie róŜne, odległe od
siebie rzeczywistości. W takiej sytuacji chcąc się z Chrystusem spotkać,
istnieją tylko dwie moŜliwości: albo
trzeba umrzeć, albo czekać, aŜ On po
raz drugi przyjdzie na ziemię.
Ludzie ci przeŜywają bolesne rozdarcie. Z jednej strony tęsknią za nawiązaniem kontaktu z Chrystusem, za
ziemią obiecaną, za rzeczywistością,
w której nie ma cierpienia, w której
jest tylko radość i szczęście, a z drugiej strony muszą być na ziemi, muszą zajmować się tym wszystkim, co
składa się na ludzkie Ŝycie. Traktują
pobyt na ziemi jako wygnanie, jako
uciąŜliwe przejście i lekcewaŜąco patrzą na to wszystko, co się składa na
doczesne Ŝycie.
Trzeba jednak jasno powiedzieć, Ŝe
jest to powaŜny błąd, bo Chrystus odchodząc do nieba wyraźnie powiedział: „A oto Ja jestem z wami po
wszystkie dni, aŜ do skończenia świata”. On pozostał z nami i nie naleŜy
sądzić, Ŝe tu na ziemi nie moŜna Go
spotkać. On przestał się ukazywać,
nie moŜna Go dotknąć i nie moŜna
włoŜyć swojego palca w miejsce
gwoździ, tak jak to zrobił św. Tomasz. Zrezygnował z tej formy obecności dlatego, Ŝe chciał być dla tysię-
cy i milionów, a ta doczesna obecność
była zarezerwowana dla niewielu.
Przestał się objawiać w formie widzialnej, ale pozostał z nami.
Istnieje druga grupa chrześcijan,
którzy właśnie potraktowali na serio
to ostatnie zdanie Chrystusa: „Oto Ja
jestem z wami po wszystkie dni, aŜ do
skończenia świata”. Oni odkrywają
Chrystusa we wszystkim, co ich otacza, i we wszystkim, co przeŜywają.
Nie tylko w Eucharystii i w Kościele,
lecz odkrywają Go w pięknie przyrody, w kwiatach, które się teraz rozchylają, w śpiewie ptaków, w tych
nowych liściach, które w cudowny
sposób rok w rok wydają drzewa. Odkrywają Chrystusa w uśmiechu małego dziecka i w miłości matki do
dziecka. Odkrywają Chrystusa w kaŜdej ludzkiej przyjaźni, w kaŜdym dobrym czynie, w kaŜdym cierpieniu, w
kaŜdej sytuacji, w jakiej są.
Tajemnica takiego Ŝycia religijnego
polega na tym, Ŝe ci ludzie nie szukają
nieba daleko od ziemi, nie szukają
szczęścia dopiero po śmierci. Oni odkrywają niebo, bliŜej aniŜeli ziemię.
Ziemia jest pod naszymi nogami, ale
niebo jest bliŜej, bo jest w naszym
sercu. Chodzi tylko o to, aby Chrystusa w nim dostrzec. On jest w kaŜdym
ludzkim sercu. Tylko jest za obłokiem
doczesności, za obłokiem róŜnych
ludzkich wad, nałogów, czasami grzechu. JeŜeli człowiek potrafi odsunąć
ten obłok i odkryje Chrystusa w swoim sercu, juŜ Go nigdy nie będzie
szukał daleko, lecz pójdzie z Nim
przez Ŝycie i będzie szczęśliwy bez
względu na to, w jakiej sytuacji się
znajdzie.
Powiedzmy coś więcej. Gdyby
grzesznik został wprowadzony w grono świętych, to nie będzie wiedział, Ŝe
jest w niebie, bo on w to grono razem
z sobą zaniesie piekło. Gdyby czło-
jest obrazem człowieka. Nie jest
ani męŜczyzną, ani kobietą. Bóg
jest czystym duchem, w którym nie
ma miejsca na róŜnicę płci. „Doskonałość” męŜczyzny i kobiety
odzwierciedla coś z nieskończonej
doskonałości Boga: doskonałości
matki oraz doskonałości ojca i
małŜonka.
371 MęŜczyzna i kobieta, stworzeni razem, są chciani przez Boga
jako jedno dla drugiego. Słowo
BoŜe pozwala nam zrozumieć tę
prawdę w róŜnych fragmentach
tekstu świętego. „Nie jest dobrze,
Ŝeby męŜczyzna był sam; uczynię
mu zatem odpowiednią dla niego
pomoc” (Rdz 2, 18). śadne ze
zwierząt nie moŜe być tym „partnerem” męŜczyzny. Kobieta, którą
Bóg „kształtuje” z Ŝebra wyjętego
z ciała męŜczyzny i którą przyprowadza do męŜczyzny, wywołuje u niego okrzyk podziwu, miłości i jedności: „Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego
ciała!” (Rdz 2, 23). MęŜczyzna odkrywa kobietę jako inne „ja” tego
samego człowieczeństwa.
372 MęŜczyzna i kobieta są stworzeni „jedno dla drugiego”: Bóg nie
stworzył ich „jako części” i „niekompletnych”. Bóg stworzył ich do
wspólnoty osób, w której jedno
moŜe być „pomocą” dla drugiego,
poniewaŜ są równocześnie równi
jako osoby („kość z moich kości...”)
i uzupełniają się jako męŜczyzna i
kobieta. Bóg łączy ich w małŜeństwie w taki sposób, Ŝe stając się
„jednym ciałem” (Rdz 2, 24), mogą
przekazywać Ŝycie ludzkie: „Bądźcie płodni i rozmnaŜajcie się, abyście zaludnili ziemię” (Rdz 1, 28).
Przekazując swojemu potomstwu
Ŝycie ludzkie, męŜczyzna i kobieta
jako małŜonkowie i rodzice
współdziałają w wyjątkowy sposób
z dziełem Stwórcy.
wiek czystego serca, wypełniony Bogiem, znalazł się wśród potępionych,
nie będzie wiedział, Ŝe jest w piekle,
bo on w sercu ciągle przeŜywa radość
nieba. Nie szukajmy nieba na górze, a
piekła na dole. Niebo jest w ludzkim
sercu i piekło jest w ludzkim sercu.
Człowiek, który odkryje Chrystusa w
sobie, pójdzie przez świat zawsze ze
szczęściem na twarzy. Tym szczę-
ściem będzie zdumiewał innych i tego
szczęścia będą mu zazdrościli.
Niech Chrystus, który w sposób eucharystyczny, sakramentalny się spo-
tka z nami przy ołtarzu, pomoŜe nam
uczynić z naszego serca niebo, pomoŜe nam odsunąć to wszystko, co je
jeszcze zakrywa, pomoŜe nam odkryć
prawdziwe szczęście.
Ks. Edward Staniek
28 MAJA MINĘŁA 33. ROCZNICA ŚMIERCI SŁUGI BOśEGO
STEFANA KARDYNAŁA WYSZYŃSKIEGO
Stefan Wyszyński urodził się w 3 sierpnia 1901 r.
w miejscowości Zuzela nad
Bugiem. Po ukończeniu
gimnazjum w Warszawie i
ŁomŜy wstąpił do Seminarium Duchownego we
Włocławku, gdzie 3 sierpnia 1924 roku został wyświęcony na kapłana. Z
powodu choroby święcony
był sam, wkrótce po wyjściu ze szpitala. Z mszą
świętą prymicyjną pojechał
na Jasną Górę.
Po czterech latach studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na
Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Społecznych uzyskał stopień doktora.
Po studiach udał się w podróŜ naukową po krajach Europy Zachodniej.
Po powrocie do kraju został profesorem nauk społecznych w WyŜszym
Seminarium Duchownym we Włocławku, jednocześnie prowadził intensywną działalność społeczną wśród
robotników tego miasta.
Podczas II wojny światowej jako
znany profesor był poszukiwany przez
Niemców. Ukrywał się m.in. we Wrociszewie i w załoŜonym przez Matkę
ElŜbietę Czacką zakładzie dla ociemniałych w Laskach pod Warszawą,
prowadzonym przez siostry franciszkanki słuŜebnice krzyŜa.
W okresie Powstania Warszawskiego ks. Wyszyński pełnił obowiązki
kapelana grupy "Kampinos" AK działającej w Laskach i okolicy oraz tamtejszego szpitala powstańczego.
Po zakończeniu działań wojennych
ks. Wyszyński wrócił do Włocławka i
zaczął organizować Seminarium Duchowne, zniszczone w czasie wojny.
W 1945 r. został rektorem Seminarium. Podjął teŜ obowiązki redaktora
tygodnika diecezjalnego "Ład BoŜy";
czynił starania o wznowienie czasopisma "Ateneum Kapłańskie".
W 1946 r. papieŜ Pius XII mianował
księdza profesora Wyszyńskiego biskupem, ordynariuszem lubelskim.
Sakry biskupiej udzielił mu na Jasnej
Górze Prymas Polski kard. August
Hlond, 12 maja 1946 roku.
Po jego śmierci 22 października
1948 bp Wyszyński został mianowany
arcybiskupem Gniezna i Warszawy
oraz Prymasem Polski.
W coraz bardziej narastającej konfrontacji z reŜimem komunistycznym,
Prymas Wyszyński podjął decyzję
zawarcia "Porozumienia" podpisanego przez przedstawicieli Episkopatu i
Władz Państwowych (14 lutego
1950). Zostało ono wówczas negatywnie ocenione przez Stolicę Apostolska jako zbyt ugodowe. Podpisując ten dokument Prymas chciał obronić Kościół w Polsce przed frontalnym atakiem komunistów, jak to miało miejsce w pozostałych krajach bloku.
12 stycznia 1953 ks. Wyszyński został kardynałem, nie mógł jednak pojechać do Rzymu po kapelusz kardynalski, poniewaŜ nie otrzymał paszportu.
Osiem miesięcy później (25 września 1953 r.) kard. Wyszyński został
aresztowany i internowany. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim
koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola i w KoKomańczy w Bieszczadach.
W ostatnim miejscu internowania
został przezeń napisany tekst odnowionych Ślubów Narodu (wygłoszone
na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956 roku
jako Jasnogórskie Śluby Narodu).
26 października 1956 r.
Prymas wrócił do Warszawy z internowania.
W latach 1957-65 prowadził Wielką Nowennę
przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski - niezwykłe, narodowe rekolekcje.
W latach sześćdziesiątych
Prymas Polski czynnie
uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II, na
jego prośbę równieŜ Ojciec
Święty ogłosił 21 listopada
1964 r. Maryję Matką Kościoła.
W okresie rodzącej się "Solidarności" Prymas Tysiąclecia pozostawał
ośrodkiem równowagi i spokoju społecznego. Zatroskany o pokój w Ojczyźnie i dobro ludzi ustawicznie
wzywał do odpowiedzialności.
Zmarł 28 maja 1981 r. w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
Na pogrzeb kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie 31 maja
przybyły dziesiątki tysięcy ludzi.
Proces beatyfikacyjny kard. Wyszyńskiego na etapie diecezjalnym
rozpoczął się 20 maja 1983 roku a zakończył 6 lutego 2001 roku.
Akta zebrane w toku procesu - w
sumie 37 tomów - wraz załącznikami
(ksiąŜkami, artykułami autorstwa
kandydata na ołtarze) zostały przekazane do watykańskiej Kongregacji
Spraw Kanonizacyjnych. Aktualnie
trwają prace nad udowodnieniem heroiczności cnót.
2012-2013 r. - w diecezji szczecińsko-kamieńskiej został przeprowadzony proces o domniemanym, cudownym uzdrowieniu młodej osoby.
Akta procesu zostały złoŜone do
Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.
Zgodnie z przepisami, domniemane
uzdrowienie zostanie rozpatrzone
przez Kongregację po ogłoszeniu dekretu o heroiczności cnót. Trwają w
tym kierunku intensywne prace nad
przygotowaniem positio super virtutimus.
DZIEŃ DZIĘKCZYNIENIA
W niedzielę, 1 czerwca br. będziemy obchodzili po raz
siódmy Święto Dziękczynienia. W tym roku będzie ono
połączone z ogólnopolskim
dziękczynieniem za kanonizację papieŜa Jana Pawła II.
Uroczystości rozpoczną się
na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego, skąd o godz. 8.00
wyruszy procesja z relikwiami
św. Jana Pawła II. Orszak procesyjny
przejdzie ulicami: Krakowskie Przedmieście, Nowy Świat, Aleje Ujazdowskie, Belwederska, Sobieskiego,
a następnie Aleją Rzeczypospolitej
do Świątyni Opatrzności BoŜej.
Przy kościele św. Antoniego Marii Zaccarii, około godz. 11.00 do procesji dołączą księŜa biskupi, przedstawiciele
kapituł i zaproszeni goście.
O godzinie 12.00 na placu
przed Świątynią Opatrzności BoŜej
zostanie odprawiona uroczysta Msza
święta koncelebrowana z udziałem
Episkopatu Polski. Będzie jej przewodniczył i homilię wygłosi Sekretarz
Stanu Stolicy Apostolskiej Jego Eminencja Kardynał Pietro Parolin.
Po Mszy świętej, tj. ok. godz. 14.00
Centrum Opatrzności BoŜej zaprasza
na piknik rodzinny.
1 czerwca 2014, Pola Wilanowskie
Program obchodów
8:00 – 12:00 – Procesja dziękczynna
z relikwiami Św. Jana Pawła II od
placu Piłsudskiego do Świątyni
Opatrzności BoŜej
11:00 – 14:00 MoŜliwość spowiedzi św.
11:00 – 11:15 Wymarsz procesji
z parafii św. Antoniego M. Zaccarii
10:30 – 12:00 Duchowe przygotowanie do Mszy św. na scenie głównej
12:00 – 14:00 Msza św. dziękczynna
dla uczestników Święta Dziękczynienia z uroczystym Aktem Zawierzenia
i Dziękczynienia,
14:00 – Plac przed Świątynią Opatrzności BoŜej w Wilanowie:
Zwiedzanie budowy – moŜliwość
wejścia na teren budowy dla Darczyńców
Otwarcie Miasteczka dla Dzieci i gry
rodzinnej „Jan Paweł II – święty dookoła świata”
Otwarcie Panteonu Wielkich
Polaków – moŜliwość modlitwy przy relikwiach Św. Jana
Pawła II
Otwarcie Ruchomego Teatru
XXI wieku dla dzieci – 24
sceny historyczne
Prezentacja postępu prac
w przestrzeni Muzeum Jana
Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego
13:40 – 14:00 Występ orkiestr: dziecięca orkiestra góralska i orkiestra
górnicza
14:00 – 21:00 Występy artystów: Alicja Majewska, Stan Borys, Wilki, Katy Carr, Jula, Ryszard Rynkowski,
Moja Rodzina
15:00 – 16:00 Koncert z udziałem
śpiewających dzieci oraz znanych artystów: Jolanty Fraszyńskiej, Pawła
Królikowskiego, Krzysztofa Respondek, Rafała Cieszyńskiego, Katarzyny
śak, Joanny Trzepiecińskiej, Tomasza
Stockingera, Joanny Moro, Katarzyny
Zielińskiej
15:00 Wypuszczenie baloników
„Dziękuję” do nieba
21:00 Wspólny śpiew i modlitwa
uwielbienia
21:30 NaboŜeństwo czerwcowe
21:37 Iluminacja świątyni; zakończenie.
OGŁOSZENIA
Zapraszamy do wspólnej modlitwy - na naboŜeństwa czerwcowe - codziennie o godz. 18.00.
Przyjmujemy zapisy dzieci na kolonie letnie, które odbędą się od 13 do 26 lipca w Piwnicznej. Koszt 1.200 zł.
Daty rocznicy komunii: Rocznica Komunii dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 210 – 1 czerwca o godz. 13.00
Rocznica Komunii dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 222 – 1 czerwca o godz. 11.30
Rocznica Komunii dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 234 – 1 czerwca o godz. 11.30
Zapraszamy na pielgrzymki 6, 7 i 8 czerwca do Zakopanego, Ludźmierza i Wadowic. Zapisy w zakrystii u pana
Wojtka w niedzielę w godz. 8.30 – 14.00.
Obchodzimy dziś uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, która kończy 40-dniowy okres, gdy Pan Jezus po
swoim Zmartwychwstaniu ukazywał się swoim uczniom. Jednak okres Wielkanocny jeszcze trwa. NajbliŜszy tydzień
będzie poświęcony przygotowaniom do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Prośmy o łaskę otwarcia serca naszego
i naszych bliskich na przyjęcie daru i umiejętność właściwego wykorzystywania natchnień Ducha Świętego.
Dziś w naszej ojczyźnie obchodzimy Międzynarodowy Dzień Dziecka. Pamiętajmy o naszych najmłodszych,
nie tylko obdarowując ich materialnie, lecz przede wszystkim prośmy o wszelkie łaski potrzebne, by wzrastały duchowo. W modlitwach nie zapominajmy o dzieciach opuszczonych, zmuszonych do niewolniczej pracy, wykorzystywanych czy głodnych, którym nie jest dane szczęśliwe przeŜywanie dzieciństwa. Niech i one staną się przedmiotem naszej troski nie tylko duchowej. Zachęcamy, aby się tym zainteresować i podjąć np. adopcję na odległość lub
teŜ zaangaŜować się w działalność jakiejś organizacji na rzecz dzieci.
Dziś równieŜ przypada 1. niedziela czerwca, w którą od kilu lat w naszym kraju jest obchodzony Dzień Dziękczynienia. Zasiadając do wspólnego stołu, zastanówmy się, za co szczególnie chcielibyśmy Panu Bogu podziękować. Spróbujmy porozmawiać o tym w gronie rodzinnym. Nie zapominajmy równieŜ o modlitwie dziękczynnej.
W I piątek miesiąca zachęcamy do uczczenia Najświętszego Serca Pana Jezusa, a szczególnie w czerwcu. W pierwszy
piątek miesiąca wynagradzamy Najświętszemu Sercu Pana Jezusa za grzechy nasze i całego świata. Zapraszamy do
skorzystania ze spowiedzi - od godz. 16.00. Tego dnia odprawimy dodatkową Mszę św. - dla dzieci o godz. 17.00.
W sobotę – przypada pierwsza sobota miesiąca – Msza św. o Niepokalanym Sercu Maryi o godz. 9.00.
W tym tygodniu patronują nam: 3 czerwca – św. św. Karol Lwanga i jego Towarzysze (+ 1886), męczennicy z
Ugandy w Afryce, którzy równieŜ oddali Ŝycie dla Chrystusa. 5 czerwca – św. Bonifacy (673-754), biskup i męczennik, benedyktyn, wielki misjonarz i apostoł Niemiec.
Prosimy o ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki. Ofiarodawcom składamy serdeczne „Bóg zapłać”.
Redagują: ks. prał. Walenty Królak oraz parafianie.
www.swaugustyn.pl
900 egz.