Szwajcaria wobec porozumienia ws. wolnego handlu pomiędzy UE i
Transkrypt
Szwajcaria wobec porozumienia ws. wolnego handlu pomiędzy UE i
Szwajcaria wobec porozumienia ws. wolnego handlu pomiędzy UE i USA 2013-02-19 16:02:19 2 Szwajcaria obawia się porozumienia o wolnym handlu pomiędzy UE i USA. Szwajcaria podchodzi do planów porozumienia ws. wolnego handlu pomiędzy UE-USA z dużym niepokojem. Zdaniem szwajcarskich ekspertów gospodarczych, negocjacje pomiędzy UE i USA oznaczają również dla Szwajcarii konieczność podjęcia określonych działań. W opinii Rady Federalnej planowane porozumienie pomiędzy UE i USA może stanowić duże wyzwanie dla Szwajcarii. Jako kraj spoza UE, nieposiadający własnego porozumienia z USA, Szwajcaria obawia się, że nie będzie mieć bezpośredniego dostępu do transatlantyckiej strefy wolnego handlu. W opinii Economiesuisse taka sytuacja może być dla firm szwajacarskich mocno dyskryminująca. Nawet najprostsze porozumienie zakładające zerową stawkę celną na wszystkie towary, w tym towary rolne, może stanowić duże zagrożenie dla Szwajcarii. Amerykańskie stawki celne na towary tekstylne, zegarki i produkty chemiczne eksportowane przez szwajcarskie firmy były i są wysokie. Mając na uwadze fakt, iż USA jest drugim co do wielkości rynkiem zbytu dla szwajcarskich firm (po Niemczech) planowane porozumienie może mieć wpływ na ok. 10% handlu ze Stanami. Skutkiem takiej sytuacji może być przeniesienie handlu na obszar UE. Wobec powyższego, Szwajcaria będzie musiała rozważyć konieczność wznowienia przerwanych w 2006 r. bilateralnych rozmów z Waszyngtonem ws. porozumienia o wolnym handlu. Zawieszenie rozmów wynikało z braku gotowości Szwajcarii do ustępstw w kwestiach polityki rolnej. W obliczu zapowiedzi rozpoczęcia negocjacji między USA a UE, Szwajcarzy rozważają konieczność wznowienia powyższych rozmów. Głośno mówi się, ze kwestie rolnictwa nie mogą dłużej blokować ważnego porozumienia dla kraju z gospodarką pro-eksportową, a rolnicy powinni zacząć myśleć o strefie wolnego handlu jako szansie na zaistnienie na nowych rynkach zbytu. 11 lutego 2013 r. Grupa Robocza Wysokiego Szczebla UE-USA ds. Zatrudnienia i Wzrostu (powołana podczas szczytu UE-USA w listopadzie 2011 r.) przedstawiła raport ostateczny ze swoich działań, zaś 13 lutego odbyło się spotkanie przywódców UE i USA w sprawie porozumienia. Podczas tego spotkania ustalono, że negocjacje powinny rozpocząć się jak najwcześniej (zgodnie z zapowiedzią mają się zacząć do połowy br.). Jak prognozują eksperci, wynegocjowana umowa handlowa, do 2027 r. ma zwiększyć PKB UE o 0,5% czyli 86 mld. rocznie, zaś USA o 0,4% czyli 65 mld. rocznie. Związki branżowe i organizacje gospodarcze po obu stronach Atlantyku mocno naciskają na jak najszybsze rozpoczęcie negocjacji, tym bardziej, że porozumienie popiera większość państw członkowskich. Także opinia publiczna zarówno w USA, jak i w UE pozytywnie ocenia plany porozumienia. Również kryzys gospodarczy i finansowy sprzyjają rozpoczęciu negocjacji. Aby zwiększyć szanse na ich powodzenie z obaszaru negocjacji wykluczono m.in. kwestie dot. GMO, ochronę środowiska i zdrowia. UE jest gotowa do ustępst, o czym świadczy m.in. wprowadzenie nowych zasad dot. mięsa wołowego czyszczonego kwasem mlekowym (da to możliwość szerszego otwarcia rynku unijnego na dostawy amerykańskiej wołowiny), a także zniesienie zakazu importu żywej trzody chlewnej z USA. Przez ostatni rok ww. Grupa robocza miała za zadanie określić i ocenić możliwości wzmocnienia transatlantyckiego handlu i inwestycji, zwłaszcza w obszarach o największym potencjale w zakresie wspierania wzrostu, zatrudnienia i konkurencyjności. W czerwcu 2012 r. Grupa przedstawiła pierwszy raport, w którym zaprezentowała wstępne wyniki analizy opcji rozwoju handlu transatlantyckiego i inwestycji dokonanej w ścisłej współpracy z sektorem publicznym i prywatnym. W opinii Grupy opcje rozwoju obejmują m.in eliminację lub zmniejszenie barier takich jak taryfy i kontyngenty taryfowe w obrocie towarami oraz eliminacja, zmniejszenie i zapobieganie występowaniu barier w handlu towarami, usługami i inwestycjami, m.in. poprzez wzmocnienie zgodności standardów i regulacji. Grupa widzi również duże znaczenie we wzocnieniu współpracy na rzecz rozwoju reguł i zasad w obszarach wspólnego zainteresowania, a także na rzecz wspólnego podejścia do współpracy gospodarczej z państwami trzecimi. Źródło: NZZ, Berner Zeitung, gazeta.pl 3