docKierunek i poziom studiów: Chemia, drugi Sylabus modułu
download 
Reklamacja Transkrypt
Kierunek i poziom studiów: Chemia, drugi Sylabus modułu
Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii str. 1 Kierunek i poziom studiów: Chemia, drugi Sylabus modułu: Laboratorium specjalizacyjne B (0310-CHS2-007) Nazwa wariantu modułu (opcjonalnie): Specjalizacja IV – Fizykochemia faz skondensowanych 1. Informacje ogólne koordynator modułu rok akademicki semestr forma studiów sposób ustalania oceny końcowej modułu informacje dodatkowe dr hab. Marzena Dzida 2013/2014 3 (zimowy) stacjonarne średnia arytmetyczna z poszczególnych sposobów weryfikacji efektów kształcenia 2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta nazwa kod Laboratorium 0310-CH-S2-208_fs_1 prowadzący grupa(-y) treści zajęć Pracownicy Zakładu Chemii Fizycznej, Zakładu Krystalografii i Zakładu Fizyki Chemicznej 1. Pomiary lepkości cieczy. Zastosowanie wybranych modeli do opisu stężeniowych zależności lepkości. 2. Pomiary współczynnika absorpcji fali ultradźwiękowej w cieczach. 3. Pomiar widma w zakresie podczerwieni w świetle spolaryzowanym dla monokryształów wybranych układów molekularnych związanych wodorowo. 4. Pomiar widm krystalicznych wybranych układów molekularnych związanych wodorowo w zależności temperaturowej – badanie efektów temperaturowych w widmach. 5. Pomiar widm krystalicznych w świetle spolaryzowanym kryształów z cyklicznymi dimerami wiązań wodorowych w sieci – efekty polaryzacyjne w widmach w podczerwieni. 6. Pomiar widm krystalicznych w świetle spolaryzowanym kryształów z łańcuchami wiązań wodorowych w sieci – efekty polaryzacyjne w widmach w podczerwieni. 7. Pomiar widm kryształów w rozcieńczeniu izotopowym deuterem. 8. Ilościowa interpretacja teoretyczna widm w podczerwieni układów dimerowych. 9. Konwencjonalne i niekonwencjonalne efekty izotopowe w widmach kryształów1) związanych wodorowo. 10. Synteza związków kompleksowych rutenu, renu, niklu, palladu, manganu, miedzi, kobaltu, kadmu. 11. Rejestracja obrazu dyfrakcyjnego związku kompleksowego i wyznaczanie parametrów Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii metody prowadzenia zajęć liczba godzin dydaktycznych (kontaktowych) liczba godzin pracy własnej studenta opis pracy własnej studenta organizacja zajęć literatura obowiązkowa literatura uzupełniająca str. 2 komórki. 12. Wyznaczanie struktury krystalicznej i molekularnej związków przy zastosowaniu pakietu programów SHELXL. 13. Pomiar widm elektronowych w roztworze i ciele stałym. Wyznaczanie parametrów Racah i parametru rozszczepienia 10Dq. 14. Pomiar widm IR i ich interpretacja – częstości drgań charakterystycznych ligandów i grup funkcyjnych w związkach kompleksowych. 15. Pomiar widm emisyjnych związków kompleksowych zawierający jon centralny o konfiguracji elektronów walencyjnych d10, d8, d6. Jak w opisie modułu 60 30 Praca ze wskazaną literaturą przedmiotu obejmującą przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych oraz sprawdzianów. Przygotowanie sprawozdań z wykonanych ćwiczeń. Jednostka zajęciowa: 60 godzin lekcyjnych w semestrze. 1. A. Śliwiński, Ultradźwięki i ich zastosowanie., WNT, Warszawa, 2001. 2. S. Ernst, Zastosowanie spektroskopii ultradźwiękowej w badaniu reakcji chemicznych. Elementy akustyki molekularnej, Skrypty Uniwersytetu Śląskiego nr 459, Katowice 1991. 3. J. Ferguson, Z. Kembłowski, Reologia stosowana płynów, Wydawnictwo Marcus, Łódź, 1995. 4. W. L. Wilkinson, Ciecze nienewtonowskie, WNT, Warszawa, 1963. 5. J. Fiałkow, Z. Żytomirski, J. A. Tarasenko, Chemia fizyczna roztworów niewodnych, PWN, Warszawa, 1983. 6. Z. Kęcki, „Podstawy spektroskopii molekularnej” PWN, Warszawa, 1992. 7. J. Sadlej, „Spektroskopia molekularna” WNT, Warszawa, 2002. 8. G. A. Jeffrey – An introduction to hydrogen bonding, Oxford University Press, New York 1997. 9. G. R. Desiraju; T. Steiner – The Weak Hydrogen Bond in structural chemistry and biology, Oxford University Press Inc., New York, 1999. 10. M. Van Meerssche, J. Feneau-Dupont, Krystalografia i chemia strukturalna, PWN, Warszawa, 1984. 11. M. Cieślak-Golonka, J. Starosta, M. Wasielewski, Wstęp do chemii koordynacyjnej, PWN, Warszawa, 2010. 12. S. F. A. Ketlle, Fizyczna chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa, 1999. 13. A. B. P. Lever, Inorganic Electronic Spectroscopy, Elsevier Science; 2 Sub edition (January 1, 1985). 1. G. Astarita, G. Marucci, Principles of non-Newtonian fluid mechanics, McGraw-Hill, London, 1974. 2. E. Zorębski, M. Zorębski, K. Bebek, S. Ernst, Akustyka Mol. Kwant., 1990, 11, 81. 3. E. Zorebski, M. Zorebski, M. Gepert, J. Phys. IV France, 2006, 137, 231. 4. G. A. Jeffrey, W. Saenger – Hydrogen bonding in biological structures, Springer-Verlag, Berlin, 1994. 5. D. Hadži (Ed.) – Theoretical Treatments of Hydrogen Bonding, Wiley, New York, 1997. 6. S. Scheiner – Hydrogen Bonding: A Theoretical Perspective, Oxford University Press, New York, 1997. Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii str. 3 7. P. Schuster, W. Mikenda (Eds.) – Hydrogen Bond Research, Monatshefte für Chemie, Chemical Monthly, 130/No.8, Springer, Vien, New York, 1999. 8. Y. Marechal – The hydrogen bond and the water molecule. The physics and chemistry of water aqueous and bio media, Elsevier, Amsterdam, 2007. 9. G.M. Sheldrick, 1999 SHELXL-99, Program for Crystal Structure Refinement, University of Göttingen. 10. International Tables for Crystallography, John Wiley and Sons, Inc. 2012. adres strony www zajęć informacje dodatkowe nazwa Konsultacje prowadzący grupa(-y) treści zajęć metody prowadzenia zajęć liczba godzin dydaktycznych (kontaktowych) liczba godzin pracy własnej studenta opis pracy własnej studenta organizacja zajęć literatura obowiązkowa literatura uzupełniająca adres strony www zajęć informacje dodatkowe kod 0310-CH-S2-208_fs_2 Pracownicy Zakładu Chemii Fizycznej, Zakładu Krystalografii i Zakładu Fizyki Chemicznej Konsultacje bezpośrednie mające na celu pomoc w rozwiązywaniu bieżących trudności wynikających z realizacji treści programowych modułu. Jak w opisie modułu 3 0 - Indywidualne konsultacje Taka jak dla Laboratorium Taka jak dla Laboratorium 3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu nazwa kod Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii Kolokwium pisemne kod(-y) zajęć osoba(-y) przeprowadzająca(e) weryfikację grupa(-y) wymagania merytoryczne kryteria oceny str. 4 0310-CH-S2-208_w_1 0310-CH-S2-208_fs_1 Pracownicy Zakładu Chemii Fizycznej, Zakładu Krystalografii i Zakładu Fizyki Chemicznej Wymagania obejmują treści ujęte w opisie zajęć Ocena bardzo dobra – student zna podstawy zjawisk oraz metod badawczych wykorzystywanych w wybranej przez siebie specjalizacji, rozwiązuje zagadnienia z zakresu wybranej dziedziny chemii, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki, nie popełnia błędów; Ocena dobra plus – student zna podstawy zjawisk oraz metod badawczych wykorzystywanych w wybranej przez siebie specjalizacji, rozwiązuje zagadnienia z zakresu wybranej dziedziny chemii, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki, student popełnia nieliczne błędy nie wynikające z braków merytorycznych; Ocena dobra – student zna podstawy zjawisk oraz metod badawczych wykorzystywanych w wybranej przez siebie specjalizacji, rozwiązuje zagadnienia z zakresu wybranej dziedziny chemii, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki, student popełnia błędy w mniej istotnych zagadnieniach; Ocena dostateczna plus – student zna podstawy zjawisk oraz metod badawczych wykorzystywanych w wybranej przez siebie specjalizacji i potrafi ich poprawnie zastosować do rozwiązywania typowych zagadnień z zakresu wybranej dziedziny; Ocena dostateczna – student zna podstawy ale nie potrafi je poprawnie zastosować do rozwiązywania typowych zagadnień z zakresu wybranej dziedziny; Ocena niedostateczna – student nie zna i nie potrafi wyjaśnić podstawowych pojęć związanych z wybraną dziedziną chemii. Powyższemu opisowi odpowiada następująca skala procentowa: poniżej 55% - ndst 55 -69% - dost 70-75% - +dost 76-88% - dobry 89-94% - +dobry ≥95 – bardzo dobry przebieg procesu weryfikacji Student otrzymuje zestaw pięciu pytań i problemów do rozwiązania. Zestaw zawiera zadania o różnym stopniu trudności, sprawdzające umiejętności rozwiązywania złożonych zagadnień problemowych, zagadnień typowych, zastosowania podstawowych praw i pojęć oraz przedstawienia ich treści. Odpowiedź pisemna trwa 90 minut i polega na odpowiedzi na pytania oraz rozwiązaniu wszystkich zawartych w zestawie zadań. informacje dodatkowe nazwa kod Odpowiedź ustna 0310-CH-S2-208_w_2 kod(-y) zajęć 0310-CH-S2-208_fs_1 Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii str. 5 Pracownicy Zakładu Chemii Fizycznej, Zakładu Krystalografii i Zakładu Fizyki Chemicznej osoba(-y) przeprowadzająca(e) weryfikację grupa(-y) Wymagania obejmują treści ujęte w opisie zajęć wymagania merytoryczne Ocena bardzo dobra – student zna podstawy zjawisk oraz metod badawczych kryteria oceny przebieg procesu weryfikacji informacje dodatkowe wykorzystywanych w wybranej przez siebie specjalizacji, rozwiązuje zagadnienia z zakresu wybranej dziedziny chemii, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki, nie popełnia błędów; Ocena dobra plus – student zna podstawy zjawisk oraz metod badawczych wykorzystywanych w wybranej przez siebie specjalizacji, rozwiązuje zagadnienia z zakresu wybranej dziedziny chemii, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki, student popełnia nieliczne błędy nie wynikające z braków merytorycznych; Ocena dobra – student zna podstawy zjawisk oraz metod badawczych wykorzystywanych w wybranej przez siebie specjalizacji, rozwiązuje zagadnienia z zakresu wybranej dziedziny chemii, wymagające korzystania z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki i matematyki, student popełnia błędy w mniej istotnych zagadnieniach; Ocena dostateczna plus – student zna podstawy zjawisk oraz metod badawczych wykorzystywanych w wybranej przez siebie specjalizacji i z pomocą prowadzącego potrafi je poprawnie zastosować do rozwiązywania typowych zagadnień z zakresu wybranej dziedziny; Ocena dostateczna – student zna podstawy ale nie potrafi ich poprawnie zastosować do rozwiązywania typowych zagadnień z zakresu wybranej dziedziny; Ocena niedostateczna – student nie zna i nie potrafi wyjaśnić podstawowych pojęć związanych z wybraną dziedziną chemii. Student otrzymuje zestaw 3 pytań/problemów do rozwiązania. Odpowiedź ustna trwa od 15 do 20 minut i polega na odpowiedzi na pytania oraz dyskusji z prowadzącym. Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii str. 6 nazwa kod Sprawozdanie 0310-CH-S2-208_w_4 kod(-y) zajęć osoba(-y) przeprowadzająca(e) weryfikację grupa(-y) wymagania merytoryczne kryteria oceny przebieg procesu weryfikacji informacje dodatkowe 0310-CH-S2-208_fs_1 Pracownicy Zakładu Chemii Fizycznej, Zakładu Krystalografii i Zakładu Fizyki Chemicznej Student sporządza sprawozdanie pisemne z wykonanego eksperymentu z pomocą podanej literatury przedmiotu. Sprawozdanie powinno zawierać następujące elementy: wstęp teoretyczny związany z realizowanym zagadnieniami, opis metodyki oraz sposobu postępowania podczas pomiarów, opracowanie wyników pomiarów ich analizę, rachunek błędów oraz analizę statystyczną, porównanie z literaturą oraz dyskusję wyników i wnioski. Ocena bardzo dobra - samodzielnie wykonane sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student samodzielnie opisuje zjawiska , korzysta swobodnie z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów, potrafi wskazać źródła rozbieżności i błędów; sprawozdanie nie zawiera błędów, jest wykonane bardzo starannie od strony edytorskiej; Ocena dobra plus - samodzielnie wykonane sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student samodzielnie opisuje zjawiska , korzysta swobodnie z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów, potrafi wskazać źródła rozbieżności i błędów; sprawozdanie zawiera nieliczne błędy edytorskie; Ocena dobra - samodzielnie wykonane sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student opisuje zjawiska , korzysta z wiedzy z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów, potrafi wskazać źródła rozbieżności i błędów; sprawozdanie zawiera nieliczne błędy; Ocena dostateczna plus - sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student opisuje zjawiska z pomocą prowadzącego, po konsultacjach wykorzystuje również wiedzę z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów, potrafi wskazać źródła rozbieżności i błędów; sprawozdanie zawiera błędy, które zostają wyeliminowane po konsultacjach z prowadzącym; Ocena dostateczna - sprawozdanie zawiera wszystkie konieczne elementy. Student opisuje zjawiska z pomocą prowadzącego, po konsultacjach wykorzystuje również wiedzę z innych dziedzin chemii oraz fizyki, matematyki i rachunku błędów; nie potrafi wskazać źródła rozbieżności i błędów; sprawozdanie zawiera błędy, które zostają wyeliminowane po konsultacjach z prowadzącym; Ocena niedostateczna- sprawozdanie nie jest kompletne, student nie rozumie i nie potrafi przeprowadzić obliczeń. Student składa sprawozdanie pisemne prowadzącemu w terminie do 2 tygodni od dnia wykonania eksperymentu. Prowadzący do dwóch tygodni informuje studenta o jego zaliczeniu bądź konieczności poprawy. Student składa poprawione sprawozdanie w terminie jednego tygodnia. Student ma możliwość dwukrotnej poprawy. Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii str. 7 nazwa kod Ocenianie ciągłe 0310-CH-S2-208_w_3 kod(-y) zajęć osoba(-y) przeprowadzająca(e) weryfikację grupa(-y) wymagania merytoryczne 0310-CH-S2-208_fs_1 Pracownicy Zakładu Chemii Fizycznej, Zakładu Krystalografii i Zakładu Fizyki Chemicznej kryteria oceny Ocena bardzo dobra - student samodzielnie wykonuje eksperyment konsultując się z prowadzącym tylko w momentach istotnych dla poprawnego przebiegu ćwiczenia; zna i rozumie realizowane zagadnienie, działanie aparatury, metodykę pomiaru. Prawidłowo planuje i wykonuje eksperyment, na bieżąco ocenia zgodność otrzymanych wyników z intuicją; Ocena dobra - student wykonuje eksperyment konsultując się z prowadzącym w miarę potrzeby. Zna i rozumie realizowane zagadnienie, działanie aparatury, metodykę pomiaru. Na ogół prawidłowo planuje i wykonuje eksperyment, na bieżąco ocenia zgodność otrzymanych wyników z intuicją po konsultacji z prowadzącym; Ocena dostateczna - student wykonuje eksperyment po konsultacjach z prowadzącym. Rozumie realizowane zagadnienie, działanie aparatury, metodykę pomiaru. Na ogół prawidłowo planuje i wykonuje eksperyment, na bieżąco ocenia zgodność otrzymanych wyników z intuicją po konsultacji z prowadzącym; Ocena niedostateczna - student nie jest w stanie prawidłowo wykonać eksperymentu nawet po konsultacji z prowadzącym. W czasie trwania eksperymentu prowadzący sprawdza pracę studenta pod kątem wymagań merytorycznych dotyczących oceniania ciągłego. przebieg procesu weryfikacji informacje dodatkowe Przygotowanie do eksperymentu w oparciu o literaturę, przygotowanie stanowiska do pomiaru, wykonanie eksperymentu, prawidłowy zapis otrzymanych wyników w dzienniku laboratoryjnym, zakończenie eksperymentu, współpraca z innymi studentami w grupie w celu zapewnienia bezpieczeństwa w laboratorium, rozwiązywanie problemów pojawiających się w trakcie pracy eksperymentalnej.
