Inżynieria wytwarzania II
Transkrypt
Inżynieria wytwarzania II
"Z A T W I E R D Z A M" Dziekan Wydziału Mechatroniki i Lotnictwa prof. dr hab. inż. Radosław TRĘBIŃSKI Warszawa, dnia .......................... SYLABUS PRZEDMIOTU INŻYNIERIA WYTWARZANIA II MANUFACTURING ENGINEERING II NAZWA PRZEDMIOTU: Kod przedmiotu: WMLAKCSI-Inw2; WMLAKCNI-Inw2 Podstawowa jednostka organizacyjna (PJO): Wydział Mechatroniki i Lotnictwa Kierunek studiów: Mechatronika Specjalność: Techniki komputerowe w mechatronice Poziom studiów: studia pierwszego stopnia Forma studiów: studia stacjonarne i niestacjonarne Język prowadzenia: polski Sylabus ważny dla naborów od roku akademickiego 20012/2013 1. REALIZACJA PRZEDMIOTU Osoba(-y) prowadząca(-e) zajęcia (koordynatorzy): ppłk dr hab. inż. Jacek JANISZEWSKI, dr inż. Leszek SZYMAŃCZYK PJO/instytut/katedra/zakład Wydział Mechatroniki i Lotnictwa/Instytut Techniki Uzbrojenia/Zakład Wspomagania projektowania Wytwarzania i Eksploatacji 2. ROZLICZENIE GODZINOWE a. Studia stacjonarne forma zajęć, liczba godzin/rygor (x egzamin, + zaliczenie na ocenę, z zaliczenie) semestr ćwiczenia punkty ECTS razem wykłady VI 60 18+ 16+ 26+ 5 razem 60 18+ 16+ 26+ 5 laboratoria projekt seminarium b. Studia niestacjonarne forma zajęć, liczba godzin/rygor (x egzamin, + zaliczenie na ocenę, z zaliczenie) semestr ćwiczenia punkty ECTS razem wykłady VI 36 6+ 16+ 14+ 5 razem 36 6+ 16+ 14+ 5 laboratoria projekt seminarium 3. PRZEDMIOTY WPROWADZAJĄCE WRAZ Z WYMAGANIAMI WSTĘPNYMI Nauka o materiałach: znajomość procesów kształtujących właściwości mechaniczne materiałów konstrukcyjnych i zasad doboru materiałów wykorzystywanych w urządzeniach mechatronicznych. Inżyniera wytwarzania: znajomość tradycyjnych metod wytwarzania części maszyn. 4. ZAKŁADANE EFEKTY KSZTAŁCENIA odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku Symbol Efekty kształcenia W1 zna podstawowe i zaawansowane metody i techniki kształtowania materiałów, zjawiska im towarzyszące, procesy wytwórcze, maszyny stosowane w procesach wytwarzania (bezwiórowych, ubytkowych, przyrostowych i wybuchowych). zna techniki szybkiego prototypowania i inżynierii odwrotnej wspomagające proces projektowania i wytwarzania części maszyn oraz obszary zastosowań tych technik. W2 K_W08 K_W09 W3 ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia pozatechnicznych uwarunkowań wprowadzania nowych technologii wytwórczych i ich wpływ na środowisko naturalne. K_W14 U1 potrafi scharakteryzować współcześnie zaawansowane technologie wytwórcze. potrafi identyfikować i dobierać materiały i metodę wytwórczą na podstawie wymagań konstrukcyjno-technologicznym stawianym częściom maszyn K_U16 umie integrować informacje pozyskane z literatury w języku polskim i angielskim i efektywnie je prezentować. K_U05 ma świadomość wpływu stosowania zaawansowanych technologii wytwórczych na społeczeństwo i środowisko naturalne. K_K02 U2 U3 K1 K_U15 5. METODY DYDAKTYCZNE wykład, seminarium, ćwiczenia laboratoryjne. 6. TREŚCI PROGRAMOWE lp temat/tematyka zajęć liczba godzin wykł. 1. Wprowadzenie do współczesnych technologii wytwórczych części maszyn. 1 2. Zaawansowane techniki wytwarzania stosowane w obróbce ubytkowej (obróbka skrawaniem - z dużymi prędkościami, wysoko wydajna, na sucho, materiałów w stanie utwardzanym; obróbka ścierna – bardzo dokładna, luźnym ścierniwem; obróbka erozyjna – elektrochemiczna, elektroerozyjna, strumieniowo-erozyjna; obróbka hybrydowa, obróbka kompletna). 1* 3. Optymalizacja parametrów cięcia elektroerozyjnego drutem. 4. Techniki laserowe w zastosowaniach produkcyjnych (techniki laserowego cięcia i wykrawania, techniki spawania laserowego, laserowe techniki toczenia, frezowania, wiercenia i drążenia otworów, laserowe techniki obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej). 5. Wytwarzanie materiałów i elementów półprzewodnikowych (otrzymywanie monokryształów, domieszkowanie, przemysłowe wytwarzanie złącz p-n i układów scalonych). ćwicz. lab. proj. semin. 4/2* 4 1* 4/2* 2/1* 6. Nanotechnologia – istota, uwarunkowania obróbki ultraprecyzyjnej i nanoobróbki, techniki mikroobróbki. 1* 2/1* 7. Wybrane zaawansowane technologie metalurgii proszków (wtryskowe formowanie proszków, mechaniczne stopowanie proszków, produkcja nanoproszków). 1* 3/2* 8. Techniki stosowane w Rapid Prototyping i Rapid Tooling (stereolitografia, zestalające utwardzanie podłoża, selektywne scalanie laserowe, wytłoczne osadzanie stopionego materiału, wytwarzania przedmiotów warstwowych, selektywne spiekanie laserowe, wytwarzania strumieniem balistycznych kropli materiału, scalanie proszku strumieniem kropli spoiwa, szybkie prototypowanie w formach sylikonowych). 2/1* 4/2* 1* 1 9. 10. 11. 12. 13. Inżynieria odwrotna - istota i techniki stosowane w inżynierii odwrotnej. Zaawansowane technologie stosowane w przeróbce plastycznej (elektromagnetyczne formowanie blach). Wykonywanie modeli prototypowych z wykorzystaniem druku 3D. Zaawansowane techniki wytwarzania stosowane w odlewnictwie (technologia odlewania precyzyjnego, technologia modeli zgazowanych, odlewanie ciśnieniowe - odlewanie w warunkach obniżonego ciśnienia, odlewanie tiksotropowe). Formowanie proszków metali metodą prasowania izostatycznego. 14. Nowoczesne technologie wtryskiwania (zmodyfikowane technologie konwencjonalne, technologie wtryskowe tworzyw sztucznych o specjalnych właściwościach przetwórczych, technologie obtryskiwania, technologie wtryskiwania wielokomponentowego). 15. Technologie wybuchowe w produkcji części maszyn (zgrzewanie wybuchowe materiałów, wybuchowe umacnianie metali, wybuchowe prasowanie i dogęszczanie proszków, wytwarzanie materiałów supertwardych technologiami wybuchowymi). 16. Wybuchowe cięcie, umacnianie i zgrzewanie metali. 2/1* 4 2/1* 3/1* 4 2* 3/1* 4/2* 4 * zagadnienia realizowane indywidualnie przez studenta studiów niestacjonarnych 7. LITERATURA podstawowa: M. Feld; Inżynieria wytwarzania, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 2008. T. Karpiński; Inżynieria produkcji, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2007. E. Pająk; Zaawansowane technologie współczesnych systemów produkcyjnych, 2000. H. Dyja, A. Maranda, R. Trębiński; Technologie wybuchowe w inżynierii materiałowej, 2001. K.E. Oczoś; Artykuły w miesięczniku „Mechanik”, od 1996. R.W. Kelsall, I.W. Hamley, M. Geoghegan, Nanotechnologie, PWN 2008. uzupełniająca: Praca zbiorowa; Odlewnictwo XXI w. Stan Aktualny i kierunki rozwoju technologii odlewania, 2003. Z. Celiński; Materiałoznawstwo elektrotechniczne, 1998. E. Chlebus; Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji, Wydawnictwo NaukowoTechniczne, Warszawa 2000. 8. SPOSOBY WERYFIKACJI ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Przedmiot zaliczany jest na podstawie średniej z pozytywnych ocen za wszystkie efekty kształcenia. Efekt W1 - sprawdzany jest na ustnym zaliczeniu i na podstawie opracowanego i wygłoszonego referatu. Efekt W2 - sprawdzany jest na ustnym zaliczeniu oraz podczas sprawdzania wiedzy teoretycznej przed ćwiczeniami laboratoryjnymi. Efekt W3 - sprawdzany jest na ustnym zaliczeniu i na podstawie opracowanego i wygłoszonego referatu. Efekty U1 i U2 - sprawdzane są na ćwiczeniach laboratoryjnych i zaliczeniu: Ocena Opis umiejętności 5,0 Student potrafi scharakteryzować wszystkie zaawansowane technologie wytwórcze pre(bdb) zentowane w trakcie zajęć, potrafi wskazać przykłady części maszyn produkowanych daną techniką, a także omówić technologie z którymi zapoznał się samodzielnie w ramach analizy dostępnej literatury i wskazać ich kierunki rozwojowe. Aktywnie uczestniczy w zajęciach seminaryjnych i ma wpływ na treść omawianych na zajęciach zagadnień. 4,0 Student nie tylko poprawnie charakteryzuje współczesne zaawansowane technologie wy(db) twórcze, ale również potrafi wskazać przykłady części maszyn produkowanych tą techniką. Aktywnie uczestniczy w zajęciach seminaryjnych. 3,0 Student poprawnie charakteryzuje współcześnie zaawansowane technologie wytwórcze, o (dst+) których była mowa na zajęciach. Efekt U3 sprawdzany jest na podstawie referatu przedstawionego na seminarium: Ocena Opis umiejętności 5,0 Student potrafi wyszukać, zebrać i dokonać analizy informacji na temat współczesnych (bdb) technologii wytwórczych pod kątem tendencji rozwojowych oraz potrafi w wyczerpujący sposób zaprezentować wyniki swoich analiz literaturowych na forum grupy. 4,0 Student potrafi wyszukać i zebrać informacje na temat współczesnych technologii wytwór(db) czych i potrafi w wyczerpujący sposób je zaprezentować na forum grupy. 3,0 Student potrafi wyszukać i zebrać podstawowe informacje na temat współczesnych tech(dst) nologii wytwórczych i potrafi w dostateczny sposób zaprezentować je na forum grupy. Efekt K1 sprawdzany jest na podstawie referatów przedstawionych na seminarium. autor sylabusa ppłk dr hab. inż. Jacek JANISZEWSKI tytuł, stopień naukowy, imię, NAZWISKO, podpis kierownik jednostki organizacyjnej odpowiedzialnej za przedmiot prof. dr hab. inż. Józef GACEK tytuł, stopień naukowy, imię, NAZWISKO, podpis