Tłumik hydrauliczny, stosowany w szczególności w zawieszeniu

RZECZPOSPOLITA
POLSKA
(12) OPIS PATENTOWY (19)PL (11)162907
(13) B1
(21) Numer zgłoszenia:
Urząd Patentowy
Rzeczypospolitej Polskiej
(5
)
4
(22) Data zgłoszenia:
283457
(51) IntCl5:
F16F 13/02
F16F 9/14
25.01.1990
Tłumik hydrauliczny, stosowany w szczególności w zawieszeniu pojazdów
mechanicznych
(43)
Zgłoszenie ogłuszono:
24.02.1992 BUP 04/92
(45)
(76)
Uprawniony i twórca wynalazku:
Marek A. Korpus, Warszawa, PL
Zbigniew H. Ciszewski, Warszawa, PL
O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.01.1994 WUP 01/94
PL 162907 B1
(57)
Tłumik hydrauliczny, stosowany w szczególności w zawieszeniu pojazdów, mechanicznych, posiadający zawory dławiące o stałym
oporze pomiędzy dwiema kom oram i wypełnionymi płynem hydraulicznym, stanowiący
zespół dwu rur, znamienny tym, że częścią
wspólną tych dwu rur (9) i (10) osadzonych
współosiowo, są komory (6) i (11) oddzielone
od siebie kołnierzem (5) z otworami (4).
Fig. 2
Tłumik hydrauliczny,
stosowany w szczególności w zawieszeniu pojazdów mechanicznych
Zastrzeżenie
patentowe
Tłumik hydrauliczny, stosowany w szczególności w zawieszeniu pojazdów, mechanicznych,
posiadający zawory dławiące o stałym oporze pomiędzy dwiema kom oram i wypełnionymi płynem
hydraulicznym , stanowiący zespół dwu rur, znamienny tym, że częścią wspólną tych dwu rur (9) i
(10) osadzonych współosiowo, są kom ory (6) i (11) oddzielone od siebie kołnierzem (5) z otworami
(4).
* * *
Przedmiotem wynalazku jest tłumik hydrauliczny, stosowany w szczególności w zawieszeniu
pojazdów mechanicznych.
Na podstawie pracy T.M. Baszty „Hydraulika w budowie maszyn“, wydanego jako Poradnik
przez Wydawnictwo Naukowo-Techniczne w Warszawie w 1966 roku, znane są tłumiki hydrauliczne, gdzie zmniejszenie prędkości przemieszczania elementów konstrukcji uzyskuje się drogą
dławienia przemieszczanego płynu hydraulicznego. Takim urządzeniem jest zderzak hydrauliczny,
posiadający zawór dławiący o stałym oporze. Ten zawór dławiący w formie otworu znajduje się
pomiędzy komoram i wypełnionymi płynem hydraulicznym. Znane są tłumiki hydrauliczne na
przykład opisane w pracy H . K auera w „Automobil Industrie“ z 4/1974 roku, gdzie elementem
tłumiącym osadzonym pośrodku drążka skrętnego, jest hamulec okresowo działający w zależności
od skoku ramienia wahacza przy drążku skrętnym. Innym przykładem mającym na celu optymalne
dobranie sztywności sprężyn pneumatycznych i hydropneumatycznych jest dobieranie stopniowych pojemności dodatkowych kom ór, uniemożliwiające dynamiczną zmianę sztywności.
Istotą wynalazku jest tłumik hydrauliczny, który stanowi zespół dwu rur o osadzonych
współosiowo podwójnych ściankach, tworząc dwie komory oddzielone od siebie kołnierzem z
otw oram i, wypełnione płynem hydraulicznym.
Zaletą wynalazku jest optym alne dobranie sztywności w sposób płynny i zmiana amplitudy
drgań poszczególnych ośrodków sprężystych.
Przedmiot wynalazku jest przedstawiony na załączonych rysunkach, przedstawiających tłumik w przekroju, gdzie fig. 1 przedstawia wynalazek zgodnie z istotą, a fig. 2 w aspekcie funkcjonalnym, z uwzględnieniem zrównoważenia objętościowego.
Tłum ik według wynalazku, stanowi zespół dwóch rur 9 i 10, o podwójnych ściankach,
osadzonych współosiowo. Rury łączą w sposób szeregowy sprężyny 2 i 8 będące ośrodkami
sprężystymi elementów biernych, stosowanymi w szczególności w zawieszeniu pojazdów mechanicznych. Sprężyna 2 umieszczona jest między zakończeniem wewnętrznej ścianki rury 10 w postaci
denka 7 a zewnętrznym górnym elementem ścianki rury 9 w postaci kołnierza 1, który łączy się z
nadwoziem. Do zewnętrznej ścianki rury 10, zakończonej kołnierzem 3, przymocowana jest
sprężyna 8, której dolna część łączy się z podwoziem. Ścianki rury 9 tworzą komory 11 i 6
wypełnione płynem hydraulicznym. W dolnej części tej rury 9 jest cylindryczny otwór, uszczelniony
i umożliwiający przemieszczanie się w nim wewnętrznej ścianki rury 10. Częścią wspólną rur 9 i 10
są kom ory 11 i 6 oddzielone od siebie kołnierzem 5 z otworami 4, spełniającymi rolę tłoka
hydraulicznego. Otwory 4 są zaworami dławiącymi o stałym oporze. Ich wielkość stanowi o
współczynniku tłumienia tłumika.
Ciągłe oddziaływania sprężyn 2 i 8 powodują wzajemne przemieszczanie się rur 9 i 10 i tym
samym oddziaływanie kołnierza 5 na płyn hydrauliczny, powodując jego przemieszczanie otworam i 4 pomiędzy komorami 11 a 6. Komory 11 i 6 zmieniają swoje objętości w zależności od
wzajemnego oddziaływania sprężyn 2 i 8. Zwiększenie częstotliwości oddziaływań, w szczególności
sprężyny 8 powoduje zwiększenie tłumienia tłumika. Tym samym zmniejsza się sztywność zespołu
sprężyn 2 i 8, poprzez ograniczenie tym tłumikiem przemieszczeń sprężyny 2.
162 907
3
Figura 2 przedstawia działanie tłum ika łącznie z amortyzatorem. Skok tłoczyska 12 w czasie
wolnoczęstotliwościowego wybicia lub ugięcia, powoduje przemieszczanie rury 10 w tym samym
kierunku. Zrównoważenie objętości wewnętrznej ścianki rury 10, odbywa się razem ze zrównoważeniem objętości tego tłoczyska 12. Przy czym, zrównoważenie wewnętrznej ścianki rury 10,
odbywa się poprzez otwory 13. Otwory 13 są w wewnętrznej ściance rury 9, która jednocześnie jest
górną zewnętrzną rurą osłaniającą am ortyzator hydrauliczny. Łączne zrównoważenie objętości
wewnętrznej ścianki rury 10, należącej do tłum ika hydraulicznego i objętości tłoczyska 12 należącego do am ortyzatora hydraulicznego odbywa się poprzez przewód hydrauliczny 14.
Fig. 2
162907
Fig.1
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.
Cena 10 000 zł