Nr 3, 5 lutego 2017r.

Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Wawrzyńca w Rogóźnie
Wawrzyniec
Rogóźno 21, 21-075 Ludwin
e-mail: [email protected]
[email protected]
http://www.rogozno.diecezja.lublin.pl
5 LUTEGO 2017 . 3(152)/2017
V Niedziela zwykła, 5 lutego 2017
Mt 5,13-16
Tak niech wasze światło
jaśnieje przed ludźmi. (Mt
5,16)
Mahatma Gandhi powiedział kiedyś zaprzyjaźnionemu
chrześcijaninowi: „Podoba mi się wasz Chrystus, ale nie podobają mi się wasi chrześcijanie. Wasi chrześcijanie są tak niepodobni do waszego Chrystusa". W podobnym tonie wypowiedział się niemiecki filozof Fryderyk Nietzsche, stwierdzając, że
gdyby spotkał więcej ludzi odkupionych, to może byłby bardziej skłonny uwierzyć w ich Odkupiciela.
To bardzo smutny komentarz na temat Kościoła ich czasów.
Ani Gandhi, ani Nietzsche nie znaleźli wśród wierzących dość
światła, by przekonać się, że przesłanie Ewangelii naprawdę
ma moc zmienić życie człowieka.
Oto wyzwanie, jakie stawia przed nami dzisiejsza Ewangelia – ukazywać takim ludziom, jak Gandhi czy Nietzsche, radość, miłość i pokój Jezusa. Wyzwanie, by każdy z nas, żyjąc
jak „nasz Chrystus", ukazywał światu, jak wyjątkowe
i spełnione jest życie człowieka odkupionego. Nasza wiarygodność – a co za tym idzie wiarygodność przesłania Ewangelii –
jest codziennie poddawana próbom. Jeśli wypadną one negatywnie, utrudni nam to lub wręcz uniemożliwi skuteczną ewangelizację – prowadzenie innych do otwarcia serc dla Jezusa.
Oto prawdziwa historia: Jim, gorliwy katolik, zamieszkał
obok zamożnej rodziny muzułmańskiej. Wkrótce połączyła ich
serdeczna, przyjacielska relacja. Jednak po roku firma muzułmanina zaczęła podupadać i był on zmuszony ogłosić bankructwo. Rodzina straciła wszystko. Brakowało im jedzenia, pieniędzy i w każdej chwili spodziewali się eksmisji. Co gorsza,
wszyscy znajomi i przyjaciele zaczęli się od nich odwracać.
Jednak Jim i jego żona postąpili inaczej. Ogołocili swoją lodówkę i spiżarnię, obdarowując borykających się z losem sąsiadów, czym tylko mogli. Pożyczyli im też pieniądze na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Wspierali ich w ten sposób
niemal przez cały rok, dopóki rodzina nie stanęła na nogi.
A oto nieoczekiwane zakończenie tej poruszającej historii –
sąsiedzi Jima są dziś chrześcijanami. A stało się to dzięki miłości Jima i jego żony.
„Panie, pomóż mi nieść Twoje światło wszędzie, gdzie się
udam".
Kancelaria
Grabarz
Organista
–
–
–
–
Ks. Waldemar Taracha,
Ks. Krzysztof Szymański
P. Andrzej Romańczuk,
P. Krzysztof Ścierka,
Trzy kluczowe elementy nawrócenia
Czy przypominasz sobie jakieś przełomowe momenty?
Na przykład pracowałeś pilnie nad jakimś projektem bez
większych sukcesów, aż nagle wszystko zaczęło się układać
w jedną całość i wiedziałeś już dokładnie, co masz dalej
robić. A może próbowałeś pojąc jakieś nowe zagadnienie,
na przykład na zajęciach z matematyki, i wtem jakby zapaliła się lampka w twoim mózgu i wszystko stało się jasne
Jeśli przeżyłeś ostatnio coś takiego, to na pewno pamiętasz, jak ekscytujące i budujące są takie momenty. Nabierasz zaufania do własnych możliwości. Otwierają się przed
tobą nowe perspektywy. Czujesz się wolny i pełen energii.
A przynajmniej zadowolony, że jesteś w stanie poradzić
sobie z tym, co masz do zrobienia.
Przyjrzyjmy się teraz pewnej bohaterce biblijnej, która
przeżyła taki przełom w swoim życiu duchowym. Miała na
imię Lidia, a jej historia opisana jest w szesnastym rozdziale
Dziejów Apostolskich.
POBOŻNA KOBIETA INTERESU
Lidia mieszkała w Tiatyrze, mieście w Azji Mniejszej,
oddalonym kilkaset kilometrów od Filippi. Musiała być
dość zamożna, gdyż w Filippi posiadała drugi dom (Dz
16,40). Łukasz podaje, że handlowała tkaninami barwionymi purpurą. Ponieważ barwnik ten był niezwykle kosztowny, przeznaczano go jedynie do barwienia najdroższych
tkanin. Materiały, którymi handlowała Lidia, były nabywane przez najmożniejszych ludzi tamtych czasów.
Lidia musiała być osobą przedsiębiorczą i bardzo inteligentną. W patriarchalnych społecznościach Bliskiego
Wschodu odniesienie sukcesu w interesach nie przychodziło
kobiecie łatwo, nie wspominając już o tym, że konkurencja
w tej branży była ogromna. Lidia musiała przez cały czas
pilnować interesu. Jednak, w przeciwieństwie do praktyki
konkurencyjnych firm, postanowiła nie handlować w szabat.
W ten dzień oddawała bowiem cześć Bogu. I została za to
sowicie wynagrodzona.
Wiemy z Pisma Świętego, że w każdy szabat Lidia spotykała się na wspólnej modlitwie z innymi kobietami z Filippi. Ze względu na zachowywanie przez nią szabatu większość biblistów przypuszcza, że była ona „bojącą się Boga"
(Dz 16,14), czyli poganką, która zdecydowała się przyjąć
judaizm. Zarówno ona, jak i modlące się z nią kobiety znały
Boga Starego Testamentu, ale nie słyszały o Jezusie. Były to
kobiety prawe, które miłowały Pana i starały się tak żyć, by
się Jemu podobać. Czytając tekst Dziejów Apostolskich,
tel. 81 757-01-33, 574 500 867
tel. 606 709 425
tel. 693 971 105
tel. 505 552 714
BS 62 8191 1055 2001 0000 0680 0001
NIP 713-233-94-08
REGON 040032807
Wynajem sali: tel. 509 028 570
2-
dowiadujemy się, jak Bóg za pośrednictwem św. Pawła otworzył ich oczy na nową, porywającą rzeczywistość.
„PAN OTWORZYŁ JEJ SERCE"
Historia Lidii zaczyna się, gdy Paweł i jego towarzysze za
natchnieniem Ducha Świętego postanawiają rozszerzyć swoją
podróż misyjną o Macedonię, a tym samym zanieść słowo Boże do Europy. Pierwszym miastem, w którym zatrzymują się na
dłuższy postój, jest Filippi. Po przybyciu postępują tak, jak we
wszystkich innych odwiedzanych dotąd miejscach – szukają synagogi. Okazuje się, że w okolicy nie ma synagogi, dowiadują
się natomiast o Lidii i innych „bojących się Boga" kobietach,
które w każdy szabat zbierają się nad rzeką. Postanawiają więc
spotkać się z nimi.
Przybywszy na zgromadzenie, Paweł i jego towarzysze zaczęli rozmawiać z kobietami. Nie wiemy dokładnie, co takiego
mówili, ale możemy przypuszczać, że opowiedzieli im o Jezusie – kim był, dlaczego przyszedł na świat, po co umarł na
krzyżu i zmartwychwstał. Możliwe też, że Paweł opowiedział
o tym, jak Jezus objawił mu się na drodze do Damaszku.
Gdy Paweł głosił Ewangelię, z Lidią zaczęło się coś dziać.
Duch Święty „otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów
Pawła" (Dz 16,14). Bóg tego dnia udzielił Lidii szczególnej
łaski nawrócenia. Pozwolił jej głębiej niż dotąd zrozumieć
sprawy wiary, pomógł pojąć głoszone przez Pawła przesłanie
Ewangelii i w sposób jednoznaczny na nie odpowiedzieć. Taki
był początek Kościoła w Filippi – pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej na kontynencie europejskim.
TRZY KLUCZOWE ELEMENTY
Historia ta ukazuje nam, w jaki sposób ludzie przyłączali się
do Kościoła w czasach Apostołów. Przez pierwsze kilka stuleci
typowy proces obejmował trzy etapy: ewangelizację, nawrócenie i chrzest.
Dziś kolejność jest na ogół inna, ale te trzy elementy zostają
zachowane: ewangelizacja, czyli głoszenie przesłania Ewangelii, nawrócenie czyli decyzja, by odwrócić się od grzechu
i zwrócić ku Chrystusowi, i wreszcie chrzest – wylanie Bożej
łaski, która oczyszcza nas z grzechu, czyniąc dziećmi Bożymi
i członkami Kościoła. Przyjrzyjmy się tym trzem elementom.
Ewangelizacja. Pierwszym elementem jest ewangelizacja dzielenie się Dobrą Nowiną o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym,
który umarł na krzyżu i zmartwychwstał. Przesłanie to może
przyjść wprost od Ducha Świętego, jak miało to miejsce
w przypadku nawrócenia Pawła, zazwyczaj jednak Duch Święty przemawia przez wierzącego, który już wcześniej przeżył
nawrócenie (Dz 9,1-19). W przypadku Lidii Duch Święty zadziałał przez słowa Pawła i jego towarzyszy.
Niezależnie od tego, skąd przychodzi przesłanie, ewangelizacja jest zawsze i przede wszystkim dziełem Ducha Świętego.
Tylko On może otworzyć serce człowieka – jak to uczynił z Lidią – i objawić mu Jezusa w całkowicie nowy sposób. Tylko
On może dotrzeć do serca człowieka z obietnicą nowego życia.
Tylko On może przekonać o grzechu i wylać uzdrawiającą
miłość Ojca. Niezależnie od tego, czy dzieje się to w ułamku
sekundy, czy też w ciągu wielu dni, miesięcy czy lat, jedynie
Duch Święty jest w stanie „zewangelizować" człowieka, doprowadzając go do nawrócenia i przemiany życia.
Nawrócenie. W przypowieści o synu marnotrawnym Jezus
ukazuje dwa różne, choć powiązane ze sobą wymiary nawrócenia - „pierwsze nawrócenie" i „stałe nawracanie się" ku Bogu.
Pierwsze nawrócenie polega na podstawowej decyzji odwrócenia się od grzechu i poddania swojego życia Chrystusowi. Widzimy to na przykładzie syna marnotrawnego, który „zastanowił się" (Łk 15,17), porzucił dotychczasowy sposób życia
5 LUTEGO 2017 3(152)/2017
i powrócił do domu swego ojca. Jego starszy brat był posłusznym synem, pracującym ciężko w ojcowskim majątku.
Jednak, jak dotąd, nie uporał się ze swoim zadufaniem
w sobie, złością i pretensjami. Aby móc cieszyć się przebywaniem w domu ojca, potrzebował głębszego nawrócenia.
Bóg, podobnie jak ojciec z przypowieści, wciąż zaprasza
nas do podejmowania decyzji, które będą coraz bardziej
odrywać nas od grzechu i przybliżać do Jezusa. Stałe nawracanie się do Boga dokonuje się przez wytrwałą modlitwę i uczestnictwo we Mszy świętej, przestrzeganie Bożych
przykazań i przekraczanie siebie, by służyć innym.
Lidia doświadczyła pierwszego nawrócenia, gdyż jej
serce było otwarte na słowa Pawła. Zdecydowała się przyjąć
Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Tym samym weszła
na drogę ucznia, drogę niezliczonych możliwości coraz
głębszego nawracania się do Boga.
Chrzest. Według Katechizmu Kościoła Katolickiego
chrzest oczyszcza nas z grzechu pierworodnego, czyni nas
nowym stworzeniem i włącza w Kościół, który jest Ciałem
Chrystusa (KKK,1262-1270). W pierwszych wiekach
chrzest był udzielany dopiero wtedy, kiedy dana osoba usłyszała Ewangelię, uwierzyła w Chrystusa i wyznała, że Jezus
powstał z martwych. Z czasem Kościół zaczął udzielać
chrztu niemowlętom, powierzając rodzicom i chrzestnym
podstawową odpowiedzialność za ewangelizację dziecka
i doprowadzenie go do dojrzałej decyzji pójścia za Chrystusem.
Słysząc przesłanie Pawła, Lidia otworzyła serce dla Pana
i uwierzyła w Niego. Przeżyła pierwsze nawrócenie,
a następnie została ochrzczona „razem ze swym domem"
(Dz 16,15). Zarówno w jej przypadku, jak i w przypadku
większości pierwszych chrześcijan, nawrócenie – decyzja,
by żyć dla Chrystusa – zostało przypieczętowane i umocnione laską Boga w sakramencie chrztu.
RADOŚĆ NAWRÓCENIA
Nawrócenie wymaga łaski wszechmocnego Boga oraz
naszej ludzkiej decyzji. Postanawiamy dobrowolnie oddać
swoje życie Jezusowi, ale nie bylibyśmy w stanie podjąć
takiej decyzji, gdyby Duch Święty nie pozwolił nam zrozumieć, że potrzebujemy Chrystusa.
Po pierwszym doświadczeniu naszego nawrócenia wciąż
potrzebujemy łaski Boga w Eucharystii, potrzebujemy Jego
mądrości zawartej w Piśmie Świętym i Jego miłosierdzia
w sakramencie pojednania. Bez tej łaski, która nieustannie
jest dla nas dostępna, szybko tracimy z oczu Jezusa, ulegamy pokusom i popadamy w grzech.
Lidia prawdopodobnie zapamiętała to szabatowe spotkanie do końca życia. Nie było ono dla niej tylko jednym
z wielu nabożeństw, ale dniem, w którym Duch święty
otworzył jej serce na Ewangelię; dniem, w którym spotkała
Jezusa, doświadczyła mocy Ducha Świętego i otrzymała
przebaczenie grzechów.
To, co spotkało Lidię i jej domowników, może spotkać
także i nas. Bóg pragnie, by każdy z naszej rodziny doświadczył radości nawrócenia. Chce, byśmy wszyscy poznali różnicę pomiędzy życiem tylko dla tego świata a życiem dla Jezusa.
Bóg pragnie jednak również, abyśmy każdego dnia
wstępowali do „szkoły Chrystusa", w której Nauczycielem
jest Duch święty. On nieustannie prowadzi nas do coraz
głębszego nawrócenia, aż wreszcie nadejdzie dzień, gdy
ujrzymy Jezusa już bez zasłony – czyli sercem oczyszczonym ze wszystkich pozostałości grzechu.
5 LUTEGO 2017 3(152)/2017
-3-
Ogłoszenia parafialne
W dniu dzisiejszym modlimy się przed wystawionym Naj- Darowizny na potrzeby parafii
Walerian Wawszczak
100,00 zł
świętszym Sakramentem. Zamiast kazania na zakończenie
Bezimiennie
100,00 zł
Mszy św. wspólnie uwielbiamy Boga.
W tym tygodniu w sobotę 11 lutego wspominamy NMP
z Lourdes. Jest to Światowy Dzień Chorego. Zapraszamy
na Mszę św. o godz. 17:00.
14 lutego wspominamy Św. Cyryla i Metodego – patronów
Europy.
W niedzielę 12 lutego zapraszam za zebranie Rady Parafialnej o godz. 15:00.
W kościele zostały wymienione ostatnie stare ławki z kaplicy Matki Bożej Ostrobramskiej. Zostało też przeniesione
ogrzewanie ze starych ławek do nowych. Koszt wymiany
tych ławek to 7 tys. zł. Pieniądze zostały wypłacone.
Pozostało nam jeszcze trochę drewna, postanowiliśmy, że
będziemy robić ławki do kaplicy w Rozpłuciu. Będą one
takie same jak w kościele. Oczywiście, tego drewna, które
posiadamy nie wystarczy na wszystkie ławki. Dlatego będziemy musieli dokupić dębiny.
W najbliższą niedzielę będziemy zbierali ofiary do puszek,
które będą przeznaczone na „Fundusz Wschodni”.
Ofiary zbierane na tacę w niedzielę 19 lutego przekażemy
na inwestycje w naszej parafii.
Dziękuję wszystkim, którzy pomogli w zorganizowaniu
pogrzebu św. pamięci Józefy Koziej. Liturgii przewodniczył ks. bp Mieczysław Cisło. Mszę św. koncelebrowało
ponad 50 księży przy licznym udziale wiernych z parafii,
gdzie ks. Andrzej Koziej syn zmarłej pracował. Dziękuję
za pomoc w przyjęciu księży i gości na obiedzie na plebanii i w stodole. Słowa wdzięczności kieruję wobec naszych
parafian od uczestniczących w tej liturgii gości. Byli
wdzięczni za ciepło i czystość w naszych obejściach.
Wszyscy, którzy potrzebują pomocy prosimy, aby kontaktowali się bezpośrednio w bibliotece z paniami, które
trzymają tam dyżur. Osoby, które potrzebują wsparcia finansowego w uposażeniu i nakarmieniu swoich dzieci,
prosimy, aby kontaktowały się bezpośrednio z ks. proboszczem.
Agnieszka i Bogusław Jasińscy
Marianna Borys
Nina Romańczuk
Skomra Barbara
Helena Jeżak
Eugenia Zakostowicz
Zofia Wójtowicz
Kaczanowska Bronisława
Trębicka Zofia
Anna Kluczyk
Bolesława Mileszczyk
Krzysztof Szpitun
Zofia Słowik
50,00 zł
50,00 zł
50,00 zł
50,00 zł
20,00 zł
50,00 zł
50,00 zł
100,00 zł
20,00 zł
50,00 zł
100,00 zł
200,00 zł
100,00 zł
Z KSIĄG PARAFIALNYCH…
Gratulujemy w rocznicę ślubu
Marianna i Józef Grzegorczyk 12.02.61, Helena
i Roman Pierepienko 10.02.69, Zofia i Zdzisław Lipiński 17.02.73, Barbara i Jan Chabros 17.02.73, Janina
i Zbigniew Mazowiecki 09.02.74, Ewa i Adam Pająk
07.02.76, Elżbieta i Jerzy Jędruszak 09.02.85, Janina
i Kazimierz Tkaczyk 09.02.85, Ewa i Tomasz Aleksandrowicz 11.02.95, Katarzyna i Mariusz Majewski
14.02.98, Ewelina i Paweł Lamorski 17.02.07, Dorota
i Grzegorz Brzeziński 18.02.12, Paulina i Wojciech
Łabędź 14.02.15
Wspominamy rocznice śmierci
Józef Kunicki 15.02.91, Karol Kuźmicz 19.02.91,
Tadeusz Podleśny 19.02.91, Helena Sipta 13.02.92,
Roman Kot 14.02.92, Jan Czubacki 16.02.94, Jan Sermanowicz 18.02.94, Leokadia Brzyska 10.02.95, Mieczysław Wójcik 13.02.96, Bronisława Frąk 15.02.96,
Władysław Krępacki 14.02.97, Ryszard Kurowski
18.02.98, Stanisław Śliwiński 18.02.98, Seweryna
Michalska 07.02.99, Józefa Kogutowska 10.02.99,
Mieczysław Chabros 09.02.00, Franciszek Ozga
19.02.00, Eugeniusz Białota 11.02.01, Henryk Dziatko
12.02.01, Wojciech Dziadkowski 07.02.02, Ryszard
Pytka 10.02.04, Stefan Marko 06.02.05, Mieczysław
Jagieło 12.02.05, Janina Elert 08.02.06, Janina Słowik
07.02.07, Justyna Królikowska 18.02.08, Celina Gajos
07.02.09, Franciszek Bielecki 09.02.10, Jan Ciołek
11.02.10, Marzena Wach 12.02.10, Kamil Szafran
09.02.11, Helena Pyła 14.02.11, Stanisław Szyper
14.02.11, Czesław Kurowski 16.02.13, Maria Zabłotna
07.02.14, Ryszard Chruścik 18.02.14, Franciszek Książek 12.02.15
Dobry Jezu , a nasz Panie …
5 LUTEGO 2017 3(152)/2017
4-
INTENCJE MSZALNE OD 5 DO 19 LUTEGO 2017
Niedziela, 05. Lutego
900
Za parafian
 Boże błogosławieństwo dla Moniki i Grzegorza Kałdunków w 15 rocz. ślubu
 Boże błogosławieństwo dla Wojtusia oraz Bernadety
i Grzegorza z racji urodzin
1200
WYPOMINKI ROCZNE
† Ewa 4r, Dariusz, Mirosław, Stanisława, Amanda z rodz.
Kowalczyków
† Józefa i Wacław Kogutowscy, Józef Aleksandra Olesiuk;
† Maria Robak – kółko różańcowe z Krzywego; Zofia Kunach z racji pogrzebu od córki i synów z rodzinami
1700
† Roman 6r, Natalia, Piotr Tomasiak Maria Feliks Birunt
Rozpłucie
1000
Różaniec
30
10
† Wincenty, Stanisława Jesionek, Janina Włodarska, Maria
Graczyk
Poniedziałek 06. Lutego
1700
† Marianna Tyda 30dz
Niedziela, 12. Lutego
900
† Ignacy 33r, Lucyna 18r, Hanna z
rodz. Klimkiewiczów
† Franciszek Książek 2r,
† Janina Elert 11r, Anna i Stanisław
Gumienniczek
1200
Za parafian
Chrzest, Elżbieta Szpitun, Dominika
Szpitun
00
17
† Władysław Krępacki 20r
Rozpłucie
1000
Różaniec
30
10
† Jan i Mieczysław Ciołek, Ewa Podleśna, Maria i Feliks Grzegorczyk
Poniedziałek 13. Lutego
1700
† Zofia Kunach – 7dz od Firmy
Pogrzebowej Karawan
Wtorek 14. Lutego
1700
† Helena Pyła 6r
Wtorek 07. Lutego
730
† Wojciech, Witold Dziadkowski
00
17
† Maria Zabłotna 3r
Środa 08. Lutego
1700
Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy
† Józef Podleśny 7dz – zam. Firma Pogrzebowa Korona
- w intencji Legionu Maryi z naszej parafii dziękczynnobłagalna
Środa 15. Lutego
1700
Nowenna do Matki Bożej Nieustającej
Pomocy
† Elżbieta Tkaczyk 30dz
Czwartek 16. Lutego
1700
† Maria Robak 30dz
Czwartek 09. Lutego
1700
† Jan Sułek 7r, Józef Sułek
Piątek 17. Lutego
1700
Koronka do Bożego Miłosierdzia
† Teresa Kowalczyk 5mc
Piątek 10. Lutego
1700
Koronka do Bożego Miłosierdzia
† Maria Robak – z okazji pogrzebu zam. rodzina Jachów i
Kretiuków
Sobota 18. Lutego
730
† Zofia Kunach – z okazji pogrzebu
zam. rodz. Książków
00
17
† Ryszard Kurowski, Józef
Sobota 11. Lutego
730
† Eugeniusz Białota 16r
1700
O Boże błogosławieństwo dla Kingi Zielińskiej w 25 urodz.
Niedziela, 19. Lutego
900
† Stanisław Lato 1r, Wiesława Lato
† Danuta Kapała 6r
1200
Za parafian
00
17
† Witold i Henryk z rodz. Lechów
Rozpłucie
1000
Różaniec
1030
† Genowefa Radczak – z okazji
pogrzebu zam. koleżanki
† Robert Podleśny (urodzinowa)
UŚMIECHNIJ SIĘ
Lato, słońce przygrzewa mocno, a baca siedzi przed chałupą w kożuchu. – Baco, nie ciepło wam w tym kożuchu? – pyta turysta. –
Nie. – A to niemożliwe! Naprawdę, zimno Wam? – Nie. – To jak
Wam jest? – Janek

Podczas przyjęcia weselnego: – Synu, czy będziesz zawsze wiernym
i kochającym małżonkiem? – pyta zaproszony ksiądz pana młodego.
– Będzie, będzie – odpowiada szybko panna młoda.