27. Niedz. zw. Mt 22,1-14 w. 1-2 w. 3-4 w. 5-6

A – 27. Niedz. zw. Mt 22,1-14
A – VIII niedz. zw. Mt 6,24-34Pan ZastĊpów przygotuje dla wszystkich
ludów na tej górze ucztĊ…
KONTEKST:
z I czyt. Iz 25,6-10
1.
JX g�osi Kazanie na Górze poprzedzone wo�aniem: Nawracajcie si�, albowiem bliskie jest
Kontekst:
A
26
niedz.
zw.
Mt
21,28-32
Królestwo niebieskie (Mt 4,17) � blisko�� Królestwa Bo�ego!
2.
kontekst
poprzedzaj�cy
– �wiadomo��,
jest naszym Ojcem
(Mt 6, 9nn):
Kolejna
przypowieĞü
o Król. perykop�
Niebieskim
w dyspucie �e
JX Bóg
z arcykapáanami
i faryzeuszami
Ojcze
Nasz
w
niebie…
przyjd�
królestwo
Twoje…
b�d�
wola
Twoja
jako
w
niebie
tak na ziemi
dotycząca Jego misji (21,23)
- przypowieĞü
dwóch niebia�skim
synach – nieposáuszeĔstwo
woli BoĪej
JX
mówi jak �y�o�yciem
(�yciem Król. Bo�ego)
dzisiaj… � pouczenia
- przypowieĞü o winnicy – streszczenie historii zbawienia – zapowiedĨ sądu nad
Dzisiaj
2 pouczenia
zabójcami
synaparenetyczne,
wáaĞciciela 2 perykopy: w. 24 i ww. 25-34
tak Izrael
skonstruowane,
�e powtórzenia
nichBoĪe
zawarte
maj� wyry�
Jezusa:
ĺ s�
skoro
systematycznie
odrzucaá w
Król.
to zostaáo
ono w
impami�ci
zabranenauczanie
i przekazane
np. 24a-24d
innemu
ludowi,i 24b-24c.
tj. poganom 21,43 ĺ klucz do zrozumienia obecnej perykopy
ĺ podobnie jak przypowieĞü o winnicy tak i obecna jest skrótem caáej historii zbawienia
w. 24 Bóg ��da wszystkiego � Mi�o�� ma cech� jednoznaczno�ci �
- uczta – czasy mesjaĔskie
- Król – Bóg
Cz�. ca�y nale�y do Boga albo w ogóle do Niego nie nale�y � ‘niewola’ mi�o�ci jest niepodzielna
- Syn – Jezus
- goĞcie weselni – Izraelici
judaizm:1 bywa�o,
niewolnik mia� wi�cej ni� 1 pana:
- -sáudzy:
grupa – �e
prorocy;
korzy��?
mie� 2 to tak jak nie mie� �adnego;
2 grupa – App i misjonarze
brak korzy�ci?
niemo�no��
zadowolenia obydwóch
- wojsko i miasto – Rzymianie i spalenie
Jerozolimy,
rok 70
� s�u�ba
ca�kowita
i bezwarunkowa
- Ew.
rozstajne
drogi
i zaproszeni
– poganie mo�e by� ofiarowana jedynie jednemu panu!
- s�u�y�
strój –�������ȱ
naleĪy okazaü
powoáania
- dos�. siĊ
by�godnym
niewolnikiem,
poddanym, by� w niewoli, tu: s�uga = niewolnik,
tzn. �e mowa tu nie tyle o wykonywaniu prac dla pana ale o przynaleĪnoĞci do niego
w. 1-2
1.
Mamona
z aram.
posiadaniedo
dobra
�������ȱ–o translit.
kolejna
przypowieĞü
„kimĞ innym”
- to bogactwo,
rĊka JX wyciągniĊta
starszych, by nawrócili siĊ
2.
bóstwo
aram. - Mammon
wyobra�any
diabe�
porzucając emocje i zacietrzewienie. JX wie,
Īe starszyzna
ma ogromny
wpáyw by�
na jako
myĞlenie
rozsypuj�cy monety (zach�ta do rozpusty i rozrywki)
i zachowanie ludzi…
� bardziej
- niestety,
coraz
pogáĊbia
siĊ nienawiĞü
do JX (21,45n)
dojdzie
tego,
starsi �
�ród�os�ów
pewno��;
to w czym
mo�na po�o�y�
ufno��;–na
czymdo
daje
si�Īepolega�
„bogactwo”
ludu,
po zmartwychwstaniu
przekupią
straĪebezpiecze�stwa
(Mt 28,15) – brak
dobrej –woli…
(np. pieni�dze)JX,
mami�
poczuciem
(mamona
mami�)
Táo przypowieĞci: uczta – wyraz przyjaĨni, braterstwa, solidarnoĞci, pokoju
ww. 25-34 JX mówi do tych, którzy chc� s�u�y� Bogu nie Mamonie
- zaproszenie na ucztĊ = wielki zaszczyt �
Takiego Bóg ma w swojej opiece Opatrzno�� Bo�a
ĺ to Król Īywi goĞci swoimi dobrami i zaprasza do swojego, królewskiego stoáu ĺ
‘zwykáy’ czáowiek zostaje obdarzony godnoĞcią zasiadania przy królewskim stole…
5 razy w 25-34: 25.27.28.31.34
KLUCZOWE SàOWO TEKSTU - martwi� si� ��������
- z ucztą áączyáo siĊ wiele tradycji grzecznoĞciowych (np. podwójne zaproszenie, umywanie
MI�OWA� BOGA PONAD
rąk,
wybieranie
przewodniczącego
który
czuwaá
by
goĞcie
dobrze siĊ bawili). Uczty byáy
1. martwi� si� czym�, zajmowa� si� czym�, dba� � ZBYTNIO
WSZYSTKO A INNE RZECZY
duĪymi- dzieje
zgromadzeniami,
zaleĪnie l�ku
od zamoĪnoĞci
i trwaáy nawet 7 TYLKO
dni ĺ O
potrzeba
si� to w atmosferze
i przygn�bienia
TYLE Obyáo
ILE
czasu – rolnicy mieli problem, ale� bogaci
sobie
ta(w.
to pozwoliü
mo�namogli
utraci�
wiar�
30)
TEMU S�U��!
- rodz� si� pytania pe�ne niepokoju (w. 31)
w. 3-4 2. bra� pod uwag�, my�le� o � zn. byü pocháoniĊtym, zaabsorbowanym
1. zaproszenie - ustalenie terminu uczty, zaproszony zapewniaá o udziale lub rezygnowaá
zaproszenie
– prorocy
aĪ do Jana Chrzciciela
– wzywali wezwanych do
� to, co nast�pi
w.-25
„dlatego” wstĊpne
jest konsekwencj�
w. 24
uczestnictwa. Sáowo przyszáo do swoich a swoi Go nie przyjĊli (J 1,14; àk 1,17) ĺ
- �ycie ����ȱ- si�y �yciowe (w. 26)
A PRZECIE�
CO� WI�CEJ
paradoks: moĪna oczekiwaü i przegapiü, stworzyü
swójCZ�OWIEK
obraz TO
oczekiwanego
NI� POKARM I ODZIENIE (w. 25b)
- cia�o
�yj�cego (w. 28-30)
���� - cia�o
i rozczarowaü
siĊcz�owieka
rzeczywistoĞcią…
2.MY�L:
zaproszenie
(grzecznoĞü
gospodarza)
– przypomnienie
o terminie uczty
niestety
mo�na zaniedba�
prawdziwe
�ycie
- zaproszenie
drugie
–
Król
podaje
motywy
mające
skáoniü
przyjĞcia – wszystko
juĪ
kto opowiedzia� si� po str. Królestwa nie powinien ulega�dozmartwieniom
i wewn. udr�ce
jest gotowe,
- App idący do ĩydów w Palestynie i wokóá niej (Rz 11,29 – wezwanie BoĪe i dar áaski są
w. 26-27
CEL PRACY M��CZYZNY � ����ȱȱsi�y �yciowe - po�ywienie
nieodwoáalne)
przyk�ad zach�ty do „nie-martwienia si�” � przyroda
ĺ nie chcieli przyjĞü i nie mieli Īadnej wymówki.
Ptaki (nie �n� i nie siej�) ale pracuj� (robi� co do nich nale�y). Bóg za� uzupe�nia czego im
A to przecieĪ król zaprasza – gdzie ich roztropnoĞü?
brak. Bóg si� nimi opiekuje, to có� dopiero cz�owiekiem?! dla którego jest Ojcem (Mt 6,9 nn)
w. 5-6
dlaczego ptaki niepracuj�ce? – Mt móg� kierowa� te s�owa do tych, co opu�cili wszystko i
za JX ze–wzgl.
na Król. Niebieskie.
Oddali
si� uprzejmoĞci
pos�udze S�owa – o reszt� zadba Bóg.
- poszli
zignorowanie
lekcewaĪenie
– skandaliczny
brak
- moĪe bunt poddanych?!
- na
jestmartwi�
to wyraz
gáupoty poddanych - do tego stopnia, Īe nawet sáugi,
w.
27 pewno
si� o:
��������
1. zabicie Szczepana, Jakuba)
1.
(to takĪe
d�ugo�� �ycia
- chwila �����
miara czasu (chwila)
-posáaĔców
wiek �yciazabili
������
scena nieprawdopodobna -2. nikt nie zabija posáaĔców!
2.
d�ugo�� cia�a
miara wzrostu (�okie�)
OPRACOWAŁ
ks. Piotr Domaros
w. 7
przewrotni zaproszenie nazwani są tutaj zabójcami
- zdanie zrozumiaáe w kontekĞcie wojny 70 r. i zburzenia Jerozolimy - dotyczy to caáego
ludu (23,34nn; 23,37nn). Jeruzalem = reprezentuje caáy Izrael
w. 8-9 wszystko na ucztĊ przygotowane… - uczta odbĊdzie siĊ! ale bĊdą na niej inni goĞcie
* godny ΩΒ΍ΓΖ – wart czegoĞ
*
*
*
*
Izrael nie przyjąá zbawienia w JX dlatego zostanie ono ofiarowane poganom Dz 13,41
po nich Izrael poruszony ĞwiĊtą zazdroĞcią na koĔcu przyjmie zbawienie Rz 11,25n
rozstajne drogi Έ΍ΉΒϱΈΓΙΖ – idzie o wybór z przypadku, zamiast przywilejów
wprowadzono powszechnoĞü.
1.
bramy i rynki miast wschodnich na których gromadziáy siĊ táumy. Ludzie ci byli
marginesem Izraela, celnikami i ludĨmi zajmującymi siĊ pogardzanym zajĊciem
2.
dosá. koĔcowy lub wyjĞciowy punkt drogi – drogi prowadzące do maáych osiedli
i wiosek – idzie o najdalsze odcinki terytorium
ĺ idzie wiĊc o misjĊ do 1. zagubionych owiec (10,6) i 2. pogan (28,16-20)
zaproĞcie Ύ΅ΏνΗ΅ΘΉȱdosá. zwoáajcie (gr. Ύ΅ΏνΝȱȬȱπΎΎΏ΋Ηϟ΅,ȱkoĞcióáȱ)
– u Mt zwoáajcie zaĞ u àk sáudzy mają przymuszaü (14,23)
wszystkich ΔΣΑΘ΅Ζȱ – idzie o zdyskredytowanie zaproszonych, àk mówi o uáomnych
i Īebrakach (14,21; àk to Ewangelia miáosierdzia; Mt to Ew. skierowana do ĩydów)
zgromadzili wszystkich ΗΙΑφ·΅·ΓΑȱΔΣΑΘ΅Ζ (ĺ synagoga)
* dobrych i záych ΔΓΑ΋ΕΓϾΖȱΘΉȱΎ΅ϠȱΦ·΅ΌΓϾΖ – nawiązanie do przypowieĞci o sieci i o Īniwie
– póĨniej, na koĔcu nastĊpuje oddzielenie ryb i plew (Mt 13,47nn; 13,30)
ĺ misjonarze nie mogą dokonywaü sądu przed czasem, mają pozyskaü wszystkich,
którzy są gotowi przyjąü zaproszenie ĺ powszechnoĞü Ewangelii
w. 11-13
- sama przynaleĪnoĞü do nowego narodu nie wystarczy
przychodzi król – nie po to, by ucztowaü lecz przyjrzeü siĊ goĞciom
* strój weselny – przecieĪ zostali zaproszeni z drogi i jeszcze oczekiwaü od nich stroju
godowego? (nie chodziáo o jakieĞ szczególne ubranie, wówczas wystarczaáo zwyczajne czyste
ubranie ĺ symbol Īycia po nawróceniu, zaproszono grzeszników myĞląc, Īe siĊ nawrócą)
* przyjacielu ̴Θ΅ϧΕΉȱkolego – król przemawia Īyczliwie ale jego decyzje są surowe
- widocznie do uczestnictwa w uczcie muszą byü speánione pewne warunki
* milczaá – nie miaá nic na swoją obronĊ – ewidentna wina zaproszonego
* zwiąĪcie mu nogi i rĊce – brutalne potraktowanie odpowiada schematowi historii
zbawienia ale niekoniecznie atmosferze opowieĞci (choü jest to gniew iĞcie królewski)
* na zewnątrz, w ciemnoĞü (dosá. w zewnĊtrzną ciemnoĞü), páacz, zgrzytanie zĊbów – mowa
o rzeczywistoĞci sądu ostatecznego
Szata godowa
Kol 4,8
Ga 3,27
Rz 13,14
1.
Īycie zgodne z Prawem JX (dobre uczynki, dzieáa sprawiedliwoĞci)
nowe Īycie
3.
nawrócenie i pokuta
4.
ciaáa po zmartwychwstaniu, szata chwaáy
- najprawdopodobniej idzie tu o etyczne wymogi (5,6,10; 6,33)
2.
byü wezwanym do wspólnoty nie oznacza byü zbawionym – kaĪdy stanie na sądzie
w. 14 logion (gr. wyrocznia) – interpretacja i podsumowanie przypowieĞci
* powoáani, wezwani (ΎΏ΋ΘΓϠ)ȱ– do wejĞcia do Król. BoĪego
* wybrani (πΎΏΉΎΘΓϟ) – przyjĊáa zaproszenie jedynie maleĔka garstka Izraela
ĺ tylko „1” zostaá usuniĊty – niektórzy twierdzą, Īe zdanie winno brzmieü: wielu
wezwanych lecz maáo odrzuconych
- wiersz odnosi siĊ raczej do caáej przypowieĞci a nie tylko do czáowieka bez szaty godowej
- wg semickiego pojmowania:
liczni ΔΓΏΏΓϠȱto „wszyscy” zaĞ
nieliczni ϴΏϟ·Γ΍ȱto „nie wszyscy”
ĺ wszyscy są wezwani ale nie wszyscy wybrani