Opis

752399
KONCEPCJA URBANISTYCZNO - ARCHITEKTONICZNA
KOMPLEKSU MUZEUM WOJSKA POLSKIEGO W CYTADELI WARSZAWSKIEJ
1. Założenia urbanistyczno architektoniczne
2. Ekspozycja Plenerowa
3. Materiały i koszty
4. Drogi wewnętrzne i dojazdowe wraz z usytuowaniem
5. Garaże i parkingi.
6. Układ programowo funkcjonalny
7. Powierzchnia obsługująca, magazyny, pracownie
8. Dane Liczbowe
2
1. Założenia urbanistyczno architektoniczne
Obiekty nowego Muzeum Wojska Polskiego wraz z Ekspozycją Plenerową, zostały usytuowane
w rejonie w przeszłości zabudowanym, opierając się na osi istniejącej ulicy Gwardii i odtwarzając Plac
Gwardii. Układ urbanistyczny nawiązuje do historycznego założenia przestrzennego Cytadeli.
Koncepcja równomiernie akcentuje wejścia do Muzeum ze wszystkich historycznych kierunków.
Zdecydowana większość zwiedzających to grupy zorganizowane, przyjeżdżające autokarami
wycieczkowymi oraz goście indywidualni przybywający na miejsce własnymi pojazdami od strony
Wisłostrady. Dlatego elementem rozpoczynającym ciąg komunikacyjny biegnący w stronę głównego
wejścia, jest parking podziemny dla samochodów i naziemny dla autokarów. Został on tak usytuowany
by z poziomu parkowania można było bezpośrednio dojść do Holu Głównego lub wychodząc
schodami na ulicę Gwardii dotrzeć do X Pawilonu. Dalej droga wiedzie przez dziedziniec przed
Biblioteką i zwężając się wychodzi na Plac przed Holem Głównym, nazwany umownie Plenerowym.
Mając na celu względy funkcjonalne oraz chcąc podkreślić rangę i prestiż obiektu, przyszła forma
budynku Muzeum, została ukształtowana jako dwa zespoły połączone Holem Głównym i generujące
dwa place o symbolicznym znaczeniu SACRUM i PROFANUM.
Odmienny klimat każdego z nich uzyskano poprzez zróżnicowanie skali i proporcji, świadome
lokalizowanie i segregowanie funkcji jak również stosowanie faktur o silnym wyrazie emocjonalnym i
ekspresji. Hol Główny pełni rolę pomostu pomiędzy różnorodnymi nastrojami Placów, a funkcjonalnie
stanowi centrum komunikacyjne całego zespołu.
SACRUM - „Plac Gwardii”, definiowany jako przestrzeń nierzeczywista, uświęcona, mistyczna, został
uformowany z elewacji o wyważonych proporcjach, składających się z betonowych pochyłych
płaszczyzn ścian z subtelnie akcentowanymi historycznymi herbami Państwa Polskiego. Odnosi się
bezpośrednio do słów Marszałka Józefa Piłsudskiego „Świątynia pamiątek i sławy oręża polskiego
oraz chwały czynów i bohaterów jego”. Elewacje odbijając się w lustrze wody zwiększają optycznie
swoją wysokość przez co potęgują wrażenie dostojeństwa. Zbiornik o niewielkiej głębokości,
opróżniany w szybkim tempie nie utrudni organizacji imprez na Placu, a siłą wyrazu wzmocni wrażenie
obcowania w abstrakcyjnym sacrum. Plac stanie się więc dominantą przestrzenną założenia. Z
łatwością można sobie wyobrazić skalę możliwych inscenizacji dla potrzeb uroczystości rocznicowych,
państwowych czy wojskowych.
PROFANUM - „Plac Plenerowy”, pełni zadania głównie komunikacyjne, kumulując ruch pieszy ze
wszystkich kierunków, a przez zastosowanie akcentów symbolicznych i klasycznych kolumnowych
podziałów elewacyjnych, stopniowanego układu posadzki czy zróżnicowanej skali otwarć, daje
czytelny przekaz funkcjonalny co do rangi i roli poszczególnych przestrzeni. Posadzka wykonana w
układzie amfiteatralnym, niweluje różnicę poziomów między Holem Głównym, a Ekspozycją
Plenerową, pozwala w dogodny i kameralny sposób organizować imprezy o mniejszej skali, a
asymetryczny podział eksponuje oś widokową prowadzącą do Bramy Straceń.
Proponowany sposób zagospodarowania całego obszaru Cytadeli ma na celu podkreślenie
szczególnie istotnych osi widokowych, eksponowanie cennych budowli, uczytelnienie kierunków
zwiedzania i uatrakcyjnienie oferty programowej. Może się to zrealizować poprzez oczyszczenie
terenu z degradującej i zaniedbanej roślinności oraz zdecydowane podkreślenie roli drogi biegnącej
równolegle do wałów obronnych, jako głównej alei spacerowej Cytadeli. Zabiegi te stworzą właściwe
warunki do ekspozycji walorów krajobrazowych, szczególnie z dalszej perspektywy widokowej.
Obsadzenie alei spacerowej dwoma rzędami drzew podniesie jej rangę, uczytelni podział na strefy
funkcjonalne i ułatwi orientację zwiedzającego w układzie urbanistycznym zespołu. Dodatkowo,
nadanie funkcji „ścieżki edukacyjnej”, łączącej wszystkie ważniejsze budowle Cytadeli, da bodźce do
aktywizacji obszarów rzadziej uczęszczanych czy do kreatywnego ożywienia terenów wzdłuż
fortyfikacji. Projekt zakłada ponadto, wyłożenie posadzką wnętrz dziedzińców bastionów i
przeznaczenie ich do zadań edukacji, nastawionej na bezpośredni kontakt widza z eksponatem,
swobodnego przeprowadzania eksperymentów czy określonej tematycznie zabawy.
3
2. Ekspozycja Plenerowa
Ekspozycja Plenerowa zajmuje obszar 15 000 m2 od strony Wisły - pozostając w obrysie obecnej
działki - daje możliwość ewentualnej rozbudowy do 60 000 m2 w kierunku południowym. Poziom
posadowienia został świadomie obniżony, w celu harmonijnego wpisania w kontekst oraz uniknięcia
zdominowania krajobrazu Cytadeli oraz nowego Muzeum.
Konstrukcja wiat mieszczących obiekty muzealne wykonana zostanie z żelbetu, pokrytego warstwami
dachu odwróconego, obsadzonego roślinnością nie wymagającą nadzwyczajnych zabiegów
pielęgnacyjnych.
Dojazd do wiat samochodów z eksponatami i swobodny wyładunek, umożliwią drogi o szerokości
siedmiu metrów. Zjazd obsłużony będzie dwiema rampami usytuowanymi od strony południowej i
zachodniej.
Jeden z modułów zostanie przeznaczony na Pracownie Konserwacji Sprzętu Ciężkiego tak by proces
konserwacji mógł być obserwowany również przez zwiedzających.
3. Materiały i koszty
Ze względu na dobre warunki posadowienia i niewielką wysokość zabudowy, prawdopodobnie nie
wystąpi konieczność palowania czy wykonywania ściany szczelinowej. Konstrukcja budynków została
oparta na technologii żelbetowej monolitycznej. Ściany eksponowanych elewacji zostaną wykonane z
betonu architektonicznego barwionego (jasny beż) w dwóch rodzajach:
- gładkim z symbolem orłów, wyrobionym w szalunku oraz
- z wypukłym powtarzalnym ornamentem w formie Krzyża Walecznych.
Tafle szklane pokrywające ściany od strony Placów, wykonane w technologii dwu lub trzy szybowej,
zapewnią komfort cieplny przy wspomaganiu naturalnego czynnika grzewczego lub chłodzącego
czerpanego prosto z gruntu za pomocą sieci rur, działających jak wymienniki (pompa ciepła). Na
umieszczenie wspomagających kolektorów słonecznych, pozwoli wysoka attyka ukrywająca wszystkie
niezbędne urządzenia technologiczne przed wzrokiem zwiedzających. Rozwiązania te pozwolą na
zdecydowane obniżenie kosztów eksploatacji.
Posadzki głównych placów i dojść pokryje naturalny nienasiąkliwy kamień o ciemnej barwie, który nie
narazi posadzki na dyskomfort estetyczny w trakcie długoletniego użytkowania.
Zachowując wysoki poziom detalu architektonicznego, a jednocześnie mając na uwadze dbałość o
koszty realizacji, zostały użyte materiały, które dadzą gwarancję optymalizacji budżetu. W związku z
powyższym łączny przewidywany koszt realizacji z pewnością nie przekroczy 420 mln PLN brutto.
4. Drogi wewnętrzne i dojazdowe wraz z usytuowaniem.
Projekt przewiduje zachowanie układu dróg określonego w Miejscowym Planie Zagospodarowania
Przestrzennego oraz wytyczenie wjazdu zgodnego z zaleceniami konserwatorskimi. Ze względu na
obniżenie wejścia głównego do Muzeum, została zmieniona rzędna ulicy Gwardii w jej środkowym
odcinku, jednak bez korekty przebiegu. Drogą zbiorczą, pełniącą funkcje dostawcze dla Muzeum i
obsługująca pozostały obszar Cytadeli, stanie się ulica Fawory przebiegająca od planowanego wjazdu
od północy, biegnąca wzdłuż wałów po stronie zachodniej i kończąca się na placu przed kaponierą.
Wjazd do dziedzińca gospodarczego Muzeum, znajdzie się od południa.
5. Garaże i parkingi.
Główny parking został zaplanowany zaraz za wjazdem północnym w sąsiedztwie X Pawilonu. Część
podziemna na 320 stanowisk, zostanie przeznaczona dla samochodów osobowych, natomiast dach
pokryty ekorastrem i obsadzony trawą, posłuży za miejsce postoju dla autokarów lub stanowić będzie
dodatkowy rezerwowy parking dla samochodów.
6. Układ programowo funkcjonalny
Dwukondygnacyjny Hol Główny został usytuowany w centralnym punkcie całego założenia. Łączy dwa
skrzydła nadziemne o funkcji ekspozycyjnej, bibliotecznej, konferencyjnej, administracyjnej i część
podziemną o funkcji magazynowo - konserwatorskiej. Schemat ruchu dla zwiedzających, polega na
4
usytuowaniu Ekspozycji Stałej na parterze i zachowaniu wolnego dostępu do poziomu -1 w Holu
Głównym, gdzie mieszczą się kasy, szatnia z wózkownią, toalety, księgarnia, kafeteria oraz trzy sale
Ekspozycji Czasowej.
Układ głównych Sal Ekspozycji Stałej rozmieszczonych wzdłuż „Placu Gwardii” i połączonych
korytarzem, umożliwia:
- swobodne wyłączanie ze zwiedzania poszczególnych sal w razie potrzeby, bez konieczności
zamykania pozostałych i przecinania głównego ciągu ekspozycyjnego,
- możliwość przerwania zwiedzania w dowolnej sali i bezpośredniego udania się do wyjścia,
- eksplorację dowolnie wybranej ekspozycji bez konieczności przechodzenia przez główny ciąg
muzealny,
- szybką ewakuację w razie zagrożenia,
- sprawną obsługę instalacyjno - technologiczną poprzez funkcjonalną przestrzeń instalacyjną w
formie „korytarza” technicznego, biegnący wzdłuż elewacji od strony Placu Gwardii,
- bezpośredni dostęp do zbiorów z korytarzy technicznych połączonych z magazynami na poziomie -1
windami osobowymi i klatkami schodowymi oraz windami towarowymi dostosowanymi do przewozu
wielkogabarytowego sprzętu ciężkiego.
Jeden z modułów przeznaczono na Galerię Sztuki Batalistycznej. Na jej potrzeby powiększono
wysokość modułu do 10m oraz wyposażono w dach szklany.
Z Głównego Ciągu Ekspozycyjnego można dostać się bezpośrednio na poziom -1, do Kompleksu
Obsługi w skład którego wchodzą:
- sale lekcyjne doświetlone światłem dziennym
- sale udostępniana zbiorów
- magazyn studyjny z możliwością wglądu przez szklaną ścianę
- zespół sanitarny oraz pokoje odpoczynku
Kompleks dostępny jest również bezpośrednio z Holu Głównego, a Sala udostępniania zbiorów i
Magazyn studyjny także z przestrzeni technicznej.
W skrzydłach od strony „Placu Plenerowego”, mieszczą się:
- od strony północnej - Biblioteka, Audytorium, Sale Wykładowe oraz Bistro z zapleczem. Kompleks
wyposażony jest w niezależne wejście, zaplecze sanitarne oraz szatnie.
- od strony południowej - Ekspozycja Okolicznościowa z magazynem, Część Administracyjna,
posiadająca niezależne wejście z recepcją oraz bezpośrednie połączenie z Holem Głównym, Izby i
Świetlice żołnierskie z magazynem.
Ekspozycja Czasowa zorganizowana została w trzech salach znajdujących się bezpośrednio pod
Placem Gwardii. Wejście do Sal umieszczone jest wprost z Holu Głównego w parterze. Sale
zaprojektowano tak by możliwe było zorganizowanie wystaw w każdej z nich niezależnie oraz ich
czasowe wyłączanie z użytku. Sale wyposażone są w aneksy oraz na całej długości przylegają do
korytarza technicznego oraz magazynów przejściowych, dostępnych z komunikacji ogólnej części
technicznej Muzeum.
Ekspozycja Okolicznościowa zorganizowana została w Sali znajdującej się w niezależnym budynku
tak aby ułatwić jej funkcjonowanie również w czasie gdy Muzeum jest nieczynne. Pozwoli to na
organizowanie wystaw i imprez wymagających otwarcia do późnych godzin wieczornych. Wyposażona
jest również w magazyn przejściowy, dostępny bezpośrednio z dziedzińca oraz niewielki zespół
szatniowo-sanitarny.
Kompleks Audytorium i Sal Wykładowych obsługiwany jest przez zespół niezależnych szatni, toalet
oraz gastronomii, tak by podobnie jak Ekspozycja Okolicznościowa mógł działać niezależnie od
Muzeum. Foyer oraz możliwość dowolnego łączenia ze sobą sal, pozwala na organizowanie
konferencji czy kongresów. Kompleks posiada bezpośrednie połączenie z Holem Głównym i
Ekspozycją Stałą, co ułatwia organizowanie w trakcie zwiedzania seansów czy dodatkowych
wykładów.
5
6
7. Powierzchnia obsługująca, magazyny, pracownie
Przestrzeń pomocnicza zorganizowana została w oparciu o system dziedzińca wewnętrznego z rampą
rozładunkową oraz korytarzy technicznych, łączących ze sobą poszczególne działy i pionowe ciągi
komunikacyjne. Dziedziniec umożliwia manewrowanie dużymi samochodami dostawczymi. Jest
połączony z garażem dla samochodów ekip technicznych Muzeum. Obsługuje też dostawy i wywóz
nieczystości. Dziedziniec wyposażony został w dodatkową rampę tak by umożliwić korzystanie ze
wszystkich jej poziomów również wózkom widłowym. Zamknięcie dziedzińca umożliwia ochronę
rampy rozładowczej przed warunkami atmosferycznymi, regulację temperatury i wilgotności.
Magazyny zostały pogrupowane w zespołach Magazynów Głównych oraz Specjalnych, wzdłuż
korytarzy technicznych o odpowiednich szerokościach 3-6m. Każdy magazyn posiada wydzieloną
Pracownię kustosza oraz Asystenta, które zostały doświetlone światłem dziennym.
Magazyn Techniki Wojskowej zawierający muzealia wielkogabarytowe, umieszczony został w pobliżu
rampy rozładunkowej oraz windy towarowej. Wszystkie pracownie konserwatorskie mają dostęp do
światła dziennego a jednocześnie są dobrze skomunikowane z rampą rozładowczą oraz ciągami
komunikacyjnymi.
Część techniczna jest dostępna zarówno z dziedzińca wewnętrznego jak i z Holu Głównego co
zapewnia łatwy dostęp ekipom technicznym budynku jak elektrycy, ekipy sprzątające, szatniarze, itp.
8. Dane Liczbowe
DANE LICZBOWE
1
Średni poziom terenu działki
mnpW
0,00=22,00
2
3
Powierzchnia działki
Powierzchnia zabudowy w obrysie parteru
ha
m²
8,34
30 200
4
Procent zabudowy
%
36%
5
Powierzchnia całkowita
m²
67 650
6
Powierzchnia użytkowa
m²
47 300
7
Kubatura
m²
398 650
8
Ekspozycja Stała
m²
19 800
9
Ekspozycja Czasowa
m²
4 600
10
Ekspozycja Okolicznościowa
m²
1 000
11
Ekspozycja plenerowa na terenie inwestycji
m²
15 200
12
Ekspozycja plenerowa docelowa
m²
60 100
pow. użytkowe:
7