D.Kusnierz
Transkrypt
D.Kusnierz
Kraków, dnia 11 marca 2015 r. RECENZJA Pracy doktorskiej mgr inż. arch. Moniki Sokołowskiej pt. „Kamienice przyrynkowe miasta Jarosławia” opracowanej pod kierunkiem: Dr hab. inż. Marka Gosztyły, Prof. PRz w związku z wszczętym przewodem doktorskim na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej I. Podstawy opracowania: 1. Zlecenie Dziekana Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej Prof. dr hab. inż. arch. Elżbiety Trockiej-Leszczyńskiej (pismo nr W1/4020/6/2016) z dnia 22.02.2016 roku; 2. Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, wraz z późniejszymi zmianami; 3. Egzemplarz pracy doktorskiej w dwóch tomach. II. Recenzja. Praca doktorska mgr inż. arch. Moniki Sokołowskiej podejmuje temat kamienic przyrynkowych w Jarosławiu na Podkarpaciu. Jako problem badawczy, Doktorantka wskazuje miejsce jarosławskiej kamienicy wiatowej 1 pośród innych obiektów budownictwa mieszczańskiego w centrach miast historycznych na terenie Europy. Za tezę pracy obiera Ona stwierdzenie, że wykształcony Jarosławiu w u schyłku XVII wieku model kamienicy mieszczańskiej ma unikalną formę przestrzenną oraz układ funkcjonalny na tle innych typów kamienic mieszczańskich występujących na terenie Europy. Prócz udowodnienia obranej tezy Doktoranta wskazuje także inne cele badawcze swojej pracy. Są to: - określenie wpływu czynników gospodarczych, społecznych oraz wydarzeń historycznych na zmiany programów architektoniczno- funkcjonalnych, formę i wystrój nowożytnej kamienicy mieszczańskiej w Jarosławiu; - podjęcie próby ustalenia rodowodu historycznego jarosławskiej kamienicy wiatowej w kontekście przemian mieszczańskiej architektury europejskiej; - przeprowadzenie analizy metrologicznej rynku w Jarosławiu, wyznaczenie miar jarosławskich, których użyto do wyznaczenia rynku oraz działek przyrynkowych; - podjęcie próby rekonstrukcji układu lokacyjnego Jarosławia w oparciu o wyznaczone wcześniej miary; - przeprowadzenie próby rekonstrukcji układu kamienicy z końca XVII wieku z uwzględnieniem późniejszych zmian, w oparciu o zgromadzony materiał badawczy; - przeprowadzenie analizy typologicznej jarosławskich kamienic przyrynkowych oraz - usystematyzowanie stanu wiedzy i materiałów badawczych dotyczących przedmiotowych kamienic. Recenzowana praca zawarta jest w dwóch tomach. W pierwszym Autorka zamieściła tekst, w drugim natomiast „Katalog kamienic przyrynkowych miasta Jarosławia”. Tom pierwszy liczy 132 strony wraz z materiałem ilustracyjnym (w skład którego wchodzi 51 rycin, 8 fotografii i 3 tabele); przypisami w ilości 57 oraz nieponumerowanymi w tekście; bibliografią; listą skrótów; streszczeniem oraz 8 aneksami. Tom drugi liczy 98 stron i jest jak wyżej napisano katalogiem z obszernym materiałem ilustracyjnym w ilości 80 fotografii oraz 49 rycin. 2 Układ merytoryczny przedmiotowej pracy jest jasny i klarowny, a struktura podziału treści odpowiada wymogom prac doktorskich. Tom pierwszy rozpoczyna, w formie Wstępu, Rozdział 1, w którym Doktorantka charakteryzuje „Przedmiot pracy”, stawia wymienioną wyżej tezę badawczą, a także opisuje cele badań i konstrukcję pracy. W rozdziale tym Autorka przedstawia również metody, którymi posłużyła się podczas prowadzenia badań nad podjętą problematyką. Były to studia historyczne, w tym kwerendy w archiwach, analizy historyczno-urbanistyczne, badania terenowe, analizy porównawcze oraz „analiza pomiarowa planu miasta” czyli analiza metrologiczna układu urbanistycznego. Rozdział 2 charakteryzowanego tomu dotyczy stanu badań nad podjętą problematyką. Doktoranta wymienia osobno materiały archiwalne, publikacje oraz dokumentacje naukowe, które przeanalizowała podczas pisania pracy. Wskazuje także miejsce przechowywania najważniejszych archiwaliów związanych z historią miasta. Rozdział 3 zatytułowany „Jarosław w panoramie dziejów - krótki rys historyczny” dotyczy historii miasta. Został on podzielony na pięć podrozdziałów. W pierwszym opisano początki osadnictwa na terenie późniejszego miasta do okresu wczesnego Średniowiecza. Drugi dotyczy okresu Średniowiecza. W kolejnym Autorka opisała dzieje miasta w czasach nowożytnych czyli między XVI a XVIII wiekiem. Podrozdział czwarty został poświecony dziejom miasta w wieku XIX oraz XX, a ostatni zaś czasom współczesnym. Rozdział następny zatytułowany „Rodowód kamienicy środkowoeuropejskiej” podzielno na pięć podrozdziałów. Podrozdział pierwszy dotyczy tła historycznego formowania się ośrodków miejskich na terenie Środkowej Europy. W kolejnym Autorka opisała genezę kamienicy środkowoeuropejskiej, charakteryzując dom wolnostojący oraz dom szeregowy. W podrozdziale 3 Doktoranta porównuje kamienicę północnoeuropejską (in. dolnoniemiecką) i środkowoeuropejską (górnoniemiecką), charakteryzując przy tym przedmiotowe typy domów. Następny podrozdział poświecony został zagadnieniom nowożytnej kamienicy środkowoeuropejskiej. Autorka opisuje w nim domy z terenu Moraw, Jihlavy, Śląska, Görlitz oraz Małopolski i Polski Południowo - Wschodniej, a także koncepcję wpływów jakie na architekturę 3 kamienic Jarosławia mógł mieć Bliski Wschód co wiązało się ze stosunkami handlowymi miasta z imperium osmańskim. Rozdział 5 dotyczy współczesnego programu funkcjonalnego i architektonicznego kamienic Jarosławia. Autorka w rozdziale tym zwraca uwagę na fakt, że obecnie jarosławski rynek, a co za tym idzie także historyczne kamienice nie spełniają już pierwotnie przyjętej funkcji, co wiąże się z ich przekształceniami. Rozdział 6 Doktorantka poświeciła tematyce rynku, w tym analizie metrologicznej oraz wyznaczeniu miar jarosławskich. W rozdziale tym Autorka przedstawiała najpierw stan badań dotyczących opisywanej problematyki, a następnie, w kolejnych podrozdziałach scharakteryzowała układ urbanistyczny miasta oraz wykonała własną analizę metrologiczną. Rozdział kolejny zatytułowany „Układ lokacyjny miasta w oparciu o przeprowadzone badania” jest niejako kontynuacją rozdziału szóstego gdyż dotyczy analizy układu urbanistycznego Jarosławia. W rozdziale 8 Doktorantka przeprowadziła rekonstrukcję XVII-wiecznej kamienicy jarosławskiej określając jej fazy rozwoju, układ funkcjonalny oraz takie elementy jak wnętrze wraz z wyposażeniem, komunikację, podcienia oraz sposób przekrycia. Rozdział 9 dotyczy juz samej typologii przyrynkowych kamienic Jarosławia. Autorka zaprezentowała tutaj autorski podział opisywanych kamienic dzieląc je generalnie na wiatowe oraz bezwiatowe. Idąc dalej grupa kamienic wiatowych została podzielona na domy dwu i trójosiowe, z których w grupie tych ostatnich wyszczególniono kamienice z wykształconą wiatą oraz bez wykształconej wiaty. Kamienice bezwiatowe podzielono podobnie, jak wiatowe, na dwu i trójosiowe. Autorka na potrzeby tego rozdziału przygotowała szereg schematów oraz rysunków obrazujących przyjętą systematykę. Ostatnią częścią I tomu dysertacji jest podsumowanie, w którym mgr inż. arch. Monika Sokołowska konkluduje wyniki swoich badań, a także przedstawia postulaty konserwatorskie zwracając uwagę na zagrożenia przekształceń dzielnicy staromiejskiej w Jarosławiu, w wyniku których może ona utracić swój wyjątkowy charakter. Tom II recenzowanej dysertacji stanowi katalog kamienic przyrynkowych miasta Jarosławia. Ma on na celu usystematyzowanie stanu wiedzy, dostępnych źródeł, badań oraz wykonanych już opracowań dotyczących 4 poszczególnych obiektów. Na niemal 100 stronach Autorka przedstawiła informacje o lokalizacji i funckcji kamienic, dane historyczne, charakterystykę architektoniczną obiektów, stan badań oraz materiał ilustracyjny w postaci zdjęć oraz rysunków rzutów kondygnacji parteru oraz innych, charakterystycznych dla wybranej kamienicy. Katalog poprzedzony został ryciną przedstawiającą zakres opracowania. W podsumowaniu tej części recenzji należy stwierdzić, że praca doktorska mgr inż. arch. Moniki Sokołowskiej jest ważnym opracowaniem naukowym, dotyczącym mało rozpoznanej jeszcze problematyki przyrynkowej kamienicy jarosławskiej. Recenzent wnosi jednak do jej treści kilka uwag formalnych oraz merytorycznych. Część z nich ma charakter polemiczny: Uwaga pierwsza dotyczy obszaru badawczego. Na s. 5 Doktorantka podaje, że w pracy posiłkuje się typologią kamienic Europy Środkowej, na s. 6 natomiast, przedstawiając tezę pracy, pisze o „typologii kamienic Europejskich”, zatem można tutaj dostrzec pewną nieścisłość!; Rozdział 5 traktujący o kamienicy jarosławskiej współcześnie jest, zdaniem recenzenta, zamieszczony zbyt wcześniej. Winien on być częścią podsumowania; Uwaga kolejna, już o charakterze polemicznym dotyczy podzielenia pracy na dwa tomy. Zdaniem recenzenta, było to niepotrzebne, a treść „Katalogu” mogła być „włączona” do części tekstowej. Wówczas odbiór pracy byłaby łatwiejszy; Kolejna uwaga o charakterze polemicznym dotyczy sposobu numeracji rycin i fotografii. Ten przyjęty przez Doktorantkę jest, zdaniem recenzenta, mało czytelny i niepotrzebnie skomplikowany, tym bardziej, że nie ma informacji o numerze strony, na której dana rycina się znajduje. W razie ewentualnej publikacji pracy sugeruje się zastosowanie numeracji ciągłej; W pracy pojawiają się błędy stylistyczne, które winny zostać wyeliminowane gdyby Autorka pracy planowała jej publikację. 5 Reasumując, pomimo wymienionych wyżej drobnych uwag, z których, jak wspomniano, część ma charakter polemiczny należy podkreślić, że recenzowana dysertacja doktorska jest rzetelnym opracowaniem naukowym, w którym poruszono, oprócz tytułowej problematyki także inne zagadnienia, m.in. historii miasta, metrologii lokacyjnego układu urbanistycznego oraz współczesnych programów architektonicznych, funkcjonalnych i użytkowych jarosławskich kamienic. Postawiona we wstępie pracy teza została udowodniona. Praca została starannie opracowana. Doktorantka wykazała się znajomością metod badawczych. Wybrana i cytowana przez Nią literatura oraz materiał ilustracyjny zamieszczony w pracy wydają sie być wystarczające dla właściwego przedstawienia podjętej problematyki. W związku z powyższym należy stwierdzić, że praca doktorska mgr inż. arch. Moniki Sokołowskiej zatytułowana „Kamienice przyrynkowe miasta Jarosławia”, zdaniem recenzenta, spełnia wymogi cytowanej na wstępie Ustawy. Na tej podstawie recenzent stawia wniosek o dopuszczenie Kandydatki do dalszych etapów postępowania o nadanie stopnia doktora nauk technicznych. Na tym recenzję zakończono. 6