Energiczne czy nadpobudliwe
Transkrypt
Energiczne czy nadpobudliwe
Kontakt Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Opocznie ul. Armii Krajowej 2, 26-300 Opoczno Tel./fax 44/ 736-14-62 email: [email protected] Specjaliści z zakresu: - psychologii ENERGICZNE CZY - pedagogiki - logopedii NADPOBUDLIWE - terapii uzależnień - terapii rodzin Nieodpłatna pomoc dla dzieci od urodzenia do czasu zakończenia edukacji; rodziców i nauczycieli. Możliwość uzyskania porady drogą mailową od 1 października 2013r. Opracowała: mgr Grażyna Miękus 6 Luty 2014 r. WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAZNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE Ruchliwość, żywość, roztrzepanie jeśli występują tylko w jednej sytuacji nie oznaczają nadpobudliwości. Często zrównoważone dziecko nagle zaczyna być nadpobudliwe i jest to zwykle reakcja na jakieś ważne wydarzenie czy zmianę. Zachowanie ma w tych wypadkach uwarunkowanie w czynnikach środowiska wychowawczego a nie w zaburzeniach rozwoju. Gdy dziecko jest nadpobudliwe jego zachowanie jest trudne zarówno w domu jak i poza nim – w przedszkolu, szkole, na ulicy. Takie dziecko nie tylko ma przymus bycia w ruchu, ale też trudno mu się skupić, ma problemy z odróżnieniem sygnałów ważnych od drugorzędnych, doświadcza wewnętrznego niepokoju. Jego zachowanie jest nie tylko kłopotliwe dla otoczenia, ale stanowi też poważny problem dla niego samego. Nadpobudliwość od żywego energicznego czy nawet niegrzecznego zachowania różni się pod wieloma względami. Charakterystyczne dla niej są: - nadmierna ruchliwość – biega, skacze, chrząka, wydaje dziwne dźwięki, wykazuje dodatkowe niepotrzebne ruchy np.: mruga, obgryza paznokcie, - impulsywność – niecierpliwe, wcześniej zrobi niż pomyśli, bezmyślnie podchwytuje czyjeś pomysły, - brak koncentracji – rozproszone, nie słucha, często zapomina, wyłącza się myśląc o czymś innym, niezbyt spostrzegawcze, - niska samokontrola – nie ukrywa emocji, reaguje szybko i silnie na słabe bodźce, zniechęca się szybko przy trudnościach, - brak refleksji nad własnym postępowaniem – brak poprawy zachowania, nieumiejętność rozwiązywania problemów, niezdolność przewidywania, - zaburzone kontakty z kolegami – zaczepne, krzykliwe, nie potrafi przegrywać, czasem agresywne, - problemy z panowaniem nad sobą – mówi głośno co robi i co myśli bez względu na sytuację, nie umie pracować w ciszy, brak wewnętrznej kontroli i planowania. WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE Jak można mu pomóc? 1) uporządkuj rytm dnia, wprowadzając stałe pory poszczególnych czynności; 2) ogranicz ilość rzeczy w pokoju dziecka; 3) dbaj by na raz zajmowało się tylko jedną rzeczą czy czynnością; 4) polecenia formułuj krótko i konkretnie. Mów wtedy, gdy wiesz że Cię słucha; 5) mów co ma zrobić zamiast by przestało coś robić np. siedź na krześle zamiast uspokój się; 6) przypominaj o czynnościach, które miało wykonać ; 7) planuj czas dziecka wspólnie z nim; 8) nie strasz, nie używaj gróźb, nie karz – dziecko potrzebuje Twojego czasu i rozmowy; 9) dostrzegaj to co się udaje, chwal za to, okazuj radość; 10) unikaj niecierpliwości i pośpiechu w swoich reakcjach, a jeśli to się zdarzy przeproś dziecko; 11) okazuj że je kochasz, staraj się utrzymywać bliskość fizyczną – przytul, pocałuj, obejmij; 12) nie obwiniaj siebie – wulkan energii czasem nadwyręża nasze starania. Jeśli nadpobudliwość jest stałą cechą dziecka i obciąża życie w domu i poza nim należy przeprowadzić diagnozę. Pomocna będzie konsultacja psychologiczna, ale przede wszystkim wizyta u psychiatry dziecięcego. Nadpobudliwość często wymaga leczenia farmakologicznego, a psycholog nie dysponuje lekami. Optymistyczne: Objawy nadpobudliwości z wiekiem mijają! To nie wina dziecka, że tak się zachowuje, nie robi tego specjalnie, ani na złość. Jego zachowanie wynika z odmiennej pracy mózgu. WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE