Energiczne czy nadpobudliwe

Transkrypt

Energiczne czy nadpobudliwe
Kontakt
Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Opocznie
ul. Armii Krajowej 2, 26-300 Opoczno
Tel./fax 44/ 736-14-62
email: [email protected]
Specjaliści z zakresu:
- psychologii
ENERGICZNE
CZY
- pedagogiki
- logopedii
NADPOBUDLIWE
- terapii uzależnień
- terapii rodzin
Nieodpłatna pomoc dla dzieci od urodzenia do czasu
zakończenia edukacji; rodziców i nauczycieli.
Możliwość uzyskania porady drogą mailową
od 1 października 2013r.
Opracowała: mgr Grażyna Miękus
6
Luty 2014 r.
WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAZNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE
Ruchliwość, żywość, roztrzepanie jeśli występują tylko w jednej
sytuacji nie oznaczają nadpobudliwości. Często zrównoważone dziecko
nagle zaczyna być nadpobudliwe i jest to zwykle reakcja na jakieś ważne
wydarzenie czy zmianę.
Zachowanie ma w tych wypadkach uwarunkowanie w czynnikach
środowiska wychowawczego a nie w zaburzeniach rozwoju.
Gdy dziecko jest nadpobudliwe jego zachowanie jest trudne
zarówno w domu jak i poza nim – w przedszkolu, szkole, na ulicy. Takie
dziecko nie tylko ma przymus bycia w ruchu, ale też trudno mu się skupić,
ma problemy z odróżnieniem sygnałów ważnych od drugorzędnych,
doświadcza wewnętrznego niepokoju.
Jego zachowanie jest nie tylko kłopotliwe dla otoczenia, ale stanowi też
poważny problem dla niego samego.
Nadpobudliwość od żywego energicznego czy nawet
niegrzecznego zachowania różni się pod wieloma względami.
Charakterystyczne dla niej są:
- nadmierna ruchliwość – biega, skacze, chrząka, wydaje dziwne
dźwięki, wykazuje dodatkowe niepotrzebne ruchy np.: mruga, obgryza
paznokcie,
- impulsywność – niecierpliwe, wcześniej zrobi niż pomyśli, bezmyślnie
podchwytuje czyjeś pomysły,
- brak koncentracji – rozproszone, nie słucha, często zapomina, wyłącza
się myśląc o czymś innym, niezbyt spostrzegawcze,
- niska samokontrola – nie ukrywa emocji, reaguje szybko i silnie na
słabe bodźce, zniechęca się szybko przy trudnościach,
- brak refleksji nad własnym postępowaniem – brak poprawy
zachowania, nieumiejętność rozwiązywania problemów, niezdolność
przewidywania,
- zaburzone kontakty z kolegami – zaczepne, krzykliwe, nie potrafi
przegrywać, czasem agresywne,
- problemy z panowaniem nad sobą – mówi głośno co robi i co myśli
bez względu na sytuację, nie umie pracować w ciszy, brak wewnętrznej
kontroli i planowania.
WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE
Jak można mu pomóc?
1) uporządkuj rytm dnia, wprowadzając stałe pory poszczególnych
czynności;
2) ogranicz ilość rzeczy w pokoju dziecka;
3) dbaj by na raz zajmowało się tylko jedną rzeczą czy czynnością;
4) polecenia formułuj krótko i konkretnie. Mów wtedy, gdy wiesz że Cię
słucha;
5) mów co ma zrobić zamiast by przestało coś robić np. siedź na krześle
zamiast uspokój się;
6) przypominaj o czynnościach, które miało wykonać ;
7) planuj czas dziecka wspólnie z nim;
8) nie strasz, nie używaj gróźb, nie karz – dziecko potrzebuje Twojego
czasu i rozmowy;
9) dostrzegaj to co się udaje, chwal za to, okazuj radość;
10) unikaj niecierpliwości i pośpiechu w swoich reakcjach, a jeśli to się
zdarzy przeproś dziecko;
11) okazuj że je kochasz, staraj się utrzymywać bliskość fizyczną –
przytul, pocałuj, obejmij;
12) nie obwiniaj siebie – wulkan energii czasem nadwyręża nasze
starania.
Jeśli nadpobudliwość jest stałą cechą dziecka i obciąża życie
w domu i poza nim należy przeprowadzić diagnozę. Pomocna będzie
konsultacja psychologiczna, ale przede wszystkim wizyta u psychiatry
dziecięcego.
Nadpobudliwość
często
wymaga
leczenia
farmakologicznego, a psycholog nie dysponuje lekami.
Optymistyczne:
Objawy nadpobudliwości z wiekiem mijają!
To nie wina dziecka, że tak się zachowuje, nie robi tego specjalnie, ani na złość.
Jego zachowanie wynika z odmiennej pracy mózgu.
WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE
WAŻNE I CIEKAWE